Interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.125.2024.5.ICZ

Czy w zdarzeniu przyszłym dotyczącym Programu 1 i 2, wydanie Nowej Nagrody stanowić będzie czynność Spółki opisaną art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka powinna dokumentować wydanie Nowej Nagrody fakturą VAT, zgodnie z art. 106b ust. 1 Ustawy o VAT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług, w kwestii objętej pytaniem nr 5, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek ORD-IN o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w zdarzeniu przyszłym dotyczącym Programu 1 i 2, wydanie Nowej Nagrody stanowić będzie czynność Spółki opisaną art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka powinna dokumentować wydanie Nowej Nagrody fakturą VAT, zgodnie z art. 106b ust. 1 Ustawy o VAT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie –pismem z 25 i 26 maja 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka Akcyjna (zwana dalej: Spółką lub Wnioskodawcą) prowadzi działalność gospodarczą - jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się zarządzaniem programami lojalnościowymi. W związku z prowadzoną działalnością świadczy na rzecz swoich klientów usługi związane z organizacją konkursów, akcji promocyjnych, sprzedaży premiowej i innych wydarzeń, mających na celu reklamę firmy klienta, jego produktów i marek.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi programy (zwane dalej: Programem 1 oraz Programem 2) na rzecz kilku swoich klientów (zwanych dalej: Klientami).

Stan faktyczny - Program 1

Zasady Programu 1 określa regulamin (zwany dalej: Regulaminem Programu 1).

Uczestnikami Programu są osoby fizyczne prowadzące działalność rolniczą, o której mowa w art. 2 ust. 2 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz osoby prawne i jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, prowadzące działalność rolniczą, o której mowa w art. 2 ust. 2 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w art. 2 ust. 2 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (zwane dalej: Uczestnikami Programu 1). Wśród osób prawnych będących Uczestnikami Programu 1 zdarzają się również spółki kapitałowe z większościowym lub całościowym udziałem w kapitale zakładowym Skarbu Państwa (zwane dalej: spółkami kapitałowymi Skarbu Państwa).

Uczestnicy Programu 1 nie są pracownikami, ani członkami organów Spółki lub Klientów, ani członkami najbliższej rodziny tych osób. Przez „członków najbliższej rodziny” rozumie się wstępnych, zstępnych, rodzeństwo, małżonków, małżonków rodzeństwa, rodziców małżonków, kuzynów i osoby pozostające w stosunku przysposobienia. Przez „pracowników” rozumie się również osoby świadczące pracę lub usługi na podstawie umów cywilnoprawnych.

Celem Programu 1 jest promocja określonych produktów i zwiększenie ich sprzedaży. Produkty objęte Programem 1 zostały określone w treści Regulaminu Programu 1 i są to produkty, których producentami lub dystrybutorami są Klienci (zwane dalej: Produktami).

Uczestnicy Programu 1 rejestrują się przez formularz papierowy, stronę internetową Programu 1 lub aplikację mobilną, a mechanika Programu 1 polega na tym, że Uczestnicy Programu 1, którzy kupują wyłącznie na własny użytek promocyjne opakowania Produktów i rejestrują w Programie 1 dowody zakupu Produktów oraz kody z Produktów, otrzymują punkty, wymienne na nagrody w postaci kart przedpłaconych (...) (uprawniających do zapłaty za towary, w tym (...) oraz kart prezentowych (...) (uprawniających do zapłaty za towary oferowane w sklepach (.......). Z tym jednak zastrzeżeniem, że punkty można wymienić na nagrody dopiero po zebraniu określonej minimalnej liczby punktów. W sytuacji, w której zwycięzcami są spółki Skarbu Państwa, nagrodami za określoną liczbę punktów, są wyłącznie przelewy pieniężne na ich rachunek bankowy. Sprzedaż premiowanych towarów (Produktów) dokonywana jest przez dystrybutorów hurtowych lub w sklepach detalicznych, jednak nie bezpośrednio przez Klientów.

Rejestrując się do udziału w Programie 1 Uczestnicy Programu 1 oświadczają, że:

- w przypadku osób podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych - prowadzą działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i że zakupu Produktów w Programie dokonują na potrzeby tej działalności;

- w przypadku osób podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych - prowadzą działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i że zakupu Produktów w Programie dokonują na potrzeby tej działalności.

Do każdego Produktu przypisana jest liczba punktów, które można zdobyć poprzez jego zakup. Liczba punktów przypisanych do danego Produktu często uzależniona jest od wielkości jego opakowania (np. dany Produkt może występować w opakowaniu ...., co daje mniejszą liczbę punktów; jak i w opakowaniu ....., co daje większą liczbę punktów).

Punkty wymienne na Nagrody w Programie 1 kompletowane są przez Uczestników Programu 1 na podstawie przesyłanych przez nich do Spółki w formie elektronicznej (przez stronę internetową lub aplikację mobilną) skanów dowodów zakupu Produktów oraz w formie przesyłanej pocztą tradycyjną kodów z naklejkami z opakowań Produktów.

Wartość nagród uzależniona jest od liczby zgromadzonych punktów, przy czym każdy punkt to równowartość 1 zł. Tym samym, w zależności od liczby zgromadzonych punktów, Uczestnik Programu 1 może uzyskać nagrodę o wartości poniżej (...)zł, jak i nagrodę przewyższającą tę wartość.

Program 1 zorganizowany jest na zasadzie przyrzeczenia publicznego, o którym mowa w art. 919 § 1 k.c., gdzie Spółka jako organizator przyrzeka nagrodę za wykonanie oznaczonej czynności. Program nie jest grą hazardową.

Ciężar finansowy wydawanych nagród w Programie 1 spoczywa na Klientach. Każdy Klient odpowiada za ciężar Nagród wydawanych w celu promowania jego Produktów. Spółka wraz z Klientami porozumieli się w ten sposób, że Spółka mając szacunkowe dane o Uczestnikach Programu 1, którym ma wydać nagrody w Programie 1, przesyła listę tych Uczestników Programu 1, z przypisanymi należnymi im nagrodami w Programie 1 oraz wartością tych nagród (wraz ze zryczałtowanym podatkiem dochodowym, gdy takowy występuje) do Klientów. Po zaakceptowaniu przesłanej listy przez Klientów, Spółka wystawia każdemu Klientowi notę obciążeniową na kwotę wskazaną na wyżej opisanej liście. Klient uiszcza na rzecz Spółki należność wynikającą z noty obciążeniowej. Następnie Spółka wydaje Nagrody w Programie 1. Wydanie nagrody przez Spółkę Uczestnikowi Programu 1 udokumentowane zostaje protokołem jej przekazania, sporządzanym dla Uczestnika Programu 1 i nie jest dokumentowane fakturą VAT. Dotyczy to nagród w postaci kart przedpłaconych (...)  oraz kart prezentowych (...). Co oczywiste wydanie nagrody w postaci przelewu bankowego nie jest potwierdzane protokołem wydania.

Stan faktyczny - Program 2

Zasady Programu 2 określa regulamin (zwany dalej: Regulaminem Programu 2).

Uczestnikami Programu 2 są wyłącznie osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej i osoby fizyczne prowadzące w ramach działalności gospodarczej punkty handlowe sprzedające (...), które nabywają Produkty objęte Programem 2 u autoryzowanych dystrybutorów, w celu ich dalszej odsprzedaży i które zostały zaproszone do udziału w Programie 2 przez przedstawiciela Spółki (zwane dalej: Uczestnikami Programu 2).

Uczestnicy Programu 2 nie są pracownikami, ani członkami organów Spółki lub Klientów, ani członkami najbliższej rodziny tych osób. Przez „członków najbliższej rodziny" rozumie się wstępnych, zstępnych, rodzeństwo, małżonków, małżonków rodzeństwa, rodziców małżonków, kuzynów i osoby pozostające w stosunku przysposobienia. Przez „pracowników” rozumie się również osoby świadczące pracę lub usługi na podstawie umów cywilnoprawnych.

Celem Programu 2 jest rozbudowa dystrybucji produktów oferowanych przez grupę kapitałową Klienta za pośrednictwem Uczestników Programu 2 sprzedających (...) oraz zwiększenie zakupów Produktów u autoryzowanych dystrybutorów grupy kapitałowej Klienta i w powiązanych z nimi spółkach.

Uczestnicy Programu 2 rejestrują się przez stronę internetową Programu 2, a mechanika Programu 2 polega na tym, że Uczestnicy Programu 2, których umocowani reprezentanci dokonali prawidłowego zgłoszenia do Programu 2, uzyskują punkty w związku z zakupami dokonywanymi przez Uczestników Programu 2 w trakcie jego trwania u autoryzowanych dystrybutorów.

Spółka nalicza Uczestnikom Programu 2 punktu za dokonane przez nich zakupy w ten sposób, że punkty naliczane są na podstawie łącznej ilości zakupów Produktów dokonanych u autoryzowanych dystrybutorów. Za każdy 1 (...) zakupionego Produktu, Spółka nalicza Uczestnikowi Programu 2 odpowiednią liczbę punktów zgodnie z tabelą stanowiącą załącznik do Regulaminu Programu 2. Każda faktura korygująca, która zostanie wystawiona w trakcie trwania Programu 2, pomniejszająca wysokość zakupów Produktów, powoduje zmniejszenie liczny zebranych punktów przez danego Uczestnika.

Punkty zdobyte w Programie 2 mogą być następnie wymieniane na nagrody pieniężne, z tym jednak zastrzeżeniem, że punkty można wymienić na nagrody dopiero po zebraniu określonej minimalnej liczby punktów. Nagrody pieniężne przekazywane są na kartę przedpłaconą prepaid lub przelewem bankowym na rachunek bankowy Uczestnika Programu 2 według przelicznika 1 zł = 1 pkt.

Nagrody zdobywane w ramach Programu 2 stanowią przychód z działalności gospodarczej Uczestnika Programu 2 (w przypadku Uczestników będących osobami fizycznymi) lub przychód osoby prawnej (w przypadku Uczestników będących osobami prawnymi) i podlegają opodatkowaniu przez Uczestników Programu 2 na zasadach ogólnych wynikających odpowiednio z przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Program 2 zorganizowany jest na zasadzie przyrzeczenia publicznego, o którym mowa w art. 919 § 1 k.c., gdzie Spółka jako organizator przyrzeka nagrodę za wykonanie oznaczonej czynności. Program nie jest grą hazardową.

Ciężar finansowy wydawanych nagród w Programie 2 spoczywa na Klientach. Każdy Klient odpowiada za ciężar Nagród wydawanych w celu promowania jego Produktów. Spółka wraz z Klientami porozumieli się w ten sposób, że Spółka mając szacunkowe dane o Uczestnikach Programu 2, którym ma wydać nagrody w Programie 2, przesyła listę tych Uczestników Programu 2, z przypisanymi należnymi im nagrodami w Programie 2 oraz wartością tych nagród do Klientów. Po zaakceptowaniu przesłanej listy przez Klientów, Spółka wystawia każdemu Klientowi notę obciążeniową na kwotę wskazaną na wyżej opisanej liście. Klient uiszcza na rzecz Spółki należność wynikającą z noty obciążeniowej. Następnie Spółka wydaje Nagrody w Programie 2.

Zdarzenie przyszłe - Program 1 i Program 2

W ramach Programu 1 i Programu 2 dotychczas organizowane były akcje specjalne (zwane dalej: Akcjami Specjalnymi). W ramach jednej z takich Akcji Specjalnych Spółka oferowała do wygrania nagrodę, której obrót uwarunkowany jest posiadaniem koncesji, której Spółka nie posiada, jednakże koncesję taką posiada jeden z Klientów. Tym samym, po wytypowaniu zwycięzcy tego typu nagrody, przekazywana była mu ona bezpośrednio przez jednego z Klientów, działającego w imieniu własnym, ale na rachunek Spółki. Jest to wyjątek od zasady, zgodnie z którą nagrody są wydawane przez Spółkę. Szczegółowy opis Akcji Specjalnej oraz warunki nagradzania Uczestników, znajdowały się każdorazowo w odrębnym regulaminie takiej Akcji Specjalnej albo w załączniku do Regulaminu Programu 1 i 2.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że kwestia dotychczasowego sposobu przeprowadzania Akcji Specjalnych oraz sposobu wydawania nagród w jej ramach rozstrzygnięta została pismem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 grudnia 2019 r., znak: 0112-KDIL3-2.4011.370.2019.3.KF.

Wnioskodawca oraz Klient planują na stałe poszerzyć katalog nagród przewidzianych Regulaminem Programu 1 w ten sposób, że oprócz dotychczasowych nagród w postaci karty przedpłaconej (...) , karty prezentowej (...) oraz przelewu bankowego, Uczestnicy Programu 1 będą mieli możliwość zamiany zebranych punktów na (...) (zwane dalej: Nową Nagrodą), których producentem lub dystrybutorem jest jeden z Klientów.

Podobnie w zakresie zmian dotyczących Programu 2 - Uczestnicy mają mieć możliwość wymiany zebranych punktów bezpośrednio na Nową Nagrodę, która wprowadzona zostanie w Regulaminie Programu 2 obok dotychczasowych nagród w postaci karty przedpłaconej prepaid oraz przelewu bankowego.

Uzyskanie przez Uczestników Programu 1 i 2 Nowej Nagrody nie będzie miało charakteru rywalizacyjnego. Możliwość wyboru Nowej Nagrody będzie gwarantowana w związku z zakupem określonych towarów lub usług.

Wnioskodawca ponownie wskazuje, że Nowa Nagroda stanowi produkt, którego obrót uwarunkowany jest posiadaniem koncesji, której Spółka nie posiada, jednakże koncesję taką posiada jeden z Klientów.

Wprowadzenie do Programów 1 i 2 Nowych Nagród w sposób opisany powyżej wymagało będzie zmiany Regulaminów Programów 1 i 2. Uczestnicy Programów 1 i 2 będą informowani o tym, że Nowe Nagrody są wydawane przez Klienta, zaś pozostałe (dotychczasowe nagrody) są wydawane przez Spółkę.

Do nagród, które oferowane są w aktualnym kształcie Programu 1 oraz Programu 2 zastosowanie będą miały zasady opisane wyżej w Stanie faktycznym i to Spółka zobowiązana będzie do przekazania nagrody Uczestnikowi Programu 1 i 2. Podmiotem przyrzekającym Nową Nagrodę za wykonanie określonej czynności będzie Spółka - w ramach Zdarzenia przyszłego Program 1 i Program 2 nadal będą funkcjonować na zasadzie przyrzeczenia publicznego, o którym mowa w art. 919 § 1 k.c. Nowe Nagrody przekazywane będą na rzecz Uczestników Programu 1 oraz Uczestników Programu 2 przez Klienta, działającego w imieniu własnym, ale na rachunek Spółki. Nowa Nagroda będzie fizycznie dostarczana Uczestnikom Programu 1 i 2 z magazynu Klienta, tak jakby dokonali oni zakupu tego towaru. Uczestnicy Programów 1 i 2 zostaną poinformowani o tym fakcie w treści Regulaminów Programów 1 i 2, a także na stronach internetowych tychże Programów. Ciężar ekonomiczny zakupu oraz wydania Uczestnikom Programów 1 i 2 Nowych Nagród obciążał będzie w całości Klienta.

Spółka i Klient zakładają, że wydanie Nowej Nagrody Uczestnikom Programów 1 i 2 potwierdzone zostanie protokołem przekazania, sporządzonym przez Spółkę na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Klienta.

W związku z planowaną mechaniką wydawania Nowych Nagród Uczestnikom Programów 1 i 2, Spółka oraz Klient zamierzają zawrzeć umowę cywilnoprawną o przejęciu długu na zasadzie art. 519 § 1 i 2 pkt 2) k.c. Jest to podyktowane faktem, że to Spółka, jako organizator, jest przyrzekającym nagrody za wykonanie oznaczonej czynności w Programach 1 i 2 na zasadzie art. 919 § 1 k.c. W odniesieniu do Nowych Nagród to Klient, jako podmiot faktycznie je wydający, ma wstąpić w miejsce dłużnika (Spółki), zaś wierzyciel (Uczestnicy Programów 1 i 2) mają wyrazić na to zgodę poprzez zaakceptowanie nowej treści Regulaminów Programów 1 i 2 i przystąpienie do udziału w nich.

Umowa przejęcia długu na zasadzie art. 519 § 1 i 2 pkt 2 k.c. ma mieć charakter odpłatny. Spółka jako dłużnik będzie zobowiązana do zapłaty na rzecz Klienta równowartości przejmowanego przez niego długu. Zapłata może nastąpić na drodze przelewu na rachunek bankowy Klienta lub poprzez kompensatę wzajemnych zobowiązań, w ramach której Spółka przedstawiłaby Klientowi do potrącenia swoje roszczenie do zapłaty części wynagrodzenia z tytułu organizacji, obsługi technicznej, księgowej i rozliczeniowej Programów 1 i 2 (zobowiązanie Klienta).

W przypadku Uczestników Programu 1, nieprowadzących działalności gospodarczej, jeżeli wartość przekazywanej im nagrody przekroczy 2000 zł, Klient jako podmiot faktycznie wydający nagrodę (Nową Nagrodę) w ramach sprzedaży premiowej odprowadzi zryczałtowaną zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 10% oraz wykaże zaliczki zapłacone w trakcie roku podatkowego w składanej deklaracji PIT-8AR.

Z uwagi na to, że Klient będzie wydającym Nowe Nagrody, obciążać go będzie obowiązek wykazywania i odprowadzenia należnego podatku od towarów i usług od wydawanych Nowych Nagród w ramach Programu 1 i 2.

Pismem z 25 maja 2024 r. uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

1) Czy organizując Programy 1 i 2 i wypłacając Nagrody w ich ramach (prócz Nowych Nagród wypłacanych przez Klienta), Państwa Spółka działa w imieniu i na rzecz swoich Klientów, czy jedynie pośredniczy w wydawaniu Nagród przyznanych Uczestnikom przez Klientów w związku z udziałem w ww. Programach?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że nie jest w stanie odpowiedzieć na zadane pytanie poprzez wybranie jednej z opcji wskazanych przez tut. Organ tj. działanie w imieniu i na rzecz Klienta lub wyłącznie pośrednictwo przy wydaniu nagrody. Dla wyjaśnienia sprawy i uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości, Wnioskodawca wskazuje, że ciężar finansowy nagród, w tym Nowych Nagród, wydawanych w Programie 1 i 2 spoczywa na Klientach. Jednocześnie przyrzekającym te nagrody, w tym Nowe Nagrody, jest Wnioskodawca. W zakresie dotychczasowych nagród (tj. oprócz Nowych Nagród). Wnioskodawca oraz Klienci porozumieli się w ten sposób, że Wnioskodawca mając szacunkowe dane o Uczestnikach Programu 1 i 2, którym ma wydać nagrody, przesyła listę tych Uczestników, z przypisanymi należnymi im nagrodami oraz wartością tych nagród do Klientów. Po zaakceptowaniu przesłanej listy przez Klientów, Wnioskodawca wystawia każdemu z nich notę obciążeniową na kwotę wskazaną na wyżej opisanej liście. Klienci uiszczają na rzecz Wnioskodawcy należność wynikającą z noty obciążeniowej. Następnie Wnioskodawca wydaje nagrody Uczestnikom. Szczegółowe zasady rozliczeń określa treść wniosku. Wnioskodawca wydając nagrody Uczestnikom Programów 1 i 2 działa zatem w pewnym sensie w swoim imieniu, bowiem w ten sposób zwalnia się ze zobowiązania wynikającego z przyrzeczenia publicznego względem Uczestników Programu 1 i 2, ale jednocześnie ciężar finansowy wydawanych nagród spoczywa na Klientach. Takiego sposobu działania nie sposób zatem przyporządkować ściśle do wskazanego przez tut. Organ „działania w imieniu i na rzecz Klienta" ani wyłącznego „pośrednictwa przy wydawaniu nagród przyznanych Uczestnikom przez Klientów w związku z udziałem w ww. Programach". To nie bowiem Klient przyznaje Uczestnikom nagrody w Programach 1 i 2, a robi to Wnioskodawca, z tym, że na koszt Klientów.

2) Co oznacza stwierdzenie, że Klient - przekazując Uczestnikom Programu 1 i 2 Nowe Nagrody - działa w imieniu własnym, ale na rachunek Spółki, skoro to na Kliencie spoczywa ciężar finansowy wydawanych nagród?

Odpowiedź: Stwierdzenie, że Klient - przekazując Uczestnikom Programu 1 i 2 Nowe Nagrody - działa w imieniu własnym, ale na rachunek Spółki oznacza, że poprzez wydanie Nowych Nagród Uczestnikom Programu 1 i 2, Klient zwalnia Wnioskodawcę ze zobowiązania wynikającego z przyrzeczenia publicznego (art. 919 Kodeksu cywilnego). Przepis ten wskazuje, że kto przez ogłoszenie publiczne przyrzekł nagrodę za wykonanie oznaczonej czynności, obowiązany jest przyrzeczenia dotrzymać, a zatem przekazanie Nowej Nagrody przez Klienta Uczestnikom Programu 1 i 2, odbywa się „na rachunek" Wnioskodawcy, który zwolniony jest z obowiązku osobistego wykonania opisanego świadczenia wynikającego z przyrzeczenia publicznego.

A. Uzupełnienie opisu stanu faktycznego:

1) Czy Państwo jako organizator konkursu, akcji promocyjnych (itd.), przyrzekający wydanie nagrody w związku z art. 919 Kodeksu cywilnego, będą mieli prawo do rozporządzania „Nowymi Nagrodami” jak właściciel, które są przedmiotem dostawy przez Klienta na rzecz Uczestników Programu?

Odpowiedź: Nie, Wnioskodawca jako organizator konkursu, akcji promocyjnych (itd.), przyrzekający wydanie nagrody w związku z art. 919 Kodeksu cywilnego, nie będzie miał prawa do rozporządzania „Nowymi Nagrodami” jak właściciel, które są przedmiotem dostawy przez Klienta na rzecz Uczestników Programu.

2) Z opisu sprawy wynika, że ciężar finansowy wydawanych nagród w ramach Programów 1 i 2 będzie spoczywał na Klientach, zatem należy wyjaśnić Państwa stwierdzenie cyt. „Nowe Nagrody przekazywane będą na rzecz Uczestników Programu 1 oraz Uczestników Programu 2 przez Klienta, działającego w imieniu własnym, ale na rachunek Spółki”.

a) Wobec tego należy wyjaśnić czy w wyniku zawarcia umowy o przejęcie długu na podstawie art. 519 § 1 i 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego, Państwo będą zobowiązani do zapłaty na rzecz Klienta równowartości przejmowanego przez niego długu, tj. równowartości „Nowej Nagrody”, jeżeli tak to dlaczego?

Odpowiedź: W wyniku zawarcia umowy o przejęcie długu na podstawie art. 519 § 1 i 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Klienta równowartości przejmowanego przez niego długu, tj. równowartości „Nowych Nagród” wydawanych w ramach Programów 1 i 2. Wynika to z faktu, że przyrzekającym Nowe Nagrody w Programie 1 i 2 jest Wnioskodawca. Jeżeli Klient przejąłby ten dług Wnioskodawcy bez żadnego wynagrodzenia, to po stronie Wnioskodawcy powstałby przychód do opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych. Odpłatne przejęcie długu Wnioskodawcy przez Klienta tj. w zamian za wynagrodzenie równe wartości przejmowanych zobowiązań, będzie natomiast neutralne dla Wnioskodawcy z podatkowego punktu widzenia, tj. nie będzie powodować po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku rozpoznania przychodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Takie stanowisko Wnioskodawca zawarł również w uzasadnieniu stanowiska własnego do pytania oznaczonego we wniosku nr 4.

b) Czy w wyniku zawarcia ww. umowy o przejęcie długu będą mieć Państwo prawo do rozporządzenia „Nową Nagrodą" jak właściciel (czy w takiej sytuacji w rzeczywistości stają się Państwo właścicielem „Nowej Nagrody") tzn. czy nabywają Państwo „Nowe Nagrody” we własnym imieniu i na własny rachunek, które są następnie przedmiotem dostawy dokonywanej przez Klienta na rzecz Uczestników Programu?

Odpowiedź: W wyniku zawarcia umowy o przejęcie długu na podstawie art. 519 § 1 i 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do rozporządzenia „Nową Nagrodą" jak właściciel. W opisanym Zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie stanie się w właścicielem „Nowej Nagrody”. Wnioskodawca nie będzie nabywał „Nowych Nagród” we własnym imieniu i na własny rachunek.

Pismem z 25 maja 2024 r. uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w następujący sposób :

Czy organizując Programy 1 i 2 i wypłacając Nagrody w ich ramach (prócz Nowych Nagród wypłacanych przez Klienta), Państwa Spółka działa w imieniu i na rzecz swoich Klientów, czy jedynie pośredniczy w wydawaniu Nagród przyznanych Uczestnikom przez Klientów w związku z udziałem w ww. Programach?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że ciężar finansowy nagród, w tym Nowych Nagród, wydawanych w Programie 1 i 2 spoczywa na Klientach. Jednocześnie przyrzekającym te nagrody, w tym Nowe Nagrody, jest Wnioskodawca. W zakresie dotychczasowych nagród (tj. oprócz Nowych Nagród) Wnioskodawca oraz Klienci porozumieli się w ten sposób, że Wnioskodawca mając szacunkowe dane o Uczestnikach Programu 1 i 2, którym ma wydać nagrody, przesyła listę tych Uczestników, z przypisanymi należnymi im nagrodami oraz wartością tych nagród do Klientów. Po zaakceptowaniu przesłanej listy przez Klientów, Wnioskodawca wystawia każdemu z nich notę obciążeniową na kwotę wskazaną na wyżej opisanej liście. Klienci uiszczają na rzecz Wnioskodawcy należność wynikającą z noty obciążeniowej. Następnie Wnioskodawca wydaje nagrody Uczestnikom. Szczegółowe zasady rozliczeń określa treść wniosku. Wnioskodawca wydając nagrody Uczestnikom Programów 1 i 2 działa zatem w pewnym sensie w swoim imieniu, bowiem w ten sposób zwalnia się ze zobowiązania wynikającego z przyrzeczenia publicznego względem Uczestników Programu 1 i 2, ale jednocześnie ciężar finansowy wydawanych nagród spoczywa na Klientach.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług, oznaczone jak we wniosku, ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 25 maja 2024 r.:

 5) Czy w Zdarzeniu przyszłym dotyczącym Programu 1 i 2, wydanie Nowej Nagrody stanowić będzie dla Państwa czynność opisaną art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji powinni Państwo dokumentować wydanie Nowej Nagrody fakturą VAT, zgodnie z art. 106b ust. 1 Ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług ostatecznie przedstawione w piśmie uzupełniającym z 25 maja 2024 r.:

Nie, w Zdarzeniu przyszłym dotyczącym Programu 1 i 2, wydanie Nowej Nagrody nie będzie stanowiło czynności Spółki opisanej art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka nie musi dokumentować wydania Nowej Nagrody fakturą VAT zgodnie z art. 106b ust. 1 Ustawy o VAT i wystarczające będzie udokumentowanie tej czynności protokołem przekazania nagrody.

Ad 5)

W związku z organizacją Programu 1 i 2, Wnioskodawca otrzymuje od Klienta wynagrodzenie, którego jednym elementem kalkulacyjnym jest zapłata za wykonywaną przez Wnioskodawcę usługę (ogólnie - obsługę Programu), zaś drugim elementem kalkulacyjnym jest koszt nagród dostępnych aktualnie w Programie 1 i 2 (nagród innych niż Nowe Nagrody).

Wnioskodawca stoi przy tym na stanowisku, że świadczona przez niego usługa marketingowa w zakresie organizacji i obsługi Programu 1 i 2 wraz z czynnością wydawania Uczestnikom aktualnych nagród, z perspektywy podatku od towarów i usług, nie stanowi jednego kompleksowego świadczenia (usługi złożonej), ale dwa odrębne świadczenia.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne (zob. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse, pkt 14 i przytoczone tam orzecznictwo), jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń nie powinna być ona sztucznie dzielona dla celów podatkowych (wyroki TSUE: z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 LevobVerzekeringen i OV Bank, Zb.Orz. s. 1-9433, pkt 22; a także z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-lll/05 Aktiebolaget NN, Zb.Orz. s. 1-2697, pkt 23).

Z orzecznictwa zarówno krajowego, jak i wspólnotowego wynika, że jeśli świadczenia można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru, ani wartości z punktu widzenia nabywcy, to wówczas powinny być traktowane jako oddzielne.

Zdaniem Wnioskodawcy możliwe jest oddzielenie obsługi Programów 1 i 2 od czynności wydania Nowych Nagród. Teoretycznie nie ma przeciwwskazań, by mimo organizacji Programów 1 i 2 przez Wnioskodawcę, Nowe Nagrody były wydawane przez jakikolwiek inny podmiot.

Dotychczas, jak to wynika z opisu Stanu faktycznego w zakresie Programów 1 i 2, Wnioskodawca, po otrzymaniu od Klienta części wynagrodzenia w postaci równowartości należnych do wydania nagród, wydaje je Uczestnikom. Tak więc, skoro wydanie aktualnie dostępnych nagród Uczestnikom należy uznać za odrębne i samodzielne świadczenie, to traktowanie takie powoduje oddzielnie ich opodatkowanie na gruncie podatku VAT.

Przyjmując, że to Spółka nabywałaby Nowe Nagrody, wydanie Nowych Nagród Uczestnikom Programów 1 i 2 przez Wnioskodawcę stanowiłoby odrębną i samodzielną czynność, podlegającą oddzielnemu od usługi marketingowej opodatkowaniu VAT. W tej sytuacji, w stosunku do tak nabytych Nowych Nagród, Wnioskodawca byłby właścicielem i posiadałby ich własność ekonomiczną. Zatem w takim przypadku wydania Nowej Nagrody Wnioskodawca przenosiłby władztwo ekonomiczne połączone z przeniesieniem własności na Uczestnika. Wnioskodawca dokonywałby więc dostawy towarów, za które to towary odpłatność poniósłby Klient.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT - Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W konsekwencji, wydanie Uczestnikom Programów 1 i 2 Nowych Nagród po ich wcześniejszym nabyciu przez Spółkę, stanowiłoby odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, gdzie dostawcą (podatnikiem VAT) byłaby Spółka, nabywcą zaś Uczestnik Programu 1 lub 2. Dla oceny powyższego nie ma znaczenia, że koszt wydawanych Nowych Nagród ponosiłby Klient. Najistotniejsze jest między jakimi podmiotami dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a w tym przypadku działoby się to między Wnioskodawcą a Uczestnikiem Programu 1 lub 2. W takim wypadku obowiązek wystawienia faktury przez Spółkę wynikałby z art. 106b ust. 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym:

„Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b. czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c. dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. Ib".

W treści takiej faktury jako dostawca powinna być wskazana Spółka, jako odbiorca Uczestnik, zaś jako płatnik Klient (Ustawa o VAT nie zawiera przepisu, który uniemożliwiałby wskazywanie w treści faktury podmiotu ponoszącego koszt dostawy towaru).

Mając jednak na względzie, że skoro w przedstawionym Zdarzeniu przyszłym Spółka nie będzie nabywała Nowych Nagród we własnym imieniu, a co za tym idzie, nie będzie przenosiła na Uczestnika Programu 1 lub 2 prawa do rozporządzania nią jak właściciel, ponieważ nagrodę tę wydawał będzie bezpośrednio takiemu Uczestnikowi Klient, który posiadał będzie prawo własności do Nowych Nagród oraz prawo do rozporządzania nimi w obrocie koncesjonowanym, po stronie Spółki nie dojdzie do wykonania czynności opisanej w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, wobec czego wydanie tej Nowej Nagrody nie będzie musiało być przez Spółkę dokumentowane fakturą VAT, zgodnie z art. 106b ust. 1 Ustawy o VAT. Wystarczającym dokumentem poświadczającym wydanie Nowej Nagrody Uczestnikowi Programu 1 lub 2 będzie w tym przypadku protokół przekazania.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym względzie potwierdzone zostało ponadto przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 21 stycznia 2020 r., znak: 0114-KDIP1- 3.4012.431.2019.3.ISK. Wnioskodawca wskazywał wtedy, że podobnie jak w aktualnie przedstawionym Zdarzeniu przyszłym, część nagród wydawana była bezpośrednio przez Klienta, bowiem nagrody te stanowiły produkty, których obrót warunkowany był posiadaniem zezwoleń, których Spółka nie posiadała, lecz posiadał je Klient.

Organ podatkowy uznał stanowisko Spółki za prawidłowe, wskazując, że:

„(...) skoro w przedmiotowym przypadku to Klient we własnym imieniu i na własną rzecz nabywa w ramach Szczególnej Akcji Specjalnej Nagrody, które następnie we własnym imieniu wydoje Uczestnikom Programu, to Wnioskodawca nie dokonuje w związku z tym wydaniem ani na rzecz Klienta ani na rzecz Uczestnika żadnej odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy. Tym samym, skoro czynność wydania przez Klienta na rzecz Uczestnika Nagrody w Szczególnej Akcji Specjalnej, nie stanowi dla Wnioskodawcy czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem WAT, to czynność ta nie powinna być przez Wnioskodawcę dokumentowana fakturą, ani paragonem. W tym celu Wnioskodawca może posłużyć się protokołem przekazania nagrody lub innym dokumentem księgowym”.

Pomimo, że przedmiotem pytania Spółki w ww. sprawie była „Szczególna Akcja Specjalna” podlegająca nieco innym zasadom przeprowadzania niż Programy 1 i 2 w przedstawionym Zdarzeniu przyszłym, tak wskazać należy, że ww. konstatacje organu podatkowego zachowują aktualność również do niniejszej sprawy. Zarówno bowiem w przytaczanej powyżej, jak i niniejszej sprawie, to Klient za własne środki nabywa nagrody, które następnie wydaje Uczestnikom Programu 1 i 2. Udział Spółki w tamtej i tej sprawie ogranicza się do udokumentowania wydania Nowej Nagrody protokołem przekazania.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należy uznać za prawidłowe”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, w kwestii objętej pytaniem nr 5, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 2 pkt 22 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Ww. przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć leasingu, sprzedaży czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W celu właściwego zinterpretowania pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy mieć na uwadze, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Należy ponadto wskazać, że czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

- istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

- wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

- istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

- istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W konsekwencji powyższych okoliczności należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że w niektórych przypadkach płatności za dany towar/usługę może dokonać podmiot trzeci, a nie podmiot (osoba), na rzecz którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Taka sytuacja może mieć miejsce, np. w trakcie realizacji programów lojalnościowych lub akcji marketingowych, w których są przekazywane uczestnikom nagrody.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

 1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

 2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

 3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

 4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy:

Przywołany wyżej przepis art. 106b ust. 1 ustawy wskazuje w jakich sytuacjach podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury. Obowiązek ten występuje w sytuacji dokonania sprzedaży, jak również innych czynności wskazanych w tym przepisie. (...) Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawną faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów lub usług.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach Programu 1 i Programu 2 Państwo oraz Klient planują na stałe poszerzyć katalog nagród przewidzianych Regulaminem w ten sposób, że oprócz dotychczasowych nagród w postaci karty przedpłaconej (...), karty prezentowej (...) oraz przelewu bankowego, Uczestnicy Programu będą mieli możliwość zamiany zebranych punktów na (...), zwanej Nową Nagrodą, których producentem lub dystrybutorem jest jeden z Klientów. Uzyskanie przez Uczestników Programu 1 i 2 Nowej Nagrody nie będzie miało charakteru rywalizacyjnego. Możliwość wyboru Nowej Nagrody będzie gwarantowana w związku z zakupem określonych towarów lub usług. Wskazują Państwo, że Nowa Nagroda stanowi produkt, którego obrót uwarunkowany jest posiadaniem koncesji, której Państwo nie posiadają, jednakże koncesję taką posiada jeden z Klientów.

Państwo i Klient zakładają, że wydanie Nowej Nagrody Uczestnikom Programów 1 i 2 potwierdzone zostanie protokołem przekazania, sporządzonym przez Państwa na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Klienta.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, objętej pytaniem nr 5, czy w zdarzeniu przyszłym dotyczącym Programu 1 i 2, wydanie Nowej Nagrody stanowić będzie czynność opisaną art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji Państwo powinni dokumentować wydanie Nowej Nagrody fakturą VAT, zgodnie z art. 106b ust. 1 Ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz cytowany stan prawny należy stwierdzić, że w ramach omawianego schematu wydania Nowej Nagrody przez Państwa Uczestnikowi Programu 1 i Programu 2 nie dochodzi do wykonania czynności, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. nie dochodzi do przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pomimo, że Państwo na podstawie art. 919 Kodeksu Cywilnego, zgodnie z przyrzeczeniem publicznym są zobowiązani do wydania Nowej Nagrody Uczestnikowi, to opracowany schemat wydawania tej Nagrody nie prowadzi do przeniesienia przez Państwa na rzecz Uczestnika Programu władztwa nad rzeczą (Nową Nagrodą). Bowiem z jednej strony Klient zwalnia Państwa z zobowiązania wynikającego z przyrzeczenia publicznego, o którym mowa w art. 919 Kodeksu cywilnego, dokonując wydania Nagrody w Państwa imieniu, tzn. są Państwo zwolnieni z obowiązku osobistego wykonania świadczenia wynikającego z przyrzeczenia publicznego, a z drugiej strony w wyniku zawarcia umowy na podstawie art. 519 § 1 i 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego, Państwo nie będą mieli prawa do rozporządzania Nową Nagrodą jak właściciel. W opisanym schemacie Państwo nie staną się w właścicielem Nowej Nagrody.

Państwo jako organizator konkursu, przyrzekający wydanie nagrody w związku z art. 919 Kodeksu cywilnego, nie będą mieli prawa do rozporządzania Nowymi Nagrodami jak właściciel, bowiem nie dysponują Państwo Nową nagrodą w trakcie realizacji programu lojalnościowego. Natomiast Państwa Klient, który posiada koncesję na obrót tego typu towarami będzie fizycznie te Nagrody dostarczał Uczestnikom Programu 1 i 2 z magazynu Klienta, tak jakby Uczestnicy dokonali zakupu tego towaru od Klienta. Uczestnicy Programów 1 i 2 zostaną poinformowani o tym fakcie w treści Regulaminów Programów 1 i 2, a także na stronach internetowych tychże Programów. Ciężar ekonomiczny zakupu oraz wydania Uczestnikom Programów 1 i 2 Nowych Nagród obciążał będzie w całości Klienta.

Wobec tego należy uznać, że w omawianej sytuacji przeniesienie na Uczestnika prawa do rozporządzania przedmiotem (Nową Nagrodą) jak właściciel, następuje w momencie wydania towaru z magazynu przez Klienta i w tym momencie przechodzi na Uczestnika ekonomiczne władztwo nad rzeczą.

Zatem brak swobodnego dysponowania Przedmiotem (Nową Nagrodą) przez Państwa w trakcie realizacji programu lojalnościowego prowadzi do uznania, że Państwo jako organizator konkursu, przyrzekający wydanie nagrody, nie będą mieli prawa do rozporządzania tymi Nowymi Nagrodami jak właściciel, które są przedmiotem dostawy przez Klienta na rzecz Uczestników Programu.

W konsekwencji pomiędzy Państwem, jako Podmiotem przyrzekającym publicznie, na podstawie art. 919 KC, o wydaniu Nagrody a Uczestnikiem Programu 1 i 2 nie będzie dochodzić do czynności przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, konsekwentnie nie będą Państwo zobowiązani do opodatkowania tej czynności na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z art. 106b ust. 1 wynika, co do zasady, że podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

W konsekwencji wcześniejszych rozważań i stwierdzenia, że pomiędzy Państwem jako organizatorem konkursu a Uczestnikami Programu 1 i 2 nie będzie dochodziło do wykonania świadczenia wymienionego w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu na podstawie w art. 5 ust. 1 ustawy jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, to należy wskazać, że nie będą Państwo zobowiązani do wystawienia faktur dokumentujących tą czynność. Zatem dla prawidłowego udokumentowania omawianych czynności mogą Państwo stworzyć protokół przekazania Nowej Nagrody.

Tym samym Państwa stanowisko w kwestii objętej pytaniem nr 5 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena Państwa stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.