Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 maja 2024 r., sygn. I SA/Lu 142/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Asesor sądowy Marcin Małek po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 maja 2024 r. sprawy ze skargi M. B. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 grudnia 2023 r. nr 0115-KDIT3.4011.670.2023.3.AW w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 20 grudnia 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, po rozpoznaniu zażalenia M. B., utrzymał w mocy własne postanowienie z 4 grudnia 2023 r. o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna stanowiska wnioskodawcy odnoszącego się do danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego. Zarówno stan faktyczny, jak i zdarzenie przyszłe przedstawiane we wniosku muszą być skonkretyzowane i dotyczyć zindywidualizowanego podmiotu.

Instytucja interpretacji indywidualnych gwarantuje ochronę prawną w zakresie unormowanym w przepisach art. 14k-14n Ordynacji podatkowej (O.p.) podmiotom, które zastosowały się do wydanych na ich rzecz interpretacji. W interesie wnioskodawcy i w zgodzie z funkcjami interpretacji indywidualnej jest przedstawienie wyczerpującego i dokładnego opisu zaistniałych lub przyszłych zdarzeń, w sposób który je właściwie konkretyzuje.

Stąd też wszczęcie postępowania w sprawie wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego jest możliwe wyłącznie na podstawie takiego wniosku zainteresowanego, którego sposób sformułowania pozwala na wydanie merytorycznego rozstrzygnięcia realizującego funkcje przypisane tej instytucji prawnej przez ustawodawcę (informacyjną i gwarancyjną). Interpretacja może być wydana tylko wtedy, gdy zakres przedmiotowy zagadnienia przedstawionego przez wnioskodawcę mieści się w zakresie przedmiotowym interpretacji. W świetle art. 14b § 1 i art. 14c § 1 O.p. to przepis prawa, a nie stan faktyczny jest przedmiotem interpretacji. Okoliczność, że przepis prawa interpretowany jest na potrzeby przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) zasady powyższej nie zmienia. Zgodnie bowiem z art. 14b § 3 O.p., wnioskodawca przedstawia nie tylko stan faktyczny lub zagadnienie przyszłe, ale też własne stanowisko w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zagadnienia przyszłego. Ocenie organu wydającego interpretację podlega stanowisko wnioskodawcy, o czym stanowi art. 14c § 1 O.p. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może natomiast prowadzić postępowania, ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postępowaniu kontrolnym, czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną dokumentację.