Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 maja 2024 r., sygn. II SA/Po 170/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Asesor WSA Arkadiusz Skomra (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Agata Tyll-Szeligowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2024 r. sprawy ze skargi Ł. K. na uchwałę Rady Gminy Dopiewo z dnia 19 grudnia 2016 r., nr XXV/343/16 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej teren oznaczony symbolem 2 MN, 2. w pozostałym zakresie skargę oddala, 3. zasądza od Gminy Dopiewo na rzecz skarżącego kwotę 797 zł (siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 19 grudnia 2016 r. Rada Gminy Dopiewo podjęła uchwałę Nr XXV/343/16 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w miejscowości Dąbrowa w rejonie ulicy Piaskowej i Szkolnej, gmina Dopiewo.

Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Poznaniu wniósł Ł. K. zarzucając jej:

1. istotne naruszenie zasad sporządzania planu, poprzez naruszenie zasady proporcjonalności i równości, a przez to kategoryczne ograniczenie możliwości zagospodarowania nieruchomości własnych Skarżącego;

2. istotne naruszeniem zasad sporządzania planu, poprzez naruszenie właściwości organów w tym zakresie;

3. istotne naruszeniem trybu sporządzania planu, poprzez brak dokonania czynności określonych w art. 14 ust. 5 oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2016 r. poz. 778 z późn. zm.), zwanej dalej: u.p.z.p.

Wskazując na powyższe Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi Skarżący wskazał, iż przyjęcie przez Radę Gminy Dopiewo skarżonej uchwały doprowadziło do kategorycznego ograniczenia możliwości zabudowy nieruchomości Skarżącego zabudową usługową, którą to możliwość wprost przewidywało (i przewiduje) obowiązujące studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Dopiewo, przyjęte uchwałą Nr XVI/226/16 Rady Gminy Dopiewo z dnia 29 lutego 2016 r. (obowiązujące do dziś). Ponadto możliwość realizacji zabudowy usługowej na przedmiotowych nieruchomościach przewidywał nieobowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego Gminy Dopiewo, przyjęty uchwałą nr XXXI/85/92 Rady Gminy Dopiewo z dnia 18 grudnia 1992 r. Na jego podstawie 30 czerwca 1994 r. ówczesna właścicielka dz. nr [...] (numer przed podziałem na dz. nr ewid. [...] i [...]) uzyskała decyzję pozwolenia na budowę sklepu spożywczo-przemysłowego oraz zbiornika bezodpływowego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00