Interpretacja indywidualna z dnia 23 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.165.2024.1.SP

Ustalenie kto jest uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu w związku z podwyższeniem kapitału zapasowego przez niektóre Spółki wchodzące w skład Podatkowej Grupy Kapitałowej i kogo dotyczy limit, o którym mowa w art. 15cb ust. 3 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 marca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia kto jest uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu w związku z podwyższeniem kapitału zapasowego przez niektóre Spółki wchodzące w skład Podatkowej Grupy Kapitałowej i kogo dotyczy limit, o którym mowa w art. 15cb ust. 3 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu (…) 2016 r. w drodze decyzji Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego z dnia (…) 2016 r. (znak: (…)) została zarejestrowana podatkowa grupa kapitałowa, tj. Wnioskodawca.

Okres funkcjonowania PGK został przedłużony na okres pięciu lat podatkowych, tj. na okres od (…) 2021 r. do (…) 2026 r. w drodze decyzji Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego wydanej (…) 2021 r. (znak: (…)).

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”).

Rok podatkowy PGK nie jest równy kalendarzowemu, a obejmuje okres 12 miesięcy rozpoczynający się od grudnia do końca listopada roku następnego.

B. sp. z o.o. jest spółką reprezentującą PGK.

W skład PGK wchodzą m.in.

a.spółka akcyjna, która prowadzi wyspecjalizowaną działalność na rynku (...) w zakresie sprzedaży i dystrybucji (...), świadczenia usług (...) oraz sprzedaży (...) (dalej: „Spółka 1”),

b.spółka z ograniczoną odpowiedzialną, która prowadzi działalność usługową na rzecz pozostałych podmiotów z PGK w zakresie obsługi procesów rachunkowo-księgowych, kadrowo-płacowych, technologii informatycznych (dalej: „Spółka 2”),

c.spółka z ograniczoną odpowiedzialną, która prowadzi działalność w zakresie realizacji usług (...) dotyczących (...) oraz usług budowlanych (dalej: „Spółka 3”).

- dalej łącznie jako „Spółki”.

Spółki są czynnymi podatnikami VAT i posiadają siedziby oraz zarządy na terytorium Polski.

W latach obrotowych: 2021 oraz 2022, niektóre ze Spółek przeznaczyły część wypracowanych zysków bilansowych netto na kapitał zapasowy. Poniżej Wnioskodawca wskazuje szczegółowe informacje w tym zakresie:

• Spółka 1:
• Zwyczajne Walne Zgromadzenie podjęło uchwałę o podziale zysku netto na podstawie której 8% zysku netto Spółki 1 za okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r., tj. kwota (...) zł została przeznaczona na kapitał zapasowy.

• Spółka 2:
• Zgodnie z uchwałą z 23 czerwca 2022 r. Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, dokonano podziału zysku Spółki 2 za rok obrotowy obejmujący okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Postanowiono, że zysk w kwocie (...) zł zostanie przeznaczony na kapitał zapasowy.
• Zgodnie z uchwałą z 30 marca 2023 r. Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, dokonano podziału zysku Spółki 2 za rok obrotowy obejmujący okres od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Postanowiono, że zysk w kwocie (...) zł zostanie przeznaczony na kapitał zapasowy.

• Spółka 3:
• Zgodnie z uchwałą z 30 marca 2023 r. Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, dokonano podziału zysku Spółki 3 za rok obrotowy obejmujący okres od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Postanowiono, że zysk w kwocie (...) zł zostanie przeznaczony na kapitał zapasowy.

Wnioskodawca dokonał obliczeń zgodnie ze wzorem wskazanym w art. 15cb ust. 1 pkt 2 dla każdej Spółki we wskazanych powyżej latach. W każdym przypadku wyliczana kwota przekracza 250 tys. zł.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że:

a.Spółki nie przeznaczyły wypracowanych zysków na pokrycie strat bilansowych we wskazanych okresach,

b.Spółki nie były poddane czynnościom restrukturyzacyjnym obejmującym przejęcie przez połączenie lub podział, czy przekształcenie w spółkę niebędącą osobą prawną w terminie 3 lat od momentu podjęcia uchwał o zatrzymaniu zysku,

c.decyzja Spółek o zatrzymaniu zysku była podyktowana względami biznesowymi, decyzja Spółek o zatrzymaniu zysku nie była podyktowana chęcią uzyskania korzyści podatkowych,

d.zyski, które zostały zatrzymane w Spółkach na podstawie wskazanych powyżej uchwał nie zostały dotychczas wypłacone.

Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości niektóre Spółki będą również przeznaczać wypracowany zysk netto na kapitał zapasowy (w całości lub częściowo) lub rezerwowy.

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym każda ze Spółek ma prawo do rozpoznania kosztu podatkowego w oparciu o art. 15cb ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

2.Czy limit, o którym mowa w art. 15cb ust. 3 ustawy o CIT dotyczy PGK, czy poszczególnych Spółek (tj. odrębnie dla Spółki 1, Spółki 2 oraz Spółki 3)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym Stanie faktycznym każda ze Spółek ma prawo do rozpoznania kosztu uzyskania przychodów (dalej: „KUP”) na podstawie art. 15cb ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Wysokość KUP dla danej Spółki powinna zostać obliczona zgodnie ze wzorem wskazanym w przepisach, tj.: (stopa referencyjna NBP obowiązująca w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy + 1%) x kwota zysku przekazanego na kapitał zapasowy w danym roku.

Dodatkowo, maksymalna kwota KUP dla każdej ze Spółek w jednym roku podatkowym wynosi 250 tys. zł.

Ad 2

Limit, o którym mowa w art. 15cb ust. 3 ustawy o CIT dotyczy osobno każdej Spółki (a nie PGK). W praktyce maksymalna łączna kwota KUP ujęta w wyniku podatkowym Wnioskodawcy w danym roku podatkowym wyniesie 750 tys. zł (250 tys. zł x 3).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Przepisy ustawy o CIT

W spółce za KUP uznaje się kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy (art. 15cb ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT).

Koszt podatkowy, o którym mowa powyżej przysługuje w roku podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio następujących po sobie latach podatkowych (art. 15cb ust. 2 ustawy o CIT).

Łączna kwota KUP, która może zostać ujęta w roku podatkowym na podstawie ww. przepisu nie może przekroczyć 250 tys. zł. (art. 15cb ust. 3 ustawy o CIT).

Ujęcie KUP jest możliwe o ile spełnione są określone warunki, tj.:

• zysk nie został przeznaczony na pokrycie straty bilansowej (art. 15cb ust. 4 ustawy o CIT),
• spółka nie została poddana czynnościom restrukturyzacyjnym (art. 15cb ust. 9 ustawy o CIT),
• ujęcie KUP nie wynika z działań sztucznych przeprowadzonych bez uzasadnienia ekonomicznego (art. 15cb ust. 10 ustawy o CIT).

Biorąc pod uwagę powyższe, przepisy ustawy o CIT przewidują możliwość zaliczenia „hipotetycznych odsetek” od kapitału własnego do KUP (tzn. odsetek od kapitału zapasowego lub rezerwowego utworzonego z zysków podatnika). Pojęcie „hipotetyczne odsetki” należy rozumieć jako odsetki, które potencjalnie zostałyby zapłacone przez spółkę w przypadku gdyby zdecydowała się na uzyskanie finansowania zewnętrznego (zamiast finansowania kapitałem własnym).

Cel wprowadzenia regulacji

Przepisy w zakresie ujmowania hipotetycznych odsetek w KUP obowiązują od 1 stycznia 2019 r.

Regulacja została wprowadzona na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 poz. 2159, dalej: „Ustawa wprowadzająca”).

W uzasadnieniu do Ustawy wprowadzającej wskazano, że wprowadzona regulacja ma na celu zachęcić spółki do pozostawiania wypracowanego zysku na rozwój (zamiast jego dystrybucji na rzecz udziałowców). Cel ten jest realizowany poprzez zwiększenie podatkowej atrakcyjności finansowania kapitałem własnym.

W treści uzasadnienia wskazano m in. że:

• Dotychczas funkcjonujące rozwiązania w zakresie podatkowego traktowania źródeł finansowania działalności podatnika są korzystniejsze dla finansowania kapitałem obcym. Wprowadzenie przedmiotowych przepisów złagodzi te zróżnicowanie poprzez wprowadzenie możliwości podwyższania KUP o odpowiednik kosztów finansowania dłużnego.
• Wprowadzona regulacja ma na celu promowanie działań zmierzających do tworzenia w spółkach kapitałów samofinansowania, jak również wyrównanie podatkowych uprawnień związanych z finansowaniem.
• System odliczania hipotetycznych odsetek jest przewidziany w przepisach podatkowych niektórych państw Unii Europejskiej (m.in. w Belgii, Portugalii oraz we Włoszech).

Biorąc pod uwagę powyższe, ustawodawca w celu zachęcenia podatników CIT do reinwestowania zysku w spółce zamiast jego wypłaty na rzecz udziałowca, wprowadził instytucję tzw. hipotetycznych odsetek. Od 2019 r. spółki, które korzystają z finansowania kapitałem własnym - po spełnieniu określonych warunków - mogą rozpoznać KUP w wysokości określonej zgodnie ze wzorem oraz limitem wskazanym w przepisach.

Analiza stanu faktycznego w kontekście przywołanych przepisów

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym, Spółki mają prawo do rozpoznania KUP na podstawie art. 15cb ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Powyższa konkluzja jest podparta następującymi argumentami: Spółki przeznaczyły wypracowany zysk na kapitał zapasowy na podstawie podjętych uchwał w okresach wskazanych w stanie faktycznym.

Spółki nie były poddane czynnościom restrukturyzacyjnym, o których mowa w przedmiotowym przepisie, tj. nie zostały przejęte w wyniku połączenia lub podziału, jak również przekształcone w spółkę niebędącą osobą prawną - w wymaganym terminie 3 lat od momentu podjęcia uchwały o zatrzymaniu zysku.

Decyzja o zatrzymaniu zysku w Spółkach była podyktowana względami biznesowymi.

Zyski, które zostały zatrzymane w Spółkach na podstawie podjętych uchwał nie zostały dotychczas wypłacone.

Jednocześnie należy podkreślić, że zgodnie z literalnym brzmieniem przedmiotowej regulacji, prawo do rozpoznania KUP przysługuje spółce, a nie podatnikowi.

Należy podkreślić, że w przepisie nie jest uregulowana kwestia podatników będących podatkowymi grupami kapitałowymi. W rezultacie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ustawodawca intencjonalnie nie wprowadził odrębnego traktowania spółek wchodzących w skład podatkowych grup kapitałowych w kontekście omawianego przepisu.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że podmiotem uprawnionym do ujęcia KUP są poszczególne Spółki (a nie Wnioskodawca). Koszt ten powinien zostać uwzględniony w wyniku podatkowym Spółek w wysokości obliczonej zgodnie z następującym wzorem: (stopa referencyjna NBP obowiązująca w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy + 1%) x kwota zysku przekazanego na kapitał zapasowy w danym roku

Dla kompletności Wnioskodawca wskazuje, że łączna kwota KUP ujęta w wyniku podatkowym poszczególnych Spółek w danym roku podatkowym nie przekroczy 250 tys. zł. Spółki uwzględnią ten koszt podatkowy w roku podwyższenia kapitału rezerwowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio następujących po sobie latach podatkowych.

Jednocześnie łączna kwota KUP w danym roku z tytułu hipotetycznych odsetek na poziomie wyniku podatkowego Wnioskodawcy będzie mogła wynieść maksymalnie 750 tys. zł (250 tys. zł x3).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15cb ust. 1-4 oraz ust. 9-10 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT” lub „updop”):

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. kwestii, czy biorąc pod uwagę treść art. 15cb ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, prawo do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu ma każda ze Spółek która przekazała część zysków bilansowych netto na kapitał zapasowy i która wchodzi w skład Podatkowej Grupy Kapitałowej.

Art. 15cb został wprowadzony ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 poz. 2159, dalej: „Ustawa zmieniająca”). Jak wynika z uzasadnienia do Ustawy zmieniającej, wprowadzona regulacja miała na celu:

Jak wynika z art. 4a pkt 21 updop:

Odnosząc się do Państwa wątpliwości zauważyć należy, że zgodnie z przywołanym art. 15cb ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, za koszt uzyskania przychodów uznaje się kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej NBP obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki. Wskazali Państwo również, że Spółki nie były poddane czynnościom restrukturyzacyjnym, o których mowa w art. 15cb ustawy o CIT, tj. nie zostały przejęte w wyniku połączenia lub podziału, jak również przekształcone w spółkę niebędącą osobą prawną - w wymaganym terminie 3 lat od momentu podjęcia uchwały o zatrzymaniu zysku. Decyzja o zatrzymaniu zysku była podyktowana względami biznesowymi. Spółki nie przeznaczyły wypracowanych zysków na pokrycie strat bilansowych we wskazanych okresach. Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy, zostały spełnione warunki wynikające z art. 15cb updop. Należy przy okazji stwierdzić, że ww. przepis nie dotyczy Podatkowych Grup Kapitałowych jako podatników (tak jak na przykład wskazuje art. 18d ust. 1 updop), lecz odwołuje się do „spółki”, ponieważ to ona może podjąć decyzję o zatrzymaniu zysku i powiększyć z niego swój kapitał rezerwowy lub zapasowy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym to nie PGK, lecz każda ze Spółek ma prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 pkt 2 updop, zgodnie ze wzorem wskazanym wprost w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT – jest prawidłowe.

Jak już wcześniej wskazano, treść art. 15cb ust. 1 dotyczy „spółki”, dlatego limit wynikający z tego przepisu powinien być obliczany oddzielnie dla każdej ze spółek – tym samym nie powinien obowiązywać jeden limit wyliczany dla całej Podatkowej Grupy Kapitałowej, w skład której wchodzą poszczególne Spółki, które dokonały przekazania zysku na podwyższenie kapitału rezerwowego albo zapasowego.

Zgodnie z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego, podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).