Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Gd 1116/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Sędzia NSA Zbigniew Romała Asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 11 października 2023 r. nr SKO Gd/3556/23 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarga R. S., reprezentowanego przez profesjonalnego pełnomocnika, na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 13 października 2023 r. o nr SKO Gd/3556/23 utrzymującą w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta Gdańska z dnia 17 kwietnia 2023 r, nr GCŚ/DŚO.007184/SP/04/2023 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną, została wniesiona w następującym stanie sprawy:

Pismem z dnia 30 grudnia 2022 r. R. S. za pośrednictwem pełnomocnika złożył wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką M. S. Z akt sprawy wynika, że niepełnosprawna legitymuje się orzeczeniem Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Gdańsku z dnia 3 listopada 2022 r., w którym to M. S. została uznana za osobę o znacznym stopniu niepełnosprawności, wymagającą stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. W orzeczeniu wskazano, że nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 23 sierpnia 2022 r., a orzeczenie zostało wydane na stałe. Z akt sprawy wynika, że niepełnosprawna jest wdową oraz że posiada dwójkę dzieci.

We wniosku o ustalenie prawa do świadczenia skarżący oświadczył, że: na dzień składania wniosku nie podlega on z innego tytułu ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu; nie podlega on z innego tytułu ubezpieczeniu zdrowotnemu; nie uzyskał okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładkowego), o którym mowa w art. 6 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych; nie jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna w powiatowym urzędzie pracy; nie ma prawa do zasiłku dla bezrobotnych; nie ma on ustalonego prawa do innego świadczenia na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy; nie przebywa na urlopie wychowawczym oraz nie pobiera zasiłku macierzyńskiego; nie zgłasza okresów nieskładkowych oraz nie przedkłada dokumentów z tym związanych; nie zgłasza członków rodziny do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym. We wniosku wskazał również, że zamieszkuje pod tym samym adresem co osoba niepełnosprawna.