Interpretacja indywidualna z dnia 21 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.172.2024.2.BM

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełniła go Pani w dniu 12 kwietnia 2024 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1)Przedmiot działalności Wnioskodawczyni.

A.B. na podstawie wpisu do CEIDG od dnia (...) 2022 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 w zw. z art. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2022.2647 t.j. z dnia 2022.12.16; dalej: ustawa o PIT). Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z).

Jednocześnie Wnioskodawczyni prowadzi działalność związaną z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). Wnioskodawczyni do końca 2023 r. prowadziła Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów i rozliczała osiągane przychody zgodnie z zasadami określonymi dla skali podatkowej (art. 27 ustawy o PIT). Wnioskodawczyni złożyła do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego oświadczenie o zmianie formy opodatkowania, w konsekwencji czego od 1 stycznia 2024 r. opodatkowuje swoje przychody zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów, który został uregulowany w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U.2022.2540 t.j. z dnia 2022.12.08).

Jednocześnie Wnioskodawczyni zastrzega, że niniejszy wniosek dotyczy przychodów osiągniętych w roku 2023. Wnioskodawczyni nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w ustawie z dnia 30 maja 2008 r., o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U.2022.2474 t.j. z dnia 2022.12.01). Nie prowadzi również działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ani na terenie objętym decyzją o wsparciu nowej inwestycji.

Wnioskodawczyni prowadząc działalność w zakresie oprogramowania jest odpowiedzialna za: zarządzanie projektami, wdrażanie metodyki Agile (SCRUM, Kanban), zarządzanie zespołami 2-10 osobowymi na każdym z etapów istnienia oprogramowania, monitorowanie najlepszych praktyk w zakresie tworzenia oprogramowania celem przedstawienia ich zespołowi.

Efektem ww. czynności jest sporządzanie niezbędnej dokumentacji projektowej/technicznej, na podstawie której tworzony jest bezpośrednio kod źródłowy.

2)Warunki współpracy Wnioskodawczyni ze Spółką.

Obecnie Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej świadczy usługi na rzecz X z siedzibą w (...) (dalej jako: Spółka lub Kontrahent). Jednocześnie Wnioskodawczyni nie wyklucza, że w przyszłości podejmie współpracę również z innymi kontrahentami na podobnych warunkach.

Wnioskodawczyni na mocy umowy zawartej z Kontrahentem świadczy usługi programistyczne, które szczegółowo opisano w pkt 1. Świadczenie usług następuje bez kierownictwa i nadzoru ze strony Spółki. Ponadto Wnioskodawczyni wykonuje swoje obowiązki i zlecone zadania w czasie, miejscu i terminach przez siebie wybranych. Wnioskodawczyni jako przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i czynności wykonywane w ramach zawartej umowy, a w szczególności za rażące zaniedbania. Ponosi też ryzyko gospodarcze, ponieważ w razie niepowodzenia realizowanego projektu straci Klienta – Spółka zaprzestanie z nią współpracy.

Zawarta umowa przewiduje, że Wnioskodawczyni przenosi majątkowe prawo autorskie do programu komputerowego na rzecz Spółki z chwilą zatwierdzenia i podpisania przez Spółkę Miesięcznego Raportu Świadczonych Usług.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że ustalone wynagrodzenie, które otrzymuje, zawiera w sobie i wyczerpuje wszelkie roszczenia Wnioskodawcy z tytułu praw autorskich, wykonywania praw zależnych i za przenoszenie praw do kodów źródłowych.

Czynności prowadzące do powstania, w tym modyfikacji oraz ulepszenia oprogramowania zasadniczo podzielić można na dwie kategorie: 1. Wnioskodawczyni realizuje od podstaw dane rozwiązanie informatyczne będące programem komputerowym, tworząc dokumentację techniczną/projektową, na podstawie której tworzony jest kod źródłowy, stając się jako twórca podmiotem, któremu przysługują autorskie prawa majątkowe do tak stworzonego programu komputerowego (oprogramowania), 2. Wnioskodawczyni realizuje prace podlegające na rozwijaniu/ulepszaniu już istniejących rozwiązań informatycznych w postaci programów komputerowych (oprogramowania). W takiej sytuacji, z uwagi na twórczy charakter prac realizowanych przez Wnioskodawczynię, powstaje zmodyfikowana rozwinięta/ulepszona wersja opracowywanego rozwiązania, będąca odrębnym programem komputerowym (oprogramowaniem).

Wnioskodawczyni tworzy dokumentację techniczną/projektową, na podstawie której tworzony jest bezpośrednio kod źródłowy. Dokumentacja techniczna/projektowa, którą tworzy Wnioskodawczyni, pozwala odtworzyć instrukcje przeznaczone dla komputera i przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Taka dokumentacja jest tworzona do każdej wytworzonej funkcjonalności. Wnioskodawczyni realizuje zlecenia związane z tworzeniem oraz rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania samodzielnie, a sposób ich wykonania leży wyłącznie w jej gestii.

Wnioskodawczyni w celu osiągnięcia jak najwyższej efektywności w zakresie użyteczności i funkcjonalności oprogramowania, dostosowania oprogramowania do najnowszych standardów technologicznych i użytkowych, a także poprawy ww. parametrów, tworzy dokumentację techniczną/projektową. Przedmiotowa dokumentacja techniczna/projektowa jest tworzona w różnej formie, w szczególności mogą to być odręczne notatki, wydruki, opisy, schematy (w tym też opisy i schematy algorytmów jakie są wykonywane przez oprogramowanie) czy instrukcje przekazywane drogą mailową, fizycznie bądź też w ramach wiadomości/komunikatów przekazywanych droga elektroniczną. Dokumentacja techniczna/projektowa jest twórczym wytworem Wnioskodawcy, spełniającym przesłanki utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dokumentacja tworzona przez Wnioskodawcę, jest szczegółowa w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście zakodować to co z niej wynika, do postaci kodu źródłowego, bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania.

Ponadto Wnioskodawczyni pragnie podkreślić, że jej rola w procesie wytwarzania oprogramowania jest nieodzowna, ze względu na określanie wytycznych i koordynację pracy osób odpowiedzialnych za tworzenie oprogramowania. Dokumentacja techniczna/projektowa tworzona przez Wnioskodawczynię jest wyrazem jej twórczego i indywidualnego działania, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawczyni realizując dane zlecenie, mając na uwadze oczekiwania Kontrahenta musi w sposób twórczy stworzyć dokumentację techniczną/projektową. W trakcie tego procesu wykorzystywana jest wiedza, doświadczenie oraz kreatywność, dzięki czemu możliwe jest wdrożenie przyjętych założeń.

Umowa zawarta ze Spółką nie ogranicza Wnioskodawczyni co do metod oraz tworzenia oprogramowania – Wnioskodawczyni jest zobowiązana podejmować takie działania, które umożliwią stworzenie efektywnego programu komputerowego, a Spółka nie ingeruje w dobór narzędzi wykorzystywanych w tworzeniu programu.

Każdorazowo w wyniku działalności twórczej powstają konkretne i odrębne utwory (programy komputerowe/oprogramowanie) podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak już zostało wcześniej wskazane, Wnioskodawczyni tworzy oprogramowanie od podstaw lub rozwija/modyfikuje już istniejące oprogramowanie. Nie będzie ona więc właścicielem oprogramowania modyfikowanego, ale czasowo właścicielem składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie owego oprogramowania modyfikowanego. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są osobnym programem komputerowym. Więc owe dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Właścicielem programu komputerowego, które powoduje ulepszenie oprogramowania właściwego (ulepszanego) stanie się więc finalnie Kontrahent.

W wyniku ulepszania/modyfikacji powstają więc nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania, a więc nowy program komputerowy stanowiący nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwać licencja wyłączna do korzystania z tego prawa kwalifikowanego, ponieważ prawa autorskie do nowych funkcjonalności modyfikowanego oprogramowania, które to stanowią osobny program komputerowy przenosi za zapłatą wynagrodzenia.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje odpłatnie, w ramach wynagrodzenia ryczałtowego. Dodatkowo Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję czasu pracy, na podstawie której określa rzeczywiście poświęcony czas na tworzenie/rozwijanie/modyfikowanie programu komputerowego. Na podstawie tych informacji ustala jaka część wynagrodzenia miesięcznego będzie stanowić zapłatę za przeniesienie praw do autorskiego programu komputerowego. W przypadku wytworzenia przez Wnioskodawczynię utworów stanowiących program komputerowy, Spółce przysługuje zatem prawo do otrzymania wytworzonej przez Wnioskodawczynię dokumentacji technicznej/projektowej z prawem do jej modyfikacji. Jak już wskazano powyżej w celu kalkulacji wynagrodzenia przypadającego bezpośrednio na działalność twórczą, a w konsekwencji na dochód przypadający ze sprzedaży kwalifikowanego IP, Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności.

Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio na tworzeniu dokumentacji technicznej/projektowej (a więc w konsekwencji oprogramowania) oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Spółki, które nie są związane z działalnością twórczą, w efekcie której powstaje kwalifikowane IP jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego. Na tej podstawie Wnioskodawczyni jest w stanie precyzyjnie określić wysokość dochodu przypadającego na bezpośrednią działalność twórczą w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania oprogramowania, a tym samym do dochodu przypadającego na każde kwalifikowane IP.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie zamierza objąć preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego całości uzyskiwanego dochodu, a jedynie część bezpośrednio związaną z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do oprogramowania, powstałego w efekcie twórczej pracy Wnioskodawczyni.

3)Wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni poniosła następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów: 1. Wydatki związane z prowadzeniem księgowości oraz obsługą prawnopodatkową. Wydatki związane z obsługą księgową oraz doradztwem prawnopodatkowym są niezbędne w celu prawidłowego prowadzenie ewidencji zdarzeń gospodarczych na potrzeby ulgi IP BOX, a także w związku z wystąpieniem z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Koszty te są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto Wnioskodawczyni dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. 2. Wydatki związane z odprowadzeniem składek na ubezpieczenia społeczne. Pod pojęciem wydatków związanych z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawczyni rozumie takie wydatki jak: składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz wpłaty na Fundusz Pracy. Składki na ubezpieczenia społeczne stanowią obciążenia obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawczyni przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Nie można zapominać również o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnić środki pieniężne w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawczynię, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jej zdolność zawodową. 3. Wydatki na szkolenia zawodowe. Wnioskodawczyni prowadząc działalność programistyczną musi nieustannie dbać o podnoszenie swoich kwalifikacji zawodowych, co czyni poprzez uczestnictwo w szkoleniach zawodowych. Wnioskodawczyni dzięki wiedzy zdobytej na takich szkoleniach jest w stanie zaoferować swoim kontrahentom najlepsze rozwiązania odpowiadające ich potrzebom, które bazują na najnowszych rozwiązaniach programistycznych.

4)Prowadzenie ewidencji na potrzeby IP BOX.

Na potrzeby ulgi IP BOX Wnioskodawczyni prowadzi odrębną od PKPiR ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja jest prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT przypadających na każde kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie przedmiotowej odrębnej od PKPiR ewidencji od dnia 1 lutego 2023 r., a więc od dnia zawarcia umowy o współpracy ze Spółką. Na potrzeby rozliczenia dochodu z uwzględnieniem preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego zamierza ustalać wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w danym roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wnioskodawczyni w przyszłości zamierza kontynuować współpracę ze Spółką lub zawierać podobne umowy o świadczenie usług z innymi podmiotami. Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazuje, że zakres działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług programistycznych, a w efekcie na tworzeniu/ulepszaniu/rozwoju oprogramowania komputerowego nie ulegnie zmianie.

Uzupełnienie

Wnioskodawczyni wskazuje, że w 2023 r. pracowała nad dwoma produktami, tj. (...). (...) to platforma e-commerce (...).

(...).

Z kolei (...) to system CRM, (...).

(...). Na tej podstawie Wnioskodawczyni musiała opracować wygląd i działanie nowego modułu, w szczególności stworzyć dokumentację techniczną, na podstawie której jest tworzony kod źródłowy programu komputerowego.

Wnioskodawczyni podkreśla, że pracując nad ww. produktami tworzyła moduły, poprzez tworzenie dokumentacji technicznej. Przez „Oprogramowanie” należy rozumieć ww. dokumentację techniczną, za pomocą której tworzyła moduł lub go ulepszała i rozwijała. Rozwijając/ulepszając dany moduł również powstała odrębna dokumentacja techniczna, którą należy potraktować jako odrębny program komputerowy

Twórczy charakter działalności Wnioskodawczyni przejawia się poprzez nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów. Co więcej, Wnioskodawczyni wskazuje, że twórczy charakter podejmowanej przez nią działalności ma charakter kreacyjny, dzięki czemu powstaje nowy wytwór intelektu, tj. nowy program komputerowy (oprogramowanie). Jednocześnie Wnioskodawczyni zaznacza, że rezultaty jej działalności odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania – co z kolei spełnia definicję zawartą w doktrynie prawa autorskiego.

Na marginesie warto również zaznaczyć, że podejmowana przez Wnioskodawczynię działalność twórcza obejmuje skalę jej przedsiębiorstwa, a więc przejawia się opracowaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawczyni, lub w znacznym stopniu odróżniających się od rozwiązań już funkcjonujących u niej.

Wnioskodawczyni identyfikuje ulepszenia lub istniejące problemy w systemie. Ponadto ujawniają się pewne luki w procesach biznesowych użytkowników, które można zamknąć za pomocą istniejącego oprogramowania, jeśli zostanie ono ulepszone. Wnioskodawczyni wykorzystując swoją wiedzę tworzy ulepszenia (odrębne programy komputerowe) dzięki którym produkt zostaje ulepszony/rozwinięty i tym samym może sprostać pojawiającym się problemom. Dla przykładu – Wnioskodawczyni opracowała rozwiązanie, które pozwala użytkownikom systemu (...).

Wytworzone Oprogramowanie bazuje:

(...)

Każde oprogramowanie można uznać za unikalne, ponieważ to różnorodny zestaw funkcjonalności, różne projekty i różne procesy dostarczania wartości dla użytkownika. Praca Wnioskodawczyni polega na ciągłym identyfikowaniu potrzeb użytkowników i tworzeniu rozwiązań w celu ich zaspokojenia. (...).

Wnioskodawczyni poniżej wymienia rozwiązania, które bezpośrednio spowodowały, że „Oprogramowanie” po jego modyfikacji/ulepszeniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących w jej działalności gospodarczej:

(...)

Wnioskodawczyni wskazuje, że jej prace są podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W zakresie poszczególnych Oprogramowań (programów komputerowych) celem jest stworzenie zupełnie nowych rozwiązań oraz ulepszenie istniejących, poprzez stworzenie funkcjonalności, które pozwolą na usprawnienie działania dotychczasowych rozwiązań, co będzie stanowiło wyraz charakteru twórczego działalności, przez co powstanie nowe rozwiązanie dotychczas nie funkcjonujące w praktyce gospodarczej Wnioskodawczyni, lub w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących u niego. Powyższy cel jest bezpośrednio związany z drugim, nadrzędnym celem Wnioskodawczyni, jakim jest nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów.

Wnioskodawczyni posiada źródła finansowania własne, pozyskane w ramach zawartej umowy z kontrahentem.

Wnioskodawczyni wskazuje, że cele są przez nią realizowane w okresach miesięcznych.

Wnioskodawczyni wskazuje, że osiągnęła postawione cele, jakie sobie stawia przy rozpoczęciu pracy nad konkretnym „Oprogramowaniem”, tj. w dotychczasowo stworzonych Programach komputerowych zrealizowała cel:

(...)

Osiągnięte przez Wnioskodawczynię cele bezpośrednio wiążą się ze spełnieniem drugiego, nadrzędnego celu, jakim jest nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów, bowiem z każdym opracowywaniem przez siebie nowego „Oprogramowania” zobligowana jest do nabywania, łączenia oraz kształtowania dostępnego wiedzy, którą następnie wykorzystuje do planowania produkcji oraz projektowania i przez to tworzy zmienione, ulepszone lub nowe produkty, będące programem komputerowym.

Wszystkie podejmowane powyżej prace Wnioskodawczyni realizowała sama, a więc jej zasobami ludzkimi są wyłącznie jej wiedza, umiejętności oraz motywacja. Do zasobów rzeczowych należy laptop, który bezpośrednio wykorzystuje do stworzenia Oprogramowania.

Wnioskodawczyni opracowała w stosunku do poszczególnych „Oprogramowań” harmonogram z przyjęciem ww. celów. Harmonogram taki poza przyjętymi celami obejmuje również potrzeby biznesowe klienta oraz wykaz technicznych zadań, które musi zrealizować, aby osiągnąć postawiony sobie cel. Wszystkie harmonogramy zostały faktycznie zrealizowane.

Przed rozpoczęciem pracy nad tworzeniem „Oprogramowania” Wnioskodawczyni posiadała solidne podstawy z:

1)przeprowadzania badań w celu zidentyfikowania potrzeb użytkowników,

2)metodologii projektowania i rozwoju zorientowane na potrzeby użytkowników,

3)tworzenia dokumentacji,

4)metod zarządzania projektem i zespołem: Agile, Scrum,

5)pracy z danymi i poprawą kluczowych metryk produktu.

Zdobyte podstawy dały Wnioskodawczyni podwaliny do tego, aby umiejętności te teraz rozwijała, wykorzystując innowacyjne technologie do tworzenia nowych rozwiązań, które odróżniają stworzone przez nią „Oprogramowanie” od istniejących dotychczas na rynku oraz jej praktyce gospodarczej. Wnioskodawczyni w dotychczasowej działalności oferowała różne produkty oparte na rozwiązaniach technologicznych, jednakże każde nowostworzone przez nią „Oprogramowanie” jest ulepszonym produktem, które stanowi wyraz nowego produktu – niewystępującego dotychczas na rynku oraz w jej praktyce gospodarczej.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w dotychczasowej działalności oferowała różne produkty i sługi, m.in.:

1.przeprowadzenie badań w celu zidentyfikowania potrzeb użytkowników,

2.metodologie projektowania i rozwoju zorientowane na potrzeby użytkowników,

3.pisanie dokumentacji,

4.metody zarządzania projektem i zespołem: Agile, Scrum,

5.praca z danymi i poprawa kluczowych metryk produktu.

Wszystkie te produkty, usługi, stanowiły podwaliny do tego, aby obecnie móc wykorzystywać zdobytą wiedzę, przez świadczenie powyższych usług, do tworzenia nowych programów komputerowych, które nie były dotychczas oferowane w ramach działalności gospodarczej.

Efektem działań Wnioskodawczyni jest powstanie nowego Oprogramowania, niewystępującego dotychczas na rynku, w tym w jej praktyce gospodarczej, do których należy m.in.: moduł, który polega na umożliwieniu zainicjowania procesu ponownej subskrypcji użytkownika w przypadku błędnego wyrejestrowania. Ta zmiana zmniejszyła liczbę zgłoszeń do wsparcia klientów o 15%, a więc przyczyniła się bezpośrednio do usprawnienia pracy.

Każdy z członków zespołu jest odpowiedzialny za stworzenie danej funkcjonalności (część/fragment/element), które stanowią, każde z osobna, odrębny program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Finalne główne oprogramowanie składa się z poszczególnych części/fragmentów/elementów (funkcjonalności) wytworzonych indywidualnie przez członków zespołu, które to odrębne funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe i podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawczyni tworzy część/fragment/element w postaci dokumentacji technicznej, która to, jak zostało wskazane powyżej, stanowi odrębny program komputerowy i podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jednocześnie Wnioskodawczyni jako twórcy przysługują wyłączne autorskie prawa majątkowe do funkcjonalności stanowiących odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawczyni nie współtworzy funkcjonalności – programów komputerowych, jest ona twórcą poszczególnych funkcjonalności, które każde z osobna stanowi odrębny program komputerowy (oprogramowanie) i do którego prawa autorskie Wnioskodawca przenosi wraz z wynagrodzeniem na kontrahenta.

Wnioskodawczyni osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu /elementu, który powstał w efekcie pracy twórczej Wnioskodawczyni. Podkreślenia wymaga fakt, że te poszczególne części/fragmenty/elementy należy uznać za program komputerowy.

Części/fragmenty/elementy, które Wnioskodawczyni stworzyła w efekcie pracy twórczej są odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efekty pracy zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Efekty pracy nie są jedynie „techniczną, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Efekty prac Wnioskodawczyni, obejmujące zarówno tworzenie, jak i rozwijanie/ulepszanie utworów, które Wnioskodawczyni nazywa „Oprogramowaniem”, zawsze (każdorazowo) są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawczyni przysługują majątkowe prawa autorskie do przedmiotowego „Oprogramowania”. Sposób przenoszenia na Kontrahenta praw do „Oprogramowania” każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.

Pytania (ostatecznie sformułowane w odpowiedzi na wezwanie organu)

1.Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawczyni spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy programy komputerowe (oprogramowanie) wytwarzane oraz rozwijanie/ulepszane przez Wnioskodawczyni spełniają przesłanki kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni jest uprawniona do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług Oprogramowania?

Pani stanowisko w sprawie

1.Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że podejmowana przez nią działalność spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

2.W ocenie Wnioskodawczyni wytwarzane oraz rozwijane/ulepszane przez nią oprogramowanie spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP, do którego zastosowanie znajduje art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

3.Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż jest uprawniona do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży, wytworzonego w ramach świadczonych usług oprogramowania.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni.

Jak wynika z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” oznacza, że dla uznania działalności gospodarczej podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczające jest prowadzenie przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych.

Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to: a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Natomiast definicja prac rozwojowych została zawarta w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, gdzie ustawodawca wskazał, że prace rozwojowe należy odczytywać poprzez definicję zawartą w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W świetle art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badania naukowe są działalnością obejmującą: 1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei stosownie do treści art. 4 ust. 3 omawianej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Według podręcznika Frascati działalność badawczo-rozwojowa musi być nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

W opinii Wnioskodawczyni, prowadzona przez nią działalność związana z oprogramowaniem spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych. Zdaniem Wnioskodawczyni, nabywa, łączy oraz kształtuje i wykorzystuje ona aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności z zakresu technologii programistycznych do projektowania i tworzenia nowych bądź ulepszonych programów komputerowych (oprogramowania), które w efekcie przyczynia się do zwiększenia jej zasobów wiedzy oraz umiejętności.

Zdobytą wiedzę i umiejętności Wnioskodawczyni wykorzystuje w ramach realizacji bieżących bądź przyszłych projektów. Tworzenie dedykowanych rozwiązań informatycznych w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawczyni podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. Wskazać należy, że z uwagi na stopień skomplikowania technicznego rozwiązań tworzonych przez Wnioskodawczynię w ramach dotychczas realizowanych projektów, Wnioskodawczyni musi zlokalizować oraz zidentyfikować aktualnie dostępną wiedzę z zakresu technologii programistycznych. Jednak z uwagi na dynamiczny rozwój szeroko rozumianego IT Wnioskodawczyni musi odpowiednio tą wiedzę wyselekcjonować według kryterium przydatności na potrzeby realizacji danego projektu. Ponadto Wnioskodawczyni zauważa, że oprogramowanie przez nią wytwarzane nie jest wynikiem mechanicznych działań – tworzenie dedykowanych rozwiązań w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawczyni podjęcia określonego wysiłku intelektualnego.

W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawczyni nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian w oprogramowaniu. Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawczyni objawia się przede wszystkim przy tworzeniu dokumentacji technicznej/projektowej, który stanowi wyraz jej kreatywności, a tak wytworzony program komputerowy stanowi nowy wytwór intelektu.

Wnioskodawczyni realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę dokumentacji technicznej/projektowej, na podstawie której tworzony jest bezpośrednio kod źródłowy, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy.

Wnioskodawczyni nie jest narzucony żaden konkretny sposób stworzenia dokumentacji technicznej/projektowej, wobec czego korzysta ze swobody w tym zakresie.

Aby daną działalność można było uznać za działalność badawczo-rozwojową, musi ona łącznie spełniać następujące kryteria: a) twórczości; b) systematyczności; oraz c) zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w akimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). Prace wykonywane są w sposób twórczy, tj. prowadzą do powstania nowych utworów podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 Pr.Aut. Tworzone lub ulepszane oprogramowanie stanowi nowy wytwór intelektu oraz posiada cechę nowości. Wnioskodawczyni realizując dany projekt określa dla niego cele, zasoby, a także wyznacza odpowiedni harmonogram. Usługi wykonywane przez Wnioskodawczynię nie są wynikiem mechanicznych działań, a także nie są to czynności o charakterze rutynowym. Realizacja każdego projektu wymaga indywidualnego podejścia do problemu, a także zgromadzenia i wyselekcjonowania wiedzy oraz dobrania odpowiednich narzędzi informatycznych za pomocą, którego zostanie osiągnięty cel jakim jest wytworzenie oprogramowania komputerowego.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu: też o efektach takich działań: planowy, metodyczny.

W opinii Wnioskodawczyni, prowadzi ona działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Minister Finansów w punkcie 40 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX wskazuje, że „wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczorozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.

Wnioskodawczyni z uwagi na przedmiot swojej działalności gospodarczej regularnie realizuje określone projekty programistyczne, które nakierowane są na tworzenie nowych rozwiązań niewystępujących dotychczas w jej praktyce gospodarczej, ani w praktyce gospodarczej Kontrahentów. Działania Wnioskodawczyni nie mają charakteru jednorazowego, lecz prowadzone są w sposób ciągły i zorganizowany zgodnie z profesjonalnymi standardami. Działalność Wnioskodawczyni w zakresie stworzenia dokumentacji technicznej/projektowej, nie ma charakteru rutynowego lub okresowego, lecz stanowi systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia).

Systematyczność działań Wnioskodawczyni w zakresie świadczenia usług w zakresie oprogramowania na rzecz Spółki przejawia się w tym, że Wnioskodawczyni planuje realizację projektów i prowadzi te projekty przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogramy realizacji i dostępne jej zasoby. Działalność ta ma zawsze określony cel, a mianowicie dąży do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań należy odnosić do wewnętrznej działalności danego podmiotu.

W objaśnieniach podatkowych IP BOX czytamy: „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowych jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowszych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu”.

Realizacja zleconych projektów programistycznych z uwagi na ich charakter oraz stopień skomplikowania każdorazowo wymaga od Wnioskodawczyni zlokalizowania obecnie istniejącej wiedzy i zasobów w celu ustalenia i zaimplementowania najbardziej optymalnego rozwiązania. Jednocześnie Wnioskodawczyni z uwagi na obszerność informacji musi zdobytą wiedzą odpowiednio wyselekcjonować pod względem jej przydatności na potrzeby realizacji danego zlecenia. Wnioskodawczyni z każdym projektem rozwija swoją specjalistyczną wiedzę i umiejętności, a następnie wykorzystuje oraz będzie wykorzystywać do bieżących bądź przyszłych projektów.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawczyni jest zdania, że prowadzona przez nią działalność gospodarcza z zakresu świadczenia usług programistycznych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b) x 1,3 / (a+b+c+d) w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczorozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b. nabycie wyników prac badawczorozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa wyżej, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni poniosła lub planuje ponosić następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów: wydatki związane z prowadzeniem księgowości oraz obsługą prawnopodatkową, wydatki związane z odprowadzeniem składek na ubezpieczenia społeczne, wydatki na szkolenie zawodowe. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W doktrynie oraz orzecznictwie wskazuje się także, że "materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście "zakodować" je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania" (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74); oraz że «Nie ma znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa» (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., sygn. I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., sygn. I ACa 1157/12).

Natomiast pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych należy rozumieć szeroko - jest to bowiem pewien proces, od pomysłu i analizowania możliwości napisania nowego kodu źródłowego lub odpowiedniej modyfikacji, projektowania, przez fizyczne pisanie kodu, aż do testowania i wdrażania, bez których nie ma możliwości wprowadzenia produktu finalnego w postaci nowej aplikacji czy też funkcjonalności w aplikacji już istniejącej. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Uwzględniając opis stanu faktycznego oraz swoje stanowisko, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż oprogramowanie które podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 Pr. Aut., powstałe w wyniku prowadzenia przez nią działalności stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8.

W konsekwencji powyższego, w ocenie Wnioskodawczyni, jest ona uprawniona do opodatkowania dochodu uzyskanego ze zbycia kwalifikowanego IP preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 547 ze zm):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności zajmuje się Pani m.in. świadczeniem usług programistycznych. Wskazała Pani szczegółowo, jaki konkretnie zakres usług realizuje w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz X z siedzibą w (...) (dalej jako: Spółka lub Kontrahent).

Wskazała Pani, że realizuje od podstaw dane rozwiązanie informatyczne będące programem komputerowym, tworząc kod źródłowy oraz dokumentację techniczną, stając się jako twórca podmiotem, któremu przysługują autorskie prawa majątkowe do tak stworzonego programu komputerowego (oprogramowania), oraz realizuje prace podlegające na rozwijaniu/ulepszaniu już istniejących rozwiązań informatycznych w postaci programów komputerowych (oprogramowania). W takiej sytuacji powstaje zmodyfikowana/rozwinięta/ulepszona wersja opracowywanego rozwiązania, będąca odrębnym programem komputerowym (oprogramowaniem).

W 2023 r. pracowała nad dwoma produktami, tj. (...). (...) to platforma e-commerce (...). Z kolei (...) to system CRM, (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Panią prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Panią efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Jak wskazano w treści wniosku, twórczy charakter Pani działalności przejawia się poprzez nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów. Charakter podejmowanej przez Panią działalności ma charakter kreacyjny, dzięki czemu powstaje nowy wytwór intelektu, tj. nowy program komputerowy (oprogramowanie). Jednocześnie zaznacza Pani, że rezultaty jej działalności odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania – co z kolei spełnia definicję zawartą w doktrynie prawa autorskiego.

Efekty pracy zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Efekty pracy nie są jedynie „techniczną, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Zatem prowadzona przez Panią działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazała Pani, że jej prace są podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wyjaśniła Pani, że opracowała w stosunku do poszczególnych „Oprogramowań” harmonogram z przyjęciem określonych celów. Harmonogram taki poza przyjętymi celami obejmuje również potrzeby biznesowe klienta oraz wykaz technicznych zadań, które musi zrealizować, aby osiągnąć postawiony sobie cel. Wszystkie harmonogramy zostały faktycznie zrealizowane

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Panią programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Wskazała Pani, że osiągnęła cele, jakie sobie stawiała przy rozpoczęciu pracy nad konkretnym „Oprogramowaniem”. W zakresie poszczególnych Oprogramowań (programów komputerowych) celem jest stworzenie zupełnie nowych rozwiązań oraz ulepszenie istniejących, poprzez stworzenie funkcjonalności, które pozwolą na usprawnienie działania dotychczasowych rozwiązań, co będzie stanowiło wyraz charakteru twórczego działalności, przez co powstanie nowe rozwiązanie dotychczas nie funkcjonujące w Pani praktyce gospodarczej, lub w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących. Powyższy cel jest bezpośrednio związany z drugim, nadrzędnym celem, jakim jest nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pani istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pani we wniosku, nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w szczególności z zakresu oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów.

Każde oprogramowanie można uznać za unikalne, ponieważ to różnorodny zestaw funkcjonalności, różne projekty i różne procesy dostarczania wartości dla użytkownika. Pani praca polega na ciągłym identyfikowaniu potrzeb użytkowników i tworzeniu rozwiązań w celu ich zaspokojenia.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Panią ani też całość prowadzonej przez Panią działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pani programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku wskazała Pani, że każdorazowo w wyniku działalności twórczej powstają konkretne i odrębne utwory (programy komputerowe/oprogramowanie) podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wskazała Pani, że prawa autorskie do nowych funkcjonalności modyfikowanego oprogramowania, które to stanowią osobny program komputerowy przenosi Pani za zapłatą wynagrodzenia, zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ponadto z treści wniosku wynika, że prowadzi Pani odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f . Ewidencja jest prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f. przypadających na każde kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Rozpoczęła Pani prowadzenie ewidencji od dnia 1 lutego 2023 r., a więc od dnia zawarcia umowy o współpracy ze Spółką.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane przez Panią na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pani zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w roku 2023.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).