Interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.448.2023.2.MN

W zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 25 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko i rozliczenia ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 25 maja 2023 r. (wpływ 30 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W (…) 2022 r. otrzymała Pani prawomocny sądowy wyrok rozwodowy, w którym został ustalony sposób sprawowania opieki nad małoletnią córką urodzoną (…), która jest Pani jedynym dzieckiem.

Sąd apelacyjny wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem powierzył obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania dziecka w każdorazowym miejscu zamieszkania matki, czyli Pani.

Sąd ustalił osobiste kontakty ojca z dzieckiem: w każdy I i III weekend miesiąca od piątku od zakończenia lekcji w szkole do niedzieli do godz. 18:00, we wtorki i czwartki od zakończenia lekcji do godz. 19:00 oraz kontakty specjalne w święta, ferie, wakacje.

Sąd ustalił też wysokość alimentów na dziecko od ojca dziecka.

W Pani przypadku nie ma pieczy naprzemiennej ani porozumienia wychowawczego (rodzicielskiego).

Ojciec dziecka płaci należne alimenty i realizuje zasądzone kontakty.

Pani na co dzień zajmuje się córką, w tym zajmuje się Pani sprawami związanymi z leczeniem córki, szkołą, zakupem odzieży dziecka, artykułami do szkoły, prowadzeniem córki na zajęcia dodatkowe itp. Pani również, gdy córka choruje, pobiera zasiłek na opiekę nad chorym dzieckiem. Pani również jest uprawniona do pobierania w pełnej wysokości świadczenia 500+. Ojciec dziecka sporadycznie uczestniczy w wizytach lekarskich dziecka – ostatni raz był obecny oprócz Pani na wizycie lekarskiej córki, z tego co Pani pamięta w 2018 lub w 2019 r., a na zebraniu w szkole był ostatni raz obecny oprócz Pani w „zerówce” – obecnie córka kończy drugą klasę.

Faktycznie córka mieszka z Panią, a jej ojciec jedynie zabiera ją na ustanowione przez sąd kontakty.

Pani dochód w 2022 r. wyniósł zgodnie z PIT-37 po odliczeniu (…) zł składek na ubezpieczenie społeczne – (…) zł.

Pani sprawa rozwodowa trwała od 2016 r. Od (…) 2017 r. miejsce zamieszkania dziecka sąd ustalił przy Pani, ojciec dziecka miał sądownie ustalone kontakty z córką.

Obecnie od (…) 2022 r. jest prawomocny wyrok sądu apelacyjnego jak wyżej. W razie potrzeby może Pani przekazać kopię wyroku sądowego dotyczącego sposobu sprawowania opieki nad córką lub wcześniejszych postanowień sądu (od 2016 r.).

Uzupełnienie stanu faktycznego

W okresie, którego dotyczy wniosek, dziecko nie otrzymywało zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego lub renty socjalnej.

W okresie będącym przedmiotem otrzymywała Pani dochody ze stosunku pracy.

Przepisy wymienione w pkt 1c, tj. art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych nie miały w 2022 r. zastosowania do Pani i Pani dziecka.

Pomiędzy Panią a ojcem dziecka nie zostało zawarte porozumienie odnośnie wysokości ulgi prorodzinnej do odliczenia w zeznaniu.

W roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, faktycznie wykonywała Pani wyłączną władzę rodzicielską w stosunku do dziecka, w szczególności uczestniczyła Pani w jego wychowaniu, sprawowała nad nim pieczę, troszczyła się o rozwój fizyczny i duchowy, zabezpieczała potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, dostarczała niezbędnych dóbr materialnych, wspierała w realizacji hobby.

W okresie będącym przedmiotem zapytania wyłącznie Pani zajmowała się między innymi sprawami związanymi z leczeniem, w tym uczestniczeniem w wizytach lekarskich córki, umawianiem wizyt lekarskich, wykonywaniem badań lekarskich dziecka, kupowaniem lekarstw, korzystaniem ze zwolnień lekarskich na opiekę nad chorym dzieckiem, zapewniała Pani sprawy związane z edukacją dziecka, w tym kupowała Pani wszystkie materiały szkolne, Pani kupowała odzież, leki, kosmetyki i inne potrzebne córce rzeczy, organizowała Pani zajęcia dodatkowe i hobby (język angielski i judo, nauka pływania), zaprowadzała Pani córkę na zajęcia dodatkowe pozaszkolne i przyprowadzała po zajęciach do domu.

W roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, ojciec dziecka nie zabezpieczał wszystkich potrzeb małoletniej, w szczególności nie uczestniczył w podejmowaniu istotnych decyzji dotyczących zdrowia, rozwoju i wychowania dziecka, w tym nie uczestniczył w wizytach lekarskich i badaniach dziecka, nie korzystał ze zwolnień lekarskich na opiekę nad chorym dzieckiem, nie uczestniczył w zebraniach w szkole, nie zaprowadzał dziecka na pozaszkolne zajęcia dodatkowe i nie odbierał z nich, nie kupował rzeczy niezbędnych córce (odzieży, artykułów szkolnych, kosmetyków, lekarstw, suplementów i innych).

Pytania

1.Czy w rozliczeniu podatku za 2022 r. w PIT-37 może Pani rozliczyć się w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko (wspólnie z dzieckiem)?

2.Czy w rozliczeniu PIT-37 przysługuje Pani ulga prorodzinna na dziecko? Jeśli tak, to czy w pełnej kwocie 1.112,04 zł, jeśli nie w pełnej kwocie 1.112,04 zł, to w jakiej kwocie?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie może się Pani rozliczyć się jako rodzic samotnie wychowujący dziecko, a także może Pani otrzymać ulgę prorodzinną w kwocie 1.112,04 zł.

Jest Pani zgodnie z prawomocnym wyrokiem sądu „rodzicem wiodącym”, tzn. miejsce zamieszkania dziecka ustalone jest przy Pani, a ojciec dziecka ma wyznaczone kontakty. Nie ma pieczy naprzemiennej ani porozumienia rodzicielskiego. Pani korzysta z zasiłku na chore dziecko. Pani jest uprawniona do pobierania zasiłku 500+ w pełnej wysokości. Pani sprawuje codzienną opiekę nad edukacją, leczeniem, zapewnieniem córce wszystkich potrzebnych rzeczy, w tym zajęć dodatkowych, na które ją Pani prowadza.

Przedmiotem interpretacji jest możliwość rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko, natomiast w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 4d cytowanej ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Art. 6 ust. 4f tej ustawy stanowi natomiast, że:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie wszystkich warunków określonych w stosownych przepisach.

Podkreślić należy, że – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Wynika z tego, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

• posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,
• wychowywania samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecka),
• nieuzyskiwania przez rodzica i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych,
• nieuzyskiwania przez pełnoletnie dzieci (dziecko) dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskania przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W świetle powyższego, z preferencyjnego sposobu opodatkowania dochodów osób samotnie wychowujących dzieci, przewidzianego w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może skorzystać każdy, kto wypełni wszystkie warunki ustanowione przez ustawodawcę.

Podkreślić należy, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko”, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji, przy czym, dokonując wykładni przedmiotowego pojęcia, nie można pominąć żadnego z jego elementów.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że:

1.w (...) 2022 r. otrzymała Pani prawomocny wyrok rozwodowy;

2.wykonywanie władzy rodzicielskiej zostało powierzone obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dziecka przy Pani;

3.to Pani faktycznie wykonuje wyłączną opiekę nad dzieckiem;

4.do Pani ani do Pani dziecka nie miały w 2022 r. zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania”, czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej i psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie:

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Pewne problemy przy ocenie, czy dana osoba jest osobą samotnie wychowującą dziecko, może sprawiać fakt, że w niektórych przypadkach samotnie wychowywane dziecko ma nadal dwoje rodziców czy też opiekunów. Żadne z nich bowiem nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej. W niektórych przypadkach powstawać mogą wątpliwości, która z tych osób jest osobą samotnie wychowującą dziecko. Zaznaczyć przy tym należy, że tylko jedna osoba (spośród obydwu rodziców lub opiekunów) może być uznana za samotnie wychowującą to samo dziecko w danym czasie (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 2693/06).

W takim wypadku osobą samotnie wychowującą dziecko jest osoba, która faktycznie, w pojedynkę – w pełni albo w przeważającej mierze wychowuje dziecko bez udziału drugiego z rodziców, stale, na co dzień troszcząc się nie tylko o byt materialny, ale także rozwój emocjonalny dziecka. Przez wychowywanie należy bowiem rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt II FPS 3/10 w odniesieniu do art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który obowiązywał do 31 grudnia 2021 r. i został zastąpiony aktualnie obowiązującym art. 6 ust. 4c:

Zatem z preferencyjnego opodatkowania nie może zatem skorzystać rodzic będący stanu wolnego, ale prowadzący wspólne gospodarstwo domowe z drugim rodzicem tego dziecka.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w 2022 r. to Pani faktycznie wykonywała władzę rodzicielską w stosunku do swojego dziecka, tj. uczestniczyła w jego wychowaniu, sprawowała nad nim pieczę, troszczyła się o rozwój fizyczny i duchowy, zabezpieczała potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, dostarczała niezbędnych dóbr materialnych, natomiast ojciec dziecka nie brał czynnego udziału w jego wychowaniu, a jedynie realizował zasądzone widzenia, to spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przysługuje Pani prawo do skorzystania za rok 2022 z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Zatem Pani stanowisko w tej kwestii należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).