Interpretacja indywidualna z dnia 22 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.313.2024.2.ACZ

Możliwość skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2024 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami złożonymi 12 maja 2024 r. oraz pismem, które wpłynęło 14 maja 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani podatniczką podatku dochodowego od osób fizycznych i podlega Pani obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Pani stan cywilny od dnia rozwodu do nadal, to rozwódka. Do dnia złożenia wniosku i jego uzupełnienia nie zawarła Pani ponownego związku małżeńskiego, nie żyje Pani również w nieformalnym związku, nie prowadzi Pani również od lat ze swoim byłym mężem wspólnego gospodarstwa domowego.

Ponadto informuje Pani, że:

• Pani córka uczy się i nigdy nie uzyskiwała dochodu z tytułu wykonywania pracy na podstawie wszelkiego rodzaju umów;
• zarówno Pani, jak i Pani córka macie i mieliście w roku podatkowym od daty jej urodzenia do nadal miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• podlega Pani i podlegała Pani również w ubiegłych co najmniej kilkunastu latach podatkowych nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• do Pani, jak i Pani córki w ostatnich, co najmniej kilkunastu latach nie miały zastosowania przepisy:

a)dotyczące 19% podatku liniowego lub przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

b)dotyczące opodatkowania dochodów na zasadach określonych w ustawie o podatku tonażowym lub ustawie o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Uzyskuje Pani wyłącznie dochody z umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony.

Ani Pani, ani Pani córka nie prowadzicie żadnej działalności gospodarczej, produkcji rolnej, nie uzyskujecie żadnych rent. Pani córka również nie uzyskuje żadnych dochodów.

Nie jest Pani opodatkowana liniowo ani zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Pani córka w ogóle nie zarabia (jest uczennicą szkoły podstawowej).

W 2023 r. ani Pani, ani Pani córka nie podlegałyście także opodatkowaniu podatkiem tonażowym.

Jest Pani osobą rozwiedzioną na podstawie wyroku Sądu (…) w (…), bez orzekania o winie (wyrok rozwodowy z (…) października 2023 r. – uprawomocniony po standardowych 21 dniach). Z zakończonego małżeństwa ma Pani córkę urodzoną (…) 2012 r. Sąd przyznał władzę rodzicielską obojgu rodzicom, z miejscem zamieszkania córki przy Pani, bez opieki naprzemiennej.

Były małżonek wyprowadził się z domu w czerwcu 2022 r. Ojciec płaci alimenty. Ojciec widuje córkę raz w miesiącu od piątku od godz. 17:00 do niedzieli do godz. 16:00 (inaczej niż zaznaczono w wyroku). Oprócz tego widuje córkę przez parę godzin w trakcie świąt i dnia ojca (krócej niż zaznaczono w wyroku). Spędzają razem także jeden tydzień wakacji, ale na przestrzeni lipca i sierpnia nie widuje już jej od piątku do niedzieli ani razu.

Ojciec córki od czasu rozwodu nie bierze udziału w jej wychowaniu. Samotnie dba Pani o byt materialny, rozwój emocjonalny, edukację i zdrowie córki, sprawuje Pani nad nią pieczę, troszczy się o rozwój fizyczny i duchowy, zabezpiecza potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, dostarcza niezbędnych dóbr materialnych, wspiera w realizacji hobby. W wychowaniu córki nie pomagają Pani inne osoby – samotnie sprawuje Pani nad nią opiekę. Faktycznie córka mieszka z Panią, a jej ojciec jedynie zabiera ją na ustanowione sporadyczne kontakty.

Pani jest uprawniona do pobierania w pełnej wysokości świadczenia 500+ i zasiłku na chore dziecko. Na co dzień samodzielnie podejmuje Pani decyzje dotyczące zdrowia, opieki, edukacji i innych kwestii związanych z opieką nad córką. Z uwagi na fakt, że ojciec dziecka mieszka w miejscowości (…), czyli ponad 30 km od Pani miejsca zamieszkania z córką, jest Pani jedyną osobą odpowiedzialną za odwożenie i odbieranie dziecka ze szkoły, zawożenie na wizyty u lekarzy, zapewnienie opieki w trakcie chorób oraz rozwiązywanie codziennych problemów związanych z opieką i wychowaniem małego dziecka. Obecnie Pani córka ma zdiagnozowaną astmę i jest w trakcie diagnozy nefrologicznej w związku z nieprawidłowymi wynikami badań. Całość czynności mających na celu zapewnienie córce zdrowia i odpowiedniego leczenia spoczywa (i zawsze spoczywała w Pani rękach). Córka jest także w trakcie diagnozy w związku z podejrzeniem dysleksji i całość działań i ćwiczeń jest podejmowana przez Panią. Ojciec nie ćwiczy z córką żadnych zagadnień i nie pomaga jej w procesie edukacji, leczenia ani ulubionych hobby (i nigdy w zasadzie tego nie robił).

Od wielu lat przed, a teraz i po rozwodzie, tylko Pani wykonywała obowiązki, dzięki którym dziecko wychowywane było w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny, a w szczególności, tylko Pani sprawowała faktyczną pieczę nad dzieckiem, zajmowała się Pani wychowaniem dziecka, uczestniczyła w podejmowaniu istotnych decyzji dotyczących zdrowia, rozwoju oraz wychowania dziecka. Od wielu lat, a po rozwodzie w szczególności, tylko Pani umawiała i jeździła na wszystkie wizyty u lekarza, pielęgnowała dziecko w chorobie bez udziału ojca, Pani dbała o czystość i higienę dziecka – ojciec dziecka podczas widzenia z dzieckiem nie zajmował się nigdy jej higieną, odrabianiem lekcji, rozwijaniem pasji, zdrowiem itp. Sama na co dzień zajmuje się Pani wychowaniem dziecka, zapewnia Pani córce jedzenie, ubrania, organizuje jej rozrywkę i pomaga w edukacji. Wszystkie decyzje dotyczące córki Pani były mąż pozostawia do podjęcia Pani. Tylko Pani zajmowała się załatwieniem miejsca w przedszkolu, a potem w szkole, wyborem lekarza. Otrzymywane alimenty (805 zł) są na dużo niższym poziomie niż zwykle zasądzane w (…) i biorąc pod uwagę czesne za szkołę – niewystarczające.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że w 2023 r. osiągała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (umowa o pracę w firmie (…)).

W 2023 r. zarówno Pani, jak i ojciec Pani córki posiadaliście pełną władzę rodzicielską wobec dziecka.

W 2023 r. miejscem zamieszkania Pani córki, było każdorazowo Pani miejsce zamieszkania.

Nie jest Pani matką ani opiekunem prawnym innych dzieci, córka (…) to Pani jedyne dziecko.

Pytanie

Czy w rozliczeniu podatku za 2023 r., w PIT-37 może Pani rozliczyć się w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko (wspólnie z dzieckiem), stosownie do art. 6 ust. 4c i 4d ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, by osoba (jak Pani) chcąca skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie wychowywała dziecko samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do jego utrzymania, czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej i psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju. Dlatego uważa Pani, że spełnia Pani definicję samotnego wychowania dziecka.

W Pani ocenie, ma Pani prawo do skorzystania z możliwości rozliczenia podatku PIT za rok 2023 jako osoba samotnie wychowująca dziecko bez udziału drugiego rodzica, z uwagi na fakt, że ojciec dziecka nie wykonuje obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane było w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny, nie sprawuje pieczy nad dzieckiem i jego majątkiem, nie zajmuje się wychowaniem dziecka.

Podsumowując:

• (…) października 2023 r. otrzymała Pani wyrok rozwodowy, który po 21 dniach został uprawomocniony;
• wykonywanie władzy rodzicielskiej zostało powierzone obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dziecka przy Pani;
• to Pani faktycznie wykonuje wyłączną opiekę i zajmuje się wychowaniem dziecka mającego aktualnie 11 lat;
• do Pani ani do Pani dziecka nie miały w 2023 r. zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;
• uzyskiwała Pani przez cały rok podatkowy 2023 i uzyskuje nadal wyłącznie dochody ze stosunku pracy, a Pani córka nie uzyskuje żadnych dochodów;
• Pani były mąż według posiadanej przez Panią wiedzy nie zamierza występować o preferencyjne opodatkowanie jako samotny rodzic;
• pomiędzy Panią a ojcem dziecka nie zostało zawarte porozumienie odnośnie wysokości ulgi prorodzinnej do odliczenia w zeznaniach.

Uważa Pani, że w 2024 r. przy rozliczaniu PIT za rok 2023, ma Pani prawo skorzystać z preferencyjnego rozliczenia się jako samotnie wychowujący rodzic.

Stanowisko to także prezentują, także wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje nr: 0114-KDIP3-2.4011.448.2023.2.MN z 11 lipca 2023 r.,  0115-KDIT2.4011.680.2022.2.AK z 6 lutego 2023 r., 0115-KDIT2.4011.116.2023.1.HD  z 5 kwietnia 2023 r. i wiele innych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

• posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);
• wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka (dzieci);
• nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
• niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani osobą rozwiedzioną na podstawie wyroku sądu z (…) października 2023 r., uprawomocnionego po 21 dniach. Pani stan cywilny od dnia rozwodu to rozwódka, nie pozostaje Pani w nieformalnym związku, nie prowadzi Pani również od lat ze swoim byłym mężem wspólnego gospodarstwa domowego.

Z zakończonego małżeństwa ma Pani córkę urodzoną (…) 2012 r. Sąd przyznał władzę rodzicielską obojgu rodzicom, z miejscem zamieszkania córki przy Pani, bez opieki naprzemiennej. W 2023 r. zarówno Pani, jak i ojciec Pani córki posiadaliście pełną władzę rodzicielską wobec dziecka. W 2023 r. miejscem zamieszkania Pani córki było każdorazowo Pani miejsce zamieszkania.

Były małżonek wyprowadził się z domu w czerwcu 2022 r. Ojciec płaci alimenty. Ojciec widuje córkę raz w miesiącu od piątku od godz. 17:00 do niedzieli do godz. 16:00 (inaczej niż zaznaczono w wyroku). Oprócz tego widuje córkę przez parę godzin w trakcie świąt i dnia ojca (krócej niż zaznaczono w wyroku). Spędzają razem także jeden tydzień wakacji, ale na przestrzeni lipca i sierpnia nie widuje już jej od piątku do niedzieli ani razu.

Ojciec córki od czasu rozwodu nie bierze udziału w jej wychowaniu. Samotnie dba Pani o byt materialny, rozwój emocjonalny, edukację i zdrowie córki, sprawuje Pani nad nią pieczę, troszczy się o rozwój fizyczny i duchowy, zabezpiecza potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, dostarcza niezbędnych dóbr materialnych, wspiera w realizacji hobby. W wychowaniu córki nie pomagają Pani inne osoby – samotnie sprawuje Pani nad nią opiekę. Faktycznie córka mieszka z Panią, a jej ojciec jedynie zabiera ją na ustanowione sporadyczne kontakty. Pani jest uprawniona do pobierania w pełnej wysokości świadczenia 500+ i zasiłku na chore dziecko. Na co dzień samodzielnie podejmuje Pani decyzje dotyczące zdrowia, opieki, edukacji i innych kwestii związanych z opieką nad córką. Z uwagi na fakt, że ojciec dziecka mieszka w miejscowości oddalonej ponad 30 km od Pani miejsca zamieszkania z córką, jest Pani jedyną osobą odpowiedzialną za odwożenie i odbieranie dziecka ze szkoły, zawożenie na wizyty u lekarzy, zapewnienie opieki w trakcie chorób oraz rozwiązywanie codziennych problemów związanych z opieką i wychowaniem małego dziecka. Obecnie Pani córka ma zdiagnozowaną astmę i jest w trakcie diagnozy nefrologicznej w związku z nieprawidłowymi wynikami badań. Całość czynności mających na celu zapewnienie córce zdrowia i odpowiedniego leczenia spoczywa (i zawsze spoczywała w Pani rękach). Córka jest także w trakcie diagnozy w związku z podejrzeniem dysleksji i całość działań i ćwiczeń jest podejmowana przez Panią. Ojciec nie ćwiczy z córką żadnych zagadnień i nie pomaga jej w procesie edukacji, leczenia ani ulubionych hobby (i nigdy w zasadzie tego nie robił).

Od wielu lat przed oraz po rozwodzie, tylko Pani wykonywała obowiązki, dzięki którym dziecko wychowywane było w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny, a w szczególności, tylko Pani sprawowała faktyczną pieczę nad dzieckiem, zajmowała się Pani wychowaniem dziecka, uczestniczyła w podejmowaniu istotnych decyzji dotyczących zdrowia, rozwoju oraz wychowania dziecka. Od wielu lat, a po rozwodzie w szczególności, tylko Pani umawiała i jeździła na wszystkie wizyty u lekarza, pielęgnowała dziecko w chorobie bez udziału ojca, Pani dbała o czystość i higienę dziecka – ojciec dziecka podczas widzenia z dzieckiem nie zajmował się nigdy jej higieną, odrabianiem lekcji, rozwijaniem pasji, zdrowiem itp. Sama na co dzień zajmuje się Pani wychowaniem dziecka, zapewnia Pani córce jedzenie, ubrania, organizuje jej rozrywkę i pomaga w edukacji. Wszystkie decyzje dotyczące córki Pani były mąż pozostawia do podjęcia Pani. Tylko Pani zajmowała się załatwieniem miejsca w przedszkolu, a potem w szkole, wyborem lekarza.

Pani córka nie uzyskuje żadnych dochodów i jest uczennicą szkoły podstawowej.

Ani Pani, ani Pani córka nie prowadzicie żadnej działalności gospodarczej, produkcji rolnej, nie uzyskujecie żadnych rent.

Do Pani, jak i Pani córki w ostatnich co najmniej kilkunastu latach nie miały zastosowania przepisy:

•  dotyczące 19% podatku liniowego lub przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
• dotyczące opodatkowania dochodów na zasadach określonych w ustawie o podatku tonażowym lub ustawie o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2023 r. osiągnęła Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (umowa o pracę).

Nie jest Pani matką ani opiekunem prawnym innych dzieci.

Należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku  z 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych”.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w 2023 r. samotnie dbała Pani o byt materialny, rozwój emocjonalny, edukację i zdrowie córki, sprawowała Pani nad nią pieczę, troszczyła się o rozwój fizyczny i duchowy, zabezpieczała potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, dostarczała niezbędnych dóbr materialnych, wspierała w realizacji hobby, na co dzień samodzielnie podejmowała decyzje dotyczące zdrowia, opieki, edukacji i innych kwestii związanych z opieką nad córką, tylko Pani wykonywała obowiązki, dzięki którym dziecko wychowywane było w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny, tylko Pani umawiała i jeździła na wszystkie wizyty u lekarza, pielęgnowała dziecko w chorobie bez udziału ojca, dbała o czystość i higienę dziecka, zajmowała się załatwieniem miejsca w przedszkolu, a potem w szkole, wyborem lekarza, natomiast ojciec Pani córki poza płaconymi alimentami, widywaniem się z córką raz w miesiącu od piątku od godz. 17:00 do niedzieli do godz. 16:00 (przy czym na przestrzeni lipca i sierpnia ojciec Pani córki nie widywał już jej od piątku do niedzieli), przez parę godzin w trakcie świąt i dnia ojca, jeden tydzień wakacji, nie pomagał córce w procesie edukacji, leczenia ani ulubionych hobby, podczas widzenia z dzieckiem nie zajmował się jej higieną, odrabianiem lekcji, rozwijaniem pasji, zdrowiem, a wszystkie decyzje dotyczące córki pozostawiał do podjęcia Pani, to uznać należy, że spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przysługuje Pani prawo do skorzystania w zeznaniu rocznym PIT-37 składanym za 2023 r., z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Paniprzedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).