Interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.191.2020.9.BK

Ustalenia, czy kwota podatku VAT wykazanego w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę, zapłacona przez Spółkę Komandytową, będzie stanowić przychód podatkowy Wnioskodawcy

Interpretacja indywidualna po wyroku Sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 21 maja 2020 r. (data wpływu 22 maja 2020 r.) – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 4 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 1143/20; i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2020 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy kwota podatku VAT wykazanego w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę, zapłacona przez Spółkę Komandytową, będzie stanowić przychód podatkowy Wnioskodawcy.

Opis zdarzenia przyszłego

Prezydent Miasta decyzją z dnia 2 sierpnia 2018 r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił Wnioskodawcy pozwolenia na budowę i rozbiórkę obejmującego budowę budynku usługowo-biurowego wraz z garażem podziemnym infrastrukturą towarzyszącą oraz rozbiórkę budynku usługowego. W pozwoleniu, jako jednostki powierzchniowe dla celów ewidencji, wskazano (...) działek ewidencyjnych. Obecnie inwestycja jest realizowana w około 39%. Źródłem dalszego finansowania inwestycji ma być kredyt bankowy. Bank uzależnia udzielenie kredytu od kontynuacji inwestycji przez innego przedsiębiorcę. Inny przedsiębiorca ma przejąć od Wnioskodawcy prawo użytkowania wieczystego gruntu i kontynuować rozpoczętą inwestycję, przy czym zasadniczym przedmiotem działalności tego podmiotu będzie realizacja i komercjalizacja omawianej inwestycji. Wnioskodawca (spółka komandytowo-akcyjna) jest komandytariuszem w Spółce Komandytowej. Wkład Wnioskodawcy zostanie podwyższony w drodze zmiany umowy Spółki Komandytowej. Jako aport do Spółki Komandytowej Wnioskodawca zamierza wnieść prawo użytkowania wieczystego gruntu i rozpoczętą inwestycję celem jej kontynuacji. Wnioskodawca udokumentuje wniesienie aportu fakturą, w której wykaże podatek należny. Wartość wkładu Wnioskodawcy, w części podwyższonej w związku z wniesieniem aportu, określona w umowie zmieniającej umowę Spółki Komandytowej, będzie opowiadać wartości netto wykazanej w fakturze. Spółka Komandytowa dokona zapłaty podatku wykazanego w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę.

Stanowiąca przedmiot aportu rozpoczęta inwestycja oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka Komandytowa, są czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami VAT.

Pytanie

Czy kwota podatku VAT wykazanego w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę, zapłacona przez Spółkę Komandytową, będzie stanowić przychód podatkowy Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.) do przychodów nie zalicza się: należnego podatku od towarów i usług.

Podatek należny od towarów i usług nie jest zatem elementem przychodu podatkowego, wobec czego przychodem należnym, o którym mowa w art. 12 ust. 3 tej ustawy, jest kwota netto sprzedaży.

W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiony pogląd znajduje potwierdzenie w odpowiedzi z dnia 20 stycznia 2020 r. na Interpelację poselską z dnia 19 grudnia 2019 r., nr 1025 Pana posła Tomasza Rzymkowskiego „w sprawie podatku od wartości dodanej w przychodach i kosztach podatkowych”.

W podsumowaniu tej odpowiedzi, Podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Jan Sarnowski stwierdził, że „... w kontekście postawionych pytań, należy przyjąć, że dla celów podatku dochodowego, celowościowo sformułowania „podatek od wartości dodanej” i polski „podatek od towarów i usług” stanowią synonimy opisujące tę samą daninę. Oznacza to powinność analogicznego stosowania do obydwu pojęć rozwiązań przewidzianych w przepisach ustaw o podatkach dochodowych (ustawa o CIT i ustawa o PIT) z wszelkimi konsekwencjami, w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów. Prowadzi to w następstwie, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT oraz (odpowiednio) art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, do nieuwzględniania w podstawie opodatkowania (stanowiącej przychód netto) podatku od wartości dodanej ...”.

Także w orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowane jest analogiczne stanowisko zarówno w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, jak podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał poniższe wyroki sądów administracyjnych:

-Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 9 października 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 536/18, w którym wskazano, że „…kwota zatem otrzymana przez wspólnika od Spółki komandytowej stanowiąca równowartość należnego podatku od towarów usług nie będzie przysporzeniem majątkowym po stronie wspólnika o charakterze definitywnym, co wyłącza możliwość zakwalifikowania tejże kwoty jako przychód tego udziałowca”.

-Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 15 maja 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 319/18, z którego wynika, iż „Wskazać należy, że przekazanie przez Spółkę podatku VAT w wysokości wynikającej z faktury VAT, stanowić będzie de facto podatek VAT należny - wykazany na odpowiedniej fakturze dokumentującej transakcję - który zgodnie z literalną wykładnią przepisu art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. nie stanowi przychodu. (...) Zasada neutralności podatku VAT oznacza także, iż otrzymanie bądź zapłacenie podatku VAT jest neutralne z punktu widzenia podatków dochodowych, tj. nie stanowi, ani przychodu, ani kosztu jego uzyskania (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 sierpnia 2017 r. sygn. akt II FSK 2052/15, z dnia 9 stycznia 2018 r. sygn. akt II 3453/15 (dostępny CBOSA)”.

-Naczelnego Sądu Administracyjnego z 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 2052/15, w której Sąd zawarł stwierdzenie, iż „18. Wskazać także należy, że przekazanie przez Spółkę podatku VAT w wysokości wynikającej z faktur VAT, stanowić będzie de facto podatek VAT należny - wykazany na odpowiedniej fakturze dokumentującej transakcję - który zgodnie z literalną wykładnią przepisu art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. nie stanowi przychodu. Kwota zatem otrzymana przez wspólników od Spółki komandytowej stanowiąca równowartość należnego podatku od towarów i usług nie będzie przysporzeniem majątkowym po stronie wspólnika o charakterze definitywnym, co wyłącza możliwość zakwalifikowania tejże kwoty jako przychód tegoż udziałowca. Brak jest bowiem możliwości w chwili dokonania transakcji cywilnoprawnej na przyjęcie skonkretyzowanej kwoty przychodu przy założeniu możliwości skorzystania przez wystawców faktury z mechanizmu odliczenia podatku naliczonego. Nadto przyjęcie stanowiska prezentowanego przez organ podatkowy powodowałoby, iż w przypadku wniesienia aportu w drodze czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, Spółka komandytowa (a dokładniej jej wspólnicy) w zakresie w jakim nie wyda wnoszącemu aport równowartości tegoż aportu powiększonej o wartość podatku VAT, będzie nieodpłatnie przysporzona. Natomiast Skarżący, z uwagi na opodatkowanie czynności wniesienia aportu podatkiem od towarów i usług, nawet w przypadku nieotrzymania od Spółki komandytowej różnicy pomiędzy wartością udziałów w tejże Spółce a wynikającą z faktur VAT kwotą brutto transakcji, będą zobowiązani tenże podatek VAT odprowadzić na rachunek właściwego organu skarbowego”.

-Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 lutego 2016 r., sygn. akt II FSK 3141/13, z którego wynika, że „Należy zgodzić się z Sądem pierwszej instancji, że przepisy w żaden sposób nie wskazują, iż podatek od towarów i usług mógłby być przychodem w rozumieniu u.p.d.o.f.”.

Interpretacja indywidualna

22 lipca 2020 r. wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB1-1.4010.191. 2020.1.BK, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Ww. interpetacja została Państwu doręczona 27 lipca 2020 r.

Skarga  na interpretację

Pismem z 13 sierpnia 2020 r. (wpływ: 17 sierpnia 2020 r.) wnieśli Państwo skargę na ww. interpretację indywidualną z 22 lipca 2020 r.

Formułując zarzuty skargi wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej Interpretacji w całości i zasądzenie kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa według norm przypisanych.

Pismem z 15 września 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.191.2020.2.MMU udzieliłem odpowiedzi na Państwa skargę.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wyrokiem z 4 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 1143/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 22 lipca 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.191.2020.1.BK.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyniku ponownej analizy Państwa sprawy, ww. skargę kasacyjną wycofałem.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 4 marca 2024 r. sygn. akt II FSK 730/21 umorzył wszczęte przeze mnie postępowanie kasacyjne.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wpłynął do mnie 28 maja 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

1)uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w ww. wyroku;

2)ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych – stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy kwota podatku VAT wykazanego w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę, zapłacona przez Spółkę Komandytową, będzie stanowić przychód podatkowy Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca (spółka komandytowo-akcyjna) jest komandytariuszem w Spółce Komandytowej. Wkład Wnioskodawcy w tej Spółce zostanie podwyższony w drodze zmiany umowy Spółki Komandytowej. Jako aport do Spółki Komandytowej Wnioskodawca zamierza wnieść prawo użytkowania wieczystego gruntu i rozpoczętą inwestycję celem jej kontynuacji. Wnioskodawca udokumentuje wniesienie aportu fakturą, w której wykaże podatek należny. Wartość wkładu Wnioskodawcy, w części podwyższonej w związku z wniesieniem aportu, określona w umowie zmieniającej umowę Spółki Komandytowej, będzie opowiadać wartości netto wykazanej w fakturze. Spółka Komandytowa dokona zapłaty podatku wykazanego w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę. Stanowiąca przedmiot aportu rozpoczęta inwestycja oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka Komandytowa, są czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami VAT.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że myśl art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505 ze zm.),

Z treści art. 4 § 1 cyt. ustawy wynika, że

W myśl art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych,

Jak wynika z art. 102 ww. Kodeksu,

Spółka komandytowa ma zdolność do czynności prawnych, nie posiada jednak osobowości prawnej.

Stosownie do treści art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: „ustawa CIT”),

W związku z powyższym stwierdzić należy, że wniesienie wkładu niepieniężnego przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej, w której będzie wspólnikiem, a więc do spółki niebędącej osobą prawną, co do zasady, nie spowoduje u niego, powstania przychodu podatkowego z tytułu aportu. Bez znaczenia jest w tej mierze, jakie składniki majątku są przedmiotem aportu. Każdy bowiem aport (niezależnie od jego przedmiotu) do spółki niebędącej osobą prawną nie generuje u wnoszącego przychodu podatkowego.

Przychodu podatkowego Wnioskodawcy nie będzie również stanowić kwota podatku VAT wykazanego w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę, zapłacona przez Spółkę Komandytową, albowiem otrzymana kwota podlega wyłączeniu określonemu w art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym.

Odnosząc się do powyższej kwestii Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 4 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 1143/20 wskazał, iż „(…), wniesienie do spółki osobowej aportu jest neutralne podatkowo. (…). Jednocześnie jednak, ta sama czynność wywołuje skutki prawne w podatku od towarów i usług. Jest tak, ponieważ w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 106 – zwanej dalej u.p.t.u.), przedmiotem opodatkowania w tej daninie publicznej jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jako dostawę towarów rozumie się zaś przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (por. art. 7 ust. 1 u.p.t.u.).

Tym samym, wniesienie aportu do spółki komandytowej skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, ciążącego na wspólniku przekazującym taki wkład niepieniężny. Wniesienie aportu niewątpliwie oznacza bowiem przeniesienie na spółkę (w tym wypadku – osobową) ekonomicznego władztwa nad rzeczą (nad oddawaną jej substancją majątkową). Jedynym zaś przypadkiem, w którym czynność ta nie wywołuje skutków podatkowych w podatku od towarów i usług jest wniesienie aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 2 pkt 27e u.p.t.u. Dzieje się tak, ponieważ tego rodzaju czynność jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 u.p.t.u. Ten przypadek nie zaistniał jednak w przedmiotowej sprawie, ponieważ Strona, w swoim wniosku interpretacyjnym wyraźnie wskazała, że prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz rozpoczęta inwestycja, które jako wkład niepieniężny zostaną przekazane SPK nie są zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.

W tej sytuacji na Wnioskodawcy wnoszącym aport, w konsekwencji tego zachowania ciąży powinność podatkowa, będąca efektem dokonania dostawy towaru. Dlatego czynność tę dokumentuje on wystawianą przez siebie fakturą, zgodnie z którą nabywcą substancji majątkowej jest SPK, otrzymująca wkład niepieniężny. Jak zaś wynika z wniosku o interpretację, podmiot ten dokona zapłaty podatku wykazanego w fakturze, wystawionej przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że do rąk Strony SPK uiści należny podatek od towarów i usług. (…) należy zauważyć, że podatek od towarów i usług jako podatek obrotowy wielofazowy netto jest daniną pośrednią (innym tego typu podatkiem w polskim systemie podatkowym jest podatek akcyzowy, a także podatek od gier). Jej istota sprowadza się do tego, że ustawodawca zakłada (i na tezie tej opiera konstrukcję podatku), iż ciężar ekonomiczny podatku nie jest ponoszony przez podatnika wskazanego w ustawie podatkowej (w nauce prawa podatkowego podmiot ten często jest określany mianem podatnika w znaczeniu prawnym). Ekonomiczna wartość podatku pośredniego jest natomiast doliczana do ceny towaru, czy usługi i w ten sposób ponoszona przez nabywcę, w doktrynie prawa podatkowego określanego mianem podatnika w znaczeniu ekonomicznym (w przypadku podatku od towarów i usług finalnie jest nim konsument, tj. końcowy nabywca, który jako "nie-podatnik" podatku od wartości dodanej nie może pomniejszyć kwoty swojego podatku należnego o naliczony podatek od towarów i usług). Tym samym, z założenia podatnik podatku od towarów i usług (podatnik w znaczeniu prawnym, wskazany w art. 15 u.p.t.u.) przerzuca ciężar daninowy na swojego kontrahenta i w związku z tym, uiszcza podatek ze środków finansowych, jakie otrzymał od tego podmiotu podczas dokonywania przez niego zapłaty za towar lub usługę (zapewne z tego powodu, w potocznym języku polskim, błędnie operuje się określeniem "płatnik VAT").

Do tego nawiązał właśnie ustawodawca w powoływanym we wniosku interpretacyjnym, art. 12 ust. 4 pkt 9 u.p.d.o.p., przewidując że do przychodów podatnika tej daniny (a skoro do przychodów, to także do dochodu) nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Chodzi bowiem o to, aby podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, a jednocześnie podatnik podatku od towarów i usług (podatnik w znaczeniu prawnym) nie płacił podatku dochodowego od kwoty podatku od wartości dodanej, która tylko przejściowo trafia do jego rąk (wraz z zapłatą za dostarczony towar lub za wykonaną usługę). Następnie zaś, w ustawowym terminie płatności, wyznaczonym w art. 103 u.p.t.u. (co do zasady, do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy – por. art. 103 ust. 1 u.p.t.u.) zostanie przekazana państwu jako podmiotowi uprawnionemu z tytułu podatku od towarów i usług (por. art. 1 ust. 2 u.p.t.u.). (…)

Mając na względzie treść zapadłego w sprawie wyroku oraz interpretowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że kwota podatku VAT wykazanego na fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę w związku z dokonanym do Spółki Komandytowej aportem, zapłacona przez tą spółkę, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego, z uwagi na fakt, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy CIT do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji, tj. w 2020 r.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, podatników, którzy o ich wydanie wystąpili i nie są wiążące dla tut. Organu w niniejszej sprawie.

Ustosunkowując się natomiast do powołanej przez Spółkę odpowiedzi Ministra Finansów na interpretację poselską nr 1025 w sprawie podatku od wartości dodanej stwierdzić należy, że udzielona odpowiedź w żadnym miejscu nie rozstrzyga kwestii będącej istotą złożonego wniosku z dnia 21 maja 2020 r., albowiem dotyczy jedynie ujęcia podatku od wartości dodanej w przychodach/kosztach podatkowych na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych/fizycznych i równego traktowania tego podatku w państwie polskim.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).