Interpretacja indywidualna z dnia 22 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.163.2024.1.JF

W zakresie ustalenia, czy: • Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT; • Wspólnik rozliczający CIT w ramach PGK będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 20 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

• Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT;
• Wspólnik rozliczający CIT w ramach PGK będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B. Spółka Akcyjna

3)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Podatkowa Grupa Kapitałowa C.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej jako „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej jako „CIT”) w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest również zarejestrowanym (czynnym) podatnikiem VAT.

Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy, posiadającym 100% udziałów, jest B. S.A. (dalej jako „Wspólnik”). Wspólnik jest podmiotem dominującym w podatkowej grupie kapitałowej C. (dalej jako „PGK”), do której Wnioskodawca nie należy.

Obecnie istniejąca struktura organizacyjna Wspólnika wyróżnia cztery wyodrębnione linie biznesowe (dalej jako „Działy” lub osobno jako „Dział”) oraz dodatkowo centralę obejmującą funkcje i zadania o charakterze strategicznym, holdingowym i wspomagającym.

W związku ze strategią biznesową i operacyjną grupy kapitałowej Wspólnika, mającą m.in. na celu ujednolicenie zasad zarządzania liniami biznesowymi, planowane jest przeniesienie Działów do czterech osobnych spółek w drodze aportów zorganizowanych części przedsiębiorstwa (dalej jako „ZCP”) w rozumieniu ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej jako „ustawa o CIT”) oraz ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm., dalej jako „ustawa o VAT”).

Jedną ze wspomnianych wyżej czterech spółek jest Wnioskodawca. Dział, który ma zostać wniesiony przez Wspólnika do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego (dalej jako „Aport”) prowadzi działalność w obszarze (…) (dalej jako „Dział P.”). Planowane jest, że do Aportu dojdzie 1 kwietnia 2024 r. lub po tej dacie (dalej jako „Dzień Aportu”).

Dział P. stanowi ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT (co potwierdza wydana na wniosek Wspólnika interpretacja indywidualna z 17 października 2023 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.479.2023.1.RH) oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (co potwierdza wydana na wniosek Wspólnika interpretacja indywidualna z 13 października 2023 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.488.2023.1.ESZ).

Majątek przeniesiony do Spółki w ramach Aportu będzie obejmował składniki materialne i niematerialne Działu P., w tym zobowiązania według stanu na Dzień Aportu (na Dzień Aportu sporządzony zostanie bilans Działu P.). Składniki majątkowe Działu P. zostaną dla celów podatkowych przyjęte przez Wnioskodawcę w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych Wspólnika (kontynuacja wyceny).

Rok podatkowy Wspólnika (który w zakresie podatku dochodowego rozlicza się w ramach PGK) pokrywa się z rokiem kalendarzowym, a pierwszy rok podatkowy Spółki rozpoczął się w trakcie 2023 r. i zakończy się 31 grudnia 2024 r. Na powyższe nie wpłynie dokonanie Aportu - na skutek Aportu nie dojdzie do zamknięcia ksiąg rachunkowych Wspólnika ani Spółki.

W związku z powyższym, może wystąpić sytuacja, w której Wspólnik przed Dniem Aportu nabędzie towar lub usługę od dostawców / usługodawców (dalej jako: „Kontrahenci”) na potrzeby Działu P., tzn. towar lub usługa zostanie nabyta w celu osiągnięcia przychodu Wspólnika oraz jego obrotu opodatkowanego VAT, który zostanie wykazany przez Wspólnika przed Dniem Aportu.

Z punktu widzenia CIT, nabywane towary lub usługi spełnią warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodu - będą mieściły się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawierającym katalog kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (ich kwalifikacja nie stanowi przedmiotu niniejszego Wniosku). Jednocześnie koszty te będą stanowiły tzw. koszty pośrednie, na podstawie art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT oraz będą dotyczyć zdarzeń występujących przed Dniem Aportu.

Z punktu widzenia VAT, nabywane towary lub usługi będą związane z opodatkowaną działalnością gospodarczą prowadzoną do Dnia Aportu przez Wspólnika w ramach Działu P., a od Dnia Aportu przez Wnioskodawcę.

Mogą nastąpić sytuacje, kiedy faktury za towary i usługi dotyczące zdarzeń, które nastąpią przed Dniem Aportu:

i. zostaną wystawione przez Kontrahentów przed Dniem Aportu ze wskazaniem Wspólnika jako nabywcy;

ii. zostaną wystawione przez Kontrahentów od Dnia Aportu ze wskazaniem Wspólnika jako nabywcy;

iii. zostaną wystawione przez Kontrahentów od Dnia Aportu ze wskazaniem Spółki jako nabywcy;

- a które to faktury (tj. faktury określone wyżej w pkt (i) (ii) oraz (iii)) zostaną otrzymane przez Spółkę od Dnia Aportu (dalej jako: Faktury).

W świetle prawa cywilnego, zobowiązania potwierdzone Fakturami zostaną przeniesione na Wnioskodawcę w związku z Aportem, pod warunkiem wyrażenia zgody na ich przeniesienie przez wierzycieli, a następnie zostaną przez Spółkę uregulowane.

Faktury, bez względu na to, czy zostaną wystawione na Wspólnika czy też na Spółkę, zostaną ujęte w księgach rachunkowych Wnioskodawcy (jednocześnie nie będą stanowiły kosztów zakwalifikowanych przez Spółkę jako rezerwy lub bierne międzyokresowe rozliczenia kosztów).

Pytania

1)Czy Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT?

2)Czy Wspólnik rozliczający CIT w ramach PGK będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o ĆIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Według art. 15 ust. 4e ustawy o CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, koszty wynikające z Faktur będą stanowić koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), co oznacza, że będą mogły zostać uwzględnione w rachunku podatkowym w momencie poniesienia zdefiniowanym jako dzień, na który zaksięgowano / ujęto te koszty w księgach na podstawie otrzymanych Faktur. Przepisy ustawy o CIT nie zawierają szczególnych regulacji, które odnosiłyby się do potrącania kosztów wynikających z Faktur oraz ich rozdziału pomiędzy podmiot wnoszący i otrzymujący aport.

W konsekwencji, gdy faktura dokumentująca poniesienie kosztów na zakup towarów lub usług związanych z działalnością Działu P. wpłynie już od Dnia Aportu i następnie zostanie zaksięgowana w ewidencji rachunkowej Spółki, wówczas nie ma znaczenia, że towary bądź usługi zostały dostarczone / wykonane przed Dniem Aportu na rzecz Wspólnika. Dzień Aportu stanowi bowiem datę graniczną, która przesądza o tym, czy koszt może być zaliczony do kosztów podatkowych przez Wspólnika (PGK) czy też przez Spółkę. W związku z czym, w opinii Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zaliczenia kosztów wynikających z Faktur do kosztów uzyskania przychodów bez względu na podmiot wskazany na Fakturach jako nabywca, tzn. bez względu na to, czy jest to Spółka czy Wspólnik.

Powyższy wniosek uzasadniają następujące okoliczności:

1. z Dniem Aportu na Spółkę zostaną przeniesione związane z Działem P. prawa i obowiązki z umów z Kontrahentami, które zostały zawarte przez Wspólnika - Spółka stanie się m.in. stroną umów, na podstawie których wystawione zostaną Faktury;
2. na Spółkę zostaną przeniesione zobowiązania dotyczące Działu P., w tym udokumentowane Fakturami, pod warunkiem uzyskania stosownych zgód wierzycieli;
3. czynnikiem rozstrzygającym dla rozpoznania pośrednich kosztów uzyskania przychodów jest moment ich zaksięgowania / ujęcia w księgach faktury (ewentualnie innego dowodu księgowego);
4. podmiotem, który opłaci należności wynikające z Faktur będzie Spółka, która poniesie faktyczny ciężar ekonomiczny wydatków.

Należy również mieć na uwadze, że prawa i obowiązki z umów z Kontrahentami, a także wynikające z nich zobowiązania udokumentowane Fakturami, które zostaną przeniesione w związku z Aportem, stanowią niezbędne do prowadzenia działalności Działu P. składniki majątkowe. Ich przypisanie do Działu P. stanowiło element konieczny dla jego uznania za ZCP w rozumieniu ustaw podatkowych (co zostało potwierdzone uzyskanymi przez Wspólnika interpretacjami indywidualnymi).

W powyższym kontekście warto przywołać stanowisko wyrażone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2020 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.336.2020.2.BKD, w którym stwierdził następująco: „Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, że prowadzenie działalności gospodarczej, pierwotnie w ramach Oddziału, a następnie po wniesieniu aportu w ramach ZCP ma charakter permanentny (...). Jeżeli więc określony wydatek towarzyszący działalności gospodarczej ze swej istoty i z racji rozwiązań prawnych przyjętych w ustawie podatkowej jest kosztem podatkowym (zakup towarów i usług) i gdyby nie wniesienie aportu byłby ze względu na wykazywanie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą kosztem uzyskania przychodu, to takim kosztem powinien pozostać również u obejmującego aport Wnioskodawcy, gdyż analogiczny jest także u niego związek pomiędzy takim kosztem a przychodami (prowadzoną działalnością) i fakt, że dana operacja gospodarcza rodząca zobowiązanie podjęta została jeszcze przez Wspólnika, sam w sobie, nie powinien mieć charakteru rozstrzygającego. Zatem, pomimo iż część usług i dostaw towarów została zrealizowana na rzecz Wspólnika - spółki wnoszącej aport przed wniesieniem aportu i została zafakturowana przez dostawców lub usługodawców po Aporcie, ale została opłacona przez Spółkę po Aporcie, to uznać należy, że to Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia kosztów wynikających z takich faktur do swoich kosztów podatkowych, ponieważ to Wnioskodawca faktycznie poniesie ciężar ekonomiczny ww. kosztów dokonując ich zapłaty”.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie w jakim uznaje fakt ujęcia kosztu w ewidencji rachunkowej podatnika oraz Dzień Aportu za datę rozgraniczającą prawo do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. interpretacji indywidualnej z 8 sierpnia 2022 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.267.2022.3.ŚS oraz z 30 listopada 2021 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.391.2021.2.ANK.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ad 2

W przypadku uznania stanowiska Spółki odnośnie pytania nr. 1 za prawidłowe, Wspólnik działający w ramach PGK nie będzie miał prawa do rozpoznania kosztów z tytułu Faktur w swoich podatkowych kosztach uzyskania przychodu, koszty te bowiem zostaną uwzględnione w wyniku podatkowym przez Wnioskodawcę. Odpowiedź na pytanie nr 1 implikuje bowiem konsekwencje podatkowe w podatku CIT również dla Wspólnika (PGK), a koszty wynikające z Faktur nie mogą być dwukrotnie zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu przez dwa różne podmioty.

Jeżeli jednak stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe w całości lub w części, to w zakresie, w jakim w opinii Dyrektora KIS, Spółka nie będzie miała prawa do uwzględnienia kosztów z tytułu Faktur w podatkowych kosztach uzyskania przychodu, prawo to powinno przysługiwać Wspólnikowi działającemu w ramach PGK, ponieważ koszty z Faktur będą mieściły się w zakresie art. 15 ust. 1 Ustawy o GIT, będą stanowić tzw. koszty pośrednie na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o GIT oraz nie są wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Na podstawie ww. regulacji ustawy o CIT, a także utrwalonej praktyki organów podatkowych i sądów administracyjnych, uznaje się, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy w tym miejscu zauważyć, że użycie w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zwrotu „w celu” oznacza, że nie zawsze wydatek musi przynieść skutek w postaci osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia jego źródła. Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem jednak, że będą one związane z opodatkowaną działalnością oraz nie zostały wskazane w katalogu wydatków nie stanowiących tego rodzaju kosztów w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Zatem przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT - wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Sytuacje, w których związek przyczynowy nie jest jednoznaczny, należy rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Z powyższego jasno wynika, że warunkiem zakwalifikowania wydatków jako kosztów, jest ich celowe poniesienie z zasobów majątkowych podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dwie kategorie kosztów:

1)koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, tj. takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów - w ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód (np. wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru handlowego);

2)koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), tj. takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia - są to wydatki związane z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczyniające się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów, w przypadku których nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy (np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną).

Mając na uwadze zróżnicowany charakter ww. kategorii kosztów ustawodawca zróżnicował zasady ich potrącalności. W przepisach art. 15 ust. 4 - 4c ustawy o CIT wskazał reguły potrącalności kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami, a w przepisach art. 15 ust. 4d i 4e tej ustawy kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:

koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 4c ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 4e ustawy o CIT:

za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 dotyczą ustalenia, czy Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy, posiadającym 100% udziałów, jest B. S.A. Wspólnik jest podmiotem dominującym w podatkowej grupie kapitałowej C., do której Wnioskodawca nie należy. W związku ze strategią biznesową i operacyjną grupy kapitałowej Wspólnika, mającą m.in. na celu ujednolicenie zasad zarządzania liniami biznesowymi, planowane jest przeniesienie Działów do czterech osobnych spółek w drodze aportów zorganizowanych części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Jedną ze wspomnianych czterech spółek jest Wnioskodawca. Dział, który ma zostać wniesiony przez Wspólnika do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego prowadzi działalność w obszarze (…). Dział P. stanowi ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT. W związku z powyższym, może wystąpić sytuacja, w której Wspólnik przed Dniem Aportu nabędzie towar lub usługę od dostawców / usługodawców na potrzeby Działu P., tzn. towar lub usługa zostanie nabyta w celu osiągnięcia przychodu Wspólnika oraz jego obrotu opodatkowanego VAT, który zostanie wykazany przez Wspólnika przed Dniem Aportu. Jak wskazuje Wnioskodawca z punktu widzenia CIT, nabywane towary lub usługi spełnią warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodu - będą mieściły się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawierającym katalog kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (ich kwalifikacja nie stanowi przedmiotu niniejszego Wniosku). Jednocześnie koszty te będą stanowiły tzw. koszty pośrednie, na podstawie art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT oraz będą dotyczyć zdarzeń występujących przed Dniem Aportu. Mogą nastąpić sytuacje, kiedy faktury za towary i usługi dotyczące zdarzeń, które nastąpią przed Dniem Aportu:

1. zostaną wystawione przez Kontrahentów przed Dniem Aportu ze wskazaniem Wspólnika jako nabywcy;
2. zostaną wystawione przez Kontrahentów od Dnia Aportu ze wskazaniem Wspólnika jako nabywcy;
3. zostaną wystawione przez Kontrahentów od Dnia Aportu ze wskazaniem Spółki jako nabywcy;

- a które to faktury (tj. faktury określone wyżej w pkt (i) (ii) oraz (iii)) zostaną otrzymane przez Spółkę od Dnia Aportu (dalej jako: Faktury).

W świetle prawa cywilnego, zobowiązania potwierdzone Fakturami zostaną przeniesione na Wnioskodawcę w związku z Aportem, pod warunkiem wyrażenia zgody na ich przeniesienie przez wierzycieli, a następnie zostaną przez Spółkę uregulowane. Faktury, bez względu na to, czy zostaną wystawione na Wspólnika czy też na Spółkę, zostaną ujęte w księgach rachunkowych Wnioskodawcy (jednocześnie nie będą stanowiły kosztów zakwalifikowanych przez Spółkę jako rezerwy lub bierne międzyokresowe rozliczenia kosztów).

Biorąc pod uwagę powyżej powołane przepisy oraz opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że w sytuacji otrzymania przez Spółkę faktur za zakup towarów lub usług, które jak wynika z wniosku stanowią koszty pośrednie związane z działalnością gospodarczą ZCP, która zostanie wniesiona w ramach ZCP aportem przez Wspólnika do Spółki, to Spółka będzie uprawniona do zaliczenia wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodem, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich ujęcia w księgach rachunkowych, w związku z faktem, iż zobowiązanie z tytułu powyższych faktur zostanie uregulowane przez Spółkę.

W konsekwencji, Spółka będzie miała prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania numer 1 jest prawidłowe.

Natomiast Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 dotyczą kwestii, czy Wspólnik rozliczający CIT w ramach PGK będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu Faktur zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z Faktur mieszczą się w zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc powyższej powołane przepisy, opis sprawy, oraz uznanie Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, na które odpowiedź implikuje konsekwencje podatkowe w podatku CIT również dla Wspólnika (PGK), zgodzić się należy Państwa stwierdzeniem, że Wspólnik działający w ramach PGK nie będzie miał prawa do rozpoznania kosztów z tytułu Faktur w swoich podatkowych kosztach uzyskania przychodu. Koszty te bowiem zostaną uwzględnione w wyniku podatkowym przez Spółkę. Podkreślić należy, że koszty wynikające z Faktur nie mogą być dwukrotnie zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu przez dwa różne podmioty.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania numer 2 jest prawidłowe.

Tym samym organ nie rozpatrywał w zakresie pytania nr 2 Państwa alternatywnego stanowiska, z uwagi na zajęcie przez organ w zakresie pytania nr 1 stanowiska prawidłowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2838 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2838 ze zm.).