Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 3 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.190.2024.2.NC
Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 maja 2024 r. (data wpływu).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca od dnia (...) 2016 r. prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą A (NIP: (...)), której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD: 62.01 Z).
Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Wnioskodawca od roku 2022 rozlicza się z zastosowaniem podatku liniowego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, od kwietnia 2022 r., współpracuje X Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (dalej jako „Spółka”) na podstawie pisemnej umowy o współpracy z dnia 17 marca 2022 r.
Wnioskodawca świadczy usługi na terenie Polski, zdalnie i jest niezależnym wykonawcą. Co do zasady ma dowolność miejsca, czasu i sposobu wykonywania usług i raportuje wykonywanie przez niego usługi, czas tych usług.
Na mocy przedmiotowej umowy Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia na rzecz Spółki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w sposób samodzielny usług programistycznych i analizy wymagań oraz sprawdzania jakości produktów. W szczególności Wnioskodawcy powierzono wykonywanie projektów architektury, projektów integracji oraz API, programowanie części klienckiej i serwerowej, systemów webowych, rozwijanie testów automatycznych, tworzenie prototypów, rozpoznawanie nowych technologii, administracji środowisk deweloperskich, tworzenie, prowadzenie i konsultowanie kampanii ecommerce, wspieranie zespołu deweloperów w zakresie zadań devops i utrzymania systemów, dokumentowanie projektów oraz postępów pracy, konsultowanie rozwiązań biznesowych oraz informatycznych, prowadzenie analiz przypadków oraz istniejących systemów, konsultowanie procesów rekrutacji zespołów, testowania manualnego w ramach projektów Spółki. Przedmiotem wniosku są wszystkie ww. zadania programistyczne (z wyjątkiem zatem tych, które nie prowadzą do wytworzenia programów komputerowych, tj. prac konsultacyjnych, utrzymaniowych, analitycznych i związanych z kampanią ecommerce).
Wnioskodawca jest programistą i pisze/rozwija kod samodzielnie w ramach swojej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie korzysta z efektów prac osób trzecich, a jedynie korzysta z otwartych bibliotek jako narzędzia programistycznego. Wnioskodawca pełni rolę backend developera i zajmuje się tworzeniem nowych komponentów (modułów/bloków) oraz kodu je obsługującego.
(...)
Oprogramowanie umożliwia obsługę sprzedaży usług (...). Wnioskodawca na bieżąco tworzy również i wdraża nowości i funkcjonalności. Zajmuje się stroną backendową oraz frontendową (ale tylko do stworzenia wyglądu edytorów konfiguracji).
Wnioskodawca dobiera narzędzia w zależności od wymagań i specyfiki danej funkcjonalności. Technologie i narzędzia wykorzystywane przez Wnioskodawcę do tworzenia/rozwijania oprogramowania to:
(...)
Oprócz narzędzi platforma (...) wszystkie pozostałe Wnioskodawca musiał poznać i się ich nauczyć na potrzeby projektu.
Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, w którym jednak każdy odpowiada za własne zadania i wykonuje je osobiście, w ramach własnej działalności. Rozdziałem zadań zajmuje się Product Owner (w systemie Jira).
Zgodnie z postanowieniami umowy, z chwilą wykonania przez Wnioskodawcę programów komputerowych (utworu), przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wskazanych w umowie bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych Wnioskodawca nieodwołalnie wyraża Spółce oraz dalszym uprawnionym, zgodę na wprowadzanie zmian do utworów lub ich części, w tym na łączenie z innymi utworami, dokonywanie ulepszeń oraz opracowań utworów lub ich składników, rozporządzanie i rozpowszechnianie zmienionymi utworami i ich opracowaniami oraz korzystanie z nich na polach eksploatacji wskazanych w umowie. Spółka może udzielać dalszych zgód w tym zakresie.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje w ramach wynagrodzenia określonego w umowie.
Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe. Wynagrodzenie Wnioskodawcy jest obliczone według stawki za każdy dzień świadczenia usługi. Wnioskodawca prowadzi raporty/zestawienia wykonywanych przez niego prac, co pozwala mu na ustalenie jaka część wynagrodzenia przypada na przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów na Spółkę. Wnioskodawca zatem skutecznie przenosił/przenosi na rzecz ww. Spółki autorskie prawa majątkowe i uzyskiwał/uzyskuje w zamian za to kwalifikowane dochody. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzały/potwierdzają także same czynności faktyczne Stron. W danym miesiącu Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, do których przenosił/przenosi autorskie prawa majątkowe na Spółkę z chwilą opisaną powyżej. Programy były odbierane/przyjmowane i są nadal przez Spółkę. Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za przeniesienie praw), a Spółka opłaca taką fakturę. Pomiędzy pracami Wnioskodawcy, a uzyskiwanym wynagrodzeniem istniała/istnieje bezpośrednia i faktyczna zależność, albowiem gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał/ulepszał oprogramowania, to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie umowy, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP. Programy komputerowe są wyodrębniane przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca współpracując z ww. Spółką, tworzy programy komputerowe, a więc utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia, w grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone.
Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego.
Stanowisko to znajduje potwierdzenie w pkt 7 preambuły dyrektywy 2009/24/WE, zakładającym, że pojęcie „program komputerowy” obejmuje także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.
W skład chronionych elementów programu komputerowego wchodzą także interfejsy, stanowiące te składniki aplikacji, które zawierają dane służące poprawnemu jej funkcjonowaniu w relacjach z innymi rozwiązaniami informatycznymi. Artykuł 74 ust. 2 prawa autorskiego wskazuje m.in. na ochronę „łączy”, przy czym termin ten należy utożsamiać z interfejsami oprogramowania. Elementami interfejsów programu komputerowego pozostają w szczególności: nagłówki plików, informacje o strukturze danych, wywoływanie mapowania informacji, prototypy funkcji, zmienne, parametry i wartości stałe, specyfikacje danych i formatów danych, wywoływanie funkcji programu, parametry związane z wyświetlanym obrazem, wywoływanie nazw funkcji i inne informacje niezbędne do stworzenia aplikacji współdziałającej z systemem operacyjnym. Nadto, dopuszcza się ochronę formy wyrażenia algorytmu w językach programowania, przybierającą postać zbioru komend, przy wykorzystaniu określonego rodzaju ich usystematyzowania (tak Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych Komentarz red. prof. UO dr hab. Ewa Ferenc-Szydełko, rok 2021, wydanie 4).
Mając na uwadze wszystko powyższe, wskazać trzeba, iż Wnioskodawca tworzył/tworzy tak rozumiane programy komputerowe – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z dokumentacją techniczną (rozumianą jako zestaw instrukcji) – a więc utwory podlegające ochronie na mocy przepisów prawa autorskiego i stanowiące kwalifikowane prawa IP na gruncie przepisów regulujących ulgę IP BOX (ustawy o PIT).
Wnioskodawca tworzy bowiem kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania składające się na określone moduły danego oprogramowania, o których mowa powyżej. W przedmiotowych kodach źródłowych zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania. Jako programy komputerowe Wnioskodawca rozumie właśnie ww. kody źródłowe, interfejsy napisane przez niego, składające się na określone moduły (pakiety) oprogramowania – nowe funkcjonalności, które są dostarczane Spółce i do których Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe i osobiste.
Reasumując, efektem ww. czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach współpracy ze Spółką były/są będą nowe funkcjonalności – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową, tj. programy komputerowe – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności/zadania Wnioskodawcy szczegółowo opisane powyżej, a zmierzające do tworzenia utworów chronionych są przedmiotem niniejszego wniosku. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają/ nie miały charakteru rutynowego. Wnioskodawca tworząc nowe funkcjonalności rozwijał i rozwija oprogramowanie dla i na potrzeby Spółki lub jej klienta i odbywa się to na podstawie umowy z tą Spółką. Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna i samodzielna działalność na potrzeby kontraktu zawartego ze Spółką obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstawał/powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu. Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe jak i rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania były/są/będą to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych
Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, algorytmów, interfejsów składających się na moduły oprogramowania, jak również ww. dokumentacji), co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na ww. Spółkę odbywały się/odbywają się każdorazowo na podstawie umowy zawartej ze Spółką. Działalność opisaną we wniosku, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych dla Spółki Wnioskodawca kwalifikuje jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jest to jednakże samodzielna kwalifikacja Wnioskodawcy na podstawie przedstawionego przez niego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jednak w ramach pytania interpretacyjnego nr 2 domaga się zbadania również tej kwestii przez organ, gdyż prace rozwojowe stanowią element definicji prac badawczo-rozwojowych uregulowanych przepisami ustawy o PIT. Podkreślić przy tym trzeba, iż Krajowa Informacja Skarbowa nie może uchylać się od swojego obowiązku w tym zakresie, domagając się jednoznacznego wskazania przez Wnioskodawcę czy prowadzi on prace rozwojowe czy też nie, albowiem prowadziłoby to do samodzielnej odpowiedzi podatnika na pytanie, które de facto stanowi jego wątpliwość i które poddaje rozważaniom organu.
Zwrócić należy uwagę, że w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, tj. w wyroku w sprawie o sygn. akt: II FSK 2703/20 z dnia 09 września 2022 r., sąd wskazał, że „organy skarbowe nie mogą przerzucać odpowiedzialności za ocenę prawną deklarowanych faktów na podatnika. Rolą wnioskującego jest zadeklarować fakty, a organ powinien ocenić tę deklarację pod względem prawnym, nie tylko według przepisów podatkowych. Powinien też dokonać wykładni przepisów licznych ustaw niepodatkowych, o ile ta ocena rzutuje na finalną ocenę podatkową”.
Tym samym, Wnioskodawca niniejszym wnioskiem przedstawia jedynie fakty, których domaga się oceny przez organ w ramach przepisów podatkowych. Zamiarem Wnioskodawcy jest uzyskanie oceny czy podejmowana przez niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy, a opisane przez niego we wniosku.
Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, a zakwalifikowane przez niego jako prace rozwojowe były i są wyodrębnione ze względu na cel ich prowadzenia, tj. w ramach danego projektu, nad którym pracował/pracuje Wnioskodawca i w ramach każdej tworzonej funkcjonalności opisanego we wniosku oprogramowania. Prace te obejmowały łącznie: nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, łączenie przez niego wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z rożnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac), kształtowanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy oraz wykorzystywanie tej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań. Prowadzone prace służyły/służą planowaniu projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów – programów komputerowych w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki.
Wnioskodawca prowadzi tak rozumiane prace rozwojowe w okresie współpracy ze Spółką, tj. od kwietnia 2022 r. i są one kontynuowane. Poszczególne prace dotyczą tworzenia nowych, innowacyjnych modułów/funkcjonalności opisanego oprogramowania. Celem lub celami tych prac jest wytworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania i w konsekwencji rozwinięcie/ulepszenie ww. oprogramowania. Prace te obejmują czynności takie jak: zbadanie/analiza problemu, wyszukiwanie rozwiązania, planowanie rozwiązania i prac, implementacja rozwiązania, sprawdzenie rozwiązania, implementacja rozwiązania właściwego, testowanie, dostrajanie/ulepszanie rozwiązania właściwego.
Celem/celami jakie Wnioskodawca postawił/stawia sobie w zakresie tworzonego/rozwijanego/ulepszanego oprogramowania jest to, aby wytworzyć sprawnie działającą funkcjonalność (lub funkcjonalności), którą zamówiła Spółka, w pełni odpowiadającą jej potrzebom/potrzebom jej klienta, zaprojektowaną i zaimplementowaną stricte pod danego Klienta/Spółkę, odróżniającą się od gotowych rozwiązań na rynku. Rezultatem prac ma być funkcjonalność dobrej jakości, wydajna, użyteczna, utrzymalna, skalowalna i bezpieczna. Wnioskodawca zatem ma z góry ustalony rezultat swoich prac jakim jest konkretny program komputerowy, który ma działać w konkretny sposób i służyć konkretnym celom/odpowiadać na konkretne zapotrzebowania. Ten produkt jednak ma powstać poprzez zastosowanie nowych technologii i wykorzystanie nowo zdobytej wiedzy Finalnym celem jest wytworzenie innowacyjnego produktu, który jest/będzie efektem pracy twórczej, kreatywnej Wnioskodawcy.
W wyniku prac Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, tj. program komputerowy/programy komputerowe w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Taki produkt/produkty były/są projektowane i tworzone na potrzeby realizacji kontraktu ze Spółką, w zamian za co Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody. Wnioskodawca oferuje takie produkty i usługi w swojej działalności gospodarczej. Tworzone przez Wnioskodawcę produkty były/są innowacyjne, nie mają swoich odpowiedników na rynku i odpowiadają na potrzeby Spółki/klienta. Wnioskodawca w celu ich wytworzenia musi zdobyć lub pogłębić posiadaną przez niego wiedzę celem możliwości wytworzenia takich nowych funkcjonalności.
Wnioskodawca w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki/jej klienta bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac opisanych we wniosku.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy ze Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe były, są i będą przenoszone na Spółkę są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach opisanych prac. Wnioskodawca prowadzi/prowadził te prace w odniesieniu do każdego tworzonego przez niego kwalifikowanego IP. Wnioskodawca do tworzenia nowych rozwiązań wykorzystuje zdobytą już wcześniej wiedzę jednak na potrzeby projektów nieustannie ją poszerza
Otrzymywane przez Wnioskodawcę przychody są bezpośrednim skutkiem prowadzonej przez niego i opisanej we wniosku działalności, są efektami tej działalności. Gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych w sposób opisany we wniosku, nie uzyskiwałby przychodów ze współpracy z kontrahentem (Spółką). Opisane prace zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Tymi wynikami/ wynikiem były/są/będą nowe moduły, rozwinięcia, funkcjonalności oprogramowania, aplikacje. Wynik/wyniki tych prac miały/mają/będą miały każdorazowe formę programów komputerowych. Ten wynik/te wyniki były lub będą wykorzystywane/ są wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy w celach zarobkowych, komercyjnych.
Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosił, przenosi i będzie przenosił na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, Wnioskodawca osiągał, osiąga i będzie osiągał dochody ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz Spółki.
W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił m.in. wydatki takie jak:
1)opłaty za Internet,
2)wydatki na urządzenia do testowania obsługi strony (telefony, tablety), których Wnioskodawca nie używa w inny sposób niż do testowania strony na konkretnych modelach urządzenia.
Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla Spółki – fizycznego wytwarzania na jego rzecz programów komputerowych i są one ponoszone na rzecz prac opisanych w niniejszym wniosku. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania.
Powyżej Wnioskodawca wymienia jedynie te wydatki, co do których domaga się uzyskania oceny organu.
Wszystkie wskazane we wniosku wydatki, których dotyczy pytanie czwarte były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (w całości albo w odpowiedniej części).
Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej –programu komputerowego. Wnioskodawca ma na uwadze kryteria ustawowe niezbędne do wyliczenia wskaźnika nexus zgodnie ze wzorem z art. 30ca ust. 4-5 ustaw o PIT, w tym przede wszystkim bezpośredni związek danego wydatku z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem danego kwalifikowanego prawa IP. Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, które spełniają te warunki. Dla obliczenia wskaźnika nexus Wnioskodawca wyklucza koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca pamięta, aby istniał związek między:
–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem. Wnioskodawca rzeczywiście poniósł/ponosi wydatki opisane we wniosku, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wydatki te (związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP) należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 PDOFizU, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).
W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką uzyskane w latach 2022-2023 (od kwietnia 2022 r.) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach (tj. w roku 2024 i dalszych) ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca ma świadomość, że w przypadku zmiany stanu faktycznego w przyszłości, interpretacja wydana na gruncie niniejszego wniosku nie będzie stanowiła dla niego dalszej ochrony i zajdzie konieczność wystąpienia z nowym wnioskiem.
Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru. Prowadzenie ewidencji (o której mowa w art. 30cb ustawy) w sposób bieżący zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w związku z którym Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencji podatkowej. Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania/przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej i zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.
Uzupełnienie
Wnioskodawca wskazał że wniosek dotyczy zaistniałych stanów faktycznych (lata 2022-2023) jak i zdarzenia przyszłego (lata następne).
Wnioskodawca zakłada, że dochody uzyskiwane w kolejnych latach podatkowych będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionych we wniosku. W przypadku gdyby okoliczności faktyczne uległy zmianie, Wnioskodawca ma świadomość, że wydana na gruncie niniejszego wniosku interpretacja nie będzie stanowiła dla niego dalszej ochrony.
Wnioskodawca doprecyzował, że pojęcia takie jak: „program komputerowy”, „oprogramowanie”, „nowe funkcjonalności”, „komponent”, „moduł (pakiet)”, „blok”, „utwór”, „projekt”, „system”, „kod źródłowy”, „interfejs” „algorytm”, „projekty architektury”, „projekty integracji oraz API”, „system webowy”, „prototypy”, „nowe technologie”, „nowy komponent” stosuje zamiennie.
Jako oprogramowanie rozumie natomiast oprogramowanie/system webowy umożliwiający obsługę sprzedaży usług, o którym mowa we wniosku. Wnioskodawca rozwijając/ulepszając ww. oprogramowanie/system tworzy nowe programy komputerowe, tj. nowe kody źródłowe, interfejsy, algorytmy składające się na nowe moduły (pakiety/bloki), a więc funkcjonalności/rozwinięcia/ulepszenia tego oprogramowania. Wnioskodawca tworzy projekty architektury, integracji oraz API, a następnie tworzy prototypy rozwiązań, które po przetestowaniu finalnie stanowią nowe komponenty/modułu oprogramowania (jego rozwinięcia/ulepszenia). Powyższe realizowane jest przez Wnioskodawcę z użyciem nowych technologii.
Wnioskodawca tworzy i rozwija/ulepsza oprogramowanie umożliwiające obsługę sprzedaży usług, o którym mowa we wniosku. Wnioskodawca w danych okresach stworzył takie funkcjonalności oprogramowania jak:
(...)
Powyżej przedstawiono przeznaczenie i funkcje poszczególnych programów komputerowych, funkcjonalności oprogramowania, przy czym nie mają one swoich konkretnych nazw.
Wnioskodawca wyjaśnił, że pojęcie „wykonywanie projektów architektury” odnosi się do procesu projektowania struktury i organizacji systemów informatycznych. Wykonywanie projektów architektury oprogramowania obejmuje planowanie, projektowanie, implementację i zarządzanie różnymi aspektami systemu, ale w kontekście programistycznym. Kluczowe aspekty wykonywania projektów architektury oprogramowania:
–Analiza wymagań: Rozpoczyna się od zrozumienia potrzeb użytkowników i wymagań funkcjonalnych oraz niefunkcjonalnych, takich jak wydajność, skalowalność, bezpieczeństwo i łatwość konserwacji;
–Projektowanie architektury: Na podstawie analizy wymagań tworzona jest architektura systemu, obejmująca strukturę komponentów, ich relacje, interfejsy oraz sposób komunikacji między nimi;
–Wybór technologii: Następnie dokonuje się wyboru odpowiednich technologii i narzędzi, które będą wspierać zaprojektowaną architekturę, biorąc pod uwagę zarówno wymagania funkcjonalne, jak i niefunkcjonalne;
–Implementacja: Po ustaleniu architektury, przystępuje się do implementacji poszczególnych komponentów systemu, włączając w to pisanie kodu, tworzenie baz danych oraz integrację zewnętrznych usług i systemów;
–Testowanie: Po zaimplementowaniu systemu, przeprowadza się testy, aby sprawdzić jego działanie i zgodność z wymaganiami. Testowanie może obejmować testy jednostkowe, integracyjne, oraz testy wydajnościowe i bezpieczeństwa;
–Wdrożenie i utrzymanie: Po zakończeniu testów, system jest wdrażany do produkcji, a następnie utrzymywany i rozwijany w zależności od zmieniających się potrzeb i wymagań.
„Wykonywanie projektów integracji oraz API” odnosi się do procesu projektowania, implementacji i zarządzania interfejsami komunikacyjnymi między różnymi systemami, aplikacjami lub usługami. Integracja i interfejsy API są kluczowe dla współpracy między odrębnymi systemami informatycznymi, umożliwiając wymianę danych i komunikację. Aspekty są podobne do tych przy projektowaniu architektury, uproszczony do wyboru formatu danych (np. (...)) i metody komunikacji (np. (...)) oraz zabezpieczenia dostępu (np. tokeny autoryzacyjne). Efektem realizacji ww. czynności są odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wnioskodawca wskazał, że „nowymi funkcjonalnościami” jakie wytworzył w okresie objętym wnioskiem są nowe funkcjonalności – oprogramowania wymienione i opisane w treści uzupełnienia do wniosku. Funkcjonalności zostały wytworzone przez Wnioskodawcę, tj. stworzone/rozwinięte w okresie, którego dotyczy wniosek.
„Nowe funkcjonalności” stanowią efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy i są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509)?,
Tworzone i rozwijane programy komputerowe – nowe funkcjonalności w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących i są oryginalne, gdyż Wnioskodawca często wprowadza rozwiązania eksperymentalne. Wnioskodawca wymyśla rozwiązanie na podstawie przeprowadzanych przez niego badań zachowań użytkowników, tak aby zmienić/wprowadzić konfigurację dającą lepsze wyniki. Rozwiązania są również oryginalne gdyż są dedykowane Spółce/jej klientowi i nie mają swoich gotowych odpowiedników na rynku.
Wnioskodawca dobiera narzędzia w zależności od wymagań i specyfiki danej funkcjonalności. Technologie i narzędzia wykorzystywane przez Wnioskodawcę do tworzenia/rozwijania oprogramowania to:
Oprócz narzędzi platforma (...) wszystkie pozostałe Wnioskodawca musiał poznać i się ich nauczyć na potrzeby projektu. Tworzone i rozwijane programy komputerowe w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących właśnie z uwagi na zastosowane nowe technologie, podejście do nich, jak również rozwiązania eksperymentalne tworzone i implementowane przez Wnioskodawcę przy użyciu tych technologii. Wszystkie zastosowane nowe technologie (oprócz narzędzi (...)) odróżniają wytworzone/rozwinięte programy komputerowe od już istniejących w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.
Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do programów komputerowych, oprogramowania których dotyczy wniosek (oprogramowania umożliwiające obsługę sprzedaży usług), przejawia się w tym, że na skutek działań Wnioskodawcy podejmowanych w kierunku tworzenia/rozwijania powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem działalności Wnioskodawcy, są wytworem jego intelektu. Wnioskodawca, co do zasady w każdym przypadku przyjmując zadanie do realizacji, a polegające na usprawnieniu/ulepszeniu/rozwinięciu/zmodyfikowaniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku w ramach projektu) o innowacje, zapoznaje się z problemem klienta/użytkownika, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności, wprowadza rozwiązanie eksperymentalne/prototyp, testuje je i następnie przekazuje kontrahentowi, wdraża do istniejącego oprogramowania. Oprogramowanie jest nieustannie rozwijane o nowe funkcjonalności tak, aby było konkurencyjne, odpowiadało na potrzeby klienta/użytkownika i odróżniało się od rozwiązań dostępnych na rynku. Tworząc/rozwijając/ulepszając oprogramowanie Wnioskodawca zapoznaje się z istniejącym systemem, bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem Spółki lub jej klientów/użytkowników końcowych.
Tworzenie i rozwijanie oprogramowania przez Wnioskodawcę dotyczy/będzie dotyczyło ulepszania oprogramowania pod kątem potrzeb klienta i użytkowników końcowych. Będzie miało na celu stworzenie albo zmodyfikowanie konfiguracji w ten sposób, aby dawała ona jak najlepsze wyniki. Jak to już zostało wskazane we wniosku i powyżej, Wnioskodawca dobiera narzędzia w zależności od wymagań i specyfiki danej funkcjonalności. Technologie i narzędzia wykorzystywane przez Wnioskodawcę do tworzenia/rozwijania oprogramowania to:
(...)
Oprócz narzędzi platforma (...), wszystkie pozostałe Wnioskodawca musiał poznać i się ich nauczyć na potrzeby projektu. Tworzone i rozwijane programy komputerowe w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących właśnie z uwagi na zastosowane nowe technologie, podejście do nich, jak również rozwiązania eksperymentalne tworzone i implementowane przez Wnioskodawcę przy użyciu tych technologii. Wszystkie zastosowane nowe technologie (oprócz narzędzi (...)) odróżniają wytworzone/rozwinięte programy komputerowe od już istniejących w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.
Wnioskodawca tworzy rozwiązania eksperymentalne oparte na badaniu zachowań użytkowników, dedykowane klientowi i które nie mają swoich odpowiedników na rynku. Wytworzone/rozwinięte oprogramowania w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań funkcjonujących we wcześniejszej praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, gdyż są nowe i nie miały wcześniej swoich odpowiedników.
Technologie i narzędzia wykorzystywane przez Wnioskodawcę do tworzenia/rozwijania oprogramowania to: (...), wszystkie pozostałe Wnioskodawca musiał poznać i się ich nauczyć na potrzeby projektu. Tworzone i rozwijane programy komputerowe w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących właśnie z uwagi na zastosowane nowe technologie, podejście do nich, jak również rozwiązania eksperymentalne tworzone i implementowane przez Wnioskodawcę przy użyciu tych technologii. Wszystkie zastosowane nowe technologie (oprócz narzędzi (...)) odróżniają wytworzone/rozwinięte programy komputerowe od już istniejących w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy – gdyż nie były one wcześniej przez niego stosowane.
Wnioskodawca wskazał, że zmiany wprowadzane przez niego do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Poprzez rozwijanie i ulepszanie oprogramowania, Wnioskodawca rozumie tworzenie nowej funkcjonalności, która jest implementowana do oprogramowania, przez co w swoim efekcie jest ono ulepszane/rozwijane.
Rezultatem pracy Wnioskodawcy jest dokumentacja techniczna rozumiana jako instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalają przekształcić je do postaci kodu źródłowego.
Stworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego, specyfikacje programu komputerowego, specyfikacje interfejsów, specyfikacje struktury danych, specyfikacje algorytmów. Konkretyzując:
(...)
Wnioskodawca wyjaśnił, że dokumentacja techniczna rozumiana jako zestaw instrukcji przeznaczonych dla komputera podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Dokumentacja techniczna dotyczy wytworzonego i rozwiniętego oprogramowania przez Wnioskodawcę, o którym mowa we wniosku. Jest tworzona pod konkretny program komputerowy/oprogramowanie opisane we wniosku i ma z nim ścisły związek, gdyż pozwala na odtworzenie kodu źródłowego, przekształcenie jej w kod źródłowy. Dokumentacja techniczna jest tworzona w celu opisania szczegółów funkcjonowania, architektury oraz sposobu korzystania z programu komputerowego. Jest ściśle związana z programem komputerowym i służy jako kompletny przewodnik dla użytkowników, deweloperów oraz administratorów systemu. Zawiera szczegółowe specyfikacje funkcjonalne, interfejsy programistyczne, opisy kodu źródłowego oraz instrukcje użytkownika, które są niezbędne do zrozumienia, korzystania i rozwijania programu.
Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na tym, że Wnioskodawca zaplanował i przeprowadził chociażby realizację modułów/nowych funkcjonalności oprogramowania (rozwinięć oprogramowania opisanego we wniosku i uzupełnieniu) w ramach danego projektu, realizował pewne harmonogramy, przyjmując wcześniej określone cele do osiągnięcia – mając na uwadze zapotrzebowania Spółki/odbiorców końcowych, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca działa w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany a przy tym regularny.
Wnioskodawca osiągnął cele w postaci wytworzenia konkretnych funkcjonalności, a które szczegółowo zostały wskazane już powyżej. Wnioskodawca osiągnął te cele/osiąga je w ramach własnych zasobów ludzkich (tj. własnym działaniem), rzeczowych (tj. z wykorzystaniem własnego sprzętu komputerowego i elektronicznego) i finansowych (Wnioskodawca prowadzi działalność na własny rachunek, pokrywa koszty jej prowadzenia i ponosi ryzyko gospodarcze). Wnioskodawca posiada odpowiednie umiejętności pozwalające mu na prowadzenie badań, analiz w zleconym projekcie, szukanie rozwiązań, tworzenie prototypów, testowanie programów i następnie ich wdrażanie.
W poszczególnych okresach zrealizowano następujące harmonogramy, w ramach których powstały/powstają dane funkcjonalności:
(...)
Wnioskodawca wyjaśnił, że przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania” posiadał podstawową i ogólną wiedzę w zakresie programowania, jak również znał narzędzia .(...). W zakresie pozostałych rozwiązań/technologii Wnioskodawca posiadał wiedzę na temat tych istniejących rozwiązań, które mogą być użyteczne w rozwiązywaniu problemów programistycznych. Wnioskodawca zdawał sobie sprawę z istnienia tych rozwiązań, ale nie miał szczegółowej wiedzy na temat ich dokładnego zastosowania lub implementacji w konkretnym kontekście, co wymagało nauki i zgłębienia tej wiedzy.
W ramach opisanej we wniosku działalności Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę w zakresie wszystkich nowych technologii, których nie znał, a które zostały wskazane powyżej. Wnioskodawca starał się nabyć wiedzę głównie z dokumentacji producenta rozwiązań lub bibliotek je implementujących. Wiedza domenowa jest mu również przekazywana przez Business Analityka zespołu.
Wiedza techniczna (w zakresie opisanych poniżej poszczególnych narzędzi):
–Zrozumienie podstawowych koncepcji programowania obiektowego, wzorców projektowych oraz zasad działania platformy (...).
–Zrozumienie relacyjnych oraz nierelacyjnych modeli danych, umiejętność projektowania i optymalizacji zapytań, znajomość zabezpieczeń bazy danych.
–Zrozumienie koncepcji programowania funkcyjnego, MVC (Model-View-Controller) oraz architektury aplikacji webowych.
–Zrozumienie sposobu konfiguracji i używania usług (...), mechanizmów uwierzytelniania i autoryzacji.
–Zrozumienie sposobu indeksowania, wyszukiwania i analizy danych tekstowych, znajomość koncepcji wyszukiwania pełnotekstowego.
–Zrozumienie sposobu konfiguracji i rozszerzania funkcjonalności systemu CMS, umiejętność pracy z interfejsem administracyjnym.
–Zrozumienie koncepcji przetwarzania strumieniowego, przetwarzania wiadomości asynchronicznych i architektury zorientowanej na zdarzenia.
–Zrozumienie sposobu projektowania i tworzenia schematów (...), zarządzanie zapytaniami i mutacjami.
Technologie i narzędzia wykorzystywane przez Wnioskodawcę do tworzenia/rozwijania oprogramowania to:
(...) Oprócz narzędzi, platforma (...), wszystkie pozostałe Wnioskodawca musiał poznać i się ich nauczyć na potrzeby projektu. Tworzone i rozwijane programy komputerowe w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących właśnie z uwagi na zastosowane nowe technologie, podejście do nich, jak również rozwiązania eksperymentalne tworzone i implementowane przez Wnioskodawcę przy użyciu tych technologii.
Wszystkie zastosowane nowe technologie (oprócz narzędzi (...)) odróżniają wytworzone/rozwinięte programy komputerowe od już istniejących w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy – gdyż nie były one wcześniej przez niego stosowane. Wprowadzone zmiany obejmują przejście na nowe technologie oraz dodanie nowych funkcjonalności.
(...)
Wnioskodawca wskazał, że wytworzone/rozwinięte przez niego produkty/procesy/usługi były oparte na rozwiązaniach wiedzy, technicznych, technologicznych, czy programistycznych takich jak:
(...)
Wnioskodawca potwierdził, że efekty pracy, które nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
b)nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
c)nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.
Wnioskodawca potwierdził, że efekty prac w postaci oprogramowania w każdym przypadku – tj. zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania – są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.
„Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia jak i rozwijania/ulepszania), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.
Przez wydatki będące opłatami za Internet, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy rozumieć comiesięczne opłaty abonamentowe za Internet do dostawcy sieci.
Wnioskodawca wskazuje na bezpośredni i funkcjonalny związek wskazanych we wniosku wydatków z poszczególnymi działaniami dotyczącymi wytwarzania oprogramowania, o czym mowa poniżej:
–opłaty za Internet – dzięki posiadaniu dostępu do Internetu Wnioskodawca ma możliwość technicznego tworzenia i testowania rozwiązań/programów komputerowych, korzystania z narzędzi internetowych, ma możliwość bieżącego/zdalnego kontaktu z klientem, przekazywania mu rozwiązań, jak również czerpania wiedzy niezbędnej do tworzenia nowych, innowacyjnych rozwiązań,
–wydatki na urządzenia do testowania obsługi strony (telefony, tablety) – są to wydatki umożliwiające testowanie wytworzonych przez Wnioskodawcę rozwiązań/programów komputerowych.
Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie ewidencji od kwietnia 2022 r.
W odpowiedzi na pytanie, czy będąc członkiem zespołu programistów Wnioskodawca współtworzy programy komputerowe, a jeżeli tak – czy autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługuje Wnioskodawcy w zakresie wytworzonej części/fragmentu takiego programu komputerowego, czy raczej przysługuje niepodzielnie w stosunku do całości wytworzonego wspólnie programu komputerowego wszystkim współautorom, Wnioskodawca wskazał, że samodzielnie tworzy programy komputerowe, nowe funkcjonalności oprogramowania, samodzielnie i na podstawie osobno zawartej ze Spółką umowy. Do tak wytworzonych programów komputerowych, rozwinięć/ulepszeń oprogramowania Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Autorskie prawa do programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę przysługują tylko Wnioskodawcy i są one przenoszone na Spółkę na mocy osobno zawartej z nią umowy.
Każdy z członków zespołu (w tym Wnioskodawca) ma osobno zawartą ze Spółkę umowę regulującą kwestię przenoszenia praw autorskich, na mocy której każdy z nich (w tym Wnioskodawca) przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez niego rezultatów prac/programów komputerowych.
Wnioskodawca potwierdził, że efekty jego pracy jako członka zespołu programistów prowadzą w każdym przypadku do wytworzenia/rozwinięcia/ulepszenia odrębnego programu komputerowego stanowiącego utwór, który podlega ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i wyłącznie jemu przysługują autorskie prawa majątkowe do tych oprogramowań.
Pytania (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)
1)Czy efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?
2)Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy?
3)Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku, wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w latach 2022-2023 (od kwietnia 2022 r.) i w latach następnych (tj. od roku 2024 i dalsze)?
Wnioskodawca doprecyzował, że przedmiotem tego pytania jest wyłącznie możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, sumy kwalifikowanych dochodów (dochodów z kwalifikowanych IP skorygowanych o współczynnik nexus) uzyskiwanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej w okresie, którego dotyczy wniosek.
4)Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
Pana stanowisko w sprawie
Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 1:
Efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. W tym miejscu podkreślić należy, iż zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa „pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs” (s. 37, https://www.podatki.gov.pl/pit/wyjasnienia-pit/objasnienia-podatkowe-ip-box/, dostęp: 2.8.2019 r.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych.
Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego.
Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, interfejsy, algorytmy, w językach programowania składające się na moduły oprogramowania, w których zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania, jak również dokumentację techniczną/wykonawczą. W konsekwencji, Wnioskodawca wytwarza utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych, posiada do nich autorskie prawa majątkowe i osobiste (które to autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Zleceniodawcę). Tym samym efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.
Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 2:
Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę).
Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:
–Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
–Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi i będzie prowadził on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.
Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania będą miały charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy.
Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Po trzecie, prace nad oprogramowaniem będą miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.
Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 3:
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie przez niego stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w latach 2022-2023 (od kwietnia 2022 r.) i w latach następnych (tj. 2024 r. i dalsze).
W tym miejscu należy zauważyć, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej.
Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta.
W toku realizowanych prac Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskiwał/zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a Wnioskodawca je utracił/utraci, za co otrzymał wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w ostatnich wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach (interpretacja z dnia 12 lipca 2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.106.2022.2.JJ, z dnia 12 lipca 2022 r. znak sprawy: 0112-KDWL.4011.428.2022.2.AK, z dnia 12 lipca 2022 r. znak sprawy: 0115-KDIT1-4022.117.2022.2.MK, z dnia 8 lipca 2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.118.2022.2.JJ).
Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Przedmiotowe części oprogramowania, tj. programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.
Reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe – kody źródłowe stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy, przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części, programów komputerowych w ramach współpracy ze Zleceniodawcą i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na danego zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o czym mowa powyżej. Stanowisko Wnioskodawcy odnosi się również do współpracy ze Spółką w latach następnych, albowiem Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z nią na dotychczasowych, takich samych zasadach.
Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 4:
Wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki takie jak:
1)opłaty za Internet oraz
2)wydatki na urządzenia do testowania obsługi strony (telefony, tablety), których Wnioskodawca nie używa w inny sposób niż do testowania strony na konkretnych modelach urządzenia,
stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.
Wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają/będą miały bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:
prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z okoliczności sprawy wynika, że w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, od kwietnia 2022 r. współpracuje Pan z X Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie zawartej w dniu 17 marca 2022 r. pisemnej umowy o współpracy. Zapisy umowy zobowiązują Pana do świadczenia na rzecz Spółki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w sposób samodzielny usług programistycznych i analizy wymagań oraz sprawdzania jakości produktów. W ramach swojej działalności gospodarczej pełni Pan rolę backend developera i zajmuje się tworzeniem – pisaniem/rozwijaniem samodzielnie nowych komponentów (modułów/bloków) oraz kodu je obsługującego. Rozwija i ulepsza Pan oprogramowanie umożliwiające obsługę sprzedaży usług (...).
Rozwijając/ulepszając ww. oprogramowanie/system tworzy Pan nowe programy komputerowe, tj. nowe kody źródłowe, interfejsy, algorytmy składające się na nowe moduły (pakiety/bloki), a więc funkcjonalności/rozwinięcia/ulepszenia tego oprogramowania. Tworzy Pan projekty architektury, integracji oraz API, a następnie tworzy prototypy rozwiązań, które po przetestowaniu finalnie stanowią nowe komponenty/modułu oprogramowania (jego rozwinięcia/ulepszenia). Rezultatem Pana pracy jest także dokumentacja techniczna rozumiana jako instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalają przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Stworzona przez Pana dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego, specyfikacje programu komputerowego, specyfikacje interfejsów, specyfikacje struktury danych, specyfikacje algorytmów. Reasumując, efektem czynności wykonywanych przez Pana w ramach współpracy ze Spółką były/są będą nowe funkcjonalności – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową, tj. programy komputerowe – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W okresie objętym wnioskiem stworzył/rozwinął Pan takie funkcjonalności oprogramowania jak:
(...)
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
We wniosku wskazał Pan, że w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone i rozwijane programy komputerowe – nowe funkcjonalności w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących i są oryginalne, gdyż często wprowadza Pan rozwiązania eksperymentalne. Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do oprogramowania przejawia się w tym, że na skutek Pana działań podejmowanych w kierunku tworzenia/rozwijania powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem Pana działalności, są wytworem Pana intelektu. Co do zasady, w każdym przypadku przyjmując zadanie do realizacji, a polegające na usprawnieniu/ulepszeniu/rozwinięciu/zmodyfikowaniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku w ramach projektu) o innowacje, zapoznaje się Pan z problemem klienta/użytkownika, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności, wprowadza rozwiązanie eksperymentalne/prototyp, testuje je i następnie przekazuje kontrahentowi, wdraża do istniejącego oprogramowania. Oprogramowanie jest nieustannie rozwijane o nowe funkcjonalności tak, aby było konkurencyjne, odpowiadało na potrzeby klienta/użytkownika i odróżniało się od rozwiązań dostępnych na rynku. Tworząc/rozwijając/ulepszając oprogramowanie zapoznaje się Pan z istniejącym systemem, bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem Spółki lub jej klientów/użytkowników końcowych.
Potwierdził Pan, że efekty Pana pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. Zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.
Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Wyjaśnił Pan, że w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Pana prac. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na tym, że zaplanował i przeprowadził Pan chociażby realizację modułów/nowych funkcjonalności oprogramowania (rozwinięć oprogramowania opisanego we wniosku i uzupełnieniu) w ramach danego projektu, realizował pewne harmonogramy, przyjmując wcześniej określone cele do osiągnięcia – mając na uwadze zapotrzebowania Spółki/odbiorców końcowych, harmonogram i zasoby. Działa Pan w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, a przy tym regularny.
Celem lub celami prowadzonych przez Pana prac jest wytworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania i w konsekwencji rozwinięcie/ulepszenie ww. oprogramowania. Prace te obejmują czynności takie jak: zbadanie/analiza problemu, wyszukiwanie rozwiązania, planowanie rozwiązania i prac, implementacja rozwiązania, sprawdzenie rozwiązania, implementacja rozwiązania właściwego, testowanie, dostrajanie/ulepszanie rozwiązania właściwego. Celem/celami jakie postawił/stawia Pan sobie w zakresie tworzonego/rozwijanego/ulepszanego oprogramowania jest to, aby wytworzyć sprawnie działającą funkcjonalność (lub funkcjonalności), którą zamówiła Spółka, w pełni odpowiadającą jej potrzebom/potrzebom jej klienta, zaprojektowaną i zaimplementowaną stricte pod danego Klienta/Spółkę, odróżniającą się od gotowych rozwiązań na rynku. Rezultatem prac ma być funkcjonalność dobrej jakości, wydajna, użyteczna, utrzymalna, skalowalna i bezpieczna. Ma Pan zatem z góry ustalony rezultat swoich prac jakim jest konkretny program komputerowy, który ma działać w konkretny sposób i służyć konkretnym celom/odpowiadać na konkretne zapotrzebowania. Ten produkt jednak ma powstać poprzez zastosowanie nowych technologii i wykorzystania nowo zdobytej wiedzy. Finalnym celem jest wytworzenie innowacyjnego produktu, który jest/będzie efektem twórczej, kreatywnej pracy.
Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana indywidualnej i samodzielnej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe były, są i będą przenoszone na Spółkę są tworzone przez Pana w ramach opisanych prac. Prowadzi/prowadził Pan te prace w odniesieniu do każdego tworzonego przez niego kwalifikowanego IP. Do tworzenia nowych rozwiązań wykorzystuje Pan zdobytą już wcześniej wiedzę, jednak na potrzeby projektów nieustannie ją poszerza. W ramach opisanej we wniosku działalności wykorzystywał i rozwijał Pan wiedzę w zakresie wszystkich nowych technologii, których nie znał, a które zostały wskazane w treści wniosku. Starał się Pan nabyć wiedzę głównie z dokumentacji producenta, rozwiązań lub bibliotek je implementujących. Wiedza domenowa jest Panu również przekazywana przez Business Analityka zespołu.
Do tworzenia wskazanych rozwiązań wykorzystywał Pan technologie oraz narzędzia takie jak: (...).
Oprócz narzędzi, platforma (...), wszystkie pozostałe musiał Pan poznać i się ich nauczyć na potrzeby projektu. Tworzone i rozwijane programy komputerowe w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących właśnie z uwagi na zastosowane nowe technologie, podejście do nich, jak również rozwiązania eksperymentalne tworzone i implementowane przez Pana przy użyciu tych technologii.
Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:
•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
•planowaniu produkcji oraz
•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
We wniosku wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy ze Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty Pana samodzielnej działalności (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Pana czynności nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. W ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki/jej klienta bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Poszczególne prace dotyczą tworzenia nowych, innowacyjnych modułów/funkcjonalności oprogramowania (aplikacji). Dobiera Pan narzędzia w zależności od wymagań i specyfiki danej funkcjonalności. Technologie i narzędzia wykorzystywane przez Pan do tworzenia/rozwijania oprogramowania to: Platforma .(...) ). Tworzone i rozwijane programy komputerowe – nowe funkcjonalności w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących i są oryginalne, gdyż często wprowadza Pan rozwiązania eksperymentalne. Wymyśla Pan rozwiązanie na podstawie przeprowadzanych badań zachowań użytkowników, tak aby zmienić/wprowadzić konfigurację dającą lepsze wyniki. Rozwiązania są również oryginalne gdyż są dedykowane Spółce/jej klientowi i nie mają swoich gotowych odpowiedników na rynku.
Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a+b) x 1,3
a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, od kwietnia 2022 r., współpracuje ze Spółką, na rzecz której świadczy usługi programistyczne i analizy wymagań oraz sprawdzania jakości produktów. W szczególności powierzono Panu wykonywanie projektów architektury, projektów integracji oraz API, programowanie części klienckiej i serwerowej, systemów webowych, rozwijanie testów automatycznych, tworzenie prototypów, rozpoznawanie nowych technologii, administracji środowisk deweloperskich, tworzenie, prowadzenie i konsultowanie kampanii ecommerce, wspieranie zespołu deweloperów w zakresie zadań devops i utrzymania systemów, dokumentowanie projektów oraz postępów pracy, konsultowanie rozwiązań biznesowych oraz informatycznych, prowadzenie analiz przypadków oraz istniejących systemów, konsultowanie procesów rekrutacji zespołów, testowania manualnego w ramach projektów Spółki. Przedmiotem wniosku są wszystkie ww. zadania programistyczne (z wyjątkiem zatem tych, które nie prowadzą do wytworzenia programów komputerowych, tj. prac konsultacyjnych, utrzymaniowych, analitycznych i związanych z kampanią ecommerce). Efektem czynności wykonywanych przez Pana (będące przedmiotem wniosku) były/są będą nowe funkcjonalności – kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową, tj. programy komputerowe – utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wskazał Pan, że efekty prac w postaci oprogramowania w każdym przypadku – tj. zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania – są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje w ramach wynagrodzenia określonego w umowie. Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe. Pana wynagrodzenie jest obliczone według stawki za każdy dzień świadczenia usługi. Prowadzi Pan raporty/zestawienia wykonywanych prac, co pozwala mu ustalenie jaka część wynagrodzenia przypada na przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów na Spółkę. Zatem skutecznie przenosił/przenosi Pan na rzecz ww. Spółki autorskie prawa majątkowe i uzyskiwał/uzyskuje w zamian za to kwalifikowane dochody. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzały/potwierdzają także same czynności faktyczne Stron. W danym miesiącu wytwarzał/wytwarza Pan programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, do których przenosił/przenosi autorskie prawa majątkowe na Spółkę. Programy były odbierane/przyjmowane i są nadal przez Spółkę. Wystawia Pan miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za przeniesienie praw), a Spółka opłaca taką fakturę. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia jak i rozwijania/ulepszania), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.
Ponadto z treści wniosku wynika, że posiada i prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Ewidencja jest/była prowadzona od początku współpracy ze Spółką, tj. od kwietnia 2022 r. Oblicza Pan wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru.
Zamierza Pan rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką uzyskane w latach 2022-2023 (od kwietnia 2022 r.) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Zamierza Pan kontynuować współpracę ze Spółką również w latach następnych (tj. w roku 2024 i dalszych) na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509; dalej: „ustawa o PAIPP”).
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Spółkę mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).
Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata objęte wnioskiem, tj. za lata 2022-2023 (od kwietnia 2022 r.) oraz za kolejne lata podatkowe,jeżeli przedstawione okoliczności sprawy i stan prawny nie ulegną zmianie.
Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:
–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego, wydatki wskazane w opisie sprawy, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służyły/będą służyły prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem było/będzie powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
