Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 kwietnia 2024 r., sygn. III SA/Wr 316/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar, Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Chołuj, Asesor WSA Aneta Brzezińska (sprawozdawca), Protokolant: specjalista Renata Pawlak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi Z. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławcze w Jeleniej Górze z dnia 28 czerwca 2023 r. nr SKO/41/WŚ-10/23 w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o opłacaniu składki FUSR w okresie od dnia 1 września 1977 r. do 31 grudnia 1990 r. I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Wójta Gminy Warta Bolesławiecka z dnia 3 kwietnia 2023 r., nr FN-II-1.3140.29.2022.4; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławcze w Jeleniej Górze na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z 28 czerwca 2023 r. (nr: SKO/41/WŚ-10/23) Samorządowe Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze (dalej: SKO, organ II instancji) – na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 126 § 1 i art. 217 § 1 i § 2 pkt 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2023 r., poz. 775) oraz art. 1 i art. 3 ustawy z 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy (Dz.U. z 1990 r., poz. 310), po rozpatrzeniu zażalenia Z. P. (dalej: skarżący) na postanowienie z 3 kwietnia 2023 r. (nr FN-II-1.3140.29.2022.4), wydane przez Wójta Gminy W. (dalej: organ I instancji) w sprawie odmowy wydania zaświadczenia o opłacaniu składki FUSR w okresie od dnia 1 września 1977 r. do dnia 31 grudnia 1990 r. – utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Postanowieniami z 28 września 2022 r. (nr FN-II-1.3140.29.2022) oraz z 8 grudnia 2022 r. (nr FN-II-1.3140.29.2022.2) odmówiono skarżącemu wydania zaświadczenia o żądanej treści. Na skutek zaskarżenia tych orzeczeń SKO postanowieniami z 16 listopada 2022 r. (nr SKO/41/WŚ-17/2022) oraz z 10 marca 2023 r. (nr SKO/41/WŚ-21/2023) orzekło o ich uchyleniu i przekazaniu sprawy organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Jako przyczyny uchylenia ww. postanowień SKO wskazało odpowiednio: błędne zastosowanie przepisów ordynacji podatkowej, zamiast przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, niezastosowanie ustawy z 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy oraz naruszenie art. 77 § 1 k.p.a. poprzez nieprzeprowadzenie postępowania wyjaśniającego.