Interpretacja indywidualna z dnia 23 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.145.2024.2.KK

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest

–nieprawidłowe - w części dotyczącej uznania wydatków związanych z lokalem (czynsz, część odsetkowa raty kredytu, koszty energii elektrycznej) za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–prawidłowe - w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w dniu 6 maja 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Przedmiot działalności gospodarczej i działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie programowania komputerowego. Głównym przedmiotem jego działalności, zgodnie z treścią wpisu w CEiDG, jest 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca zajmuje się m.in wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem programów komputerowych. Od (...) 2019 r. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytuły dochody. Działalność Wnioskodawcy w powyższym zakresie ma charakter twórczy i obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742), prowadzone przez Wnioskodawcę samodzielnie.

W codziennej pracy Wnioskodawca, przez cały czas wykonywania działalności, tj. od (...) 2019 r., nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności do planowania produkcji i projektowania rozwiązań w produktach (programach komputerowych), które wytwarza.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca tworzy nowe programy komputerowe oraz zmienia i ulepsza istniejące. Celem prac rozwojowych jest poszerzanie wiedzy Wnioskodawcy z publicznie dostępnych źródeł oraz ze źródeł wewnętrznych zamawiających, na zlecenie których Wnioskodawca tworzy nowe programy komputerowe. Dotyczą poznawania najnowszych narzędzi, praktyk i rozwiązań dostępnych na rynku. Celem jest zapewnienie jak najlepszej jakości wytwarzanych przez Wnioskodawcę produktów (programów komputerowych), zgodnie z aktualnymi trendami i z duchem innowacji.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę każdorazowo kończą się pozytywnym wynikiem, jakim jest wypracowanie, zaprojektowanie i implementacja innowacyjnego rozwiązania problemu lub nowej części systemu w ramach produktów kontrahentów. Ponadto wynikiem prac rozwojowych jest nieustannie poszerzająca się wiedza Wnioskodawcy w zakresie oprogramowania oraz aktualnych trendów na rynku i w branży. Poza wytworzonym programem komputerowym, zdobywanie i poszerzanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy pomaga Wnioskodawcy w sposób bardziej świadomy podchodzić do przyszłych problemów związanych z planowaniem pracy i projektowaniem nowych produktów (programów komputerowych) oraz nowych funkcjonalności istniejących produktów. Dotyczy to zarówno codziennej pracy oraz nowych problemów, z którymi Wnioskodawca spotyka się na co dzień, jak również potencjalnych przyszłych projektów.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na bieżąco, od początku rozpoczęcia działalności badawczo-rozwojowej, tj. od dnia (...) 2019 r. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowa ewidencja jest prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jest to ewidencja, o której mowa w treści art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1997 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226).

Dotychczasowe interpretacje indywidualne wydane dla Wnioskodawcy.

W interpretacji indywidualnej z dnia 15 kwietnia 2021 r., znak (...), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, odpowiadając na pytania Wnioskodawcy w zakresie dwóch umów o współpracy wskazał, że dochody uzyskane z tychże umów stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanej działalności intelektualnej, zaś Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z tzw. ulgi IP BOX w odniesieniu do powyższych dochodów. Podobnie, w odniesieniu do dwóch kolejnych umów zawartych przez Wnioskodawcę z innymi kontrahentami (w tym jednym podmiotem zagranicznym) w kolejnej interpretacji indywidualnej, wydanej dnia 7 września 2022 r., znak (...), Dyrektor KIS potwierdził, że „sumę kwalifikowanych dochodów, osiągniętych w 2021 r. z tytułu przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, może Pan opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową. Powyższe odnosi się również do lat kolejnych, o ile sposób prowadzenia działalności w zakresie kwalifikowanych praw własności intelektualnej nie ulegnie zmianie.”

W roku podatkowym 2023 r., po uzyskaniu powyższych interpretacji indywidualnych, Wnioskodawca zawarł kolejną umowę o współpracy z nowym podmiotem. Wątpliwości Wnioskodawcy wywołuje możliwość skorzystania z tzw. ulgi IP BOX w odniesieniu do dochodów uzyskanych z ww. Umowy w roku podatkowym 2023 r., a także dochodów uzyskanych z ww. umowy w kolejnych latach podatkowych.

Treść umowy o współpracy z dnia (...) 2023 r.

Dnia (...) 2023 r. Wnioskodawca zawarł z fińską spółką działająca w formie Oy (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) dalej: „Zamawiający” umowę o współpracy, zatytułowaną „Professional Services Agreement” („Umowa o świadczenie usług profesjonalnych”).

Umowa sporządzona została w całości w języku angielskim. Dla umowy zastrzeżono prawo fińskie jako prawo właściwe. Na podstawie Umowy, Zamawiający zlecił Wnioskodawcy, zaś Wnioskodawca przyjął do wykonania „usługi rozwoju w szczególności w zakresie rozwoju front-end”. Zgodnie z Umową, Zamawiający może zlecić Wnioskodawcy inne zadania. Umowa określa liczbę godzin świadczenia przez Wnioskodawcę usług na 37,5 godzin tygodniowo - przy czym Strony mogą w drodze pisemnego porozumienia zgodzić się na wystawienie przez Wnioskodawcę faktury na większą liczbę godzin wykonanych usług. Wynagrodzenie określono w Umowie według stawki godzinowej, w walucie EURO. Zgodnie z Umową, wynagrodzenie płatne jest raz na miesiąc, zaś termin płatności wynosi 21 dni. Umowa dopuszcza również obciążenie Zamawiającego przez Wnioskodawcę dodatkowymi kosztami poniesionymi w związku z wykonywaniem usług, o ile przed ich poniesieniem Strony zgodzą się na obciążenie Zamawiającego przez Wnioskodawcę ww. kosztami, zaś Wnioskodawca przedłoży Zamawiającemu rachunki dokumentujące poniesione koszty. Zgodnie z Umową Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za to, że usługi wykonane zostaną zgodnie z umową, w sposób profesjonalny i z uwzględnieniem instrukcji Zamawiającego. Ponadto, Wnioskodawca zobowiązany jest zapewnić, że posiada wszelkie wymagane zezwolenia, licencje, uprawnienia, upoważnienia, certyfikaty i inne podobne wymagania do świadczenia usług. Umowa zabrania Wnioskodawcy wykonywania Usług za pośrednictwem podwykonawców. Wnioskodawca w umowie udzielił Zamawiającemu sześciomiesięcznej gwarancji na świadczone Usługi, przy czym odpowiedzialność Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług została ograniczona do wartość ww. usług. Zamawiający zobowiązał się w Umowie do udzielenia Wnioskodawcy dostępów i uprawnień niezbędnych do świadczenia Usług. Zgodnie z treścią umowy, o miejscu wykonywania usług oraz sprzęcie wykorzystywanym do świadczenia Usług strony umowy decydują wspólnie, przy czym w przypadku braku odmiennych ustaleń, Wnioskodawca korzystać ma z własnego sprzętu, zaś Zamawiający zastrzegł sobie prawo do wskazania miejsca świadczenia Usług. W Umowie strony postanowiły, że wszelkie prawa do usług, w tym prawa własności intelektualnej, a także wszelkich poprawek, zmian, modyfikacji, ulepszeń, pochodnych i kopii będą stanowiły własność Zamawiającego, zaś przeniesienie powyższych praw na Zamawiającego nastąpi najpóźniej w chwili dokonania przez Zamawiającego zapłaty za usługi, na zasadach zgodnych z umową. W przypadku, gdyby Wnioskodawca nie miał możliwości przeniesienia na Zamawiającego praw do oprogramowania, z uwagi na korzystanie z oprogramowania open source lub z podobnego powodu, Wnioskodawca jest zobowiązany poinformować o tym Zamawiającego przed rozpoczęciem świadczenia usług.

Sposób wykonywania Umowy z dnia (...) 2023 r. przez Wnioskodawcę.

W praktyce wykonania Umowy, Zamawiający zleca Wnioskodawcy do wykonania konkretne, samodzielne części kodu (oprogramowanie). Wnioskodawca tworzy samodzielnie części oprogramowania w sposób twórczy, tworząc nowe oraz rozwijając i ulepszając istniejące funkcjonalności, w sposób indywidualnie dopasowany do potrzeb Zamawiającego. Oprócz umiejętności niezbędnych do osiągnięcia rezultatu, efekty pracy Wnioskodawcy wymagają również projektowania architektury oprogramowania w zakresie dostarczanych przez Wnioskodawcę rozwiązań. Jest to każdorazowo nowa praca, niepowtarzalna, a powstające oprogramowanie jest zawsze unikalne i wymaga do stworzenia działań twórczych, a nie jedynie rutynowych, technicznych czynności. W wyniku pracy Wnioskodawcy zawsze powstaje nowe prawo własności intelektualnej, w postaci całkowicie nowego programu komputerowego lub oprogramowania, bądź też nowej części kodu, która ma charakter twórczy i również stanowi nowe prawo własności intelektualnej, tj. autorskie prawo do programu komputerowego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Powyższe prawa własności intelektualnej zawsze stanową pierwotnie własność Wnioskodawcy, będącego ich autorem. Wnioskodawca przenosi jednak następnie majątkowe prawa autorskie na Zamawiającego, co strony potwierdzają Protokołem. Wnioskodawca do świadczenia usług programistycznych używa własnego sprzętu komputerowego. Wnioskodawca świadczy usługi w sposób zdalny, z dowolnie wybranego przez siebie miejsca. Wnioskodawca działa w pełni samodzielnie, nie korzysta z podwykonawców i nie podlega kierownictwu Zamawiającego. Wnioskodawca samodzielnie decyduje, w jakich dniach i godzinach będzie świadczył usługi. Zgodnie z umową, Wnioskodawca wystawia na rzecz Zamawiającego faktury raz na miesiąc. Jako przedmiot usług Wnioskodawca wskazuje na fakturze „usługi związane z oprogramowaniem zgodnie z umową z dn. (...).2023”. Na fakturach jako jednostkę i ilość usługi Wnioskodawca wskazuje 1 szt. Kwotę wynagrodzenia Wnioskodawca wskazuje w walucie euro, zaś wysokość wynagrodzenia jest zgodna z postanowieniami Umowy i ustaleniami z Zamawiającym.

Protokół odbioru prac.

Po zakończeniu wykonania określonych samodzielnych części oprogramowania (kodu źródłowego), Wnioskodawca i Zamawiający podpisują protokół odbioru („Acceptance protocol”). Dotychczas sporządzono jeden taki protokół, z dnia 31 grudnia 2023 r. (dalej: „Protokół”). Protokół sporządzony został w całości w języku angielskim. W Protokole wprost wskazano, że przedmiotem protokołu jest przeniesienie na Zamawiającego praw autorskich do utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w postaci oprogramowania stworzonego przez Wnioskodawcę w ramach Umowy. W Protokole obie Strony potwierdziły, że w wykonaniu Umowy, Wnioskodawca stworzył oprogramowanie w postaci:

(...)

Zgodnie z Protokołem, z chwilą jego podpisania, wszelkie prawa autorskie do wymienionego w Protokole oprogramowania zostają przeniesione na Zamawiającego. W Protokole sprecyzowano, że Zamawiający nabywa wszelkie autorskie prawa majątkowe do oprogramowania, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, na polach eksploatacji wymienionych w umowie oraz w art. 74 ust. 4 ustawy prawo autorskie. W dalszej części w Protokole wymieniono konkretne pola eksploatacji. W treści Protokołu, Strony wprost potwierdziły, że wynagrodzenie Wykonawcy zapłacone przez Zamawiającego na postawie konkretnych faktur (których numery wymieniono w tym miejscu w Protokole) zawiera w sobie wynagrodzenie za przeniesienie na Zamawiającego wszelkich praw do oprogramowania wymienionych w Protokole, w tym autorskich praw majątkowych do oprogramowania na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w Protokole. W powyższej klauzuli Protokołu wymieniono wszystkie faktury wystawione przez Wnioskodawcę na rzecz Zamawiającego w roku podatkowym 2023 r.

W przyszłości, po zakończeniu wykonania kolejnych samodzielnych części kodu (oprogramowania), Strony planują potwierdzić przejście majątkowych praw autorskich z Wnioskodawcy na Zamawiającego w podobnych protokołach. Wnioskodawca przewiduje, że merytoryczna część (warunki) protokołu pozostanie niezmieniona, natomiast przyszłe protokoły różnić się będą od Protokołu opisanego powyżej danymi oprogramowania i faktur (poprzez wskazanie nowych części oprogramowania i nowych faktur, których dotyczyć będzie nowy protokół), dopuszcza również możliwość wprowadzenia zmian o charakterze redakcyjnym (językowym, stylistycznym), nie wpływających na zmianę zakresu praw i obowiązków Stron.

Plany Wnioskodawcy w zakresie zastosowania ulgi IP BOX.

Wnioskodawca chciałby zastosować tzw. ulgę IP BOX do dochodów osiągniętych na podstawie Umowy w roku podatkowym 2023 r., a także w kolejnych latach podatkowych, poprzez zastosowanie stawki podatku dochodowego od osób fizycznych 5%. Wnioskodawca zamierza zakwalifikować osiągnięte dochody jako „dochód z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uwzględnionych w cenie sprzedaży usługi”. W swojej dokumentacji księgowej (podatkowej księdze przychodów i rozchodów) przychody oraz koszty osiągnięte z Umowy wyodrębnione zostały poprzez każdorazowe wskazanie numeru faktury, której dotyczy dany przychód bądź koszt oraz danych kontrahenta. Jako opis zdarzenia gospodarczego, Wnioskodawca wskazuje „sprzedaż”. W odniesieniu do faktur wystawionych w roku podatkowym 2023 r., Wnioskodawca nie ujął w podatkowej księdze przychodów i rozchodów żadnych kosztów związanych z wykonaniem Umowy.

Wnioskodawca przewiduje jednak, że w przyszłości w związku z wykonaniem Umowy mogą pojawić się koszty podatkowe w postaci m.in. kosztów usług telekomunikacyjnych (Internet), opłat leasingowych, zakupu sprzętu elektronicznego, składki na ubezpieczenie społeczne, kosztów usług księgowych, kosztów paliwa.

W przypadku skorzystania z ulgi IP BOX, Wnioskodawca zamierza obliczyć wskaźnik NEXUS według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wątpliwości Wnioskodawcy wywołuje prawidłowość powyższej klasyfikacji i możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi IP BOX w opisanym we wniosku stanie faktycznym i w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, tj. dalszych dochodów, jakie Wnioskodawca osiągnie na podstawie Umowy w roku podatkowym 2024 r. i w kolejnych latach podatkowych.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę nowej części kodu jest jego samodzielnym procesem twórczym. Cały zespół decyduje - bardzo wysokopoziomowo - jakie części systemów/funkcjonalności mają zostać dodane/stworzone/rozwinięte, ale to do Wnioskodawcy należy zaprojektowanie rozwiązania i jego implementacja. Każdy tworzony „program komputerowy” czy nowa część kodu jest tworzona w kontekście istniejącego już systemu, są więc w pełni. Każdy element systemu, który Wnioskodawca wytwarza, wymaga zatem indywidualnego podejścia i zaprojektowania unikalnego rozwiązania cały ten proces Wnioskodawca wykonuje samodzielnie.

Wnioskodawca współtworzy system (...).

W zakresie umowy, Wnioskodawca samodzielnie stworzył i ulepsza cztery aplikacje w ramach powyższego systemu:

(...)

Wszystkie powyższe aplikacje tworzone są przez Wnioskodawcę od podstaw („od zera”), całkowicie samodzielnie. Aplikacje dotyczą bardzo konkretnych i unikalnych na rynku produktów (...) jakie oferuje Zamawiający i dostosowane zostały do specyfiki działalności Zamawiającego. W związku z tym są innowacyjne, ponieważ nigdzie indziej nie istnieje kod, którego można by użyć do zapewnienia ww. funkcjonalności. Każdy nowy element każdej z czterech aplikacji musi być zaprojektowany i zaimplementowany indywidualnie z myślą o bardzo konkretnych potrzebach Zamawiającego i użytkowników końcowych poszczególnych aplikacji.

W każdym przypadku efekty pracy Wnioskodawcy, tj. zarówno samo stworzenie, jak i modyfikacja i rozwijanie oprogramowania lub jego części, są programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Sposób przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części następuje i będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Każdy nowy fragment kodu, który Wnioskodawca wytwarza lub ulepsza jest unikalny - nie da się go odtworzyć. Każde rozwiązanie projektuje indywidualnie w kontekście reszty systemu - niemożliwe jest zatem „odtworzenie” żadnej części oprogramowania. Zawsze wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest oryginalne i wymaga uprzedniego zaprojektowania. Umiejętności programistyczne są jedynie narzędziem, natomiast efektem pracy jest projekt architektury rozwiązania i jego implementacja.

Oprócz wymienionych we wniosku wydatków mogą wystąpić również koszty: opłaty za lokal (czynsz, część odsetkowa raty kredytu), w którym pracuje Wnioskodawca oraz koszty energii elektrycznej.

Przez koszt sprzętu elektronicznego należy rozumieć koszt zakupu (lub amortyzacji) sprzętu elektronicznego niezbędnego do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej opisanej we wniosku, w tym: laptop, smartfon, różnego rodzaju monitory, smartwatch i inne podobne urządzenia elektryczne, które mogą okazać się potrzebne do przetestowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Powyższe koszty są elementem zdarzenia przyszłego, na chwilę złożenia niniejszego pisma Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć, czy i kiedy w ramach działalności badawczo-rozwojowej opisanej we wniosku dokona zakupu powyższych sprzętów, gdyż będzie to zależało to od bieżących potrzeb i stopnia zużycia dotychczasowego sprzętu Wnioskodawcy, przewiduje jednak, że tego typu koszty mogą zostać przez niego poniesione w przyszłości.

Przez koszt usług księgowych należy rozumieć koszty związane z prowadzeniem dokumentacji księgowej w zakresie niezbędnym w rozumieniu ulgi IPBOX.

Wnioskodawca nie zalicza żadnych składników majątkowych do środków trwałych.

Opłaty leasingowe dotyczą opłat, jakie Wnioskodawca płaci w związku z leasingiem operacyjnym samochodu, którego używa w swojej działalności. Wnioskodawca używa samochodu, żeby dojechać na spotkania z Zamawiającym, gdy ten przyjeżdża do Polski oraz żeby dojeżdżać do miejsc, z których pracuje (Wnioskodawca, z uwagi na potrzebę zapewnienia optymalnych warunków pracy, często pracuje z innego miejsca niż z domu). Oprócz opłat leasingowych, Wnioskodawca planuje zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu koszty zakupu paliwa, ubezpieczenia i przeglądów. Powyższe wydatki dotyczą jedynie okresu do maja 2024 r., gdyż w ww. miesiącu kończy się aktualna umowa leasingu. Na dzień złożenia niniejszego pisma Wnioskodawca nie planuje przedłużania aktualnej umowy leasingu, ani zawierania nowej umowy na nowy samochód, jednak nie wyklucza, że w przyszłości zawrze taką umowę.

Wszystkie wymienione wydatki dotyczyć będą opisanej we wniosku działalności badawczo- rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Na chwilę złożenia niniejszego wniosku, przychody osiągane przez Wnioskodawcę z umowy z Zamawiającym opisane we wniosku, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo rozwojowej, są jedynymi przychodami osiąganymi przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym wszystkie koszty uzyskania przychodu są kosztami poniesionymi w związku z działalnością badawczo-rozwojową.

Pytania

1.Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym, osiągnięte przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy dochody można uznać za kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

2.W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 - czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym, Wnioskodawca może opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, osiągane na podstawie Umowy, stawką podatku dochodowego od osób fizycznych 5%?

3.Czy wymienione we wniosku wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, dochody osiągane przez niego na podstawie Umowy stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i podlegają opodatkowaniu stawką podatku dochodowego od osób fizycznych 5%.

Stanowisko w zakresie pytania 1.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, dalej jako u.p.d.o.f.), kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2020 r., znak 0115-KDWT.4011.69.2020.2.MK „oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.”

Wyjaśniając pojęcia prac badawczo-rozwojowych, w przywołanej powyżej interpretacji indywidualnej o znaku 0115-KDWT.4011.69.2020.2.MK wskazano, iż: „Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. (...).

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji. (...) z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. (...). Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. (...). W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych, zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Stanowisko organów podatkowych w zakresie właściwego rozumienia pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” oraz możliwości uznania oprogramowania za kwalifikowane prawo własności intelektualnej należy uznać za ugruntowane. Do kryteriów uznania działalności za badawczo-rozwojową opisanych w cytowanej wyżej interpretacji indywidualnej o znaku 0115-KDWT.4011.69.2020.2.MK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odnosił się w sposób tożsamy również m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych: interpretacji indywidulanej z dnia z dnia 26 września 2023 r., znak, KDSL1-1.4011.185.2023.2.MW, interpretacji indywidualnej z dnia 29 września 2023 r., znak 0115-KDST2-2.4011.150.2023.3.RS, interpretacji indywidualnej z dnia 15 września 2023 r., znak 0112-KDSL1-1.4011.290.2023.2.AG, interpretacji indywidualnej z dnia 14 września 2023 r., znak 0111-KDSB2-2.4011.256.2023.2.MCZ i interpretacji indywidualnej z dnia 18 października 2023 r., znak 0111-KDSB2-2.4011.283.2023.2.AP.

W wymienionych interpretacjach potwierdzono również możliwość uznania „oprogramowania” za kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Co więcej, w interpretacji indywidualnej z dnia z dnia 15 kwietnia 2021 r., znak (...) z dnia 7 września 2022 r., znak (...), Dyrektor KIS analizując przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, który, co istotne, różni się od stanu faktycznego opisanego we wniosku podmiotem kontrahenta, treścią umowy i szczegółami współpracy, jednakże pozostaje zbieżny w zakresie ogólnej charakterystyki i metodyki stosowanej przez Wnioskodawcę przy wykonywaniu prac rozwojowych, potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzi on prace badawczo-rozwojowe, w wyniku których wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej (autorskie prawa do programu komputerowego).

W ocenie Wnioskodawcy, również w odniesieniu do Umowy opisanej we wniosku, wszystkie cechy charakteryzujące działalność badawczo-rozwojową zostały spełnione. Wnioskodawca prowadzi bowiem prace rozwojowe polegające na wykorzystaniu dostępnej wiedzy z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji, tj. prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 742).

Działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy, bowiem skutkuje powstaniem utworów w rozumieniu prawa autorskiego oraz opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy i jego klientów lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i jego klientów.

Działalność Wnioskodawcy ma charakter systematyczny, wykonywana jest w sposób uporządkowany, według zasad jasno określonych w Umowie, prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. W końcu działalność Wnioskodawcy prowadzi do wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że prawa autorskie i prawa pokrewne do programów komputerowych tworzonych bądź rozwijanych przez Wnioskodawcę w ramach wykonania Umowy stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu u.p.d.o.f.

Dalej należy wskazać, że zgodnie z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym, dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej został uwzględniony w cenie usług, co potwierdza treść Protokołu z dnia 31 grudnia 2023 r. Nadmienić należy, że chociaż sama Umowa, mająca charakter Umowy ramowej, jedynie w sposób ogólny odnosi się do przeniesienia przez Wnioskodawcę na Zamawiającego autorskich praw majątkowych do „usług”, to sporządzony Protokół zawiera szczegółowe postanowienia w zakresie przeniesienia autorskich prawa majątkowych, określając m.in. zakres praw, pola eksploatacji i moment przejścia praw na Zamawiającego. Co więcej, Protokół wymienia konkretne prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do programów komputerowych) oraz konkretne faktury, z którymi powyższe prawa są powiązane. Tym samym na podstawie sporządzonych przez Strony dokumentów dochodzi do skutecznego przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Wnioskodawcę autorskich praw do programów komputerowych, możliwe jest również przyporządkowanie konkretnych dochodów (ujętych na poszczególnych fakturach) do konkretnych praw własności intelektualnej.

W tym miejscu można przywołać interpretację indywidualną z dnia 17 lipca 2020 r., znak 0112-KDIL2-2.4011.374.2020.2.MC, gdzie w sytuacji, w której „Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania za wynagrodzeniem, uwzględnionym w cenie usługi. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu” Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż „dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi w sytuacji, gdy oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%. Reasumując, dochód Wnioskodawcy z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi stanowi dochód z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.”

Analogicznie, również w niniejszym przypadku, dochody uzyskane przez Wnioskodawcę w związku z wykonaniem Umowy należy uznać za kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Na pytanie oznaczone we wniosku numerem 1 należy więc, zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedzieć twierdząco.

Stanowisko w zakresie pytania 2.

Jak wynika z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f., podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług, w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Odnosząc się do powyższych wymagań, wskazać należy, iż Wnioskodawca wyodrębnił przychody i dochody otrzymane w ramach opisanej we wniosku Umowy w swoich księgach rachunkowych. Z uwagi na brak kosztów związanych z wykonaniem Umowy, Wnioskodawca nie ujął w księgach żadnych kosztów, jednak w przypadku poniesienia kosztów w przyszłości zostaną one odpowiednio wyodrębnione w księgach rachunkowych. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde oprogramowanie, tj. każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Każda faktura wystawiona przez Wnioskodawcę w związku z wykonaniem Umowy zawiera oznaczenie umowy, zaś w księgach rachunkowych wyodrębniono przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochody udokumentowane poszczególnymi fakturami, zaś protokół odbioru wskazuje na konkretne oprogramowanie, do którego autorskie prawa majątkowe zostają przeniesione na Zamawiającego, w zamian za wynagrodzenie wliczone w cenę usług. Oznacza to, iż każdorazowo możliwe jest ustalenie, z którego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pochodzi dany przychód, koszt i dochód.

W interpretacji indywidualnej z dnia 29 września 2023 r., znak 0115- KDST2-2.4011.287.2023.2.MS, Dyrektor KIS wyjaśnił, że: „Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. (...) Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.”

Jak wynika z powyższego, nie jest istotna konkretna forma odrębnej ewidencji prowadzonej przez podatnika dla celów IP BOX, istotne jest aby na podstawie ewidencji można było przyporządkować konkretne kwalifikowane dochody do kwalifikowanych praw intelektualnych wytworzonych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w jego przypadku powyższy warunek został spełniony, co zostało szczegółowo opisane we wcześniejszej części wniosku. Mając na uwadze wszystko, co powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, spełnione zostały wszystkie warunki do zastosowania do dochodów opisanych we wniosku stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5% (ulgi IP BOX), na pytanie oznaczone we wniosku nr 2 należy więc odpowiedzieć twierdząco.

Stanowisko w zakresie pytania 3.

W ocenie Wnioskodawcy, wymienione we wniosku wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Aktualność zachowuje uzasadnienie dotyczące uznania za kwalifikowane dochody z kwalifikowanej działalności intelektualnej dochodów z opisanej we wniosku Umowy, przedstawione w ramach stanowiska w zakresie pytań 1 i 2.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r., poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r., poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przedstawiając opis sprawy wskazał Pan, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W zakresie umowy, samodzielnie stworzył i ulepsza Pan następujące aplikacje:

(...)

Zgodnie z Protokołem, z chwilą jego podpisania, przenosi Pan na spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. W każdym przypadku, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania/rozwijania utworów, efekty Pana prac są programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Sposób przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował/następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Ponadto wskazuje Pan, że prowadzi na bieżąco, zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata 2023-2024 i w latach kolejnych, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące przepisy prawa nie ulegną zmianie.

W treści wniosku wskazał Pan, że uzyskuje dochód z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie świadczonych usług. Przepis art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej, nie dokonując jego zbycia. Natomiast Pan – jak wynika z wniosku – dokonuje przeniesienia każdego z wytworzonych kwalifikowanych IP zgodnie z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek pomiędzy:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie na potrzeby kalkulacji tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym należy również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu, że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

Biorąc pod uwagę wydatki poniesione przez Pana na lokal, w którym pracuje, tj. czynsz, część odsetkową raty kredytu oraz koszty energii elektrycznej,nie będą mogły stanowić kosztów, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, gdyż przepis art. 30ca ust. 5 tej ustawy literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, m.in. kosztów związanych z nieruchomościami.

Natomiast pozostałe wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy, tj. wydatki poniesione na usługi telekomunikacyjne (Internet), opłaty leasingowe, zakup sprzętu elektronicznego, składki na ubezpieczenie społeczne, koszty usług księgowych, koszty paliwa, będą mogły stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem jest powstanie kwalifikowanego IP.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 w części dotyczącej uznania wydatków ponoszonych przez Pana na opłaty związane z lokalem, w którym Pan pracuje, za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uznano za nieprawidłowe, w pozostałej części za prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

–stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

–zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji informujemy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.); (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).