Interpretacja indywidualna z dnia 28 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.335.2024.1.KF

Obowiązki płatnika w związku z przekazywaniem pracownikom upominków.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z przekazywaniem pracownikom upominków. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Posiadają Państwo status pracodawcy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Zatrudniają Państwo pracowników na podstawie umowy o pracę. W związku z zatrudnianiem pracowników oraz wypłatą wynagrodzeń za pracę występują Państwo w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Doceniając zaangażowanie pracowników oraz ich wkład w rozwój firmy, przekazują Państwo pracownikom różnego rodzaju prezenty (dalej: „Upominki”). Upominki mają charakter rzeczowy, nie są opatrzone logo Spółki i są przekazywane okolicznościowo, tj. z okazji świąt, urodzin, ślubu, narodzin dziecka, przejścia na emeryturę czy celebrowania jubileuszu pracy.

Przekazanie Upominków nie stanowi żadnej formy wynagrodzenia za wykonaną pracę czy osiągane wyniki. Przysługują każdemu pracownikowi bez względu na stanowisko. Nie wynikają z podpisywanych z pracownikami umów o pracę, regulaminów wynagradzania czy innych dokumentów wewnętrznych Spółki, w których regulowane są zasady wynagradzania pracowników. Przekazanie Upominków jest każdorazowo wynikiem Państwa decyzji, nie jest gwarantowane a ich celem jest obdarowanie danego pracownika, aby celebrować święta lub inną ważną okazję.

Otrzymanie Upominków nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracownika, a ich celem nie jest motywowanie do bardziej efektywnego wykonywania przez danego pracownika przydzielonych mu obowiązków. Przekazywane Upominki mają charakter bezzwrotny i nieodpłatny, a wydatki przeznaczane na ich nabycie są finansowane ze środków obrotowych Spółki. W zależności od celebrowanej okazji przekazywane Upominki mają charakter zindywidualizowany lub zunifikowany.

Upominki z okazji takich jak np. urodziny, ślub, jubileusz pracy czy odejście na emeryturę odpowiadają aktualnym potrzebom czy preferencjom konkretnego pracownika i mogą to być różnego rodzaju prezenty rzeczowe (…) ale też vouchery, czy karty przedpłacone doładowane określoną sumą pieniężną, przeznaczone do wykorzystania w konkretnym sklepie lub sieci sklepów.

Z okazji narodzin dziecka przekazują Państwo swoim pracownikom kartę przedpłaconą doładowaną określoną sumą pieniężną do wykorzystania (…).

Upominki przekazywane z okazji świąt są jednakowe dla wszystkich obdarowanych i uwzględniają okazję, czyli są z reguły tematycznie związane z rodzajem świąt i mogą to być: (…) itp.

Pytanie

Czy prawidłowo uznają Państwo, że przekazywane pracownikom Upominki nie powodują powstania po stronie pracownika przychodu będącego podstawą do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w świetle art. 12 ust. 1 ustawy o PIT i w konsekwencji na Państwu nie ciąży obowiązek płatnika związany z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 31 ww. Ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm., dalej: Ustawa o PIT), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ustawie o PIT, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 oraz 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ustawy o PIT, źródłami przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższych przepisów wynika, że za przychód ze stosunku pracy należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno pieniężną, jak i niepieniężną, obejmując tym zakresem nie tylko wynagrodzenie z pracę, ale również wartość świadczeń nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych.

W myśl art. 11 ust. 2 ustawy o PIT, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W myśl art. 32 ustawy o PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Biorąc pod uwagę powyższy artykuł, jeżeli uzyskany przez Państwa pracownika przychód stanowi przychód ze stosunku pracy, to Państwo zobowiązani są do obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy.

Niezależnie od powyższego ustawodawca w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidział sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy stanowi, że przepisów ustawy o PIT nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Z zacytowanego przepisu wynika, że przychód, który co do zasady może podlegać przepisom o podatku od spadków i darowizn, wyłączony jest z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Celem wprowadzenia takiej regulacji jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach i skutkowałoby powstaniem podwójnego opodatkowania tego samego przysporzenia majątkowego. Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z uwagi na fakt, iż kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych, zagadnienie to zostało rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracownika od pracodawcy stanowią przychód w rozumieniu ustawy o PIT, stwierdzając że:

W rezultacie właściwe jest stwierdzenie, że sam fakt przekazania upominku pracownikowi nie przesądza, czy podlega on opodatkowaniu podatkiem PIT, a zatem należy rozważyć czy do takiego przekazania nie należy zastosować przepisów z ustawy o podatku od darowizn i spadków. Biorąc pod uwagę fakt, iż przekazywane pracownikom upominki mają charakter świadczeń nieodpłatnych i nieekwiwalentnych, co oznacza że w zamian za otrzymane świadczenie darczyńca nie może uzyskiwać od obdarowanego jakiegokolwiek ekwiwalentu, spełnia przesłanki darowizny i jako taka jest wyłączona z zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W Państwa ocenie, skoro przekazanie Upominków nie następuje w związku z łączącym pracowników z Państwem stosunkiem pracy lub innym stosunkiem cywilnoprawnym, a wiąże się wyłącznie z chęcią celebrowania z pracownikiem ważnych wydarzeń lub złożeniem mu gratulacji z uwagi na szczególne okoliczności w jego życiu, ponadto nie ma mowy o jakimkolwiek świadczeniu wzajemnym, to oznacza to, że powstałe po stronie pracownika przysporzenie majątkowe wynikające z nieodpłatnego otrzymania Upominku podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, a tym samym na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT jest wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko prezentowane przez Państwa zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

-w interpretacji indywidualnej nr 0113-KDIPT2-2.4011.501.1.2023.1.AKU z 29 sierpnia 2023 r.,

-w interpretacji indywidualnej nr 0113-KDIPT2-3.4011.189.2023.1.GG z 12 maja 2023 r.,

-w interpretacji indywidualnej nr 0113-KDIPT2-3.4011.882.2021.2.NM z 10 stycznia 2022 r.,

-w interpretacji indywidualnej nr 0113-KDIPT2-3.4011.890.2021.3.GG z 4 stycznia 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 1:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Użyty w ww. przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie powstawał obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca do przychodów ze stosunku pracy zalicza bowiem nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy (produktu), wykonania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub praw.

Na podmiocie dokonującym ww. świadczeń (pracodawcy) ciążą natomiast obowiązki płatnika, wynikające z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w art. 2, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały:

Przepis ten dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego.

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):

Umowa darowizny zdefiniowana natomiast została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), w myśl którego:

Z treści złożonego wniosku wynika, że doceniając zaangażowanie pracowników oraz ich wkład w rozwój firmy, przekazują Państwo pracownikom różnego rodzaju prezenty (Upominki). Upominki mają charakter rzeczowy, nie są opatrzone logo Spółki i są przekazywane okolicznościowo, tj. z okazji świąt, urodzin, ślubu, narodzin dziecka, przejścia na emeryturę czy celebrowania jubileuszu pracy. Przekazanie Upominków nie stanowi żadnej formy wynagrodzenia za wykonaną pracę czy osiągane wyniki. Przysługują każdemu pracownikowi bez względu na stanowisko. Nie wynikają z podpisywanych z pracownikami umów o pracę, regulaminów wynagradzania czy innych dokumentów wewnętrznych Spółki, w których regulowane są zasady wynagradzania pracowników. Przekazanie Upominków jest każdorazowo wynikiem Państwa decyzji, nie jest gwarantowane a ich celem jest obdarowanie danego pracownika, aby celebrować święta lub inną ważną okazję. Otrzymanie Upominków nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracownika, a ich celem nie jest motywowanie do bardziej efektywnego wykonywania przez danego pracownika przydzielonych mu obowiązków. Przekazywane Upominki mają charakter bezzwrotny i nieodpłatny, a wydatki przeznaczane na ich nabycie są finansowane ze środków obrotowych Spółki.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że przekazywanie pracownikom Upominków z okazji świąt, urodzin, ślubu, narodzin dziecka, przejścia na emeryturę czy celebrowania jubileuszu pracy, które – jak sami Państwo wskazali we wniosku – nie stanowią elementu wynagrodzenia wynikającego z zawartej umowy o pracę, regulaminu lub innego dokumentu, nie wiążą się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracownika, a ich celem jest obdarowanie danego pracownika, aby celebrować święta lub inna ważną okazję, co do zasady będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość wręczonych pracownikom Upominków w okolicznościach wskazanych we wniosku, nie stanowi dla nich przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem z ww. tytułu nie ciążą na Państwu obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32 ust. 1 ww. ustawy.

W odniesieniu do powołanych we wniosku pism organów podatkowych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).