Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 7 maja 2024 r., sygn. II SA/Ol 91/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie sędzia WSA Piotr Chybicki asesor WSA Grzegorz Klimek Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Chodorowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2024 r. sprawy ze skargi G. W. na uchwałę Rady Gminy K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wybranych obszarów w obrębach geodezyjnych S., K. I. stwierdza nieważność § 7 ust. 1. Pkt 3) zaskarżonej uchwały wraz z załącznikiem nr 1 do uchwały w odniesieniu do działek ewidencyjnych nr: [...],[...],[...],[...] i [...], obręb geodezyjny K., gmina K.; II. zasądza od Gminy K. na rzecz skarżącego G. W. kwotę 797 zł (siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 29 grudnia 2023 r. G. W. (dalej jako: "skarżący"), reprezentowany przez adwokata, zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, za pośrednictwem organu, uchwałę Rady Gminy K.z dnia 29 czerwca 2022 r. nr LX/444/2022 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wybranych obszarów w obrębach geodezyjnych S., K. Wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w części treści graficznej - w całości, ewentualnie w części dotyczącej działek ewidencyjnych nr [...], położonych w miejscowości K., obręb K., gmina K. Skarżący podał, że jest współwłaścicielem wymienionych działek. Zarzucił, że plan miejscowy w części tych działek jest niezgodny z ustaleniami obowiązującego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kozłowo, w szczególności załącznikiem nr 4 do uchwały Rady Gminy K. nr LIX/437/2022 z 27 czerwca 2022 r., zawierającym część graficzną studium. Skarżący wyjaśnił, że obszar wymienionych działek został w większości objęty w zaskarżonym planie oddziaływaniem stanowiska archeologicznego. Natomiast w zapisach studium działki te nie znajdują się w bezpośrednim oddziaływaniu stanowisk archeologicznych. Skarżący podał, że zwrócił się do Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z prośbą o wyjaśnienie wątpliwości co do istnienia stanowisk archeologicznych na ww. nieruchomościach. Załączył do skargi pismo Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z 23 sierpnia 2023 r., w którym organ ten wyjaśnił, że na nieruchomościach skarżącego nie ma zaewidencjonowanych stanowisk archeologicznych. Stanowiska archeologiczne nr [...] zlokalizowane są w sąsiedztwie części działek, co powoduje, że nie ma żadnych ograniczeń wynikających z ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami odnośnie do planowanej zabudowy na ww. nieruchomościach. Warmińsko-Mazurski Wojewódzki Konserwator Zabytków zaznaczył, że uzgodnił miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - postanowieniem z 31 marca 2022 r. z warunkiem prawidłowego oznaczenia na załączniku graficznym właściwej lokalizacji stanowisk archeologicznych oraz ich prawidłowego oznaczenia. Konserwator oświadczył, że "Gmina K. nie dostosowała się do ww. warunków." W konsekwencji stwierdzenia sprzeczności uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z postanowieniami studium i niedostosowania się Gminy K. do przywołanego postanowienia, Konserwator Zabytków wystąpił do Gminy K. z informacją o konieczności przystąpienia do zmiany uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego.