Interpretacja indywidualna z dnia 3 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.163.2024.1.MM

Czy za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać: a. koszty uczestnictwa w targach branżowych poniesione na zakup biletów lotniczych oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego? b. koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umowo dzieło)?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać:

a. koszty uczestnictwa w targach branżowych poniesione na zakup biletów lotniczych oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego,

b. koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umowo dzieło).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca", „Spółka") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy CIT podlega na terytorium RP nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Działalność Spółki skupia się na działalności związanej z (...). Spółka specjalizuje się w (...).

Projekty prowadzone przez Spółkę podzielić można na dwie grupy:

1. projekty obejmujące tworzenie nowych lub ulepszonych rozwiązań i produktów dedykowanych dla konkretnych klientów Spółki, które po zakończeniu prac badawczo - rozwojowych (dalej również jako: Prace BR) będą mogły zostać wykorzystane w przyszłości w działalności operacyjnej kontrahentów, na rzecz których są wykonywane,

2. projekty obejmujące prace BR nad stworzeniem nowych lub ulepszonych rozwiązań i produktów, które obecnie są przedmiotem prac wewnątrz Spółki. W przypadku zakończenia projektów sukcesem, Spółka planuje komercjalizować je jako konkretne rozwiązania.

W ramach swojej działalności, Spółka wspiera prace kontrahentów w zakresie (...) kontrahentów Spółki. Obejmuje to m.in. prace nad rozwojem i zastosowaniem technologii w zakresie m.in(...)

Technologie stworzone przez Spółkę znajdują następnie zastosowanie w procesach produkcyjnych bądź w bieżącej działalności klientów Spółki, (...)

Wśród przykładowych projektów technologicznych, nad którymi Spółka pracowała dotychczas można wyróżnić: (...)

Spółka zamierza skorzystać z odliczenia wynikającego z art. 18eb ustawy CIT (dalej tzw. ulgi na ekspansję), z uwagi na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów.

Spółka rozważa skorzystanie z ulgi na ekspansję począwszy od roku 2022 (czyli roku podatkowego, kiedy wskazana ulga została wprowadzona do ustawy CIT) oraz kolejne podatkowe (winno być: w kolejnych latach podatkowych), również w przyszłości - zakładając utrzymanie ulgi na ekspansję również w przyszłości.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży produktów oraz świadczy również określone usługi, lecz korzystanie z ulgi na ekspansję będzie ograniczone do wydatków ponoszonych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. Spółka nie korzystała w przeszłości, a także nie zamierza korzystać w przyszłości ze zwolnień podatkowych, o których mowa w przepisach art. 17 ust 1 pkt 34 oraz 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT.

Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Dochód ze sprzedaży produktów wyprodukowanych przez Spółkę w stosunku, do której chce zastosować ulgę na ekspansję jest opodatkowany w Polsce, a Spółka planuje korzystać z ulgi jedynie w zakresie w jakim nie dokonuje sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych.

W przeszłości Spółka stopniowo zwiększała przychody ze sprzedaży produktów - przychody ze sprzedaży produktów wytworzonych przez Spółkę w roku podatkowym 2022 były większe niż w 2021, a w roku podatkowym 2023 były większe niż w 2022. Ponadto z przewidywań Spółki wynika, że w roku podatkowym 2024 i w latach następnych Spółka w dalszym ciągu będzie zwiększać przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiedni rok poniesienia tych kosztów, lub będzie osiągać przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub będzie osiągać przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju. Przy czym Spółka jednocześnie wskazuje, że w latach kolejnych, zamierza korzystać z ulgi na ekspansję, tylko jeżeli zwiększy przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów.

W celu uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów znajdujących się w jej ofercie sprzedażowej Spółka bierze udział oraz zamierza brać udział w przyszłości w targach branżowych, które odbywają się w kraju i zagranicą. Spółka w tym celu każdorazowo starannie dobiera odpowiedni zespół (członkowie zarządu, prokurenci, pracownicy), promujący oraz dostarczający na targach branżowych informacji o produktach Spółki.

Zespół promując szeroki wachlarz swoich produktów, dostarcza jednocześnie informacji na temat działalności podejmowanej przez Spółkę, w szczególności o jej produktach oraz możliwości nawiązywania współpracy, wymieniając się doświadczeniami z pozostałymi uczestnikami targów z branży lub pokrewnych branż. Uczestnictwo w targach umożliwia Spółce z jednej strony dotarcie do potencjalnych kontrahentów zarówno z Polski, jak i z całego świata, jak i podtrzymywanie nawiązanych kontaktów oraz wymianę uwag i opinii dotyczących produktów oferowanych przez Spółkę z kontrahentami.

W konsekwencji Spółka w związku z uczestnictwem w targach branżowych, na których promuje własne produkty ponosi następujące koszty:

- zakupu biletów lotniczych dla członków zarządu, prokurentów oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umów o pracę,

- zakwaterowania i wyżywienia dla członków zarządu, prokurentów oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę na czas ich uczestnictwa w targach.

Dodatkowo Spółka w celu zwiększenia sprzedaży oferowanych produktów ponosi wydatki na cele marketingowe. Spółka jest świadoma, że efektywne strategie i kampanie marketingowe mogą przyczynić się do zwiększenia sprzedaży oraz wzrostu przychodów Spółki. Wpływ tych kampanii nie ogranicza się jedynie do bezpośrednich wyników finansowych, mogą one bowiem przekładać się na długotrwałe relacje z klientami. Spółka ponosi koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umów o dzieło) i umów o pracę.

Koszty działalności marketingowej stanowią przede wszystkim koszty:

- opracowania i realizacji kampanii i strategii marketingowych oraz wsparcia, nadzoru i kierownictwa nad osobami realizującymi strategie marketingowe i kampanie,

- prowadzenia badań związanych z rozwojem produktów w zakresie business development,

- przygotowania materiałów promujących Spółkę, prowadzenia mediów społecznościowych Spółki, aranżowanie występów promujących Spółkę w mediach zagranicznych, a także wyszukiwania targów branżowych, w których uczestnictwo mogłoby prowadzić do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki,

- prowadzenia prac z zakresu (...)

Wskazane wyżej koszty:

- stanowiły/stanowią/będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT,

- nie dotyczą towarów handlowych, lecz wyłącznie wytwarzanych przez nią produktów,

- nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatku dochodowego,

- nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT,

- pozwalają systematycznie zwiększać przychody.

Spółka informuje jednocześnie, że część kosztów związanych z uczestnictwem Spółki w targach branżowych została sfinansowana oraz może być finansowana w przyszłości ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego. Wydatki takie, w części podlegającej refundacji, nie będą stanowiły podstawy do korzystania z ulgi na ekspansję.

Pytanie

Czy za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać:

a. koszty uczestnictwa w targach branżowych poniesione na zakup biletów lotniczych oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego?

b. koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umowo dzieło)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku Wnioskodawcy za koszty uzyskania przychodów ponoszone w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać:

a. koszty uczestnictwa w targach branżowych poniesione na zakup biletów lotniczych oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego;

b. koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umów o dzieło).

Na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy CIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 (winno być z art. 18eb), koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1.000.000 zł w roku podatkowym.

Koszty uczestnictwa w targach

W myśl art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy CIT za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty uczestnictwa w targach poniesione na:

-organizację miejsca wystawowego,

-zakup biletów lotniczych dla pracowników,

-zakwaterowanie i wyżywienie pracowników.

Mając to na uwadze, Spółka jest zdania, że koszty związane z zakupem biletów lotniczych dla członków zespołu reprezentującego Spółkę na targach branżowych, w celu promocji produktów Spółki, można zaliczyć do kosztów uczestnictwa w targach. Na podobnej zasadzie Spółka do kosztów uczestnictwa w targach kwalifikuje wydatki związane z pokryciem kosztów zakwaterowania i wyżywienia członków zespołu na czas trwania targów branżowych. W skład zespołu biorącego udział w targach i reprezentujących Spółkę wchodzić będą jej pracownicy oraz członkowie zarządu. Zdaniem Spółki powyższe wydatki związane z uczestniczeniem przez Spółkę w targach bez wątpienia przyczyniają się do wzrostu przychodów Spółki ze sprzedaży jej produktów.

Spółka jednocześnie zwraca uwagę na przepis art. 18eb ust. 10 ustawy CIT, zgodnie z którym koszty uczestnictwa w targach, mogą pomniejszyć podstawę opodatkowania, wyłącznie w części niesfinansowanej przez podmiot trzeci.

Według Spółki oznacza to, że zwrot Spółce części środków w ramach ulgi na ekspansję nie pozbawi Spółki prawa do skorzystania z odliczenia kosztów kwalifikowanych na zasadach wskazanych w ustawie CIT, a jedynie wpłynie na wysokość tego odliczenia. Ustawodawca formułując art. 18eb ust. 10 ustawy CIT miał na celu pozbawić podatnika możliwości skorzystania z odliczenia wydatków w ramach ulgi na ekspansję w zakresie w jakim podatnik nie poniósł ciężaru ekonomicznego tych wydatków z tego względu, że kwoty te zostały sfinansowane przez podmiot zewnętrzny. Ponadto wykładnia literalna wskazanego przepisu nie daje podstaw do zakwestionowania możliwości skorzystania z odliczenia w ramach omawianej ulgi, w sytuacji, gdy koszty kwalifikowane, które poniósł podatnik zostały mu zwrócone tylko w części. Zasadne jest bowiem uznanie w takim przypadku, że odliczenie w ramach ulgi na ekspansję znajdzie zastosowanie do tej części wydatków, które nie zostały zwrócone (objęte zewnętrznym finansowaniem).

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka w zakresie w jakim nie otrzymuje zwrotu kosztów od podmiotów trzecich, może odliczyć pozostałą (niezwróconą część) poniesionych kosztów, zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy CIT, o ile przesłanki wskazane w cytowanych wyżej przepisach zostaną spełnione.

Koszty działań promocyjno-informacyjnych

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy CIT za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty „działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów”.

Należy zwrócić uwagę, że ustawowy katalog działań promocyjno-informacyjnych jest katalogiem o charakterze otwartym - ustawodawca wymienia jedynie w sposób przykładowy należące do działań promocyjno-informacyjnych. Ponadto przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji legalnej „działań promocyjno-informacyjnych". W związku z tym należy odnieść się do językowego znaczenia tej definicji. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN „promocja" oznacza: działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań. Natomiast „informacja" zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN to: to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Spółki pojęcie „działalności promocyjno-informacyjnej” należy rozumieć szeroko. Dla uznania danej działalności za działalność promocyjno-informacyjną wystarczające jest aby ta działalność miała na celu zwiększenie popularności jakiegoś produktu równocześnie przedstawiając o nich informację.

W taką działalność zdaniem Spółki wpisuje się działalność marketingowa osób współpracujących ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) lub umów cywilnoprawnych w zakresie:

- opracowania i realizacji kampanii i strategii marketingowych oraz wsparcia, nadzoru i kierownictwa nad osobami realizującymi strategie marketingowe i kampanie,

- prowadzenia badań związanych z rozwojem produktów w zakresie business development,

- przygotowania materiałów promujących Spółkę, prowadzenia mediów społecznościowych Spółki, aranżowanie występów promujących Spółkę w mediach zagranicznych, a także wyszukiwania targów branżowych, w których uczestnictwo mogłoby prowadzić do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki,

- prowadzenia prac z zakresu UX dotyczących projektowania i optymalizacji interfejsów użytkownika w celu zapewnienia jak najlepszego doświadczenia użytkowników podczas korzystania z produktów, aplikacji czy strony internetowej Spółki.

Wszystkie wskazane w stanie faktycznym działania marketingowe Spółki pozwalają na dotarcie do szerszego grona odbiorców i potencjalnych klientów, budowanie wizerunku i rozpoznawalności marki i produktów, a w konsekwencji prowadzą do zwiększenia sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe Spółka stoi na stanowisku, że działania marketingowe Spółki jako działania promocyjno-informacyjne prowadzą do zwiększenia przychodów Spółki, która jest uprawniona do ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy CIT.

W związku z powyższym. Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać wszystkie opisane w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym koszty uczestnictwa w targach oraz koszty działalności marketingowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 tej ustawy:

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać:

a. koszty uczestnictwa w targach branżowych poniesione na zakup biletów lotniczych oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego,

b. koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umów o dzieło).

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu oraz odnosząc się do Państwa wątpliwości, w pierwszej kolejności wskazać należy, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

Dlatego też, aby ocenić, czy do Państwa mają zastosowanie przepisy art. 18eb ustawy o CIT, dotyczące ulgi na ekspansję, w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, co należy rozumieć przez „rzeczy” wytworzone przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej.

Pojęcie „rzeczy” należy odnieść do definicji zawartej w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny, (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) w świetle którego:

rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Mając na uwadze powyższą definicję, stwierdzić zatem należy, że wyrażenie „wytworzyć rzecz” przez podatnika oznacza wyprodukować różnego rodzaju przedmioty materialne przez tego podatnika.

Skorelowanie pojęcia produktów z rzeczami, a więc materialnymi przedmiotami, które są wyodrębnione i mogą występować samodzielnie w obrocie, powoduje, że ulgą na ekspansję nie są objęte wydatki na promocje świadczonych przez podatnika usług. Analogiczny status będą miały również wszelkie stanowiące przedmiot obrotu dobra niematerialne. Kwalifikacji tej nie zmienia utrwalenie danego dobra na jakimkolwiek fizycznym nośniku.

Z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że działalność Spółki dotyczy głównie działalności związanej z (...). Realizowane przez Państwa projekty obejmują: (...). Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powyższe wyjaśnienia, stwierdzić należy, że nie przysługuje Państwu możliwość odliczenia w ramach ulgi na ekspansję, kosztów poniesionych w celu zwiększenia sprzedaży oferowanego przez Państwa (...), a co za tym idzie nie będziecie mogli Państwo skorzystać z ulgi prowzrostowej uregulowanej w treści art. 18eb ustawy o CIT. Opracowywane przez Państwa (...) nie jest bowiem produktem stanowiącym rzecz, a zatem produktem materialnym.

Zatem, Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia czy za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów określone w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT należy uznać:

a. koszty uczestnictwa w targach branżowych poniesione na zakup biletów lotniczych oraz zakwaterowanie i wyżywienie dla członków zarządu oraz osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę w części niesfinansowanej ze środków pieniężnych pochodzących od podmiotu zewnętrznego,

b. koszty działalności marketingowej realizowanej przez osoby współpracujące ze Spółką w ramach działalności gospodarczej (B2B) oraz osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umów cywilnoprawnych (umów zlecenia, umów o dzieło),

należy uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić w tym miejscu należy, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa (zob. wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102). Nie ma w szczególności konieczności potrzeby sięgania po argumenty celowościowe wtedy, gdy już po zastosowaniu reguł znaczeniowych albo metody językowej i dyrektyw systemowych uda się osiągnąć właściwy wynik wykładni, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z 8 maja 1998 r., I CKN 664/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 7). Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa(t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pańtwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).