Interpretacja indywidualna z dnia 13 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.141.2024.3.MJ

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 4 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 23 kwietnia 2024 (wpływ 23 kwietnia 2024 r. ) oraz pismem z 17 maja 2024 r. (wpływ 21 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych (wynikający z wniosku oraz jego uzupełnienia)

Przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 6 września 2016 r.. Przedmiotowa działalność dotyczy oprogramowania i została sklasyfikowana przez Wnioskodawcę jako PKD 62.01.Z „Działalność związana z oprogramowaniem”.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647, z późn. zm., zwana dalej ustawą PIT) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Niego forma opodatkowania w 2023 r. to zasady ogólne (skala podatkowa). Wnioskodawca rozważa zmianę formy opodatkowania od stycznia 2022 r. na podatek liniowy (19%).

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2022 r., poz. 2474).

Intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy PIT. Wnioskodawca występuje o stosowną interpretację mając na uwadze rekomendacje Ministra Finansów wskazane w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., w których stwierdzono wprost (w pkt. 75), że „W konsekwencji, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS)”.

Charakterystyka usług programistycznych

Wnioskodawca wskazuje, że zajmuje się tworzeniem oprogramowania do zarządzania przedsiębiorstwem dla pracowników oraz kadry zarządzającej.

Wnioskodawca tworzy aplikacje, za pomocą których można (…).

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje na rzecz Kontrahenta usługi obejmujące m.in. pisanie, testowanie, konserwację i zmianę kodu oraz wszelkie zadania z tym związane , zgodnie z zawartą umową o świadczenie usług, dalej zwane „usługi programistyczne”.

Usługi programistyczne nie są wykonywane pod kierownictwem Kontrahenta, a Wnioskodawca ma pełną swobodę decydowania o miejscu świadczenia usług programistycznych, przy czym co do zasady będzie to siedziba Jego działalności gospodarczej lub inne miejsce wskazane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wykonuje pracę zdalnie i nie jest związany „sztywnymi” godzinami pracy określanymi przez Kontrahenta. O ile Wnioskodawca wykonuje usługi programistyczne co najmniej 8 godzin dziennie, sam ustala swoje faktyczne godziny pracy. Ze względu na specyfikę świadczonych usług istnieje możliwość uzgodnienia miejsca i czasu realizacji usług pomiędzy Wnioskodawcą i Kontrahentem. Wnioskodawca prowadzi wymaganą sprawozdawczość na rzecz Kontrahenta w zakresie przepracowanych godzin. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na rzecz Kontrahenta na terytorium Polski.

W związku z wykonywanymi usługami programistycznymi Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze zarówno w zakresie odpowiedzialności za jakość i potencjalne wady świadczonych usług (produktów), jak i ryzyko rozwiązania umowy z Kontrahentem czy też ryzyko niepewności dotrzymania wcześniej uzgodnionych rezultatów usług programistycznych. W razie potrzeby Wnioskodawca może również wykonywać usługi programistyczne na rzecz podmiotów powiązanych z Kontrahentem, na tożsamych, analogicznych zasadach.

Przedmiotem usług programistycznych wykonywanych przez Wnioskodawcę jest tworzenie oprogramowania bądź części oprogramowania (dalej „oprogramowanie”), które stanowi prawo własności intelektualnej (prawa autorskie) Wnioskodawcy. W ramach świadczonych usług Wykonawca prowadzi prace nad projektami służącymi tworzeniu oprogramowania w sposób zaplanowany, z wykorzystaniem zwinnych metod zarządzania. Praca nad projektami i tworzeniem oprogramowania cechuje się uporządkowaniem i może być podzielona na odpowiednie etapy jak planowanie, projektowanie, programowanie, testowanie, wdrożenie.

W ramach świadczonych usług programistycznych, Wnioskodawca zajmuje się projektami służącymi tworzeniu oprogramowania głównie w języku programowania (…). Do edycji kodu Wnioskodawca używa programu (…).

Celem wykonywanych przez Wnioskodawcę działań jest utworzenie kodu (aplikacji), służącej do ułatwienia relacji między klientem a przedsiębiorcą. Wytworzone przez Wnioskodawcę aplikacji umożliwiają klientom, sprawne oraz prostsze nabywanie usług od Kontrahenta. Dodatkowo dane aplikacje, wykorzystywane są przez partnerów (po stronie Kontrahenta), w celu optymalizacji świadczonych usług wobec Klientów.

Świadczone usługi programistyczne są wykonywane w sposób zorganizowany i mają one charakter długoterminowy oraz systematyczny.

W wyniku prowadzonych usług programistycznych powstaje oprogramowanie bądź części oprogramowania – programy komputerowe – tj. utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509, dalej jako „ustawa o prawie autorskim”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wnioskodawca nie wyklucza, że w kolejnych latach będzie świadczył na rzecz Kontrahenta lub innych kontrahentów usługi programistyczne za wynagrodzeniem w ramach innych projektów, polegające również na programowaniu innych kodów oprogramowania wykorzystywanych jako część stosu graficznego wykorzystywanego w podobnych systemach operacyjnych, stanowiących programy komputerowe (utwory) w rozumieniu wskazanej powyżej ustawy.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Na podstawie art. 8 ustawy o prawie autorskim twórcy przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu jaki jest rezultatem jego działalności intelektualnej, jednocześnie w świetle art. 17 ww. ustawy Wnioskodawca ma prawo do korzystania z niego, rozporządzania nim oraz wynagrodzenia za korzystanie z niego. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu jego utrwalenia.

Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ustawowej ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Objaśnienia wskazują również, że „program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”.

Należy także zwrócić uwagę na tezy ukształtowane w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiące, że:

-materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74);

-Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r. I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego, Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów Jego prac stanowi (będzie stanowił) utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika końcowego, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu komputerowego (oprogramowania lub części oprogramowania).

Pracując nad wytworzeniem programu komputerowego – tj. kodu oprogramowania, Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych aplikacji.

W ramach wykonywanych usług programistycznych Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego aplikacji. Wytwarzany przez Wnioskodawcę kod źródłowy oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Głównym zadaniem Wnioskodawcy jest rozwinięcie oprogramowania w taki sposób, żeby spełniało wymogi jakościowe.

Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia oprogramowania, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, testowanie, zakończenie.

Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są/będą realizowane usługi programistyczne. Bezsprzecznie, tworzony kod oprogramowania jest innowacyjny, jednakże Wnioskodawca nie jest w stanie potwierdzić czy rozwiązania te mają charakter innowacyjny w wymiarze światowym, gdyż nie ma możliwości weryfikacji w takiej skali.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu, są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku biznesowym, w którym funkcjonować ma tworzone oprogramowanie. Oprogramowanie stworzone na rzecz Kontrahenta oznacza powstanie nowych zastosowań i funkcjonalności, co powoduje, że cecha „twórczości” zostaje spełniona.

Co więcej, Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą programów komputerowych (kodów oprogramowania), z których osiąga przychód. Wykonywane przez Wnioskodawcę oprogramowania w ramach usług programistycznych nie są projektami powtarzalnymi i rutynowymi, związanymi z okresowymi zmianami, ponieważ wymagają indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii informatycznych oraz dotyczą innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Przeniesienie praw własności intelektualnej

Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem wskazuje, że Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta wszelkie i obecne prawa własności intelektualnej – w szczególności autorskie prawa majątkowe – do utworów i wynalazków (w tym prawa do oprogramowania komputerowego) oraz wszelkich materiałów zawierających te prawa. Wnioskodawca zobowiązuje się m.in. przekazywać Kontrahentowi na piśmie pełne informacje o wszelkich utworach niezwłocznie po ich stworzeniu oraz zachowywać w tajemnicy ich szczegóły, dostarczyć Kontrahentowi wszelką korespondencję, dokumenty, opracowania i ewidencję na wszelkich nośnikach, stanowiące zapis lub odnoszące się do jakiejkolwiek części utworów i procesu ich tworzenia, znajdujące się w jego posiadaniu, pod jego pieczą lub w jego dyspozycji oraz podejmować wszelkie czynności niezbędne do potwierdzenia, że tytuł prawny do wszelkich praw własności intelektualnych (w szczególności autorskie prawa majątkowe) do utworów i wynalazków przejdzie na Kontrahenta. W zakresie związanym z wytwarzaniem kodu oprogramowania przenoszone są na Kontrahenta wszelkie prawa autorskie w zamian za wynagrodzenie określone w umowie. Żadne inne wynagrodzenie lub rekompensata poza przewidzianym w niniejszej umowie nie są ani nie mogą stać się należne Wnioskodawcy w związku z przeniesieniem wszelkich praw autorskich. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego (miesiąca) na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy i przedłożonej faktury zawierającej informacje dotyczące przepracowanych godzin. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania bądź części oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym. Pozostała część wynagrodzenia uzyskiwanego przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług informatycznych – związana np. z tygodniowym sprawozdaniem lub raportowaniem z wykonywanej pracy – nie dotyczy sprzedaży oprogramowania lub jego części.

W praktyce gospodarczej, Wnioskodawca może przenosić prawa własności intelektualnej (prawa autorskie) do tworzonego oprogramowania w jeden z następujących sposobów:

(…).

Wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia oprogramowania, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje, jak czasochłonne były poszczególne projekty. Jednocześnie, Wnioskodawca jest zobowiązany prowadzić odpowiednią sprawozdawczość na rzecz Zespołu kierowniczego Kontrahenta.

Koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej / Koszty wskaźnika Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, która skupiona jest na wytwarzaniu, rozwijaniu lub ulepszaniu kodu źródłowego oprogramowania (programów komputerowych), Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1)usługi księgowe i doradcze – koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (IP Box). Poniesienie tego kosztu jest obligatoryjne, gdyż Wnioskodawca jest zobowiązany ewidencjonować usługi programistyczne zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prowadzenie księgowości przez zewnętrzne biuro rachunkowe umożliwia również Wnioskodawcy przeznaczenie więcej czasu na wykonywanie usług programistycznych, co de facto przekłada sią na jakość świadczonych usług programistycznych i tworzonego kodu oprogramowania. Przez koszt usługi doradczej rozumie się m.in. uzyskanie porady podatkowej w zakresie możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację. W tym kontekście Wnioskodawca, będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi czy jego działalność gospodarcza może być związana z działalnością badawczo-rozwojową, a uzyskiwane wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy (umów) będzie wynagrodzeniem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (KPWI). Wnioskodawca traktuje ten koszt (usługi księgowe i/lub usługi doradcze) jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej;

2)koszty eksploatacji samochodu – tj. koszty użytkowania każdego samochodu, czyli tankowanie paliwa, ubezpieczenie. Poniesienie tego kosztu umożliwia Wnioskodawcy sprawny transport do miejsca, w którym Wnioskodawca wykonuje usługi programistyczne jak również do specjalistycznych sklepów elektronicznych w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych. Zakup i użytkowanie samochodu jest wprost związane z wytwarzaniem kodu oprogramowania. Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej swój prywatny samochód osobowy, który nie jest wprowadzony jako środek trwały w działalności gospodarczej i nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych oraz nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów, w rozumieniu przepisów o VAT;

3)koszty zakupu sprzętu komputerowego i akcesoriów elektronicznych – zakup sprzętu elektronicznego (np. monitory, komputer, laptop, drukarka laserowa, myszki, głośniki, słuchawki, powerbanki, peryferia komputerowe, telefon, karty graficzne, obudowy, pamięć RAM, zasilacze, procesory czy karty sieciowe) to tzw. koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Ze względu na specyfikę prowadzonej działalności nie jest jednak możliwe konkretne wskazanie (zawężenie) zamkniętego katalogu takich przyszłych kosztów. Oczywistym jest, że tworzenie kodu oprogramowania zdecydowanie wymaga sprawnego, nowoczesnego i niezawodnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Nabywany sprzęt elektroniczny i akcesoria są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy związanej z tworzeniem oprogramowania. Nabywany sprzęt komputerowy i akcesoria elektroniczne nie stanowią środków trwałych, a Wnioskodawca nie będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca zaznacza, że nabycie niektórych sprzętów komputerowych (np. monitor) może zostać refakturowane na Kontrahenta po cenie zakupu (przedmiotem wniosku są również tak refakturowane wydatki – o ile faktycznie takie refaktury w przyszłości wystąpią);

4)składki na ubezpieczenia społecznie – Wnioskodawca rozumie przez to wydatki obejmujące składki na ubezpieczenie społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy. Niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić w Polsce legalnie działalność gospodarczą, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Wskazać należy, że ponoszone składki mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową. W tym miejscu należy również zaznaczyć, że na dzień złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca korzysta z preferencji „ulga na start” i jest zwolniony z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne (nie dotyczy składki zdrowotnej), natomiast po 6-miesięcznym okresie preferencji będzie ponosił wydatki na składki na obniżone (preferencyjne) ubezpieczenie społeczne (tzw. „mały ZUS”) przez okres kolejnych 24 miesięcy i zamierza je uwzględniać bezpośrednio w kosztach podatkowych;

5)wydatki na wyposażenie biura – Wnioskodawca może ponosić wydatki, które są związane z ergonomią środowiska pracy (tj. fotel, biurko, lampka do pracy). Wydatki takie mają zwiększać jakość i efektywność wykonywanych usług, a co za tym idzie mogą również wpływać korzystnie na wysokość przychodów Wnioskodawcy. Wnioskodawca zaznacza, że nie jest jednak możliwe konkretne wskazanie (zawężenie) zamkniętego katalogu takich przyszłych, potencjalnych kosztów;

6)szkolenia i dokształcanie zawodowe – wydatki te mogą obejmować koszt literatury branżowej, udziału w kursach specjalistycznych, szkoleniach lub egzaminach podwyższających kwalifikacje jako programista. Branża IT, a w szczególności usługi programistyczne, jest jedną z tych szczególnych branż, gdzie ciągłe podnoszenie kwalifikacji i zdobywanie doświadczenia jest kluczowym elementem w świadczeniu usług na profesjonalnym, satysfakcjonującym i konkurencyjnym poziomie. Ponoszone w tym zakresie wydatki mają decydujące znaczenie w zakresie posiadania przez Wnioskodawcę informacji specjalnych oraz wiedzy specjalistycznej. W tym celu Wnioskodawca w sposób ustawiczny może pogłębiać swoje zasoby wiedzy, poznawać nowe technologie, co w rezultacie powinno się przyczyniać do poszerzenia Jego oferty, konkurencyjności Jego usług na rynku i tworzenia nowych bądź ulepszania programów komputerowych (oprogramowania). Na dzień złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca nie poniósł jeszcze takich wydatków, natomiast nie wyklucza, że w przyszłości – w związku ze świadczeniem usług programistycznych - takie wydatki faktycznie poniesie. Wnioskodawca zaznacza, że poniesienie niektórych wydatków, o których mowa w pkt. 6 (szkolenia i dokształcanie zawodowe) może zostać refakturowane na Kontrahenta po cenie zakupu (przedmiotem wniosku/ zapytania są również tak refakturowane wydatki – o ile faktycznie takie refaktury w przyszłości wystąpią).

7)koszt usług telekomunikacyjnych – abonament telefoniczny umożliwia konsultację z Kontrahentem, co służy m.in. personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań. Natomiast koszt opłaty za Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (przy tworzeniu kodu) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy.

W przeważającym zakresie uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw własności intelektualnej (praw autorskich) do wytworzonego oprogramowania (lub części oprogramowania). W rezultacie, wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem poszczególnych praw własności intelektualnej.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego oprogramowania kosztów uzyskania przychodu.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca analogicznie stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego oprogramowania bądź części oprogramowania (jako osobnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustalane są odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia IP Box

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów stwierdzających poniesienie wydatku. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego (miesiąca) Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego (oprogramowania). Równolegle w tej samej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy PIT, i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej również "KPWI") wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania, preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy PIT.

Podsumowanie

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży programów komputerowych (oprogramowania) poczynając od dochodów uzyskiwanych za rok 2024 (od zeznania rocznego za 2024 r.). Wnioskodawca nie wyklucza, że jeżeli rzeczywisty stan faktyczny nie ulegnie zmianie w stosunku do tego przedstawionego we wniosku, wówczas z preferencyjnej stawki opodatkowania wynoszącej 5% chciałby skorzystać również w latach przyszłych. Wnioskodawca zaznacza przy tym, że w 2023 r. wybrał opodatkowanie w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, natomiast od 2024 r. wybrał opodatkowanie w formie podatku liniowego, składając stosowne oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania przed 20 lutego 2024 r.

Wnioskodawca zaznacza również, że nie wyklucza zawarcia w przyszłości współpracy w zakresie świadczenia usług programistycznych polegających na tworzeniu oprogramowania (programów komputerowych) z innymi kontrahentami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych (oprogramowania) mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony.

W piśmie z 23 kwietnia 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1) Czy wszystkie „aplikacje, „rozwiązania”, „oprogramowania”, „utwory”, to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana?

Sposób, w jaki używa Pan ww. pojęć nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac, czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt Pana prac.

Odpowiedź: Tak, są to aplikacje internetowe, stanowiące programy komputerowe, rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

2) W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek?

Należy wyjaśnić, jakie konkretne działania podejmuje Pan w celu opracowania nowego „oprogramowania” lub rozwijania istniejącego, a w szczególności:

a) jakie konkretne działania zmierzające do rozwijania (jakiego „oprogramowania”?) zostały podjęte w celu realizacji projektu, w ramach którego tworzy i rozwija Pan „oprogramowanie”?

b) w oparciu o jakie technologie informatyczne jest wytwarzane i rozwijane przez Pana „oprogramowanie”? Czego dotyczy tworzenie i rozwijanie przez Pana „oprogramowania”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan stosuje?

c) co powoduje, że wytworzone nowe „oprogramowanie” lub rozwinięte w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „programu komputerowego”?

d) zastosowanie jakich technologii informatycznych (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź: Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku, w odniesieniu do oprogramowania, przejawia się w tym, że do każdej funkcjonalności, którą tworzy Wnioskodawca, podchodzi w sposób indywidualny, co przejawia się w następujących aktywnościach Wnioskodawcy:

a) Ustalenia z kontrahentem zakres funkcjonalności, propozycja indywidualnego rozwiązania, realizacja funkcjonalności,

b) Są to rozwiązania z zakresu języków programowania: (…). Narzędzia wykorzystywane do rozwijania oprogramowania to (…), który służy do edycji kodu,

c) Oryginalność polega na tym, że każda funkcjonalność jest ustalana z kontrahentem i rozwijana według indywidualnych potrzeb bez użycia gotowych rozwiązań na rynku,

d) Pisanie dostosowanych funkcjonalności dla kontrahenta wyróżnia się tym, że spełnia jego wszelkie oczekiwania. Nie wymaga jego zmiany procesów, które musiałby dostosować do gotowego rozwiązania.

3) W związku ze wskazaniem we wniosku: „Świadczone usługi programistyczne są wykonywane w sposób zorganizowany i mają one charakter długoterminowy i systematyczny” proszę wyjaśnić:

a) jakie cele na wstępie Pan sobie postawił w celu wytworzenia nowego i rozwiniętego „oprogramowania” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

b) jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

c) na czym polega systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

d) jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego nowego, ulepszonego i rozwiniętego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Świadczenie usług długoterminowo wynika z umowy z kontrahentem i jest realizowane w sposób ciągły. Kontrahent przygotowuje systematycznie zestaw funkcjonalności do stworzenia przez Wnioskodawcę, które są do realizacji. Są one na bieżąco omawiane oraz zaplanowane do przyszłej realizacji.

Wnioskodawca wyraźnie wskazuje, że w związku z wykonywanymi czynnościami zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego aplikacji internetowych. Wytwarzany przez Wnioskodawcę kod źródłowy oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę mają – Jego zdaniem – charakter metodyczny, wymagają zapoznania się i aktualizacji wiedzy w zakresie tworzenia oprogramowania, m.in. poprzez określenie celu, jaki ma spełniać dane rozwiązanie oraz ustalenie sposobu dojścia do tego celu.

Biorąc pod uwagę całość wskazanych powyżej okoliczności, działania Wnioskodawcy polegające na tworzeniu nowych, innowacyjnych rozwiązań, wiążą się z wykonywaniem działalności rozwojowej.

4) Jakimi zasobami wiedzy dysponuje Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Wnioskodawca, posiada wiedzę na temat wytwarzania aplikacji internetowych z zakresu języków programowania (…). Posiada również wiedzę na temat zarządzania serwerami, sieciami internetowymi oraz wiedzę z zakresu wdrażania takich aplikacji na serwer.

5) Jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach opisanej we wniosku działalności?

Odpowiedź: Wnioskodawca, wykorzystuje wiedzę i rozwija umiejętności w zakresie wytwarzania aplikacji internetowych z zakresu języków programowania (…).

6) Przy użyciu jakich „technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania, jakie usprawnienia odróżniają tworzone programy komputerowe od już istniejących?

Odpowiedź: Są to aplikacje internetowe napisane przy użyciu języków programowania (…). Aplikacje te wyróżniają się na tle gotowych rozwiązań tym, że są dostosowane do indywidualnych potrzeb kontrahenta i usprawniają oraz przyspieszają pracę w wielu obszarach.

Indywidualny charakter aplikacji, powoduje, że kontrahent nie mógłby ich nabyć bez zlecenia ich przygotowania programiście specjalizującemu się w tworzeniu aplikacji internetowych.

7) Na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte są tworzone i rozwijane produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Jest to wiedza z zakresu programowania, działania sieci komputerowych oraz zarządzania serwerami.

8) Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem” zawsze, tj. zarówno w przypadku ich tworzenia, jak i rozwijania, są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

• zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

Odpowiedź: Tak, każda funkcjonalność to kreowanie nowego rozwiązania.

• nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

Odpowiedź: Tak, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru powtarzalnego, możliwego do powielania czy skopiowania.

• nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów?

Odpowiedź: Tak, są wynikiem twórczej kreacji Wnioskodawcy, na podstawie indywidualnych ustaleń z kontrahentami.

9) Czy efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem”/ „częścią oprogramowania” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Odpowiedź: Tak. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania lub część oprogramowania podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

10) Czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/kontrahent)?

Odpowiedź: Tak, gdyż Wnioskodawca jako strona umowy ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością we własnym zakresie, a zawierane umowy nie ograniczają zakresu odpowiedzialności w stosunku do osób trzecich.

11) We wniosku wskazał Pan:

„Pozostała część wynagrodzenia uzyskiwanego przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług informatycznych - związana np. z tygodniowym sprawozdaniem lub raportowaniem z wykonywanej pracy - nie dotyczy sprzedaży oprogramowania lub jego części”.

W związku z powyższym czy ulgą IP Box zamierza Pan objąć również dochód z tego tytułu?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie zamierza objąć ulgą IP Box dochodu z tytułu opisanego w tym pytaniu.

12) Jak należy rozumieć, że „Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym”? w szczególności:

• na jakiej podstawie (w oparciu o jakie kryteria) jest ustalane Pana „zaangażowanie w prace nad określonym programem komputerowym”, skoro „oprogramowanie” jest w całości efektem Pana pracy?

• w jaki sposób Pana „zaangażowanie” czy poziom „zaangażowania” przekłada się na wartość Pana wynagrodzenia?

Odpowiedź: Wartość wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich, tj. wartość wynagrodzenia z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży, jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego (miesiąca) na podstawie zaangażowania czasowego Wnioskodawcy i przedłożonej faktury zawierającej informacje dotyczące przepracowanych godzin.

Pozostała część wynagrodzenia uzyskiwanego przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług, która nie dotyczy prac związanych z wytworzeniem praw własności intelektualnej – związana np. z tygodniowym sprawozdaniem lub raportowaniem z wykonywanej pracy – nie dotyczy sprzedaży oprogramowania lub jego części. Wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia, rozwijania lub modyfikowania oprogramowania, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca oraz Kontrahent posiada informacje, jak czasochłonne były poszczególne czynności, oraz jaka część wynagrodzenia dotyczy wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego.

W stosunku do tej części wynagrodzenia, która nie dotyczy przeniesienia autorskich praw do programu komputerowego, Wnioskodawca nie zamierza stosować 5% stawki podatku dochodowego.

13) Czy sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?

Odpowiedź: Tak.

14) Jakich konkretnie kosztów usług doradczych dotyczy Pana wniosek? Należy wskazać zamknięty katalog kosztów. Zakres wydatków należy przedstawić w katalogu zamkniętym (bez zwrotów „np.”, „i inne”, „m.in”, „takie jak” itp.). Czy koszty te obejmują również opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej (na podstawie art. 14f Ordynacji podatkowej)?

Odpowiedź: Wnioskodawca niniejszym aktualizuje wniosek, że w zakresie kosztów wskazanych jako „usługi księgowe i doradcze”, winny się znaleźć wyłącznie usługi księgowe. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na usługi doradztwa, inne niż usługi doradztwa podatkowego w zakresie sporządzenia wniosku o interpretację.

Tym samym, w stanowisku Wnioskodawca doprecyzowuje, że ponosi On wydatki na:

a. koszt usług księgowych.

15) Jakich konkretnie kosztów sprzętu komputerowego i akcesoriów elektronicznych dotyczy Pana wniosek? Należy wskazać zamknięty katalog kosztów. Zakres wydatków należy przedstawić w katalogu zamkniętym (bez zwrotów „np.”, „i inne”, „m.in” „takie jak” itp.).

Odpowiedź: Komputer PC, laptop.

16) Czy w związku z nabyciem usług szkoleniowych oraz dokształcania zawodowego, które będzie Pan refakturował na Kontrahenta, uwzględni Pan powyższe wydatki w kosztach uzyskania przychodów, zaś kwota refaktury będzie u Pana stanowiła przychód podatkowy?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie będzie refakturował na kontrahentów usług szkoleniowych oraz dokształcania zawodowego.

17) Czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie pytanie są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana działań polegających na tworzeniu i rozwijaniu „oprogramowania”?

Odpowiedź: Wskazane wydatki dotyczą całokształtu prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast wydatkami, które są ponoszone w celu prowadzenia działań polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania są wydatki na usługi szkoleniowe i dokształcanie zawodowe.

18) Od kiedy prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Należy wskazać datę.

Odpowiedź: Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30b od początku 2024 r., z uwagi na fakt, że od tego roku wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym.

W piśmie z 17 maja 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1. W związku ze wskazaniem we wniosku: „Świadczone usługi programistyczne są wykonywane w sposób zorganizowany i mają one charakter długoterminowy i systematyczny” proszę wyjaśnić:

a)jakie cele na wstępie Pan sobie postawił w celu wytworzenia nowego i rozwiniętego „oprogramowania” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: W ramach realizowanych prac postawiono następujące cele:

– spotkanie z kontrahentem i omówienie zapotrzebowania na funkcjonalność aplikacji,

– zaprojektowanie funkcjonalności (wybranie odpowiedniej technologii, wymagań serwerowych) względem zapotrzebowania kontrahenta,

– przedstawienie zaprojektowanej funkcjonalności kontrahentowi,

– po akceptacji rozwiązania przez kontrahenta, realizacja funkcjonalności w środowisku deweloperskim.

– wdrożenie funkcjonalności na serwer testowy w celu przedstawienia kontrahentowi wprowadzonych zmian,

– testy funkcjonalności środowisku testowym,

– po pozytywnym przejściu testów, wdrożenie funkcjonalności na serwer produkcyjny.

b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Osiągniętym celem jest realizacja i wdrożenie, implementacja aplikacji i wszystkich z tym związanych funkcjonalności do praktycznego wykorzystania przez kontrahenta.

c)jakie harmonogramy w odniesieniu do Pana działań zostały opracowane, które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego nowego, ulepszonego i rozwiniętego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Harmonogram prac:

Prowadzone prace są realizowane w cyklach dwutygodniowych.

W ramach pierwszego tygodnia prac następuje:

– omówienie zapotrzebowania na funkcjonalności z kontrahentem,

– przygotowanie funkcjonalności,

– wdrożenie nowych funkcjonalności na serwer testowy .

W ramach drugiego tygodnia prac realizowane są:

– prace związane z teslami wdrożonych funkcjonalności.

– realizacja poprawek przetestowanych funkcjonalności.

– wdrożenie zmian na serwer produkcyjny.

2. Czy efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem”/ „częścią oprogramowania” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi?

Odpowiedź: Efekty prac są realizowane w rumach aplikacji internetowych, które komunikują się między sobą. Każda aplikacja dzielona jest na zbiór podobnych funkcjonalności. W związku z tym w zależności od zapotrzebowania kontrahenta aktualizowana jest odpowiednia aplikacja internetowa.

Odpowiadając na pytanie. Każdy efekt prac to nie musi być nowa aplikacja internetowa/oprogramowanie, natomiast w zależności od zapotrzebowania aktualizowana jest aplikacja internetowa, albo tworzona nowa co wiąże się z powstaniem oprogramowaniu lub części oprogramowania.

Pytania

1.Czy podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania lub części oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy PIT, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy?

2.Czy odpłatne przeniesienie praw własności intelektualnej - prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy PIT, co oznacza, że Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód (dochody) z kwalifikowanego prawa (praw) własności intelektualnej?

3.Które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

a.koszt usług księgowych i doradczych

b.koszt eksploatacji samochodu

c.koszt zakupu sprzętu komputerowego i akcesoriów elektronicznych

d.składki na ubezpieczenia społeczne

e.koszty (wydatki) wyposażenia biura

f.koszt szkoleń i dokształcania zawodowego

g.koszt usług telekomunikacyjnych

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4.Czy w przedstawionym przez Wnioskodawcę powyżej stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), nawiązując do zadanych powyżej pytań możliwe jest/będzie zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 ustawy PIT, działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przez badania naukowe rozumie się więc:

1.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast pojęcie „prace rozwojowe” – oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania (lub części oprogramowania) tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych. Na powyższe może wskazywać m.in. treść Objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, w których wskazano m.in., że w definiowaniu działalności B+R (badawczo-rozwojowej) następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati 2015 „Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej” OECD.

Według Podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Kontrahenta lub potencjalnych kontrahentów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu wskazanych powyżej ustaw. W ramach wykonywanych czynności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. Tworzone oprogramowanie (lub część oprogramowania) ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz jest/ będzie wykorzystywane do tworzenia nowych i ulepszonych rozwiązań, które będą się znacząco wyróżniały swoją innowacyjnością od tych funkcjonujących już na rynku obecnie.

Mając powyższe na uwadze, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmują szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ww. ustaw, Jego działalność spełnia cechy tj.:

-nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie lub części oprogramowania w zależności od potrzeby Kontrahenta (kontrahentów), z którymi współpracuje, w celu zwiększenia innowacyjności rozwiązań stosowanych w aplikacjach, w zależności od potrzeb,

-nieprzewidywalność: Kontrahent (kontrahenci), z którym Wnioskodawca współpracuje oczekuje (mogą oczekiwać) wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań, pomimo korzystania z już istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, każdorazowo powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację lub ulepszenie istniejących rozwiązań;

-metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem i założonymi celami współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować, prowadzić sprawozdawczość z wykonywanych prac na zasadach przewidzianych w Umowie i wykonywać prace zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta,

-możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności na rzecz Kontrahenta (kontrahentów) jest/będzie przeniesienie praw własności intelektualnej (autorskich praw majątkowych) z oprogramowania lub części oprogramowania na Kontrahenta (kontrahentów), co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy PIT, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania – zgodnie z okolicznościami przedstawionymi w treści wniosku – stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy PIT.

Stanowisko w zakresie pytania 2

Wskazywany wcześniej art. 30ca ust. 2 ustawy PIT, zawiera zamknięty katalog praw własności intelektualnych (kwalifikowane prawa własności intelektualnych), z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem, stawką 5% (IP Box).

Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT. Przy czym, by można było mówić o "kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

1.przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

2.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że oprogramowanie lub część oprogramowania wynikające ze świadczonych przez Wnioskodawcę usług programistycznych, stanowi (stanowią) przedmiot ochrony praw autorskich. Ustawa o prawach autorskich (art. 74) kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia (ustalenia), bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Tytułem uzupełnienia, do definicji programu komputerowego, którą przedstawiono szczegółowo w treści opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) należy wskazać, że zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996-1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o prawach autorskich, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o prawach autorskich zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz. Warszawa 2019 - art. 74).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim. Stąd oprogramowanie lub część oprogramowania, które tworzy Wnioskodawca, może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, gdyż jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest zarówno oprogramowanie jak i części oprogramowania, wytwarzane przez Niego w ramach zawartej umowy świadczenia usług pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem (kontrahentami).

Zdaniem Wnioskodawcy prawa własności intelektualnej (prawa autorskie) do programów komputerowych (oprogramowanie lub część oprogramowania) wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawach autorskich, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu należy wskazać, że dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

-z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

-ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

-z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

-z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z postanowieniami zawartej Umowy z Kontrahentem w ramach wykonywanych usług programistycznych przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta – za wynagrodzeniem – wytworzone oprogramowanie bądź części oprogramowania stanowiące prawa własności intelektualnej (prawa autorskie).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zamian za wykonane usługi programistyczne Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Niniejsza należność obejmuje honorarium za przeniesienie całości praw własności intelektualnych (autorskich praw majątkowych) do programu komputerowego (programów komputerowych).

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania bądź części oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (KPWI) w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy PIT.

Powyższe wynika m.in. z faktu, że z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy PIT,

c)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Według Wnioskodawcy zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki, ponieważ wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego (programów komputerowych).

Stanowisko w zakresie pytania 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej (wskaźnik Nexus), jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie oprogramowania – tj. programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania Umowy na rzecz Kontrahenta lub potencjalnych kontrahentów. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, ponosi On wydatki, szczegółowo opisane w opisie stanu faktycznego – na:

a.koszt usług księgowych i doradczych,

b.koszt eksploatacji samochodu,

c.koszt zakupu sprzętu komputerowego i akcesoriów elektronicznych,

d.składki na ubezpieczenia społeczne,

e.koszty (wydatki) wyposażenia biura,

f.koszt szkoleń i dokształcania zawodowego,

g.koszt usług telekomunikacyjnych.

Wskazane powyżej wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

W opinii Wnioskodawcy, ponoszone wydatki w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego oprogramowania bądź części oprogramowania (programów komputerowych) przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, opisanej szczegółowo we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Stanowisko w zakresie pytania 4

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

Z kolei w art. 30ca ust. 1 i nast. ustawy o PIT wskazano wprost, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1)prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy PIT;

2)wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowanych praw własności intelektualnej (KPWI);

3)uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (KPWI);

4)określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

5)prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wskazane powyżej warunki zostały przez Niego spełnione, gdyż:

1)prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy PIT;

2)w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. oprogramowanie bądź części oprogramowania (programy komputerowe);

3)programy komputerowe sprzedaje na rzecz Kontrahenta, z tytułu czego uzyskuje On przychody (dochody);

4)dokonuje odpowiedniej alokacji kosztów do przychodów z danego programu komputerowego, przez co określa dochód ze sprzedaży określonego oprogramowania bądź części oprogramowania, w tym jest w stanie obliczyć wartość wskaźnika Nexus dla każdego z nich;

5)wysokość dochodu, jaki może rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5%, wynika z odrębnie prowadzonej Ewidencji, niezależnie od prowadzonej podatkowej książki przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego, począwszy od 2024 r., mając na uwadze, że realizowane w przyszłości projekty mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że przedstawione przez Niego stanowisko potwierdza ugruntowana linia interpretacyjna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

-int. indywidualna z 28.09.2021 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.615.2021.2.MB;

-int. indywidualna z 28.09.2021 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.585.2021.2.KP;

-int. indywidualna z 23.08.2021 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.397.2021.2.MK;

-int. indywidualna z 02.02.2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.880.2020.2.GG.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą oraz że zajmuje się tworzeniem oprogramowania do zarządzania przedsiębiorstwem dla pracowników oraz kadry zarządzającej. Tworzy Pan aplikacje, za pomocą których można (…).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan na rzecz Kontrahenta usługi obejmujące m.in. pisanie, testowanie, konserwację i zmianę kodu oraz wszelkie zadania z tym związane , zgodnie z zawartą umową o świadczenie usług. W wyniku prowadzonych usług programistycznych powstaje oprogramowanie bądź części oprogramowania – programy komputerowe – tj. utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Umowa zawarta pomiędzy Panem Kontrahentem wskazuje, że przenosi Pan na Kontrahenta wszelkie i obecne prawa własności intelektualnej – w szczególności autorskie prawa majątkowe - do utworów i wynalazków (w tym prawa do oprogramowania komputerowego) oraz wszelkich materiałów zawierających te prawa. Sposób „przenoszenia” praw autorskich do oprogramowania spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w wyniku wykonywanych przez Pana usług programistycznych powstaje oprogramowanie bądź części oprogramowania – programy komputerowe – tj. utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych będący utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Podał Pan, że każdy z opisanych we wniosku efektów Pana prac jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika końcowego, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu komputerowego (oprogramowania lub części oprogramowania). Pana działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Pana, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są/będą realizowane usługi programistyczne.

Zasobami wiedzy, które Pan wykorzystuje przy planowaniu projektu, są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku biznesowym, w którym funkcjonować ma tworzone oprogramowanie. Oprogramowanie stworzone na rzecz Kontrahenta oznacza powstanie nowych zastosowań i funkcjonalności. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Wynika to z faktu, że Pan jest twórcą programów komputerowych (kodów oprogramowania), z których osiąga przychód. Wykonywane przez Pana oprogramowania w ramach usług programistycznych nie są projektami powtarzalnymi i rutynowymi, związanymi z okresowymi zmianami, ponieważ wymagają indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii informatycznych oraz dotyczą innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Wytwarzany przez Pana kod źródłowy oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Ponadto wskazał Pan, że stworzone przez Pana aplikacje wyróżniają się na tle gotowych rozwiązań tym, że są dostosowane do indywidualnych potrzeb kontrahenta i usprawniają oraz przyspieszają pracę w wielu obszarach. Indywidualny charakter aplikacji, powoduje, że kontrahent nie mógłby ich nabyć bez zlecenia ich przygotowania programiście specjalizującemu się w tworzeniu aplikacji internetowych. Każda funkcjonalność to kreowanie nowego rozwiązania. Oprogramowanie zawsze, tj. zarówno w przypadku ich tworzenia, jak i rozwijania nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny oraz nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Funkcjonalności tworzone przez Pana nie mają charakteru powtarzalnego, możliwego do powielania czy skopiowania.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, Klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, żeświadczone przez Pana usługi programistyczne są wykonywane w sposób zorganizowany i mają one charakter długoterminowy oraz systematyczny.Pana

działania prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia oprogramowania, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, testowanie, zakończenie. W ramach świadczonych usług prowadzi Pan prace nad projektami służącymi tworzeniu oprogramowania w sposób zaplanowany, z wykorzystaniem zwinnych metod zarządzania. Praca nad projektami i tworzeniem oprogramowania cechuje się uporządkowaniem i może być podzielona na odpowiednie etapy jak planowanie, projektowanie, programowanie, testowanie, wdrożenie.

Ponadto wskazał Pan, że świadczenie usług długoterminowo wynika z umowy z kontrahentem i jest realizowane w sposób ciągły. Kontrahent przygotowuje systematycznie zestaw funkcjonalności do stworzenia przez Pana, które są do realizacji. Są one na bieżąco omawiane oraz zaplanowane do przyszłej realizacji. W ramach realizowanych prac postawiono następujące cele:

-spotkanie z kontrahentem i omówienie zapotrzebowania na funkcjonalność aplikacji,

-zaprojektowanie funkcjonalności (wybranie odpowiedniej technologii, wymagań serwerowych) względem zapotrzebowania kontrahenta,

-przedstawienie zaprojektowanej funkcjonalności kontrahentowi,

-po akceptacji rozwiązania przez kontrahenta, realizacja funkcjonalności w środowisku deweloperskim,

-wdrożenie funkcjonalności na serwer testowy w celu przedstawienia kontrahentowi wprowadzonych zmian,

-testy funkcjonalności środowisku testowym,

-po pozytywnym przejściu testów, wdrożenie funkcjonalności na serwer produkcyjny.

Osiągniętym celem jest realizacja i wdrożenie, implementacja aplikacji i wszystkich z tym związanych funkcjonalności do praktycznego wykorzystania przez kontrahenta.

Prowadzone prace są realizowane w cyklach dwutygodniowych.

W ramach pierwszego tygodnia prac następuje:

-omówienie zapotrzebowania na funkcjonalności z kontrahentem,

-przygotowanie funkcjonalności,

-wdrożenie nowych funkcjonalności na serwer testowy .

W ramach drugiego tygodnia prac realizowane są:

-prace związane z teslami wdrożonych funkcjonalności.

-realizacja poprawek przetestowanych funkcjonalności.

-wdrożenie zmian na serwer produkcyjny.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach wykonywanych usług programistycznych zdobywa, poszerza i łączy Pan interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego aplikacji Zasobami wiedzy, które Pan wykorzystuje przy planowaniu projektu, są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku biznesowym, w którym funkcjonować ma tworzone oprogramowanie.

Ponadto podał Pan, że posiada wiedzę na temat wytwarzania aplikacji internetowych z zakresu języków programowania (…). Posiada również wiedzę na temat zarządzania serwerami, sieciami internetowymi oraz wiedzę z zakresu wdrażania takich aplikacji na serwer. Wykorzystuje Pan wiedzę i rozwija umiejętności w zakresie wytwarzania aplikacji internetowych z zakresu języków programowania (…). Tworzone i rozwijane produkty, usługi, procesy powstają w oparciu o Pana wiedzę z zakresu programowania, działania sieci komputerowych oraz zarządzania serwerami.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, pracując nad wytworzeniem programu komputerowego – tj. kodu oprogramowania, nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych aplikacji. W wyniku wykonywanych przez Pana usług programistycznych powstaje oprogramowanie bądź części oprogramowania – programy komputerowe – tj. utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych będący utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Pana działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Pana, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są/będą realizowane usługi programistyczne. Świadczone przez Pana usługi programistyczne są wykonywane w sposób zorganizowany i mają one charakter długoterminowy oraz systematyczny. Wytwarzany przez Pana kod źródłowy oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Pana działania prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia oprogramowania, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, testowanie, zakończenie. W ramach wykonywanych usług programistycznych zdobywa, poszerza i łączy Pan interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego aplikacji. Wykorzystuje Pan wiedzę i rozwija umiejętności w zakresie wytwarzania aplikacji internetowych z zakresu języków programowania (…). Tworzone i rozwijane produkty, usługi, procesy powstają w oparciu o Pana wiedzę z zakresu programowania, działania sieci komputerowych oraz zarządzania serwerami.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania lub części oprogramowania) spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-na podstawie umowy o świadczenie usług ze Zleceniodawcą, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie komputerowew ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-w wyniku prowadzonych usług programistycznych powstaje oprogramowanie bądź części oprogramowania – programy komputerowe – tj. utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

-umowa zawarta pomiędzy Panem a Kontrahentem wskazuje, że przenosi Pan na Kontrahenta wszelkie i obecne prawa własności intelektualnej - w szczególności autorskie prawa majątkowe – do utworów i wynalazków (w tym prawa do oprogramowania komputerowego) oraz wszelkich materiałów zawierających te prawa.

-sposób „przenoszenia” praw autorskich do oprogramowania spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

-na potrzeby rozliczenia IP Box Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy PIT. Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30b od początku 2024 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, tworzone przez Pana jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego będzie stanowić dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2024 oraz lata przyszłe, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny sprawy.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:

a.usługi księgowe;

b.eksploatację samochodu (paliwo, ubezpieczenie);

c.zakup sprzętu komputerowego i akcesoriów elektronicznych (komputer PC, laptop);

d.składki na ubezpieczenia społeczne;

e.wyposażenie biura (fotel, biurko, lampka do pracy);

f.szkolenia i dokształcanie zawodowe (literatura branżowa, udział w kursach specjalistycznych, szkoleniach lub egzaminach podwyższających kwalifikacje jako programista);

g.usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny, opłaty za internet),

mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).