Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.182.2024.2.BJ

W zakresie ustalenia, czy wypłata Wynagrodzenia nie stanowi ukrytego zysku, a więc i dochodu podlegającego opodatkowaniu estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia,czy wypłata Wynagrodzenia nie stanowi ukrytego zysku, a więc i dochodu podlegającego opodatkowaniu estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

a)Spółka (...) sp.k. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych mającym siedzibę na terytorium Polski. Spółka podlega w Polsce opodatkowaniu CIT od całości swoich dochodów i jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U z 2023 r., poz. 1570 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”). W styczniu 2024 r. Spółka terminowo złożyła zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (dalej: „estoński CIT”) w odniesieniu do okresu od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2027 r.

b)Spółka prowadzi działalność w zakresie (…). W latach (…) działalność ta była prowadzona w formie jednoosobowej działalności gospodarczej (dalej: „Przedsiębiorstwo”). Z biegiem lat okazało się jednak, że forma jednoosobowej działalności gospodarczej nie przystaje do skali prowadzonej działalności oraz planów jej dalszego rozwoju. W związku z tym, mając na uwadze chęć ograniczenia ryzyka gospodarczego oraz zabezpieczenia się na wypadek nieprzewidzianych okoliczności i wypadków losowych, zdecydowano o przeniesieniu działalności do spółki prawa handlowego. W związku z tym, w 2022 r. Przedsiębiorstwo zostało przekształcone w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Następnie, w 2023 r. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została przekształcona w spółkę komandytową. Powodem dwóch przekształceń Spółki był fakt, że prawnie niemożliwym jest dokonanie przekształcenia działalności prowadzonej w formie jednoosobowej w spółkę komandytową. Natomiast, pierwotnym celem właściciela była zmiana formy prowadzonej działalności właśnie w spółkę komandytową. Spółka komandytowa zapewnia bardziej elastyczne rozwiązania odnośnie do wypłaty zysków i umożliwia rozróżnienie poziomu odpowiedzialności wspólników, z drugiej strony stanowiąc odrębny podmiot praw i obowiązków (odrębna zdolność do czynności prawnych), co ma kluczowe znaczenie w kwestiach np. wizerunkowych, pozyskania finansowania, inwestora lub sukcesji pokoleniowej. Powody przekształceń miały zatem charakter biznesowy.

c)Komplementariuszem Wnioskodawcy jest osoba fizyczna, która uprzednio prowadziła działalność w formie Przedsiębiorstwa. Komandytariuszami są żona i dwaj synowie komplementariusza. Zatem, Spółka stanowi biznes rodzinny.

d)Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki uregulowane w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT uprawniające do korzystania z estońskiego CIT, a w odniesieniu do Wnioskodawcy nie znajdują zastosowania żadne wyłączenia z możliwości wyboru tej formy opodatkowania uregulowane w art. 28k ustawy o CIT.

e)Spółka wykorzystuje w działalności gospodarczej środki transportu, wśród których znajdują się m.in. samochody ciężarowe i dostawcze, samochody osobowe, ciągniki siodłowe, ciągniki rolnicze, przyczepy, naczepy. Użytkowanie ma miejsce na podstawie umów leasingu oraz w oparciu o prawo własności. Wcześniej ww. środki transportu wykorzystywane były do prowadzenia działalności w formie Przedsiębiorstwa i w ramach dokonanych przekształceń przeszły (prawo własności lub używania na podstawie umowy leasingu) na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a następnie na Wnioskodawcę.

f)Oprócz korzystania z własnych środków transportu lub wziętych do używania w ramach leasingu, Spółka nabywa usługi transportowe od jednego z jej komandytariuszy (dalej: „Usługi transportowe”), będącego synem komplementariusza Spółki (dalej: „Wspólnik”) i który świadczy ww. usługi w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej. Podstawą takiego stanu rzeczy są zawierane umowy o świadczenie usług pomiędzy Wnioskodawcą a Wspólnikiem. Poza Usługami transportowymi działalność gospodarcza Wspólnika może również obejmować sprzedaż pojazdów na rzecz Wnioskodawcy, w tym samochodów osobowych, ale wyłącznie wykupionych po zakończonym leasingu (dalej: Sprzedaż). Wspólnik prowadzi działalność w zakresie usług transportowych od 2011 r. i handlu pojazdami od 2017 r., posiada zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego rzeczy oraz licencję dotyczącą międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy wydane przez Główny Inspektorat Transportu Drogowego. Co więcej, Wnioskodawca nie jest wyłącznym odbiorcą usług przedsiębiorstwa Wspólnika, gdyż posiada on również innych klientów, będących podmiotami niepowiązanymi (w rozumieniu przepisów o cenach transferowych).

g)Pojazdy wykorzystywane do świadczenia Usług transportowych oraz będące przedmiotem Sprzedaży nie stanowiły nigdy majątku Przedsiębiorstwa, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz Spółki. Wspólnik w ramach swojej działalności jednoosobowej zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę oraz umów cywilnoprawnych. Zakres Usług transportowych ma niejednorodny charakter, tzn. mogą one obejmować całościową usługę przewozową albo udostępnienie Spółce wyłącznie pojazdu bądź wyłącznie wykwalifikowanego kierowcy.

h) Z tytułu świadczonych Usług transportowych oraz Sprzedaży Wspólnik otrzymuje wynagrodzenie od Spółki (dalej: „Wynagrodzenie”). Wynagrodzenie jest ustalane na zasadach rynkowych w rozumieniu art. 11c ust. 1 ustawy o CIT.

i)Celem zawarcia umów o świadczenie Usług transportowych lub umów Sprzedaży nie było dokonanie działań polegających na dokapitalizowaniu Spółki w innej formie niż wkładu do Spółki. Od początku wspólnicy prowadzący biznes rodzinny mają na celu przede wszystkim zwiększenie zdolności operacyjnych Spółki oraz zapewnienie jej jak najwyższych wskaźników rentowności oraz wzrostu. Nabycie Usług transportowych oraz pojazdów w ramach Sprzedaży jest niezbędne z perspektywy prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę, gdyż transport z wykorzystaniem pojazdów dostawczych, ciężarowych i nierzadko także specjalistycznych ma bezpośredni związek z podstawową działalnością operacyjną. Spółka nabywa Usługi transportowe celem uzupełnienia bazy transportowej Spółki w przypadku awarii auta Spółka tak aby zapewnić ciągłość prowadzonej działalności mogła być prowadzone w sposób ciągły.

j) Sytuacja Spółki wymaga nabycia Usług transportowych z uwagi na m.in. dynamiczny rozwój i fakt, że własne środki transportowe Spółki nie są w stanie zapewnić w sposób niezakłócony prowadzenia działalności gospodarczej. W innym przypadku usługi o tożsamym zakresie zostałyby nabyte od podmiotu niepowiązanego. Decyzja o korzystaniu z usług podmiotu zewnętrznego zamiast powiększania własnej floty pojazdów oraz liczby pracowników posiadających wymagane uprawnienia wynika z korzyści biznesowych stojącym za pierwszym z rozwiązań. Utrzymywanie na stałe rozbudowanej floty wiąże się z wyższymi kosztami eksploatacyjnymi oraz osobowymi, a co za tym idzie ze zwiększeniem kosztów stałych działalności Wnioskodawcy. W przypadku ewentualnych zakłóceń, zwłaszcza skutkujących zmniejszeniem wolumenusprzedaży produktów rolnych, wpływałoby to na obniżenie rentowności podstawowej działalności Spółki. Tym samym, z punktu widzenia Wnioskodawcy, nabycie Usług transportowych w rozmiarze adekwatnym do aktualnego zapotrzebowania, któremu Spółka nie może sprostać w oparciu o własne środki transportu oraz pracowników, stanowi rozwiązanie uzasadnione względami ekonomicznymi/biznesowymi. Co więcej, w razie ewentualnych braków w zasobach Spółki, spowodowanych zwłaszcza zużywaniem się pojazdów w czasie, relacja biznesowa Wnioskodawcy i Wspólnika pozwala na łatwiejsze ich uzupełnienie, poprzez możliwość Sprzedaży przez Wspólnika zamiast nabywania pojazdów od innego podmiotu.

k)Wątpliwość Spółki stanowi prawo do niekwalifikowania Wynagrodzenia wypłacanego na rzecz Wspólnika do ukrytych zysków stanowiących przedmiot opodatkowania estońskim CIT.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wypłata Wynagrodzenia nie stanowi ukrytego zysku, a więc i dochodu podlegającego opodatkowaniu estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata Wynagrodzenia nie stanowi ukrytego zysku, a więc i dochodu podlegającego opodatkowaniu estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

a)Ustawą z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych - stanowiący alternatywny w stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.

b)Ten nowy sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w nowym rozdziale 6b ustawy o CIT zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek kapitałowych” (obecnie „Ryczałt od dochodów spółek”), a także w przepisach ogólnych związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

c)Na podstawie art. 28j ustawyz dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm.; dalej „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka spełnia wszystkie warunki do opodatkowania estońskim CIT.

d)Stosownie do art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT opodatkowaniu estońskim CIT podlega dochód z tytułu ukrytych zysków.

Na podstawie art. 28m ust. 3 ustawy o CIT przez ukryte zyski rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem. Przepisy zawierają jedynie przykładowy katalog świadczeń, które mogą stanowić ukryte zyski, dlatego każdy przypadek świadczenia dokonanego na rzecz wspólnika lub podmiotu z nim powiązanego wymaga indywidualnej oceny z perspektywy spełnienia przesłanek zawartych w ww. ustawowej definicji ukrytych zysków oraz istnienia okoliczności faktycznych i prawnych należycie uzasadniających zasadność zawarcia transakcji pomiędzy podatnikiem a podmiotem powiązanym.

e)Zgodnie z art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT, ukryty zysk stanowi nadwyżka wartości rynkowej transakcji określona zgodnie z przepisami o cenach transferowych (tj. art. 11c ustawy o CIT) ponad ustaloną cenę tej transakcji. Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wynagrodzenie jest ustalane na zasadach rynkowych. W związku z tym, wskazany przepis nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie.

f)Zdaniem Wnioskodawcy, kluczową kwestią dla kwalifikacji świadczeń (Wynagrodzenia) jest spełnienie przesłanki dotyczącej wykonania ich w związku z prawem do udziału w zysku. 

g)Zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów dotyczącymi zasad opodatkowania estońskim CIT - Przewodnik do ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 r. (dalej: „Objaśnienia”), aby świadczenie uznane było za ukryty zysk powinno być związane z wywieraniem wpływu na działanie i decyzje spółki będącej podatnikiem estońskiego CIT. Świadczenie takie może być oceniane w kontekście świadczenia ekwiwalentnego dywidendzie, które powstanie m.in. w sytuacji, kiedy podatnik dokonując czynności prawnej (jednej lub wielu) osiąga taki sam efekt ekonomiczny, jaki osiągnąłby poprzez wypłatę zysku w formie dywidendy.

h)Wykładnia językowa art. 28m ust. 3 ustawy o CIT prowadzi do wniosku, że za ukryte zyski uważa się wyłącznie takie świadczenia na rzecz wspólników, które są nieodłącznie związane z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk. Celowościowo nie sposób zatem uznać, by zapłata Wynagrodzenia z tytułu Usług transportowych lub Sprzedaży pojazdów niezbędnych do prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę miała na celu spełnienie świadczenia pieniężnego związanego z prawem do udziału w zysku. Co więcej, z samej swej istoty dochody osiągane z udziału w zysku cechują się pasywnym charakterem, czego nie można powiedzieć o dochodach z działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu materialnych dostawy usług/towarów, którą prowadzi Wspólnik i która wymaga od niego istotnego zaangażowania operacyjnego (np. zarządzanie flotą pojazdów, zatrudnienie osób). W konsekwencji, z całą pewnością Wynagrodzenie stanowi dla Wspólnika tzw. dochód aktywny.

i)Ponadto, w świetle Objaśnień, świadczeniami, które nie powinny powodować powstania dochodu z tytułu ukrytego zysku, mogą być transakcje zakupu oraz sprzedaży, dokonywane w ramach podstawowej działalności podatnika, które wykonywane są na warunkach analogicznych jak wobec podmiotów niepowiązanych. Ocena czy transakcja mogłaby zostać zawarta między podmiotami niepowiązanymi nie powinna się ograniczać jedynie do oceny ustalonej ceny transakcji, ale powinna również uwzględnić fakt czy doszłoby w ogóle do zawarcia danej transakcji, gdyby nie uczestniczyły w niej podmioty powiązane (tj. czy doszłoby do takiej transakcji między podmiotami niepowiązanymi). Dokonując takiej oceny, należy uwzględnić potrzeby spółki z punktu widzenia przedmiotu jej działalności, zasadności zakupu lub świadczenia takiej transakcji w aspekcie sytuacji majątkowej spółki czy jej faktycznych potrzeb biznesowych.

j)W opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że nabywanie Usług transportowych i/lub pojazdów jest niezbędne z perspektywy prowadzenia działalności przez Spółkę, gdyż transport z wykorzystaniem pojazdów dostawczych, ciężarowych i nierzadko także specjalistycznych ma bezpośredni związek z podstawową działalnością operacyjną. Sytuacja Spółki wymaga nabywania Usług transportowych również z uwagi na dynamiczny rozwój i fakt, że własne środki transportowe Spółki oraz zatrudnieni w Spółce kierowcy nie są w stanie zapewnić w sposób niezakłócony prowadzenia działalności gospodarczej. Tym samym, biorąc pod uwagę faktyczne potrzeby Spółki doszłoby do zawarcia analogicznych transakcji nawet, gdyby niemogły uczestniczyć w nich podmioty powiązane. Nabycie Usług transportowych zamiast zwiększania własnej floty pojazdów jest zasadne z perspektywy biznesowej i wiąże się przede wszystkim z chęcią utrzymania optymalnej wielkości aktywów majątkowych w Spółce oraz poziomu stałych kosztów działalności (w celu ograniczania wahań rentowności). Przy czym, w przypadku stwierdzenia trwałej potrzeby nabycia kolejnego pojazdu do Spółki, relacja biznesowa Wnioskodawcy i Wspólnika pozwala na łatwiejsze uzupełnienie floty poprzez dokonanie Sprzedaży. Ponadto, przedsiębiorstwo Wspólnika świadczy (i świadczyło również przed wyborem opodatkowania Spółki estońskim CIT) podobne usługi na rzecz podmiotów niepowiązanych. Nie mamy więc do czynienia ze sztucznie ukształtowaną strukturą majątkową Spółki na potrzeby umożliwienia wypłaty środków do podmiotów powiązanych w zastępstwie dywidendy.

k)Wnioskodawca stoi na stanowisku, że celem ustawodawcy nie było objęcie koniecznością zapłaty estońskiego CIT od takich kategorii wydatków, bez których prowadzenie biznesu byłoby utrudnione lub niemożliwe, nawet jeżeli kwoty te są wypłacane na rzecz wspólnika podatnika estońskiego CIT.

l)Kolejnym istotnym czynnikiem oceny czy świadczenie stanowi ukryty zysk, według Objaśnień jest to, czy wspólnik zadbał o wyposażenie Spółki w aktywa niezbędne dla prowadzonej działalności gospodarczej. Przy czym, Wnioskodawca zwraca uwagę na brak powszechnie obowiązującego przepisu, który nakazywałby wyposażenie osoby prawnej, w tym przypadku Spółki, we własność ruchomości. Co więcej, korzystanie z usług, dzięki którym możliwe jest prowadzenie działalności w sposób ciągły i bardziej efektywny ekonomicznie, jest częstą praktyką gospodarczą. Istotne jest, że właściciele Spółki wyposażyli ją w składniki majątkowe niezbędne do generowania przychodów, a Spółka jest w stanie posiadanymi środkami finansowymi zaspokoić swoje potrzeby w zakresie nabywania usług od zewnętrznych dostawców, w tym Usług transportowych, czy w razie potrzeby nabycia pojazdu na własność. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że środki transportu służące Wspólnikowi do świadczenia Usług transportowych bądź będące przedmiotem Sprzedaży, nie stanowiły nigdy wcześniej majątku Przedsiębiorstwa ani Spółki. Nie można więc twierdzić, że właściciele usunęli aktywa z Przedsiębiorstwa, po czym obciążają ich kosztami Spółkę, uzyskując dodatkowe prywatne źródło zarobkowania.

m)Brak opodatkowania jako ukryty zysk wynagrodzenia z tytułu usług świadczonych przez wspólników podatnika estońskiego CIT znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np.: z 28 kwietnia 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.73.2023.3.KW (w zakresie usług transportowych); z 28 grudnia 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.591.2023.2.RH (w zakresie usług transportowych); z 9 listopada 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.496.2023.2.KM (w zakresie usług transportowych); z 23 października 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.454.2023.3.RH (w zakresie wynajmu pojazdów oraz usług związanych z obsługą klienta); z 19 grudnia 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.543.2023.2.DP (w zakresie innych usług związanych z działalnością operacyjną).

n)Uwzględniwszy powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nabycie Usług transportowych oraz Sprzedaż stanowią transakcje niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki i rozwoju tej działalności, a sama transakcje są zawierane na warunkach rynkowych. W związku z powyższym, wartość wypłacanego Wynagrodzenia nie powinna stanowić podstawy do obliczenia dochodu z tytułu ukrytych zysków i tym samym podlegać opodatkowaniu estońskim CIT jako ukryty zysk.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie stanowiska przedstawionego we wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.