Interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.239.2024.1.KK

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Uzupełnili go Państwo pismem z 27 maja 2024 r. (wpływ 27 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (dalej: „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności prawnych.

Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne. Na podstawie art. 6 ust. 1 przedmiotowej ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, wśród których wymienia się m.in. zadania z zakresu kultury, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

W strukturze organizacyjnej JST występują jednostki organizacyjne mające status jednostek budżetowych, m.in. Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury (dalej: „M-GOK”). M-GOK działa w formie samorządowej instytucji kultury, a swoją działalność realizuje w szczególności na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ustawa ta nadaje samorządowym instytucjom kultury osobowość prawną.

7 stycznia 2022 r. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pn. „(…)” (dalej: „Projekt”) ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Gmina została zobowiązana do dołączenia do wniosku o przyznanie pomocy powyższej inwestycji „Oświadczenia o kwalifikowalności VAT”, w którym oświadczyła, że figuruje w ewidencji podatników podatku VAT i realizując powyższą operację nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT.

Realizując inwestycję, Gmina nie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż powyższa inwestycja została zrealizowana w ramach zadania własnego wynikającego z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40, z późn. zm.). Podatek VAT od zakupionych towarów i usług niezbędnych do wykonania tej inwestycji został uznany jako wydatek kwalifikowany projektu.

11 stycznia 2023 r. Gmina podpisała z Województwem umowę o przyznaniu pomocy. Obowiązkowym załącznikiem do wniosku o płatność jest interpretacja indywidualna w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach zakupu związanych z realizowaną inwestycją. Celem ogólnym projektu było zagospodarowanie otoczenia obiektu Centrum Promocji (…) na cele społeczno-kulturalne. Okres realizacji projektu: nie później niż w terminie 2 lat od dnia zawarcia umowy i nie później niż do dnia 30 czerwca 2024 r.

Gmina poniosła wydatki inwestycyjne (dalej: „Wydatki”) związane z realizacją ww. projektu, które zostały sfinansowane ze środków własnych Gminy. Wydatki zostały każdorazowo udokumentowane wystawionymi na Gminę fakturami VAT, na których Gmina oznaczona była jako nabywca przedmiotowych towarów i usług. Gmina jest właścicielem gruntu, na którym zrealizowana została inwestycja i poniosła wszystkie koszty związane z realizacją przedmiotowej inwestycji. Wydatki zostały dokumentowane wystawionymi przez dostawców/wykonawców na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego.

W ramach zadania wykonano:

(…).

Powstałe schody służą również jako scena do organizowania imprez kulturalnych na świeżym powietrzu (wstęp na imprezy jest wyłącznie nieodpłatny), co umożliwiło powstanie otwartej reprezentacyjnej przestrzeni miasta.

Zrewitalizowany obszar jest dostępny dla mieszkańców na cele kulturalne, społeczne i rekreacyjne. Co do tej inwestycji Gmina nie planuje rozpoczęcia żadnej działalności gospodarczej. Majątek powstały wskutek realizacji tej inwestycji będzie służył zaspokojeniu potrzeb wspólnoty, w szczególności nie będzie on wykorzystywany przez Gminę do prowadzenia działalności gospodarczej.

Wybudowane schody stanowią również wejście do budynku Centrum Promocji (…) (dalej: „Centrum”). Budynek Centrum jest użytkowany przez M-GOK  na podstawie nieodpłatnej umowy użyczenia. M-GOK jest jednostką budżetową Gminy, do której zadań statutowych należy m.in. rozpoznawanie i rozbudzanie zainteresowań oraz potrzeb kulturalnych, wychowywanie przez sztukę – edukacja kulturalna, gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, ochrona i udostępnianie dóbr kultury, tworzenie warunków dla funkcjonowania amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowania sztuką, upowszechnianie wiedzy o sztuce, organizowanie działalności środowiskowej w zespołach, kołach i klubach zainteresowań itp.

Pomieszczenia budynku Centrum, Gmina wykorzystuje oraz będzie wykorzystywała wyłącznie do wykonywania zadań własnych m.in. organizacja wydarzeń kulturalno-rozrywkowych, na które wstęp jest bezpłatny, będące poza zakresem działalności gospodarczej, a więc do czynności niepodlegających ustawie o VAT. Budynek i schody stanowią środek trwały Gminy.

Do dnia złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, Gmina poniosła wydatki na roboty budowlane, nadzór inwestorski, nadzór archeologiczny, od których nie odliczyła podatku naliczonego. Gmina uwzględniła w budżecie przedmiotowego projektu koszty podatku VAT, jako koszty kwalifikowalne projektu i tym samym otrzyma do nich dofinansowanie.

Podatek może być uznany za wydatek kwalifikowalny tylko wtedy, gdy beneficjent nie ma prawnej możliwości jego odzyskania. W związku z powyższym, niezbędne jest uzyskanie interpretacji, czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu, w myśl przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pytanie

Czy w zaistniałym stanie faktycznym, Gminie przysługuje prawo do odliczenia w całości kwoty VAT naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „(…)”?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty VAT naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „(…)”.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności- za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza- według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zadania własne obejmują sprawy m.in.: kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Przedstawiona wyżej zasada nie daje możliwości odzyskania Gminie naliczonego podatku VAT w całości ani w części, ponieważ Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem przedmiotowej inwestycji i nie będzie osiągała z tego tytułu żadnych dochodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”, zgodnie z którym:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to więc wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym:

Należy w tym miejscu wskazać, że umowa użyczenia jest umową uregulowaną w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Jak stanowi art. 710 ww. ustawy:

Zatem umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, wśród których wymienia się m.in. zadania z zakresu kultury, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

W strukturze organizacyjnej JST występują jednostki organizacyjne mające status jednostek budżetowych, m.in. Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury (dalej: „M-GOK”). M-GOK działa w formie samorządowej instytucji kultury.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pn. „(…)” (dalej: „Projekt”) ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Realizując inwestycję, Gmina nie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż powyższa inwestycja została zrealizowana w ramach zadania własnego.

Celem ogólnym projektu było zagospodarowanie otoczenia obiektu Centrum Promocji (…) na cele społeczno-kulturalne. Okres realizacji projektu: nie później niż w terminie 2 lat od dnia zawarcia umowy i nie później niż do dnia 30 czerwca 2024 r.

Gmina poniosła wydatki inwestycyjne (dalej: „Wydatki”) związane z realizacją ww. projektu, które zostały sfinansowane ze środków własnych Gminy. Wydatki zostały każdorazowo udokumentowane wystawionymi na Gminę fakturami VAT, na których Gmina oznaczona była jako nabywca przedmiotowych towarów i usług. Gmina jest właścicielem gruntu, na którym zrealizowana została inwestycja i poniosła wszystkie koszty związane z realizacją przedmiotowej inwestycji.

W ramach zadania wykonano:

(…).

Powstałe schody służą również jako scena do organizowania imprez kulturalnych na świeżym powietrzu (wstęp na imprezy jest wyłącznie nieodpłatny), co umożliwiło powstanie otwartej reprezentacyjnej przestrzeni miasta.

Zrewitalizowany obszar jest dostępny dla mieszkańców na cele kulturalne, społeczne i rekreacyjne. Co do tej inwestycji Gmina nie planuje rozpoczęcia żadnej działalności gospodarczej. Majątek powstały wskutek realizacji tej inwestycji będzie służył zaspokojeniu potrzeb wspólnoty, w szczególności nie będzie on wykorzystywany przez Gminę do prowadzenia działalności gospodarczej.

Wybudowane schody stanowią również wejście do budynku Centrum Promocji (…) (dalej: „Centrum”). Budynek Centrum jest użytkowany przez M-GOK na podstawie nieodpłatnej umowy użyczenia. M-GOK jest jednostką budżetową Gminy, do której zadań statutowych należy m.in. rozpoznawanie i rozbudzanie zainteresowań oraz potrzeb kulturalnych, wychowywanie przez sztukę – edukacja kulturalna, gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, ochrona i udostępnianie dóbr kultury, tworzenie warunków dla funkcjonowania amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowania sztuką, upowszechnianie wiedzy o sztuce, organizowanie działalności środowiskowej w zespołach, kołach i klubach zainteresowań itp.

Pomieszczenia budynku Centrum, Gmina wykorzystuje oraz będzie wykorzystywała wyłącznie do wykonywania zadań własnych m.in. organizacja wydarzeń kulturalno-rozrywkowych, na które wstęp jest bezpłatny, będące poza zakresem działalności gospodarczej, a więc do czynności niepodlegających ustawie o VAT. Budynek i schody stanowią środek trwały Gminy. Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia w całości kwoty VAT naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „(…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, bowiem mimo, iż są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to jednak – jak wynika z opisu sprawy – towary i usługi nabyte w ramach realizacji wskazanego projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, nie mają Państwo – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją ww. projektu.

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia w całości kwoty VAT naliczonego wynikającego z wydatków poniesionych na realizację projektu pn. „(…)”.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii prawa do odzyskania przez Państwa podatku VAT.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „wydatku kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).