Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 3 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.235.2024.1.AR
Brak podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności przeniesienia na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności przeniesienia na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:
1)braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności przeniesienia na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
2)rozstrzygnięcia, czy Spółka powinna dokonać korekty kwoty odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie praw i obowiązków z umów przedwstępnych oraz faktur dokumentujących nabycie Innych usług, w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostaną przeniesione na wspólników udziały we własności Nieruchomości, w przypadku, gdy w odpowiedzi na pytanie numer 1 organ wyrazi stanowisko, że przeniesienie na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej też jako „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.
Spółka jest właścicielką dwóch nieruchomości niezabudowanych (dalej łącznie „Nieruchomości”, a odrębnie „Nieruchomość B” i „Nieruchomość C”). Nieruchomości są niezabudowane. Nieruchomości te były niezabudowane także w momencie ich nabycia.
Aktem notarialnym z (…) 2021 r., Spółka nabyła ogół praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych opisanych w tym akcie notarialnym, na podstawie których osoby fizyczne wskazane w tym akcie notarialnym zobowiązały się sprzedać cedentowi, tj. podmiotowi, od którego Spółka nabyła ogół praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych przysługujące im udziały w Nieruchomościach, tzn. umowy przedwstępnej sprzedaży Nieruchomości B i umowy przedwstępnej sprzedaży Nieruchomości C.
W tym akcie notarialnym cedent i Spółka oświadczyły również, że kwoty wpłacone dotychczas na rzecz właścicieli Nieruchomości, przez cedenta zostaną zaliczone na poczet nabycia nieruchomości przez Spółkę, przy czym Spółka zobowiązała się zapłacić cedentowi te kwoty, odpowiadające kwotom wpłaconym dotychczas przez cedenta na rzecz właścicieli Nieruchomości – przyszłych sprzedających. Ponadto, w ww. akcie notarialnym cedent i Spółka postanowiły, że z tytułu zawarcia umów przeniesienia ogółu praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości opisanych w tym akcie, Spółka zapłaci cedentowi jednorazowe wynagrodzenie w określonej w tym akcie notarialnym kwocie, a to wynagrodzenie zostało określone z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług według stawki 23%.
Sprzedaż ogółu praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości została przez cedenta udokumentowana fakturami. Spółka dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących nabycie praw i obowiązków z umów przedwstępnych. Czynność ta wykazywała bowiem związek z planowanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Nabycie praw i obowiązków z umów przedwstępnych było warunkiem nabycia Nieruchomości. Nieruchomość ta miała zaś w zamierzeniu Spółki być wykorzystywana w procesie inwestycyjnym polegającym na budowie budynków na tych Nieruchomościach, a następnie ich sprzedaży, która to sprzedaż podlegałaby opodatkowaniu według właściwych stawek VAT (stawki podstawnej lub w przypadkach określonych ustawą według stawki obniżonej).
Dwoma kolejnymi, odrębnymi aktami notarialnymi, sporządzonymi (…) 2021 r., Spółka kupiła Nieruchomości. Transakcja sprzedaży Nieruchomości B i transakcja sprzedaży Nieruchomości C nie były sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług – Nieruchomość B i Nieruchomość C Spółka nabyła od osób fizycznych, nie będących podatnikami VAT. W związku z tym przy nabyciu przez Spółkę Nieruchomości podatek VAT nie wystąpił.
Spółka poza nabyciem Nieruchomości oraz nabyciem praw i obowiązków z umów przedwstępnych nabywała także inne usługi związane z zakupem Nieruchomości (usługi notarialne) i usługi związane z planowanym procesem inwestycyjnym dotyczącym Nieruchomości (usługi projektowe, usługi geodezyjne), dalej łącznie jako „Inne usługi”.
W związku z nabyciem tych Innych usług Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących te czynności. W związku z nabyciem tych innych Usług nie doszło do wytworzenia żadnych części składowych na gruncie, tj. budynków, budowli, urządzeń lub ich części – Nieruchomości pozostały w dalszym ciągu niezabudowane (ich stan nie zmienił się w porównaniu do stanu z dnia nabycia).
Spółka nie zalicza Nieruchomości do środków trwałych ani środków trwałych w budowie.
W wypadku rozwiązania Spółki i otwarcia jej likwidacji nie jest wykluczone, że podział majątku Spółki pomiędzy wspólników nastąpi w naturze, tj. poprzez przeniesienie na wspólników Spółki udziałów we własności Nieruchomości.
1.Czy przeniesienie na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2.W przypadku, gdy w odpowiedzi na pytanie numer 1 organ wyrazi stanowisko, że przeniesienie na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to czy Spółka powinna dokonać korekty kwoty odliczonego podatku naliczonego wynikających z faktur dokumentujących nabycie praw i obowiązków z umów przedwstępnych oraz faktur dokumentujących nabycie Innych usług, w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostaną przeniesione na wspólników udziały we własności Nieruchomości?
Państwa stanowisko w sprawie
1.W ocenie Spółki, przeniesienie na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
2.W ocenie Spółki, w przypadku, gdy w odpowiedzi na pytanie numer 1 organ wyrazi stanowisko, że przeniesienie na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to Spółka powinna dokonać korekty kwoty odliczonego podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących nabycie praw i obowiązków z umów przedwstępnych oraz faktur dokumentujących nabycie Innych usług, w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostaną przeniesione na wspólników udziały we własności Nieruchomości.
Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 1.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Za towary na gruncie ustawy o VAT uznawane są zaś rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).
Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).
Zatem definicja świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT dopełnia definicję dostawy towarów, a takie określenie przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług stanowi wyraz zasady powszechności opodatkowania tym podatkiem.
Świadczenie usług obejmuje każde zachowanie – zarówno działanie (wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie lub tolerowanie).
Jak już wyżej wskazano, ustawa o VAT zalicza do usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy. Usługą na gruncie ustawy o VAT jest przy tym tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni odbiorca świadczenia odnoszący z danego świadczenia korzyść o charakterze majątkowym. W konsekwencji, czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko wtedy, gdy jest wykonywana w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Związek pomiędzy otrzymywaną zapłatą a świadczeniem na rzecz dokonującego zapłaty musi mieć przy tym charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby możliwe było uznanie, że zapłata następuje w zamian za to konkretne świadczenie.
W ocenie Spółki, przeniesienie na Spółkę ogółu praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości, stanowi na gruncie ustawy o VAT świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy.
Art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.; dalej „k.c.”) wyraża zasadę swobody umów: Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Art. 509 § 1 k.c. stanowi, że: Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.
Przedmiotem przelewu (cesji) jest prawo majątkowe, nie towar. Innymi słowy, przedmiotem cesji jest konkretna wierzytelność, czyli prawo majątkowe, które można precyzyjnie określić.
W konsekwencji, sama instytucja przelewu (cesji) jako umowy prawa cywilnego dotyczy jedynie praw, nie zaś konkretnych towarów, nawet jeżeli dostawa danego towaru stanowi niejako „element końcowy” zobowiązania, które było przedmiotem cesji.
Zatem, w ocenie Spółki, przeniesienie ogółu praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości, stanowi na gruncie ustawy o VAT świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy. W ramach tej transakcji gospodarczej doszło bowiem do wstąpienia przez Spółkę w prawa i obowiązki określone w umowach przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, dzięki czemu Spółka uzyskała wymierną korzyść (nabyła prawa i obowiązki określone w umowach przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego), w zamian za co Spółka zapłaciła wynagrodzenie cedentowi.
Pomiędzy Spółką a cedentem powstała zatem więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy. Cedent podjął bowiem określone działania, za które otrzymał od Spółki wynagrodzenie. Natomiast Spółka stała się odbiorcą, beneficjentem tej czynności – bezpośrednim odbiorcą świadczenia, który odniósł korzyść o charakterze majątkowym, ponieważ na Spółkę przeszły wskazane prawa i obowiązki określone w umowach przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego.
Sens ekonomiczny świadczenia wykonanego przez cedenta na rzecz Spółki jest inny niż świadczenia wykonanego na rzecz Spółki przez sprzedających Nieruchomości. Pod względem ekonomicznym Spółkę łączy z cedentem oraz sprzedającymi Nieruchomości inny rodzaj relacji, ponieważ cedent i sprzedający Nieruchomości wnieśli inny wkład do każdej z tych dwóch transakcji. Spółka otrzymała od cedenta coś innego (usługę) niż od sprzedających Nieruchomości (towary – Nieruchomości).
Zatem przeniesienie na Spółkę ogółu praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości, stanowi na gruncie ustawy o VAT świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy.
Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej „DKIS”) – m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych (wszystkie powołane we wniosku interpretacje indywidualne prawa podatkowego dostępne są w Systemie Informacji Celno-Skarbowej EUREKA, https://eureka.mf.gov.pl/): z 15 marca 2024 r., 0113-KDlPT1-2.4012.41.2024.1.KT, z 22 grudnia 2023 0114-KDIP1.4012.593.2023.3.MŻ, z 12 grudnia 2023 r., 0114-KDIP1-1.4012.678.2023.2.MŻ, z 15 września 2023 r., 0111-KDIB3-1.4012.524.2023.4.1CZ, z 15 września 2023 r., 0111KDIB3-1.4012.539.2023.1.AB, z 25 sierpnia 2023 r., 0111-KDIB3-1.4012.475.2023.1.KO, z 30 stycznia 2023 r., 0114-KDIP1-1.4012.674.2022.2.MŻ, z 28 lutego 2022 r., 0112KDIL1-1.4012.868.2021.1.AR.
W związku z powyższym przeniesienie na Spółkę ogółu praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości, stanowi na gruncie ustawy o VAT świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy, które jest odrębną czynnością od dostawy Nieruchomości (sprzedaży Nieruchomości) opisanej w zdarzeniu przyszłym.
Z treści wyżej zacytowanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko wtedy, gdy są to czynności wykonywane odpłatnie.
Od powyższej zasady przewidziano wyjątek w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, co do zasady, każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych przekazywanych nieodpłatnie towarów lub ich części składowych w całości lub w części, z wyjątkiem przekazywania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki (art. 7 ust. 2-4 i ust. 7 ustawy o VAT). Zużycie towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko wtedy, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Natomiast, jeżeli podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia przekazywanych nieodpłatnie towarów lub ich części składowych, to podatnik nie musi dokonywać opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania lub zużycia towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika bez wynagrodzenia (nieodpłatnego przekazania takich towarów).
Mając na względzie powyższe, w związku z tym, że Spółce nie przysługiwało ani w całości, ani w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu Nieruchomości lub ich części składowych, przeniesienie na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach likwidacji Spółki nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, a zatem nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na gruncie ustawy o VAT. Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości (ponieważ przy nabyciu Nieruchomości przez Spółkę podatek naliczony nie wystąpił).
Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia praw i obowiązków z umów przedwstępnych oraz nabycia Innych usług. Nabycie praw i obowiązków z umów przedwstępnych oraz Innych usług nie jest jednak nabyciem lub wytworzeniem towaru ani nabyciem lub wytworzeniem jego części składowych. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ten znajduje zastosowanie, o ile podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia towaru lub jego części składowych.
Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego — w interpretacji indywidualnej wydanej przez DKIS 27 września 2022 r., 0114-KDIP4-2.4012.342.2022.2.AA i w interpretacji indywidualnej wydanej przez DKIS 11 stycznia 2024 r., 0114-KDIP1-1.4012.612.2023.2.KOM.
Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 2.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zasada wynikająca z wyżej zacytowanego przepisu wyklucza więc możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od tego podatku i niepodlegających temu podatkowi.
Natomiast zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonywania są określone w art. 91 ustawy o VAT.
Art. 91 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że: Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Art. 91 ust. 2 ustawy o VAT stanowi natomiast, że: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.
W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Korekty, o której mowa w art. 91 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy o VAT).
Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Art. 91 ust. 7a ustawy o VAT stanowi, że: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 7b ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
Art. 91 ust. 7c ustawy o VAT stanowi, że: Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
Zgodnie zaś z art. 91 ust. 7d ustawy o VAT: W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
Przepisy art. 91 ustawy o VAT wprowadzają więc konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną, między innymi, ze względu na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi, z którą związany jest podatek naliczony. Wprowadzenie procedury korekty ma związek z faktem, że w systemie podatku od wartości dodanej (w tym podatku od towarów i usług) obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia, tzn. odliczenia w momencie nabycia. W momencie nabycia związek towaru lub usługi z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zwykle charakter planowany, a do czasu faktycznego wykorzystania nabytego przez podatnika towaru lub nabytej przez podatnika usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może ulec zmianie, powodując tym samym brak prawa do odliczenia albo wystąpienie prawa do odliczenia.
Spółka dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikających z faktur dokumentujących nabycie praw i obowiązków z umów przedwstępnych oraz nabycie Innych usług. Przeniesienie na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji nie będzie, jak wyżej wskazano czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, wskutek tych czynności, zmieni się prawo Spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących nabycie praw i obowiązków z umów przedwstępnych oraz faktur dokumentujących nabycie Innych usług, a zmiana ta wystąpi w momencie przeniesienia przez Spółkę na wspólników udziału we własności Nieruchomości, a Spółka ma obowiązek dokonania korekty kwoty odliczonego podatku naliczonego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności przeniesienia na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.
Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak wynika z treści art. 7 ust. 2 ustawy, aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:
·dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
·przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
·przekazanie lub użycie towaru następuje na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia lub wszelkie inne darowizny,
·przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.
Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że przesłanka do opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości wystąpi nie tylko w sytuacji, gdy przy jej nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ale również wówczas, gdy prawo takie przysługuje w związku z nabyciem lub wytworzeniem części składowych tej nieruchomości. Przesłanka do opodatkowania wystąpi zatem również w przypadku, gdy zostaną poniesione nakłady na nieruchomość, od których przysługuje prawo do odliczenia.
Wskazali Państwo, że:
·są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT,
·w przypadku likwidacji Spółki, nie jest wykluczone, że podział majątku Spółki nastąpi w naturze, tj. poprzez przeniesienie na wspólników Spółki udziałów we własności Nieruchomości,
·na majątek Spółki składa się Nieruchomość B i Nieruchomość C (Nieruchomości niezabudowane),
·aktem notarialnym z (…) 2021 r. nabyli Państwo ogół praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości:
-sprzedaż ogółu praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych sprzedaży Nieruchomości została udokumentowana przez cedenta fakturami,
-Spółka dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającej z ww. faktur dokumentujących nabycie praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych,
-nabycie praw i obowiązków z umów przedwstępnych było warunkiem nabycia Nieruchomości,
·na podstawie dwóch kolejnych aktów notarialnych z (…) 2021 r., Spółka nabyła Nieruchomości:
-w związku z tą transakcją nie wystąpił podatek VAT (Spółka zakupiła Nieruchomość B i Nieruchomość C od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku VAT),
·poza nabyciem Nieruchomości oraz nabyciem praw i obowiązków z umów przedwstępnych Spółka nabywała także inne usługi związane z zakupem Nieruchomości (usługi notarialne) i usługi związane z planowanym procesem inwestycyjnym dotyczącym Nieruchomości (usługi projektowe, usługi geodezyjne) – Inne usługi, w związku z nabyciem których Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących ww. czynności,
·Nieruchomości pozostają w dalszym ciągu niezabudowane (ich stan nie zmienił się w porównaniu do stanu z dnia nabycia Nieruchomości),
·Spółka nie zalicza Nieruchomości do środków trwałych, ani środków trwałych w budowie.
Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności kwestii podlegania opodatkowaniu czynności przeniesienia na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki, po otwarciu likwidacji Spółki.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.
W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że:
„(…) odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego”.
Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę, należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.
Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:
-istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
-wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
-istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
-odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
-istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
Zgodnie z art. 509 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.
Przedmiotem przelewu jest prawo majątkowe, nie zaś „towar”. Inaczej mówiąc, przedmiotem cesji jest konkretna wierzytelność, czyli dające się precyzyjnie określić prawo majątkowe.
Mając na uwadze powyższe przepisy, sama instytucja cesji jako umowa prawa cywilnego dotyczy wyłącznie praw, a nie konkretnego towaru, nawet, jeżeli dostawa tego towaru jest niejako „efektem końcowym” scedowanego zobowiązania.
Dodatkowo należy zauważyć, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny.
I tak, zgodnie z art. 535 ustawy Kodeks cywilny:
Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny, w myśl którego:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.
Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 ustawy Kodeks cywilny.
Zgodnie z art. 389 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny:
§ 1. Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie.
§ 2. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia.
Z treści powyższego zapisu wynika, że właściwa umowa sprzedaży może być poprzedzona umową przedwstępną. Poprzez umowę przedwstępną strony zobowiązują się do zawarcia w przyszłości przyrzeczonej umowy. Umowa przenosząca własność (sprzedaż) ma charakter umowy wzajemnej, do której odnosi się wyrażona w art. 488 ustawy Kodeks cywilny zasada jednoczesnego wykonania świadczeń, tj. przeniesienia własności nieruchomości i zapłacenia sprzedawcy ceny. Jednakże przepis ten przewiduje również wyjątki, z których najważniejsze znaczenie ma umowa pomiędzy stronami, albowiem w granicach zasady swobody umów ustanowionej w art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny strony mogą ustalić, że przed zawarciem definitywnej umowy sprzedaży kupujący może zapłacić część lub całość ceny.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości, powtórzyć należy, że jak wynika z treści art. 7 ust. 2 ustawy, aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:
·dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
·przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
·przekazanie lub użycie towaru następuje na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia lub wszelkie inne darowizny,
·przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.
Podkreślić ponownie należy, że przesłanka do opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości wystąpi nie tylko w sytuacji, gdy przy jej nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ale również wówczas, gdy prawo takie przysługuje w związku z nabyciem lub wytworzeniem części składowych tej nieruchomości (również w przypadku, gdy zostaną poniesione nakłady na nieruchomość, od których przysługuje prawo do odliczenia).
Odnosząc się do wątpliwości Spółki wskazać należy, że nieprawidłowe jest Państwa twierdzenie, iż z tytułu nabycia Nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wskazali Państwo bowiem, że w związku z nabyciem Nieruchomości Spółka poniosła wydatki związane z Innymi usługami, tj. usługami notarialnymi oraz usługami związanymi z planowanym procesem inwestycyjnym dotyczącym Nieruchomości (usługi projektowe oraz geodezyjne) – od których to wydatków przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz wydatki związane z nabyciem praw i obowiązków wynikających z umów przedwstępnych, która to transakcja – jak sami Państwo wskazali – była warunkiem nabycia Nieruchomości.
Zatem, zarówno Inne wydatki – od których przysługiwało Państwu prawo do odliczenia – jak i wydatki związane z nabyciem praw i obowiązków (bez których nabycie Nieruchomości nie doszłoby do skutku) były związane z nabyciem Nieruchomości. Tym samym, od ww. wydatków, związanych z nabyciem Nieruchomości – wbrew twierdzeniu Spółki – przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
W konsekwencji, w analizowanej sprawie, nieodpłatne przekazanie na rzecz wspólników majątku w ramach likwidacji Spółki, tj. udziałów w Nieruchomościach niezabudowanych, w związku z nabyciem których przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, a tym samym będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
W tym miejscu wskazać należy na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 930/13, z którego wynika, iż:
„(…) przekazanie wspólnikom towarów w wyniku likwidacji spółki kapitałowej podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 u.p.t.u., jako czynione w celach innych niż prowadzona przez spółkę działalność – jeżeli w stosunku do tych towarów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)”.
Z kolei w wyroku NSA z 11 września 2018 r., sygn. akt I FSK 1785/16, Sąd wskazał, że:
„(...) przekazanie nieruchomości wspólnikom będzie opodatkowane na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Przepis ten mówi, że VAT jest należny, gdy podatek został odliczony, a towar jest przekazywany w szczególności na cele osobiste lub jako darowizna (...)”.
Natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z 6 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Lu 150/16, podzielając stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 1062/13, stwierdził również, że:
„(…) przekazanie wspólnikom towarów w wyniku likwidacji spółki kapitałowej podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 u. p. t. u. , jako czynione w celach innych niż prowadzona przez spółkę działalność – jeżeli w stosunku do tych towarów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)”.
Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Nieruchomości przez Spółkę w analizowanej sprawie, powoduje, że występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania udziałów (towarów) w Nieruchomościach wspólnikom Spółki w przypadku jej likwidacji.
Tym samym, nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w Nieruchomościach, będzie wypełniać przesłanki zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy, a tym samym może być uznane za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Podsumowanie
Przeniesienie na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.
W dalszej kolejności Państwa wątpliwości – w przypadku, gdy w odpowiedzi na pytanie numer 1 organ wyrazi stanowisko, że przeniesienie na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – dotyczą kwestii rozstrzygnięcia, czy Spółka powinna dokonać korekty kwoty odliczonego podatku naliczonego wynikających z faktur dokumentujących nabycie praw i obowiązków z umów przedwstępnych oraz faktur dokumentujących nabycie Innych usług, w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostaną przeniesione na wspólników udziały we własności Nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Podsumowanie
W związku z tym, że czynność przeniesienia na wspólników udziałów we własności Nieruchomości w ramach podziału majątku Spółki między wspólników po otwarciu jej likwidacji będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie udzielam odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2, gdyż oczekiwali Państwo na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji uznania Państwa stanowiska w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 1 za prawidłowe.
Odpowiedź na pytanie nr 2, należało zatem uznać za bezzasadną.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Końcowo, odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy zaznaczyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej mają ze swej istoty charakter indywidualny i jednostkowy, są bowiem rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, dotyczą konkretnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych w kontekście określonego stanu prawnego i wiążą organ podatkowy tylko w sprawie, w której zostały wydane. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnych indywidualnych sprawach, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Organ podatkowy jest zobowiązany każdą sprawę traktować indywidualnie. Zatem stanowisko organu podatkowego dotyczące wykładni przepisów prawa podatkowego przedstawionej w powołanych przez Państwa interpretacjach indywidualnych zamyka się w obrębie spraw (przedstawionych stanów faktycznych, zdarzeń przyszłych), dla których interpretacje te zostały wydane.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right