Interpretacja indywidualna z dnia 10 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.348.2024.2.EC

Opodatkowanie kwoty zwróconej przez bank na podstawie ugody.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 kwietnia 2024 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty zwróconej przez bank na podstawie ugody. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 maja 2024 r. (wpływ 29 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Na podstawie ugody zawartej z bankiem … w dniu 29 maja 2023 r. przed Sądem Okręgowym w …, w sprawie kredytu frankowego zaciągniętego w dniu  31 marca 2005 r., nr ………. Bank w 2023 r. wypłacił Wnioskodawcy należność w wysokości 59 190 zł tytułem inny przychód i wystawił PIT, stwierdzając dochód po stronie Wnioskodawcy. Kredyt był przeznaczony na zakup mieszkania, który służył Wnioskodawcy na cele mieszkaniowe, był zabezpieczony hipotecznie. Była to jedyna nieruchomość Wnioskodawcy, służąca Jemu do tych celów. Z uwagi na wzrost kosztów obsługi kredytu, Wnioskodawca musiał sprzedać mieszkanie w kwietniu 2019 r. i wówczas spłacił kredyt w całości. Obecnie Wnioskodawca posiada własne mieszkanie, lecz zakupione później, z innego kredytu. Wnioskodawca nigdy nie korzystał z zaniechania poboru podatku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że wskazany we wniosku kredyt we frankach szwajcarskich, zgodnie z umową kredytową, został zaciągnięty na cel mieszkaniowy. Kredyt został zaciągnięty wyłącznie na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej. Tylko Wnioskodawca zaciągnął ww. kredyt. Nie było innych współkredytobiorców. Wnioskodawca jest właścicielem/współwłaścicielem nieruchomości, na nabycie której został zaciągnięty wskazany we wniosku kredyt hipoteczny. Kredyt hipoteczny, o którym mowa we wniosku, został udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady jego funkcjonowania. Na nieruchomości, którą Wnioskodawca kupował z kredytu, ustanowiono zabezpieczenie hipoteczne. Na pytanie organu: „Czy na skutek porozumienia z bankiem zostało dokonane przewalutowanie/umorzenie ww. kredytu?”, Wnioskodawca odpowiedział: „tak”. Jednocześnie Wnioskodawca stwierdził: „tak, wyłącznie przewalutowano; nie było umorzenia, gdyż kredyt został w całości spłacony.” oraz „przewalutowanie nastąpiło na podstawie ugody.”, „w załączeniu ugoda - jakby od daty zawarcia stanowił kredyt złotowy przy warunkach określonych w par. 1 ust 6 ugody”.

Wysokość kwoty spłaty kredytu hipotecznego objęta przewalutowaniem/umorzeniem to kwota całości kredytu – 232 214 zł 72 gr. Wnioskodawcy zwrócono kwotę 24 047 zł 97 gr tytułem zwrotu kapitału oraz kwotę 59 190 zł bez wskazania tytułu. W negocjacjach Wnioskodawca wskazał, że żąda zwrotu wyższej kwoty tytułem spłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, bank zaś stwierdził, że może to uczynić wyłącznie w tej formie, że musi wystawić PIT-11, ale Wnioskodawca może się starać o zwolnienie z podatku, bo to jest tak naprawdę Jego nadpłacony kapitał i odsetki.

Kwota przychodu wykazana w PIT-11 to była kwota nadpłaconych rat, przy czym na taki zwrot zgodził się bank, forma została narzucona ugodą, tzn. bank stwierdził, że inaczej nie może tego rozliczyć, tylko jako częściowy zwrot kapitału i zwrot kwoty bez tytułu. Wnioskodawca był w trakcie pozwu o stwierdzenie nieważności umowy, na skutek wzajemnych ustępstw, strony doszły do porozumienia w zakresie kwoty do zwrotu (kwota pochodziła z wpłaty rat kapitałowo-odsetkowych). Następnie bank oświadczył, że musi to się odbyć w takiej formie (tzn. że Wnioskodawca uznaje, że kredyt był w złotych, przy ustalonym oprocentowaniu) i może Jemu zwrócić tylko część kwoty tytułem kapitału, a pozostałą kwotę bez wskazania tytułu. Nie zmienia to faktu, że kwota ta stanowi częściowy zwrot rat kapitałowo-odsetkowych Wnioskodawcy. W pozwie Wnioskodawca żądał spłaty części rat, na skutek negocjacji zgodził się na niższą kwotę - prawie 80 000 zł. Bank stwierdził, że może tak to sformułować, że kwotę 24 000 zł zwróci tytułem zwrotu kapitału, zaś pozostałą,  na która strony się umawiały aby zakończyć spór sądowy - wypłaci bez tytułu jako inny przychód. Na pytania organu: „Z jakich składników złożone było oprocentowanie zawartego przez Pana kredytu hipotecznego, którego dotyczy ugoda: jaka była stawka referencyjna, jaka była wysokość marży banku? Czy na oprocentowanie składały się jeszcze inne składniki? Czy w okresie kredytowania wystąpiła sytuacja, w której ujemne oprocentowanie stawki referencyjnej było wyższe od składowej całkowitego oprocentowania – marży banku?  Czy całkowite oprocentowanie kredytu złożonego ze stawki referencyjnej  (w tym ujemnego oprocentowania) i marży banku było ujemne (w jakich okresach)?

Czy zgodnie z zawartą umową kredytową, której dotyczy ugoda, w trakcie okresu kredytowego (spłaty kredytu) bank stosował ujemne oprocentowanie kredytu, skutkujące tym, że bank ponosił koszty udostępnienia kapitału kredytobiorcy – tj. bank obniżał kapitał kredytu do spłaty o odsetki obciążające bank według oprocentowania ujemnego? W jakim okresie bank stosował do Pana umowy kredytu ujemne oprocentowanie (należy szczegółowo wskazać daty) skutkujące dla Pana wyłącznie płatnością rat kapitałowych (a nie kapitałowo-odsetkowych), w których rata spłaty kapitału była dodatkowo pomniejszona o odsetki należne Panu od banku? W jaki sposób w trakcie okresu kredytowania rozliczano stosowane ujemne oprocentowanie (jak ujemne oprocentowanie wpływało na saldo kredytu)?”, Wnioskodawca odpowiedział: „stawka referencyjna - … ……. i marża - ………….” i „nie rozumiem”. Na pytanie organu: „Czy wypłacona Panu należność wynosząca 59 190 zł została określona przez bank jako zmniejszenie salda kapitału kredytu w związku ze stosowaniem ujemnego oprocentowania? W jaki sposób wyliczono tę kwotę?”, Wnioskodawca odpowiedział: „na podstawie ugody stron jako zwrot części wpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych. Ugoda jednak wskazuje zwrot bez tytułu.”

Pytanie

Czy Wnioskodawcy przysługuje ulga, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów  z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że ten przychód pochodzi z otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu  z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania i korzysta z ulgi, o jakiej mowa  w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

•  dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku

oraz

• dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak zgodnie z ww. przepisem:

Przychody z poszczególnych źródeł przychodów i zasady ich ustalania zostały uregulowane w art. 12-20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na mocy art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z informacji przedstawionych przez Pana wynika, że:

• 31 marca 2005 r. zaciągnął Pan kredyt we frankach szwajcarskich, na zakup nieruchomości służącej realizacji Pana własnych celów mieszkaniowych,
• 29 maja 2023 r. podpisał Pan ugodę z bankiem w sprawie zaciągniętego kredytu frankowego,
• na skutek zawartej ugody doszło do przewalutowania kredytu, natomiast nie dokonano umorzenia,
• wysokość kwoty spłaty kredytu hipotecznego objęta przewalutowaniem/umorzeniem to kwota całości kredytu,
• Bank zwrócił Panu kwotę 24 047 zł 97 gr tytułem zwrotu kapitału i wypłacił Panu należność w wysokości 59 190 zł bez wskazania tytułu i wystawił PIT-11,
• kwota 59 190 zł. stanowi częściowy zwrot wpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych,
• nigdy nie korzystał Pan z zaniechania poboru podatku.

Skutki podatkowe zwrotu nienależnie pobranego świadczenia

Powziął Pan wątpliwość, czy przysługuje Panu ulga, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Stosownie do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 592 ze zm.), wyjaśnić należy, że zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia zmieniony rozporządzeniem z dnia 20 grudnia 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 2743), które weszło w życie 24 grudnia 2022 r. stanowi, że:

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia). Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że zaniechanie poboru podatku ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2024 r.

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela z prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

W przedmiotowej sprawie nie mamy jednak do czynienia z umorzeniem kredytu, gdyż jak Pan wskazał w uzupełnieniu wniosku zawarta przed Sądem ugoda dotyczyła jedynie przewalutowania. Umorzenia nie było, gdyż cały kredyt został spłacony w całości.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

Skoro w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia, tj. zwrotem części wpłaconych przez Pana rat kapitałowo-odsetkowych, to należy uznać, że zwrot ten nie stanowi dla Pana przychodu.

W przypadku zwrotu świadczenia klient otrzymuje bowiem z powrotem swój kapitał – zwrot zapłaconych bankowi kwot. Nie ma zatem podstaw, aby zwrócone kwoty uznać za dochód podlegający opodatkowaniu. Dla celów podatkowych zwrot taki jest obojętny podatkowo.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić, że otrzymane przez Pana środki pieniężne tytułem zwrotu nienależnie pobranego przez Bank świadczenia, nie są Pana przychodem. Czynność ta nie spowodowała uzyskania przez Pana przysporzenia majątkowego, wzrostu Jego majątku. Otrzymana przez Pana kwota to zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłacił Pan wcześniej do Banku (zwrot części wpłaconych przez Pana rat kapitałowo-odsetkowych). Pieniądze te nie są przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ich uzyskanie nie skutkuje po Pana stronie powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, nie ma Pan obowiązku rozliczenia tych środków dla celów podatkowych.

Jednocześnie stwierdzić należy, że w Pana przypadku nie znajdzie zastosowania zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, gdyż nie spełnił Pan przesłanek umożliwiających zastosowanie ww. zaniechania. Na podstawie zawartej ugody nie doszło do umorzenia kwoty wierzytelności z tytułu kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe, a jedynie do przewalutowania całości kwoty spłaconego kredytu. Powołany przez Pana we własnym stanowisku przepis § 1 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, stanowiący, że zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania, nie znajduje zastosowania do przedstawionego opisu stanu faktycznego, ponieważ nie wskazano w nim, że uzyskał Pan przychód wskutek zastosowania ujemnego oprocentowania.

W konsekwencji, Pana stanowisko, w którym wskazał Pan, że uzyskany przez Pana przychód pochodzi z otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania i korzysta z ulgi, o jakiej mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, należało uznać za nieprawidłowe, ze względu na wadliwą argumentację prawną.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ..., ul. .………., …………. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).