Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.112.2024.2.PC

1. Czy działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2018-2024 oraz lata kolejne? 2. Czy Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT? (część pytania oznaczona nr 2 z wyłączeniem części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika) 3. Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za lata 2022-2023 oraz lata kolejne?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 lutego 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2024 r. (data wpływu do Organu 6 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest spółką z siedzibą w (…), podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy), zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „Ustawa CIT”).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na projektowaniu i tworzeniu infrastruktury, tj. torów do jazdy (dalej „Produkty”), do uprawiania sportów. Produkty wykonywane są z zestawów poszczególnych elementów tworzących dany park sportów ekstremalnych.

Produkty po zaprojektowaniu, stworzeniu prototypu, wytworzeniu i przetestowaniu sprzedawane są przez Spółkę na całym świecie jako modułowe rozwiązania (dalej: „Produkty”).

W mniejszym stopniu działalność Wnioskodawcy obejmuje również tworzenie specjalnych torów do zimowych czy letnich (wodnych) sportów ekstremalnych.

Głównymi odbiorcami Produktów są w głównej mierze urzędy miast i gmin, przedsiębiorcy, a w mniejszym stopniu osoby prywatne. Wnioskodawca dostarcza Produkty zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym.

Spółka zatrudnia w ramach umów o pracę, umów o dzieło oraz umów zlecenia osoby posiadające specjalistyczną wiedzę, doświadczenie oraz kwalifikacje niezbędne do wykonywania prac w zakresie projektowania oraz tworzenia Produktów (dalej: „Pracownicy”).

Część z projektów realizowanych przez Spółkę w zakresie Produktów charakteryzuje się bardzo wysokim stopniem innowacyjności, nowatorskości oraz kreatywną pracą Pracowników (dalej: „Projekty B+R”). Wnioskodawca do Projektów B+R nie zalicza tych projektów i zleceń, które charakteryzują się powtarzalnością w stosunku do poprzednich projektów i zleceń, nie są innowacyjne oraz nie wymagają pracy kreatywnej Pracowników.

Proces realizacji Projektów B+R można podzielić na pięć głównych etapów:

1. Inicjacja projektu,

2. Prace koncepcyjne,

3. Prototypowanie,

4. Fizyczne wykonanie prototypu,

5. Przeprowadzenie testów.

Produkty, które powstają w ramach realizacji Projektów B+R są innowacyjne w skali działalności Spółki oraz na skalę europejską. Poniżej zamieszczony został szczegółowy opis przebiegu Projektu B+R. Ze względu na nieprzewidywalność Projektów B+R należy zwrócić uwagę, że niektóre z poniżej wymienionych etapów mogą się od siebie nieco różnić lub być ze sobą połączone, w zależności od rodzaju realizowanego projektu. Niemniej poniższy proces w sposób najbardziej reprezentatywny przedstawia realizację Projektu B+R:

1. Inicjacja projektu

Pierwszy etap może zostać rozpoczęty alternatywnie - poprzez własną inicjatywę Spółki bądź na skutek sygnałów pochodzących od klientów lub dystrybutorów.

a) Inicjatywa własna

W ramach inicjatywy własnej można wyróżnić różne sytuacje, które prowokują do podjęcia inicjacji projektu:

- Cykliczne spotkania

W przypadku, gdy projekt jest rozpoczynany na skutek wewnętrznej inicjatywy Spółki, wszystko rozpoczyna się od analizy dokonanej w gremium osób zarządzających Spółką (dalej: „Rada dyrektorów”).

Rada dyrektorów spotyka się cyklicznie - raz w tygodniu, agenda każdego spotkania przewiduje omawianie własnych inicjatyw rozwojowych, ewentualnie omawianie inicjatyw pochodzących z innych źródeł. Podczas spotkań po zgłoszeniu wszelkich inicjatyw, dyskutuje się nad wykonalnością i rentownością danego pomysłu.

- Własne obserwacje Prezesa Spółki

Historia Spółki ma swoje źródło w tym, że Prezes Spółki w młodości uprawiał sporty ekstremalne. Obserwacja braku wystarczającej infrastruktury do uprawiania ww. sportów sprowokowała go do rozpoczęcia biznesu, którego nikt wcześniej nie prowadził w Polsce. W związku z własnym doświadczeniem oraz aktualnymi przemyśleniami i obserwacjami, Prezes Spółki, a także Liderzy i Kierownicy poddają pod dyskusje na spotkaniach Rady dyrektorów własne pomysły.

 - Informacje od dystrybutorów

Wnioskodawca sprzedaje Produkty poprzez swoich dystrybutorów, którzy przekazują od czasu do czasu Wnioskodawcy swoje uwagi, co do obecnie istniejących Produktów - co można zmienić, na co skarżą się klienci itp. W odpowiedzi na tak przedstawiane uwagi Rada dyrektorów rozważa, jakie zmiany można zastosować w nowych Produktach, aby były one bardziej atrakcyjne.

 - Informacje od klientów (użytkowników)

Ponad powyższe Spółka prowadzi bezpośrednio rozmowy z klientami, którzy sami użytkują Produkty i w ten sposób pozyskuje informacje, opinie o tworzonej infrastrukturze i dowiaduje się, jakie zmiany w Produktach warto wdrożyć.

- Obserwacja konkurencji

Ostatnim z czynników determinujących inicjację projektu przez Wnioskodawcę jest obserwacja konkurencji, szczególnie podobnych przedsiębiorstw z USA. Na tej podstawie Spółka inspiruje się, czy utwierdza w przekonaniu, że możliwe jest stosowanie innych technologii niż ta, której aktualnie używa. Pozyskiwanie ww. wiedzy pozwala Spółce na rozwój.

Należy wskazać, że obecnie dużą część klientów Spółki stanowią podmioty zagraniczne, co ma znaczenie ze względu na fakt, że dopiero użytkowanie Produktów Wnioskodawcy w skali masowej daje odpowiedź na pytanie, czy Produkt rzeczywiście posiada pożądane właściwości - mowa tu przede wszystkim o właściwościach fizycznych pozwalających na normalne użytkowanie w czasie typowej użytkowności.

Powyższe wynika z tego, że Spółka nigdy nie ma pewności, jak nowy model Produktu zareaguje na typowe użytkowanie i czy (co najważniejsze), nagle nie pojawi się usterka, która nie była możliwa do zdiagnozowania / przewidzenia w trakcie testów wykonywanych na miarę możliwości Wnioskodawcy.

Przykładem Produktu, który powstał w na skutek własnej inicjatywy Wnioskodawcy było stworzenie toru do jazdy, którego szerokość odbiegała od wszystkich innych szerokości dotychczas produkowanych przez Spółkę torów do jazdy, jak i innych torów produkowanych przez konkurencję. Z rozmów prowadzonych z klientami Spółka dowiedziała się, że zwiększenie szerokości zwiększyłoby komfort użytkowania infrastruktury oraz bezpieczeństwo klientów. Ponadto umożliwiło jednoczesne, a zarazem sumaryczne, zwiększenie liczby użytkowników takiego toru.

Podjęcie decyzji o poszerzeniu torów wiązało się z zaprojektowaniem, zaprototypowaniem, stworzeniem i przetestowaniem poszczególnych elementów Produktu zupełnie od podstaw, ze stworzeniem nowej matrycy do produkcji modułów infrastruktury.

b) Klienci

- Bezpośrednie uwagi / żądania wprowadzenia konkretnych zmian

Klienci przekazują bezpośrednio Spółce swoje uwagi co do Produktów, które tak naprawdę są konkretnymi żądaniami wprowadzenia zmian (formułowane są abstrakcyjne żądania, które Wnioskodawca musi urzeczywistnić).

Przykładem takich żądań była zmiana montażu modułów tworzących cały Produkt - w ten sposób Pracownicy Spółki wymyślili tzw. „ukryty montaż”.

Źródłem stworzenia „ukrytego montażu” były uwagi klientów co do niebezpieczeństwa w użytkowaniu danego Produktu - przy zjeździe (zeskoczeniu) z końca danego elementu infrastruktury Toru, wystawały elementy łączące poszczególne elementy, co powodowało zagrożenie zahaczenia o element modułu i wyrządzenia sobie krzywdy. W związku z tym, Rada dyrektorów ogłosiła konkurs dla wszystkich Pracowników, który wygrał ten kto wymyślił jak rozwiązać problem montażu wystających elementów łączeń.

Spółka uchwaliła regulamin konkursu, powołała komisję oceniającą pomysły Pracowników, ustanowiła nagrody itp. W efekcie powołanego konkursu, Pracownicy przedstawili sposób montażu, dzięki któremu wszystkie łącznia elementów tworzących całość infrastruktury parku są niewidoczne (znajdują się wewnątrz, a nie na zewnątrz infrastruktury).

Najpierw stworzyła (tak jak zawsze to robi) prototyp Produktu z nowym sposobem montażu, a gdy prototyp wskazywał na obiecujące wyniki, po przeprowadzeniu testów, Spółka przeszła do masowego stosowania tego rozwiązania w Produktach.

Ta rewolucja w montażu poszczególnych modułów infrastruktury była innowacyjna, nowatorska i przede wszystkim na tyle pomocna, że jest od czasu stworzenia „ukrytego montażu” stosowana obecnie we wszystkich Produktach typu (…).

Spółka nie wyklucza organizacji takich konkursów, także w przyszłości.

- Warunki przetargów publicznych

Ważną część klientów Spółki stanowią podmioty publiczne, które chcąc zakupić dla swoich mieszkańców ww. Produkty, zmuszone są dokonać tego zakupu w reżimie przepisów ustawy o zamówieniach publicznych.

Z uwagi na fakt, że warunki stawiane w przetargach są coraz bardziej wygórowane np. oczekuje się bardzo długiego okresu gwarancji, Wnioskodawca jest stale zmuszony do poszukiwania rozwiązań, dzięki którym sprosta stawianym wymaganiom. Warto podać jako przykład zmianę technologii elementów Produktu, stosując trwalszy materiał taki jak polietylen.

Spółka w procesie tworzenia musi uwzględnić cechy fizyczne i chemiczne wszystkich elementów Produktu - szukania kompromisów pomiędzy jego poszczególnymi cechami, a przy tym musi mieć na uwadze nie tylko funkcjonalność, ale także trwałość. Polietylen jest materiałem bardzo odpornym na czynniki środowiskowe, ale z uwagi na nie, dużą rozszerzalność cieplną i wymagania długich okresów gwarancji, Wnioskodawca musiał przez długi czas eksperymentować z różnymi gęstościami tego materiału, W ten sposób Wnioskodawca odkrył możliwość stosowania polietylenowych elementów. Badania nad zastosowaniem polietylenu były wymagające, ponieważ szukano jednego optymalnego materiału, który można stosować zarówno do Produktów znajdujących się cały rok na dworze - narażanych na oddziaływanie czynników pogodowych, jak i do Produktów znajdujących się w krytych pomieszczeniach. Przy tym trzeba było uwzględnić fakt, że różne elementy łączone za pomocą polietylenowych łączeń mają różne właściwości fizyko-chemiczne, inna jest ich gęstość w zimę, inna w lato, różna jest podatność na odkształcenia na skutek ciepła itp.

W przypadku, gdy Rada dyrektorów musi zmierzyć się z jakimś problemem/wyzwaniem stawianym przez klientów czy dystrybutorów, a nie jest przeprowadzany konkurs, tworzy ona wśród swoich Pracowników grupę badawczą pracującą nad OKR (określenie strategii oraz celów firmy), na podstawie których stworzony zostanie, po analizie wykonalności i opłacalności pomysłu, prototyp przyszłego Produktu.

Rada dyrektorów w powyższym przypadku wybiera „właściciela projektu” (project owner) oraz dobiera do tego projektu całą grupę osób odpowiedzialnych za jego realizację.

Na podstawie powyższych czynności, po przeanalizowaniu założeń projektu, grupy odpowiedzialnej oraz właściciela projektu, rada dyrektorów podejmuje ostateczną decyzję o otwarciu projektu. Z takich spotkań (otwarcia projektu) tworzona jest zawsze dokumentacja w postaci notatek, na tym etapie jest to jedyna dokumentacja, jaka powstaje.

Proces inicjacji projektu kończy się zazwyczaj w ten sposób, że zespół odpowiedzialny za realizację projektu przekształcany jest w zespół wdrożeniowy.

2. Prace koncepcyjne

Proces ten trwa zwykle około dwóch miesięcy i polega na modelowaniu Produktu – w programach komputerowych powstają modele 3D, które mają wskazać jak finalny Produkt będzie wyglądać. Pracownikiem odpowiedzialnym w pierwszej kolejności za ten etap jest projektant koncepcyjny.

W programie komputerowym do modelowana trójwymiarowego SketchUp powstaje pierwsza wizualizacja prototypu Produktu.

Poza projektantem koncepcyjnym należy wskazać na zespół wdrożeniowy - skład dobierany (uzupełniany) jest w zależności od realizowanego Projektu B+R. W skład zespołu wdrożeniowego wchodzą Pracownicy działów: marketingu, designu, konstrukcji, produkcji i sprzedaży.

Po stworzeniu projektu prototypu Produktu zespół wdrożeniowy spotyka się ponownie, celem przeprowadzenia analizy kształtów poszczególnych elementów Produktu, montażu, pakowania modułów oraz bezpieczeństwa. Wskazać należy, że etap prac koncepcyjnych jest etapem, w którym zgłaszanych jest najwięcej uwag oraz gdzie dokonywanych jest najwięcej zmian. Jeżeli zespół wdrożeniowy ma uwagi do dokumentacji - wówczas dokumentacja wraca do projektanta koncepcyjnego, który po naniesieniu zmian przekazuje poprawione dokumenty do lidera zespołu wdrożeniowego odpowiedzialnego za koordynacje prac, raportowanie radzie dyrektorów o postępach, podejmowanie działań mających na celu sprawne zakończenie Projektu B+R oraz zgłaszanie ewentualnie wszelkich przeszkód. Zespół wdrożeniowy odpowiedzialny jest także za przygotowanie harmonogramu realizacji Projektu B+R.

Po uwzględnieniu wszystkich zmian oraz gdy lider zespołu wdrożeniowego podejmie decyzje, że projekt jest gotowy do wdrożenia, podejmowana jest decyzja o stworzenia prototypu Produktu. Decyzja jest podejmowana przez prezesa Spółki na podstawie raportu oraz rozmowy z liderem zespołu wdrożeniowego. Od tego momentu dokumentacja prototypu tworzona jest w sposób systematyczny, zaplanowany i skrupulatny. Wraz z podjęciem decyzji o wdrożeniu prototypu, Spółka podejmuje największe ryzyko związane z projektem, albowiem zaczyna ponosić koszty na stworzenie prototypu Produktu.

3. Prototypowanie

Na podstawie stworzonych przez zespół wdrożeniowy opracowań koncepcyjnych, tworzony jest projekt konstrukcyjny prototypu, jest to w dalszym ciągu praca w programie komputerowym. W oparciu o kolejny program komputerowy (…) tworzony jest szczegółowy model prototypu Produktu. Na jego podstawie tworzone są pliki w formacie DWG (pliki autocadowe). Stworzenie plików DWG jest konieczne, aby można było zaprogramować odpowiednio automatyczne frezarki do wycięcia w materiale odpowiednich modułów.

Następnie dział konstrukcji CNC tworzy projekt konstrukcyjny prototypu Produktu. Na tym etapie zespół roboczy (wdrożeniowy) spotka się cyklicznie - co tydzień śledzone są postępy dokumentacji technicznej, dokumentacja jest prowadzona w formie elektronicznej i obejmuje m.in. wizualizacje 3D prototypu Produktu. Wnioskodawca posiada drukarkę 3D, która jest wykorzystywana przy niektórych Projektach B+R - drukowane są na niej wówczas poszczególne elementy prototypu Produktu.

Może się okazać, że prace na tym etapie wykazują konieczność powrotu do poprzedniego etapu tj. do etapu prac koncepcyjnych. W takiej sytuacji konieczne może okazać się przemodelowanie całego projektu. Powyższa sytuacja może zaistnieć, gdy np. na etapie prototypowania (na podstawie modelu 3D) nie uda się osiągnąć zakładanych założeń co do dopasowania do siebie poszczególnych modułów infrastruktury. Wówczas prace wracają do etapu koncepcji. Cykl ten może być powtarzany, aż do momentu osiągnięcia oczekiwanych założeń (iteracja projektu).

Czas trwania etapu prototypowania jest zależny od stopnia skomplikowania danego Projektu B+R i może trwać od jednego do czterech miesięcy.

4. Fizyczne wykonanie prototypu

Bazując na założeniach koncepcyjnych, przygotowywane jest zapotrzebowanie materiałów i surowców niezbędnych do stworzenia prototypu Produktu. Z materiałów/surowców wykonywany jest pierwszy prototyp Produktu - najważniejsze jest to, aby pierwszy prototyp Produktu w jak największym stopniu odzwierciedlił realny Produkt. Dzięki temu odzwierciedleniu w skali 1:1 możliwe jest zweryfikowanie czy stworzony prototyp Produktu odpowiada założeniom, jakie wynikały ze stworzenia prototypu w wersji wirtualnej 3D, czy nawet poprzez wydrukowane elementy Produktu na drukarce 3D w wersji miniaturowej.

Następnie Pracownicy działu konstrukcji przekazują Pracownikom działu produkcji półprodukty potrzebne do stworzenia pierwszego fizycznego prototypu Produktu. Pracownicy działu produkcji, na podstawie otrzymanych z działu konstrukcji półproduktów, tworzą fizycznie prototyp Produktu - składają wszystkie moduły w całość celem zbudowania pełnej wersji prototypu Produktu.

W przypadku nieprawidłowości pojawiających się na etapie fizycznego tworzenia prototypu Produktu może okazać się niezbędne cofnięcie się do poprzednich etapów Projektu B+R - tj. prace koncepcyjne lub prototypowanie, celem usunięcia nieprawidłowości. Cykl ten może zachodzić aż do momentu uzyskania oczekiwanych rezultatów (iteracja).

Jeżeli prototyp pod kątem fizycznym odpowiada wirtualnemu prototypowi i nie stwierdzono nieprawidłowości na tym etapie, wówczas Projekt przechodzi do kolejnej fazy - testowanie.

Wykonanie fizycznego prototypu Produktu zajmuje od około miesiąca do maksymalnie półtora miesiąca.

5. Testowanie prototypu Produktu

Spółka posiada własnych testerów Produktów, celem wyłapania możliwie jak największej liczby usterek. Wnioskodawca dokonuje testów swoich prototypów (produktów) poprzez osoby zatrudnione na umowie o pracę, których obowiązki obejmują m.in. testowanie prototypów produktów. Testerami niezatrudnionymi przez Spółką są osoby zewnętrzne, zazwyczaj są to instruktorzy sportów ekstremalnych - z tymi osobami zawierane są umowy zlecenia (dalej: „Riderzy”).

Wnioskodawca dokonuje testów na tworzonych Produktach - zarówno przez swoich pracowników jak i zewnętrznych Riderów. Testy zaczynają się od prototypu Produktu.

Gdy Wnioskodawca dokonuje zmiany lub modyfikacji Produktów (jak np. przy wprowadzeniu zmiany polegającej na stworzeniu toru jazdy o szerzej drodze), w hali Wnioskodawcy ustawiane są dwa modele Produktu - obecny model Produktu oraz prototyp nowego Produktu.

Riderzy przeprowadzają testy na obydwu torach: nowym i starym. Po przeprowadzeniu testów wypełniają ankiety, które dostarczają Spółce informacji o niezbędnych krokach, które Wnioskodawca musi podjąć w zakresie prototypu Produktu. W ankietach po jazdach testowych gromadzone są m.in. następujące informacje: czy poszczególne elementy prototypu Produktu posiadają właściwy profil i kształt, czy na poszczególnych modułach sprzęt sportowy nie powoduje uszkodzeń, czy kąty i nachylenia poszczególnych elementów pozwalają użytkownikom nabrać odpowiedniej prędkości.

Po przeprowadzonych jazdach testowych zespół wdrożeniowy spotyka się, aby zdecydować, które uwagi z proponowanych zmian wynikających z ankiet można wdrożyć w prototypie Produktu. Po wybraniu zmian, które powinny być wprowadzone w prototypie Produktu, są one kierowane do projektantów koncepcyjnych. Na podstawie tych informacji wprowadzane są zmiany w modelu 3D prototypu Produktu. Następnie tworzona jest fizycznie druga wersja prototypu Produktu. Należy zwrócić uwagę, że elementy, z których składają się Produkty przypominają system naczyń połączonych - oznacza to, że nawet jeśli wymagane jest wprowadzenie zmian w jednym elemencie Produktu, niezbędne jest wówczas wprowadzenie zmian także w pozostałych elementach. Wprowadzane zmiany mogą obejmować takie kwestie jak: geometria, kąty nachylenia, nawierzchnia jezdni, promienie skrętu, płynność jazdy itd.

Gdy po wprowadzeniu zmian powstanie drugi prototyp Produktu, wówczas przeprowadzane są ponownie testy, podczas których sprawdzane są przede wszystkim te czynniki i elementy, które miały być poprawione. Ponownie testerzy proszeni są o wypełnienie ankiety, celem weryfikacji, czy wszystkie uwagi, co do poprzedniego prototypu Produktu, zostały uwzględnione. W przypadku, gdy wymagane jest ponowne wprowadzenie zmian, Projekt B+R wraca do poprzednich etapów. Następuje wprowadzanie zmian, aż do momentu wypracowania prototypu Produktu, który będzie spełniał wszystkie niezbędne kryteria (iteracja procesu). Może zatem dojść do sytuacji, w której to powstaje kilka wersji prototypu Produktu, zanim osiągnie się oczekiwane rezultaty.

Jeśli prototyp Produktu spełnia pierwotne oczekiwania, wówczas tworzony jest prototyp z docelowych materiałów, z których będą później powstawały Produkty, tzw. prototyp finalny. Praca nad projektem prototypu finalnego Produktu wraca do działu projektowania konstrukcyjnego. Na tym etapie konieczne jest skorzystanie z usług podmiotu zewnętrznego, który na podstawie stworzonego przez Pracowników działu konstrukcji modelu 3D wykona matrycę, dzięki której Wnioskodawca może w ilości seryjnej produkować elementy niezbędne do powstania Produkt. Tworzenie zamówienia matrycy jest połączone z tworzeniem szczegółowej dokumentacji technicznej dla modułów (elementów) Produktu z docelowych materiałów/surowców. Po otrzymaniu przez Spółkę matrycy, tworzone są na niej kompozyty prototypowe, które są osadzane na konstrukcji.

Jeżeli w finalnym prototypie Produktu wystąpią jakiekolwiek nieprawidłowości, ponownie analizuje się model 3D. Jeżeli finalny prototyp Produktu nie odpowiada założeniom, może okazać się koniecznym: zmiana konstrukcji, tworzenie nowej dokumentacji, zakup nowej matrycy.

Gdy prototyp finalny Produktu jest spójny z modelem 3D - wszystkie elementy zostały prawidłowo połączone, wszelkie moduły prawidłowo łączą się ze sobą itp., wówczas dokonuje się ostatecznego testowania Produktu, jednakże na tym etapie sprawdza się więcej czynników niż podczas poprzednich testów. Wynika to z faktu, że finalny prototyp Produktu został już stworzony z docelowych materiałów/surowców (w przeciwieństwie do poprzednich wersji prototypu).

Jeżeli finalny prototyp Produktu posiada oczekiwane parametry, a Riderzy nie wskażą żadnych krytycznych błędów, to wówczas w oparciu o zgromadzoną dokumentację techniczną oraz powstały finalny protoyp Produktu, produkowane są właściwe sztuki Produktów. Następnie są one wysyłane do minimum trzech dystrybutorów. Dzięki wysłaniu Produktów do dystrybutorów możliwe jest sprawdzenie ich właściwości w docelowym środowisku, tj. wykorzystuje je docelowa grupa użytkowników z takim natężeniem, jakie będzie ono docelowo odbywało się na Produkcie. Dany Projekt B+R kończy się w momencie, gdy informacje otrzymywane od dystrybutorów, a także rozmowy z klientami dają Spółce przekonanie co do tego, że Produkt odpowiada potrzebom rynku.

Poza tworzeniem nowych modeli Produktów od podstaw, Wnioskodawca w ramach Projektów B+R podejmuje także działania mające na celu ulepszenie już posiadanych modeli produktów - jak np. ukryty montaż, o którym była mowa we wcześniejszej części opisu działalności Spółki. Jako inny przykład można wskazać przeprowadzone prace nad wynalezieniem nowej metody malowania wierzchniej części modułów stanowiących poszczególne elementy Produktów. Wnioskodawca w przeszłości przeprowadzał analizy i testy jak zwiększyć przyczepność (a tym samym bezpieczeństwo użytkowników) na swoich Produktach. W tym celu wykorzystując już posiadaną wiedze, prowadząc różne testy, stworzył autorską farbę, której sekretem było dodawanie odpowiedniej domieszki kwarcu do wykorzystywanej farby (kupowanej od zewnętrznego dostawcy).

Celem zwiększenia bezpieczeństwa użytkowników Wnioskodawca do tworzenia swoich Produktów zaczął stosować polimocznik (mniejsze szkody dla użytkownika w trakcie upadku). Polimocznik jest to materiał, którym pokrywa się m.in. pojazdy wojskowe (czołgi, wozy bojowe piechoty itp.), jest to materiał bardzo odporny, wytrzymały. Jego przewagą było to, że jego powierzchnia jest mniej szorstka (mniejsze szkody dla użytkownika w trakcie upadku), ale posiada równie dobrą przyczepność, co dotychczas stosowana farba i co najważniejsze szybciej pokrywa się nią moduły niż dotychczasową farbą oraz szybciej schnie.

Celem stosowania powyższego rozwiązania Spółka zmuszona była nabyć specjalną maszynę do nakładania polimocznika na danej powierzchni - w tym zakresie Spółka podpisała umowę leasingu na maszynę.

Niestety pomimo tego, że samo implikowanie farby polimocznika odbywało się bezproblemowo, to okazało się, że przy seryjnym użytkowaniu Produktów użytkownicy hulajnóg z racji niskiego zawieszenia hulajnóg rysowali po powierzchni kompozytów Produktu i stosowana farba polimocznika odchodziła całymi płatami (w przeciwieństwie do drobnych rys przy farbie tradycyjnej). W związku z czym konieczne było wycofanie i zaprzestanie stosowania polimocznikowej metody nakładania farby. Wnioskodawca nie wyklucza, że jeżeli w przyszłości uda się z sukcesem przeprowadzić kolejne Projekty B+R, które pozwolą na znalezienie metody stosowania polimocznika, który w razie uszkodzeń nie będzie odchodził od powierzchni Produktu całymi płatami, to będzie dalej go wykorzystywał. Z tych względów Spółka nadal ma podpisaną umowę na wskazaną powyżej maszynę.

Reasumując, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że realizowane Projekty B+R:

- są prowadzone w sposób systematyczny, według metodologii wskazanej we wcześniejszej części wniosku przez Pracowników Zespołu Projektowego, posiadających wiedzę, niezbędne doświadczenie oraz specjalistyczne wykształcenie zawodowe;

- są dokumentowane w ewidencji Wnioskodawcy;

- mają na celu tworzenie innowacyjnych Produktów oraz zmian do Produktów oferowanych przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo Wnioskodawca:

- będzie prowadzić działalność w zakresie opisanym powyżej również w przyszłości;

- nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;

- w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, wykaże koszty kwalifikowane poniesione na realizację Projektów B+R w zeznaniach podatkowych składanych za poszczególne lata podatkowe. Koszty kwalifikowane, wykazane w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy, będą jednocześnie stanowiły koszt uzyskania przychodu w tym roku podatkowym;

- prowadzi i będzie prowadzić ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1 b Ustawy CIT, pozwalającą wyodrębnić koszty działalności w zakresie opisanym powyżej;

- nie posiada/nie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;

- w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, w przypadku otrzymanych dofinansowań/zwrotów kosztów Spółka nie zastosuje tych kosztów poniesionych na realizację Projektów B+R przy rozliczaniu ulgi badawczo-rozwojowej;

- nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT.

W odniesieniu do opisanych powyżej Projektów B+R, Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, związanych z realizowanymi Projektami B+R, Spółka zalicza następujące wydatki (zwane dalej: „Kosztami Projektów B+R”):

 1. Wynagrodzenia przeznaczone dla Pracowników biorących udział w realizacji Projektów B+R, posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje oraz doświadczenie, umożliwiające prowadzenie projektów. Z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu Pracownik poświęcił na Projekty B+R. Do Kosztów Projektów B+R Spółka zalicza jedynie tę część wynagrodzenia, która proporcjonalnie przypada na czas poświęcony na Projekty B+R. W przypadku Pracowników, którzy zajmują się wyłącznie realizacją Projektów B+R - całe wynagrodzenie stanowi Koszt Projektów B+R. Spółka nie zalicza do Kosztów Projektów B+R tej części wynagrodzenia Pracowników, która przypada na czas nieusprawiedliwionej absencji.

2. Koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do realizacji Projektów B+R.

3. Koszty materiałów i surowców wykorzystywanych do realizacji danego Projektu B+R.

4. Wydatki na umowę leasingu maszyny, która była/będzie wykorzystywana wyłącznie do Projektów B+R.

Dodatkowo Spółka w ramach prowadzonej działalności ponosi i zamierza ponosić wydatki celem uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży Produktów (dalej: „Wydatki Na Wzrost Przychodów”). Spółka osiągnęła wzrost przychodów ze sprzedaży Produktów w 2023 roku względem roku 2022 oraz przewiduje, że w kolejnych latach jej przychody ze sprzedaży Produktów będą rosły względem każdego poprzedniego roku. Sprzedawane przez Spółkę Produkty są zbywane do podmiotów niebędących podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT.

Spółka celem realizacji założonej polityki sprzedaży i promocji Produktów wobec potencjalnych nabywców nabywa od zewnętrznych podmiotów liczne usługi o charakterze marketingowym oraz promocyjno-informacyjnym. Ponadto, Spółka ponosi różne koszty związane z certyfikacją Produktów.

Wydatki Na Wzrost Przychodów ponoszone są na poniższe obszary:

1. Działania marketingowe

Do zadań z obszaru działań marketingowych wymienić należy:

- koordynowanie ekspozycji marki;

- koordynacja współpracy z zewnętrznymi agencjami reklamowymi.

Spółka prowadzi bezpośrednio część działań marketingowych wpływających na wzrost przychodów ze sprzedaży Produktów.

W celu przygotowania szaty graficznej materiałów reklamowych Spółka korzysta z usług zewnętrznej agencji graficznej. Zaprojektowane materiały reklamowe wykonywane są przez zewnętrznego dostawcę.

W związku z powyższym, Spółka ponosi wydatki na:

a) projekty graficzne wykorzystywanych w materiałach marketingowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);

b) produkcję materiałów reklamowych prezentujących Produkty (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

c) raporty i badania rynku wykorzystywane do analizy marketingowej w Spółce;

d) sponsoring obejmujący nieodpłatne udostępnianie Produktów.

- zwane dalej: „Kosztami Marketingu”.

2. Działania promocyjno-informacyjne

Wnioskodawca posiada oraz będzie posiadać w przyszłości własną aktywną stronę internetową. Obsługą strony internetowej, aktualizacją oferty na stronie, wstawianiem nowych wiadomości oraz aktualności dotyczących działalności Spółki zajmuje się podmiot zewnętrzny (grafik i programista).

Pracownicy z działu marketingu Wnioskodawcy przeprowadzają internetowe kampanie oraz wykorzystują inne internetowe możliwości reklamowe, dodatkowo pozycjonując i zaznaczając obecność Wnioskodawcy w wyszukiwarkach i mediach społecznościowych, np. platformy META (Facebook). Spółka reklamuje również Produkty z użyciem kanałów takich jak YouTube. Na platformie YouTube Wnioskodawca publikuje własne spoty reklamowe.

Ponadto Wnioskodawca zamawia ubrania z własnym logo, które to darowane są szkółkom sportów ekstremalnych, rozdawane są na eventach otwarcia nowych Produktach, są nagrodami w różnych konkursach. Wszystkie zamawiane przez Wnioskodawcę ubrania posiadają jego logo. Rozpowszechnianie ubrań z logo Spółki w szerokiej społeczności osób związanych ze sportami ekstremalnymi ma za zadanie tworzyć obraz Spółki jako firmy -twarzy sportów ekstremalnych, firmy która pierwsza przychodzi na myśli gdy myśli się o dyscyplinie sportów ekstremalnych.

W związku z powyższym, Spółka ponosi lub poniesie wydatki na:

a) organizację i prowadzenie strony internetowej (faktura od zewnętrznego grafika i programisty);

b) internetowych kampanii reklamowych;

c) opłaty za reklamy w mediach społecznościowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

d) koszty druku i stworzenia katalogów informacyjnych i ulotek;

e) zakup ubrań z logo Spółki

- zwane dalej: „Kosztami Promocji”.

3. Certyfikacja oraz znak towarowy

Spółka ponosi wydatki na:

- nabycie certyfikatów TUV Polska. Nabycie certyfikatów nie jest warunkiem koniecznym do sprzedaży Produktów, niemniej z racji częstego udziału w przetargach publicznych, posiadanie danego certyfikatu w tym TUV Polska pozwala uzyskać dodatkowe punkty w przetargu. Zdarzają się przypadki, że posiadanie certyfikatu jest warunkiem niezbędnym do startu w danym przetargu na dostarczenie parku sportów ekstremalnych. W związku z powyższym Spółka ponosi i będzie ponosić w przyszłości koszty nabycia certyfikatów;

- recertyfikację Produktów oraz ponoszenie corocznych wydatków na audyty Produktów;

- zwane dalej: „Kosztami Certyfikacji”.

4. Niezbędna dokumentacja do przystąpienia do przetargu

Spółka ponosi wydatki na nabycie certyfikatów, potwierdzających możliwość stosowania nowych materiałów w Produktach - bez takiego certyfikatu zmniejszyłaby się liczba potencjalnych odbiorców Produktów.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca prowadzi prace w ramach Projektów B+R celem wynalezienia nowych materiałów, ponosi on koszty certyfikacji swoich rozwiązań. Często posiadanie certyfikatów jest niezbędne do przystąpienia do przetargów publicznych;

- zwane dalej: „Kosztami przygotowania niezbędnej dokumentacji do przetargów”.

Mając na uwadze powyższe, na Wydatki Na Wzrost Przychodów składają się opisane powyżej:

1. Koszty Marketingu;

2. Koszty Promocji;

3. Koszty Certyfikacji;

4. Koszty przygotowania niezbędnej dokumentacji do przetargów.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że:

- Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowiły/stanowią/będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT;

- Wydatki Na Wzrost Przychodów poniesione przez Spółkę nie zostaną jej zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;

- w przypadku uznania stanowiska Spółki za prawidłowe, skorzysta ona z ulgi przewidzianej w treści przepisu art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT;

- Ulga zostanie wykorzystana do wysokości dochodu uzyskanego przez Spółkę w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym;

- nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT.

W odpowiedzi na wezwanie zawartej w piśmie z 29 kwietnia 2024 r. Spółka wskazała, że:

Ad 1.

Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac nad Projektami B+R korzysta w pierwszej kolejności z narzędzi w postaci programów komputerowych służących projektowaniu i wizualizowaniu nowych rozwiązań i Produktów. Następnie po stworzeniu w specjalnych programach wizualizacji nowych zastosowań, nowych sposobów tworzenia czy montażu tworzonych Produktów, Spółka przechodzi do prac prototypowych, a w kolejnych kroku do testów Narzędziami wykorzystywanymi w fazie prototypowania są narzędzia typu warsztatowego, narzędzia do pracy z drewnem, tworzywem sztucznym czy z metalem.

Nowe koncepcje i rozwiązania stosowane w ramach prac nad Projektami B+R w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już istniejących m.in. funkcjonalnością, wydajnością i zastosowaniem Produktów, jak również zastosowanym surowcem do produkcji, czy technologią, która została użyta podczas prototypowania, a następnie produkcji. Przykładami takich rozwiązań oraz koncepcji są przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego: ukryty montaż, testy z polimocznikiem, prace nad przyczepnością.

Nowatorskimi pracami jest tworzenie Produktów, które nie występują w ogóle w ofercie na rynku infrastruktury do uprawiania sportów ekstremalnych. Ponadto - jak zostało opisane we wniosku o wydanie interpretacji - Wnioskodawca w ramach już stworzonych Produktów tworzy nowe zastosowania, sposoby budowy sprzedawanej infrastruktury do uprawiania sportów ekstremalnych. Unikatowość realizowanych przez Spółkę Projektów B+R oraz otrzymywanych w ich wyniku Produktów polega na tym, że prowadzą one do opracowania Produktu lub rozwiązania, które nie występują w ogóle na rynku lub w ofercie Spółki, są innowacyjne poprzez swoje cechy, co pozwala uznać je za nowatorskie.

Ad 2.

W wyniku realizowanych Projektów B+R w Spółce powstaje nowa wiedza z zakresu mechaniki, projektowania, konstrukcji, modyfikacji i utrzymania efektywnych kosztowo rozwiązań dla praktycznych problemów, wytrzymałości materiałów.

Ad 3.

W ramach prowadzonych prac w zakresie Projektów B+R, pracownicy Spółki wykorzystują i rozwijają wiedzę i umiejętności w zakresie projektowania, budowania, konstruowania, znajomości właściwości fizyko-chemicznych oraz wytrzymałości różnych materiałów (drewna, betonu, tworzyw sztucznych itp.) oraz informatyki.

Ad 4.

Twórczość prac prowadzonych w zakresie Projektów B+R polega na tym, że Spółka tworzy nowe rozwiązania i Produkty, które albo nigdy nie powstały albo powstały, ale nikt nigdy nie opublikował - stosował takich zastosowań jakie to zastosowania w swoich Produktach stworzyli pracownicy Spółki. Twórczość pracowników Spółki polega na tworzeniu nowych Produktów, nowych zastosowań w Produktach bądź zmianie Produktów poprzez tworzenie ich z takich materiałów oraz w taki sposób, które powoduje, że ich użytkowanie staje się kompletnie odmienne (np. bardziej komfortowe, bezpieczniejsze) niż przed zmianami.

Ad 5.

Prace dotyczące tych Projektów nie obejmują/nie będą obejmować rutynowych i okresowych zmian, nawet jeżeli mają charakter ulepszeń.

Ad 6.

Koszty wynagrodzeń Pracowników stanowią ich należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 ust. 8 lit. a Ustawy PIT.

Ad 7.

Przedmiotem pytania, oznaczonego we wniosku nr 2, jest również zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracowników.

Pytania

 1. Czy działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2018-2024 oraz lata kolejne?

2. Czy Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT? (część pytania oznaczona nr 2 z wyłączeniem części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika)

3. Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za lata 2022-2023 oraz lata kolejne?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

 1. Działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2018-2024 oraz lata kolejne.

 2. Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT.

 3. Przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za lata 2022-2023 rok oraz lata kolejne.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy;

Ad 1.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Definicję działalności „badawczo-rozwojowej” zawarto w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, który mówi, że termin „działalność badawczo-rozwojowa” oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) słowo „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny”. Dodatkowo jak zostało wskazane w Rozdziale 3.2.1.1 akapit 32 Objaśnień z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”) we fragmencie odnoszącym się do wykładni słowa „twórczy”: „w doktrynie prawa autorskiego cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.” Zatem twórczość działalności badawczo - rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, funkcjonalności, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być: „stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego”), prace realizowane przy Projektach B+R mają charakter twórczy, oryginalny i indywidualny i są ukierunkowane na opracowywanie nowych rozwiązań oraz koncepcji, które są wykorzystywane do opracowania Produktów. Każdy Projekt B+R wymaga innowatorskiego, zindywidualizowanego podejścia. Dodatkowo prowadzone prace obejmują wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w szczególności z dziedziny projektowania, planowania, budownictwa czy posiadanie umiejętności technicznych.

W świetle wyżej przytoczonych definicji, w ocenie Wnioskodawcy, prace realizowane przez Spółkę mają charakter „twórczy”.

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy CIT są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Należy również wspomnieć, że realizowane przez Spółkę prace związane z tworzeniem Produktu, były dokonywane w nieregularnych odstępach czasu i miały różny zakres. Wypełnione zostają tym samym znamiona prac rozwojowych zawarte w art. 4a pkt 28 Ustawy CIT. Przepis ten odmawia uznania za prace rozwojowe działalności wykonywanej w sposób rutynowy i okresowy. Ustawa CIT nie definiuje jednak pojęcia „rutynowy”, dlatego organy podatkowe często odwołują się do pojęć ze słownika języka polskiego. Takie podejście odnajdujemy m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 listopada 2017 r. o sygn. akt 0111-KDIB1-34010.352.2017.2.MST, który w swoim piśmie przywołuje znaczenie ze „Słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego” (http://sjp.pwn.pl) stanowiąc, że poprzez słowo „rutynowy” należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie” i „wykonywany według utartych schematów”.

W przypadku Wnioskodawcy nie mamy do czynienia z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Jak już zostało wskazane wyżej Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem Produktów. Nie można zatem uznać, że są to działania automatyczne i według utartych schematów, gdyż wszystkie czynności podejmowane w trakcie realizacji prac będących przedmiotem wniosku, są zindywidualizowane, a wyniki tych prac każdorazowo są niepowtarzalne. Istotą działania jest wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy wkład dedykowanych Pracowników w proces tworzenia Produktu. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacyjności, wyspecjalizowanego personelu oraz zaplecza technicznego potrzebnych do finalizacji projektu, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.

W przepisach nie znajdziemy również definicji słowa „okresowy”. Podobnie jak powyżej, należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik Języka Polskiego PWN (www sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa „okresowy”: „powtarzający się, występujący co pewien czas” oraz „dotyczący danego okresu”. Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa „okresowy” sugeruje, że chodzi o podejmowanie czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Z tego wynika, że przedstawiona działalność Wnioskodawcy nie ma znamion okresowości, ponieważ czynności związane z tworzeniem Produktu każdorazowo mają na celu stworzenie czegoś nowego, niepowtarzalnego, zaskakującego, co przyciągnie uwagę potencjalnych konsumentów w możliwie jak największej rzeszy.

Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że prace realizowane przez Pracowników w ramach Projektów B+R są prowadzone w sposób systematyczny. Świadczy o tym jasny i etapowy przebieg prac, jaki przedstawiono w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe wskazuje, także na to, że Spółka realizuje prace w ramach etapów o określonej długości, poprzez które to tworzy się poszczególne elementy Produktu. Takie usystematyzowanie podejmowanych działań dowodzi ich systematyczności oraz braku incydentalności.

Należy więc zauważyć, że cały cykl działań podejmowanych przez Spółkę, od momentu rozpoczęcia myślenia o koncepcji Produktu, stanowi nierozerwalny ciąg prac. Albowiem pomiędzy poszczególnymi fazami działań Wnioskodawcy istnieje wyraźny związek. Tworzą one bowiem spójny, systematyczny proces pozwalający na wytworzenie od podstaw innowacyjnych rozwiązań, które następnie są implementowane i dają wymierny efekt w postaci stworzonego Produktu.

Nie byłoby to możliwe bez opracowania koncepcji, stworzenia projektu, fazy testów i stworzenia finalnego Produktu. W konsekwencji między poszczególnymi etapami procesu twórczego istnieje ścisła zależność i związek przyczynowo - skutkowy, co wskazuje na spełnienie warunku „systematyczności” z definicji zawartej w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT.

Wnioskodawca jest odpowiedzialny za samodzielne opracowanie koncepcji, która pozwoli na wytworzenie Produktu. Podstawą do działania jest wiedza oraz doświadczenie wyspecjalizowanych Pracowników, co pozwala na stworzenie Produktu dopasowanego do oczekiwań konsumentów.

Prace realizowane w zakresie Projektów B+R nie są „odtwórczym” bądź „rutynowym” działaniem, które nie spełniałoby definicji prac rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 28 Ustawy CIT.

Reasumując, realizowane przez Spółkę prace, związane w tworzeniem Produktu, wpisują się w definicję prac badawczo-rozwojowych zawartą w Ustawie CIT, ponieważ mają charakter twórczy, nie obejmują zmian o charakterze rutynowym bądź okresowym, są prowadzone w sposób systematyczny, zgodnie z góry powziętym zamiarem, przez Pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie. Realizowane przez Wnioskodawcę Projekty B+R prowadzą do stworzenia nowych rozwiązań technologicznych, które można wykorzystać w tworzonym Produkcie. W rezultacie uprawnia to Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 18d Ustawy CIT.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, które odnoszą się do podmiotów zajmujących się działalnością polegają na autorskim wytwarzaniu różnych przedmiotów.

Dla potwierdzenia, Spółka pragnie przywołać fragmenty interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (DKIS):

- Interpretacja Indywidualna z dnia 6 lipca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.265.2023.2JMS, DKIS zgodził się z poniższym uzasadnieniem podatnika, odstępując od własnego uzasadnienia:

„Na nierutynowy charakter prowadzonych projektów rozwojowych wskazuje fakt, iż prace związane z ich realizacją wykonywane są w następstwie przyjęcia założeń, których spełnienie nie jest możliwe przy wykorzystaniu dotychczasowych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę rozwiązań i produktów, lecz konieczne jest opracowanie nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych oraz przeprowadzenie ich walidacji, w tym w warunkach rzeczywistych.

Ponadto, opracowywane rozwiązania są rozwiązaniami innowacyjnymi, tj. nowymi lub znacząco udoskonalonymi, co najmniej na skalę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Powyższe potwierdza także okoliczność, iż celem realizacji projektów, opisanych w stanie faktycznym, konieczne było opracowanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych oraz odpowiednich procesów montażu i walidacji, każdorazowo dostosowanych do konkretnego zapotrzebowania Klienta, specyfiki miejsca działań Wnioskodawcy. Doświadczenie i konieczność podejmowania nowych, innowacyjnych rozwiązań dokonywała się na każdym etapie realizacji każdego z trzech projektów, obejmując nawet optymalizację sposobu transportu”;

- Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.239.2022.2.JG, DKIS zgodził się z poniższym uzasadnieniem podatnika, odstępując od własnego uzasadnienia:

„Wnioskodawca opracowuje w ramach projektów nowe rozwiązania techniczne lub technologiczne (w ramach czego powstaje nowa wiedza), a w tym celu wykorzystuje i łączy wiedzę oraz umiejętności osób realizujących projekt z różnych dziedzin, przede wszystkim z zakresu architektury, inżynierii i wytrzymałości materiałów, tak by projektowane rozwiązanie osiągnęło zakładane na początku projektu parametry techniczne (w tym celu testowane są różne materiały i sposoby ich łączenia).

Na nierutynowy charakter prowadzonych projektów rozwojowych wskazuje fakt, iż prace związane z ich realizacją wykonywane są w następstwie przyjęcia założeń, których spełnienie nie jest możliwe przy wykorzystaniu dotychczasowych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę rozwiązań i produktów, lecz konieczne jest opracowanie nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych oraz przeprowadzenie ich walidacji, w tym w warunkach rzeczywistych.”

Mając powyższe na uwadze, wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego prace, podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach realizowanych Projektów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, co uprawnia Spółkę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2018-2024 oraz lata kolejne.

Ad 2.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 Ustawy CIT za koszty kwalifikowane uznaje się:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 2a Ustawy CIT w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Z kolei art. 18d ust. 3 Ustawy CIT stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną, aby podatnikowi przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi, o której mowa w art. 18d Ustawy CIT, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową;

- koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy CIT;

- koszty ponoszone na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 Ustawy o CIT;

- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu Ustawy CIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów;

- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej;

- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w Ustawie CIT;

- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

Przenosząc wyżej przytoczone przepisy oraz warunki, które musi spełnić podatnik, aby być uprawnionym do skorzystania z ulgi podatkowej, na gruncie analizowanej sprawy, niewątpliwie należy uznać, że Wnioskodawca spełnia wszystkie powyższe wymagania. Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki są związane z działalnością badawczo-rozwojową, koszty te stanowią również koszty uzyskania przychodu oraz wszystkie koszty mieszczą się w katalogu zamkniętym określonym w art. 18d Ustawy CIT. Ponadto koszty zostały i zostaną wyodrębnione i nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca planuje również wykazać kwotę podlegającą odliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym w załączniku CIT/BR.

Jak już zostało wskazane we wcześniejszej części wniosku, należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, obejmujące wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu Ustawy PIT uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 Ustawy PIT).

W opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wydatki z tytułu poszczególnych składników wynagrodzeń ponoszone są na rzecz Pracowników, zatrudnionych w ramach stosunku pracy bądź na podstawie umowy zlecenia.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, do Kosztów Projektów B+R Spółka zalicza i będzie zaliczać wyłącznie tę część wynagrodzenia, która przypada na realizację przez Pracowników Projektów B+R, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas nieusprawiedliwionej absencji.

W związku z powyższym poszczególne składniki wynagrodzeń wypłacanych Pracownikom, realizującym prace badawczo-rozwojowe oraz składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez Spółkę, mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu/okresie rozliczeniowym.

Wnioskodawca zauważa, że prawo do uznania wynagrodzenia Pracowników zaangażowanych w realizację Projektów B+R wynika z literalnego brzmienia przepisów, art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT. Niemniej jednak na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca przytacza fragment interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.356.2023.2.JMS, w której organ odniósł się do wynagrodzeń dla następujących osób: „Głównego Konstruktora, technologów, [...] pozostałych Pracowników Spółki odpowiedzialnych za fizyczne zbudowanie prototypu produktu.”

DKIS odstąpił od uzasadnienia, uznając tym samym stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w zakresie, w którym Wnioskodawca stwierdził, że:

„[...] koszty osobowe pracowników działu badawczo-rozwojowego zajmującego się działalnością w zakresie doboru kolorów i badania właściwości fizykochemicznych zatrudnionych na umowy o pracę, umów zlecenia i o dzieło oraz osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia i o dzieło, które zostały zatrudnione w innych działach, lecz wspomagających prace wyżej wymienionego działu - w części odpowiadającej pracy związanej z działalnością badawczo-rozwojową, podatnik może uznać za koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.”

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że wynagrodzenie Pracowników zaangażowanych w realizację Projektów B+R będzie stanowiło koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej Pracownicy poświęcają swój czas na realizację Projektów B+R, w stosunku do ich łącznego czasu pracy.

Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na materiały, które są następnie wykorzystywane do działań badawczo-rozwojowych, potwierdził wielokrotnie DKIS w indywidualnych interpretacjach, np. w indywidualnej interpretacji z dnia 5 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.346.2018.2.JS: „Kosztem kwalifikowanym u Wnioskodawcy, w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 mogą być również wydatki poniesione w pełnej wysokości na materiały i surowce, z uwagi na fakt, że były/są/będą wykorzystywane wyłącznie do realizacji działalności B+R.

Powyższe dotyczy również wymienionych we wniosku narzędzi, o ile wykorzystywane są one wyłącznie do zadań w ramach realizacji Projektów B+R. W przeciwnym wypadku, narzędzia będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej będą one służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.”

Podsumowując, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na nabycie materiałów do realizacji Projektów B+R opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane na zasadach opisanych w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT.

Zaliczanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych do kosztów kwalifikowanych od sprzętu wykorzystywanego wyłącznie do prac badawczo-rozwojowych wynika wprost z przepisów. Natomiast w przypadku mieszanego wykorzystywania środków trwałych celem skorzystania z ulgi należy obiektywnie ustalić procentowo, przez jaki czas użytkowania danego środka trwałego wykorzystuje się go na cele badawczo - rozwojowe.

Na potwierdzenie powyższego można przytoczyć m.in. jedną z najaktualniejszych (dot. odpisów amortyzacyjnych) interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 czerwca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.208.2023.2.JMS, w której wnioskodawca również pytał o możliwość częściowego oraz całościowego zaliczenia kosztów amortyzacji jako koszt kwalifikowany:

„[...] odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.”

Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji Projektów B+R stanowią i będą stanowiły koszty kwalifikowane.

Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę w celu realizacji Projektów B+R, opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i ust. 3 Ustawy CIT.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku zawartym w piśmie z 29 kwietnia 2024 r., Spółka wskazała, że:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT wydatki na umowę leasingu maszyny stanowią koszty kwalifikowane.

Opisane we wniosku koszty wynikające z umów leasingu maszyn, wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT, podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania Spółki w ramach skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu ustawy o CIT.

Brak jest definicji legalnej pojęcia „aparatura naukowo-badawcza”. Natomiast zgodnie z definicją GUS za aparaturę naukowo badawczą należy uznawać „zestawy urządzeń badawczych, pomiarowych lub laboratoryjnych o małym stopniu uniwersalności i wysokich parametrach technicznych (zazwyczaj wyższych o kilka rzędów dokładności pomiaru w stosunku do typowej aparatury stosowanej dla celów produkcyjnych lub eksploatacyjnych).”

W świetle powyższej definicji, aby dane urządzenie spełniało definicję aparatury naukowo badawczej niezbędne jest, aby:

- były to zestawy urządzeń badawczych, pomiarowych lub laboratoryjnych;

- urządzenia te miały mały stopień uniwersalności;

- urządzenia posiadały wysokie parametry techniczne.

W ocenie Spółki, leasingowane maszyny wykorzystywane do Projektów B+R na podstawie umowy leasingu spełniają wszystkie wyżej wymienione warunki.

Ad 3.

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Z kolei art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT stanowi: za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1) uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Poniżej Wnioskodawca odniósł się do każdego rodzaju Wydatku Na Wzrost Przychodów, które opisał w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Koszty Marketingu i Koszty Promocji

Wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT „koszty działań promocyjno-informacyjnych w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów” nie zostały ograniczone przez ustawodawcę żadnymi dodatkowymi warunkami. Możliwe jest zatem interpretowanie wymienionych rodzajów kosztów szeroko. Niezbędne jest jedynie, aby były to koszty działań promocyjno-informacyjnych dotyczące Produktów. Spółka podkreśla, że wskazana lista jest katalogiem otwartym, a wymienienie przez ustawodawcę przykładowych rodzajów działań ma jedynie na celu podkreślenie, że tego typu działania spełniają przedmiotową definicję działań promocyjno-informacyjnych.

Prawo podatkowe nie zawiera definicji legalnej „działań promocyjno-informacyjnych”. Niezbędne jest zatem odniesienie się do językowego znaczenia tej definicji. Przez „działania promocyjno-informacyjne dotyczące produktów” należy rozumieć „działalność w zakresie promocji i informacji o produktach”. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „promocja” oznacza „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań”. Z kolei „informacja” zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”.

Mając na uwadze powyższe słownikowe znaczenia pojęć „promocja” i „informacja” należy wskazać, że aby daną działalność można było uznać za działania promocyjno-informacyjne, niezbędne jest, aby była to działalność zmierzająca do zwiększenia popularności jakiegoś produktu i jednocześnie, aby była to działalność związana z komunikowaniem (informowaniem) o produktach. Opisane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego działania, w związku z którymi Spółka ponosi Koszty Marketingu oraz Koszty Promocji, są niewątpliwie działaniami promocyjno-informacyjnymi. Należy podkreślić, że czynności te zmierzają do zwiększenia popularności Produktów Spółki i jednocześnie stanowią komunikowanie (informowanie) o Produktach Spółki.

Zarówno poprzez wydatki na projekty graficzne wykorzystywane w materiałach marketingowych, produkcję materiałów reklamowych prezentujących Produkty, raporty i badania rynku wykorzystywane do analizy marketingowej w Spółce, sponsoring obejmujący nieodpłatne udostępnianie Produktów, organizację i prowadzenie strony internetowej, prowadzenie internetowych kampanii reklamowych, opłaty za reklamy w mediach społecznościowych, druk i tworzenie katalogów informacyjnych oraz ulotek, obecność w mediach społecznościowych, zakup ubrań z logo Spółki, wydatki na prawo do umieszczania logo Spółki na nowo otwieranych obiektach, Wnioskodawca zwiększa świadomość o swoich Produktach.

Koszty Certyfikacji

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych. W przywołanym przepisie ustawodawca wskazał, jaka „w szczególności” dokumentacja może być zaliczana do tej kategorii. Niemniej jednak, przywołany przepis nie zawiera katalogu zamkniętego.

W konsekwencji, każdy rodzaj dokumentacji, który umożliwia sprzedaż Produktów, będzie kwalifikował się do objęcia przywołanym przepisem. Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Spółkę Koszty Certyfikacji zarówno tej wymaganej przez prawo (obligatoryjne) jak i ponoszone fakultatywnie, będą stanowiły koszty, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT. Ponadto Koszty Certyfikacji poniesione na każdy rodzaj certyfikacji, który może potencjalnie wpływać na pozytywną decyzję zakupową nabywcy będzie kwalifikował się do kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT. Zwłaszcza wynagrodzenia pracowników Spółki, za czas poświęcony na uzyskanie niezbędnej dokumentacji, będzie mogło być zaliczane do przedmiotowych kosztów.

Szczególnym rodzajem Kosztów Certyfikacji, jakie ponosi Spółka są coroczne koszty odnowienia certyfikacji Produktów  - bez ponoszenia tych kosztów dany obiekt uległby zamknięciu, narażając tym samym Spółkę na dodatkowe koszty, z powodu niemożliwości używania Produktu.

Koszty przygotowania niezbędnej dokumentacji do przetargów

Wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT „przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom” należy interpretować przez pryzmat znaczenia przywołanych zwrotów w języku powszechnym. Ustawodawca nie wprowadził żadnych dodatkowych warunków bądź ograniczeń w treści art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT. Oznacza to, że wystarczającą przesłanką do wypełnienia dyspozycji przedmiotowego przepisu jest poniesienie wydatku mającego jakikolwiek związek z przytoczoną kategorią kosztów.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że przedstawione w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przygotowania niezbędnej dokumentacji do przetargów wypełniają dyspozycję przepisu art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT. Nie sposób bowiem nie dostrzec związku pomiędzy przytoczonymi kosztami, a przygotowaniem dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, bądź w celu składania ofert innym podmiotom.

Zaangażowanie pracowników Spółki jest niezbędne do przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu oraz przygotowania dokumentacji w celu składania ofert innym podmiotom. Dlatego wynagrodzenie pracowników, za czas poświęcony na przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, bądź w celu składania ofert innym podmiotom, spełnia definicję kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT.

Szczególne znaczenia dla Kosztów przygotowania niezbędnej dokumentacji do przetargów mają koszty ponoszone na nabycie certyfikatów TUV Polska, które to pozwalają na otrzymywanie lepszej oceny w przetargach publicznych, a tym samym zwiększają szanse wygrania danego przetargu. Poza fakultatywnymi certyfikatami TUV Polska zwiększającymi szanse na wygranie przetargu, Wnioskodawca ponosi szereg wydatków na inne certyfikaty, która poświadczają, że używane przez Spółkę materiały są bezpieczna dla użytkowników Produktów.

Podsumowując, przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za lata 2022-2023 rok oraz lata kolejne.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o ocenę przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „uCIT” lub „ustawa o CIT”):

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

badania naukowe są działalnością obejmującą:

 a.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania nr 1 wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d u.p.d.o.p. - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w ocenie tut. Organu, działalność Państwa przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, która uprawnia Państwa do zastosowania ulgi określonej w art. 18d ustawy o CIT za lata 2018-2024 oraz lata kolejne.

Ad. 2

Odnosząc się do możliwości uznania poniesionych przez Państwa wydatków za koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej oraz odliczenia ich w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazać należy, że stosownie do treści art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.,

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.

Na podstawie art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,

Stosownie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

Zgodnie z art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

 1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

 2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

 3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

W myśl art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,

- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 u.p.d.o.p.,

- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w u.p.d.o.p.,

- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wskazać należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia wypłaconego pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., ze zm., dalej: „u.p.d.o.f.”):

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Wskazać również należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.:

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.

Mówiąc o odpisach amortyzacyjnych, od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wskazać należy, że mogą one zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:

- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

- nie dotyczą środków trwałych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

- środek trwały i wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiły koszty kwalifikowane.

Kosztem kwalifikowanym może być tym samym tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Tak więc, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowując, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych przez Państwa do realizacji projektów stanowią i będą stanowiły koszty kwalifikowane.

Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Wobec powyższego, koszty ponoszone przez Państwa na nabycie materiałów i surowców do realizacji projektów opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane na zasadach opisanych w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

W przypadku odpłatnego korzystania z aparatury naukowo-badawczej istnieje możliwość zaliczenia takiego wydatku do kosztów kwalifikowanych omawianej ulgi na podstawie wyżej wymienionego art. 18d ust. 2 pkt 4 updop.

W tym miejscu wskazać należy, że updop, nie definiuje co należy rozumieć pod pojęciem aparatury naukowo-badawczej.

W świetle wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego, aparatura naukowo-badawcza, to zestawy urządzeń badawczych, pomiarowych lub laboratoryjnych o małym stopniu uniwersalności i wysokich parametrach technicznych (zazwyczaj wyższych o kilka rzędów dokładności pomiaru w stosunku do typowej aparatury stosowanej dla celów produkcyjnych lub eksploatacyjnych). Do aparatury naukowo-badawczej nie zalicza się sprzętu komputerowego i innych urządzeń nie wykorzystywanych bezpośrednio do realizacji prac B+R.

Odnosząc się do powyższego, nie można zgodzić się z Państwem, że Spółka jest uprawniona do uwzględniania w podstawie obliczania ulgi opisanych kosztów związanych z odpłatnym korzystaniem z maszyny w oparciu o postanowienia umowy leasingu.

Zdaniem tut. Organu, wykorzystywana na podstawie umowy leasingu specjalna maszyna do nakładania polimocznika, nie spełnia definicji aparatury naukowo-badawczej o której mowa w przytoczonej powyżej definicji. Nie stanowi ona bowiem urządzeń badawczych, pomiarowych lub laboratoryjnych o małym stopniu uniwersalności i wysokich parametrach technicznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 3

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy o CIT art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 tej ustawy:

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

 1) uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

 2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

 3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

 4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

 5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Punktem wyjścia do oceny Państwa stanowiska jest art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

 1) uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

 2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

 3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

 4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

 5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Należy wskazać, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej). W granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., I GSK 2788/18, CBOSA). Odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli „historycznego” prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 112 i n.; por. uchwałę NSA z 29 maja 2000 r., FPS 2/00, ONSA 2001/1/2, M. Podat. 2000/7/3, Pr. Gosp. 2000/10/25, Glosa 2000/10/37, POP 2001/5/131, M. Prawn. 2000/10/643).

Ulga zawarta w art. 18eb ustawy o CIT, stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 94/14).

Odnosząc cyt. powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że nie wszystkie wymienione we wniosku koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Spółki mieszczą się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.

Wydatki których dotyczy pytanie nr 3 należy oceniać pod kątem spełnienia przesłanek art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.

Wnioskodawca w opisie sprawy dokonał podziału wymienionych we wniosku wydatków na:

5. Koszty Marketingu;

6. Koszty Promocji;

7. Koszty Certyfikacji;

8. Koszty przygotowania niezbędnej dokumentacji do przetargów.

Odnosząc się do kosztów Marketingu oraz kosztów Promocji należy przypomnieć, że zgodnie z powołanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT ustawodawca, w ramach kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów wymienia koszty poniesione na działania promocyjno-informacyjne, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.

Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres wskazanego przepisu.

W związku z brakiem definicji ustawowej „działań promocyjno-informacyjnych”, posłużyć się należy definicją zawartą w słowniku języka polskiego. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, poprzez pojęcie „promocja” należy rozumieć m.in. „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia”. Natomiast, poprzez pojęcie „informacja” rozumieć należy czynności związane z „udzielaniem informacji, wskazówek, podawaniem do wiadomości”. Tym samym, zgodnie z powyższymi definicjami, „działaniami promocyjno-informacyjnymi” będą działania, których zamiarem będzie zwiększenie popularności danego produktu oraz udzielanie w jego zakresie potrzebnych informacji.

Mając na uwadze powyższe do koszów działań promocyjno-informacyjnych mogą/będą mogli Państwo zaliczyć wydatki poniesione na:

- koszty Marketingu, takie jak:

- projekty graficzne wykorzystywanych w materiałach marketingowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);

- produkcję materiałów reklamowych prezentujących Produkty (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

- oraz koszty Promocji, takie jak:

- organizację i prowadzenie strony internetowej (faktura od zewnętrznego grafika i programisty);

- opłaty za reklamy w mediach społecznościowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

- koszty druku i stworzenia katalogów informacyjnych i ulotek.

Wydatki te będą miały bowiem charakter zarówno promocyjny jak i informacyjny, tak więc będą spełniały warunki umożliwiające zakwalifikowanie ich jako wydatków poniesionych przez Państwa na działania promocyjno-informacyjne, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że do kosztów działań promocyjno-informacyjnych nie mogą/nie będą mogli Państwo zaliczyć wydatków poniesionych na:

- raporty i badania rynku wykorzystywane do analizy marketingowej w Spółce;

- sponsoring obejmujący nieodpłatne udostępnianie Produktów,

- internetowe kampanie reklamowe,

- zakup ubrań z logo Spółki.

Należy bowiem wskazać, że internetowy słownik języka polskiego wskazuje, iż „promocja” to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań. Z kolei „informacja” to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”. Ponieważ w przepisie art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT mowa o działaniach promocyjno-informacyjnych, zatem odliczeniu w ramach ulgi podlegają wyłącznie wydatki, które mają charakter zarówno promocyjny jak i informacyjny. Ponadto, ustawodawca w powołanej regulacji wymienia formy działań promocyjno-informacyjnych takie jak: zakup przestrzeni reklamowej, przygotowanie strony internetowej, publikacje prasowe, broszury, katalogi informacyjne i ulotki dotyczące produktów, w ramach których poniesione wydatki może odliczyć podatnik korzystający z ulgi na ekspansję.

Zatem, koszty raportów i badań rynku wykorzystywane do analizy marketingowej w Spółce oraz koszty sponsoringu obejmujące nieodpłatne udostępnianie Produktów, nie mieszczą się w kategorii kosztów działań promocyjno-informacyjnych.

Odnosząc się z kolei do kosztów internetowych kampanii reklamowych prowadzonych przez dział marketingu podkreślenia wymaga, że scharakteryzowane w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. b i c ustawy o CIT wydatki są jedynymi rodzajami kosztów pracowniczych, jakie mogą zostać odliczone w związku z zastosowaniem ulgi na ekspansję. Z uwagi na tę okoliczność zakresem ulgi na ekspansje nie są objęte koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w działania generujące koszty, scharakteryzowane w art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT.

Wykluczenie kosztów związanych z wynagrodzeniami pracowników z zakresu zastosowania ulgi na ekspansję podyktowane jest koniecznością uwzględnienia w procesie wykładni założenia o racjonalności ustawodawcy. Przywołane domniemanie nakazuje uznać, że skoro ustawodawca dopuszcza w ramach jednej kategorii wydatków uwzględnienie kosztów związanych z udziałem pracownika, to posłużyłby się analogiczną konstrukcją, tj. poprzez bezpośrednie odwołanie w dalszej części analizowanego przepisu do wynagrodzenia pracownika, gdyby jego zamiarem było stworzenie możliwości odliczenia uposażeń pracowniczych w ramach wydatków wymienionych w kolejnych pozycjach analizowanego katalogu.

Stosownie do przedstawionych ustaleń poza zakresem przedmiotowym ulgi na ekspansję są wszelkie wydatki wynikające z zaangażowania pracownika w działania wykraczające poza ramy wynikające z treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT. W rezultacie należy przyjąć, że nie stanowi tytułu do skorzystania z analizowanej ulgi poniesienie jakichkolwiek innych wydatków, w tym również kosztów służących realizacji działań zidentyfikowanych w ramach art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT w zakresie, w jakim zostały przeznaczone na sfinansowanie wynagrodzeń pracowników.

Natomiast, poniesione koszty ubrań z logo Spółki należy uznać bardziej za działania o charakterze reklamowym i reprezentacyjnym. Nie promują bowiem, ani nie informują o żadnym konkretnym produkcie.

Odnosząc się do Kosztów Certyfikacji należy przypomnieć, że zgodnie z cytowanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych.

Zauważyć należy, że w opisie wskazali Państwo, że nabycie certyfikatów nie jest warunkiem koniecznym do sprzedaży Produktów, niemniej z racji częstego udziału w przetargach publicznych, posiadanie danego certyfikatu w tym TUV Polska pozwala uzyskać dodatkowe punkty w przetargu. Zdarzają się przypadki, że posiadanie certyfikatu jest warunkiem niezbędnym do startu w danym przetargu na dostarczenie parku sportów ekstremalnych.

Jak wynika z literalnego brzmienia ww. przepisu, ulgą na ekspansje objęte są wyłącznie koszty uzyskania przychodów poniesione na przygotowanie dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów.

Zatem, koszty przygotowania dokumentacji dobrowolnie zlecanej przez Spółkę, nie mogą zostać odliczone w ramach ulgi na ekspansję na podstawie art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy, nie dotyczą bowiem niezbędnych do sprzedaży produktów certyfikatów towarów oraz rejestracji znaków towarowych.

W rezultacie, do wydatków tych nie mogą/będą mogli Państwa zaliczyć wydatków na:

- nabycie certyfikatów TUV Polska;

- recertyfikację Produktów oraz ponoszenie corocznych wydatków na audyty Produktów

które nie są niezbędne do sprzedaży produktów.

Dodatkowo wskazać należy, że stosownie do przedstawionych ustaleń poza zakresem przedmiotowym ulgi na ekspansję są wszelkie wydatki wynikające z zaangażowania pracownika w działania wykraczające poza ramy wynikające z treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT. W rezultacie należy przyjąć, że nie stanowi tytułu do skorzystania z analizowanej ulgi poniesienie jakichkolwiek innych wydatków, w tym również kosztów służących realizacji działań zidentyfikowanych w ramach art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT w zakresie, w jakim zostały przeznaczone na sfinansowanie wynagrodzeń pracowników.

Zatem, koszty wynagrodzeń pracowników Spółki, za czas poświęcony na uzyskanie niezbędnej dokumentacji nie może stanowić kosztów omawianej ulgi.

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Odnosząc się z kolei do kosztów przygotowania niezbędnej dokumentacji do przetargów zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że wymienione we wniosku koszty mogą zostać odliczone w ramach ulgi na ekspansję na podstawie art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT.

Do kosztów przygotowania niezbędnej dokumentacji do przystąpienia do przetargów mogą Państwo również zaliczyć koszty nabycia certyfikatów TUV Polska bez których nie mogliby Państwo przystąpić do przetargów.

Natomiast, zgodnie z powyższymi ustaleniami koszty wynagrodzeń pracowników Spółki, za czas poświęcony na przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu oraz przygotowania dokumentacji w celu składania ofert inny podmiotom nie mogą stanowić kosztów na podstawie art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

- działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d ustawy o CIT za lata 2018-2024 oraz lata kolejne – jest prawidłowe;

- Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o CIT, w zakresie:

- wydatków na umowę leasingu maszyny – za nieprawidłowe,

- w pozostałym zakresie – za prawidłowe;

- przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT za lata 2022-2023 oraz lata kolejne,

- w zakresie wydatków na:

- raporty i badania rynku wykorzystywane do analizy marketingowej w Spółce,

- sponsoring obejmujący nieodpłatne udostępnianie Produktów,

- internetowe kampanie reklamowe,

- zakup ubrań z logo Spółki,

- nabycie certyfikatów TUV Polska których nabycie nie jest warunkiem koniecznym do sprzedaży Produktów oraz przystąpienia do przetargów;

- recertyfikację Produktów oraz ponoszenie corocznych wydatków na audyty Produktów,

- wynagrodzeń pracowników za czas poświęcony na przygotowanie i uzyskanie niezbędnej dokumentacji w celu uzyskania certyfikatów, dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu oraz przygotowania dokumentacji w celu składania ofert inny podmiotom

- w pozostałym zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Nadmieniamy, że w zakresie części pytania oznaczonego we wniosku nr 2, w części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).