Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 24 kwietnia 2024 r., sygn. I SA/Gl 809/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Rotter, Sędzia WSA Dorota Kozłowska, Asesor WSA Piotr Pyszny (spr.), Protokolant Specjalista Magdalena Kurpis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi M. sp. z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 31 marca 2023 r. nr 2401-IOV3.4103.404.2021.KJ UNP: 2401-23-079659 w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym oraz kwoty podatku do zapłaty za marzec 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 31 marca 2023 r., znak 2401-IOV3.4103.404.2021.KJ, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej jako organ, DIAS), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. (dalej jako NUS, organ I instancji) określającą M sp. z o.o. z siedzibą w S. (dalej jako strona, skarżąca, Spółka):

- z tytułu podatku od towarów i usług za marzec 2015 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 76.839 zł, tj. w kwocie niższej od zadeklarowanej o 24.646 zł,

- kwotę do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu podatku VAT wykazanego w wystawionych w miesiącu marcu 2015 r. fakturach w wysokości 106.760 zł związaną z wystawieniem następujących faktur VAT na sprzedaż folii stretch oraz granulatu bralen: nr [...] z 13 marca 2015 r., nr [...] z 17 marca 2015 r. i [...] z 26 marca 2015 r.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowił art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 1651 – dalej jako Ordynacja podatkowa, OP) oraz powołane w uzasadnieniu decyzji przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 – dalej jako ustawa o VAT, uptu).

Stan sprawy:

Spółka złożyła w organie I instancji deklarację VAT-7 za marzec 2015 r., w której wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości 101.485 zł do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. W toku kontroli podatkowej, a następnie postępowania podatkowego organ I instancji zakwestionował Spółce, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez D D.W., S sp. z o.o. i E S.A. dokumentujących zakup granulatu i folii stretch jako nieodpowiadających rzeczywistym zdarzeniom gospodarczym. Ponadto w związku z wystawieniem przez stronę faktur VAT na rzecz E S.A., K. K. M1 i F s.r.o. tytułem odsprzedaży granulatu i folii stretch, które nie dokumentowały rzeczywistych transakcji, na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, określił podatek podlegający wpłacie z tytułu ich wystawienia.