Wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2024 r., sygn. III SA/Kr 86/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Makuch Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski Asesor WSA Ewelina Dziuban (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 25 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 8 listopada 2023 r., nr SKO-NP-4115-333/23 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu w decyzji z dnia 8 listopada 2023 r., nr SKO-NP-4115-333/23 utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji z dnia 31 lipca 2023 r., znak: GOPS 5231/000721/SP-169/07/2023, o odmowie przyznania E. G. świadczenia pielęgnacyjnego.

W podstawie prawnej wskazano art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 775) oraz 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 390 ze zm.).

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Organ I instancji odmówił przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na przepis art. 17 ust. 1b u.ś.r., podając, że niepełnosprawność męża skarżącej powstała w wieku 58 lat. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że E. G. wiele godzin w ciągu dnia poświęca na czynności związane z opieką nad mężem, również w nocy monitoruje jego stan zdrowia i podaje leki. Do czynności wykonywanych przez E. G. związanych z opieką nad mężem należy pomoc w utrzymaniu higieny oraz ubieraniu, zawożenie do lekarza, przygotowywanie i podawanie posiłków, mierzenie ciśnienia, podawanie lekarstw, przeprowadza do toalety. E. G. również aktywizuje męża do codziennego ruchu.

Nie godząc się z powyższym rozstrzygnięciem E. G., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika adw. M. Ż. w odwołaniu zarzuciła naruszenie prawa materialnego mające istotny wpływ na wydanie przedmiotowej decyzji poprzez zastosowanie normy prawnej wyrażonej w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych bez uwzględnienia okoliczności, iż na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. o sygn. akt K 38/13 doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy prawnej w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez to naruszenie art. 190 ust. 1 Konstytucji RP.