Interpretacja indywidualna z dnia 10 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.281.2021.13.MJ

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 8 marca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 1 czerwca 2022 r., sygn. akt I SA/Wr 846/21; i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

–nieprawidłowe - w zakresie zakwalifikowania uzyskiwanych przez Pana dochodów, jako dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi,

–prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 marca 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 maja 2021 r. (wpływ 27 maja 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej również: Przedsiębiorca) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2000 r. Wykonuje on m.in. działalność związaną z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca oświadczył, iż posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT.

W ramach swojej aktywności Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, stanowiące niezależny program komputerowy, które następnie są implementowane do oprogramowania związanego między innymi z technologiami (...) - platformami, które umożliwiają (...) do użytkowników (...) oparte o systemy (...) oraz witryny www.

Platformy tej klasy składają się z kilku części, które ściśle ze sobą współpracują i w różnych konfiguracjach umożliwiają tworzenie nowych rozwiązań.

Część backendowa (serwerowa) platformy umożliwia m. in.: (...)

Część backendowa stanowi również centralną część infrastruktury, w której (...).

Moduł aplikacyjny platformy, czyli aplikacje dla użytkowników wykorzystują powyżej opisaną architekturę do (...).

Element zarządczy umożliwia (...).

Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe zapewniające dodatkowe funkcje, usprawniające opisaną powyżej platformę (...).

Każdy program komputerowy (kod źródłowy), który jest wytwarzany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, zorganizowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), ze szczególnym naciskiem na działania rozwojowe polegające na wykorzystywaniu i powiększaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przedsiębiorca świadczy kompleksowe usługi programistyczne na rzecz podmiotu, z którym zawarł umowę o współpracy (dalej: Kontrahent). Na podstawie tej umowy Kontrahent zleca Wnioskodawcy m.in.:

–realizację projektów oznaczonych jako badawczo-rozwojowe,

–tworzenie, opracowanie i rozwój programów komputerowych,

–tworzenie, opracowanie i rozwój oprogramowania, w tym oprogramowania sieciowego,

–dostarczanie produktów i usług informatycznych,

–wytwarzanie, wdrożenie a także rozwinięcie i ulepszanie produktów i usług.

W ramach wykonywanych powyżej zadań powstają:

–programy komputerowe,

–oprogramowanie sieciowe,

–inne utwory chronione na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

–inne prawa wyłączne.

Zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy, Przedsiębiorca przenosi na Kontrahenta wszystkie prawa do wytworzonych utworów/dzieł, w szczególności autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego, w myśl art. 74 ustaw o prawie autorskim i prawach pokrewnych, na wszystkich polach eksploatacji. Wnioskodawca nawiązał stałą współpracę z Kontrahentem w celu realizacji projektów, których wynikiem są między innymi programy komputerowe. Umowa o współpracy przewiduje specjalny tryb, w którym Kontrahent będzie zlecał Przedsiębiorcy wykonanie danego projektu. Na podstawie załącznika do umowy o nazwie „zamówienie”, Kontrahent określa zakres czynności jakie ma wykonać Wnioskodawca. Natomiast na podstawie kolejnego załącznika, tj. „protokołu zdawczo-odbiorczego” Przedsiębiorca wskazuje jakie usługi oraz utwory powstały w ramach danego projektu, a Kontrahent przyjmując protokół zdawczo-odbiorczy otrzymuje prawa autorskie majątkowe do powstałych w ramach danego zlecenia utworów, w tym programów komputerowych. Na dany projekt mogą składać się różne utwory czy usługi, wówczas umowa o współpracy określa procentowo jaka część wynagrodzenia wypłacana Przedsiębiorcy stanowi honorarium za przeniesienie autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego programu komputerowego, a jaka stanowi honorarium za przeniesienie praw wyłącznych do pozostałych utworów niebędących programem komputerowym. Przedsiębiorca uzyskiwał wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług, w które zostało wliczone honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych.

Wnioskodawca prowadzi podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Wnioskodawca na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX prowadzi na bieżąco, ewidencję odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Uzupełnienie wniosku

Na pytanie oznaczone w wezwaniu literą B. pkt 1:

Czy wobec wskazania w opisie stanu faktycznego wniosku m.in. informacji, że: „Każdy program komputerowy (kod źródłowy), który jest wytwarzany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, zorganizowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), ze szczególnym naciskiem na działania rozwojowe polegające na wykorzystywaniu i powiększaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań." - oznacza, że podejmowana bezpośrednio przez Pana działalność, o której mowa we wniosku, w okresie którego ma on dotyczyć obejmuje: - nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, (prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce)?

Odpowiedział Pan: Podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność, o której mowa we wniosku, w okresie którego ma on dotyczyć jest działalnością wykonywaną w ramach prac rozwojowych.

Na pytanie oznaczone w wezwaniu literą B. pkt 6:

Czy wszystkie tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowy stanowią utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedział Pan: Wszystkie tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowy stanowią utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na pytanie oznaczone w wezwaniu literą B. pkt 10:

Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza oprogramowanie komputerowe, to czy w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedział Pan: W wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności polegających na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania komputerowego powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór, (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

B.

Przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny wskazany we wniosku dotyczy roku podatkowego 2019.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2000 r., natomiast od 2006 r. prowadzi działalność gospodarczą w ww. zakresie i tym samym od tego momentu uzyskuje dochody z tego tytułu. Wnioskodawca ma zawartą od 1 lipca 2019 umowę z Kontrahentem na świadczenie usług informatycznych, w ramach których wytwarza programy komputerowe.

Stan faktyczny, którego dotyczy wniosek odnosi się do przychodów z tej umowy.

Wnioskodawca korzysta z formy liniowej z równą stawką podatkową 19% z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej - na podstawie art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości). Wnioskodawca samodzielnie na podstawie dostępnej wiedzy tworzy nowe utwory - programy komputerowe, charakteryzujące się zarówno nowością jak i oryginalnością.

Wnioskodawca zarówno rozwija (modyfikuje) oprogramowanie komputerowe lub jego część, wytworzone przez siebie jak i rozwija (modyfikuje) oprogramowanie lub jego część, którego nie wytworzył.

Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku, gdy rozwija oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku, nie jest właścicielem lub współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania, albo użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej, tj. umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z autorskiego prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie komputerowe, wytwarzany jest każdorazowo nowy program komputerowy, będący utworem w myśl regulacji prawno-autorskich.

W wyniku rozwijania oprogramowania Wnioskodawca tworzy nowe kody, algorytmy w językach programowania, w rezultacie których powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz podmiotu (Kontrahenta) do tworzonego i rozwijanego oprogramowania lub jego części.

Wnioskodawca uzyskuje dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, które nie są wyłącznie dochodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Potwierdza to poniższy fragment wskazany wcześniej w stanie faktycznym:

Jako, że na dany projekt mogą składać się różne utwory czy usługi to umowa o współpracy określa procentowo jaka część wynagrodzenia wypłacana Przedsiębiorcy stanowi honorarium za przeniesienie autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego programu komputerowego, a jaka stanowi honorarium za przeniesienie praw wyłącznych do pozostałych utworów niebędących programem komputerowym. Tak więc, Przedsiębiorca będzie uzyskiwał wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług, w które zostanie wliczone honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności ponosi Wnioskodawca.

Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy nie są wykonywane pod kierownictwem. Natomiast miejsce i czas ustalony jest przez obie strony umowy, tj. Wnioskodawcę oraz Kontrahenta.

Wnioskodawca jako wykonujący czynności, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca uzyskuje dochody z prawa do programu komputerowego (przeniesienie autorskich praw majątkowych) w związku ze świadczonymi usługami na rzecz Kontrahenta. Zatem są to dochody uzyskiwane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usługi.

W okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną 5% stawką podatkową wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zakresie, w jakim dochody te zostały osiągnięte z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (programu komputerowego) uwzględnionego w cenie usługi.

Na pytanie:

Czy prowadzona przez Pana działalność obejmuje także rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług?

Wnioskodawca odpowiedział: Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez niego działalność obejmuje także rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, jednakże czynności takie nie są przedmiotem zapytania Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym złożonego wniosku.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję od 1 lipca 2019 r., tj. od czasu, w którym zawarł umowę z Kontrahentem. Wskazana powyżej ewidencja prowadzona jest na bieżąco w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Jeżeli w wyniku umowy z Kontrahentem powstanie własność intelektualna (prawo autorskie, prawa własności przemysłowej, know-how), w tym w szczególności: koncepcja teoretyczna, dokumentacja i wszelkie inne oraz utwory w rozumieniu Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca zobowiązany jest do przeniesienia autorskich praw majątkowych oraz autorskich praw zależnych do powstałych utworów, praw własności przemysłowej, know-how wyłącznie na Kontrahenta. Wnioskodawca wskazał, że oprócz majątkowych praw autorskich przenosi na Kontrahenta także autorskie prawa zależne do powstałych utworów, prawa własności przemysłowej oraz know-how. Są to utwory w rozumieniu Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochody ze zbycia innych praw nie są objęte przedmiotem wniosku.

W wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstają odrębne utwory, (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), zatem odnosząc powyższe do definicji utworu wskazanej w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prace te charakteryzują się działalnością twórczą. Ponadto, należy zaznaczyć, że w ramach działań Wnioskodawcy powstają nowe utwory - programy komputerowe spełniające określone wymogi wynikające z ustaleń z Kontrahentem.

Programy komputerowe, które są rezultatem działania twórczego, tzn. takiego, w ramach którego powstał nowy wytwór intelektu, w znacznym stopniu odróżniają się od innych programów komputerowych.

Opisane we wniosku informacje/dane/warunki dotyczą roku podatkowego 2019, tym samym opisane zdarzenia w stanie faktycznym miały miejsce ww. roku podatkowym.

Pytania

1.Czy działalność realizowana przez Wnioskodawcę spełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy wytworzone oprogramowanie opisane we wniosku, stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy w przedstawionym stanie faktycznym dochody z tytułu sprzedaży prawa autorskiego majątkowego do programu komputerowego uwzględnione w cenie usługi, powstałe w ramach działalności Przedsiębiorcy w roku podatkowym 2019, mogą zostać uznane za dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, co upoważni Wnioskodawcę do opodatkowania ww. dochodów z zastosowaniem stawki 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w świetle przedstawionych powyżej okoliczności należy uznać, iż prowadzone przez niego prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ww. ustawy działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (do przepisu tego odwołuje się art. 5a pkt 40 ustawy o PIT).

Powyższe przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową (przy czym kryteria te muszą być spełnione łącznie). Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

1.obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

2.mieć twórczy charakter,

3.być podejmowana w sposób systematyczny, oraz

4.być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca zauważa, że Dyrektor KIS w indywidualnej interpretacji podatkowej z 31 października 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.427.2018.1.BM wskazał, iż działalnością badawczo-rozwojową jest tworzenie oprogramowania dla klientów biznesowych, obejmujące m.in. nowe aplikacje powstałe w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe sprecyzowanego, istniejącego klienta lub powstało w odpowiedzi na przewidywane zapotrzebowanie rynkowe.

W kwestii pierwszego oraz czwartego z powyższych warunków Wnioskodawca wskazuje, iż głównym celem działalności Przedsiębiorcy jest opracowywanie nowych, ulepszonych lub zmienionych programów komputerowych zapewniających dodatkowe funkcjonalności oprogramowaniu związanemu z technologiami (...).

Przedsiębiorca wytwarza programy komputerowe na zlecenie Kontrahenta, które to muszą spełniać wymogi funkcjonalne oraz techniczne indywidualnie określone dla każdego projektu.

Programy komputerowe, wytwarzane przez Przedsiębiorcę nie są powszechnymi produktami dostępnymi w branży IT. Wykonując oprogramowanie Wnioskodawca przyczynia się do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystuje istniejące zasoby wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań, dlatego też Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, że czynności, które wykonuje prowadzone są w ramach prac rozwojowych.

W związku z powyższym zarówno pierwszy jak i czwarty warunek uznania działalności Przedsiębiorcy za działalność badawczo-rozwojową, należy uznać za wypełniony.

- Twórczy charakter prac:

W zakresie drugiego warunku należy się odwołać do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Regulacja ta definiuje pojęcie utworu. Zgodnie z definicją zawartą w art. 1 ust. 1 tej ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W przypadku prac prowadzonych przez Przedsiębiorcę ten warunek jest spełniony, ponieważ efekty prac są rezultatem działań, w wyniku których powstają subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci oprogramowania, zapewniającego nowe funkcjonalności. Powyższe oznacza, że w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstają odrębne utwory, (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), zatem odnosząc powyższe do definicji utworu wskazanej w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prace te charakteryzują się działalnością twórczą. Ponadto należy zaznaczyć, że w ramach działań Wnioskodawcy powstają nowe utwory - programy komputerowe spełniające określone wymogi wynikające z ustaleń z Kontrahentem.

Programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę charakteryzują się stopniem twórczości znacznie przewyższającym minimalny. Powyższe oznacza, że programy komputerowe, które są rezultatem działania twórczego, tzn. takiego, w ramach których powstał nowy wytwór intelektu, w znacznym stopniu odróżniają się od innych programów komputerowych. Zatem Wnioskodawca uważa, że jego programy komputerowe charakteryzują się stopniem twórczości znacznie przewyższającym stopień minimalny. Tym samym Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów przedstawionym w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, w zakresie działalności badawczo-rozwojowej wystarczy, aby twórczość występowała w stopniu minimalnym na skalę danego przedsiębiorstwa, co potwierdza poniższy fragment: „Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia."

Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

- Systematyczność:

Przedsiębiorca prowadzi nieprzerwanie działalność gospodarczą od 2000 r., natomiast działalność badawczo-rozwojową od 2006 r. i zamierza prowadzić ją dalej. Przedsiębiorca prowadzi pracę w miesięcznych sprintach. Na podstawie zamówień otrzymanych od Kontrahenta, Przedsiębiorca jest zobowiązany oddać wytworzony program komputerowy Kontrahentowi, który ocenia czy dany program komputerowy spełnia odpowiednie wymagania.

Wnioskodawca prowadzi opisane we wniosku prace badawczo-rozwojowe w sposób regularny i zamierza wykonywać je systematycznie, także w przyszłości. Podejmowane przez Przedsiębiorcę działania w tym zakresie niewątpliwie nie mają zatem charakteru okazjonalnego czy doraźnego. W konsekwencji, należy uznać, że w odniesieniu do prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych spełniona jest przesłanka systematyczności, o której mowa we wspomnianym wyżej przepisie.

W związku z powyższym należy uznać, że realizowane przez Wnioskodawcę prace badawczo-rozwojowe spełniają łącznie wszystkie z czterech przesłanek. Tym samym stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2 oraz Ad 3:

Zdaniem Wnioskodawcy, stworzone oprogramowanie opisane w stanie faktycznym jest kwalifikowane jako prawo własności intelektualnej wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, tj. prawo do programu komputerowego.

Natomiast dochody uzyskiwane z tytułu sprzedaży prawa wyłącznego do oprogramowania (programów komputerowych), stanowiących utwory podlegające ochronie na podstawie przepisów prawno-autorskich, jako że są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów uzyskanych w 2019 roku, przy zastosowaniu stawki określonej w wymienionych przepisach - każdorazowo 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 tejże ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. O ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Analizując zakres pojęciowy prawa autorskiego do programu komputerowego należy odnieść się do objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX. Minister Finansów wskazuje, iż pojęcie programu komputerowego należy interpretować szeroko. Cytując fragment przywołanego objaśnienia „Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego", które wskazują, że część chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego.

Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego" w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego, jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu", czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Przy czym pojęcie „komputer" nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność.

Dalej wskazano natomiast, że określenie program komputerowy należy interpretować: „Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogach oraz kod wynikowy i interfejs.

Według Wnioskodawcy w przedstawionym opisie sprawy spełnione są wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o PIT.

Wnioskodawca:

–uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

–na podstawie prowadzonej ewidencji Przedsiębiorca, jest w stanie określić wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Spełnienie pierwszej z przesłanek ma miejsce w przypadku osiągnięcia dochodu ze skomercjalizowania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z kolei, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy:

–jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o PIT oraz

–przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo - rozwojowej.

W rozpatrywanym przypadku kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Jak wskazano powyżej, Przedsiębiorca uzyskuje dochody ze sprzedaży prawa autorskiego majątkowego do wytwarzanych programów komputerowych, stanowiących utwór podlegający ochronie na podstawie przepisów prawno-autorskich.

Zgodnie z art. 30ca ust 7 pkt 3 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Przedmiot ochrony, czyli prawa autorskie do programów komputerowych, powstają zaś w ramach prowadzonej przez Przedsiębiorcę działalności badawczo-rozwojowej.

Dodatkowo, tak jak zaznaczono w opisie stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Przedsiębiorca prowadzi odpowiednią ewidencję wymaganą przepisami art. 30cb ustawy o PIT, co umożliwia obliczenie kwalifikowanego dochodu, o którym rozstrzyga art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazuje, że jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych uprawniony będzie do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów osiągniętych w roku podatkowym 2019 przy zastosowaniu stawki na poziomie 5% (stosownie do 30ca ust. 1 ustawy o PIT).

Reasumując Wnioskodawca twierdzi, że programy komputerowe wytwarzane w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej stanowią autorskie prawo do programu komputerowego. W związku z powyższym, kwalifikowany dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi, powinien zostać opodatkowany według preferencyjnej stawki 5%.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca zawarł swoje dodatkowe wyjaśnienia w zakresie własnego stanowiska.

Zdaniem Wnioskodawcy organ podatkowy nie powinien przerzucać ciężaru rozstrzygnięcia poszczególnych kwestii na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że to organ podatkowy (nie Wnioskodawca), w ramach procedury prowadzącej do wydania interpretacji indywidualnej powinien całościowo przeanalizować przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny i na tej podstawie wydać interpretację indywidualną w zakresie wątpliwym dla Wnioskodawcy, tj. czy może on skorzystać z ulgi IP Box.

Tym samym, Wnioskodawca uważa, że organ podatkowy w ramach dokonanej interpretacji powinien rozstrzygnąć w szczególności, czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej (w szczególności: prac rozwojowych), której prowadzenie jest jedną z przesłanek zastosowania ulgi podatkowej IP Box, jak również, czy wytwarzane (ulepszane/rozwijane) oprogramowanie opisane we wniosku można zakwalifikować jako program komputerowy, o którym mowa w przepisach prawa podatkowego (art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT; podkreślenia przy tym wymaga, że ustawa o PIT nie przewiduje żadnych odesłań do regulacji „pozapodatkowych").

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają m.in. wyrok NSA z 31 stycznia 2019 r. (sygn. akt I FSK 1667/16), z 19 lutego 2021 r. (sygn. akt II FSK 2441Z20), wyrok WSA w Krakowie z 3 lipca 2019 r. (sygn. akt I SA/Kr 671/19, nieprawomocny).

Stanowisko to potwierdza również wprost Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, wskazując, że: „Zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. W konsekwencji, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS)”.

W wezwaniu natomiast organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do takiego przeformułowania (uzupełnienia) stanu faktycznego, które wymusiło na podatniku (Wnioskodawcy) udzielenie odpowiedzi na pytanie skierowane przez Wnioskodawcę do organu. Jak zatem wynika z powyżej przytoczonego fragmentu objaśnień, to organ podatkowy (konkretnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej) powinien dokonać oceny, czy tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej do zastosowania ulgi IP BOX, (tj. czy jest programem komputerowym, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

Końcowo, Wnioskodawca zaznaczył, że powyżej przedstawione dodatkowe wyjaśnienia Wnioskodawcy w zakresie własnego stanowiska Wnioskodawcy nie zmieniają treści wyjaśnień i uzupełnień przedstawionych we wcześniejszych częściach pisma [uzupełnienia].

Interpretacja indywidualna

10 czerwca 2021 r., na podstawie przedstawionych przez Pana we wniosku oraz jego uzupełnieniu informacji, wydałem interpretację indywidualną, znak 0115-KDIT3.4011.281.2021.2.MJ,doręczoną Panu 14 czerwca 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

16 lipca 2021 r. wpłynęła do mnie skarga na ww. interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

W skardze zarzucił Pan Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 121 § 1 oraz art. 169 § 1, w związku z art. 14b § 1, 14c § 1 zdanie 1 oraz 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, w związku z takim sformułowaniem zakresu wezwania z 12 maja 2021 roku, które wymusiło na Skarżącym uzupełnienie stanu faktycznego w ten sposób, że uzupełniając treść stanu faktycznego obowiązany był Pan do udzielenia we własnym zakresie odpowiedzi na pytania zadane Dyrektorowi KIS we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej - co rzutowało na przeniesienie na Pana ciężaru obowiązku dokonania wykładni przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną i tym samym miało istotny wpływ na wynik postępowania.

W skardze wnosił Pan m.in. o uchylenie zaskarżonej interpretacji.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu orzekł, że skarga jest zasadna i uchylił zaskarżoną interpretację – wyrokiem z 1 czerwca 2022 r., sygn. akt I SA/Wr 846/21.

W wyroku tym Sąd wskazał, że:

Żądanie od skarżącego uzupełnienia stanu faktycznego poprzez informację czy jego działalność jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, oraz czy wszystkie tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe stanowią utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wykraczało zatem poza ramy zakreślone w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, a zarazem naruszało w tym zakresie przepis art. 169 § 1 w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że wezwanie do sprecyzowania wniosku nie mogło prowadzić do żądania, aby to sam wnioskodawca przesądził rzeczoną kwestię, o którą wszak wprost zapytał, lecz jedynie do sprecyzowania danych faktycznych dotyczących prowadzonej działalności niezbędnych do ich oceny w kontekście definicji owej działalności.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 6 października 2023 r. wycofałem wyżej wskazaną skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny - postanowieniem z 27 listopada 2023 r., sygn. akt II FSK 1181/22 - umorzył postępowanie kasacyjne.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wpłynął natomiast 11 marca 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku z 1 czerwca 2022 r., sygn. akt I SA/Wr 846/21

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

–uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w ww. wyroku;

–ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Nie uwzględniam w ponownym rozpatrzeniu Pana sprawy - okoliczności stanu faktycznego, przedstawionych przez Pana w uzupełnieniu wniosku, ujętych w ww. punkcie „A” – „Uzupełnienie wniosku” tej interpretacji.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Preferencyjna stawka opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.– publikator aktualny na dzień złożenia wniosku o interpretację):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box) jest dochód, który łącznie spełnia następujące warunki:

–został osiągnięty w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc działalności, która spełnia warunki określone w art. 5a pkt 6 w zw. z art. 5b ustawy;

–jest „kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej”.

Aby wyjaśnić znaczenie pojęcia „kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej” należy odnieść się do:

–art. 30ca ust. 2 ustawy, który określa, czym jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

–art. 30ca ust. 7 ustawy, który wyjaśnia, jakie kategorie dochodów mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, oraz

–art. 30ca ust. 4, który określa, w jaki sposób ustala się kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej

I tak, zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tzw. kwalifikowanym IP) jest więc prawo własności intelektualnej, które spełnia wszystkie następujące warunki:

–jest jednym z rodzajów praw własności intelektualnej, które ustawodawca wymienił w art. 30ca ust. 2;

–podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów;

–jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane IP

Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego” ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań.

Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stosownie do tego przepisu przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

A zatem program komputerowy zawsze jest funkcjonalną całością. Jednak nie każdy tak rozumiany program podlega ochronie prawno-autorskiej. Program, który jest napisany z wykorzystaniem powtarzalnych schematów, którego wytworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, ale nie wiązało się z prowadzeniem działań twórczych o indywidualnym charakterze, nie będzie przedmiotem praw autorskich.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zatem warunkiem skorzystania z omawianej preferencji IP Box jest:

–prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez podatnika, który chce skorzystać z tej preferencji;

–wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie przez podatnika przedmiotu ochrony autorskim prawem do programu komputerowego w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej

Definicje ustawowe

Znaczenie pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 38 ustawy – jest to:

działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przy czym znaczenia pojęć „badania naukowe” i „prace rozwojowe” zostały określone odpowiednio w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest w niej mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.), a więc:

prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Łącząc te elementy można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:

–badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; lub

–badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń; lub

–prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,

podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo rozwojowa musi być działalnością twórczą. Twórczy to „mający na celu tworzenie”. Synonimy pojęcia twórczy (pomysł, praca) to „konstruktywny, kreatywny, kreacyjny, kreatorski, koncepcyjny”. Należy przy tym zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową pojęcia „tworzyć” – określające czynność, której istotą jest element kreacyjny i „wytwarzać”, czyli „zrobić, wyprodukować coś”. Wytwarzanie także prowadzi do powstania rzeczy lub praw, ale nie ma w sobie indywidualnego elementu kreacyjnego – jest to proces wymagający wiedzy i umiejętności, ale nie prowadzi do powstania efektów niepowtarzalnych.

Prace rozwojowe

Pojęcie działalności badawczo rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, tj. obejmują:

–nabycie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–łączenie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–kształtowanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; i

–wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

–nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

–łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

–kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

–wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

–planowaniu produkcji oraz

–projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:

–w sposób systematyczny,

–w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „systematyczny” w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.

Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.

Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Ustawodawca określił, jakie rodzaje dochodów, które podatnik uzyskuje w ramach działalności gospodarczej, mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych IP.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego IP, jest zamknięty.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Dochód ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy. Przy ustalaniu przychodów należy mieć na względzie przepisy o momentach rozpoznawania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Należy mieć również na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP

Dochód o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy jest jednym z elementów, które służą ustaleniu przedmiotu opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%, tj. ustaleniu kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zasadę obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej określa art. 30ca ust. 4 ustawy. Kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP jest iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika obliczonego według wzoru podanego w przepisie (tzw. wskaźnika nexus).

Dopiero tak ustalony dochód jest przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Celem wskaźnika nexus nie jest „podatkowe rozliczenie” wydatków ponoszonych przez podatników (kwestia możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP jest rozstrzygana na etapie ustalania dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy). Wskaźnik nexus służy określeniu, czy za kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP można uznać całość dochodu z kwalifikowanego IP, czy tylko jego część. Istotna jest tu proporcja wykazywanych przez podatnika wartości.

Zgodnie z art. 30 ca ust. 4 ustawy, wskaźnik nexus oblicza się według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy). Jeśli wartość wskaźnika jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6).

Wskaźnik nexus ustala się dla każdego konkretnego kwalifikowanego IP. Iloczyn wskaźnika nexus ustalonego dla konkretnego kwalifikowanego IP i dochodu uzyskanego z tego kwalifikowanego IP to kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 4 ustawy).

Podstawa opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%

Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym jest podstawą opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Ocena charakteru Pana działalności

W opisie okoliczności faktycznych sprawy wskazał Pan, że od 2000 r. wykonuje Pan działalność gospodarczą związaną m.in. z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Świadczy Pan kompleksowe usługi programistyczne na rzecz podmiotu (Kontrahenta), z którym zawarł umowę o współpracy.

Ponadto podał Pan we wnioski, że prowadzi Pan na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, pozwalającą na wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencję tę prowadzi Pan od 1 lipca 2019 r., tj. od czasu, w którym zawarł umowę z Kontrahentem.

W ramach swojej aktywności wytwarza Pan kody źródłowe, stanowiące niezależny program komputerowy, które następnie są implementowane do oprogramowania związanego między innymi z technologiami (...) - platformami, które umożliwiają (...) do użytkowników (...) oparte o systemy (...) oraz witryny www.

Wytwarza Pan kody źródłowe zapewniające dodatkowe funkcje, usprawniające opisaną powyżej platformę (...).

Opisując tę działalność zaznaczył Pan, że każdy program komputerowy (kod źródłowy), który jest wytwarzany w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, zorganizowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), ze szczególnym naciskiem na działania rozwojowe polegającej na wykorzystywaniu i powiększaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na pytanie: Czy prowadzona przez Pana działalność obejmuje także rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług?

Odpowiedział Pan: Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez niego działalność obejmuje także rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, jednakże czynności takie nie są przedmiotem zapytania Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym złożonego wniosku.

Na podstawie dostępnej wiedzy samodzielnie tworzy Pan nowe utwory - programy komputerowe, charakteryzujące się zarówno nowością jak i oryginalnością.

A zatem wskazał Pan, że realizowane prace w ramach Pana działalności:

–polegają na powiększaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

–służą tworzeniu nowych produktów,

–mają twórczy charakter,

–są podejmowane systematycznie,

–nie obejmują wprowadzania rutynowych zmian do tworzonych produktów.

Opisał Pan więc działania o cechach właściwych pracom rozwojowym, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tak opisanych okolicznościach faktycznych Pana poszczególne wyodrębnione zadania można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże podkreślenia wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie będzie całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle będą dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak podał Pan w opisie sprawy, w ramach wykonywanych przez Pana zadań powstają:

–programy komputerowe,

–oprogramowanie sieciowe,

–inne utwory chronione na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

–inne prawa wyłączne.

Ponadto wskazał Pan, że wytwarzane i rozwijane przez Pana oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku, stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości).

Zaznaczył Pan, że w wyniku podjętych przez Pana czynności powstają odrębne utwory, (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), zatem odnosząc powyższe do definicji utworu wskazanej w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prace te charakteryzują się działalnością twórczą. W ramach Pana działań powstają nowe utwory - programy komputerowe spełniające określone wymogi wynikające z ustaleń z Kontrahentem. Programy komputerowe, które są rezultatem działania twórczego, tzn. takiego, w ramach którego powstał nowy wytwór intelektu, w znacznym stopniu odróżniają się od innych programów komputerowych.

Z informacji przedstawionych w opisie okoliczności faktycznych sprawy wynika, że nawiązał Pan stałą współpracę z Kontrahentem w celu realizacji projektów, których wynikiem są między innymi programy komputerowe. Umowa o współpracy przewiduje specjalny tryb, w którym Kontrahent będzie zlecał Panu wykonanie danego projektu. Na podstawie załącznika do umowy o nazwie „zamówienie”, Kontrahent określa zakres czynności jakie ma Pan wykonać. Natomiast na podstawie kolejnego załącznika, tj. „protokołu zdawczo-odbiorczego” wskazuje Pan, jakie usługi oraz utwory powstały w ramach danego projektu, a Kontrahent przyjmując protokół zdawczo-odbiorczy otrzymuje prawa autorskie majątkowe do powstałych w ramach danego zlecenia utworów, w tym programów komputerowych.

Również w opisie sprawy podał Pan, że przenosi Pan na Kontrahenta wszystkie prawa do wytworzonych utworów/dzieł, w szczególności autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego, w myśl art. 74 ustaw o prawie autorskim i prawach pokrewnych, na wszystkich polach eksploatacji. Na dany projekt mogą składać się różne utwory czy usługi, wówczas umowa o współpracy określa procentowo jaka część wynagrodzenia wypłacana Panu stanowi honorarium za przeniesienie autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego programu komputerowego, a jaka stanowi honorarium za przeniesienie praw wyłącznych do pozostałych utworów niebędących programem komputerowym.

Uzyskuje Pan dochody z prawa do programu komputerowego (przeniesienie autorskich praw majątkowych) w związku ze świadczonymi usługami na rzecz Kontrahenta.

Wobec tego przysługujące Panu majątkowe prawa autorskie do danego programu komputerowego, który wytworzył Pan w efekcie prowadzenia konkretnych prac rozwojowych, są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwane także: kwalifikowanym IP).

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach wykonywanych usług stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualne, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Zleceniodawca zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Z opisu sprawy wynika, że taka sytuacja ma miejsce w prowadzonej przez Pana działalności. Tak więc, należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

We wniosku wskazał Pan, że osiąga dochód z autorskiego prawa majątkowego uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, a więc takiego, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy.

Przepis ten nie dotyczy jednak Pana sytuacji. Przepis ten obejmuje swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej.Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Natomiast Pan – jak wynika z wniosku – dokonuje przeniesienia każdego z wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej na Kontrahenta, wyzbywa się Pan tego prawa na jego rzecz Kontrahenta

W powyższym zakresie Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Sytuacja ta nie wpływa jednak na to, że ma Pan możliwość w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym skorzystania z postanowień art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, sumy kwalifikowanych dochodów (dochodów z kwalifikowanych IP skorygowanych o współczynnik nexus) osiągniętych wyłącznie z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. ze sprzedaży (odpłatnego przeniesienia) przez Pana autorskich praw do programów komputerowych w okresie, którego dotyczy wniosek, tj. za 2019 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym.

Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1643 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).