Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.189.2024.3.MŻA

Prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu pojazdu ciężarowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 26 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu pojazdu ciężarowego. Uzupełnili go Pan – w odpowiedzi na wezwanie pismami z 30 maja 2024 r. (data wpływu 30 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Rozpoczął Pan prowadzenie działalności 20 lutego 2024 r. Od 1 marca 2024 r. jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. 20 lutego 2024 r. zakupił Pan pojazd ciężarowy do 3500 kg do wykorzystywania wyłącznie w celach firmowych. 8 marca 2024 r. odnotowano w zaświadczeniu o przeprowadzonym przeglądzie technicznym na okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz zamieszczono wpis: „Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT-1”. Informacja o VAT-1 została również wpisana w dowód rejestracyjny pojazdu. Samochód konstrukcyjnie spełniał już kryteria uznawane dla samochodu ciężarowego w art. 86a ust. 9 pkt 1 lub 2 ustawy o VAT.

Przeprowadzone badanie techniczne potwierdziło jedynie ten stan faktyczny.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Pojazd został zakupiony w celu Pana działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu samochodów zgodnie z Pana przeważającym PKD 77.11.Z - Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, z zamiarem wykorzystywania wyłącznie w celu wynajmu.

Nie korzystał Pan z pojazdu od momentu zakupu ani prywatnie, ani służbowo. Był on jedynie serwisowany/naprawiany.

Pierwsze usługi jakie zaczął Pan świadczyć w swojej działalności rozpoczęły się wraz z dniem zgłoszenia do VAT, czyli od 1 marca 2024 r. Natomiast w poprzedzającym okresie nie świadczył Pan usług i nie był zgłoszony do VAT.

Wykorzystuje Pan pojazd ciężarowy wyłącznie do świadczenia usług najmu opodatkowanych stawką VAT 23%.

Pojazd jest środkiem trwałym powyżej wartości początkowej 15.000 zł.

Pytanie

Czy przysługuje Panu prawo do odliczenia 100% kwoty VAT naliczonego od faktury zakupu pojazdu ciężarowego z 20 lutego 2024 r. w rozliczeniu JPK_VAT7 za marzec 2024 r.?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana opinii, ma Pan prawo odliczenia 100% kwoty podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup pojazdu ciężarowego z 20 lutego 2024 r. w rozliczeniu JPK_VAT7 za okres 03/2024 r., ponieważ pojazd od początku spełniał konstrukcyjnie kryteria uznania za pojazd ciężarowy (art. 86a ust. 9 pkt 1 lub 2 ustawy o VAT) oraz został zakupiony wyłącznie w celu użytkowania na potrzeby działalności gospodarczej. Pojazd ten jest używany w celach służbowych.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy I SA/Bd 784/19), warunkiem zastosowania pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego jest spełnienie określonych cech konstrukcyjnych pojazdu, które potwierdza badanie techniczne. Jednakże istnienie tych cech konstrukcyjnych jest kryterium obiektywnym, a badanie techniczne to wymóg jedynie formalny, dowodowy, potwierdzający ich istnienie, ale nie samoistnie kreujący prawo do odliczenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza tym samym możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy,

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT,

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy,

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z treści art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika, by do nabycia uprawnienia do odliczenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Tak więc podatnik, w zakresie, w jakim nabyte towary wykorzystuje do czynności opodatkowanych, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status czynnego podatnika VAT.

Ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa konieczne jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego.

Rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dniu poprzedzającym dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej.

Rejestracja następuje w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy,

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10 – ust. 13 ustawy.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy,

Przy czym, co również istotne zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy,

Według art. 86 ust. 11 ustawy,

Art. 86 ust. 13 ustawy stanowi,

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego – co wprost wynika z art. 86 ust. 10 w związku z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – jest przy tym otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Przy czym, co również istotne, jak wynika z ww. art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy:

Ponadto należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wskazano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C‑400/98 Trybunał stwierdził, że prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C‑268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.

Natomiast z orzeczenia TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.

W kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących pojazdów samochodów ustawa zawiera przepisy szczególne.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia przez wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy:

przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Według art. 86a ust. 4 ustawy:

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy:

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do celów innych (np. użytek prywatny, jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który jest np. przeznaczony do wynajmu, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednakże w powołanym wyżej art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów. Mianowicie, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się m. in. w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy ma zastosowanie, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że:

• rozpoczął Pan prowadzenie działalności 20 lutego 2024 r.;
• od 1 marca 2024 r. jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT;
• 20 lutego 2024 r. zakupił Pan pojazd ciężarowy do 3500 kg do wykorzystywania wyłącznie w celach firmowych;
• 8 marca 2024 r. odnotowano w zaświadczeniu o przeprowadzonym przeglądzie technicznym na okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz zamieszczono wpis: „Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT-1”. Informacja o VAT-1 została również wpisana w dowód rejestracyjny pojazdu. Samochód konstrukcyjnie spełniał już kryteria uznawane dla samochodu ciężarowego w art. 86a ust. 9 pkt 1 lub 2 ustawy o VAT. Przeprowadzone badanie techniczne potwierdziło jedynie ten stan faktyczny;
• pojazd został zakupiony w celu Pana działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu samochodów zgodnie z Pana przeważającym PKD 77.11.Z - Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, z zamiarem wykorzystywania wyłącznie w celu wynajmu;
• nie korzystał Pan z pojazdu od momentu zakupu ani prywatnie, ani służbowo. Był on jedynie serwisowany/naprawiany;
• pierwsze usługi jakie zaczął Pan świadczyć w swojej działalności rozpoczęły się wraz z dniem zgłoszenia do VAT, czyli od 1 marca 2024 r. Natomiast w poprzedzającym okresie nie świadczył Pan usług i nie był zgłoszony do VAT;
• wykorzystuje Pan pojazd ciężarowy wyłącznie do świadczenia usług najmu opodatkowanych stawką VAT 23%;
• pojazd jest środkiem trwałym powyżej wartości początkowej 15.000 zł.

Pana wątpliwości dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od faktury zakupu pojazdu ciężarowego z 20 lutego 2024 r. w rozliczeniu JPK_VAT7 za marzec 2024 r.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy). Jednakże ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Tym samym podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego i otrzymania faktury i towaru. Lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia. Rejestracja następuje w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów, z zachowaniem warunków wynikających z art. 86 ustawy.

Dopełnił Pan wszystkich wymogów umożliwiających Panu realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ jak wynika z przedstawionego przez Pana opisu sprawy 20 lutego 2024 r. zakupił Pan pojazd ciężarowy do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu samochodów zgodnie z Pana przeważającym PKD 77.11.Z - wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, z zamiarem wykorzystywania wyłącznie w celu wynajmu. Od 1 marca 2024 r. jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Pierwsze usługi jakie zaczął Pan świadczyć w swojej działalności rozpoczęły się wraz z dniem zgłoszenia do VAT, czyli od 1 marca 2024 r. Natomiast w poprzedzającym okresie nie świadczył Pan usług i nie był zgłoszony do VAT. Wykorzystuje Pan pojazd ciężarowy wyłącznie do świadczenia usług najmu opodatkowanych.

Zatem, z uwagi na fakt, że przedmiotem wniosku jest pojazd ciężarowy użytkowany wyłącznie do działalności polegającej na jego wynajmie (co stanowi przedmiot Pana działalności) oraz – jak wskazał Pan we wniosku – zakupił Pan pojazd ciężarowy do 3500 kg do wykorzystywania wyłącznie w celach firmowych, to zastosowanie znajdzie przepis art. 86a ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy. Wobec tego – biorąc pod uwagę fakt, że czynności do jakich wykorzystywany jest pojazd ciężarowy są czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT – przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturze zakupu pojazdu ciężarowego, o ile nie zaistnieją wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy. Odliczenia tego może Pan dokonać w deklaracji za marzec 2024 r.

Zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).