Interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.191.2024.3.IK

Sprzedaż przez Wnioskodawcę Nieruchomości, będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10, 10a ani pkt 2 ustawy, a zatem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg właściwej dla tej czynności stawki VAT.

Interpretacja indywidualna

- stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 1 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości (gruntu o numerze ewidencyjnym 1). Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 21 maja 2024 r. (wpływ 21 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

1)Pan K.S. (dalej Wnioskodawca) zamieszkały przy ul. (…) (NIP: (…)), prowadzi działalność wytwórczą w zakresie rolnictwa, nie prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz nie prowadzi działalności w zakresie specjalnych działów produkcji rolnej.

2)Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 115 i n. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. 1570, t.j. z dnia 9 sierpnia 2023 r.) (dalej ustawa o VAT). Wnioskodawca jest również ubezpieczony w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz podatnikiem podatku rolnego.

3)(…) 1998 roku, Wnioskodawca nabył w drodze darowizny nieruchomość gruntową (dalej Nieruchomość), o numerze ewidencyjnym 1 (słownie (…)), której obszar wynosi 4 ha (czterdzieści tysięcy metrów kwadratowych/cztery hektary) położonej w miejscowości (…), w gminie (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr (…). Od momentu nabycia prawa własności Nieruchomość nie była udostępniana innym podmiotom.

4)Z wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem z mapy ewidencyjnej dotyczącej działki gruntu nr 1, wydanej z upoważnienia Starosty (…), (…) 2023 roku, wynika oznaczenie geodezyjne działki nr 1, identyfikator działki (…), o obszarze 4,0000 ha (cztery hektary), jest położona w województwie (…), powiecie (…), jednostce ewidencyjnej (…) - obszar wiejski, w obrębie ewidencyjnym (…), (…), a według danych ewidencji działka ta stanowi grunty orne (Rlllb), o powierzchni 3,06 ha, grunty orne (RIVa), o powierzchni 0,92 ha oraz grunty zadrzewione i zakrzewione (Lz-RIVa), o powierzchni 0,02 ha; dokumenty opatrzone adnotacją. Jednak na Nieruchomości nie znajdują się drzewa.

5)Nieruchomość posiada bezpośredni dostęp (faktyczny i prawny) do drogi publicznej, to jest drogi gminnej, przylegającej do Nieruchomości od strony wschodniej, nie jest położona na obszarze rewitalizacji ani w Specjalnej Strefie Rewitalizacji, nie jest położona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ponadto nie znajduje się w obszarze wydobywania kopalin, nie leży w obszarze/terenie górniczym.

6)Przez Nieruchomość przechodzi wodociąg, nieposiadający przyłączeń, którego właścicielem jest (…) Spółka z o.o. Wnioskodawca jedynie wyraził zgodę na budowę, nie ponosząc na ten cel żadnych wydatków. Przez Nieruchomość przechodzi również linia energetyczna, która tak samo jak i wodociąg nie posiada przyłączy. Linia energetyczna posadowiona była w latach 60-tych ubiegłego wieku, a w 2013 roku, została podana modernizacji, której dokonała spółka (…) S.A. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na czynności związane z przebudową, udzielił jedynie zgody na nieodpłatny dostęp do Nieruchomości w celu dokonania modernizacji.

7)Nieruchomość od momentu nabycia nie podlegała ulepszeniom, w szczególności takim jak doprowadzenie wody, prądu, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych i tego rodzaju ulepszenia nie będą przeprowadzane do momentu sprzedaży. Nieruchomość na żadnym etapie nie była również ogradzana ani dzielona. Do tej pory Wnioskodawca nie zbył również żadnej nieruchomości.

8)Wnioskodawca nie występował o uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu ani o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego w stosunku do Nieruchomości.

9)Jednak Nieruchomość w pewnej części, tj. w 3,913 ha, jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, w której posiada kategorię U/P, czyli działki usługowo-produkcyjne, zaś w pozostałej części, tj. 0,0870 ha nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

10)Niemniej jednak Nieruchomość od momentu jej nabycia wykorzystywana jest do działalności rolnej, tj. na Nieruchomości uprawiana jest rola. Nieruchomość stanowi część gospodarstwa rolnego przedsiębiorcy. Wnioskodawca opłaca od Nieruchomości podatek rolny.

11)W stosunku do Nieruchomości nie były prowadzone żadne działania marketingowe.

12)Wnioskodawca zamierza zbyć Nieruchomość na rzecz osoby trzeciej (dalej Nabywca), która - wedle oświadczenia - nie zamierza kontynuowania prowadzenia działalności rolniczej.

13)Nabywca zgłosił się do Wnioskodawcy samodzielnie z chęcią zakupu Nieruchomości, lecz Wnioskodawca nie ogłaszał oferty sprzedaży Nieruchomości. Nabywca uzależnia zakup Nieruchomości od spełniania się warunków zawieszających wskazanych w zawartej przez strony umowy przedwstępnej, w tym:

a.przeprowadzenie przez Nabywcę na jego własny koszt badania stanu prawnego Nieruchomości, z którego wynikać będzie, że Nieruchomość nie posiada wad prawnych ani nie istnieją inne przeszkody do nabycia Nieruchomości przez Nabywcę oraz że stan prawny i stan faktyczny Nieruchomości umożliwia realizację przez Nabywcę inwestycji budowlanej planowanej przez nią na Nieruchomości polegającej na budowie:

1)budynku warsztatowego do naprawy pojazdów, w tym pojazdów - chłodni, składającego się z:

a)(…) m² powierzchni warsztatowej w 5 zatokach,

b)(…) m² powierzchni biurowej na parterze, w tym pomieszczeń socjalnych - o maksymalnej wysokości 8 m we wszystkich punktach,

c)około (…) miejsc parkingowych dla lekkich i ciężkich pojazdów,

który to obiekt zostanie wyposażony w panele słoneczne na dachu, zgodnie z obowiązującymi przepisami;

2)centralnego budynku warsztatowego do poważnych napraw mechanicznych pojazdów, w tym pojazdów - chłodni, składającego się z:

a)(…) m² powierzchni warsztatowej w 10 zatokach, który to obszar warsztatowy będzie również obejmował kabinę lakierniczą do malowania pojazdów,

b)(…) m² powierzchni biurowej, w tym pomieszczenia socjalne - o maksymalnej wysokości 8 m we wszystkich punktach,

c)około (…) miejsc parkingowych dla lekkich i ciężkich pojazdów,

który to obiekt zostanie wyposażony w panele słoneczne na dachu zgodnie z obowiązującymi przepisami;

3)budynku przeznaczonego do przechowywania urządzeń chłodniczych, składający się z: (…) m² powierzchni użytkowej, (…) m² powierzchni biurowej na parterze, w tym pomieszczeń socjalnych, o wysokość około 12 do 14 m, aby pomieścić kilka poziomów antresol magazynowych na urządzenia chłodnicze, z 3 do 4 zatok rozładunkowych umożliwiających wjazd przyczepom, który to obiekt zostanie wyposażony w panele słoneczne na dachu zgodnie z obowiązującymi przepisami, a także

4)terenów zielonych i parkingów dla jak największej liczby pojazdów, z miejscem na stacje ładowania, z miejscem na zadaszoną myjnię samochodową oraz z miejscem na strefę tankowania paliwa;

b.przeprowadzenie przez Nabywcę na jego własny koszt badania technicznego Nieruchomości, którego wyniki potwierdzą możliwość realizacji na Nieruchomości inwestycji budowlanej, zgodnie z założeniami Nabywcy (opisanej w pkt a. powyżej), w tym uzyskanie przez Nabywcę ustaleń, z których wynikać będzie, że warunki glebowo-środowiskowe Nieruchomości umożliwiają realizację wyżej wymienionej inwestycji na Nieruchomości;

c.przeprowadzenie przez Nabywcę na jego własny koszt pomiarów granic Nieruchomości, których wynik potwierdzi, że rzeczywista powierzchnia i granice nie odbiegają od stanu, wynikającego z wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem z mapy ewidencyjnej powołanego powyżej, o więcej niż 5 (pięć) %;

d.w przypadku, gdy w wyniku przeprowadzonego badania stanu prawnego okazałoby się, że faktycznie niecała Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nabycie Nieruchomości podlega ograniczeniom, wynikającym z ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 roku o kształtowaniu ustroju rolnego, to jest wymaga uzyskania uprzedniej zgody Dyrektora Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa - uzyskanie zgody Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa na podstawie art. 2a ust. 4 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 roku o kształtowaniu ustroju rolnego, która nie będzie zawierała jakichkolwiek nakazów/zakazów/obowiązków ograniczających w jakimkolwiek stopniu użytkowanie po nabyciu całej Nieruchomości przez Kupującego dla celów planowanych przez Nabywcę albo uzyskanie decyzji umarzającej postępowanie dotyczące wystąpienia o wydanie powyższej zgody Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa z uwagi na uznanie przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa braku konieczności uzyskania zgody Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa na nabycie Nieruchomości przez Nabywcę a postępowanie za bezprzedmiotowe;

e.w dacie zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, Nieruchomość będzie wolna od wszelkich obciążeń, w tym praw i roszczeń osób trzecich i w księdze wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości brak będzie jakichkolwiek wzmianek o wnioskach oraz wpisów jakichkolwiek obciążeń.

14)W tym celu, na prośbę Nabywcy Wnioskodawca udzielił doradcom Nabywcy odpowiedniego pełnomocnictwa, aby doradcy Nabywcy mogli w ten sposób przeprowadzić na koszt Nabywcy analizę stanu prawnego Nieruchomości, z którego wynikać będzie, czy Nieruchomość nie posiada wad prawnych lub nie istnieją inne przeszkody do nabycia Nieruchomości przez Nabywcę oraz że stan prawny i stan faktyczny Nieruchomości umożliwiają realizację przez Nabywcę planowanej inwestycji budowlanej opisanej powyżej.

15)Na koniec Wnioskodawca pragnie podkreślić, że w zakresie skutków podatkowych w podatku VAT, Wnioskodawca występował już z wnioskiem o wydanie indywidulanej interpretacji przepisów prawa podatkowego i 25 stycznia 2024 roku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację o numerze 0114-KDIP1-3.4012.20.2024.1.AMA, w której uznał, że Wnioskodawca w transakcji sprzedaży będzie działał jako czynny podatnik VAT, więc transakcja będzie opodatkowana VAT. Jednak z uwagi na to, że w stanie faktycznym ww. wniosku Wnioskodawca nie wskazał wszystkich istotnych informacji, w tym w szczególności nie wskazał, że Nieruchomość stanowi część gospodarstwa rolnego oraz że udzielenie pełnomocnictwa dla doradców Nabywcy nie było inicjatywą Wnioskodawcy, lecz Nabywcy - Wnioskodawca ponownie zadaje pytanie odnośnie skutków w VAT, bowiem zdaniem Wnioskodawcy, dodatkowe informacje, których nie zawarł w poprzednim wniosku mogą mieć wpływ na skutki podatkowe w VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Na moment sprzedaży Nieruchomości będącej przedmiotem transakcji opisanej we wniosku, nie zostanie wydana decyzja o warunkach jej zabudowy.

Art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane definiuje budowlę jako: „każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową".

Wśród wymienionych wyżej obiektów znajdują się między innymi sieci techniczne, więc zdaniem Wnioskodawcy linia energetyczna stanowi budowlę.

Linia energetyczna nie stanowi własności Wnioskodawcy, lecz przedsiębiorstwa energetycznego (…). i nie będzie stanowić przedmiotu sprzedaży.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 2)

Czy sprzedaż Nieruchomości zostanie objęta podatkiem od towarów i usług (dalej także jako „VAT”) i czy Wnioskodawca zbywając Nieruchomość będzie działał w charakterze podatnika od towarów i usług, a w konsekwencji czy będzie zobowiązany wykazać podatek należny z tytułu sprzedaży i wpłacić różnicę między podatkiem należnym a naliczonym do urzędu skarbowego?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, więc transakcja nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług.

1.Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju.

2.Art. 15 tej samej ustawy reguluje podatników podatku VAT, a ust. 1 tego przepisu wskazuje, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

3.W związku z powyższym, należy ustalić czy Wnioskodawca faktycznie wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, który mówi o tym, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

4.Zgodnie z określonym w ustawie zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności (w przypadku Wnioskodawcy odpłatna dostawa towaru) konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

5.Aby uznać czynności za równoznaczne za prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisów czynności opisane w punkcie powyżej muszą wykonywane być w sposób ciągły i dla celów zarobkowych.

6.Wnioskodawca zamierza dokonać jednorazowej transakcji, w ramach której zamierza odpłatnie zbyć Nieruchomość. Wnioskodawca nie prowadził żadnej działalności marketingowej mającej na celu pozyskanie potencjalnych nabywców, lecz Nabywca sam zgłosił się do Wnioskodawcy. W przeciwnym razie, tj. jeżeli Nabywca nie zgłosiłby się do Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie planowałby sprzedaży swojej Nieruchomości.

7.Wnioskodawca nie podejmował również żadnych działań mających na celu ulepszenie Nieruchomości, w tym w szczególności nie wyrównywał terenu, nie dzielił Nieruchomości na mniejsze, nie występował z wnioskiem o uzyskanie warunków zabudowy, nie ogrodził Nieruchomości, etc.

8.Zgodnie z orzecznictwem wypracowanym na kanwie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, przesłankami do uznania, iż dany podmiot prowadzi działalności gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest w szczególności prowadzenie działalności marketingowej, ulepszanie działek, dzielenie ich na mniejsze w celu podwyższenia wartości, etc.

9.Ponadto, sam fakt udzielenia przez Wnioskodawcę pełnomocnictwa doradcom Nabywcy nie może świadczyć o tym, że Wnioskodawcy działa w charakterze podatnika VAT. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 września 2022 roku o sygn. akt I FSK 451/19:

„W kontekście przedstawionych w powołanych powyżej wyrokach kryteriów odróżnienia działalności gospodarczej od zarządu majątkiem prywatnym w zakresie zbywania nieruchomości, za bezzasadne należy uznać twierdzenia autora skargi kasacyjnej, iż przy ocenie, czy planowana przez skarżącego sprzedaż działek nastąpi w wyniku wykonywania przez niego działalności gospodarczej, czy w ramach zarządu majątkiem prywatnym, uwzględnić należy przede wszystkim okoliczność udzielenia przez skarżącego na rzecz spółki D. pełnomocnictwa w zakresie wydania decyzji o warunkach zabudowy. Zdaniem autora skargi kasacyjnej postępowanie takie świadczy o tym, że w istocie skarżący staje się współdziałającym z nabywcą w zakresie wspólnego przedsięwzięcia. Aktywność wnioskodawcy zaś wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Stanowisko to nie sposób zaakceptować. Oczywistym jest to, że nabywca określonej nieruchomości chce mieć pewność, że działka, którą zamierza nabyć, może być wykorzystana w celu zamierzonym. Dlatego też warunek nabycia przedmiotowej nieruchomości, określony w umowie przedwstępnej w postaci uzyskania warunków zabudowy potwierdzających możliwość zabudowy obiektu handlowego o powierzchni nie mniejszej niż 600 m² nie wykracza poza zakres czynności zarządu majątkiem prywatnym. Również oceny tej nie zmienia fakt, że nabywcą nieruchomości ma być przedsiębiorca, który zamierza prowadzić na przedmiotowych działkach działalność gospodarczą. Okoliczność, że wnioskodawca poprzez udzielenie pełnomocnictwa umożliwił spółce nabywającej uzyskanie warunków zabudowy przedmiotowych działek w żadnej mierze nie zmienia kwalifikacji jego działań, które nie wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym. Wszystkie wskazywane we wniosku o interpretacje okoliczności wskazują jednoznacznie, że Skarżący planując sprzedaż działek, nie podjął działań porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Każdemu zbywcy składnika majątkowego zależy przecież aby doszło do transakcji zbycia oraz aby cena zbycia była jak najwyższa”.

10.Podobnie jest w analizowanej sprawie, skoro warunkiem zakupu przez nabywcę Nieruchomości jest potwierdzenie jej stanu prawnego i ustalenia czy planowana przez Nabywcę inwestycja może zostać tam zrealizowana, to nie sposób przyjąć, że Wnioskodawca działa w charakterze podatnika VAT. W poprzednim wniosku o wydanie interpretacji, o którym mowa w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie wskazał, że udzielenie pełnomocnictwa jest w interesie i na żądanie Nabywcy, dlatego konkluzje wskazane w uzyskanej poprzednio interpretacji są zdaniem Wnioskodawcy błędne, bowiem Wnioskodawca nie poinformował o ww. istotnej okoliczności, tj. o tym w czyim interesie i na czyje żądnie pełnomocnictwo zostało udzielone.

11.Powyższe potwierdza również inny wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 stycznia 2022 r. w sprawie o sygn. akt I FSK 645/21, w którym NSA również uznał, że sam fakt udzielenia pełnomocnictwa nabywcy nie ma wpływu na uznanie sprzedawcy jako działającego przy sprzedaży w charakterze czynnego podatnika VAT, bowiem pełnomocnictwo zostało udzielone w interesie nabywcy. Tak samo jest w niniejszej sprawie, w której Wnioskodawca udzielił doradcom Nabywcy pełnomocnictwa, by ci mogli ustalić, czy planowana przez Nabywcę inwestycja może tam zostać zrealizowana.

12.Podsumowując, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie wskazują oraz na żadnym etapie nie wskazywały na fakt, aby Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. O czym świadczy również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE), w tym wyrok z dnia 15 września 2011 r. sygn. C-180/10, w którym TSUE wskazał, że:

„Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112 kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

13.Skoro zatem nabyta przez Wnioskodawcę w 1998 roku Nieruchomość wykorzystywana była przez niego jedynie do prowadzenia działalności rolniczej i jak zostało to już wcześniej wykazane, nie ponosił on żadnych nakładów oraz nie wykonywał żadnych czynności, które zmierzałyby do podniesienia jej wartości rynkowej lub ulepszenia nieruchomości. Nieruchomość będąca przedmiotem tego wniosku, nie była również nigdy dzielona, a Wnioskodawca nie podejmował żadnych kroków w celu zmiany jej przeznaczenia w planie zagospodarowania przestrzennego. Pełnomocnictwa udzielone przez Wnioskodawcę mają jedynie na celu umożliwienie pozyskania przez Nabywcę niezbędnych informacji dotyczących działki, a w szczególności czy będzie mógł on zrealizować na niej planowane projekty.

14.W związku z powyższym stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, cała transakcja nie wywoła żadnych skutków na gruncie tego podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy też majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany jest na własne potrzeby.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie więc, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymagana jest ocena każdorazowo odnosząca się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 115 i n. ustawy o VAT. (…) 1998 roku, nabył Pan w drodze darowizny nieruchomość gruntową, o numerze ewidencyjnym 1. Nieruchomość posiada bezpośredni dostęp (faktyczny i prawny) do drogi publicznej, to jest drogi gminnej, przylegającej do Nieruchomości od strony wschodniej, nie jest położona na obszarze rewitalizacji ani w Specjalnej Strefie Rewitalizacji, nie jest położona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ponadto nie znajduje się w obszarze wydobywania kopalin, nie leży w obszarze/terenie górniczym. Przez Nieruchomość przechodzi wodociąg, nieposiadający przyłączeń, którego właścicielem jest Miejskie (…) z o.o. Pan jedynie wyraził zgodę na budowę, nie ponosząc na ten cel żadnych wydatków. Przez Nieruchomość przechodzi również linia energetyczna, która tak samo jak i wodociąg nie posiada przyłączy. Linia energetyczna posadowiona była w latach 60-tych ubiegłego wieku, a w 2013 roku, została podana modernizacji, której dokonała spółka (…). Wnioskodawca nie ponosił nakładów na czynności związane z przebudową, udzielił jedynie zgody na nieodpłatny dostęp do Nieruchomości w celu dokonania modernizacji. Właścicielem linii energetycznej jest (…) S.A.

Od momentu nabycia prawa własności Nieruchomość nie była udostępniana innym podmiotom. Nieruchomość od momentu nabycia nie podlegała ulepszeniom, w szczególności takim jak doprowadzenie wody, prądu, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych i tego rodzaju ulepszenia nie będą przeprowadzane do momentu sprzedaży. Nieruchomość na żadnym etapie nie była również ogradzana ani dzielona. W stosunku do Nieruchomości nie były prowadzone żadne działania marketingowe. Do tej pory nie zbył Pan również żadnej nieruchomości. Nie występował Pan o uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu ani o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego w stosunku do Nieruchomości. Nieruchomość od momentu jej nabycia wykorzystywana jest do działalności rolnej, tj. na Nieruchomości uprawiana jest rola. Nieruchomość stanowi część gospodarstwa rolnego przedsiębiorcy. Jednak Nieruchomość w pewnej części, tj. w 3,913 ha, jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, w której posiada kategorię U/P, czyli działki usługowo-produkcyjne, zaś w pozostałej części, tj. 0,0870 ha nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Na moment sprzedaży Nieruchomości nie zostanie wydana decyzja o warunkach jej zabudowy. Zamierza Pan zbyć Nieruchomość na rzecz osoby trzeciej (Nabywca).

Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy sprzedaż Nieruchomości zostanie objęta podatkiem VAT i czy zbywając Nieruchomość będzie Pan działał w charakterze podatnika od towarów i usług, a w konsekwencji czy będzie zobowiązany wykazać podatek należny z tytułu sprzedaży i wpłacić różnicę między podatkiem należnym a naliczonym do urzędu skarbowego.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dostawa towarów (Działki gruntu) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Należy zatem ustalić, analizując całokształt Pana działań w odniesieniu do Nieruchomości, czy będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zgodnie z którym:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 389 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.

Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia.

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego - umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielonego przez Pana pełnomocnictwa.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.

Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego:

Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego:

Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

W myśl art. 108 Kodeksu cywilnego:

Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

W opisie sprawy wskazał Pan, że Nabywca zgłosił się do Pana samodzielnie z chęcią zakupu Nieruchomości. Nabywca uzależnia zakup Nieruchomości od spełniania się warunków zawieszających wskazanych w zawartej przez strony umowy przedwstępnej, w tym:

- przeprowadzenie przez Nabywcę na jego własny koszt badania stanu prawnego Nieruchomości, z którego wynikać będzie, że Nieruchomość nie posiada wad prawnych ani nie istnieją inne przeszkody do nabycia Nieruchomości przez Nabywcę oraz że stan prawny i stan faktyczny Nieruchomości umożliwia realizację przez Nabywcę inwestycji budowlanej planowanej przez nią na Nieruchomości polegającej na budowie:

• budynku warsztatowego do naprawy pojazdów, w tym pojazdów - chłodni,
• centralnego budynku warsztatowego do poważnych napraw mechanicznych pojazdów, w tym pojazdów - chłodni,
• budynku przeznaczonego do przechowywania urządzeń chłodniczych,
• terenów zielonych i parkingów, z miejscem na stacje ładowania, z miejscem na zadaszoną myjnię samochodową oraz z miejscem na strefę tankowania paliwa.

- przeprowadzenie przez Nabywcę na jego własny koszt badania technicznego Nieruchomości, którego wyniki potwierdzą możliwość realizacji na Nieruchomości inwestycji budowlanej, zgodnie z założeniami Nabywcy (opisanej powyżej), w tym uzyskanie przez Nabywcę ustaleń, z których wynikać będzie, że warunki glebowo-środowiskowe Nieruchomości umożliwiają realizację wyżej wymienionej inwestycji na Nieruchomości;

- przeprowadzenie przez Nabywcę na jego własny koszt pomiarów granic Nieruchomości, których wynik potwierdzi, że rzeczywista powierzchnia i granice nie odbiegają od stanu, wynikającego z wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem z mapy ewidencyjnej powołanego powyżej, o więcej niż 5%;

- w przypadku, gdy w wyniku przeprowadzonego badania stanu prawnego okazałoby się, że faktycznie niecała Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nabycie Nieruchomości podlega ograniczeniom, wynikającym z ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 roku o kształtowaniu ustroju rolnego, to jest wymaga uzyskania uprzedniej zgody Dyrektora Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa - uzyskanie zgody Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa na podstawie art. 2a ust. 4 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 roku o kształtowaniu ustroju rolnego, która nie będzie zawierała jakichkolwiek nakazów/zakazów/obowiązków ograniczających w jakimkolwiek stopniu użytkowanie po nabyciu całej Nieruchomości przez Kupującego dla celów planowanych przez Nabywcę albo uzyskanie decyzji umarzającej postępowanie dotyczące wystąpienia o wydanie powyższej zgody Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa z uwagi na uznanie przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa braku konieczności uzyskania zgody Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa na nabycie Nieruchomości przez Nabywcę a postępowanie za bezprzedmiotowe;

- w dacie zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, Nieruchomość będzie wolna od wszelkich obciążeń, w tym praw i roszczeń osób trzecich i w księdze wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości brak będzie jakichkolwiek wzmianek o wnioskach oraz wpisów jakichkolwiek obciążeń.

W tym celu, na prośbę Nabywcy, udzielił Pan doradcom Nabywcy odpowiedniego pełnomocnictwa, aby doradcy Nabywcy mogli w ten sposób przeprowadzić na koszt Nabywcy analizę stanu prawnego Nieruchomości, z którego wynikać będzie, czy Nieruchomość nie posiada wad prawnych lub nie istnieją inne przeszkody do nabycia Nieruchomości przez Nabywcę oraz że stan prawny i stan faktyczny Nieruchomości umożliwiają realizację przez Nabywcę planowanej inwestycji budowlanej opisanej powyżej.

Ze względu zatem na udzielenie przez Pana doradcom Nabywcy, przed sprzedażą Nieruchomości, pełnomocnictw opisanych we wniosku, należy stwierdzić, że w sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Udzielone pełnomocnictwa upoważniają do wykonania w Pana imieniu czynności, wynikających z zakresu udzielonych pełnomocnictw i warunków umowy przedwstępnej, które wykluczają uznanie, że będzie to sprzedaż majątku prywatnego w ramach zarządzania majątkiem prywatnym.

Brak bezpośredniego wykonywania ww. działań w odniesieniu do Nieruchomości przez Pana - działania te będą podejmowane przez osoby trzecie (umocowanych doradców Nabywcy) - nie oznacza, że podjęte czynności pozostaną bez wpływu na Pana sytuację prawną. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez doradców Nabywcy wywołają skutki bezpośrednio w Pana sferze prawnej, jako mocodawcy. Nabywca, dokonując ww. działań poprzez swoich doradców, uatrakcyjni przedmiotową Nieruchomość, będącą nadal Pana własnością. Szereg działań, dokonanych za Pana pełną zgodą, wpłynie generalnie na podniesienie atrakcyjności Nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości.

Zaznaczyć należy, że podjęte działania mają doprowadzić do zawarcia transakcji na potrzeby wybudowania na Nieruchomości inwestycji budowlanej Nabywcy. Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej, Nieruchomość będąca Pana własnością, podlegać będzie wielu ww. czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w Pana sferze prawnopodatkowej. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez Nabywcę czy też Jego doradców, a także to, że udzielił Pan ww. pełnomocnictwa doradcom Nabywcy na prośbę tego Nabywcy. W efekcie dokonywanych czynności dostawie podlegać będzie nieruchomość gruntowa o zupełnie innym charakterze niż w chwili zawarcia umowy przedwstępnej, gdyż wystąpi szereg wymienionych wyżej czynności powodujących zwiększenie atrakcyjności Działki, a dopiero później jej ostateczna sprzedaż.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że udzielenie przez Pana jako sprzedającego stosownych pełnomocnictw skutkuje tym, że wszystkie ww. czynności podejmowane przez Nabywcę będą podejmowane w Pana imieniu i na Pana korzyść, ponieważ to Pan jako właściciel Nieruchomości będzie Stroną uzyskującą stosowne zgody, wyniki badań i pomiarów związane z realizacją inwestycji zaplanowanej przez Nabywcę.

Jednocześnie nie ulega wątpliwości, że tak szeroko zakrojony zakres przygotowania nieruchomości do sprzedaży nie jest typowy dla działań podejmowanych przez osoby fizyczne, w zakresie zarządzania majątkiem osobistym - prywatnym.

W tym konkretnym przypadku brak jest również zamiaru wykorzystywania Nieruchomości wyłącznie do Pana celów osobistych przez cały okres jej posiadania. W celu zwiększenia możliwości sprzedaży tej nieruchomości, podejmie Pan bowiem ww. działania (poprzez pełnomocników) w sposób zorganizowany. Zatem, przedstawiona we wniosku aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości, wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym (typowym) wykonywaniem prawa własności.

Dokonując opisanych we wniosku czynności w celu sprzedaży Działki, podejmie Pan działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniu w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, tj. wykaże Pan aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości, porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy stwierdzić należy, że planowana przez Pana sprzedaż działki nr 1 będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym, nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, że nie będzie Pan działał w charakterze podatnika VAT, więc transakcja nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług.

Powyższe uzasadnienie wskazuje jednoznacznie, że skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to dostawa działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane - są zwolnione od podatku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.

Jak wynika z opisu sprawy Nieruchomość, w części o powierzchni 3,913 ha, objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że działka ta ma charakter usługowo-produkcyjny. Oznacza to, że opisana we wniosku Nieruchomość, w części objętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego spełnia definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Pozostała część Nieruchomości, tj. 0,0870 ha, nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz na moment sprzedaży nie zostanie wydana dla ww. Nieruchomości decyzja o warunkach jej zabudowy.

Jednocześnie wskazał Pan, że przez Nieruchomość przechodzi wodociąg, nieposiadający przyłączeń, którego właścicielem jest Miejskie (…) z o.o. Przez Nieruchomość przechodzi również linia energetyczna, która tak samo jak i wodociąg nie posiada przyłączy. Jej właścicielem jest przedsiębiorstwa energetycznego (…) S.A.

Zauważyć należy, że sieci wodociągowe czy energetyczne przebiegające przez Nieruchomość nie są częścią składową tej Nieruchomości, co wynika z przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 47 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Stosownie do art. 48 Kodeksu cywilnego:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej.

Jednak stosownie do art. 49 § 1 ustawy Kodeks cywilny,

Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Z powyższego przepisu wynika, że jeśli znajdujące się na działkach części infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, ciepłowniczej, telekomunikacyjnej, elektrycznej, itd. są przyłączone do przedsiębiorstw świadczących usługi wodociągowe, telekomunikacyjne, elektroenergetyczne itd., to stanowią one własność tych przedsiębiorstw.

Wskazać w tym miejscu należy, że wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” zawartego w przytoczonym art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie „dostawa towarów” akcentuje „własność ekonomiczną” funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że wyrażenie „dostawa towarów” w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym” (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że „zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce” (pkt 2).

Uwzględniając przywołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w przedmiotowej sytuacji wodociąg oraz linia energetyczna nie stanowią Pana własności i nie będą przedmiotem planowanej transakcji. Mimo, że te obiekty budowlane stanowią w świetle prawa cywilnego część składową nieruchomości – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi obiektami jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym). Zatem w takiej sytuacji przedmiotem dostawy będzie tylko sam grunt (jako grunt zabudowany).

W niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdy przedmiotem zbycia przez Pana będzie Nieruchomość, na której znajdują się budowle w postaci wodociągu oraz linii energetycznej, niestanowiące Pana własności. Z perspektywy ekonomicznej od momentu wzniesienia na gruncie tych naniesień, to podmiot trzeci, a nie Pan jako zbywca znajduje się w faktycznym posiadaniu naniesień i korzysta z nich jak właściciel.

Wobec tak przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro znajdujące się na działce nr 1 budowle w postaci wodociągu oraz linii energetycznej są własnością podmiotów trzecich, to nie sposób przyjąć, że dokona Pan dostawy działki wraz ze znajdującymi się na niej naniesieniami. W przypadku planowanej dostawy Nieruchomości - działki nr 1, przedmiotem dostawy będzie więc wyłącznie grunt, którego jednak nie można uznać za teren niezabudowany, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że na Nieruchomości tej posadowione są budowle będące własnością podmiotów trzecich.

Oznacza to, że przedmiotem planowanej transakcji będzie nieruchomość zabudowana. Tym samym do dostawy Nieruchomości - jako terenu zabudowanego - nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Jak wskazano wyżej, w przedmiotowej sprawie przedmiotem planowanej dostawy będzie wyłącznie grunt. Zatem przedmiot dostawy nie będzie objęty przepisami art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy (które dotyczą zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części).

Skoro do planowanej dostawy działki nr 1 nie można zastosować zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 ani 10a ustawy, to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy, gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok TSUE z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że (…) 1998 r. nabył Pan prawo własności Nieruchomości na podstawie umowy darowizny, a więc przy nabyciu przez Pana tej Nieruchomości nie wystąpił podatek od towarów i usług. W związku z tym, nie miał Pan możliwości odliczenia podatku VAT. Wobec powyższego, w omawianej sytuacji, zwolnienie od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie miało miejsca, z uwagi na fakt, że nie zostanie spełniona przesłanka zawarta w tym przepisie. Zatem w przedmiotowej sprawie, dokonanie przez Pana dostawy Nieruchomości nie będzie mogło korzystać ze zwolnienia od podatku także na podstawie ww. przepisu.

W konsekwencji stwierdzić należy, że sprzedaż przez Pana Nieruchomości, będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10, 10a ani pkt 2 ustawy, a zatem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg właściwej dla tej czynności stawki VAT.

Wobec powyższego, Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).