Interpretacja indywidualna z dnia 20 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.92.2024.3.MD

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 9 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Państwo w odpowiedzi na wezwania – pismami z 28 marca i 14 maja 2024 r. (daty wpływu 2 kwietnia i 17 maja 2024 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.B.

(...)

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

E.D.

(...)

3.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

C.D.

(...)

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Pan A.B., Pan E.D. oraz Pan C.D. (dalej łącznie Wnioskodawcy) są wspólnikami A spółki jawnej z siedzibą w (...) (dalej Spółka). Spółka zarejestrowana jest w KRS pod numerem (...). Wnioskodawcy są osobami fizycznymi posiadającymi rezydencję podatkową w Polsce gdzie podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o PIT.

Dochody uzyskiwane przez Spółkę są opodatkowane przez Wnioskodawców stosownie do posiadanych udziałów w Spółce. Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania oprogramowana lub jego części.

Spółka w swojej działalności zajmuje się m.in. tworzeniem oraz wdrażaniem oprogramowania pozwalającego na integrację systemów zarządzania wideo – (...). Spółka stworzyła od podstaw oprogramowanie. Wnioskodawca wskazuje, że nie ma na rynku tego typu rozwiązań integrujących różne systemy zarządzana video. Oprogramowanie tworzone jest każdorazowo pod indywidualne zamówienie klienta, bowiem nie są dostępne na wolnym rynku gotowe rozwiązania spełniające oczekiwania konkretnego klienta. Oprogramowane tworzone przez Wnioskodawców jest innowacyjne nawet w skali światowej, bowiem w unikalny sposób (...). Stanowi to pozabilansowe know-how Spółki.

(...), Spółka musiała zmodyfikować swoje oprogramowanie w sposób twórczy.

(...). Spółka w październiku 2022 r. podpisała z klientem umowę na opracowanie i wdrożenie oprogramowana. Zgodnie z umową Spółka zobowiązana była do:

–dostawy niezbędnej infrastruktury technicznej, w tym serwerów systemów operacyjnych, infrastruktury sieciowe;

–rozbudowy istniejącego oprogramowania (...), a platformą Klienta;

–zaprojektowania i opracowania aplikacji integrującej (...);

–wdrożenia systemu oraz integracji z systemami wewnętrznymi;

–przeprowadzana szkoleń z zakresu obsługi systemu;

–zapewnienia wsparcia technicznego dla całości systemu.

Ze względu na duży zakres prac realizacja umowy została podzielona na zakresy i etapy realizacji. Opracowane zostały grupy funkcjonalności, które realizowano w zakresie możliwym dla poszczególnych systemów. Harmonogram realizacji umowy przewidywał realizację umowy w transzach, w ramach których opracowane i dostarczone powinny zostać kolejne funkcjonalności oprogramowania. Odbiory i fakturowanie poszczególnych etapów powinno się odbyć w terminie realizacji zapotrzebowania zgodnie z zawartym zamówieniem do umowy.

Po dostarczeniu klientom pierwszej wersji programu, prace Spółki koncentrują się na dodawaniu funkcji i modułów do oprogramowana – Spółka dodaje do głównego kodu nowe funkcje – ulepszenie/rozbudowanie. Działania te skutkują wytworzeniem nowego kwalifikowanego IP – wynagrodzenie zawarte jest w cenie usług.

Dostarczając oprogramowane do Klienta, Spółka instaluje i testuje oprogramowanie na sprzęcie u Klienta oraz w trakcie testów podłącza i integruje sukcesywnie kolejne systemy oraz dostarcza kolejne funkcjonalności. Testowane i wdrażanie systemu są pracami programistycznymi – wymagają w kolejnych krokach sprawdzania wytworzonego kodu oraz niezbędnych poprawek w działającej już aplikacji. Spółka tworzy bowiem oprogramowanie pozwalające na test i podłączenie do systemu danego producenta nadzoru wizyjnego. Producenci pozwalają na integrację za pomocą zestawu narzędzi programistycznych niezbędnych do tworzenia aplikacji – tzw. SDK (Software Development Kit) w tym celu odpłatnie przekazują wytyczne.

Działanie skutkuje wytworzeniem nowego kwalifikowanego IP – wynagrodzenie zawarte jest w cenie usługi. Wynagrodzenie za świadczenie usług każdorazowo jest określone w umowie lub zamówieniu dotyczącym danego projektu. Część wynagrodzenia jest wynagrodzeniem za udzielenie licencji.

W celu realizacji umowy, Spółka na podstawie umowy o pracę zatrudnia programistów. Przy realizacji umowy brał udział zespół programistów składający się z 5 pracowników (4 programistów oraz 1 tester oprogramowana). Poza pracą nad wskazanym oprogramowaniem programiści wykonywali prace programistyczne wynikające z umów na wsparcie i opiekę nad oprogramowaniem i systemami wdrożonymi w latach wcześniejszych. W umowach o pracę określono jaka część wynagrodzenia dotyczy przeniesienia praw majątkowych na Spółkę.

Spółka wytwarza, rozwija oraz ulepsza kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego programu komputerowego przy użyciu własnych zasobów: sprzętu, pracowników, licencji do niezbędnego oprogramowania. Spółka nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów (jedynie licencje w postaci subskrypcji czasowych). Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Spółka projektuje i wdraża oprogramowanie w ramach prowadzonych prac rozwojowych obejmujących nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej Spółce aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych autorskich programów komputerowych, która nie obejmuje działalności w zakresie rutynowych i okresowych zmian.

Spółka posiada dokumentację realizacji za pomocą oprogramowania Jira Software służącego do planowania, śledzenia procesu tworzenia i wdrażania oprogramowania. Wszelkie zmiany i postępy w kodzie źródłowym zostały zapisane w systemie kontroli wersji Bitbucket/Git.

Wnioskodawca potwierdza, że w efekcie tworzenia, rozwijania i ulepszania przez Spółkę oprogramowania powstaje odrębny od takiego oprogramowania program komputerowy podlegający ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, ze zm.).

W toku prac prowadzonych przez Wnioskodawców wykorzystują oni przede wszystkim profesjonalną wiedzę oraz długoletnie doświadczenie zawodowe, które pomaga im tworzyć innowacyjne rozwiązania dla klientów oczekujących produktów „szytych na miarę”. W pracach tych uczestniczą także osoby zatrudnione przez Wnioskodawców, które posiadają specjalistyczną wiedzę oraz doświadczenie zapewniające możliwość wywiązania się Wnioskodawców z zawartych umów.

Efektem prowadzonych prac są oprogramowania, które z jednej strony są niezbędne klientom do efektywnej realizacji ich działań operacyjnych, a z drugiej stanowią dla nich rozwiązania innowacyjne, dotychczas niestosowane. Zakres i sposób wykorzystania oprogramowania jest ustalany indywidualnie z danym klientem. Wnioskodawcy nie dysponują gotowym, standaryzowanym produktem, który można wdrożyć szybko i bez dostosowania do specyficznych wymogów danego klienta. O oryginalności oferowanych przez Wnioskodawców rozwiązań świadczy to, że tego typu rozwiązań nie da się kupić na wolnym rynku oraz to, że podejmowane przez Wnioskodawców działania nie mają charakteru powtarzalnego.

Innowacyjność rozwiązań oferowanych przez Wnioskodawców podlega początkowej ocenie w momencie uzyskania od klienta specyfikacji i funkcjonalności oprogramowania. Na podstawie posiadanego doświadczenia oraz wiedzy w zakresie aktualnych rozwiązań w dziedzinie oprogramowania, Wnioskodawcy dokonują oceny możliwości stworzenia oprogramowania spełniającego oczekiwania klienta. W przypadku możliwości podjęcia się realizacji zadania Wnioskodawcy tworzą wpierw prototyp, który podlega fazie testowej, a następnie – po spełnieniu oczekiwań klienta – dokonują właściwej implementacji. Wyróżnić można następujące fazy prac:

–faza koncepcyjna (m.in. rozmowy z potencjalnym klientem, np. ustalenie oczekiwanej funkcjonalności oprogramowania), faza planowania (m.in. ustalenie etapów i harmonogramu prac, wybór właściwych metod programowania);

–faza programowania (m.in. pisanie kodu, testowanie tworzonych na zamówienia klienta rozwiązań);

–faza weryfikacji (m.in. przedstawienie efektów prac klientowi, wprowadzenie zmian na jego żądanie).

Spółka prowadzi księgi rachunkowe, w których wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Księgi są prowadzone w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Spółka wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawcy mogą świadczyć w przyszłości opisane we wniosku usługi w podobny sposób oraz w podobnym zakresie również na rzecz innych krajowych lub zagranicznych podmiotów.

Uzupełnienie I

Wnioskodawcy opodatkowani są podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.). Wnioskodawcy nie planują zmiany formy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wskazane we wniosku zlecenia, realizowane na rzecz Zleceniodawców stanowią konkretne programy komputerowe.

Program 1:

(...).

Program 2:

(...).

Program 3:

(...).

Wszystkie rozwijane w ramach działalności Spółki programy stanowią programy komputerowe, których twórcami są pracownicy Spółki, wykonujący pracę na rzecz Spółki. Pracownicy zatrudnieni są na umowy o pracę, w wyniku czego na Spółkę następuje przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Do wytworzenia objętego wnioskiem oprogramowania zastosowano język programowania C#.

W zakresie objętym wnioskiem pracownicy w ramach zatrudnienia w Spółce będą tworzyć i rozwijać tylko programy komputerowe takiego rodzaju. Osoby zatrudnione w Spółce w ramach obowiązków pracowniczych, w imieniu i na rzecz Spółki, tworzą i rozwijają także inne programy komputerowe, które nie są objęte zakresem tego wniosku.

Wnioskodawcy oświadczyli, iż posługując się szeroką gamą pojęć starali się opisać jak najdokładniej zakres świadczonych usług. Użytych w opisie pojęć, tj. „projekt”, „funkcjonalności”, „program komputerowy”, „oprogramowanie”, „serwis”, „system” nie można traktować z osobna i jednostkowo, gdyż każde z nich jest elementem procesu wytwarzania oprogramowania przez osoby zatrudnione w Spółce na jej rzecz – od etapu analizy potrzeb klienta, poprzez projektowanie, pisanie kodu źródłowego, implementacje funkcjonalności, wdrożenie w nowe środowiska programowe, aż po finalne wydanie produktu, przekazanie go Zleceniodawcy i przeniesienie autorskich praw majątkowych lub udzielenie mu licencji. Wnioskodawcy, w ramach świadczonych usług na rzecz klientów, zajmują się również czynnościami nietwórczymi, których nie zamierzają uwzględnić w rozliczeniu IP Box. Nakreślony szeroko stan faktyczny ma na celu ukazanie całokształtu działań podejmowanych przez Spółkę Wnioskodawców.

Każdy program komputerowy jest tworzony na indywidualne zlecenie Zleceniodawcy, nie są to rozwiązania, które Zleceniodawca może pozyskać na wolnym rynku. Stworzone rozwiązania umożliwiają optymalizację pracy Zleceniodawcy i efektywne prowadzenie przez niego działalności gospodarczej. Każdy projekt jest realizowany pod indywidualne potrzeby klienta. Oryginalność oferowanego rozwiązania wynika z zastosowania nowoczesnych technologii programistycznych oraz tego, że rozwiązanie jest tworzone zgodnie z indywidualnymi wymaganiami Zleceniodawcy.

W celu realizacji projektu zostają podjęte działania w ramach których tworzony, rozwijany lub modyfikowany jest program komputerowy, takie jak:

–dostosowywanie programu do wymogów rynku, przy zastosowaniu nowych technologii umożliwiających wdrożenie programu na współczesnych platformach komputerowych;

–badanie nowych technologii w celu rozwoju programu i integracji z nowymi produktami i nowymi wersjami oprogramowania firm zewnętrznych;

–testowanie w rzeczywistych warunkach programu komputerowego i udoskonalanie w celu zwiększenia wydajności programu;

–dostosowywanie programu pod względem funkcjonalnym na podstawie wymagań klientów;

–dostosowywanie programu aby zachować w czasie jego życia jego innowacyjność i konkurencyjność w stosunku do innych produktów.

Program komputerowy jest rozwijany w oparciu o najnowsze technologie informatyczne oraz biblioteki komputerowe tworzone na potrzeby programu przez programistów zatrudnionych w Spółce Wnioskodawców. Przy tworzeniu bibliotek korzysta się z wyników prac badawczo-rozwojowych oraz najnowszych technologii dostępnych w czasie opracowania na rynku, w tym najnowszych wersji języka C# oraz bibliotek platformy .NET. Nowe oprogramowanie różni się funkcjonalnie od rozwiązań już funkcjonujących przez ciągłe wprowadzanie ulepszeń oraz nowych innowacyjnych funkcjonalności, które pozwalają spełnić oczekiwania klientów oraz zapewnić unikalność rozwiązania na rynku. Oprogramowania tworzone przez pracowników Spółki (objęte wnioskiem) nie istniały dotychczas w działalności Zleceniodawcy (klienta), stąd jest to innowacyjne rozwiązanie w obrębie działalności zleceniodawcy Spółki. Modułowa budowa programu komputerowego sprawia, że przy dodawaniu nowej funkcjonalności do systemu tworzony jest całkowicie nowy odrębny moduł programu komputerowego w formie biblioteki lub kontenera przy wykorzystaniu najnowszych technologii. Każde nowo produkowane oprogramowanie w formie modułu jest innowacyjnym produktem rozszerzającym funkcjonalność oraz zwiększającym wydajność produktu.

Działalność Wnioskodawców podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny, którego przejawem jest przygotowanie każdorazowo harmonogramu prac z przyjęciem celów w zakresie każdego zlecenia. Systematyczność odnosi się do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Przejawem systematyczności są tworzone, a następnie realizowane etapami harmonogramy prac. Głównym celem Wnioskodawców było stworzenie nowego programu komputerowego, dzięki czemu umożliwiło to usprawnienie działania Zleceniodawcy i prowadzonej przez niego działalności. Źródłem finansowania prac, było wynagrodzenie otrzymywane od Zleceniodawcy za świadczone przez Spółkę usługi.

Pracownicy zatrudnieni przez Spółkę stworzyli nowy program komputerowy, do którego autorskie prawa majątkowe nabyła Spółka celem udzielenia Klientowi możliwości korzystania z tego programu, co stanowiło główny cel podjętych działań. Umożliwiło to usprawnienie działania Zleceniodawcy, jego działalności i dodatkowo nie spowodowało przy tym zwiększenia zapotrzebowania kadrowego Zleceniodawcy. Spółka zrealizowała wszystkie etapy prac, które były zaplanowane dla konkretnego zadania.

Zasobami wiedzy, którymi dysponują Wnioskodawcy przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego programu komputerowego są zarówno teoretyczne, jak i praktyczne przygotowanie do tworzenia i rozwijania programów komputerowych. Jest to przygotowanie zarówno z technologii programistycznych, jak i z wykorzystywania języków programowania. Przed rozpoczęciem realizacji programu komputerowego Spółka (a zatem precyzyjniej: realizujący w jej imieniu prace osoby przez nią zatrudnione) dysponują ogólnymi założeniami, wymaganiami i zdefiniowanym celem projektu. Dodatkowo, kiedy to możliwe, dysponują oni wynikami prac badawczo-rozwojowych i analiz przeprowadzanych we wstępnej fazie prac nad realizacją programu, tj. na etapie przygotowania i planowania architektury oprogramowania.

W ramach działalności prowadzonej przez Spółkę, dochodzi do łączenia wiedzy teoretycznej z praktyczną, w szczególności w zakresie pisania skryptów w językach programowania. W ramach opisanej we wniosku działalności wykorzystywana i rozwijana jest wiedza z zakresu wytwarzania oprogramowania komputerowego, stosowania wzorców projektowych oraz doświadczenia w tworzeniu innowacyjnych algorytmów.

Poszczególne innowacyjne rozwiązania są wytwarzane zawsze przy użyciu najnowszych dostępnych na rynku innowacyjnych technologii, w szczególności najnowszych wersji języków oprogramowania, najnowszych bibliotek oprogramowania, najnowszych trendów i metodologii wytwarzania programów komputerowych. Zastosowanie najnowszych dostępnych technologii pozwala na osiąganie najlepszych wyników wydajnościowych w działaniu programu komputerowego. Tworzone w ramach Spółki programy komputerowe wprowadzają innowacyjne rozwiązania funkcjonalne, które w momencie opracowywania produktu nie są dostępne na rynku, a wykorzystanie najnowszych technologii pozwala na zachowanie innowacyjności ze względu na kompatybilność z najnowszymi systemami operacyjnymi i najnowszym sprzętem komputerowym, czego nie posiadają istniejące programy komputerowe o podobnym przeznaczeniu.

Tworzone, rozwijane lub modyfikowane produkty, usługi, procesy (programy komputerowe) są opracowywane przy użyciu najnowszych rozwiązań i wiedzy dostępnych na rynku, w szczególności jeśli chodzi o wersje języków programowania, bibliotek oprogramowania, metodologii programowania odpowiednich do istniejących najnowszych systemów operacyjnych.

Wnioskodawcy oświadczyli, że efektem twórczych prac są każdorazowo odrębne programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 123, z późn. zm.). Spółce przysługują majątkowe prawa autorskie do tych programów.

Efekty prac związanych z tworzeniem i rozwijaniem programów komputerowych są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości intelektualnej. Tworzone i rozwijane oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian i nie są wynikiem tylko stricte technicznych działań, które nie wymagają twórczego wkładu/twórczego wysiłku.

Efekty prac związanych z tworzeniem i rozwijaniem programów komputerowych są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Efekty prac związanych z tworzeniem i rozwijaniem programów komputerowych są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie są jedynie „techniczną", a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów

Spółka udzieliła licencji klientom, czyli prawa do korzystania z wytworzonego/ulepszonego oprogramowania. Zakres prac i wytworzony/ulepszany program jest opisywany/określany w ramach umowy/dokumentacji ofertowej/innych dokumentów oraz w ramach bieżącej realizacji prac na rzecz klienta, które to dokumenty i ustalenia wskazują co jest przedmiotem umowy (i w konsekwencji udzielonej licencji). Wnioskodawca podkreślił, że tylko umowa licencji wyłącznej wymaga formy pisemnej. Licencja niewyłączna nie musi mieć takiej formy. Spółka udzieliła Klientom licencję niewyłączną. Spółka udziela klientom licencji niewyłącznej, Spółka nie wyzbywa się autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Dochód opodatkowany IP BOX uzyskiwany jest z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Sposób udzielenia licencji do programu komputerowego następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 67 ww. ustawy.

Wnioskodawca wyjaśnił, że twórcami programów są pracownicy, którzy byli zaangażowani w dany projekt. Przeniesienie na Spółkę majątkowych praw autorskich odbywa się na podstawie zawartych umów o pracę oraz na podstawie art. 74 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tym Spółka jako pracodawca nabyła autorskie prawa majątkowe.

Faktycznymi twórcami programów są pracownicy, którzy byli zaangażowani w dany projekt. Przeniesienie na Spółkę majątkowych praw autorskich odbywa się na podstawie zawartych umów o pracę oraz na podstawie art. 74 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tym Spółka jako pracodawca nabywa od pracowników autorskie prawa majątkowe do programów wytworzonych przez osoby zatrudnione w ramach pracy świadczonej na rzecz Spółki. Autorskie prawa majątkowe do odrębnych programów komputerowych przysługują Spółce w ramach ich przeniesienia przez pracowników na rzecz Spółki. Wyjaśniając czy prawa autorskie do programów komputerowych przysługują/będą przysługiwać również innym osobom Wnioskodawca wskazał, że autorskie prawa majątkowe do odrębnych programów komputerowych przysługują Spółce. Autorskie prawa majątkowe nie były przenoszone. Należą one do Spółki. Spółka udzieliła klientom licencji. W zakresie udzielonej licencji klienci korzystają w zakresie określonym i ustalonym ze Spółką.

Efektem prac jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAiPP. Oprogramowanie jest tworzone w Spółce przez jej pracowników, którzy mają indywidualne umowy o pracę i w ramach tych umów zawarte są postanowienia dotyczące przeniesienia autorskich praw majątkowych na Spółkę przez każdego pracownika w zakresie, w jakim dany pracownik tworzy utwór lub współtworzy utwór w rozumieniu prawa autorskiego. Całość autorskich praw majątkowych należy do Spółki. Spółka nabywa całość autorskich praw majątkowych do programów tworzonych przez jej pracowników w ramach zatrudnienia w Spółce. Całość oprogramowania jest tworzona przez pracowników zatrudnionych w Spółce, którzy mają indywidualne umowy o pracę i w ramach tych umów zawarte są postanowienia dotyczące przeniesienia autorskich praw majątkowych na Spółkę.

Wszyscy pracownicy Spółki zatrudnieni są na umowy o pracę, Spółka sprzedaje licencje uzyskując dzięki temu przychód, który z kolei pomniejszany jest o koszty zatrudnienia pracowników, ustalane proporcjonalnie do czasu poświęconego przez pracowników na wytworzenie danego programu. Dochód na Wspólnika Spółki jest ustalany proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki. Autorskie prawa majątkowe nie były przenoszone. Należą one do Spółki. Spółka udzieliła klientom licencji. W zakresie udzielonej licencji klienci korzystają z oprogramowania w zakresie określonym i ustalonym ze Spółką. Udzielenie licencji jest potwierdzone/następuje protokolarnie – Spółka i Klient poprzez protokół potwierdzają wykonanie umowy i od tego momentu udzielana jest licencja. W zależności od ustaleń z danym Klientem, Spółka dokonuje instalacji programu na rzecz Klienta, lub czynność taką dokonuje Klient samodzielnie. Spółka będzie świadczyć usługi także dla zagranicznych podmiotów, a usługi będą wykonywane poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Będą to podmioty z siedzibą w innych krajach UE. W związku z tymi usługami Wnioskodawcy nie będą posiadali zakładu w rozumieniu umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem innego państwa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczany wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełnienie II

Wnioskodawca doprecyzował, że dochód, który ma zostać opodatkowany preferencyjną stawką podatkową został osiągnięty z tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 1 PIT.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że stan faktyczny zawarty we wniosku dotyczy dochodów z udzielanej licencji oraz kwestii braku wyzbycia się praw do stworzonego przez Wnioskodawców oprogramowania. Wszelkie wzmianki dotyczące „przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych lub ich części” zostały użyte omyłkowo. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy tylko dochodów z tytułu udzielanych licencji.

Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, ulepszenia i rozwijania oprogramowania. Sformułowanie „lub jego części” oraz „części oprogramowania” zostały użyte nieadekwatnie co do zakresu działań przedstawionych w wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, dlatego Wnioskodawcy wnoszą o pominięcie tego sformułowania we wniosku. Użycie sformułowań odnoszących się do „części oprogramowania” pojawiło się we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej omyłkowo.

Pytania (uwzględniające doprecyzowanie i wyjaśnienie zawarte w uzupełnieniach)

1.Czy autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, wskazane w złożonym wniosku będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, w ramach działalności Spółki Wnioskodawców, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawców działalność realizowana w ramach ich Spółki, przy pomocy zatrudnionych przez Spółkę osób, polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych wskazanych we wniosku, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

3.Czy dochód osiągany z udzielanych licencji niewyłącznych bez wyzbycia się praw do oprogramowania wskazanych we wniosku wszystkich grup opisanych w stanie faktycznym, będzie podlegać opodatkowaniu stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

Państwa stanowisko w sprawie (uwzględniające doprecyzowanie i wyjaśnienie zawarte w uzupełnieniach)

W zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawców, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego wskazane we wniosku, będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, w ramach działalności Spółki Wnioskodawców, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

W zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawców, podejmowana przez Wnioskodawcówdziałalność realizowana w ramach ich Spółki, przy pomocy zatrudnionych przez Spółkę osób, polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych wskazanych we wniosku, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

W zakresie pytania nr 3:

Zdaniem Wnioskodawców, dochód osiągany z udzielanych licencji niewyłącznych bez wyzbycia się praw do oprogramowania wskazanych we wniosku wszystkich grup opisanych w stanie faktycznym, będzie podlegać opodatkowaniu stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

W zakresie pytania nr 1

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnej, uznawanych za kwalifikowane prawa własności intelektualnej, z których kwalifikowany dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem, wynoszącym 5% podstawy opodatkowania stanowiące, sumę kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Jednym z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wskazanym w tym przepisie jest autorskie prawo do programu komputerowego (art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria: kwalifikowane prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska oraz przedmiot ochrony został wytworzony rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT)

Należy uznać że oprogramowane komputerowe stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP wskazuje, iż przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolem matematycznymi znakami graficznymi (literackie publicystyczne naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), zatem kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony w niniejszym wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawców w ramach umowy zawartej pomiędzy Spółką a klientem.

Zdaniem Wnioskodawców, prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez zatrudnionych pracowników w ramach prowadzonej przez Spółkę działalność gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej sprecyzowanych w tym przepisie oraz podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a tego przedmiot został wytworzony przez w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowe.

W zakresie pytania 2:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badaniami naukowymi są więc:

–badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

–badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów/ procesów lub usług lub wprowadzanie co nich znaczących ulepszeń (art. 5a pkt 39 ustawy o PIT.

W myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawców jako prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie ze stanowiskiem organu podatkowego zaprezentowanym w interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2020 r. (sygn. 0115-KDIT1.4011.164.2019.2.KK) z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedze z dziedziny nauki, technolog i oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologu produkcji.

Organ w przywołanej interpretacji wskazał również, iż działalność badawczo-rozwojowa musi spełniać dwa kryteria dotyczące charakteru i organizacji prowadzenia działalności, tj. musi mieć twórczy charakter oraz być prowadzona w sposób systematyczny oraz kryterium dotyczące rezultatu prowadzonej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodne ze stanowiskiem organu podatkowego zaprezentowanym w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2023 r. (sygn. 0114- KDIP3-2.4011.889.2023.2.BM) mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace

–mają twórczy charakter,

–są prowadzone w systematyczny sposób,

–zostały zrealizowane w określonym celu – zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań,

–obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe.

Przez twórczy charakter rozumie się rozwiązania i produkty informatyczne, w tym oprogramowanie komputerowe, które nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku usług. Nie występuje element standaryzacji, a oferowane rozwiązania i produkty mają charakter innowacyjny i unikatowy. Z kolei systematyczny sposób prowadzenia prac oznacza, że prace są zaplanowane i prowadzone w sposób uporządkowany i regularny, a nie w sposób incydentalny lub spontaniczny. Ponadto, działalność B+R musi mieć określony cel, powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Wiedza ta może być wykorzystana także do przyszłych projektów (interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2022 r. sygn. 0114-KDIP3-1.4011.284.2022.2.MZ).

Oprócz tego w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascao (OECD (2018). Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej. OECD Publishmg. Pans/GUS.Warsaw. https://doi.org.10.1787/9788388718977-pl)

Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska twórcza, nieprzewidywalna metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawców polega na tworzeniu nowego oraz ulepszaniu istniejącego oprogramowania komputerowego zgodnie z harmonogramem ustalonym w umowie z klientem. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku.

Zdaniem Wnioskodawców, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność spełnia cechy takowej:

–nowatorskość i twórczość: Wnioskodawcy stworzyli oprogramowanie od podstaw, jak i modyfikują je poprzez dodawanie nowych funkcjonalności oraz modułów zgodnie z harmonogramem zawartym w umowie,

–nieprzewidywalność: klient oczekuje wykonywania prac, których skutek, co prawda, jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dotychczasowych rozwiązań;

–metodyczność: Wnioskodawcy zobowiązani są w ramach umowy z klientem do ścisłej współpracy, którą zobowiązani są należycie wykonywać poprzez zachowanie w szczególności wytycznych, harmonogramu prac, metodyki pracy z zachowaniem ustalonych sprintów poszczególnych etapów/okresów prac);

–możliwość przeniesienia lub odtworzenia: zrealizowanym celem Wnioskodawców, w ramach wykonywanej przez nich działalności na rzecz klienta było udzielenie licencji na oprogramowanie.

Wydane w ostatnich latach przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje indywidualne przepisów podatkowych w analogicznych kwestiach przedmiotowych zawierają zgodne tezy, że działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT (na przykład interpretacja indywidualna z dnia 12 grudnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP3-2.4011.889.2023.2.BM, interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2023 r. sygn. 0112-KDWL.4011.303.2022.10.JB; interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2023 r. sygn. 0112-KDIL2-2.4011.355.2022.11.KP).

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawców, stworzone przez nich oprogramowanie oraz jego modernizacja poprzez ulepszanie spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej określone w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. W szczególność należy stwierdzić, że efektem prac Wnioskodawców jest oprogramowanie, którego nie można nabyć na wolnym rynku i które dostosowane jest do specyficznych potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej danego klienta (twórczy charakter). Jednocześnie prowadzone przez Wnioskodawców prace nie stanowią powtarzalnych i prostych czynności niewymagających kreatywności oraz twórczego działania i myślenia. Prace te prowadzone są w sposób systematyczny i mają charakter prac rozwojowych.

W zakresie pytania nr 3:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własność intelektualnej są:

–patent,

–prawo ochronne na wzór użytkowy,

–prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

–prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

–dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

–prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

–wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmiany roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

–autorskie prawo do programu komputerowego.

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych osiągniętych w roku podatkowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własność intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według określonego wzoru – tzw. wskaźnika nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej, w zakresie w jakim został osiągnięty:

–z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własność intelektualnej;

–ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

–z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

–z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własność intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

–wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

–prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

–wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

–dokonywać zapisów w prowadzonych kręgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

–dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze, albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zdaniem Wnioskodawców, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść przepisów – Wnioskodawcy spełniają wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej przez działalności gospodarczej. Wnioskodawcy tworzą oprogramowanie, które stanowi kwalifikowane prawo własność intelektualnej. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własność intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własność intelektualnej i obliczanego według wskaźnika nexus. Księgi rachunkowe prowadzone są w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własność intelektualną. Wszelkie poniesione wydatki (koszty) oraz osiągnięte przychody są ponadto odpowiednio dokumentowane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej w formie spółki jawnej działalności gospodarczej prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania oprogramowana. We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawili Państwo konkretne programy komputerowe, które są przedmiotem wniosku:

Program 1:

(...)

Program 2:

(...).

Program 3:

(...).

Wszystkie rozwijane w ramach działalności Spółki programy stanowią programy komputerowe, których twórcami są pracownicy Spółki, wykonujący pracę na rzecz Spółki. Pracownicy zatrudnieni są na umowy o pracę, w wyniku czego na Spółkę następuje przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Do wytworzenia objętego wnioskiem oprogramowania zastosowano język programowania C#.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Państwa prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Państwa efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania miało/ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Efekty prac związanych z tworzeniem i rozwijaniem programów komputerowych są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Efekty prac związanych z tworzeniem i rozwijaniem programów komputerowych, które są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. Wskazali Państwo, że każdy program komputerowy jest tworzony na indywidualne zlecenie Zleceniodawcy, nie są to rozwiązania, które Zleceniodawca może pozyskać na wolnym rynku. Stworzone rozwiązania umożliwiają optymalizację pracy Zleceniodawcy i efektywne prowadzenie przez niego działalności gospodarczej. Każdy projekt jest realizowany pod indywidualne potrzeby klienta. Oryginalność oferowanego rozwiązania wynika z zastosowania nowoczesnych technologii programistycznych oraz tego, że rozwiązanie jest tworzone zgodnie z indywidualnymi wymaganiami Zleceniodawcy.

Wskazali Państwo, że program komputerowy jest rozwijany w oparciu o najnowsze technologie informatyczne oraz biblioteki komputerowe tworzone na potrzeby programu przez programistów zatrudnionych w Państwa Spółce. Przy tworzeniu bibliotek korzysta się z wyników prac badawczo-rozwojowych oraz najnowszych technologii dostępnych w czasie opracowania na rynku, w tym najnowszych wersji języka C# oraz bibliotek platformy .NET. Nowe oprogramowanie różni się funkcjonalnie od rozwiązań już funkcjonujących przez ciągłe wprowadzanie ulepszeń oraz nowych innowacyjnych funkcjonalności, które pozwalają spełnić oczekiwania klientów oraz zapewnić unikalność rozwiązania na rynku. Oprogramowania tworzone przez pracowników Spółki (objęte wnioskiem) nie istniały dotychczas w działalności Zleceniodawcy (klienta), stąd jest to innowacyjne rozwiązanie w obrębie działalności Państwa zleceniodawcy. Modułowa budowa programu komputerowego sprawia, że przy dodawaniu nowej funkcjonalności do systemu tworzony jest całkowicie nowy odrębny moduł programu komputerowego w formie biblioteki lub kontenera przy wykorzystaniu najnowszych technologii. Każde nowo produkowane oprogramowanie w formie modułu jest innowacyjnym produktem rozszerzającym funkcjonalność oraz zwiększającym wydajność produktu. Tworzone i rozwijane oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian i nie są wynikiem tylko stricte technicznych działań, które nie wymagają twórczego wkładu/twórczego wysiłku.

Zatem prowadzona przez Państwa działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazali Państwo, że działalność podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny, którego przejawem jest przygotowanie każdorazowo harmonogramu prac z przyjęciem celów w zakresie każdego zlecenia. Wyjaśnili Państwo, że systematyczność odnosi się do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Przejawem systematyczności są tworzone, a następnie realizowane etapami harmonogramy prac. Państwa głównym celem było stworzenie nowego programu komputerowego, dzięki czemu umożliwiło to usprawnienie działania Zleceniodawcy i prowadzonej przez niego działalności. Ze względu na duży zakres prac realizacja umowy została podzielona na zakresy i etapy realizacji. Opracowane zostały grupy funkcjonalności, które realizowano w zakresie możliwym dla poszczególnych systemów. Harmonogram realizacji umowy przewidywał realizację umowy w transzach, w ramach których opracowane i dostarczone powinny zostać kolejne funkcjonalności oprogramowania.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Państwa programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w toku prowadzonych prac wykorzystują Państwo przede wszystkim profesjonalną wiedzę oraz długoletnie doświadczenie zawodowe, które pomaga tworzyć innowacyjne rozwiązania dla klientów oczekujących produktów „szytych na miarę”. W pracach tych uczestniczą osoby zatrudnione przez Państwa, które posiadają specjalistyczną wiedzę oraz doświadczenie zapewniające możliwość wywiązania się z zawartych umów. Nie dysponują Państwo gotowym, standaryzowanym produktem, który można wdrożyć szybko i bez dostosowania do specyficznych wymogów danego klienta.

Zasobami wiedzy, którymi dysponują Państwo przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego programu komputerowego są zarówno teoretyczne, jak i praktyczne przygotowanie do tworzenia i rozwijania programów komputerowych. Jest to przygotowanie zarówno z technologii programistycznych, jak i z wykorzystywania języków programowania. Przed rozpoczęciem realizacji programu komputerowego Państwo (a zatem precyzyjniej: realizujący w jej imieniu prace osoby zatrudnione) dysponują ogólnymi założeniami, wymaganiami i zdefiniowanym celem projektu.

Dodatkowo, kiedy to możliwe, dysponują Państwo wynikami prac badawczo-rozwojowych i analiz przeprowadzanych we wstępnej fazie prac nad realizacją programu, tj. na etapie przygotowania i planowania architektury oprogramowania. W ramach działalności prowadzonej przez Państwa dochodzi do łączenia wiedzy teoretycznej z praktyczną, w szczególności w zakresie pisania skryptów w językach programowania. W ramach opisanej we wniosku działalności wykorzystywana i rozwijana jest wiedza z zakresu wytwarzania oprogramowania komputerowego, stosowania wzorców projektowych oraz doświadczenia w tworzeniu innowacyjnych algorytmów. Poszczególne innowacyjne rozwiązania są wytwarzane zawsze przy użyciu najnowszych dostępnych na rynku innowacyjnych technologii, w szczególności najnowszych wersji języków oprogramowania, najnowszych bibliotek oprogramowania, najnowszych trendów i metodologii wytwarzania programów komputerowych. Zastosowanie najnowszych dostępnych technologii pozwala na osiąganie najlepszych wyników wydajnościowych w działaniu programu komputerowego.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystują Państwo istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazali Państwo we wniosku, projektują i wdrażają Państwo oprogramowanie w ramach prowadzonych prac rozwojowych obejmujących nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych autorskich programów komputerowych, która nie obejmuje działalności w zakresie rutynowych i okresowych zmian. Tworzone i rozwijane oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian i nie są wynikiem tylko stricte technicznych działań, które nie wymagają twórczego wkładu/twórczego wysiłku. W ramach działalności prowadzonej przez Państwa, dochodzi do łączenia wiedzy teoretycznej z praktyczną, w szczególności w zakresie pisania skryptów w językach programowania. W ramach opisanej we wniosku działalności wykorzystywana i rozwijana jest wiedza z zakresu wytwarzania oprogramowania komputerowego, stosowania wzorców projektowych oraz doświadczenia w tworzeniu innowacyjnych algorytmów. Poszczególne innowacyjne rozwiązania są wytwarzane zawsze przy użyciu najnowszych dostępnych na rynku innowacyjnych technologii, w szczególności najnowszych wersji języków oprogramowania, najnowszych bibliotek oprogramowania, najnowszych trendów i metodologii wytwarzania programów komputerowych. Zastosowanie najnowszych dostępnych technologii pozwala na osiąganie najlepszych wyników wydajnościowych w działaniu programu komputerowego. Tworzone programy komputerowe wprowadzają innowacyjne rozwiązania funkcjonalne, które w momencie opracowywania produktu nie są dostępne na rynku, a wykorzystanie najnowszych technologii pozwala na zachowanie innowacyjności ze względu na kompatybilność z najnowszymi systemami operacyjnymi i najnowszym sprzętem komputerowym, czego nie posiadają istniejące programy komputerowe o podobnym przeznaczeniu.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Państwa działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Państwa, ani też całość prowadzonej przez Państwa działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzą Państwo programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W toku prac prowadzonych wykorzystywana jest przede wszystkim profesjonalna wiedza oraz długoletnie doświadczenie zawodowe, które pomaga tworzyć innowacyjne rozwiązania dla klientów oczekujących produktów „szytych na miarę”. Wskazali Państwo, że w pracach tych uczestniczą osoby zatrudnione przez Państwa, które posiadają specjalistyczną wiedzę oraz doświadczanie zapewniające możliwość wywiązania się Państwa z zawartych umów.

Wskazali Państwo, że faktycznymi twórcami programów są pracownicy, którzy byli zaangażowani w dany projekt. Oprogramowanie jest tworzone w Spółce przez jej pracowników, którzy mają indywidualne umowy o pracę i w ramach tych umów zawarte są postanowienia dotyczące przeniesienia autorskich praw majątkowych na Spółkę przez każdego pracownika w zakresie, w jakim dany pracownik tworzy utwór lub współtworzy utwór w rozumieniu prawa autorskiego. Efektem twórczych prac są każdorazowo odrębne programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach. Spółce przysługują majątkowe prawa autorskie do tych programów. Całość autorskich praw majątkowych należy do Spółki. Spółka nabywa całość autorskich praw majątkowych do programów tworzonych przez jej pracowników w ramach zatrudnienia w Spółce. Całość oprogramowania jest tworzona przez pracowników zatrudnionych w Spółce, którzy mają indywidualne umowy o pracę i w ramach tych umów zawarte są postanowienia dotyczące przeniesienia autorskich praw majątkowych na Spółkę. W związku z tym Spółka jako pracodawca nabywa od pracowników autorskie prawa majątkowe do programów wytworzonych przez osoby zatrudnione w ramach pracy świadczonej na rzecz Spółki. Autorskie prawa majątkowe do odrębnych programów komputerowych przysługują Spółce w ramach ich przeniesienia przez pracowników na rzecz Spółki. Spółka udzieliła klientom licencji. W zakresie udzielonej licencji klienci korzystają w zakresie określonym i ustalonym ze Spółką. Sposób udzielenia licencji do programu komputerowego następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 67 ww. ustawy. Wynagrodzenie za świadczenie usług każdorazowo jest określone w umowie lub zamówieniu dotyczącym danego projektu. Część wynagrodzenia jest wynagrodzeniem za udzielenie licencji. Wskazali Państwo, że dochód, który ma zostać opodatkowany preferencyjną stawką podatkową został osiągnięty z tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 1 PIT. Spółka sprzedaje licencje uzyskując dzięki temu przychód, który z kolei pomniejszany jest o koszty zatrudnienia pracowników, ustalane proporcjonalnie do czasu poświęconego przez pracowników na wytworzenie danego programu. Autorskie prawa majątkowe nie były przenoszone, należą one do Spółki. W zakresie udzielonej licencji klienci korzystają z oprogramowania w zakresie określonym i ustalonym ze Spółką. Udzielenie licencji jest potwierdzone/następuje protokolarnie – Spółka i Klient poprzez protokół potwierdzają wykonanie umowy i od tego momentu udzielana jest licencja.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi księgi rachunkowe, w których wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Księgi są prowadzone w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Spółka wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wskazali Państwo, że wniosek dotyczy uzyskiwanych dochodów poczynając od 2023 r., a także lat kolejnych aż do momentu zmiany stanu faktycznego lub prawnego. Wniosek dotyczy również dochodów za przyszłe lata podatkowe, uzyskiwanych w takich samych okolicznościach faktycznych

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, jeśli faktycznie – na co wskazują przedstawione okoliczności sprawy – uzyskali Państwo/będą uzyskiwać przychody z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, to te przychody mieszczą się w kategorii przychodów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy), które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, mogą Państwo zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnejza lata objęte wnioskiem, tj. za rok 2023 r. oraz za lata kolejne, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

–stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

–zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Pan A.B. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).