Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Gd 189/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Kaszubowski Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska Asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewicz (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 5 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi R. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2024 r. nr SKO Gd/4980/23 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

R. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 18 stycznia 2024 r. nr SKO Gd/4980/23 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 6 kwietnia 2023 r. skarżący zwrócił się do Prezydenta Miasta Gdańska z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym żoną A. M. We wniosku wskazał, że od 2013 r. do 2023 r. pobierał świadczenie pielęgnacyjne na syna i że od 2013 r. zaprzestał pracy aby opiekować się synem oraz żoną. Żona jest osoba niedowidzącą, ma cukrzycę typu I oraz jest po przeszczepie nerki.

Organ I instancji na podstawie informacji z ZUS ustalił, że A. M. jest całkowicie niezdolna do pracy oraz do samodzielnej egzystencji. W sprawie w dniu 9 maja 2023 r. przeprowadzony został wywiad środowiskowy. Wynika z niego, że skarżący sprawuje opiekę nad żoną od urodzenia się syna, tj. od 2007 r., kiedy stan zdrowia żony zaczął się pogarszać (pierwsze omdlenia). Skarżący pomaga we wszystkim, m.in. w czynnościach domowych (gotowaniu, sprzątaniu), robi zakupy, opiekuje się również synem (m.in. zawozi go na rehabilitacje), załatwia sprawy urzędowe, umawia i towarzyszy przy wizytach lekarskich. A. M. przekazała, że od 3 miesięcy jeździ do szpitala na podanie żelaza, mąż musi jej wówczas towarzyszyć, bo jest dużo dokumentów do wypełnienia. A. M. nie widzi na lewe oko, a prawe oko ma uszkodzone - "zniszczone" przez laseroterapię, w związku z czym może tylko się podpisać przy pomocy okularów, które służą jako lupa. A. M. oświadczyła, że nie może wychodzić sama na spacer, zawsze towarzyszy jej mąż. Ma problem z poruszaniem się gdy jest ciemno, dlatego w mieszkaniu są punkty świetlne, które pomagają w poruszaniu się. A. M. nie wymaga pomocy przy czynnościach higienicznych. Może przygotować sobie kanapkę, ale jest to wyćwiczone. Leki zawsze przygotowuje mąż. A. M. oświadczyła, że nie jest w stanie funkcjonować sama bez dozoru i pomocy osób trzecich. Mąż zawsze towarzyszy żonie podczas wizyt lekarskich, wizyty są co 2 miesiące u nefrologa, co 3 miesiące u diabetologa, co 3 miesiące u okulisty. W wyniku postępujących powikłań cukrzycowych stan zdrowia A. M. ulega pogorszeniu (potwierdza to dokumentacja medyczna). A. M. mieszka z mężem i synem K., który jest osobą niepełnosprawną.