Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.152.2024.2.JMS
1) Czy na podstawie art. 18d ust. 1 w zw. z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, działalność Wnioskodawcy w zakresie realizacji Projektów B+R z Obszaru 1 i 2 stanowi działalność badawczo-rozwojową? 2) Czy na podstawie art. 18d ust. 2 oraz 2a i ust. 3 Ustawy o CIT, Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane? 3) Czy zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, Spółka jest uprawniona do pomniejszenia podstawy opodatkowania w podatku CIT o wysokość kosztów kwalifikowalnych związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową?
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 maja 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem produkcyjnym oraz polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”).
Spółka uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w związku z czym nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. (…) nie posiada także statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (z dnia 5 lipca 2019 r. Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).
Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja (…).
Oferowanymi produktami poza (…) są opakowania (…) z (…), nadruk (…), opakowania), (dalej: „Produkty”).
W związku z transformacją gospodarek europejskich w stronę odnawialnych zasobów oraz dużego nacisku na przetwarzanie odpadów przez kontrahentów Spółki, Wnioskodawca opracowuje opakowania dla różnego typu (…). Strategia Spółki zakłada opracowywanie i proponowanie kontrahentom, którzy do tej pory korzystali z opakowań z tworzyw sztucznych (…) przejście na bardziej ekologiczne rodzaje opakowań, które z jednej strony będą dostosowane do ich produktów, a z drugiej strony będą spełniały ich oczekiwania w stosunku do takich opakowań (…). Z punktu widzenia kontrahentów Spółki zmiana stosowanych opakowań jest również wymuszona przez m.in. obowiązki raportowe w zakresie wpływu ich działalności na środowisko (…), co powoduje wzrost zapotrzebowania na różnego typu opakowania (…).
W odpowiedzi na zmiany rynkowe, oprócz prowadzenia produkcji standardowych opakowań z (…), Spółka inwestuje w opracowywanie i rozwijanie nowych rodzajów Produktów, które spełniają szereg wymagań, tj. np.:
- związanych z ich wytrzymałością na uszkodzenia mechaniczne a w konsekwencji zabezpieczeniem towarów klientów Spółki w środku, co przykładowo pozwala zastąpić tzw. (…),
- odporność na warunki atmosferyczne (…),
- wytrzymałość i nośność (…),
- logistycznych (…),
- dedykowane dla danych branż (…),
- możliwość nanoszenia odpowiednich danych lub informacji na opakowania, w przypadku odejścia kontrahentów od farb chemicznych, na rzecz bardziej ekologicznych rozwiązań.
W konsekwencji, w ramach wyodrębnionego działu projektowego pracownicy Spółki opracowują, projektują, testują oraz (po przejściu testów oraz akceptacji) wdrażają do produkcji nowe lub ulepszone Produkty.
Zmiany związane z transformacją ekologiczną gospodarek wymuszają w konsekwencji na Spółce aktywne podejście do tworzenia nowych Produktów w postaci opakowań spełniających ww. cechy, a jednocześnie odnosząc je do wymagań poszczególnych branż, tj. np.:
1) branży (…), (np. opakowań (…), które mogą być użyte kilkukrotnie, przykładowo w zakresie odesłania towarów przez kupującego do sprzedawcy, co ogranicza koszty po stronie klientów Spółki i jednocześnie pozwala na generowanie mniejszej ilości odpadów, które jednocześnie podlegają (…), odwrotnie niż w przypadku opakowań z (…). W takim wypadku konieczne jest łączenie różnych materiałów i rozwiązań, (…),
2) branży (…), (np. opakowań na wyroby (…) lub wyposażenia (…), gdzie zastosowane materiały (…), w zakresie ich budowy i struktury, muszą być odpowiednio wytrzymałe, żeby zabezpieczać towary, osłaniać ich poszczególne elementy, zapobiegając obtarciom i uszkodzeniom w transporcie; istotne jest by opakowanie było możliwie odporne na warunki atmosferyczne, przykładowo gdy kurier zostawi paczkę na deszczu, opakowanie nie nasiąkało wodą i nie rozpadało się (…) i zapewniało bezpieczeństwo produktu przez określony czas),
3) branży (…) (np. (…), na które mogą być stawiane ciężary przykładowo kilkuset kilogramów, mogą być przesuwane za pośrednictwem wózków widłowych, a jednocześnie są na tyle lekkie, że ich transport i składowanie nie stanowi problemu),
4) branży (…), (np. (…), które muszą spełniać odpowiednie wymogi co do przechowywania (…), być odporne na temperaturę lub płyny).
Opracowywanie ww. rodzajów opakowań wynika z potrzeb kontrahentów Wnioskodawcy lub następuje z inicjatywy Spółki.
W pierwszym przypadku klienci Spółki mogą zwracać się do Wnioskodawcy z zapytaniem czy Spółka jest w stanie opracować dla nich odpowiednie pod względem technologicznym oraz spełniające ich wymagania biznesowe opakowania, które następnie kontrahent może zamówić do produkcji w Spółce. W tym przypadku, Spółka otrzymuje od kontrahenta jedynie ogólne wytyczne wskazujące na oczekiwany rezultat prac, a kwestia koncepcji, w tym know-how, doboru technologii, materiałów, procesu wytwarzania jest po stronie Wnioskodawcy. W drugim przypadku Spółka opracowuje produkt wg własnych pomysłów i potrzeb biznesowych.
Ponadto, Spółka zajmuje się produkcją Produktów na zlecenie konkretnego klienta, który przedstawia własny projekt. Jest to działalność powtarzalna, rutynowa i nie nosi znamion działalności kreatywnej lub innowacyjnej. Ta część działalności nie jest objęta niniejszym wnioskiem o interpretację. Wnioskodawca do Projektów B+R nie zalicza tych projektów i zleceń, które nie wymagają pracy kreatywnej osób zatrudnionych przez Spółkę (np. drobnych lub nieistotnych zmian).
Pracownicy.
W celu realizacji projektów związanych z opracowywaniem nowych lub ulepszonych Produktów, Spółka zatrudnia osoby w oparciu o umowę o pracę, umowę zlecenia oraz umowę o dzieło (dalej: "Pracownicy"). Pracownicy posiadają odpowiednie kompetencje, doświadczenie i wykształcenie do realizowania tych projektów.
Część z projektów realizowanych przez Spółkę charakteryzuje się bardzo wysokim stopniem innowacyjności oraz kreatywną pracą Pracowników (dalej: „Projekty B+R”).
Realizowane przez Wnioskodawcę Projekty B+R można podzielić na dwa obszary:
1. projektowanie i tworzenie innowacyjnego Produktu na zlecenie konkretnego klienta (dalej: „Obszar nr 1”);
2. projektowanie i tworzenie własnych innowacyjnych Produktów dla poszczególnych branż (dalej: „Obszar nr 2”);
Efekty pracy Pracowników w Obszarze nr 1 i Obszarze nr 2 powodują po stronie Spółki generowanie know-how, które Pracownicy Wnioskodawcy mogą wykorzystywać przy kolejnych Projektach B+R Produktów, przez co podnoszą poziom innowacyjności projektowanych rozwiązań i zapewniają Spółce przewagę konkurencyjną w stosunku do podmiotów zajmujących się jedynie produkcją standardowych opakowań.
W ramach Projektów B+R Pracownicy Wnioskodawcy tworzą dokumentację projektową.
Ponadto, Spółka wdrożyła w dziale projektowym obowiązek rejestracji czasu pracy przypadającego na poszczególne Projekty B+R. W konsekwencji, Pracownicy na bieżąco raportują ilość czasu pracy poświęconego na dany Projekt B+R, co w zależności od projektu może stanowić od kilku do kilkuset godzin pracy (jest to zależne od specyfiki i skomplikowania Projektów B+R).
Projekty B+R realizowane są przez Pracowników Spółki w systematyczny sposób (o czym świadczą wewnętrzna dokumentacja projektowa, określony sposób działania, zaangażowanie Pracowników posiadających wiedzę z różnych obszarów i procedury obowiązujące w Spółce, określające przebieg procesu związanego z realizacją Projektów B+R) i w zależności od stopnia skomplikowania trwają nawet wiele tygodni.
Proces opracowywania Produktów.
Przykładowa metodyka realizacji Projektu B+R z Obszaru nr 1 oraz Obszaru nr 2 prezentuje się następująco.
W pierwszej kolejności Wnioskodawca określa potrzebę biznesową związana z opracowaniem Produktu lub Klient zgłasza się do Spółki z zapytaniem dotyczącym możliwości opracowania Produktu oraz ewentualną późniejszą jego produkcją.
Na tym etapie realizowane jest badanie oczekiwań Klienta lub zapotrzebowania rynkowego na Produkt, polegające na zebraniu informacji w zakresie m.in.:
- parametrów Produktu,
- celu (zastosowania) Produktu,
- właściwości materiału, z którego zostanie wykonany Produkt (…),
- funkcji estetycznych Produktu,
- preferencji graficznych - technologia nadruku,
- konstrukcji Produktu (…),
- techniki produkcji,
- sposobu składania Produktu,
- dodatkowych cech, jakie powinien posiadać Produkt.
Wnioskodawca zwraca uwagę, że przy Projektach B+R z Obszaru 1 oraz 2 Wnioskodawca nigdy nie otrzymuje gotowego projektu, a Spółka jest odpowiedzialna za opracowanie rozwiązań, które mogłyby pomóc Spółce w stworzeniu finalnego Produktu.
Wskazuje się jedynie oczekiwania lub założenia kierunkowe, natomiast to na (…) spoczywa obowiązek:
1) Doboru materiału (zachowującego odpowiednie właściwości fizyczne) - do czego wymagana jest wiedza Pracowników z zakresu materiałoznawstwa. Prace w tym obszarze polegają miedzy innymi na samodzielnym wytwarzaniu, poszukiwaniu na rynku oraz testowaniu nowych surowców lub zamienników jako składników produktów, tworzeniu nowych receptur produktów, opracowywaniu nowych narzędzi i form oraz technologii ich wytwarzania, ulepszaniu istniejących technologii, prototypowaniu, dokonywaniu walidacji produktów oraz wprowadzeniu nowych lub udoskonalonych produktów na rynek. Zaangażowani Pracownicy wykonują działalność prowadzoną systematycznie, której rezultaty mają indywidualny i innowacyjny charakter.
2) Zaprojektowania i stworzenia Projektu Produktu (wiedza i umiejętności Pracowników z zakresu obsługi specjalistycznego oprogramowania do projektowania Produktów).
3) Opracowania i przetestowania technologii wytwarzania Produktu (gdzie kluczowa jest wiedza i umiejętności Pracowników odpowiedzialnych za opracowywanie modeli testowych Produktów).
4) Produkcji prototypowej Produktu.
Ilość zmiennych, które należy brać pod uwagę oraz ograniczenia technologiczne i materiałowe sprawiają, że prace nad opracowaniem nowych Produktów z Obszaru 1 lub 2 nie zawsze kończą się pozytywnie, tj. nie zawsze udaje się opracować odpowiedni Produkt, który przejdzie produkcję testową i zostanie zaakceptowany do produkcji, a w trakcie prac projektowych nanoszone są często modyfikacje wynikające z pojawiających się problemów projektowych.
Po stronie Pracowników Spółki, którzy posiadają odpowiednią wiedzę techniczną np. z zakresu materiałoznawstwa czy technologiczną, wspólna praca nad Produktami generuje wkład twórczy w realizację zlecenia od Klienta, a po stronie Spółki rozwój know-how, które stanowi przewagę konkurencją.
Po zebraniu stosownych informacji, niezbędnych do przeprowadzenia analizy wykonalności oraz stworzenia Projektu Produktu, informacje przesyłane są do Laboratorium oraz Działu Rozwoju Produktu (dalej:( (…)). Laboratorium oraz (…) po analizie przesyłają dane do (…), po czym generowana jest oferta, która zostaje przedstawiona Klientowi (w przypadku Produktów z Obszaru 2 podejmowana jest decyzja biznesowa o zleceniu opracowania Produktu). Po akceptacji oferty przez Klienta (lub akceptacji wewnętrznej opracowania projektu Produktu), na podstawie stosownych danych uruchamiany jest proces projektowania.
Właściwy Pracownik Działu Obsługi Klienta (…) zleca wykonanie projektu właściwemu Pracownikowi (…). Etap projektowania rozpoczyna Karta Wyrobu (…), która powstaje na podstawie danych z poprzedniego etapu i jest uzupełniana na każdym kolejnym etapie projektowania. Jeżeli dane są niewystarczające lub (…) uzna/podejrzewa, że są one błędne, jest on zobowiązany do weryfikacji danych. Po otrzymaniu potwierdzenia poprawności danych w (…), (…) rozpoczyna opracowanie wyrobu.
Pracownicy (…) wykorzystując:
- ustalone założenia do Produktu,
- wiedzę z zakresu materiałoznawstwa oraz technologii,
- odpowiednie programy komputerowe,
- opracowują założenia Produktu oraz projekt w postaci rysunku technicznego.
Projekt Produktu (plik elektroniczny wraz z dokumentacją techniczną i technologiczną) powstałą w procesie opracowywania Produktu, zawiera komplet informacji zgodnych z wymogami (…) dla danego Produktu i jest opracowany pod kątem produkcji z wykorzystaniem parku maszynowego Wnioskodawcy. Pracownicy (…) prowadzący dany Projekt przygotowują grafikę wraz z określeniem kolorów, jakie mają być zastosowane podczas produkcji. Projekt graficzny jest przesyłany drogą elektroniczną do Klienta w celu uzyskania akceptacji. W przypadku braku akceptacji Klienta i konieczności naniesienia zmian, Pracownik (…) dokonuje niezbędnych poprawek w Projekcie. Na życzenie Klienta możliwe jest wykonanie (…), (barwna odbitka grafiki lub zdjęcia w programie komputerowym, będąca podstawą do druku) dla danego Projektu. Spółka nie przekazuje kontrahentom szczegółów technologicznych projektów, ponieważ stanowią one know-how (…).
Na podstawie otrzymanych materiałów Klient dokonuje weryfikacji poprawności Projektu Produktu. Na tym etapie również możliwe jest zgłoszenie zmian. Akceptacją Projektu Produktu jest potwierdzenie poprawności danego Projektu otrzymane w wersji pisemnej przez osobę akceptującą.
Po uzupełnieniu (…) i weryfikacji zgodności danych w niej zawartych przez (…), pracownik (…) wystawia zlecenie produkcyjne na produkcję testową danego Produktu. Produkcja testowa nowego wyrobu jest szczególnie nadzorowana na każdym etapie wykonania przez wszystkie zaangażowane w tym procesie osoby, zgodnie z przyjętymi procedurami. Do produkcji nowego wyrobu wykorzystuje się (…), które podlegały pełnym badaniom laboratoryjnym wg instrukcji laboratoryjnej i tylko, gdy spełniają wymagania. W dalszych krokach Planista ustala datę produkcji testowej nowego wyrobu.
W trakcie produkcji testowej dochodzi do kontroli prowadzonej z wykorzystaniem wewnętrznego atestu jakości. Wyprodukowany nowy wyrób poddawany jest testom, które mają na celu wyeliminowanie błędów. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, dokonywane są odpowiednie modyfikacje w technologii oraz projekcie. Następuje iteracja procesu, aż do osiągnięcia Produktu zgodnego z przyjętymi założeniami.
Po weryfikacji Produktu z produkcji testowej, w obecności pracownika (…), oraz ostatecznej akceptacji Projekt B+R jest kończony, a Produkt może trafić na produkcję seryjną. W przypadku uwag do produkcji testowej Produktu, pracownicy (…) nanoszą stosowne zmiany i odbywa się ponowna produkcja testowa Produktu.
Ewidencje.
W ramach prowadzonej działalności w obszarze Projektów B+R Wnioskodawca prowadzi ewidencje rachunkowe, które pozwalają Spółce określić wysokość kosztów przypadających na poszczególne Projekty B+R.
W szczególności Spółka posiada:
1) Ewidencje czasu pracy, które pozwalają na określenie procentowego zaangażowania Pracowników w poszczególne Projekty B+R w stosunku do ogólnego czasu pracy, a w szczególności wysokość kosztów pracowniczych;
2) Ewidencje analityczne, które stanowią element ewidencji rachunkowych, prowadzonych przez Spółkę zgodnie z wymogami wynikającymi z ustawy o rachunkowości, za pośrednictwem których Wnioskodawca ma możliwość wyodrębnić wysokość kosztów Projektów B+R.
W konsekwencji, Spółka prowadzi ewidencje, w ramach których jest w stanie wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej przypadające na każdy projekt B+R.
Koszty Projektów B+R.
W toku tworzenia Projektów B+R Wnioskodawca ponosi koszty:
1) Pracownicze - osób zatrudnionych na umowę o pracę, umowę zlecenia lub umowę o dzieło;
2) Materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego wykorzystywanych do produkcji i testowania prototypów Produktów oraz produkcji testowej (małej partii Produktów, której celem jest określenie, że ostateczny Produkt spełnia założenia projektu - czego nie można przeanalizować na poziomie budowy prototypu);
3) Amortyzacji środków trwałych (dalej: „ŚT” oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „WNiP”), np. komputery i specjalistyczne oprogramowania projektowe, w zakresie w jakim były wykorzystane do Projektów B+R.
Na podstawie stosownych ewidencji rachunkowych i dowodów księgowych Spółka jest w stanie wyodrębnić:
1) Wysokość kosztów Pracowników przypadających na Projekty B+R,
2) Koszt materiałów i surowców wykorzystanych do Projektów B+R,
3) Koszty amortyzacji ŚT oraz WNiP wykorzystywanych do Projektów B+R,
- dalej: „Koszty Projektów B+R”.
Jednocześnie Spółka podkreśla, że prowadzone przez Spółkę Projekty B+R nie obejmują wprowadzania rutynowych i okresowych zmian do Produktów. Prowadzone prace zmierzają każdorazowo do wyeliminowania niepewności badawczej i technologicznej poprzez podejmowanie czynności projektowych oraz walidacyjnych, a także poprzez podejmowanie prób i testów w odpowiednim środowisku testowym. Każdy zakończony sukcesem projekt B+R, skutkuje pozyskaniem nowej wiedzy lub opracowaniem nowego, autorskiego rozwiązania produktowego i/lub procesowego.
W piśmie uzupełniającym, wskazaliście Państwo, że:
1. Każdy z projektów rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiony na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Każdy z projektów rozwojowych jest tworzony indywidualnie i w zakresie potrzeb kontrahentów, których celem jest opracowanie projektu opakowania (…), (…) pod konkretne wymagania:
- techniczne i technologiczne (…),
- logistyczne (…),
- wytrzymałościowe (…),
- szczególne potrzeby kontrahenta (…).
W konsekwencji, projekty rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę nie są projektami rutynowymi i mają twórczy oraz indywidualny charakter. Efektem tych prac jest pozyskanie i rozwój nowej wiedzy i technologii po stronie Pracowników Wnioskodawcy, co może być wykorzystane w kolejnych projektach i daje Spółce przewagę konkurencyjną.
2. Koszty wynagrodzeń pracowników, stanowią należności o których mowa w art. 12 ust. 1 i/lub art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
3. W zakres wynagrodzenia pracowników, związanego z działalnością rozwojową, wchodzą:
- wynagrodzenie za pracę w nadgodzinach,
- dodatek za przejście zmiany,
- premie kwartalne - wypłacane za wypełnienie przez pracownika określonych zadań np. związanych z projektami rozwojowymi Spółki,
- dodatek za niewykorzystane nadgodziny z poprzednich okresów rozliczeniowych – co wynika z przepisów prawa pracy,
- wynagrodzenie w formie benefitów - pakiet medyczny, ubezpieczenie na życie,
- składki płacone przez pracodawcę z tytułu PPK,
- składki ZUS po stronie pracodawcy i pracownika, określone przez regulacje prawne,
- wynagrodzenie za usprawiedliwioną nieobecność w pracy.
Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację nie są zagadnienia (koszty kwalifikowalne) objęte zakresem interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2024 r. DD8.8203.1.2021.
4. Koszty realizowanych praca badawczo-rozwojowych Wnioskodawca pokrywa ze środków własnych i nie są oraz nie będą one zwracane w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
5. Wydatki, które Wnioskodawca zamierzacie odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Pytania
1) Czy na podstawie art. 18d ust. 1 w zw. z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, działalność Wnioskodawcy w zakresie realizacji Projektów B+R z Obszaru 1 i 2 stanowi działalność badawczo-rozwojową?
2) Czy na podstawie art. 18d ust. 2 oraz 2a i ust. 3 Ustawy o CIT, Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane?
3) Czy zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, Spółka jest uprawniona do pomniejszenia podstawy opodatkowania w podatku CIT o wysokość kosztów kwalifikowalnych związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową?
Państwa stanowisko w sprawie
1) Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 18d ust. 1 w zw. z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, działalność Wnioskodawcy w zakresie realizacji Projektów B+R z Obszaru 1 i 2 stanowi działalność badawczo-rozwojową.
2) Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 18d ust. 2 oraz 2a i ust. 3 Ustawy o CIT, Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane.
3) Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z 18d ust. 1 ustawy o CIT, Spółka jest uprawniona do pomniejszenia podstawy opodatkowania w podatku CIT o wysokość kosztów kwalifikowalnych związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Uzasadnienie.
Ad. do pytania nr 1
Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Definicję działalności „badawczo-rozwojowej” zawarto w art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT, z którego wynika, że termin "działalność badawczo-rozwojowa" oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Przez badania naukowe określone w art. 4a ust. 27 pkt ustawy o CIT, rozumie się badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 poz. 742, dalej jako „prawo o SWiN”) oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 prawa o SWiN.
Działalność Spółki nie stanowi działalności w zakresie badań naukowych w rozumieniu ustawy prawo o SWiN.
Jak wskazuje natomiast art. 4a pkt 28 Ustawy o CIT prace rozwojowe to „prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;”
Tym samym, dla określenia definicji działalności badawczo rozwojowej, w tym działalności rozwojowej, konieczne jest odniesie się do definicji zawartej w ustawie prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Stosownie do art. 4 ust. 3 prawa o SWiN, „Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.”
Zatem prace rozwojowe to działania polegające na:
- nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu, wykorzystywaniu dostępnej już wiedzy i umiejętności, w tym narzędzi informatycznych lub oprogramowania,
- do produkcji, planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług,
- jednocześnie prace rozwojowe nie są działaniami o czysto rutynowym charakterze, które wprowadzają jedynie okresowe zmiany.
Żeby prace rozwojowe mogły zostać zakwalifikowane jako prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, muszą zatem zostać spełnione łącznie.
Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dot. IP BOX (dalej jako: „Objaśnienia”) w celu zakwalifikowania działalności podatnika do działalności badawczo-rozwojowej należy spełnić łącznie następujące kryteria tj.:
- przesłanka twórczości (kreatywności),
- przesłanka systematyczności,
- zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań.
Przesłanka twórczości.
Pojęcie „twórczość” nie zostało zdefiniowane w Ustawie o CIT, w związku z czym, aby zrozumieć to pojęcie należy się odwołać do jego wykładni językowej oraz pomocniczo wykładni przedstawionej przez Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach.
Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).
Jak zostało wskazane w Objaśnieniach, „na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.
Natomiast w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wtedy, gdy istnieje nowy wytwór intelektu tj. rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, czyli posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.
Zatem twórczy charakter prac badawczo-rozwojowych może przejawiać się w szczególności w opracowywaniu nowych rozwiązań lub koncepcji, dotychczas niewystępujących w praktyce gospodarczej podatnika lub opracowane koncepcje lub rozwiązania są na tyle nowatorskie, że istotnie różnią się lub odbiegają od rozwiązań oraz koncepcji już funkcjonujących. Natomiast z zakresu działalności badawczo-rozwojowej należy wyłączyć działalność o charakterze rutynowym.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prace realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy ze względu na cel ich przeprowadzenia, obejmujący wypracowanie nowych rozwiązań w zakresie prowadzonej działalności, uwzględniając zmienne czynniki takie jak choćby odmienne wymagania stawiane przez Klientów przy każdorazowym tworzeniu Projektów B+R z Obszaru 1, czy też założenia dotyczące Projektów B+R z Obszaru 2, tj. projektowanie i tworzenie własnych innowacyjnych Produktów dla poszczególnych branż. Prace realizowane przy Projektach B+R ze wszystkich opisanych Obszarów mają więc charakter twórczy, oryginalny i indywidualny i są ukierunkowane na opracowywanie nowych rozwiązań oraz koncepcji, które są wykorzystywane do opracowywania Produktów na zlecenia Klientów, jak również projektowania i tworzenia własnych innowacyjnych Produktów. Każdy Projekt B+R wymaga innowatorskiego, zindywidualizowanego podejścia. Dodatkowo prowadzone prace obejmują wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, ponadto przynoszą Spółce rozwój zasobów posiadanej wiedzy (w efekcie opracowywanych Produktów).
Ponadto, jak zostało już wskazane w stanie faktycznym, twórcza i unikalna działalność Pracowników sprawia, że tworzone Produkty mają charakter innowacyjny, są bardziej wydajne i lepiej dopasowane do potrzeb ich użytkowników oraz środowiska naturalnego, w wyniku czego Pracownicy przyczyniają się do postępu technologicznego w dziedzinie tworzenia m.in. opakowań na różne rynki (…).
W świetle wyżej przytoczonych definicji, prace realizowane przez Spółkę w ramach Projektów B+R mają charakter „twórczy”.
Przesłanka systematyczności.
Drugim kryterium działalności badawczo-rozwojowej, jest podejmowanie działalności w sposób systematyczny. Sformułowanie „systematyczny” również nie zostało zdefiniowane na gruncie Ustawy o CIT. W celu zrozumienia ww. terminu, należy posłużyć się wykładnią językową oraz odwołać się do Objaśnień.
Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.
Natomiast, z brzmienia art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT wynika, że działalność badawczo- rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Mając na uwadze, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu. Najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Wobec czego, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz m.in. zapotrzebowania rynku czy klientów.
Zatem spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od zachowania ciągłości tej działalności, a w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczy zatem, aby podatnik zaplanował i przeprowadził tylko jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i odpowiednie zasoby. Wówczas działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Podobne stanowisko zostało przyjęte w Objaśnieniach, gdzie Minister Finansów wskazuje, że „najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo- rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej”.
Zważywszy na powyższe, termin „systematyczność” należy rozumieć jako podejmowanie działalności w sposób regularny (zorganizowany), wykonywanie jej w sposób uporządkowany, według pewnego systemu i w sposób metodyczny. Przebieg prac powinien być odpowiednio zaplanowany. Jak już wcześniej zostało wskazane, na spełnienie ww. kryterium nie będzie miało wpływu ani określenie czasu, przez jaki dana czynność ma być wykonywana, ani jak również to, czy podatnik będzie chciał wykonywać podobne czynności w przyszłości. Innymi słowy, spełnienie powyższego kryterium nie jest uzależnione od ciągłości prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona w opisie stanu faktycznego prowadzona działalność w zakresie realizacji Prac B+R jest realizowana w sposób systematyczny tj. jest wyodrębniona na poszczególne etapy wymienione w stanie faktycznym wniosku - od określenia potrzeby biznesowej/zgłoszenia klienta, przez wykonanie projektu Produktu, jego weryfikację i przeprowadzenie produkcji testowej.
Zatem o systematyczności świadczy jasny i etapowy przebieg prac. Spółka przygotowuje wewnętrzną dokumentację techniczną i technologiczną dla każdego Projektu B+R. Takie usystematyzowanie podejmowanych działań dowodzi ich systematyczności oraz braku incydentalności.
Należy więc zauważyć, że cały cykl, od przyjęcia zlecenia od Klienta, jak i podjęcia własnej inicjatywy produktowej, stanowi nierozerwalny ciąg prac, bowiem między poszczególnymi fazami działań Wnioskodawcy istnieje wyraźny związek; tworzą one spójny, systematyczny proces pozwalający na wytworzenie, zaprojektowanie oraz zbudowanie Produktów. Nie byłoby to możliwe bez opracowania koncepcji, stworzenia projektu, fazy testów, opracowania technologii. W konsekwencji, między poszczególnymi etapami procesu twórczego istnieje ścisła zależność i związek przyczynowo-skutkowy, co wskazuje na spełnienie warunku „systematyczności” z definicji zawartej w art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT.
Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań
Ostatnim kryterium jakie musi zostać spełnionej jest rezultat prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (tj. zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań).
Jak zostało wskazane w Objaśnieniach, „działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).” Jak wskazują ww. Objaśnienia, sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „korzystanie z już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Zatem Objaśnienia rozróżniają powyższą przesłankę i dzielą ją w zależności od tego czy podatnik prowadzi badania naukowe czy prace rozwojowe.
Mając na uwadze, że przedstawione w niniejszym wniosku Prace B+R, zdaniem Wnioskodawcy są pracami rozwojowymi, to należy odnieść się do elementu celowości tj. zdobycia i wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych czy ulepszonych zastosowań.
Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej.
Zdaniem Wnioskodawcy, kluczowym elementem działalności rozwojowej jest to, że działalność musi być nastawiona na zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystywanie jej do nowych zastosowań. Wobec czego w powyższym zakresie kluczowa jest możliwość wykazania, że w toku prowadzonej działalności podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę oraz umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.
Jak wynika z przedstawionego w niniejszym wniosku stanu faktycznego, prowadzone przez Wnioskodawcę:
- prace dotyczą opracowywania nowych, innowacyjnych rozwiązań opakowaniowych (Produktów), gdzie w ramach Prac B+R Pracownicy wykorzystują dostępną wiedzę z zakresu technologii (w tym opakowaniowej) oraz procesów biznesowych lub pozyskują nową wiedzę w tych obszarach.
- prace B+R są prowadzone w sposób systematyczny tj. według określonych i ułożonych w odpowiedniej kolejności etapów,
- prace B+R mają charakter twórczy tj. są nakierowane na wykorzystywanie lub wypracowanie/tworzenie nowych rodzajów rozwiązań opakowaniowych lub ich ulepszeń,
- realizowane Prace B+R nie mają charakteru działań rutynowych czy okresowych zmian.
Jak zostało wskazane w stanie faktycznym Pracownicy, tworząc odpowiednie rozwiązania, mogą się opierać na już zdobytych zasobach wiedzy, umiejętności i doświadczenia (tj. wykorzystują w tym celu już istniejące technologie). Jednakże nie powielają oni stosowanych wcześniej rozwiązań, lecz dążą do osiągnięcia rezultatu w postaci nowych i bardziej wydajnych oraz środowiskowo przystępnych Produktów.
Warte zaznaczenia w tym miejscu jest, że w przypadku Produktów będących rezultatem Projektów B+R z Obszaru 1, Spółka opracowuje Produkty od samego początku - samodzielnie, bez pomocy ze strony Klienta, całość związaną z zaprojektowaniem oraz fizycznym stworzeniem Produktu. Tym samym, nie jest to „odtwórcze” zajęcie, które nie kwalifikowałoby się do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT. Za „odtwórcze” nie można również uznać proaktywnej postawy Wnioskodawcy w zakresie prac prowadzonych w ramach Projektów B+R z Obszaru 2, tj. realizowanych z własnej inicjatywy.
Wnioskodawca jest więc odpowiedzialny za samodzielne realizowanie Projektów B+R. Podstawą do działania jest wiedza oraz doświadczenie wyspecjalizowanych Pracowników należących do zespołów projektowych, co pozwala na tworzenie przez Spółkę innowacyjnych Produktów i realizowanie zleceń dla Klientów. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, proces realizacji Projektów B+R jest wieloetapowy i wymaga posiadania przez Pracowników doświadczenia i specjalistycznej wiedzy.
W ocenie Spółki, prowadzona przez nią działalność, w związku z realizacją Prac B+R nakierowana jest na zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystywanie jej do tworzenia nowych zastosowań opakowaniowych, które są bardziej przystępne jeżeli chodzi o aspekty środowiskowe.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, realizowane przez Spółkę Prace B+R:
- są pracami rozwojowymi, mającymi twórczy charakter oraz są prowadzone w systematyczny sposób,
- mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy lub jej wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług,
- polegają na wykorzystywaniu specjalistycznej wiedzy i umiejętności posiadanej przez Pracowników Wnioskodawcy,
- nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian.
Tym samym, w opinii Spółki działalność w zakresie realizacji Prac B+R, w zakresie Obszaru 1 jak i Obszaru 2, spełnia definicję prac rozwojowych, o której mowa w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy o SWiN tj. nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowani/a, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Należy wskazać, że rezultatem Prac B+R wykonywanych przez Wnioskodawcę są unikatowe, niestosowane dotychczas, nowe, innowacyjne i (…) opakowania, często zastępujące opakowania z (…), które z jednej strony będą dostosowane do ich produktów sprzedawanych przez Klientów, a z drugiej strony będą spełniały ich oczekiwania w stosunku do takich opakowań (…).
Zatem, realizowane przez Spółkę czynności polegające na tworzeniu Produktów z obu Obszarów Prac B+R przez zatrudnionych przez Spółkę do tego celu Pracowników, którzy realizują Pace B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 18d Ustawy o CIT.
Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach organów podatkowych odnoszących się do branży produkcyjnej.
Dla potwierdzenia Spółka przywołuje fragmenty następujących interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
- Interpretacja Indywidualna z 27 listopada 2023 r. sygn. 0111‑KDIB1‑3.4010.442.2023.3.JKU w której wnioskodawca pytał o prawidłowość zakwalifikowania jako działalności badawczo-rozwojowej działalności polegającej na produkcji opakowań wyrobów z tektury:
„Zdaniem tut. Organu, opisywana przez Wnioskodawcę działalność w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełnia przesłanki do uznania jej za działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p., która uprawnia Spółkę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d ustawy o CIT za 2023 oraz kolejne lata. Zatem, stanowisko Spółki w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.”
- Interpretacja Indywidualna z 2 listopada 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.480.2022.1.IZ w której wnioskodawca pytał o prawidłowość zakwalifikowania jako działalności badawczo-rozwojowej działalności polegającej na produkcji opakowań tekturowych:
„Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że Projekty B+R Spółki, o których mowa we wniosku, stanowią/będą stanowiły działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. Działania te mają bowiem charakter twórczy, a działalność w zakresie opracowywania, tworzenia nowych rozwiązań, które będą oferowane klientom w postaci nowych produktów ma charakter innowacji produktowej i procesowej. Spółka systematycznie prowadzi działania ukierunkowane na wprowadzenie do sprzedaży nowych produktów bądź ulepszenie już funkcjonujących (będących w sprzedaży), oferowanych klientom rozwiązań. Celem działań Spółki jest również zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.”
- Interpretacja Indywidualna z 19 października 2022 r. sygn. 0111‑KDIB1‑3.4010.477.2022.2.JG w której wnioskodawca pytał o prawidłowość zakwalifikowania jako działalności badawczo-rozwojowej działalności polegającej na produkcji opakowań tekturowych oraz z pianek polietylenowych:
„Natomiast, opisaną przez Państwa działalność w pozostałej części, polegającą na realizacji Projektów B+R przedstawioną w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p., uprawniającą do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 ww. ustawy”.
- Interpretacja Indywidualna z 19 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.11.2021.2.AN w której wnioskodawca pytał o prawidłowość zakwalifikowania jako działalności badawczo-rozwojowej działalności polegającej na opracowywaniu nowych technologii:
„Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że w ocenie tut. Organu, opisane powyżej prace prowadzone przez Spółkę spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT”.
- Interpretacja Indywidualna z 12 sierpnia 2021 r., sygn. 0111‑KDIB1‑3.4010.188.2021.2.JKU, w której za prawidłowe zostało uznane stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie uznania za działalność badawczo-rozwojową działalności polegającej na opracowaniu i wprowadzeniu innowacji polegającej na poprawie efektywności i jakości oferowanych usług/produktów:
„W ocenie tut. Organu, opisana we wniosku działalność Wnioskodawcy polegająca na projektowaniu i budowie maszyn i urządzeń, ma charakter twórczy, czynności z nią związane są działaniami podejmowanymi w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań. Zatem, w opisanym zdarzeniu przyszłym, działalność Wnioskodawcy będzie spełniała przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ramach której dochodzi do tworzenia indywidualizowanych produktów”.
- Interpretacja Indywidualna z 27 lipca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.180.2021.2.BM, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy w zakresie uznania za działalność badawczo-rozwojową działalności polegającej na projektowaniu oraz produkcji form wtryskowych oraz optymalizacji procesów obowiązujących w spółce:
„Reasumując, podejmowane przez Spółkę czynności w celu realizacji Projektów z Obszarów B+R, wpisują się w definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w Ustawie CIT, ponieważ mają charakter twórczy, nie wprowadzają zmian o charakterze rutynowym bądź okresowym, są prowadzone w sposób systematyczny według określonych harmonogramów i wytycznych, przez Zespół posiadający odpowiednie kompetencje i wykształcenie. Realizowane przez Wnioskodawcę Projekty dążą do stworzenia nowych produktów jak i optymalizacji procesów w Spółce. W rezultacie uprawnia to Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 18d Ustawy CIT”.
Podsumowując, czynności podejmowane przez Pracowników Spółki w ramach realizacji Projektów B+R spełniają definicje działalności badawczo-rozwojowej, a tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d Ustawy CIT.
Ad. do pytania nr 2
Zdaniem Wnioskodawcy, koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę, opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 oraz 2a Ustawy o CIT.
Jak już wskazano wcześniej, zgodnie z art. 18 ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 stawy o CIT.
Na podstawie art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:
1. Poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
1a. Poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.
2. Nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową.
2a. Nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.
Natomiast, stosownie do art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Zgodnie z art. 18d ust. 3k Ustawy o CIT, do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.
Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 Ustawy o CIT).
Koszty Pracowników przypadających na Projekty B+R:
W zakresie Pracowników, Wnioskodawca zatrudnia osoby na podstawie umów o pracę oraz umowy zlecanie i o dzieło, w związku z czym ponosi w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., dalej „ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1230 ze. zm., dalej „ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych”).
Na podstawie prowadzonych przez Spółkę ewidencji, Wnioskodawca jest wstanie określić w jakim wymiarze poszczególne osoby są związane z Pracami B+R, a w konsekwencji z działalnością rozwojową.
Prawo do uznania wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w prace z obszarów B+R wynika z literalnego brzmienia przepisów - art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy o CIT. Niemniej jednak warty przytoczenia jest fragment interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.484.2018.1.MR, w której organ odniósł się do wynagrodzeń dla osób pracujących w oparciu o umowę o pracę, umowę o dzieło oraz umowę - zlecenie: „Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że wszelkie należności pracowników wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a także przychodu z działalności wykonywanej osobiście w myśl art. 13 ust. 8 lit. a, mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT”.
Jak wskazano wyżej Spółka prowadzi ewidencje czasu pracy, które pozwalają na określenie procentowego zaangażowania Pracowników w poszczególne Projekty B+R w stosunku do ogólnego czasu pracy, a w szczególności wysokość kosztów pracowniczych.
Mając na uwadze powyższe, wynagrodzenia Pracowników zaangażowanych w realizację Projektów B+R będą stanowiły koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej pracownicy poświęcają swój czas na realizację Projektów B+R w stosunku do ich łącznego czasu pracy. Natomiast w przypadku pracowników, którzy realizują wyłącznie Projekty B+R, ich wynagrodzenie w całości będzie stanowiło koszty kwalifikowane.
Koszt materiałów i surowców wykorzystanych do Projektów B+R.
W zakresie materiałów i surowców wykorzystywanych do produkcji i testowania prototypów Produktów oraz produkcji testowej (wykorzystywanych do Projektów B+R), należy wskazać, że jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm., dalej: „ustawa o rachunkowości”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Kosztami kwalifikowanymi będą także wydatki na nabycie sprzętu specjalistycznego, który nie stanowi środków trwałych i który jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Zasadnym przyjęcie, że kosztami kwalifikowanymi będą wszelkie materiały, surowce, wyposażenie, a także np. narzędzia, które są ściśle związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i na potrzeby tej działalności wykorzystywane (m.in. kleje, papier, kartony, wydatki na nabycie materiałów biurowych wykorzystywane do prac badawczo- rozwojowych, wydatki na nabycie materiałów do budowy nowych narzędzi, klisz, wykrojników, niedostępnych na rynku, które Spółka musi sama opracować i stworzyć na swoje potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, wydatki na nabycie specjalistycznych programów, narzędzi i urządzeń, wydatki na nabycie wyposażenia niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania stanowisk pracy).
Dla potrzeb rozpoznawania wydatków związanych z nabyciem surowców i materiałów do działalności badawczo-rozwojowej jako koszty kwalifikowane, istotne jest to w jaki sposób - Wnioskodawca rozpoznaje zużycie materiałów dla ogólnego rozliczenia kosztów uzyskania przychodów. I tutaj zdaniem Wnioskodawcy należy posiłkować się przepisami ustawy o rachunkowości, zgodnie z którą cena nabycia to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski (art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości).
Powyższe wskazania potwierdza także interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.346.2018.2.JS:
„Kosztem kwalifikowanym u Wnioskodawcy, w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 mogą być także wydatki poniesione w pełnej wysokości na materiały i surowce, z uwagi na fakt, że były/są/będą wykorzystywane wyłącznie do realizacji działalności B+R. Powyższe dotyczy także wymienionych we wniosku narzędzi, o ile wykorzystywane są one wyłącznie do zadań w ramach realizacji prac B+R. W przeciwnym wypadku, narzędzia będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej będą one służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.”
Wnioskodawca spełnia wszystkie ww. warunki. Materiały i surowce i wyposażenie wykorzystywane do produkcji i testowania prototypów Produktów oraz produkcji testowej (małej partii Produktów, której celem jest określenie, że ostateczny Produkt spełnia założenia projektu - czego nie można przeanalizować na poziomie budowy prototypu), są związane z działalnością badawczo-rozwojową, koszty te stanowią także koszty uzyskania przychodu oraz mieszczą się w katalogu zamkniętym określonym w art. 18d Ustawy o CIT.
W konsekwencji, wydatki na sprzęt oraz materiały i narzędzia niezbędne do wytworzenia Produktów mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa 18b ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o CIT, w zakresie w jakim są wykorzystywane do Prac B+R.
Koszty amortyzacji ŚT oraz WNiP wykorzystywanych do Projektów B+R.
Kosztem kwalifikowanym może być tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.
Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania (tj. uznane za koszty kwalifikowane) w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, określoną w art. 18d Ustawy o CIT, pod warunkiem, że:
- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym,
- nie dotyczą środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wyłączonych z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową,
- środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, których dotyczy odpis, wykorzystywane są w prowadzonej działalności rozwojowej.
Zatem odpisy amortyzacyjne kwalifikujące się do odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, powinny dotyczyć aktywów, które spełniają definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto ww. aktywa nie powinny być wymienione w katalogu środków trwałych niepodlegających amortyzacji, określonych w art. 16 ust 1 ustawy o CIT.
Należy wskazać, że Wnioskodawca może dokonywać odpowiedniego wyodrębnienia ŚT (m.in. maszyny) i WniP (m.in. oprogramowania do projektowania) używanych do prac rozwojowych (Prac B+R), na podstawie odpowiednich ewidencji, co umożliwi określenie wysokości kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz WNiP bezpośrednio wykorzystywanych do działalności rozwojowej Spółki, w ramach realizacji Prac B+R (w całości lub proporcjonalnie w zakresie w jakim ŚT lub WNiP były i będą wykorzystywane przez Pracowników w ramach realizacji Prac B+R).
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy będzie on uprawniony do uznania wyżej wskazanych kosztów amortyzacji oraz WNiP za koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT, w zakresie w jakim wykorzystywane są do działalności rozwojowej w ramach Prac B+R.
Podejście to potwierdzają organy podatkowe, przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 28 czerwca 2023 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.290.2023.2.MR.
Ad. do pytania nr 3
Jak wskazano już wyżej, art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT wskazuje, że podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi.” Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Z kolei zgodnie z art. 18d ust. 7 Ustawy o CIT kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
W myśl art. 18d ust. 8 Ustawy o CIT odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Jednocześnie, w art. 18d ust. 5 Ustawy o CIT, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Natomiast, art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, wskazuje na konieczność wyodrębnienia w ewidencji rachunkowej podatnika kosztów działalności badawczo-rozwojowej.
Tym samym, w przypadku podatników CIT, którzy:
1) prowadzą działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT,
2) ponoszą koszty, które są bezpośrednio związane z działalnością rozwojową (koszty kwalifikowalne, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy o CIT),
3) koszty kwalifikowane nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie,
4) prowadzą stosowne ewidencje, o których mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy o CIT,
5) wykazują dochód do opodatkowania w danym roku.
Są uprawnieni do odliczenia od podstawy opodatkowania (dochodu za dany rok podatkowy) kosztów kwalifikowalnych związanych z działalnością badawczo-rozwojową. Pamiętać należy jednak, że kwota odliczenia kosztów kwalifikowanych w przypadku Spółki wynosi nie więcej niż:
1) 200% w przypadku kosztów kwalifikowalnych związanych z wynagrodzeniami (z wyłączeniem składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych),
2) 100% w pozostałych przypadkach kosztów kwalifikowalnych.
Odliczenia podatnik dokonuje w swoim rocznym zeznaniu podatkowym za dany rok.
Wnioskodawca ponownie wskazuje, że jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz:
- prowadzi działalność rozwojową, która stanowi element działalności badawczo- rozwojowej w zakresie tworzenia Produktów stanowiących rozwiązania opakowaniowe,
- ponosiła i ponosi koszty na działalność B+R (Prace B+R) w rozumieniu art. 4a pkt 26 w zw. z art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT, tj. Koszty wynagrodzeń pracowników oraz Koszty materiałowe, w tym koszty materiałów oraz ŚT i WNiP,
- koszty Prac B+R stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy o CIT,
- koszty działalności B+R mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 Ustawy o CIT,
- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy o CIT, wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej (Prac B+R),
- koszty kwalifikowane, tj. Koszty wynagrodzeń pracowników oraz Koszty materiałowe, w tym koszty materiałów oraz ŚT i WNiP, nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiekolwiek formie.
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz argumentację wskazaną do pytania nr 2 niniejszego wniosku dotyczącą uznania za koszty kwalifikowane ponoszonych Kosztów Projektów B+R, zdaniem Wnioskodawcy jest on uprawniony do pomniejszenia podstawy opodatkowania w podatku CIT o wysokość kosztów kwalifikowalnych związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Pomniejszenie podstawy opodatkowania w podatku CIT o wysokość kosztów kwalifikowanych nastąpi zgodnie z limitami wynikającymi z powyższych przepisów.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 3.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ad. 2
Na wstępie należy zaznaczyć, że zgodnie z Państwa wskazaniem w uzupełnieniu wniosku, przedmiotem interpretacji nie są zagadnienia objęte zakresem interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2024 r. Nr DD8.8203.1.2021, tj. możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia za czas nieobecności pracowników.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „uCIT”):
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Na podstawie art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.
W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Zgodnie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W myśl art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p.,
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.,
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym,
podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.
Aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
- koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,
- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 ustawy o CIT,
- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawy o CIT,
- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.
Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
W komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., ze zm., dalej: „u.p.d.o.f.”):
za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.
Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.).
Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.:
za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, -z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.
Należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.
Z uzupełnienia wniosku wynika, że w ramach ulgi badawczo-rozwojowej planują Państwo także zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe na rzecz pracowników wykonujących czynności w ramach prac B+R.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 427, dalej: „ustawa PPK”), ustawa określa zasady gromadzenia środków w pracowniczych planach kapitałowych, zwanych dalej „PPK”, zawierania umów o zarządzanie PPK i umów o prowadzenie PPK, finansowania i dokonywania wpłat do PPK oraz dokonywania wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych w PPK.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 18 lit. a i d ustawy PPK,
a) przez osoby zatrudnione należy rozumieć pracowników, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510, 1700 i 2140), z wyjątkiem pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla, o których mowa w art. 11b ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1309), oraz młodocianych w rozumieniu art. 190 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.
d) osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 lit. a tej ustawy.
Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 lit. a tej ustawy,
a) przez podmiot zatrudniający należy rozumieć pracodawcę, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. a, jeżeli posiada numer identyfikacyjny;
d) zleceniodawcę - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. d, jeżeli posiada numer identyfikacyjny.
W myśl art. 27 ust. 9 ustawy PPK,
wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.
Wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.
Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
W myśl powołanego wyżej art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.
Z przywołanego art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p. wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki :
- sprzęt nie stanowi środka trwałego,
- zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz
- jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.
Kosztami kwalifikowanymi mogą być również – zgodnie z cytowanym wyżej art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. – dokonywane w roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych stanowiły koszty kwalifikowane.
Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:
- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;
- nie dotyczą środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;
- środek trwały/wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Kosztem kwalifikowanym może być tym samym tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.
Stosownie do art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.:
kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
W konsekwencji, odpowiadając na Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, czy na podstawie art. 18d ust 2 oraz 2a i ust. 3 Ustawy o CIT, koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Podsumowując, Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy:
- na podstawie art. 18d ust. 1 w zw. z art. art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, działalność Wnioskodawcy w zakresie realizacji Projektów B+R z Obszaru 1 i 2 stanowi działalność badawczo-rozwojową, jest prawidłowe,
- na podstawie art. 18d ust. 2 oraz 2a i ust. 3 Ustawy o CIT, Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, jest prawidłowe,
- zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT Spółka jest uprawniona do pomniejszenia podstawy opodatkowania w podatku CIT o wysokość kosztów kwalifikowalnych związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right