Interpretacja indywidualna z dnia 23 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.220.2024.2.MJ

Możliwość skorzystania z preferencyjnego rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• prawidłowe w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko za lata 2018-2021,
• nieprawidłowe w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko za lata 2022-2023.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 28 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 28 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 kwietnia 2024 r. (wpływ 6 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2007 roku decyzją Sądu Okręgowego zawarty w roku 2001 przez Pana związek małżeński został rozwiązany przez rozwód. W trakcie trwania związku w 2004 r. urodził się Panu syn. Wykonywanie władzy rodzicielskiej oraz koszty utrzymania nad dzieckiem Sąd powierzył obojgu rodzicom. Dziecko do 2007 roku przebywało wraz z matką. Jednak od początku roku 2007 przebywa i zamieszkuje oraz jest zameldowane (w 2009 roku zakupił Pan mieszkanie) wyłącznie z Panem (trwa to do tej pory). Od tego momentu matka dziecka przestała się kontaktować i utrzymywać jakiekolwiek kontakty z dzieckiem (związała się z innym partnerem, z którym notabene posiada dziecko). Cała opieka, wychowanie oraz rozwój i koszty utrzymania spoczywały na Pana osobie (i trwają cały czas ). Matka nie utrzymywała z dzieckiem żadnego kontaktu i nie uczestniczyła ona w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia, rozwoju oraz wychowania dziecka. Dopiero gdy syn osiągnął pełnoletność spotkał się ze swoją mamą (jednak ograniczyło się to do paru spotkań ).

Nadmienia Pan, że w 2011 roku urodziła się Panu córka (ze związku partnerskiego) i razem zamieszkujecie do chwili obecnej.

Uzupełnienie

Uzyskiwane przez Pana dochody są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tzn. wynagrodzenie ze stosunku służbowego.

W okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania syn uczył się wyłącznie na terytorium państwa RP:

• 2011 r.- 2019 r. Szkoła Podstawowa (…),
• 2019 r. – 2023 r. (…) Liceum Ogólnokształcące (…),
• 2023 r. - do chwili obecnej Szkoła (…).

W okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania, syn osiągnął przychód w roku 2022 oraz 2023 z umów zlecenia:

• wysokość przychodu w roku 2022: 2800,00 zł,
• wysokość przychodu w roku 2023: 15354,70 zł.

Syn w okresie będącym przedmiotem zapytania nie otrzymywał, zgodnie z odrębnymi przepisami, zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej.

Nie miały zastosowania w stosunku do Pana ani do Pana syna przepisy wynikające z: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń oraz ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Syn mieszkał i mieszka przez cały okres, którego dotyczy wniosek wyłącznie z Panem od 2007 roku.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej względem syna w okresie będącym przedmiotem zapytania, odbywało się wyłącznie przez Pana. Matka Pana syna nie utrzymywała z nim żadnego kontaktu. Rozwój fizyczny i intelektualny, zabezpieczanie potrzeb bytowych, zdrowotnych (książeczka zdrowotna, szczepienia, bilanse dziecka ) i edukacyjnych (szkoły) dostarczanie niezbędnych dóbr materialnych, ponoszone wydatki związane z wypoczynkiem (obozy, zielone szkoły, wyjazdy za zagranicę), wspieranie w realizacji jego hobby, zainteresowań (obozy sportowe jako zawodnika klubu, w tym treningi i mecze na szczeblu krajowym i zagranicznym) oraz wszelkie wydatki były ponoszone wyłącznie przez Pana.

Przez cały okres, którego dotyczy wniosek, syn nie został umieszczony w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych na podstawie orzeczenia sądu.

W okresie, którego dotyczy wniosek:

• posiadał Pan pełną władzę rodzicielską względem swojego syna,
• matka Pana syna posiadała władzę rodzicielską,
• świadczenie wychowawcze (tzw. 500+) na dziecko zostało ustalone wyłącznie Panu. Wynikało to z faktu sprawowania wyłącznie przez Pana opieki nad synem.

Pytanie

Czy w takim przypadku może Pan za rok 2023 oraz za lata 2018-2022 skorzystać z prawa do preferencyjnego rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem może Pan skorzystać z prawa do preferencyjnego rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Świadczą o tym również wydane korzystne decyzje na podobnych przykładach, tj.: korzystna interpretacja, w powyższym zakresie została wydana w dniu 6 lutego 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT2.4011.680.2022.2.AK, a także podobne wnioski płyną z interpretacji indywidualnej z dnia 15 września 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113- KDIPT2-2.4011.637.2022.2.KR.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 30 września 2018 r.:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r. do 31 lipca 2019 r.:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu stosowanym do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 sierpnia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.:

Brzmienie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje pojęcie "osoby samotnie wychowującej dzieci" w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, iż prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione, o których mowa w art. 6 ust. 4, a wyłącznie tym, które samotnie wychowują dzieci. Do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samo legitymowanie się określonym stanem cywilnym. Równie istotne jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka.

Ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, poprzez art. 1 pkt 2 został uchylony art. 6 ust. 4 odnoszący się do preferencyjnego rozliczania jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanym przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265 ze zm.) obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Na podstawie art. 6 ust. 4d cytowanej ustawy:

Następnie z art. 6 ust. 4e ww. ustawy w brzmieniu do 15 grudnia 2022 r. wynika, że:

Według art. 6 ust. 4e ww. ustawy w brzmieniu od 16 grudnia 2022 r.:

Z kolei art. 6 ust. 4f ww. ustawy w brzmieniu do 15 grudnia 2022 r. stanowi, że:

Na podstawie art. 6 ust. 4f ww. ustawy w brzmieniu od 16 grudnia 2022 r.:

Stosownie do treści art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Stosownie do art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. stanowi:

Ponadto art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2022 r. wskazuje, że:

Wyjaśnić przy tym należy, że stosownie do art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

Art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, stanowi, że:

Natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw wynika, że:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie wszystkich warunków określonych w stosownych przepisach.

Podkreślić należy, że – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko”, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji, przy czym, dokonując wykładni przedmiotowego pojęcia, nie można pominąć żadnego z jego elementów. Zgodnie z literalną wykładnią, podatnik, aby mógł opodatkować swoje dochody w sposób, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy PIT, powinien nie tylko mieć określony stan cywilny, ale też wychowywać samotnie dziecko. Jednocześnie orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej tylko przez jednego z rodziców nie stanowi warunku sine qua non dla stwierdzenia, że kryterium samotnego wychowywania dziecka jest spełnione.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic, który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu, którego znalazło się następujące stwierdzenie:

Jak wynika z powyższego, z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby) zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4 ww. ustawy. Jednocześnie, przepis art. 6 ust. 4 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dziecko/dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dziecko/dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednakże nadmienić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. W konsekwencji, podatnikowi przysługuje prawo do jej zastosowania, jeśli spełni warunki dla niej określone, a w szczególności, jeśli spełnia wymogi definicji osoby samotnie wychowującej dziecko a także jeśli w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców, wychowywał dziecko/dzieci.

Wychowywanie dziecka nie powinno być utożsamiane wyłącznie z fizycznym przebywaniem z nim czy wysokością wydatków ponoszonych na dziecko. Wychowania dziecka nie da się bowiem wyliczyć liczbowo, lecz należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym (jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych).

W związku z powyższym rodzic, który jest stanu cywilnego, o którym mowa w art. 6 ust. 4 do 31 grudnia 2021 r. oraz w art. 6 ust. 4c od 1 stycznia 2022 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia alimentów. W konsekwencji, wykonywanie władzy rodzicielskiej, a co za tym idzie również wychowywanie dziecka, należy zawsze odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych dotyczących zachowań rodziców wobec dzieci.

Pewne problemy przy ocenie, czy dana osoba jest osobą samotnie wychowującą dziecko, może sprawiać fakt, że w niektórych przypadkach samotnie wychowywane dziecko ma nadal dwoje rodziców czy też opiekunów. Żadne z nich bowiem nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej. W niektórych przypadkach powstawać mogą wątpliwości, która z tych osób jest osobą samotnie wychowującą dziecko. Zaznaczyć przy tym należy, że tylko jedna osoba (spośród obydwu rodziców lub opiekunów) może być uznana za samotnie wychowującą to samo dziecko w danym czasie (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 2693/06). W takim wypadku osobą samotnie wychowującą dziecko jest osoba, która faktycznie, w pojedynkę – w pełni albo w przeważającej mierze wychowuje dziecko bez udziału drugiego z rodziców, stale, na co dzień troszcząc się nie tylko o byt materialny, ale także rozwój emocjonalny dziecka. Przez wychowywanie należy bowiem rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt II FPS 3/10:

Powyższe potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 4 sierpnia 2011 r., sygn. akt III SA/WA 2487/10, w którym stwierdził:

Zatem z preferencyjnego opodatkowania nie może zatem skorzystać rodzic będący stanu wolnego, ale prowadzący wspólne gospodarstwo domowe z drugim rodzicem tego dziecka.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Z treści wniosku wynika, że w 2007 roku decyzją Sądu Okręgowego zawarty w roku 2001 przez Pana związek małżeński został rozwiązany przez rozwód. W trakcie trwania związku w 2004 r. urodził się Panu syn. Wykonywanie władzy rodzicielskiej oraz koszty utrzymania nad dzieckiem Sąd powierzył obojgu rodzicom. Od początku 2007 roku syn przebywa i zamieszkuje oraz jest zameldowane wyłącznie z Panem. Od tego momentu matka dziecka przestała się kontaktować i utrzymywać jakiekolwiek kontakty z dzieckiem (związała się z innym partnerem, z którym notabene posiada dziecko). Cała opieka, wychowanie oraz rozwój i koszty utrzymania spoczywały na Pana osobie (i trwają cały czas ). Matka nie utrzymywała z nim żadnego kontaktu i nie uczestniczyła ona w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia, rozwoju oraz wychowania dziecka. Dopiero gdy syn osiągnął pełnoletność spotkał się ze swoją mamą (jednak ograniczyło się to do paru spotkań ). Syn mieszkał i mieszka przez cały okres, którego dotyczy wniosek wyłącznie z Panem od 2007 roku. Wykonywanie władzy rodzicielskiej względem syna w okresie będącym przedmiotem zapytania, odbywało się wyłącznie przez Pana. Matka nie utrzymywała z dzieckiem żadnego kontaktu. Rozwój fizyczny i intelektualny, zabezpieczanie potrzeb bytowych, zdrowotnych (książeczka zdrowotna, szczepienia, bilanse dziecka ) i edukacyjnych (szkoły) dostarczanie niezbędnych dóbr materialnych, ponoszone wydatki związane z wypoczynkiem (obozy, zielone szkoły, wyjazdy za zagranicę), wspieranie w realizacji jego hobby, zainteresowań (obozy sportowe jako zawodnika klubu, w tym treningi i mecze na szczeblu krajowym i zagranicznym) oraz wszelkie wydatki były ponoszone wyłącznie przez Pana. świadczenie wychowawcze (tzw. 500+) na dziecko zostało ustalone wyłącznie Panu. Wynikało to z faktu sprawowania wyłącznie przez Pana opieki nad synem. W 2011 roku urodziła się Panu córka (ze związku partnerskiego) i razem zamieszkujecie do chwili obecnej.

Zatem w latach 2018-2021 można Pana uznać za osobę samotnie wychowującą dziecko, ponieważ w tym okresie cała opieka, wychowanie oraz rozwój i koszty utrzymania syna spoczywały na Panu. To Pan zapewniał synowi rozwój fizyczny i intelektualny, zabezpieczał potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne. Dostarczał Pan niezbędnych dóbr materialnych, ponosił wydatki związane z wypoczynkiem. Wspierał Pan syna w realizacji jego hobby, zainteresowań. Świadczenie wychowawcze (tzw. 500+) na dziecko zostało ustalone wyłącznie Panu. Matka natomiast nie utrzymywała z synem żadnego kontaktu i nie uczestniczyła w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia, rozwoju oraz wychowania dziecka.

Wobec tego za lata 2018-2021 może Pan skorzystać z prawa do preferencyjnego rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Pana stanowisko w tej części jest prawidłowe.

W art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca zastrzegł, że preferencyjne opodatkowanie dochodów nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Zatem osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, począwszy od zeznania podatkowego składanego za 2022 r.

W związku z wychowywaniem w latach 2022-2023 z obecną partnerką wspólnego dziecka urodzonego w 2011 r. – nie spełnia Pan warunków określonych w art. 6 ust. 4c w związku z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie może zostać Pan uznany za osobę samotnie wychowującą dziecko z poprzedniego związku za lata 2022- 2023.

Wobec tego za lata 2022-2023 nie może Pan skorzystać z prawa do preferencyjnego rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Pana stanowisko w tej części jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Ponadto interpretacje te dotyczą innego stanu faktycznego, a mianowicie wychowywanie dziecka/dzieci bez udziału drugiego rodzica. Natomiast w Pana sytuacji oprócz dziecka wychowywanego bez udziału matki, wychowuje Pan także dziecko ze związku partnerskiego wspólnie z jego matką.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 7 lipca 2023 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz.U. z 2023 r. poz. 1634); dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).