Interpretacja indywidualna z dnia 27 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.107.2024.2.ASK
Możliwość zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków na leasing roweru oraz wydatków na zakup odzieży opatrzonej logo firmy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:
- leasing roweru oraz wydatków związanych z jego późniejszą eksploatacją – jest prawidłowe;
- zakupu odzieży opatrzonej logiem firmy – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lutego 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy możliwości zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków na leasing roweru oraz wydatków na zakup odzieży opatrzonej logo firmy.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 maja 2024 r. (data wpływu 20 maja 2024 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka prowadzi działalność w zakresie doradztwa w zakresie informatyki (PKD 62.02.Z), działalność związaną z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi (PKD 62.03.Z), pozostałą działalność usługową w zakresie technologii informatycznych i komputerowych (PKD 62.09.Z) a także działalność związaną z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z) na zlecenie innych firm. Spółka planuje wyleasingowanie roweru o wartości przekraczającej 10000 zł na cele działalności. Rower będzie służył jako środek transportu do szybszego poruszania się i dojazdu na spotkania z klientami, a także jako reklama podczas zawodów sportowych oraz podczas treningów przygotowawczych do tych zawodów. Użytkowanie roweru ma na celu ominięcie korków w mieście, poprawę punktualności poprzez przewidywalność czasu dojazdu i brak konieczności poszukiwania miejsc parkingowych, a także uniezależnienie się od rosnących i zmiennych kosztów paliwa oraz reklamowanie spółki podczas amatorskich zawodów sportowych, a także rozszerzenie reklamy o kanał internetowy w postaci relacji z wydarzeń sportowych w mediach społecznościowych. Osoba poruszająca się tym rowerem będzie oznaczona logiem spółki w widocznym miejscu na rowerze oraz odzieży wierzchniej.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Opisany we wniosku rower będzie wykorzystywany wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nie będzie użytkowany rekreacyjnie. Jak opisano wcześniej będzie używany poza zawodami do treningów przygotowawczych, a także do przemieszczania się do klientów spółki.
Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi na leasing roweru oraz zakup odzieży opatrzonej logo firmy, o którym mowa we wniosku, a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów:
- rozszerzenie informacji z zakresu nie tylko czysto biznesowego w mediach społecznościowych przyciągnie nowych obserwujących i zwiększy zasięg spółki, a co za tym idzie powiększy liczbę klientów, pozwoli na poszerzenie kontaktów biznesowych.
Rower będzie przedmiotem leasingu operacyjnego.
Do kosztów uzyskania przychodów Spółka chce zaliczyć ratę leasingową oraz ubezpieczenie.
Wszystkie koszty będą dokumentowane fakturami VAT.
Logo będzie widoczne na odzieży tak: górna część małe logo z przodu po lewe stronie oraz duże na plecach, dolna część lewa nogawka zewnętrzna strona.
Odzież opatrzona logo firmy na tą chwilę zostanie przekazana członkowi zarządu.
Przekazana odzież będzie własnością Spółki.
Pytanie
Czy koszty leasingu roweru można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w firmie? Czy późniejsze koszty związane z eksploatacją roweru, wymianą części podlegających zużyciu oraz zakup odzieży opatrzonej logiem firmy, będą również stanowić koszty uzyskania przychodu?
Państwa stanowisko w sprawie
Leasing roweru można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jak również wydatki związane z eksploatacji będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, a także nabycie ubrań opatrzonych logo spółki również będą stanowiły koszt uzyskania przychodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:
- leasing roweru oraz wydatków związanych z jego późniejszą eksploatacją – jest prawidłowe;
- zakup odzieży opatrzonej logiem firmy – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Zgodnie z przepisem art. 17a pkt 1 ustawy o CIT,
Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.
Natomiast stosownie do art. 17b ust. 1 ustawy o CIT,
Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:
1)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3)suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 17b ust. 2 ustawy o CIT,
Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:
1)art. 6,
2)przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3)art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997 r. poz. 143, z 1998 r. poz. 1063 i z 1999 r. poz. 484 i 1178)
- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.
Aby dana umowa mogła zostać uznana za tzw. podatkową umowę leasingu, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:
- przedmiotem umowy mogą być wyłącznie rzeczy i prawa stanowiące środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów,
- jedna ze stron umowy oddaje drugiej przedmiot umowy do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków, za co druga ze stron jest zobowiązana zapłacić.
Jak wynika z powyższego, jeżeli zawarto umowę leasingu spełniającą wymienione wyżej warunki, to ponoszone na jej podstawie opłaty stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego.
Państwa wątpliwości budzi kwestia zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na leasing roweru oraz kosztów związanych z jego eksploatacją.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika, że planują Państwo wyleasingowanie roweru o wartości przekraczającej 10.000 zł na cele działalności . Rower będzie służył jako środek transportu do szybszego poruszania się i dojazdu na spotkania z klientami, a także jako reklama podczas zawodów sportowych oraz treningów przygotowawczych do tych zawodów. Użytkowanie roweru ma na celu ominięcie korków na mieście, poprawę punktualności poprzez przewidywalność czasu dojazdu i brak konieczności poszukiwania miejsc parkingowych, a także uniezależnienie się od rosnących i zmiennych kosztów paliwa oraz reklamowanie spółki podczas amatorskich zawodów sportowych, a także rozszerzenie reklamy o kanał internetowy w postaci relacji z wydarzeń sportowych w mediach społecznościowych. Rower nie będzie użytkowany rekreacyjnie. Leasing roweru przyczyni się do rozszerzenia informacji z zakresu nie tylko czysto biznesowego w mediach społecznościowych, przyciągnie nowych obserwujących i zwiększy zasięg spółki, a co za tym idzie powiększy liczbę klientów, pozwoli na poszerzenie kontaktów biznesowych. Rower będzie przedmiotem leasingu operacyjnego. Do kosztów uzyskania przychodów Spółka chce zaliczyć ratę leasingową oraz ubezpieczenie. Wszystkie koszty będą dokumentowane fakturami VAT.
W celu prawidłowego zaliczenia wydatków związanych z przedmiotem leasingu do kosztów uzyskania przychodów, oprócz spełnienia warunków umowy, należy mieć na uwadze generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Powyższa definicja kosztu uzyskania przychodu ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła,
- został właściwie udokumentowany,
- nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawie o CIT.
Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że wydatki na leasing roweru i jego eksploatację będą mogli Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Jeżeli Spółka zawarła podatkową umowę leasingu, która spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o CIT, to opłaty ustalone w tej umowie, ponoszone przez Państwa w podstawowym okresie umowy z tytułu używania roweru będą stanowić koszty uzyskania przychodów.
Kolejną Państwa wątpliwość dotyczy możliwości zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów zakupu odzieży opatrzonej logo firmy.
Jak wynika z wniosku na odzieży wierzchniej zostanie wszyte Państwa logo. Będzie ono widoczne na górnej części odzieży jako małe logo z przodu po lewej stronie oraz duże logo na plecach. Na dolnej części odzieży logo zostanie umieszczone na lewej nogawce po zewnętrznej stronie. Odzież będzie własnością Spółki i zostanie przekazana członkowi zarządu. Zakup odzieży opatrzonej logo firmy przyczyni się do rozszerzenie informacji z zakresu nie tylko czysto biznesowego w mediach społecznościowych, przyciągnie nowych obserwujących i zwiększy zasięg spółki, a co za tym idzie powiększy liczbę klientów, pozwoli na poszerzenie kontaktów biznesowych.
W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:
Kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych;
Należy zauważyć, że wydatki o jakich mowa we wniosku nie mają charakteru wydatków reprezentacyjnych, lecz są wydatkami o charakterze reklamowym.
Reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Wobec braku definicji pojęcia reklamy należy w tym względzie odwołać się do znaczenia tego terminu w języku potocznym. W świetle objaśnień zawartych w „Słowniku języka polskiego” opracowanym pod redakcją M. Szymczaka (Warszawa 1994, tom III), reklama to: „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi”.
Wydatki poniesione na reklamę, w pełnej wysokości podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wydatki te pozostają w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika.
Art. 16 ustawy CIT nie zawiera regulacji dotyczących odzieży ochronnej i roboczej, w związku z czym należy uznać, powołując się na powyżej przytoczoną generalną zasadę, że wydatki pracodawcy na zakup odzieży ochronnej i roboczej są kosztem uzyskania przychodów.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że odzież, o której mowa we wniosku spełnia funkcję reklamową, gdyż zmierza do identyfikacji Spółki, a co za tym idzie jej rozpoznawalności na rynku, co w efekcie wpływa na zwiększenie przychodów.
Logo jest to znak handlowy, o charakterze graficznym, dzięki któremu podmioty reklamują swoje usługi, przy czym jednocześnie odróżniają się od innych. Logo identyfikowane jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami czy usługami, które poprzez swoje działanie zwiększają ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcają do ich nabycia.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że wydatki ponoszone są na rzecz Państwa pracownika – członka zarządu. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że wydatki które poniosą Państwo na zakup odzież służbowej, oznaczonej logo firmy w widocznym miejscu, będą mogły być uznane za wydatki reklamowe. Odzież ta kojarzy się bowiem z firmą poprzez oznaczenie jej logo Spółki. Taki strój wyróżnia pracowników firmy spośród innych osób i jest formą promocji służącą pozyskaniu innych klientów. Zakupiona przez Państwa tak oznaczona odzież, jako pozbawiona waloru osobistego, nie będzie nadawała się do wykorzystania w innym miejscu niż w pracy w firmie prowadzonej przez Państwa. Odzież oznaczona logo firmy stanowi swoiste dodatkowe narzędzie do osiągnięcia przez Państwa przychodu w przyszłości i zabezpieczenie przychodu osiąganego obecnie. Zatem, wydatki te w pełnej wysokości będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:
- leasing roweru oraz wydatków związanych z jego późniejszą eksploatacją – jest prawidłowe;
- zakup odzieży opatrzonej logiem firmy – jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).