Interpretacja indywidualna z dnia 20 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.215.2024.2.NM

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 maja 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

… (dalej: „Wnioskodawca” lub „Wykonawca”) jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG, polskim rezydentem podatkowym, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie oprogramowania. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie fragmentów oprogramowania i jego rozwijanie.

Wnioskodawca współpracuje z podmiotami, na rzecz których wytwarza i rozwija oprogramowanie. W szczególności Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług informatycznych i wytwarzanie oprogramowania (dalej: „Umowa”).

Zgodnie z jej treścią, przedmiotem Umowy jest świadczenie przez Wykonawcę (którym jest Wnioskodawca) na rzecz Zamawiającego (będącego Kontrahentem) usług IT w zakresie tworzenia, utrzymania i rozwoju oprogramowania Zamawiającego i dokumentacji go dotyczącej oraz przeniesienie praw autorskich do powstałych utworów.

Umowa zawiera następującą regulację dotyczącą przeniesienia praw autorskich:

1.Wykonawca zobowiązuje się do przeniesienia na Spółkę majątkowych praw autorskich do każdego z Utworów, bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na wszystkich znanych polach eksploatacji, a w szczególności:

-w odniesieniu do Utworów niebędących programami komputerowymi (w tym dokumentacji) - w szczególności na następujących polach eksploatacji:

a)trwałe lub czasowe wytwarzanie egzemplarzy, utrwalanie, zwielokrotnienie dokumentacji w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, przy użyciu dowolnych technik, w szczególności drukarskich, reprograficznych, fotograficznych, zapisu magnetycznego, optycznego i cyfrowego na dowolnych nośnikach, a także przy użyciu wszelkich nowych technologii, niezależnie od standardu, systemu i formatu, w tym także prawo do zezwalania na zwielokrotnianie niezbędne dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania dokumentacji w całości lub w części;

b)trwałe lub czasowe wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie dokumentacji w postaci cyfrowej w szczególności w ramach systemów teleinformatycznych i operacyjnych, w pamięci komputerów lub na dyskach przenośnych, dyskach sieciowych i wszelkich serwerach, w tym sieciach opartych na technologii … lub technologii …, bez jednoczesnego tworzenia nośnika materialnego;

c)używanie dokumentacji w całości lub w części, w tym w ramach kompilacji lub połączeń z innymi utworami, artystycznymi wykonaniami, fonogramami lub wideogramami, w jakiejkolwiek formie przekazu o charakterze komercyjnym, promocyjnym lub marketingowym, w szczególności poprzez udostępnienie utworów na stronie internetowej, intranetowej lub w mediach społecznościowych, a także poprzez umieszczenie w materiałach promocyjnych i reklamowych celem dalszego utrwalania, zwielokrotniania, rozpowszechniania lub obrotu;

d)rozpowszechnianie dokumentacji w całości lub w części poprzez jego publiczne wystawianie, wyświetlanie, pokazywanie, odtwarzanie, nadawanie i reemitowanie, w tym także w ramach telewizji i radia internetowego, a także wszelkie publiczne udostępnianie utworów w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w tym w sieci Internet, sieciach telefonii mobilnej i innych sieciach komunikacji elektronicznej, także w mediach społecznościowych, oraz rozpowszechnianie i przesyłanie za pomocą poczty elektronicznej;

e)tłumaczenie, przystosowywanie, zmiany układu, modyfikacje lub dokonywanie jakichkolwiek innych zmian w dokumentacji, w tym dokonywanie opracowań;

f)wprowadzanie do obrotu i rozpowszechnianie, w tym użyczenie lub najem, a także licencjonowanie dokumentacji w całości lub w części oraz w odpowiednich jego kopiach;

-w odniesieniu do Utworów będących programami komputerowymi – w szczególności na następujących polach eksploatacji:

a)trwałe lub czasowe wytwarzanie, utrwalanie, zwielokrotnienie oprogramowania w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, przy użyciu dowolnych technik, w szczególności drukarskich, reprograficznych, fotograficznych, zapisu magnetycznego, optycznego i cyfrowego na dowolnych nośnikach, a także przy użyciu wszelkich nowych technologii, niezależnie od standardu, systemu i formatu, w tym także prawo do zezwalania na zwielokrotnianie niezbędne dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania oprogramowania w całości lub w części;

b)trwałe lub czasowe wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie oprogramowania w postaci cyfrowej w szczególności w ramach systemów teleinformatycznych i operacyjnych, w pamięci komputerów lub na dyskach przenośnych, dyskach sieciowych i wszelkich serwerach, w tym sieciach opartych na technologii … lub technologii …, bez jednoczesnego tworzenia nośnika materialnego;

c)używanie oprogramowania w całości lub w części, w tym w ramach kompilacji lub połączeń z innymi utworami, artystycznymi wykonaniami, fonogramami lub wideogramami, w jakiejkolwiek formie przekazu o charakterze komercyjnym, promocyjnym lub marketingowym, w szczególności poprzez udostępnienie utworów na stronie internetowej, intranetowej lub w mediach społecznościowych, a także poprzez umieszczenie w materiałach promocyjnych i reklamowych celem dalszego utrwalania, zwielokrotniania, rozpowszechniania lub obrotu;

d)rozpowszechnianie oprogramowania w całości lub w części poprzez jego publiczne wystawianie, wyświetlanie, pokazywanie, odtwarzanie, nadawanie i reemitowanie, w tym także w ramach telewizji i radia internetowego, a także wszelkie publiczne udostępnianie utworów w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w tym w sieci Internet, sieciach telefonii mobilnej i innych sieciach komunikacji elektronicznej, także w mediach społecznościowych, oraz rozpowszechnianie i przesyłanie za pomocą poczty elektronicznej;

e)tłumaczenie, przystosowywanie, zmiany układu, modyfikacje lub dokonywanie jakichkolwiek innych zmian w oprogramowaniu, w tym dokonywanie zmian w kodzie źródłowym i dokonywanie opracowań;

f)wprowadzanie do obrotu i rozpowszechnianie, w tym użyczenie lub najem, a także licencjonowanie oprogramowania w całości lub w części oraz w odpowiednich jego kopiach.

2.W przypadku powstania nowego pola eksploatacji po przejściu majątkowych praw autorskich na podstawie niniejszej Umowy, Wykonawca zobowiązuje się przenieść na Zamawiającego bez wezwania i dodatkowego wynagrodzenia całość majątkowych praw autorskich w zakresie korzystania z Utworów i rozpowszechniania nim na nowo powstałym polu eksploatacji.

3.Autorskie prawa majątkowe do Utworów przechodzą na Zamawiającego z chwilą ich ustalenia, ale nie później niż z chwilą przekazania Utworu do Zamawiającego.

4.Wraz z majątkowymi prawami autorskimi do Utworu Zamawiający nabywa wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich do każdego z Utworów.

5.W przypadku gdy Utworem jest program komputerowy Wykonawca zobowiązuje się przekazać Zamawiającemu - w chwili przekazania danego Utworu Zamawiającemu ‑ nośnik z kodem źródłowym każdego z Utworów będącego programem komputerowym, lub umieścić ten kod źródłowy w repozytorium Zamawiającego. Kod źródłowy zostanie przekazany w formie plików tekstowych.

6.Z zastrzeżeniem ust. 11 poniżej, wraz z przejściem autorskich praw majątkowych do oprogramowania, o których mowa wyżej, Wykonawca przenosi na Zamawiającego także własność egzemplarzy i kopii wszelkich nośników Utworu, bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia.

7.Zamawiający nabywa wyłączne prawo zezwalania na tworzenie utworów zależnych i zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich do takich utworów związanych z Utworem.

8.Wykonawca upoważnia Zamawiającego do wyłącznego wykonywania w jego imieniu autorskich praw osobistych do Utworu, w szczególności uprawnienia: do dokonywania wszelkich zmian i przeróbek Utworu, w tym również do wykorzystania go w części lub całości oraz łączenia z innymi utworami, do rozpowszechniania i korzystania z Utworu oraz jego opracowania bez oznaczania ich imieniem i nazwiskiem Wykonawcy, do decydowania o pierwszym udostępnieniu Utworu, wykonywania nadzoru nad sposobem korzystania z Utworu oraz do dochodzenia roszczeń z tytułu naruszeń autorskich praw osobistych, o którym mowa wcześniej, w imieniu twórców. Zamawiający jest uprawniony do udzielania dalszych upoważnień w powyższym zakresie.

9.W związku z przeniesieniem na Zamawiającego majątkowych praw autorskich do Utworów Wykonawca, bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia, zobowiązują się do niewykonywania przysługujących im autorskich praw osobistych do Utworu w stosunku do Zamawiającego lub podmiotów z nim powiązanych.

10.Wykonawca zapewnia, że Utwory są wolne od wad prawnych, w szczególności, że nie naruszają autorskich praw majątkowych ani osobistych osób trzecich, oraz że nie naruszają w jakikolwiek inny sposób własności intelektualnej lub przemysłowej osób trzecich.

11.Wykonawca jest uprawniony do zatrzymania i przechowywania jednej kopii Utworu dla celów rachunkowo-księgowych, wykazania autorstwa Utworu, lub dowodzenia należytego wykonania niniejszej Umowy.

12.Postanowienia niniejszego paragrafu pozostają w mocy wobec powstałych Utworów również w razie wygaśnięcia Umowy, w tym w razie odstąpienia od Umowy przez którąkolwiek ze Stron.

13.Każda ze Stron będzie ponosiła odpowiedzialność we własnym zakresie za jakiekolwiek naruszenia postanowień niniejszej Umowy, w szczególności w zakresie dokonania skutecznego przeniesienia autorskich praw majątkowych na Zamawiającego. Strona naruszająca będzie zobowiązana do natychmiastowego zaprzestania naruszenia, usunięcia skutków takiego naruszenia oraz do naprawienia wszelkiej szkody poniesionej przez drugą Stronę w wyniku naruszenia. Wykonawca jest zobowiązany zabezpieczyć i zwolnić Zamawiającego z odpowiedzialności oraz ponoszenia strat, kosztów, szkód, roszczeń oraz innych wydatków (w tym kosztów pomocy prawnej) wynikających z działań, zaniechań lub podania błędnych lub nieprawdziwych oświadczeń przez Wykonawcę w nawiązaniu lub w wyniku naruszenia postanowień niniejszej Umowy.

14.W przypadku, gdy Utwór w całości lub w części będzie w jakiejkolwiek formie przedmiotem ograniczeń lub obostrzeń lub też będzie w jakiejkolwiek formie naruszał jakiejkolwiek prawa osób trzecich, w tym prawa własności intelektualnej, Wykonawca zobowiązują się podjąć bez zbędnej zwłoki wszelkie możliwe działania mające na celu usunięcie wszelkich takich ograniczeń, obostrzeń lub naruszeń oraz mające na celu zabezpieczenie i zwolnienie Zamawiającego z odpowiedzialności i wszelkich kar, opłat, roszczeń, szkód, strat, kosztów i innych wydatków (w tym kosztów pomocy prawnej) wynikających z takiego ograniczenia, obostrzenia lub naruszenia. Niezależnie od powyższego, nadal znajdzie zastosowanie odpowiedzialność określona w ust. 13 powyżej.

Efektem pracy Wnioskodawcy są zatem utwory, które najczęściej przyjmują postać fragmentów kodu przeznaczonych jako elementy szerszego, bardziej rozbudowanego oprogramowania. Nigdy nie następuje jednak przenoszenie na kontrahenta programu komputerowego jako funkcjonalnej całości.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Wniosek dotyczy lat 2022 i 2023.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, fragment oprogramowania to fragment kodu programu komputerowego wyrażonego w języku programistycznym, będący niezbędnym elementem szerszego, bardziej rozbudowanego oprogramowania.

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania 2 z wniosku o interpretację, zdaniem Wnioskodawcy jest to utwór spełniający wymogi określone w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „PrAut”).

W ramach współpracy ze Spółką Wnioskodawca dostarcza fragmenty oprogramowania, które rozszerzają/wzbogacają następujące systemy/platformy: (...).

Działania podjęte w celu rozwinięcia oprogramowania (jego fragmentu) to przede wszystkim czynności programistyczne, zmierzające do opracowania nowych funkcjonalności.

Wykorzystane technologie, biblioteki, języki programowania oraz narzędzia: (...).

Usługi … wykorzystywane w ramach prac: (...).

Oryginalność oprogramowania polega na kilku kluczowych elementach, które wyróżniają je spośród innych rozwiązań:

· zastosowanie licznych usług …: Wykorzystanie różnorodnych usług … pozwala na stworzenie skalowalnego, wydajnego i niezawodnego środowiska do działania aplikacji. Oryginalność wynika z umiejętnego wykorzystania tych usług w celu optymalizacji kosztów, zwiększenia wydajności oraz zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności z przepisami;

· modularyzacja oprogramowania: Oryginalność oprogramowania Wnioskodawcy tkwi także w modularnej architekturze, która pozwala na elastyczne rozbudowywanie i dostosowywanie funkcjonalności do zmieniających się potrzeb. Modularyzacja ułatwia także utrzymanie kodu, ponieważ poszczególne moduły są niezależne i mogą być łatwo testowane i rozwijane;

· wdrożenie …: Wykorzystanie procesu ciągłej integracji i ciągłego dostarczania … wprowadza nowatorski sposób zarządzania cyklem życia oprogramowania. Oryginalność polega na automatyzacji procesów wdrażania zmian, co skraca czas dostarczania nowych funkcji do użytkowników, zwiększa elastyczność i obniża ryzyko związane z wdrożeniami.

Te trzy elementy razem tworzą oryginalne i innowacyjne oprogramowanie, które jest skalowalne, elastyczne, łatwe w utrzymaniu oraz szybkie w dostarczaniu wartości dla użytkowników.

Systematyczność badań polega na tym, że wszystkie prace badawczo-rozwojowe prowadzone są z wykorzystaniem metodologii X. Metodologia X to podejście do zarządzania projektem, które może być stosowane przez zespół, jak również przez jedną osobę. W takim przypadku, osoba ta pełni rolę wszystkich członków zespołu X. Cykl pracy skupia się na krótkich okresach czasu, nazywanych sprintami, podczas których pracuje się nad konkretnymi elementami produktu. Cele określane są w ramach planowania sprintu i zmieniają się wraz z wynikiem poprzedniej iteracji.

W kontekście prac badawczo-rozwojowych, X jako metoda indywidualna jest wyjątkowo przydatna z uwagi na:

· elastyczność i adaptacyjność: X pozwala na dynamiczne reagowanie na zmiany w trakcie projektu, co jest kluczowe dla jednej osoby pracującej nad badaniami. Dzięki temu możliwe jest szybkie dostosowywanie się do nowych informacji i wymagań;

· iteracyjny rozwój: poprzez cykle iteracji (sprinty), osoba lub zespół może stopniowo tworzyć i testować kolejne elementy projektu. W przypadku badań, gdzie wyniki mogą być nieprzewidywalne, iteracyjny rozwój pozwala na szybsze zrozumienie problemu i eksperymentowanie z różnymi rozwiązaniami;

· zwiększone zaangażowanie: X promuje zaangażowanie i samodzielność, co jest istotne nawet dla jednej osoby tak samo jak dla i zespołu projektowego. Praca w oparciu o X zachęca do systematycznego postępu i podejmowania decyzji w trakcie projektu;

· szybkie dostarczanie wartości: X skupia się na dostarczaniu wartościowych elementów produktu w krótkich okresach czasu. Dla jednej osoby pracującej nad badaniami, taka strategia pozwala na szybkie testowanie pomysłów i weryfikację wyników.

W porównaniu do metodologii Y, gdzie proces jest bardziej liniowy i wymaga dokładnego planowania na początku projektu, X oferuje większą elastyczność i zdolność do dostosowywania się do zmian. Dla jednej osoby, która pracuje nad badaniami, metoda X jest bardziej odpowiednia, poprzez większą elastyczność i łatwiejszą adaptację do zmieniających się warunków i wymagań.

Na wstępie Wnioskodawca postawił sobie kilka kluczowych celów:

- zwiększenie efektywności operacyjnej: Celem było stworzenie oprogramowania, …;

- zapewnienie bezpieczeństwa i zgodności: Ważnym celem było zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa danych oraz zgodności z obowiązującymi przepisami i standardami branżowymi. Dla …;

- ciągłe doskonalenie i dostosowywanie do potrzeb: Wnioskodawca postawił sobie za cel ciągłe doskonalenie i dostosowywanie oprogramowania do zmieniających się potrzeb i wymagań użytkowników. W … celem było …. W przypadku …, celem było …;

- elastyczność i skalowalność: W kontekście … celem było stworzenie elastycznego i skalowalnego oprogramowania, które może dostosować się do zmieniających się potrzeb i rozmiaru działalności użytkowników.

Dążenie do osiągnięcia tych celów było kluczowe dla sukcesu i dalszego rozwoju każdego z tych systemów.

Zostały osiągnięte cele w postaci stworzenia oprogramowania zgodnego z przyjętymi planami.

Wnioskodawca działał samodzielnie, ale na zlecenie Spółki i w ramach zespołu specjalistów zaangażowanych i finansowanych przez Spółkę.

Fragmenty oprogramowania zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci oprogramowania oraz fragmentów oprogramowania, w przypadku ich tworzenia, rozwijania i ulepszania są fragmentami programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wprawdzie stanowią część większego oprogramowania, ale nie stoi to na przeszkodzie uznania ich za odrębne programy komputerowe w rozumieniu PrAut.

Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji: zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 15 września 2020 r., nr DD3.8201.1.2018 „program komputerowy, jak każdy inny utwór, nie musi mieć postaci ukończonej, aby korzystać z autorskoprawnej ochrony (art. 1 ust. 3). Przedmiot prawa autorskiego stanowić mogą nawet krótkie fragmenty (elementy) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1” – wymogi te są spełniane przez efekty pracy Wnioskodawcy jak wskazano już w odpowiedziach wyżej, wobec czego spełniają kryteria programu komputerowego jako utworu.

Na pytanie Organu:

Wnioskodawca odpowiedział, że:

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza „oprogramowanie”, „fragmenty oprogramowania” działania Wnioskodawcy zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Działania Wnioskodawcy mają przede wszystkim twórczy charakter, ale niekiedy obejmują takie działania jak usuwanie błędów w produktach zamawiającego czy wsparcie techniczne pozostałych członków.

Zdaniem Wnioskodawcy, już fragment oprogramowania stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej jako fragment utworu, który podlega ochronie prawnoautorskiej. Natomiast Wnioskodawca nie wytwarza programu komputerowego jako całości, a dopiero jego połączenie z efektami prac innych członków zespołu czyni zeń pełnoprawny program komputerowy. Wnioskodawca zwraca przy tym uwagę, że potwierdzenia prawidłowości takiego stanowiska Wnioskodawca domaga się w przedmiotowym wniosku o interpretację i jest to przedmiotem jego zapytania.

Na pytanie Organu:

Wnioskodawca odpowiedział, że:

Wniosek nie dotyczy lat przyszłych.

Sposób ustalania wynagrodzenia został określony w Umowie o współpracy. Zgodnie z nią, za należyte wykonywanie Umowy Zamawiający zobowiązuje się zapłacić na rzecz Wykonawcy wynagrodzenie ryczałtowe w kwocie xx PLN. Wynagrodzenie uwzględnia w szczególności wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do każdego z Utworów, bez ograniczeń terytorialnych i czasowych na wszystkich polach eksploatacji.

Wykonawca zobowiązuje się do przeniesienia na Zamawiającego majątkowych praw autorskich do każdego z Utworów, bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na wszystkich znanych polach eksploatacji, a w szczególności w odniesieniu do Utworów będących programami komputerowymi - w szczególności na następujących polach eksploatacji:

·trwałe lub czasowe wytwarzanie, utrwalanie, zwielokrotnienie oprogramowania w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, przy użyciu dowolnych technik, w szczególności drukarskich, reprograficznych, fotograficznych, zapisu magnetycznego, optycznego i cyfrowego na dowolnych nośnikach, a także przy użyciu wszelkich nowych technologii, niezależnie od standardu, systemu i formatu, w tym także prawo do zezwalania na zwielokrotnianie niezbędne dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania oprogramowania w całości lub w części;

·trwałe lub czasowe wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie oprogramowania w postaci cyfrowej w szczególności w ramach systemów teleinformatycznych i operacyjnych, w pamięci komputerów lub na dyskach przenośnych, dyskach sieciowych i wszelkich serwerach, w tym sieciach opartych na technologii … lub technologii …, bez jednoczesnego tworzenia nośnika materialnego;

·używanie oprogramowania w całości lub w części, w tym w ramach kompilacji lub połączeń z innymi utworami, artystycznymi wykonaniami, fonogramami lub wideogramami, w jakiejkolwiek formie przekazu o charakterze komercyjnym, promocyjnym lub marketingowym, w szczególności poprzez udostępnienie utworów na stronie internetowej, intranetowej lub w mediach społecznościowych, a także poprzez umieszczenie w materiałach promocyjnych i reklamowych celem dalszego utrwalania, zwielokrotniania, rozpowszechniania lub obrotu;

·rozpowszechnianie oprogramowania w całości lub w części poprzez jego publiczne wystawianie, wyświetlanie, pokazywanie, odtwarzanie, nadawanie i reemitowanie, w tym także w ramach telewizji i radia internetowego, a także wszelkie publiczne udostępnianie utworów w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w tym w sieci Internet, sieciach telefonii mobilnej i innych sieciach komunikacji elektronicznej, także w mediach społecznościowych, oraz rozpowszechnianie i przesyłanie za pomocą poczty elektronicznej;

·tłumaczenie, przystosowywanie, zmiany układu, modyfikacje lub dokonywanie jakichkolwiek innych zmian w oprogramowaniu, w tym dokonywanie zmian w kodzie źródłowym i dokonywanie opracowań;

·wprowadzanie do obrotu i rozpowszechnianie, w tym użyczenie lub najem, a także licencjonowanie oprogramowania w całości lub w części oraz w odpowiednich jego kopiach.

Usługi, które wykonuje Wnioskodawca, nie dotyczą wyłącznie rozwoju oprogramowania.

Zgodnie z umową, Wykonawca, w ramach wynagrodzenia zastrzeżonego w Umowie, zobowiązany jest do świadczenia usług IT w zakresie tworzenia, utrzymania i rozwoju oprogramowania Zamawiającego i jego dokumentacji, a w szczególności do:

a)analizy wymagań, projektowania architektury i rozwoju oprogramowania (kodu) - produktów Zamawiającego,

b)prac programistycznych w zakresie wytwarzania i rozwoju produktów Zamawiającego,

c)usuwania błędów w produktach Zamawiającego,

d)produkcji kolejnych wersji oprogramowania - produktów Zamawiającego,

e)wsparcia technicznego pozostałych członków zespołu programistów,

f)udziału w rekrutacji programistów (…),

g)terminowego wykonywania usług będących przedmiotem Umowy z należytą starannością z uwzględnieniem zasad profesjonalizmu prowadzonej działalności,

h)dostarczania Zamawiającemu rezultatu wykonywanych usług wraz z niezbędną dokumentacją,

i)przeniesienia na Zamawiającego majątkowych praw autorskich do Utworów na zasadach określonych Umową,

j)zachowaniu poufności co do Informacji Poufnych udostępnionych Wykonawcy.

Do kwot wynagrodzenia Wykonawca doliczy podatek od towarów i usług VAT obliczony zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu wystawiania faktur.

Zamawiający zapłaci na rzecz Wykonawcy wynagrodzenie przelewem na rachunek bankowy.

Wykonawcy wskazany na fakturze VAT, w terminie 14 (słownie: czternastu) dni od daty dostarczenia faktury VAT do Zamawiającego. Za dzień dokonania płatności uważa się dzień złożenia przez Zamawiającego dyspozycji polecenia przelewu w banku Zamawiającego.

Każda ze Stron oświadcza, iż jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

W przypadku zwiększonych kosztów realizacji Umowy Zamawiający może wypłacić zaliczkę na poczet wynagrodzenia za świadczone usługi. Po otrzymaniu zaliczki Wykonawca wystawi fakturę zaliczkową w ciągu 7 dni od otrzymania zaliczki.

Wszelkie stosownie udokumentowane koszty dodatkowe wykonania Umowy podlegają zwrotowi przez Zamawiającego pod warunkiem ich uprzedniego zatwierdzenia przez Zamawiającego w formie pisemnej. Zatwierdzając dodatkowe koszty wykonania Umowy, Zamawiający może zdecydować o samodzielnym, bezpośrednim pokryciu tych kosztów.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie ryczałtowe, za całość usług świadczonych w ramach umowy. Wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich zawarte jest w całości wynagrodzenia przewidzianego w umowie. Wnioskodawca za każdy miesiąc pracy dostarcza raport z wykonanych prac, gdzie osobno ewidencjonuje prace twórcze prowadzące do powstania utworów oraz prace pozostałe. Dla celów rozliczenia podatkowego, stosunek w jakim czas przeznaczony na prace twórcze pozostaje do ogółu przepracowanego w danym miesiącu czasu wyznacza proporcję, według której Wnioskodawca wyodrębnia wynagrodzenie za przeniesienie praw majątkowych z całości wynagrodzenia. Przykładowo, jeżeli w danym miesiącu przeznaczył na realizację usług w umowie 160 godzin, z czego 140 zostało przeznaczone na prace twórcze to 87,5% (140/160) wynagrodzenia z faktury za dany miesiąc jest traktowane jako wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów.

Wnioskodawca nie zamierza obejmować ulgą IP Box wynagrodzenia za pozostałe czynności, niebędące wytwarzaniem oprogramowania.

Na fakturach jest jedno wynagrodzenie, wyodrębnienie wynagrodzenia autorskie dokonuje Wnioskodawca na podstawie ewidencji czasu pracy, według ww. metodologii.

Sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach PrAut, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.

Sposób przenoszenia praw autorskich określa umowa z Kontrahentem, której zapisy zostały wyżej przytoczone.

Forma opodatkowania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej to zasady określone w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), czyli tzw. podatek liniowy.

Rodzaj dokumentacji podatkowej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, jaką Wnioskodawca prowadzi, to podatkowa księga przychodów i rozchodów oraz ewidencja do celów IP Box.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, od początku okresu objętego wnioskiem, tj. od 1 stycznia 2022 r.

Odrębna ewidencja prowadzona jest w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie.

W odrębnej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia:

·każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

·przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

·koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca oblicza tzw. wskaźnik nexus, zgodnie z ustawą, tj. przypisując odpowiednie wartości pod poszczególne litery wzoru oraz wynik mnożąc z dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym.

Wnioskodawca samodzielnie decyduje o miejscu i czasie wykonywania czynności, a zamawiający nie sprawuje nad nimi kierownictwa.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat podejmowanych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Wnioskodawca.

Pytania

1.Czy w świetle przedstawionego wyżej stanu faktycznego działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu lub ulepszaniu fragmentów kodu przeznaczonych jako elementy oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy prawa autorskie do fragmentów kodu, o których mowa w pyt 1, które Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego w ramach opisywanej Umowy, mogą być uznane za kwalifikowane prawa własności intelektualnej których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, tj. za prawa o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy dochód osiągany przez Wnioskodawcę z przenoszenia praw autorskich do fragmentów kodu w ramach opisywanej Umowy podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% jako dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego wyżej stanu faktycznego należy uznać, że działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu lub ulepszaniu fragmentów kodu przeznaczonych jako elementy oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, prawa autorskie do fragmentów kodu wytwarzanych przez Wnioskodawcę winny być uznane za kwalifikowane prawa własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a to w szczególności za autorskie prawa do programu komputerowego.

Ad 3

Mając na uwadze powyższe, dochód osiągany z przenoszenia praw autorskich do fragmentów kodu w ramach opisywanej w stanie faktycznym Umowy winien podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% jako dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Uzasadnienie

Ad 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania (tzw. IP Box).

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym, jest to działalność twórcza obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 5a pkt 39 ustawy o PIT „badania naukowe” to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Jak stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, „badania naukowe” obejmują:

a)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei, stosownie do art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, „prace rozwojowe” to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl ww. przepisów, „prace rozwojowe” są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo‑rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace:

a)mają twórczy charakter,

b)są prowadzone w systematyczny sposób

c)zostały zrealizowane w określonym celu - zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań,

d)obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe.

Pojęcie „twórczy” zgodnie z definicją słownikową oznacza - mający na celu tworzenie, będący wynikiem tworzenia. Zaś „tworzyć” - powodować powstawanie czegoś. Można zatem uznać, że działalność podejmowana przez podatnika musi mieć na celu opracowanie, wytworzenie, skonstruowanie czegoś. Ustawa nie precyzuje, co ma być wynikiem owego procesu twórczego. Można zatem przyjąć, że może to być przykładowo produkt, materiał, usługa, narzędzie czy też program. Ponadto, wśród synonimów terminu „twórczy” można wymienić takie przymiotniki jak: „kreatywny” czy „konstruktywny”.

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Wnioskodawcę działalność w zakresie świadczenia usług o charakterze twórczym w zakresie tworzenia i rozwoju fragmentów programów komputerowych była i jest działalnością badawczo-rozwojową obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, których celem jest wytworzenie programu komputerowego.

Usługi wykonywane na podstawie Umowy są przez Wnioskodawcę prowadzone w sposób ciągły i systematyczny. Ich rezultatem jest powstanie lub rozwój oprogramowania, które ma przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca opracowuje nowe produkty, które w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wskazać należy, iż projekty polegające na tworzeniu i rozwoju oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Oprogramowanie cechuje się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, jest kreacją nowej nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej i nie jest efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Prace rozwojowe Wnioskodawcy skutkują tworzeniem fragmentów kodu, które są niezbędnymi elementami składowymi szerszego, pełnego oprogramowania tworzonego przez Zleceniodawcę. Wyniki te są i będą wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy do osiągania dochodu z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do fragmentów programów komputerowych. Poprzez tworzenie nowego rozwiązania technicznego, Wnioskodawca wykorzystuje dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowuje nową wiedzę z dziedziny technologii i informatyki do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Aktywność w ramach prowadzonych prac jest pracami rozwojowymi, gdyż polega m.in. na kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności z dziedziny nauk i technologii do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Realizowane prace nie są prowadzone na schematach lub w sposób automatyczny, lecz mają zindywidualizowany charakter i są przygotowywane pod kątem zapotrzebowania klienta. Ponadto, charakter prac w istotny sposób odbiega od wprowadzania okresowych zmian do produktów. Nie polegają one na dostosowaniu produktów w związku z m.in. koniecznością aktualizacji oprogramowania lub usunięciu istniejących błędów, lecz polega na opracowaniu nowych produktów lub istotnych modyfikacjach istniejących produktów w związku ze zgłoszeniem zapotrzebowania przez kontrahenta lub identyfikacją zapotrzebowania przez Wnioskodawcę, które są zwykle związane z chęcią optymalizacji określonych segmentów prowadzonej działalności.

Ad 2

Mając na uwadze fakt, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie przede wszystkim fragmentów kodu, zdaniem Wnioskodawcy nie stoi to na przeszkodzie kwalifikacji praw autorskich do takich fragmentów jako autorskich praw do programu komputerowego o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Należy wskazać, że w przepisach prawa autorskiego brak jest definicji programu komputerowego. W literaturze wskazuje się, że na potrzeby art. 74 PrAut za program komputerowy należałoby uznać zbiór komend, przybierający określoną strukturę, mający na celu osiągnięcie konkretnego rezultatu (E. Ferenc-Szydełko (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz. Wyd. 4, Warszawa 2021). Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. (...) Stanowisko to znajduje potwierdzenie w pkt 7 preambuły dyrektywy 2009/24/WE, zakładającym, że pojęcie „program komputerowy” obejmuje także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie (tamże).

Syntetyczne wyjaśnienie omawianej definicji programu komputerowego można znaleźć w Explanatory memorandum do projektu dyrektywy 2009/24/WE, gdzie scharakteryzowano program komputerowy jako „wyrażenie w dowolnej formie, języku, notacji lub kodzie zestawu instrukcji, których przeznaczeniem jest umożliwienie komputerowi wykonania określonego zadania lub funkcji” [A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019; zob. też B. Czarnota, R.J. Hart, Legal Protection of Computer Programs, s. 8‑9; J. Bing, w: Research Handbook on the Future of EU Copyright (red. E. Derclaye), Cheltenham 2009, s. 404].

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 PrAut. Chodzi tutaj o elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy, a nie np. modele 3D wyświetlane na ekranie wskutek realizacji takich instrukcji (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019).

Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 15 września 2020 r., nr DD3.8201.1.2018 „program komputerowy, jak każdy inny utwór, nie musi mieć postaci ukończonej, aby korzystać z autorskoprawnej ochrony (art. 1 ust. 3). Przedmiot prawa autorskiego stanowić mogą nawet krótkie fragmenty (elementy) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1” (J. Barta /red./, R. Markiewicz /red./, Komentarz do art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, LEX Gamma, stan prawny: 30.04.2011).

Utwór podlega zatem ochronie od momentu ustalenia, nawet jeżeli jest nieukończony. Ustalenie to taka forma utworu, która daje możliwość zapoznania się z nim osobie trzeciej (poza autorem).

Na gruncie wątpliwości dotyczących stosowania art. art. 22 ust. 9b Ustawy o PIT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął stanowisko, że „nie tylko kody źródłowe programów komputerowych wypełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 omawianej ustawy, lecz także opisy koncepcji, analizy, specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowym (np. utwory audiowizualne), podręczniki użytkownika, czy też interfejsy użytkownika” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 marca 2018 r. nr 0112-KDIL3-3.4011.48.2018.2.DS oraz z 19 kwietnia 2019 r. nr 0113-KDIPT3.4011.95.2019.3.KK; zob. też A. Stuglik, Niektóre aspekty wynagrodzeń twórców programów komputerowych, ZNUJ PPWI 2001, Nr 78, s. 202 i n.)

Problem definicji pojęcia program komputerowy dostrzegło Ministerstwo Finansów i w ogłoszonych 15 lipca 2019 r. Objaśnieniach podatkowych dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box przyjęto, że „pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs” (s. 37, https://www.podatki.gov.pl/pit/ objaśnienia-pit/objaśnienia podatkowe ip-box/, dostęp: 2.8.2019 r.).

Na gruncie przedstawionej wyżej argumentacji należy uznać, że fragmenty kodu tworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy spełniają kryteria programu komputerowego nie tylko w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, ale również w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jako instrukcja, której celem jest umożliwienie komputerowi wykonania określonego zadania lub funkcji w ramach szerszego programu.

Ad 3

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: (...) 8. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo‑rozwojowej.

W omawianej sprawie nie może być wątpliwości, że utwory powstałe w wyniku prowadzenia prac twórczych w zakresie rozwoju oprogramowania są programami komputerowymi.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy). Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu jej realizowania odnosi się także do przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworu. Dlatego autorskie prawo majątkowe do oprogramowanie, czyli kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest uwzględnione w cenie tej usługi. Dlatego w takim stopniu w jakim wynagrodzenie odnosi się do przeniesienia tych praw, jest to dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca:

1)wytwarza i rozwija oprogramowanie komputerowe (program komputerowy) w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,

2)tworzy oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo‑rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3)wytwarzane, rozwijane i ulepszane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie przepisów o prawie autorskim jako program komputerowy i tym samy stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

4)przenosi autorskie prawo majątkowe do wytworzonego oprogramowania w ramach świadczenia usługi i uzyskuje z tego tytułu dochód,

5)prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

W związku z powyższym, Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% od dochodu uzyskanego z tytułu przenoszenia praw autorskich do fragmentów kodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Preferencyjna stawka opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box) jest dochód, który łącznie spełnia następujące warunki:

·został osiągnięty w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc działalności, która spełnia warunki określone w art. 5a pkt 6 w zw. z art. 5b ustawy;

·jest „kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej”.

Aby wyjaśnić znaczenie pojęcia „kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej” należy odnieść się do:

·art. 30ca ust. 2 ustawy, który określa, czym jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

·art. 30ca ust. 7 ustawy, który wyjaśnia, jakie kategorie dochodów mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, oraz

·art. 30ca ust. 4, który określa, w jaki sposób ustala się kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej

I tak, zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tzw. kwalifikowanym IP) jest więc prawo własności intelektualnej, które spełnia wszystkie następujące warunki:

·jest jednym z rodzajów praw własności intelektualnej, które ustawodawca wymienił w art. 30ca ust. 2;

·podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów;

·jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane IP

Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego”, ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań.

Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Stosownie do tego przepisu przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

A zatem, program komputerowy zawsze jest funkcjonalną całością. Jednak, nie każdy tak rozumiany program polega ochronie prawno-autorskiej. Program, który jest napisany z wykorzystaniem powtarzalnych schematów, którego wytworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, ale nie wiązało się z prowadzeniem działań twórczych o indywidualnym charakterze, nie będzie przedmiotem praw autorskich.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, warunkiem skorzystania z omawianej preferencji IP Box jest:

·prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez podatnika, który chce skorzystać z tej preferencji;

·wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie przez podatnika przedmiotu ochrony autorskim prawem do programu komputerowego w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej

Definicje ustawowe

Znaczenie pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 38 ustawy – jest to:

Przy czym znaczenia pojęć „badania naukowe” i „prace rozwojowe” zostały określone odpowiednio w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest w niej mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.), a więc:

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

Łącząc te elementy można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:

·badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne lub

·badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń lub

·prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa musi być działalnością twórczą. Twórczy to „mający na celu tworzenie”. Synonimy pojęcia twórczy (pomysł, praca) to „konstruktywny, kreatywny, kreacyjny, kreatorski, koncepcyjny”. Należy przy tym zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową pojęcia „tworzyć” – określające czynność, której istotą jest element kreacyjny i „wytwarzać”, czyli „zrobić, wyprodukować coś”. Wytwarzanie także prowadzi do powstania rzeczy lub praw, ale nie ma w sobie indywidualnego elementu kreacyjnego – jest to proces wymagający wiedzy i umiejętności, ale nie prowadzi do powstania efektów niepowtarzalnych.

Prace rozwojowe

Pojęcie działalności badawczo rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności i

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie, ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:

·w sposób systematyczny,

·w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „systematyczny” w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.

Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.

Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Ustawodawca określił, jakie rodzaje dochodów, które podatnik uzyskuje w ramach działalności gospodarczej, mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych IP.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy:

Katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego IP, jest zamknięty.

Stosownie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z kwalifikowanego IP będzie dochód z odpłatnego zbycia (przeniesienia) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (części oprogramowania), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast przepis art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy, dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo- rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Podkreślić należy, że w takim przypadku nie dochodzi do przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na Zleceniodawcę.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym, w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Dochód ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy. Przy ustalaniu przychodów należy mieć na względzie przepisy o momentach rozpoznawania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Należy mieć również na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP

Dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy jest jednym z elementów, które służą ustaleniu przedmiotu opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%, tj. ustaleniu kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zasadę obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej określa art. 30ca ust. 4 ustawy. Kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP jest iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika obliczonego według wzoru podanego w przepisie (tzw. wskaźnika nexus).

Dopiero tak ustalony dochód jest przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Celem wskaźnika nexus nie jest „podatkowe rozliczenie” wydatków ponoszonych przez podatników (kwestia możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP jest rozstrzygana na etapie ustalania dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy). Wskaźnik nexus służy określeniu, czy za kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP można uznać całość dochodu z kwalifikowanego IP, czy tylko jego część. Istotna jest tu proporcja wykazywanych przez podatnika wartości.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy, wskaźnik nexus oblicza się według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / (a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy). Jeśli wartość wskaźnika jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6).

Wskaźnik nexus ustala się dla każdego konkretnego kwalifikowanego IP. Iloczyn wskaźnika nexus ustalonego dla konkretnego kwalifikowanego IP i dochodu uzyskanego z tego kwalifikowanego IP to kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 4 ustawy).

Podstawa opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%

Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym jest podstawą opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Co istotne, podatnik, który chce skorzystać z ulgi IP Box musi również spełnić obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 30cb ustawy.

Ocena charakteru Pana działalności

W opisie sprawy wskazał Pan, że prowadzi działalność, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój fragmentów oprogramowania. Opisując tę działalność zaznaczył Pan, że:

A zatem wskazał Pan, że wyodrębnione zadania w ramach działalności, której dotyczy Pana pierwsze pytanie:

• polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

• służą tworzeniu nowych produktów,
• mają twórczy charakter,
• są podejmowane systematycznie,
• nie obejmują wprowadzania okresowych i rutynowych zmian do tworzonych produktów.

Opisał więc Pan działania o cechach właściwych pracom rozwojowym, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tak opisanych okolicznościach faktycznych Pana poszczególne wyodrębnione zadania dotyczące tworzenia, rozwijania i ulepszania fragmentów przeznaczonych jako elementy oprogramowania można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak Pan zaznaczył w opisie sprawy:

Dodatkowo, z opisu tego wynika, że:

Wobec powyższego, przysługujące Panu majątkowe prawa autorskie do danego fragmentu programu komputerowego, które zostały wytworzone w efekcie prowadzenia konkretnych prac rozwojowych, są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwane także: „kwalifikowanym IP”).

Podsumowując, Pana dochód w zakresie, w jakim został osiągnięty z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do kwalifikowanego IP na kontrahenta jest dochodem z kwalifikowanego IP. Jest więc to rodzaj dochodu, który – przy zachowaniu zasad ustalenia podstawy opodatkowania określonych w art. 30ca ust. 3-5 ustawy oraz dopełnieniu obowiązków ewidencyjnych z art. 30cb – może podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 5% (art. 30ca ust. 1 ustawy).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu złożenia wniosku.

Ponadto zaznaczam, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była ocena, czy wytworzone fragmenty oprogramowania (fragmenty programu komputerowego) stanowią utwór w świetle ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Informacje w tym zakresie stanowiły element opisu stanu faktycznego, w oparciu o który organ wydał rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).