Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.71.2024.2.AR

Prawo do odliczenia wydatków związanych ze świadczeniami na rzecz pracowników oraz obowiązku wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracowników.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe oraz w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

1)prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę:

-artykułów spożywczych, tj. (…) – artykuły spożywcze udostępniane w siedzibie Spółki w ogólnodostępnym pomieszczeniu socjalnym (pkt A);

-upominków okolicznościowych przekazywanych pracownikom w formie towarów (np. (…)) (pkt D);

-towarów i usług służących organizacji festynu dla pracowników i ich rodzin (…) w zakresie uczestnictwa na festynie rodzin pracowników Spółki oraz z tytułu nabycia nagród na konkursy z nagrodami podczas festynu (pkt G);

-wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny (pkt H);

-alkoholu na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami (pkt I).

jest nieprawidłowe;

2)prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę:

-napojów udostępnianych przez Państwa swoim pracownikom w czasie pracy, w zakresie w jakim przeznaczone są do zużycia w związku z przepisami Kodeksu pracy oraz Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów i mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych i z przepisami BHP;

-artykułów spożywczych oraz usługi cateringowej z przeznaczeniem na narady pracownicze oraz spotkania z kontrahentami, które odbywają się w siedzibie Spółki (pkt B);

-artykułów spożywczych związanych z organizacją grilli, spotkań wigilijnych oraz okolicznościowych (np. Dzień (…)) oraz z okazji jubileuszu Państwa Spółki, w których biorą/będą brali udział pracownicy Spółki (pkt A i C);

-towarów i usług dla celów zorganizowania we własnym zakresie imprezy firmowej w wynajętym lokalu; spotkań wigilijnych organizowanych w lokalu poza siedzibą Spółki oraz wyjść integracyjnych po godzinach pracy (…) w takim zakresie, w jakim służą/będą służyć Państwa działalności opodatkowanej. Prawo to przysługuje Państwu/będzie Państwu przysługiwać z wyłączeniem wydatków określonych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, czyli usług gastronomicznych (pkt E);

-kompleksowej usługi eventu dla pracowników (wyjazdu integracyjnego), w takim zakresie w jakim będzie dotyczyć ona Państwa działalności gospodarczej opodatkowanej (pkt F);

-towarów i usług służących organizacji festynu dla pracowników i ich rodzin (…) w zakresie uczestnictwa w festynie pracowników Spółki (G)

jest prawidłowe;

3)braku obowiązku Spółki do wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania/przekazania towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy, tj. voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, którego będą Państwo emitentem i które dotyczą konkretnej dostawy towaru (pkt D);

jest nieprawidłowe;

4)braku obowiązku wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania/przekazania towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy, tj.:

-artykułów spożywczych, tj. (…) – które to artykuły są/będą ogólnodostępne dla wszystkich pracowników w pomieszczeniu socjalnym (pkt A).

-artykułów spożywczych (…) przez pracowników w trakcie spotkań wewnętrznych oraz zakup gotowych posiłków (usługi cateringowej) dla pracowników na spotkania pracownicze odbywające się w siedzibie Spółki, nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób (pkt A i B);

-artykułów spożywczych oraz gotowych posiłków (usługi cateringowej) na spotkania służbowe z kontrahentami (pkt B);

-napojów, w zakresie, w jakim konieczność zapewnienia napojów przez Spółkę pracownikom pracujących w warunkach szczególnie uciążliwych w czasie pracy wynika bezpośrednio z przepisów wskazanego przez Państwa Kodeksu pracy oraz Rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (pkt A);

-artykułów spożywczych (grille, spotkania wigilijne, Dzień (…), jubileusz firmy), jak również wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację imprez firmowych, wyjść i wyjazdów (pkt A, C, E i F);

-alkoholu podczas spotkań integracyjnych pracowników oraz spotkań biznesowych (pkt I);

-upominków okolicznościowych oraz voucherów zakupionych od innych podmiotów (pkt D);

-towarów i usług (…) oraz z tytułu nabycia nagród na konkursy z nagrodami podczas festynu (pkt G);

-wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pkt H)

jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

1)prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku ze świadczeniami objętymi grupowaniami A do I opisu sprawy;

2)zobowiązania Spółki do wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w grupach od A do I na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 kwietnia 2024 r. (wpływ 9 kwietnia 2024 r.) oraz pismem z 9 kwietnia 2024 r. (wpływ 10 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka (dalej: „Wnioskodawca”) jest podmiotem zajmującym się (…).

W związku z powyższym, Wnioskodawca jako przedmiot przeważającej działalności wskazał kod Polskiej Klasyfikacji Działalności 17.22.Z: „Produkcja artykułów gospodarstwa domowego, toaletowych i sanitarnych”.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Spółka zatrudnia przy tym pracowników, a przez pracowników Spółki należy rozumieć osoby fizyczne zatrudnione na podstawie umowy o pracę. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka nabywa lub potencjalnie będzie nabywała szereg różnego rodzaju świadczeń przekazywanych na rzecz pracowników Spółki.

Wśród świadczeń tych wyróżnić można następujące grupy:

A. Zakupy spożywcze, usługi cateringowe dla pracowników – stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W celu zapewnienia dogodnych warunków pracy oraz podniesienia motywacji pracowników Spółka ponosi wydatki na zakup artykułów spożywczych, które są udostępnione dla wszystkich pracowników bez ograniczeń w pomieszczeniach socjalnych. Te artykuły spożywcze to: (…) w pokoju socjalnym. Dla pracowników kupowane są także dodatki, takie (…), udostępniane w pomieszczeniach socjalnych.

Ponadto, co jakiś czas są kupowane dla pracowników (…) z okazji „(…)”, ciasta czy produkty, takie jak: (…) udostępnione w pomieszczeniu socjalnym dla pracowników.

Spółka mając na celu poprawę motywacji i mając na względzie stan ich zdrowia zapewnia pracownikom owoce. Są one udostępniane osobom zatrudnionym w zakładzie w pomieszczeniach socjalnych.

Dodatkowo w okresie letnim są organizowane na terenie zakładu grille dla pracowników. W ich celu kupowane artykuły spożywcze, takie jak: (…) itd.

Spółka dokonuje także zakupów spożywczych na tzw. narady pracownicze. Wśród zakupywanych artykułów spożywczych znajdują się takie produkty, jak:

-(…) w pokoju socjalnym. Dla pracowników kupowane są także dodatki takie jak (…) dostępne wówczas pomieszczeniach socjalnych,

-produkty takie jak: (…) udostępnione na naradach pracowniczych w siedzibie firmy.

Produkty te udostępnianie są także podczas wewnętrznych spotkań pracowników w przedsiębiorstwie, w trakcie których m.in. omawiane są sprawy bieżące czy plany rozwoju.

Zdarza się również, że podczas wielogodzinnych spotkań pracowników w siedzibie Spółki są zamawiane gotowe posiłki (usługa cateringowa) dla każdej osoby uczestniczącej w spotkaniu – są spożywane tylko przez pracowników.

B. Zakupy spożywcze, catering na narady pracowników oraz spotkania z kontrahentami – stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka zakupuje takie artykuły spożywcze jak: (…) w pokoju socjalnym. Dla pracowników kupowane są także dodatki takie jak (…) udostępniane w pomieszczeniach socjalnych.

Ciasta czy produkty takie jak: (…) udostępnione na spotkaniach z kontrahentami, w których uczestniczą również pracownicy (w siedzibie firmy). Nie są to artykuły wskazujące na szczególnie wzniosły charakter wydatków w zakresie reprezentacji. Poczęstunek ten wynika z dobrych obyczajów biznesowych.

Spółka nie wyklucza także zamawiania w przyszłości gotowych posiłków (usługa cateringowa) na wielogodzinne spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki dla każdej osoby uczestniczącej w spotkaniu (tj. pracowników i kontrahentów, z którymi odbywa się spotkanie).

C. Poczęstunki okolicznościowe – stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia w okresie przedświątecznym organizowane jest spotkanie wigilijne dla pracowników. Zamawiany jest catering dla pracowników (…) oraz innych typowych potraw wigilijnych.

Spółka planuje także w przyszłości zamawiać (…), poczęstunki dla pracowników np. z okazji Dnia (…) itd. udostępnione dla wszystkich pracowników w pomieszczeniu socjalnym z tych okazji.

Spółka planuje także zakup poczęstunku dla pracowników w celu integracji z okazji jubileuszu firmy.

D. Upominki okolicznościowe dla pracowników – stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza kupować i wręczać upominki dla pracowników m.in. z okazji dnia kobiet, dnia mężczyzn, z okazji świąt Bożego Narodzenia, czy mikołajek, a także okoliczności takich jak narodziny dziecka, ślub, jubileusz stażu pracy czy odejście na emeryturę.

W przykładowej paczce na dzień kobiet mogłyby się znaleźć: (…).

W przykładowej paczce na dzień mężczyzny miałyby się znaleźć przekąski słodkie i słone: (…).

W przykładowej paczce na mikołajki/Boże Narodzenie znajdowała się/może się znaleźć: (…).

Zamiast wspomnianych wyżej paczek świątecznych z (…), Spółka rozważa także przekazywanie voucherów na zakupy dla pracowników. Vouchery miałyby opiewać na kwotę około (…) zł dla każdego pracownika do (…).

Spółka planuje także dokonywać zakupu upominków dla pracowników z okazji okoliczności typu narodziny dziecka czy ślub, jubileusz stażu pracy czy odejście na emeryturę. Przykładami takich prezentów są np.: (…).

E. Imprezy firmowe oraz wyjścia/wyjazdy integracyjne – stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka organizuje dla swoich pracowników imprezy firmowe w wynajętym lokalu. Koszty takiej imprezy obejmują koszt (…).

Należy nadmienić, że we wcześniejszych okresach miały także miejsce spotkania wigilijne dla pracowników organizowane w lokalu poza siedzibą Spółki. Spółka nie wyklucza organizowania w przyszłości takich spotkań.

Dodatkowo, planuje także finansowanie przez wyjść integracyjnych pracowników np. (…) po godzinach pracy. Tego typu spotkania mają na celu przede wszystkim zintegrowanie pracowników, poprawę atmosfery w pracy, a w konsekwencji zwiększenie efektywności pracy pracowników.

F. Wyjazdy integracyjne – stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Ponadto, Spółka rozważa także finansowanie kilka razy w roku wyjazdów integracyjnych pracowników w weekendy. Takie wyjazdy obejmowałyby koszty przejazdu, noclegu i atrakcji typu np. (…), w celu integracji pracowników.

We wskazanym przypadku, Spółka nabywałaby jedną usługę kompleksową, której dominującym celem jest organizacja integracji/danego eventu dla pracowników.

G. Organizacja festynu – zdarzenie przyszłe.

W celu integracji pracowników, a także zwiększenia ich motywacji oraz lojalności, Spółka rozważa także organizację festynu dla pracowników i ich rodzin np. z okazji Dnia (…). Organizacja festynu obejmowałaby wydatki na konkursy z nagrodami, wynajem (…), poczęstunku dla pracowników i ich rodzin np. (…).

H. Zakup wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny – stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.

Zakup wieńców jest wyrazem troski pracodawcy o budowanie pozytywnego wizerunku i więzi z pracownikami poprzez okazanie wsparcia i empatii w trudnych chwilach.

I.Alkohol na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami (spożywany przez pracowników i kontrahentów).

Spółka, ma w planach organizację spotkań integracyjnych, w których będzie ponosiła również wydatki na nabycie napojów alkoholowych. Napoje te będą przeznaczone wyłącznie do konsumpcji przez osoby zatrudnione w Spółce a spotkania integracyjne odbywają się poza godzinami i miejscem pracy.

Spółka, ma w planach organizację spotkań z pracownikami i kontrahentami jednocześnie, w których będzie ponosiła również wydatki na nabycie napojów alkoholowych. Napoje te będą przeznaczone wyłącznie do konsumpcji przez osoby zatrudnione w Spółce oraz kontrahentów. Takie spotkania będą odbywać się poza godzinami i miejscem pracy.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy (ostatecznie przedstawione w piśmie z 9 kwietnia 2024 r. – wpływ 10 maja 2024 r.).

1.Na pytanie: „Czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wykonują Państwo/będą wykonywać wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, czy również czynności zwolnione od podatku VAT?” odpowiedzieli Państwo:

Na dzień dzisiejszy tzn. 10 kwietnia 2023 r. Spółka nie planuje poszerzenia działalności o wykonywanie usług przedmiotowo zwolnionych z podatku od towarów i usług.

2.Nabycie towarów i usług opisanych we wskazanych punktach A-I ma związek wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą. Są to zakupy i świadczenia, które pozytywnie wpływają na motywacje, lojalność, zaangażowanie pracowników, co bezpośrednio przekłada się na bardziej efektywną pracę, co sprzyja osiąganiu przez Spółkę wyższych zysków. Jest to podstawowy ekonomiczny cel każdej działalności gospodarczej. Świadczenia te więc naturalnie są wyłącznie związane z działalnością gospodarczą – są środkiem do zrealizowania jej głównego celu.

3.Na pytanie „Czy artykuły spożywcze (pkt A opisu sprawy), które są/będą „udostępnione dla wszystkich pracowników bez ograniczeń w pomieszczeniach socjalnych”:

a) udostępniane są/będą pracownikom w ciągu dnia w trakcie godzin pracy, tzn. w przerwach pomiędzy wykonywaniem przez pracowników obowiązków (tj. w czasie innym niż narady pracownicze oraz spotkania z Kontrahentami)? Jeżeli udostępnienia artykułów spożywczych następuje w innych okolicznościach niż ww. należy precyzyjnie wskazać i opisać te okoliczności oraz wskazać w jaki sposób udostępnienie tych artykułów spożywczych służy prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej (wpływa na ogólne funkcjonowanie Spółki)?” wskazali Państwo:

W odpowiedzi na pytanie należy dokonać podziału udostępnianych artykułów z zależności od czasu i okoliczności ich spożywania. Artykuły takie jak (…) oraz także inne napoje takie jak (…) są udostępniane dla wszystkich pracowników, w ciągu całego dnia – jednak jedynie w godzinach pracy pracowników. Jest to powszechna praktyka gospodarcza w przedsiębiorstwach. Spółka wychodzi z założenia, że kuriozalnym pomysłem byłoby udostępniać pracownikom tak podstawowe produkty jak (…) wyłącznie w wyznaczonych godzinach czy podczas narad.

Podobne zasady obowiązują w przypadku tzw. „(…)” gdy pracownikom udostępniane są owoce do spożywania. Owoce są dostępne dla wszystkich pracowników, w godzinach pracy w pokoju socjalnym. Zdrowy pracownik to nie tylko pracownik pracujący bardziej efektywnie, ale i mniej chorujący. Regularne owocowe dni wpływają na mniejszą ilość zwolnień lekarskich, co przełoży się z kolei na wyższe obroty w firmie.

Batoniki, lody, pączki, faworki, ciasta, pączki są kupowane na okazje typu tzw. „(…)”, wtedy np. (…)są dostępne w pokoju socjalnym w ciągu całego dnia – jednak jedynie w godzinach pracy pracowników. Pączki na tłusty czwartek w wielu firmach są już niemal niepisaną tradycją. Takie działania integrują pracowników, budują wizerunek przedsiębiorstwa i motywują. W miłej atmosferze lepiej się pracuje, zatrudnieni są mniej zestresowani, a przez to wydajniejsi.

Produkty takie jak: (…) są udostępniane pracownikom jedynie w trakcie: narad pracowniczych oraz spotkań z kontrahentami. Nie są to produkty dostępne bez okazji w pomieszczeniu socjalnym bez ograniczeń, jedynie tylko wtedy gdy wystąpi wyżej wymieniona okazja – podczas, której omawiane są sprawy biznesowe. Nierozsądnym byłoby przerywać takie spotkania w celu udania się na osobny posiłek – spotkania te są zazwyczaj wielogodzinne. Produkty te udostępnianie są także podczas wewnętrznych spotkań pracowników w przedsiębiorstwie, w trakcie których m.in. omawiane są sprawy bieżące czy plany rozwoju.

Zdarza się również, że podczas wielogodzinnych spotkań pracowników w siedzibie Spółki są zamawiane gotowe posiłki (usługa cateringowa) dla każdej osoby uczestniczącej w spotkaniu – które są spożywane tylko przez pracowników. Nie są zamawiane posiłki dla pracowników poza naradami.

W okresie letnim są organizowane na terenie zakładu grille dla pracowników. W ich celu kupowane są artykuły spożywcze takie jak: (…) itd. Grille odbywają się w godzinach pracy, na terenie firmy oraz każdy pracownik może skorzystać z zakupionych artykułów spożywczych na tą okazję bez limitów.

b) „czy są/będą Państwo zobowiązani do zapewnienia pracownikom ww. artykułów spożywczych na podstawie jakichkolwiek przepisów prawa np. przepisów prawa pracy, przepisów z zakresu BHP – jeżeli tak należy wskazać:

i.przepisy, z których wynika taki obowiązek,

ii.które z wymienionych w pkt A opisu sprawy artykułów spożywczych są Państwo zobowiązani zapewnić na podstawie tych przepisów (należy dokładnie wymienić)”

odpowiedzieli Państwo:

Napoje dla pracowników pracujących w warunkach szczególnie uciążliwych.

Jeśli pracownik pracuje w warunkach definiowanych jako szczególnie uciążliwe, pracodawca oprócz zwykłej wody lub napojów ma obowiązek zapewnić dodatkowo napoje zawierające sole mineralne i witaminy, np. napoje izotoniczne lub soki.

i. przepisy, z których wynika ten obowiązek: art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy, Rozporządzenie z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów.

ii. j.w.

c) Wszystkie wymienione, nabywane przez Państwa artykuły i usługi cateringowe mają związek z prowadzoną przez Państwa działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Udostępnienie produktów spożywczych ma na celu zwiększenie komfortu osób uczestniczących w naradach oraz spotkaniach. Możliwość skorzystania z tego rodzaju produktów jest nie tylko ogólnie przyjętym standardem, ale również wpływa pozytywnie na atmosferę spotkań, co ma realny wpływ na ich wynik, co wiąże się bezsprzecznie z prowadzeniem przez Spółkę działalności gospodarczej: udane spotkania, tak wewnętrzne, jak i z kontrahentami oraz współpracownikami prowadzą bowiem do korzyści o charakterze ekonomicznym, co przekłada się na zwiększenie obrotów ze sprzedaży towarów, a więc Państwa działalności opodatkowanej. Tak samo wygląda sprawa z udostępnianymi w pokoju socjalnym bez ograniczeń kawą, wodą, herbatą. Wydatki tego typu mają na celu utrzymanie dobrej kondycji i samopoczucia pracowników, a to może przyczynia się do większej motywacji i wzrostu wydajności pracy. Wydatki na zakup artykułów spożywczych dla pracowników poprawiają atmosferę pracy, zwiększają jej wydajność i wpływają bezpośrednio na uzyskiwane przez Spółkę przychody ze sprzedaży towarów.

d) Faktury będą wystawiane na Spółkę.

4.Organizowane grille będą organizowane tylko i wyłącznie dla pracowników Spółki.

Nie przewidują Państwo żadnych wydatków ze strony pracowników na organizowane grille.

Udział w grillu jest całkowicie dobrowolny dla pracowników.

Wydatki związane z „grillem dla pracowników” będą finansowane ze środków obrotowych firmy. Spółka nie posiada Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Wszystkie wymienione, nabywane przez Państwo artykuły na grilla dla pracowników mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Z organizacji takiego grilla wynika cel motywacyjno-integracyjny dla pracowników. Grille mają na celu poprawę atmosfery w pracy, a także integrację pracowników. W efekcie ma to przełożyć się na zwiększenie efektywności pracy, a co za tym idzie, do przysporzenia zysków w firmie, czyli co przekłada się na zwiększenie obrotów ze sprzedaży towarów, a więc Państwa działalności opodatkowanej.

Faktury dokumentujące wydatki związane z organizacją „grilla dla pracowników” będą wystawiane na Państwa Spółkę.

5.Na pytanie „Czy wydatki związane z nabyciem artykułów spożywczych i cateringu na narady z pracownikami oraz spotkania z kontrahentami (pkt B opisu sprawy):

a)mają/będą miały związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług? Jeśli tak należy wskazać, w jaki sposób nabycie artykułów spożywczych i cateringu na narady z pracownikami oraz spotkania z kontrahentami przekłada się/będzie się przekładać na Państwa działalność opodatkowaną (należy opisać ten związek)”

odpowiedzieli Państwo:

Wszystkie wymienione, nabywane przez Państwa artykuły i usługi cateringowe mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Udostępnienie produktów spożywczych ma na celu zwiększenie komfortu osób uczestniczących w naradach oraz spotkaniach. Możliwość skorzystania z tego rodzaju produktów jest nie tylko ogólnie przyjętym standardem, ale również wpływa pozytywnie na atmosferę spotkań, co ma realny wpływ na ich wynik, co wiąże się bezsprzecznie z prowadzeniem przez Spółkę działalności gospodarczej: udane spotkania, tak wewnętrzne, jak i z kontrahentami oraz współpracownikami prowadzą bowiem do korzyści o charakterze ekonomicznym, co przekłada się na zwiększenie obrotów ze sprzedaży towarów, a więc Państwa działalności opodatkowanej.

b)faktury dokumentujące zakup artykułów spożywczych i cateringu na narady z pracownikami oraz spotkania z kontrahentami będą wystawiane na Państwa Spółkę.

6.Na pytanie „Czy wydatki związane z nabyciem poczęstunków okolicznościowych na spotkania wigilijne dla pracowników (catering), z okazji Dnia (…) oraz z okazji jubileuszu Państwa firmy (pkt C opisu sprawy):

a)mają/będą miały związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług? Jeśli tak należy wskazać, w jaki sposób nabycie ww. poczęstunków okolicznościowych przekłada się/będzie się przekładać na Państwa działalność opodatkowaną (należy opisać ten związek)”

wskazali Państwo:

Wszystkie wymienione, nabywane przez Spółkę poczęstunki okolicznościowe mają związek z prowadzoną przez Państwa działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Wydatki poniesione na kolację wigilijną z pracownikami czy poczęstunek z okazji Dnia (…) przyczyniają się do zwiększenia wydajności pracowników i ich integracji, a w efekcie rozwoju firmy. Poczęstunki te mają także charakter motywująco-integracyjny.

b)faktury dokumentujące zakup poczęstunków okolicznościowych na spotkania wigilijne dla pracowników (catering), z okazji Dnia (…) oraz z okazji jubileuszu Państwa firmy będą wystawiane na Spółkę.

7.Upominki okolicznościowe dla pracowników (pkt D opisu sprawy) będą przekazywane całkowicie nieodpłatnie.

Dokonując zakupu ww. upominków okolicznościowych mają/będą Państwo mieli prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (w rzeczywistości są/będą ich właścicielem), tj. nabywają Państwo te towary we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie towary te są/będą wydawane przez Państwa na rzecz pracowników?

Na pytanie „c) czy przekazywane upominki okolicznościowe są/będą prezentami o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy?” odpowiedzieli Państwo:

Niektóre z nich będą prezentami o małej wartości, ale mogą występować także te powyżej 100 zł w ciągu roku.

Na pytanie „d) jeżeli przekazywane upominki okolicznościowe są/będą również prezentami o małej wartości, to czy w przypadku prezentów o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł (bez podatku), jest/będzie prowadzona ewidencja pozwalającą na ustalenie tożsamości obdarowanych osób?” wskazali Państwo:

Jeśli prezenty o małej wartości w ciągu roku przekroczą 100 zł na jednego pracownika, w takim przypadku będzie prowadzona wymagana ewidencja.

Na pytanie: „e) czy jednostkowa cena nabycia (bez podatku) upominku okolicznościowego przekazywanego przez Państwa pracownikowi, a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określony w momencie przekazywania tego towaru przekracza/będzie przekraczał 20 zł?” odpowiedzieli Państwo:

Niektóre z nich będą prezentami o małej wartości, ale mogą występować także te powyżej 100 zł w ciągu roku.

W odpowiedzi na pytanie „f) czy przekazanie upominków o małej wartości następuje/będzie następowało na cele związane z Państwa działalnością gospodarczą?” wskazali Państwo:

Tak, wszystkie upominki będą przekazywane w celach związanych z działalnością gospodarczą. Otrzymanie takiego upominku od pracodawcy znacznie zwiększa motywacje pracownika, co przekłada się na efektywność w pracy i zwiększone zyski firmy.

Upominki będą wpisywać się w przedmioty o wartości konsumpcyjnej. Nie będą one miały na celu zaspokojenia osobistych potrzeb pracownika, co wynikałoby z upominków o charakterze wyłącznie użytkowym.

Nabywane przez Państwa upominki okolicznościowe nie są/nie będą przez Państwa wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku.

Vouchery będą bonami jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy.

Podmiotem wystawiającym voucher może być zarówno Spółka np. voucher na zakup wyrobów papierów w Spółce. Podmiotem wystawiającym voucher może być również inny, dowolny podmiot, od którego zakupią Państwo taki voucher i przekażą Państwo pracownikowi Spółki. Przykładowo z okazji Dnia (…) może to być np. bon (…).

Na pytanie „iii. czy w związku z wydawaniem przez Państwa voucherów na skorzystanie przez pracownika z zakupu towaru lub usługi podmiotu wystawiającego voucher, wiąże się/będzie się wiązał obowiązek ich przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług?” odpowiedzieli Państwo:

Nie będzie odgórnie ustalonego obowiązku przyjmowania takich upominków. Każdy pracownik może odmówić przyjęcia prezentu.

Zgodnie z prawem wręczenie takiego upominku pracownikowi po jego zgodzie, będzie opodatkowane jako przychód pracownika (w wypadku przekroczenia 100 zł rocznie w takich upominkach, przy prowadzonej ewidencji osób obdarowanych).

Na podstawie voucherów będzie możliwe ustalenie, jakie towary lub usługi można za nie otrzymać.

Na pytanie: „v. czy w momencie przekazania przez Państwa voucherów znana jest/będzie kwota należnego podatku VAT z tytułu dostawy towarów lub/i świadczenia usług związanych z realizacją vouchera?” wskazali Państwo:

Tak, będzie to możliwe.

Na pytanie: „vi. czy w momencie przekazania przez Państwa voucherów znane będzie miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten voucher dotyczy? wskazali Państwo:

Tak.

W odpowiedzi na pytanie „vii. czy dokonują Państwo/będą dokonywać zakupu voucherów we własnym imieniu i na własny rachunek? wskazali Państwo, że:

Tak, Spółka będzie dokonywać zakupów we własnym imieniu, a następnie będzie przekazywać je pracownikom.

Na pytanie „j) czy przyznawane upominki okolicznościowe oraz vouchery mają/będą miały związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług? Jeśli tak należy wskazać, w jaki sposób zakup prezentów przekłada się/będzie się przekładał na Państwa działalność opodatkowaną (należy opisać ten związek)?” odpowiedzieli Państwo:

Tak, przekazywanie pracownikom voucherów zwiększa ich lojalność w stosunku do pracodawcy, poprawia ich efektywność pracy, co przekłada się na większe zaangażowanie w wykonywane obowiązki – to z kolei wpływa na większe zyski firmy, co obrazuje związek z Państwa działalnością podatkową.

8.Wyjścia integracyjne pracowników (…) po godzinach pracy (pkt E opisu sprawy) nie będą finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, będą finansowane ze środków obrotowych firmy.

Finansowanie wyjść pracowników pozytywnie wpływa na integrację firmową, poprawia stosunki między pracownikami co w efekcie, przekłada się na efektywniejsze załatwianie spraw firmowych w czasie pracy, poprawia ich efektywność pracy, co przekłada się na większe zaangażowanie w wykonywane obowiązki – to z kolei wpływa na większe zyski firmy, co obrazuje związek z Państwa działalnością opodatkowaną. Wyjścia pracowników finansowane przez Spółkę mają charakter motywująco-integracyjny.

9.Wyjazdy integracyjne pracowników w weekendy (pkt F opisu sprawy) nie są/nie będą finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, będą finansowane ze środków obrotowych firmy.

Finansowanie wyjazdów integracyjnych pracowników pozytywnie wpływa na integrację firmową, poprawia stosunki między pracownikami co w efekcie, przekłada się na efektywniejsze załatwianie spraw firmowych w czasie pracy, poprawia ich efektywność pracy, co przekłada się na większe zaangażowanie w wykonywane obowiązki – to z kolei wpływa na większe zyski firmy, co obrazuje związek z Państwa działalnością opodatkowaną. Wyjazdy pracowników finansowane przez Spółkę mają charakter motywująco-integracyjny.

10.Wydatki związane z zakupem wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny (pkt G opisu sprawy) nie są nałożone na Państwa poprzez jakiekolwiek postanowienia wewnętrzne Państwa Spółki (np. postanowienia zbiorowego układu pracy)?

Finansowanie zakupu wieńców na pogrzeby pracowników pozytywnie wpływa na wizerunek Wnioskodawcy jako pracodawcy nie tylko w relacjach z obecnymi pracownikami, ale również na całym rynku pracy. W konsekwencji, działanie takie poprawia relację na linii pracodawca-pracownik i w znacznym stopniu zacieśnia ją, a także kształtuje pożądany wizerunek Wnioskodawcy jako pracodawcy lojalnego oraz ceniącego pracowników nie tylko w aspekcie efektywności wykonywanej pracy, ale również ogólnie przyjętych relacji społecznych, jakimi bez wątpienia jest uszanowanie zmarłego oraz jego najbliższych. W efekcie przekłada się to na mniejsze tendencje pracowników do rezygnacji z pracy oraz łatwiejsze pozyskiwanie pracowników na obecnie bardzo trudnym dla pracodawców rynku pracy. To z kolei wpływa na większe możliwości prowadzenia działalności, która jest co do zasady działalnością opodatkowaną VAT.

11.Na pytanie: „Czy wszystkie świadczenia na rzecz pracowników – wymienione w części A-I opisu sprawy – są/będą świadczone przez Państwa na rzecz pracowników nieodpłatnie? Jeżeli nie wszystkie, to które konkretnie nie” odpowiedzieli Państwo:

Tak, wszystkie wymienione przez Spółkę świadczenia będą świadczone nieodpłatnie.

12.Na pytanie: „Czy wszystkie świadczenia na rzecz pracowników – wymienione w części A-I opisu sprawy – są/będą świadczone przez Państwa na rzecz pracowników w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, czy również na cele osobiste pracowników? Jeżeli tak, to należy dokładnie wymienić, które konkretnie świadczone są/będą w ramach działalności gospodarczej, a które na cele osobiste pracowników” odpowiedzieli Państwo:

Wszystkie wymienione przez Państwo świadczenia będą finansowane nieodpłatnie. Wszystkie świadczenia mają związek z działalnością opodatkowaną Spółki, a więc mimo, że będą nieodpłatne przełoży się to na zwiększenie zysków firmy, co za tym idzie realizację ekonomicznego celu działalności gospodarczej. Należy zwrócić uwagę, że są to powszechne praktyki gospodarcze.

Żadne z wymienionych świadczeń, zakupionych artykułów nie mają na celu realizacji celów osobistych pracowników, a jedynie realizację celów zarobkowych spółki, na które te świadczenie w bezpośredni i pośredni sposób się przekładają.

Pytania

1.Czy za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku z opisanymi w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), świadczeniami objętymi grupowaniami A do I?

2.Czy za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w stanie faktycznym w grupach od A do I na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku z opisanymi w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), świadczeniami objętymi grupowaniami A do I.

2.W opinii Wnioskodawcy, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w stanie faktycznym w grupach od A do I na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Uzasadnienie do pytania nr 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

W myśl ust. 2 pkt. 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Odwołując się natomiast do jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia kwot naliczonego VAT należy oceniać zarówno uwzględniając dorobek doktryny, jak i mając na uwadze przepisy prawa unijnego tj. Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT). W szczególności dotyczy to kwestii odnoszących się do oceny celowości poniesienia kosztów.

Art. 168 Dyrektywy VAT stanowi, że co do zasady, prawo do odliczenia naliczonego VAT przysługuje, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika. Jednocześnie, dokonując wykładni ww. artykułu, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) wielokrotnie potwierdził, że prawo do odliczenia naliczonego VAT stanowi integralną część systemu podatku VAT i co do zasady nie może być ograniczane (por. C-243/03, C-438/09, C-409/09, C-465/03, C-538/08 i C- 33/09, C-504/10).

Jest to wyraz jednej z najważniejszych zasad funkcjonujących na gruncie wspólnego systemu VAT tj. zasady neutralności, gwarantującej, iż wszelka działalność gospodarcza (niezależnie od jej celu lub rezultatu), jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi (por. C-268/83, C-408/98). Zgodnie natomiast z utrwaloną praktyką organów podatkowych i sądów administracyjnych, możliwość skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia VAT naliczonego (oraz zakres tego prawa), uzależnione jest od wystąpienia bezpośredniego lub pośredniego związku zakupów – konkretną transakcją powodującą naliczenie VAT, z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Związek bezpośredni występuje przy tym przede wszystkim w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi są odsprzedawane lub niezbędne do wytworzenia towarów/usług, których dostawy dokonuje podatnik.

Jak zostało wskazane powyżej, prawo do odliczenia przysługuje także podatnikowi w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub większą liczbą transakcji objętych podatkiem należnym tj. podczas gdy występuje związek pośredni. O takim związku mówimy wówczas, gdy koszty nabywanych towarów/usług należeć będą do kosztów ogólnych – wiążą się z całokształtem funkcjonowania danej działalności, przedsiębiorstwa jako całości (por. C-29/08).

W konsekwencji, jeżeli w analizowanej sytuacji istnieć będzie chociażby pośredni związek dokonywanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Jak zostało przy tym wskazane w stanie faktycznym, Wnioskodawca ponosi lub planuje ponosić szereg wyszczególnionych w stanie faktycznym wydatków (wydatki z Grupy A do I). W opinii Wnioskodawcy, analizowane wydatki bez wątpienia spełniają podstawowy warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uprawniający Spółkę do odliczenia VAT naliczonego tj. pozostają w bezpośrednim lub pośrednim związku z wykonywaną działalnością. Wskazać w tym zakresie przede wszystkim należy, iż pracownicy są nieodzownym, niezbędnym elementem funkcjonowania każdego przedsiębiorstwa, w tym przedsiębiorstwa Spółki. Patrząc bowiem na samą istotę zatrudnienia pracownika, zatrudnienie takie przekładać się ma na prawidłowe funkcjonowanie, czy zwiększenie/rozwój danej działalności.

Zakupy spożywcze, usługi cateringowe dla pracowników, catering na narady pracowników oraz spotkania z kontrahentami

W zakresie wydatków wskazanych w Grupach A i B (artykuły spożywcze, catering na narady i spotkania) wskazać bowiem należy, iż wydatki tego typu stanowią standardowe wydatki w każdym większym lub mniejszym przedsiębiorstwie. Obecnie, jako normę przyjmuję się, iż pracodawca zapewnia pracownikom dostęp do podstawowych produktów spożywczych (takich jak (…) itp.) – artykuły te mają umożliwić pracę w godnych warunkach, oraz stanowią niezbędne minimum z punktu widzenia pracownika. Do niezbędnego minimum zaliczane są także wszelkie produkty typu (…), pozwalające utrzymać u pracowników odpowiedni poziom energii w trakcie dnia pracy zwiększając tym samym ich efektywność. W realiach współcześnie postępującego „rynku pracownika”, tzw. „(…)” nie są już tylko zaskakującym, wyjątkowym benefitem pracowniczym. W szczególności, w ramach większych przedsiębiorstw (choć nie tylko), tego typu artykuły postrzegane są jakie norma, standard, wręcz obowiązek pracodawcy mającego na względzie ogólny dobrostan swoich pracowników.

Co istotne, artykuły te udostępniane są powszechnie, wszystkim pracownikom w pomieszczeniach socjalnych. Ich podstawowych celem jest zatem zapewnienie dogodnych warunków pracy, bez uprzywilejowania jakichkolwiek indywidualnych pracowników w tym względnie. W konsekwencji, stwierdzić zatem należy, iż wydatki na zakup tego typów artykułów nie mają na celu zaspokajanie potrzeb osobistych pracowników, a stworzeniu odpowiednich warunków do wykonywania zadań służbowych.

Podobnym standardem jest także zapewnienie posiłku (kanapek, dań obiadowych) podczas długotrwających spotkań pracowniczych (różnego typu narady, szkolenia, spotkania wewnętrzne), czy spotkań z klientami. Praktyka ta wynika z konieczności zachowania pełnej efektywności i skupienia pracowników podczas trwania danego spotkania. Praktyka taka sprzyja także zapewnieniu płynności danego spotkania (pracownicy nie rozchodzą się w trakcie jego trwania, aby spożyć lub zakupić posiłek we własnym zakresie, co sprzyja utrzymaniu zaangażowania w danym temacie omawianym na spotkaniu wewnętrznym lub z klientem). Zamawianie usług cateringowych na spotkania z klientami stanowi także powszechną praktykę biznesową.

Spotkania takie wymagają przeważnie odbycia krótszej lub dłuższej podróży przez danego klienta do biura Spółki oraz poświęcenia znacznej ilości czasu (często wielu godzin) na prowadzenie danych rozmów np. negocjacyjnych. Zgodnie z dobrymi obyczajami oraz savoir-vivrem biznesowym, Spółka powinna w tego typu sytuacjach zapewnić minimalny posiłek dla uczestników spotkania, który umożliwi sprawne przeprowadzenie rozmów, bez konieczności przerywania spotkania w celu poszukiwania dodatkowego jedzenia we własnym zakresie przez osoby przybyłe, i tym samym zaburzania dynamiki spotkania.

Poczęstunki okolicznościowe.

Zapewnienie przez pracodawcę różnego typu poczęstunków okolicznościowych (np. pączki z okazji (…)) buduje natomiast pozytywny obraz Spółki jako pracodawcy, przyczyniając się także do wzmocnienia relacji w ramach pracowników i poszczególnych zespołów. Wspólne celebrowanie danych okoliczności poprzez symboliczne poczęstunki wpływa pozytywnie na ogólną motywację pracowników do pracy. Jest to także pretekst do wspólnego spotkania się pracowników w biurze, do czego, w przypadku pracy zdalnej i hybrydowej, pracodawcy (w tym Spółka) przykładają coraz większą uwagę. Możliwość spotkania się pracowników w biurze (na żywo) buduje bowiem relacje w ramach zespołów, zwiększa zadowolenie z pracy oraz przywiązanie danego pracownika do organizacji, co przekłada się na polepszenie ogólnej retencje pracowników.

Prawidłowość stanowiska w zakresie ww. wydatków potwierdzone zostało m.in. w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 2 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.146.2017.1.KR. W interpretacji tej, organ wskazał, iż:

„W odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii prawa do odliczenia z tytułu zakupów artykułów spożywczych przekazywanych następnie celem zużycia przez pracowników i kontrahentów w trakcie wykonywania pracy oraz spotkań służbowych, jak wykazano, przekazanie to ma związek pośredni z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zapewnienie podstawowych napojów dla pracowników w godzinach pracy wynika z przepisów BHP, natomiast zapewnienie drobnego poczęstunku podczas dłuższych narad, szkoleń, spotkań wewnętrznych, czy spotkań z zaproszonymi kontrahentami nie służy celom osobistym wymienionych osób, lecz stworzeniu odpowiednich warunków do wykonywania zadań służbowych. Tym samym wydatki te służą pośrednio do wykonywania czynności opodatkowanych poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie Spółki.

Tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakupy opisanych artykułów spożywczych”.

Podobnie wskazał, Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 19 stycznia 2019 r., o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.662.2017.3.AB, w której organ potwierdził, iż podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT od nabycia następujących wydatków: „[…] artykuły spożywcze, m.in. herbatę, kawę, cukier, mleko, wodę, soki, drobne przekąski, np. ciasto, ciastka, słodycze, kanapki gotowe lub wykonane z zakupionych produktów spożywczych, pączki z okazji tłustego czwartku, owoce itp. Wyżej opisane napoje i poczęstunki są zużywane w trakcie spotkań służbowych pracowników: narad, konferencji, szkoleń oraz spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy lub podczas zebrań zarządu. Czasem zużywane są podczas spotkań służbowych z innymi gośćmi, np. przedstawicielami dostawców towarów i usług np. wdrażających oprogramowanie (spotkania w różnym celu, m.in. opracowanie i omówienie analiz przedwdrożeniowych, prezentacja rozwiązań informatycznych, szkolenia z obsługi programu itd.). Zdarzają się również przypadki (podczas dłuższych spotkań), że w celu zwiększenia komfortu i usprawnienia pracy Spółka zamawia catering lub usługę gastronomiczną zarówno dla pracowników, jak i gości uczestniczących w spotkaniach, naradach, szkoleniach itd.”.

Podobnie: interpretacja z 25 sierpnia 2016 r., sygn. IPPP1/4512-491/16-2/AS, z 19 sierpnia 2018 r., sygn. IPTPP1/443-437/14-2/MH.

Upominki okolicznościowe dla pracowników.

Analogiczną funkcję do tej opisanej powyżej pełnią także drobne upominki okolicznościowe dla pracowników np. z okazji dnia pracownika, dnia kobiet, dnia mężczyzn, z okazji świąt Bożego Narodzenia.

Upominki te mają bowiem pozytywny wpływ m.in. na: budowanie relacji na płaszczyźnie pracodawca (Spółka) – pracownik. Świadczą nie tylko o chęci docenienia, wynagrodzenia pracownika, ale także budują wizerunek Spółki jako podmiotu – pracodawcy, który nie podchodzi do ludzi tylko i wyłącznie jako „narzędzi do wykonania pracy”. Drobne upominki pomagają przy tym bowiem osiągnąć rodzinną atmosferę w miejscu pracy, w którym spędza się znaczną część swojego dnia. Dla takiego pracodawcy (traktującego pracownika jako przysłowiowego „członka rodziny” danej organizacji, a nie narzędzie), pracownik zawsze chętniej będzie wykonywać określoną pracę. W związku z powyższym, wręczenie symbolicznych upominków pracownikom w analizowanej sytuacji, także pozostawać będzie w związku z prowadzoną działalnością, zwiększając motywację i zaangażowanie pracowników do pracy, co umożliwia Spółce odliczenia VAT naliczonego od ich zakupów.

Zakup wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny.

Na budowanie pozytywnego wizerunku pracodawcy wpływa także zakup wieńców na pogrzeby. Podobnie jak zostało to wykazane powyżej, zakup taki sprawia, iż pracodawca postrzegany jest jako zainteresowany danym pracownikiem jako człowiekiem. Jest to wyraz głębokiego wsparcia, zrozumienia trudnej sytuacji, co wpływa na budowanie pozytywnych relacji oraz przyczynić się może do wzrostu lojalności pracowników wobec Spółki. Wskazać w tym zakresie należy także, iż zakup wieńców pogrzebowych, realizuje jedynie podstawowe kanony kultury i zasady współżycia społecznego. Pracodawca, kupując takie wieńce, uwzględnia zatem silny aspekt kulturowy obowiązujący w Polsce oraz znaczenie tego typu gestów wśród pracowników, traktujących je jako kulturowe normy społeczne. Co istotne, należałoby zwrócić szczególną uwagę na konsekwencje braku dokonywania tego typu gestów. Zdaniem Wnioskodawcy, brak zapewnienia odpowiedniego wsparcia pracownikom w trudnych chwilach, lub uczczenia zmarłych pracowników, w sposób wyraźny pogorszyłby wizerunek Spółki jako pracodawcy i spotkać mógłby się z realnym rozczarowaniem wśród pracowników. To w sposób bezpośredni przekłada się natomiast na opinię o Spółce (jako organizacji oraz pracodawcy), zmniejszając zaangażowanie obecnych pracowników oraz zatrudnianie nowych wartościowych pracowników.

W opinii Wnioskodawcy, tego typu gesty (podobnie jak symboliczne owocowe czwartki, czy upominki okolicznościowe), mają ogromne znaczenie dla budowania korzystnego dla Spółki wizerunku. Spółka czerpie w tym zakresie wiedzę z różnego typu portali branżowych zawierających opinie o różnych pracodawcach zamieszczanych przez byłych i obecnych pracowników. Ucząc się na bazie cudzych doświadczeń (ale także w oparciu o opinię własnych pracowników), Spółka stara się dostrzegać trendy i podążać za nimi, aby być jak najlepszym pracodawcą i tym samym przyciągać (zatrzymywać) jak najlepszy personel. To natomiast w sposób oczywisty przekłada się na zyski Spółki i prowadzoną przez nią działalność.

Imprezy firmowe oraz wyjścia integracyjne, organizacja festynu, wyjazdy integracyjne.

W ramach prowadzonej działalności Spółka organizuje także dla swoich pracowników różnego rodzaju imprezy firmowe (np. wigilie pracownicze, wyjazdy integracyjne) ponosząc związane z tymi koszty.

Organizacja wskazanych wydarzeń ma na celu integrację pracowników, a także zwiększenia ich motywacji oraz lojalności. Zdaniem Wnioskodawcy, co zostało już wskazane powyżej, w realiach postępującego trybu pracy zdalnej czy hybrydowej możliwość wspólnego spotkania się wszystkich pracowników ma ogromne znaczenie dla funkcjonowania przedsiębiorstwa Spółki. Spotkania na żywo, w ramach zorganizowanych wigilii, integracji lub innych wydarzeń, umożliwiają pracownikowi poczucie się jako członek większej organizacji, zespołu, który razem z tą organizacją (Spółką) świętuje dane wydarzenie. Pracownik budując pozytywne relacje z przełożonym i innymi współpracownikami jest przy tym mniej skory do zmiany pracy – praca nie jest wówczas tylko środkiem do zarobienia pieniędzy, a miejscem, w którym dana osoba może rozwijać różnego typu relacje i spędzać miło czas. Polityka, którą reprezentuje Wnioskodawca w tym zakresie, pozostaje w zgodności z ogólnym nurtem i postulatami reprezentowanym przez młode pokolenie (m.in. pokolenie Z), które stanową i będą stanowić coraz większy udział w rynku pracy. Pokolenie Z jest pokoleniem, które duży nacisk kładzie na tak zwany „work life balance”. Dla młodych pracowników, praca (sama w sobie) i szeroko rozumiana kariera nie jest często już najważniejszym atrybutem. Młode pokolenie większy nacisk kładzie w tym zakresie na miejsce pracy zapewniającej pozytywne, dogodne warunki. Priorytetem dla pracowników jest własny rozwój i dobre samopoczucie, którym towarzyszy duża wiedza i świadomość kwestii związanych z dobrostanem psychicznym. W przypadku pracy, która takiego dobrostanu nie jest w stanie zapewnić, młodzi pracownicy są w stanie bez większych oporów zmienić pracodawcę, w poszukiwaniu tego, który rzeczywiście dba o pracownika. Pracownicy ci zwracają zatem także szczególną uwagę na oferowane przez pracodawców benefity czy ogólną atmosferę w pracy, szukając też miejsc, w których będą w stanie wyrazić siebie (możliwość dzielenia się pasjami, opowiadania o sobie, a nie tylko pracy). W związku przy tym z faktem, iż rynek pracowniczy dynamicznie się rozwija oraz Spółka, jako pracodawca, ma świadomość, zmieniających się zachowań i oczekiwań wśród pracowników, Spółka zdecydowała się odpowiadać na te oczekiwania, tworząc miejsce pracy przyjazne zarówno starszym, jak i młodszym pokoleniom. Jest to miejsce pracy, w którym pracownik jako człowiek ma znaczenie, w tym jego wartości, zainteresowania, ogólny dobrostan, oczekiwania. Organizacja różnego typu spotkań integracyjnych, zespołowych, ma być wyraźnym punktem odpowiedzi na te trendy, zachęcając młodych pracowników do pozostania w firmie oraz przyciągając kolejne talenty. We współczesnych czasach, zdaniem Wnioskodawcy, aby realnie się rozwijać jako Spółka, osiągać zyski, zwiększać efektywność, należy sprawnie zarządzać zespołem i budować z tym zespołem (pracownikami) odpowiednie relacje – zarówno na linii pracodawca-pracownik, jak i pracownik-pracownik. Dla młodego pokolenia pracowników, nie aż tak istotne jest bowiem oferowane wynagrodzenie, a wartości, jakie reprezentuje sobą Spółka, atmosfera jaką buduje, oraz relacje, jakie można rozwijać w danym miejscu pracy. W konsekwencji, konieczne jest stwarzanie pracownikom ku temu odpowiednich warunków – na organizowanych integracjach, wigiliach, festynach.

Na marginesie, Spółka pragnie wskazać, iż w przypadku organizowania różnego typu wyjazdów integracyjnych, Spółka zainteresowana będzie nabyciem jednego, kompleksowego świadczenia, którym jest usługa organizacji integracji/eventu. W tym zakresie usługi noclegowe czy gastronomiczne będą miały jedynie poboczny charakter, względem nadrzędnego celu całościowej usługi. W konsekwencji w analizowanych przypadkach, nie znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Patrz przykładowo: stanowisko wskazane w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 13.02.2018, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.716.2017.1.KBR.

Alkohol na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami (spożywany przez pracowników i kontrahentów).

W analizowanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) zdarzyć się mogą sytuacje, w których Spółka w ramach organizowanych spotkań integracyjnych, czy spotkań z kontrahentami ponosiła będzie również wydatki na nabycie napojów alkoholowych. W opinii Wnioskodawcy, Spółka uprawniona będzie do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków na wskazany alkohol. W danym przypadku, istotne jest właściwe przeanalizowanie okoliczności zakupu napojów alkoholowych i celu, który za tym zakupem się kryje. Napoje te kupowane będą bowiem w ramach szeroko organizowanych spotkań integracyjnych, spotkań z kontrahentami, stanowiąc część większej całości. Napoje te stanowią przy tym nieodłączny element spotkań integracyjnych, przyczyniając się do tzw. „przełamywania lodów” oraz budowania otwartej relacji w zespole w sposób naturalny.

Co istotne, możliwość odliczenia VAT naliczonego od napojów alkoholowych zakupywanych w ramach większych wydarzeń potwierdził m.in. NSA w wyroku z 11 czerwca 2021 r., sygn. I FSK 1519/18. Zgodnie z zaprezentowanym stanem faktycznym: „W ramach organizacji Konferencji Usługodawcy świadczą kompleksową usługę, na którą m.in. mogą się składać następujące elementy (świadczenia): (1) przygotowanie i organizacja obiektów, w których odbywa się konferencja, w tym zapewnienie niezbędnego wyposażenia technicznego; (2) organizacja transportu do miejsca Konferencji, w tym organizacja przelotów i komunikacji do i z lotniska oraz przygotowanie gadżetów; (3) organizacja rozrywek podczas czasu wolnego, w tym przykładowo wstępów do parków wodnych, zwiedzanie miasta, imprez tanecznych. Ponadto elementem nabywanej przez Skarżącą usługi organizacji i produkcji Konferencji może być zapewnienie pracownikom zakwaterowania i wyżywienia, w tym napojów (również alkoholowych). Zapewnienie przez organizatora zakwaterowania i wyżywienia jest nieodłącznym elementem kilkudniowych Konferencji”. We wskazanej sprawie, NSA potwierdził, iż Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w całości (w tym od usług zakwaterowania, gastronomicznych oraz alkoholu).

Podobne stanowisko zaprezentował także WSA w Poznaniu w wyroku z 27 czerwca 2023 r., sygn. I SA/Po 20/23, w którym wskazał:

„W ocenie Sądu organy nie przedstawiły wystarczających argumentów pozwalających na podważenie związku nabytego przez skarżącą alkoholu z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W konsekwencji uzasadnienia decyzji organów podatkowych w tym zakresie nie czynią zadość wymogą art. 210 § 1 pkt 6 w zw. z § 4 O.p. Nie odniesiono się bowiem do argumentów skarżącej wskazujących na to, że nabyty alkohol został wykorzystywany w ramach wigilii firmowej. W ocenie Sądu sporadyczne wydatki ponoszone na organizację dla pracowników zwyczajowo przyjętych świąt wykazują pośredni związek z czynnościami opodatkowanymi sprzyjając integracji zespołu ludzi w oparciu, o który to realizowane są następnie czynności podlegające opodatkowaniu. W konsekwencji możliwe jest wywiedzenie pośredniego związku pomiędzy zakwestionowanym wydatkiem a wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Podważenie tego rodzaju związku wymagałoby obalenia argumentów skarżącej wskazujących na wykorzystanie alkoholu na potrzeby organizacji zwyczajowy przyjętych uroczystości, czego w zapadłych rozstrzygnięciach nie uczyniono”.

Benefity tego typu zwiększają także motywacje, lojalność i zaangażowanie pracowników. Nie pozostają one przy tym bez wpływu na ogólny dobrostan pracowników – ich zdrowie, kondycje fizyczną i psychiczną, zmniejszając liczbę absencji w pracy. Sport daje też możliwości odstresowania się pracowników, co w sposób oczywisty przekłada się na jakość wykonywanej przez nich pracy, koncentrację oraz relację z innymi pracownikami.

Podsumowując, wszystkie wskazane w stanie faktycznym wydatki (na artykuły spożywcze, upominki, wigilie firmowe itd.) wpływają na kształtowanie pozytywnej atmosfery w pracy, które bez wątpienia przekłada się na zaangażowanie pracowników oraz ich motywację do lepszej i bardziej wydanej pracy, a także może zachęcić pracowników do kontynuowania zatrudnienia/współpracy w Spółce. Ponadto, podejmowane działania mają na celu przyciąganie nowych pracowników, dodających nową wartość dla organizacji.

Docelowo dzięki wszystkim podejmowanym działaniom, Spółka budować może zespół oddanych, lojalnych oraz zaangażowanych pracowników, których kwalifikacje i znajomość marki bezpośrednio przekładać się mogą na sprzedaż przez Spółkę produktów lepszej jakości. To natomiast w praktyce przełożyć się może na zwiększenie przychodów tej Spółki, spełniając tym samym warunek zaistnienia związku pośredniego lub bezpośredniego danego wydatku z działalnością podatnika.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż za prawidłowe należy uznać stanowisko, zgodnie z którym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku z opisanymi w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), świadczeniami objętymi grupowaniami A do I.

Uzasadnienie do pytania nr 2.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez „dostawę towarów”, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez „świadczenie usług”, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

A zatem, pojęcie „świadczenia usług” ma stosunkowo szeroki zakres – jest to zasadniczo każde zachowane danego podatnika na rzecz innego podmiotu, które nie jest dostawą towarów. Niemniej jednak, określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu warunkowane jest istnieniem dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, który zakłada istnienie podmiotu świadczącego usługę oraz podmiotu będącego odbiorcą tej usługi (nabywca).

Dodatkowo, zgodnie z ww. przepisami ustawy o VAT, niezbędnym elementem do uznania danego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT jest spełnienie przesłanki odpłatności – w zamian za wykonanie usługi musi zostać wypłacone określone wynagrodzenie (istnienie bezpośredniego związku pomiędzy usługą a zapłatą). Z danego stosunku prawnego, wynikać musi zatem wyraźna, bezpośrednia korzyść na świadczącego usługę (w postaci zapłaty) oraz odbiorcy świadczenia (w postaci korzyści z tego świadczenia).

Ponadto, w ściśle określonych w ustawie o VAT przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług i nieodpłatna dostawa towarów, uznane być mogą za świadczenie spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług i odpłatnej dostawy, podlegających opodatkowaniu VAT.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatną dostawę towarów uznaje się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.„przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych”.

Ponadto, przepisu tego nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

W myśl natomiast art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)„użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika”.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem uznania nieodpłatnej dostawy lub nieodpłatnego świadczenia za podlegające opodatkowaniem VAT, spełnione być muszą następujące warunku:

·w przypadku dostawy towarów: przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników lub przekazanie darowizny oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego, a przekazywane towary nie stanowią prezentów małej wartości (warunki te muszą być spełnione łącznie),

·w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego (warunki te muszą być spełnione łącznie),

·w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

·niespełnienie któregokolwiek ze wskazanych warunków, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi lub dostawy towarów jako niepodlegającej opodatkowaniu VAT.

A contrario, jak wynika z przedstawionych wyżej regulacji prawnych, nie podlegają opodatkowaniu m.in. nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

W opinii Wnioskodawcy, odnosząc powyższe do zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), nie ulega wątpliwości, iż Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania VAT należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w stanie faktycznym w grupach od A do I, na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Jak zostało szeroko wytłumaczone w pierwszej części uzasadnienia, wszystkie ponoszone przez Spółkę wydatki, mają nierozerwany związek z wykonywaną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Nadrzędnym celem wskazanych świadczeń (artykułów spożywczych, poczęstunków, drobnych upominków itd.) nie jest zatem realizacja potrzeb osobistych pracowników Spółki. Wnioskodawca, udostępniając dane świadczenia ma na celu przede wszystkim:

·zapewnienie godnych warunków do pracy dla pracowników,

·upłynnienie, a co za tym idzie utrzymanie skuteczności i efektywności odbywających się spotkań wewnętrznych, narad, spotkań negocjacyjnych z klientami itp.,

·zwiększenie zaangażowania i motywacji do pracy pracowników, co przekładać się ma na większą efektywność pracowników i lepsze rezultaty,

·budowanie relacji w ramach zespołów, integracja, w szczególności w trybie pracy zdalnej czy hybrydowej,

·polepszenie wizerunku Spółki jako wartego uwagi pracodawcę zainteresowanego realnie swoimi pracownikami,

·zwiększenie atrakcyjności ofert pracy Spółki na konkurencyjnym rynku,

·przyciągnięcie do pracy nowych, wartościowych pracowników, którzy realnie polepszyć mogą pozycję rynkową Spółki (budowanie przewagi konkurencyjnej),

·podążanie za trendami nowoczesnych organizacji, które budują atmosferę pracy opartą na wzajemnym szacunku, zrozumieniu, wsparciu,

·odpowiedź na dynamicznie postępujący rynek pracownika, na którym to pracodawcy zabiegać muszą o talenty, poprzez oferowanie chociażby minimalnych benefitów,

·zwiększenie lojalności pracowników, poprawiając tym samym wskaźnik retencji,

·wpłynięcie w sposób korzystny na stan wypoczęcia pracowników, ich koncentracje czy stan zdrowia pracowników, zmniejszając ich absencje chorobowe.

W związku z powyższym, nie ulega wątpliwości, iż z całokształtu okoliczności sprawy, wywnioskować można, iż zasadnicze korzyści z opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) świadczeń, odnosi właśnie Wnioskodawca (szersze uzasadnienie w przedmiotowym zakresie znajduje się powyżej w odniesieniu do pytania 1).

W konsekwencji, brak jest podstaw do uznania, iż Spółka zobowiązana jest do wykazania VAT należnego z tytułu analizowanych świadczeń.

Stanowisko takie znajduje także potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji z 19 stycznia 2018 r., 0111-KDIB3-1.4012.662.2017.3.AB Dyrektor KIS wskazał:

„Przechodząc z kolei do ponoszonych przez Spółkę kosztów usług cateringowych w trakcie spotkań służbowych pracowników i kontrahentów oraz usług gastronomicznych w restauracjach w trakcie spotkań handlowych z kontrahentami, należy wskazać, że z cyt. art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być spełniony podstawowy warunek, a mianowicie brak związku świadczonych usług z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie tego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.[…]

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że wydatki, które Wnioskodawca ponosi jako koszt posiłku (np. obiadu) w trakcie spotkań z kontrahentami w restauracji oraz cateringu podczas spotkań służbowych są związane z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą, w związku z czym nie mogą być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy, a czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Podobnie m.in. interpretacja z 2 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.146.2017.1.KR.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w stanie faktycznym w grupach od A do I na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o VAT ze względu na oczywisty związek tych usług z działalnością gospodarcza Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

1)prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę:

-artykułów spożywczych, tj. (…) – artykuły spożywcze udostępniane w siedzibie Spółki w ogólnodostępnym pomieszczeniu socjalnym (pkt A);

-upominków okolicznościowych przekazywanych pracownikom w formie towarów (np. (…)) (pkt D);

-towarów i usług służących organizacji festynu dla pracowników i ich rodzin (…) w zakresie uczestnictwa na festynie rodzin pracowników Spółki oraz z tytułu nabycia nagród na konkursy z nagrodami podczas festynu (pkt G);

-wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny (pkt H);

-alkoholu na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami (pkt I).

jest nieprawidłowe;

2)prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę:

-napojów udostępnianych przez Państwa swoim pracownikom w czasie pracy, w zakresie w jakim przeznaczone są do zużycia w związku z przepisami Kodeksu pracy oraz Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów i mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych i z przepisami BHP;

-artykułów spożywczych oraz usługi cateringowej z przeznaczeniem na narady pracownicze oraz spotkania z kontrahentami, które odbywają się w siedzibie Spółki (pkt B);

-artykułów spożywczych związanych z organizacją grilli, spotkań wigilijnych oraz okolicznościowych (np. Dzień (…)) oraz z okazji jubileuszu Państwa Spółki, w których biorą/będą brali udział pracownicy Spółki (pkt A i C);

-towarów i usług dla celów zorganizowania we własnym zakresie imprezy firmowej w wynajętym lokalu; spotkań wigilijnych organizowanych w lokalu poza siedzibą Spółki oraz wyjść integracyjnych po godzinach pracy (…) w takim zakresie, w jakim służą/będą służyć Państwa działalności opodatkowanej. Prawo to przysługuje Państwu/będzie Państwu przysługiwać z wyłączeniem wydatków określonych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, czyli usług gastronomicznych (pkt E);

-kompleksowej usługi eventu dla pracowników (wyjazdu integracyjnego), w takim zakresie w jakim będzie dotyczyć ona Państwa działalności gospodarczej opodatkowanej (pkt F);

-towarów i usług służących organizacji festynu dla pracowników i ich rodzin (…) w zakresie uczestnictwa w festynie pracowników Spółki (G)

jest prawidłowe;

3)braku obowiązku Spółki do wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania/przekazania towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy, tj. voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, którego będą Państwo emitentem i które dotyczą konkretnej dostawy towaru (pkt D);

jest nieprawidłowe;

4)braku obowiązkuwykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania/przekazania towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy, tj.:

-artykułów spożywczych, tj. (…) – które to artykuły są/będą ogólnodostępne dla wszystkich pracowników w pomieszczeniu socjalnym (pkt A).

-artykułów spożywczych (…) przez pracowników w trakcie spotkań wewnętrznych oraz zakup gotowych posiłków (usługi cateringowej) dla pracowników na spotkania pracownicze odbywające się w siedzibie Spółki, nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób (pkt A i B);

-artykułów spożywczych oraz gotowych posiłków (usługi cateringowej) na spotkania służbowe z kontrahentami (pkt B);

-napojów, w zakresie, w jakim konieczność zapewnienia napojów przez Spółkę pracownikom pracujących w warunkach szczególnie uciążliwych w czasie pracy wynika bezpośrednio z przepisów wskazanego przez Państwa Kodeksu pracy oraz Rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (pkt A);

-artykułów spożywczych (…), jak również wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację imprez firmowych, wyjść i wyjazdów (pkt A, C, E i F);

-alkoholu podczas spotkań integracyjnych pracowników oraz spotkań biznesowych (pkt I);

-upominków okolicznościowych oraz voucherów zakupionych od innych podmiotów (pkt D);

-towarów i usług (…) oraz z tytułu nabycia nagród na konkursy z nagrodami podczas festynu (pkt G);

-wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pkt H)

jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, w myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b i c ustawy:

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku ze świadczeniami objętymi grupowaniami A do I opisu sprawy.

Wskazali Państwo, że wszystkie wymienione w pkt A-I świadczenia są/będą świadczone przez Spółkę nieodpłatnie. Faktury dokumentujące wydatki związane z ww. świadczeniami są/będą wystawiane na Spółkę.

Z opisu sprawy wynika, że ponoszą/będą ponosić Państwo wydatki m.in. związane z zakupem artykułów spożywczych, usługi cateringowej dla pracowników oraz na spotkania z kontrahentami (pkt A i B opisu sprawy), tj.:

·zakup artykułów spożywczych:

-(…) – udostępnianych dla wszystkich pracowników w ogólnodostępnym pomieszczeniu socjalnych;

-(…) z okazji „(…)” – są dostępne w pokoju socjalnym, w godzinach pracy pracownika;

-owoce w przypadku tzw. „(…)” – dostępne dla wszystkich pracowników w godzinach pracy w pokoju socjalnym;

-(…) itd. – w związku z organizowanymi w okresie letnim na terenie zakładu (w godzinach pracy) grillami tylko i wyłącznie dla pracowników.

·zakup artykułów spożywczych na tzw. narady pracownicze:

-(…),

-(…) – udostępnianie są także podczas wewnętrznych spotkań pracowników w przedsiębiorstwie w trakcie których m.in. omawiane są sprawy bieżące czy plany rozwoju;

-zakup gotowych posiłków (usługa cateringowa) dla każdej osoby uczestniczącej w spotkaniu (spożywane wyłącznie przez pracowników) – nie są zamawiane posiłki dla pracowników poza naradami;

·zakup artykułów spożywczych na spotkania z kontrahentami:

-(…), czy produkty takie jak: (…) – udostępnione na spotkaniach z kontrahentami;

-Spółka nie wyklucza także zamawiania w przyszłości gotowych posiłków (usługa cateringowa) na wielogodzinne spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki dla każdej osoby uczestniczącej w spotkaniu (tj. pracowników i kontrahentów, z którymi odbywa się spotkanie).

·zakup usługi cateringowej na narady pracownicze oraz spotkania z kontrahentami.

W odniesieniu do opisanych powyżej sytuacji (pkt A-B) dotyczących nabycia artykułów spożywczych na rzecz pracowników i kontrahentów, należy wyodrębnić trzy różne sytuacje:

1)zakup wymienionych we wniosku artykułów spożywczych udostępnianych w ogólnodostępnych pomieszczeniach socjalnych;

2)zakup wymienionych we wniosku artykułów spożywczych oraz usługi cateringowej udostępnianych pracownikom w trakcie narad pracowników oraz kontrahentom w trakcie spotkań z kontrahentami;

3)zakup wymienionych we wniosku napojów i udostępnianie ich pracownikom w sytuacji, gdy Spółka jest zobligowana do tego przepisami prawa pracy.

Należy wskazać, że decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jak już wcześniej wskazano, aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy oraz których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego pozwala stwierdzić, że zapewnienie pracownikom stałego dostępu w ciągu dnia do artykułów spożywczych takich, jak: (…) – które są udostępnione dla wszystkich pracowników w pomieszczeniach socjalnych – służy zaspokajaniu osobistych, prywatnych potrzeb pracowników i odbywa się bez związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Brak jest argumentów przemawiających za innym podejściem, skoro – jak Spółka sama wskazała – produkty te będą dostępne dla wszystkich pracowników ciągu całego dnia w pomieszczeniach socjalnych. Pracownicy Spółki nie są zobowiązani do korzystania z wyżej wymienionych artykułów spożywczych.

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisami ustawy oraz dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L 347, z 11 grudnia 2006 r., str.1 ze zm.) – dalej Dyrektywa 2006/112/WE Rady, możliwe jest odliczenie podatku od nabywanych towarów i usług, które są związane z prowadzoną przez podatnika opodatkowaną działalnością gospodarczą.

W tym miejscu należy zauważyć, że w wyroku z 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 Danfoss i AstraZeneca przeciwko Skatteministeriet Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zaznaczył, że:

Należy wskazać, że konieczność zapewnienia przez Spółkę możliwości skorzystania z ogólnodostępnych artykułów spożywczych udostępnianych w przestrzeni wspólnej nie wynika z żadnych przepisów, jak również nie jest to niezbędne dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem pracownicy są zobowiązani świadczyć pracę niezależnie od możliwości skorzystania z artykułów spożywczych, jakie daje z własnej woli pracodawca. To do pracownika należy decyzja, czy skorzysta z dostępnych artykułów, zatem zależy ona wyłącznie od woli pracownika i nie przekłada się na działalność opodatkowaną Spółki (pracodawcy). Zatem udostępnienie artykułów spożywczych w miejscach ogólnodostępnych, np. kuchnia czy pomieszczenie socjalne ma na celu zaspokojenie potrzeb prywatnych pracowników, tym samym nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Zatem, wydatki, które ponosi/będzie ponosić Spółka w związku z zakupem artykułów spożywczych takich, jak: (…) – które są udostępnione dla wszystkich pracowników w pomieszczeniach socjalnych – nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, gdyż jak wskazano powyżej, służą one do zaspokojenia potrzeb prywatnych Państwa pracowników i odbywają się bez związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą opodatkowaną.

Skoro wydatki na nabycie powyższych artykułów spożywczych dla pracowników, które są ogólnodostępne dla Państwa pracowników w pomieszczeniach socjalnych, nie są/nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, to Spółce nie przysługuje/nie będzie przysługiwać – w zakresie, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na zakup artykułów spożywczych, tj. (…), udostępniane pracownikom w ogólnodostępnych pomieszczeniu socjalnym.

Z kolei w odniesieniu do przekazywania napojów pracownikom pracujących w warunkach szczególnie uciążliwych wskazać należy, że szczegółowe zasady zaopatrzenia w napoje pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych określają przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U z 2023 poz. 1465) oraz Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów z dnia 28 maja 1996 r. (t. j. Dz. U. Nr 60 poz. 279 ze zm.).

I tak, zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. (t. j. Dz. U z 2023 poz. 1465) Kodeksu pracy:

Z kolei § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów wskazuje, że:

Ponadto, na podstawie § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.):

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej uregulowania prawne należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji udostępnienie przez Spółkę pracownikom napojów, nie jest przekazaniem towarów na cele osobiste pracowników. Konieczność zapewnienia ww. napojów przez Spółkę swoim pracownikom w czasie pracy wynika bezpośrednio z przepisów powołanego przez Spółkę Kodeksu pracy i Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów oraz z przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zatem nabywane przez Spółkę napoje, przeznaczone do zużycia przez pracowników w związku z przepisami Kodeksu pracy, Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów oraz przepisami BHP, mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu, lecz spożywane są na terenie firmy w godzinach jej pracy przez pracowników, w celu prawidłowego funkcjonowania na rzecz firmy.

Tym samym, Spółce przysługuje/będzie przysługiwać – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów napojów udostępnianych przez Państwa swoim pracownikom w czasie pracy, w zakresie, w jakim przeznaczone są do zużycia w związku z przepisami Kodeksu pracy oraz Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów i mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Wskazali Państwo również, że Spółka ponosi/planuje ponosić wydatki na zakup artykułów spożywczych na narady pracownicze oraz spotkania z kontrahentami (w siedzibie Spółki), tj.: (…) oraz zakup gotowych posiłków (usługi cateringowej) dla każdej osoby uczestniczącej w spotkaniu (pracowników oraz kontrahentów). Zużycie wszystkich tych artykułów ma związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem przez wpływ na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości, przyczynia się do generowania przez nią obrotu. Artykuły spożywcze podawane w trakcie spotkań z pracownikami oraz kontrahentami wykazują związek z prowadzoną działalnością, ponieważ odbywają się w celu – jak Państwo wskazali – omawiania spraw biznesowych oraz spraw bieżących, czy planów rozwojowych Spółki oraz prowadzą do korzyści o charakterze ekonomicznym, co przyczynia się do zwiększenie obrotów przez Państwa Spółkę. W tym przypadku niewątpliwie istnieje pośredni związek z wykonywaną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Tym samym, przysługuje Państwu/będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki związane z zakupem artykułów spożywczych oraz usługi cateringowej z przeznaczeniem na narady pracownicze oraz spotkania z kontrahentami, które odbywają się w siedzibie Spółki.

Wskazali Państwo również, że ponoszą/będą ponosić Państwo wydatki na zakup artykułów spożywczych oraz usługi cateringowej (pkt A, B i C opisu sprawy), w tym:

·na organizowane w okresie letnim wyłącznie dla pracowników grille (w godzinach pracy), tj. (…) itd.;

·na organizowane w okresie przedświątecznym spotkania wigilijne dla pracowników z okazji Świąt Bożego Narodzenia Zamawiany, tj.: catering dla pracowników (…) oraz innych typowych potraw wigilijnych;

·na zakup (…), poczęstunków dla pracowników np. z okazji Dnia (…) itd.;

·na zakup poczęstunku dla pracowników w celu integracji z okazji jubileuszu firmy.

Ww. spotkania i poczęstunki mają charakter motywacyjno-integracyjny, tj. mają na celu poprawę atmosfery pracy oraz integrację pracowników. W efekcie przekłada się to na zwiększenie wydajności pracowników i ich efektywności pracy, tym samym wpływa na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Spółki.

Uwzględniając przedstawione powyżej okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów ustawy dotyczących odliczenia podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że ww. zakupy związane z organizacją grilli, spotkań wigilijnych oraz okolicznościowych (np. Dzień (…)) oraz z okazji jubileuszu Państwa Spółki, w których uczestniczyć będą pracownicy, mają pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą, przez wpływ na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości – budowanie pozytywnego wizerunku oraz renomy, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji do wykonywania obowiązków pracowniczych – są związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Tym samym, przysługuje/będzie przysługiwać Państwu – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki związane z zakupem artykułów spożywczych związanych z organizacją grilli (…), spotkań wigilijnych (catering dla pracowników (…) oraz innych typowych potraw wigilijnych) oraz okolicznościowych (np. Dzień (…)) oraz z okazji jubileuszu Państwa Spółki (poczęstunków), w których biorą/będą brali udział pracownicy Spółki.

Wskazali Państwo również, że ponoszą/będą ponosić wydatki na upominki okolicznościowe dla pracowników (pkt D opisu sprawy) m.in. z okazji:

·dnia kobiet – w przykładowej paczce na dzień kobiet mogłyby się znaleźć: (…);

·dnia mężczyzn – w przykładowej paczce na dzień mężczyzny miałyby się znaleźć przekąski słodkie i słone: (…);

·z okazji świąt Bożego Narodzenia, czy mikołajek – w przykładowej paczce na mikołajki/Boże Narodzenie znajdowała się/może się znaleźć: (…);

·z okazji okoliczności typu narodziny dziecka czy ślub, jubileusz stażu pracy czy odejście na emeryturę – np.: (…)

Ponadto, planują Państwo przekazywanie voucherów na rzecz pracowników. Vouchery miałyby opiewać na kwotę około (…) zł dla każdego pracownika do (…).

Z opisu sprawy wynika, że upominki oraz vouchery będą przekazywane całkowicie nieodpłatnie. Spółka nabywa te towary we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie towary te są/będą wydawane przez Państwa na rzecz pracowników. Niektóre prezenty są/będą prezentami o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, ale mogą występować także prezenty powyżej 100 zł w ciągu roku. Jeśli prezenty o małej wartości w ciągu roku przekroczą 100 zł na jednego pracownika, w takim przypadku będzie prowadzona wymagana ewidencja. Upominki – jak Państwo wskazali – będą wpisywać się w przedmioty o wartości konsumpcyjnej. Upominki okolicznościowe nie są/nie będą przez Państwa wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku. Otrzymanie takiego upominku – jak wskazała Spółka – od pracodawcy znacznie zwiększa motywacje pracownika, co przekłada się na efektywność w pracy i zwiększone zyski firmy.

Ponadto wskazali Państwo, że vouchery będą bonami jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy. Podmiotem wystawiającym voucher może być zarówno Spółka (np. voucher na zakup (…) w Państwa Spółce). Podmiotem wystawiającym voucher może być również inny, dowolny podmiot, od którego Spółka zakupi taki voucher i przekaże pracownikowi (np. okazji Dnia (…) – bon (…)). Nie będzie odgórnie ustalonego obowiązku przyjmowania takich upominków. Każdy pracownik może odmówić przyjęcia prezentu. Zgodnie z prawem wręczenie takiego upominku pracownikowi po jego zgodzie, będzie opodatkowane jako przychód pracownika (w wypadku przekroczenia 100 zł rocznie w takich upominkach, przy prowadzonej ewidencji osób obdarowanych). Na podstawie voucherów będzie możliwe ustalenie, jakie towary lub usługi można za nie otrzymać. W momencie przekazania przez Państwa voucherów znana jest/będzie kwota należnego podatku VAT z tytułu dostawy towarów lub/i świadczenia usług związanych z realizacją vouchera. W momencie przekazania przez Państwa voucherów znane będzie miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten voucher dotyczy. Spółka będzie dokonywać zakupów voucherów we własnym imieniu, a następnie będzie przekazywać je pracownikom. Wskazali Państwo, że przekazywanie pracownikom voucherów zwiększa ich lojalność w stosunku do pracodawcy, poprawia ich efektywność pracy, co przekłada się na większe zaangażowanie w wykonywane obowiązki – to z kolei wpływa na większe zyski firmy, co obrazuje związek z działalnością opodatkowaną Spółki.

Ponownie należy wskazać, że decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jak już wcześniej wskazano, aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Z kolei potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.

W odniesieniu do powyższego można przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości UE z 16 października 1997r., wydane w sprawie C-258/95 pomiędzy Juliusz Fillibeck Söhne GmbH & CO.KG a Finanzamt Neustadt (Niemcy). Wyrok ten dotyczy wprawdzie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracowników dowozu do pracy jednakże, został w nim poruszony także temat, kiedy przekazana usługa jest świadczeniem dla celów osobistych pracowników, a kiedy jest świadczeniem na potrzeby działalności gospodarczej pracodawcy.

Trybunał rozważał, czy bezpłatny dowóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6(2)(b) Szóstej Dyrektywy. Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają regulacjom artykułu 6(2)(b). Decyzja wyboru środka transportu (lub lokalizacji zamieszkania) leży bowiem w gestii pracowników, a udostępnienie im dodatkowej możliwości dojazdu do pracy służy jedynie ich potrzebom osobistym. Istnieją jednak sytuacje, w których usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie). Wówczas, takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej, a osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych. Innymi słowy, w przypadku gdy charakter prowadzonej działalności wymusza na pracodawcy zapewnienie transportu jego pracownikom do lub z miejsca pracy, uważa się, że usługi przewozu wykonywane są jedynie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Przenosząc powyższe rozważania Trybunału na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przypadku przekazania pracownikom upominków okolicznościowych w formie towaru (np. (…)) oraz voucherów, opisanych we wniosku, korzyści uzyskiwane przez Państwo mają znaczenie drugorzędne wobec korzyści prywatnych uzyskiwanych przez pracowników.

Analiza przedstawionego opisu sprawy na tle powołanych przepisów prowadzi zatem do wniosku, że nabyte towary przez Państwa i następnie nieodpłatnie przekazane na rzecz Pracowników nie mają zarówno ogólnego, jak i pośredniego związku z działalnością gospodarczą Spółki, gdyż stanowią świadczenia wynikające z dobrej woli Spółki. Służą one w głównej mierze zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb Państwa pracowników.

Tym samym, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywania upominków okolicznościowych (w formie towaru) oraz voucherów na rzecz pracowników.

Ww. wydatki ponoszone przez Państwa w związku z nabyciem upominków okolicznościowych (towarów) oraz voucherów nie są/nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, gdyż jak wskazano powyżej służą one do zaspokojenia potrzeb prywatnych pracowników.

Zatem, Spółce nie przysługuje/nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących wydatków na zakup ww. upominków okolicznościowych przekazywanych pracownikom w formie towarów (…) oraz voucherów, gdyż nie jest spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy.

Wskazali Państwo również, że ponoszą/będą Państwo ponosić wydatki na imprezy firmowe, wyjścia oraz wyjazdy integracyjne dla pracowników (pkt E-F opisu sprawy), tj.:

·imprezy firmowe w wynajętym lokalu – koszty takiej imprezy obejmują: (…);

·spotkania wigilijne dla pracowników organizowane w lokalu poza siedzibą Spółki;

·wyjścia integracyjne dla pracowników np. (…) po godzinach pracy;

·wyjazdy integracyjne pracowników w weekendy – wyjazdy obejmowałyby koszty przejazdu, noclegu i atrakcji typu np. (…), w celu integracji pracowników (Spółka nabywałaby w tym przypadku jedną usługę kompleksową, której dominującym celem byłaby organizacja integracji/danego eventu dla pracowników).

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe znajduje wyraz w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w którym wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika, jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów. W orzeczeniu z 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), Trybunał rozstrzygnął, że przy świadczeniu usług obejmujących kilka części składowych należy stosować te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz środek do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Podobnie wypowiedział się Trybunał wydając w dniu 27 września 2012 r. orzeczenie w trybie prejudycjalnym w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego powyżej art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne.

Mając powyższe na uwadze, odnosząc się do wątpliwości Spółki dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki związane z organizacją dla pracowników imprezy firmowej w wynajętym lokalu; spotkań wigilijnych organizowanych w lokalu poza siedzibą Spółki; wyjść po godzinach pracy (…), wskazać należy, że jak Państwo wskazali, spotkania mają charakter motywująco-integracyjny oraz mają na celu przede wszystkim zintegrowanie pracowników, poprawę atmosfery pracy, a w konsekwencji zwiększenie efektywności pracy pracowników, ich motywacji oraz lojalności – co przekłada się na większe zaangażowanie pracowników w wykonywane obowiązki, co z kolei ma wpływ na zwiększenie przychodów Spółki z prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem, zakupy związane z organizacją dla pracowników imprezy firmowej w wynajętym lokalu; spotkań wigilijnych organizowanych w lokalu poza siedzibą Spółki; wyjść integracyjnych po godzinach pracy (…), mają pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą, przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości – budowanie pozytywnego wizerunku Spółki, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji do wykonywania obowiązków pracowniczych – co w konsekwencji ma/będzie miało wpływ na zwiększenie Państwa sprzedaży opodatkowanej.

Ponadto, z opisu sprawy nie wynika, że w związku z organizacją ww. imprezy firmowej, spotkania wigilijnego, czy wyjść integracyjnych nabywają Państwo/będą nabywać jedną usługę kompleksową.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że w przypadku, gdy są/będą Państwo organizatorami we własnym zakresie imprezy firmowej w wynajętym lokalu; spotkań wigilijnych organizowanych w lokalu poza siedzibą Spółki oraz wyjść integracyjnych po godzinach pracy (…), przysługuje Państwu/będzie Państwu przysługiwać – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług dla celów zorganizowania ww. imprezy firmowej, spotkań wigilijnych oraz wyjść integracyjnych dla pracowników w takim zakresie, w jakim służą/będą służyć Państwa działalności opodatkowanej. Prawo to przysługuje Państwu/będzie Państwu przysługiwać z wyłączeniem wydatków określonych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, czyli usług gastronomicznych.

Natomiast w przypadku wydatków związanych z planowaną przez Państwa organizacją wyjazdów integracyjnych pracowników w weekendy (koszty przejazdu, noclegu i atrakcji typu np. (…), w celu integracji pracowników) wskazali Państwo, że Spółka nabywałaby w tym przypadku jedną usługę kompleksową, której dominującym celem byłaby organizacja integracji/danego eventu dla pracowników. Skoro nabyta usługa eventu dla pracowników (wyjazdu integracyjnego) będzie obiektywnie tworzyć – w aspekcie gospodarczym – jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy, będzie Państwu przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze dokumentującej nabycie ww. usługi. Jak Państwo bowiem wskazali – wyjazdy integracyjne będą miały charakter motywująco-integracyjny, przekładać się będą na poprawę efektywności pracy pracowników, tym samym będą miały wpływ na większe zaangażowanie pracowników w wykonywane obowiązki – co z kolei będzie wpływać na zwiększenie obrotów z działalności opodatkowanej Spółki.

W analizowanej sprawie nie zachodzą przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy, gdyż wydatki związane z organizacją imprezy firmowej, spotkań wigilijnych oraz wyjść integracyjnych mają/będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki.

Co prawda w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu, jednakże powyższe ograniczenie nie ma zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest usługa kompleksowa, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne – co ma miejsce w przypadku organizacji wyjazdów integracyjnych.

Zatem, będzie Państwu przysługiwać – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie kompleksowej usługi eventu dla pracowników (wyjazdu integracyjnego).

Z opisu sprawy wynika również, że planują państwo organizację festynu dla pracowników i ich rodzin np. z okazji Dnia (…) (pkt G opisu sprawy). Organizacja festynu obejmowałaby wydatki na konkursy z nagrodami, wynajem(…), poczęstunku dla pracowników i ich rodzin (np. (…)). Wskazali Państwo ponadto, że wszystkie opisane we wniosku świadczenia na rzecz pracowników mają związek z działalnością gospodarczą opodatkowaną Spółki.

W przypadku uczestnictwa w ww. festynie rodzin pracowników Spółki brak jest spełnienia celu w postaci świadczenia usług w związku z Państwa działalnością gospodarczą. Wymienione osoby (rodziny pracowników) nie są pracownikami Spółki, nie są związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, obecność ich na wydarzeniu (festynie) nie przekłada się na efekty Państwa działalności gospodarczej. Nie można uczestnictwu tych osób (rodzin pracowników) w wydarzeniu (festynie) przypisać atrybutów, które są charakterystyczne dla pracowników w relacji ze Spółką, a mianowicie umocnienia więzi z pracodawcą, polepszenia komunikacji w firmie i wzrostu motywacji do pracy, co w efekcie sprzyjałoby zwiększeniu wydajności pracy, a w konsekwencji miało wpływ na wyniki firmy.

Zatem organizacja festynu na rzecz rodzin pracowników Spółki stanowi usługi niezwiązane z prowadzeniem przez Państwa działalności gospodarczej. Pomimo, że wskazali Państwo na związek z prowadzoną przez Państwa działalnością opodatkowaną, to z opisu sprawy nie wynika, że dominującą korzyść z tego świadczenia (festynu) uzyskują ww. uczestnicy festynu (rodziny pracowników), a nie Spółka. Zatem należy uznać, że wydarzenia zaspakajają prywatne/osobiste potrzeby tych uczestników. Tym samym, z uwagi na brak związku z prowadzoną przez Państwa działalnością opodatkowaną, nie są/nie będą spełnione wszystkie przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego w tym zakresie.

Tym samym, mogą/będą Państwo mogli odliczyć podatek naliczony z tytułu zakupu towarów i usług (wynajem dmuchanych zamków, trampolin, wynajem animatorów organizujących zabawy dla dzieci pracowników, poczęstunek dla pracowników i ich rodzin – np. (…)) służących organizacji festynu dla pracowników i ich rodzin wyłącznie w zakresie uczestnictwa pracowników w ww. festynie. Natomiast prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków nie będzie Państwu przysługiwać w zakresie uczestnictwa rodzin pracowników Spółki na ww. festynie.

Wskazali Państwo również, że na festynie będą organizowane konkursy z nagrodami. Wskazać należy, że nabywane i przyznawane nagrody przydzielane uczestnikom ww. festynu w ramach konkursu z nagrodami nie będą miały zarówno bezpośredniego, jak i pośredniego związku z działalnością opodatkowaną Spółki. Z wniosku nie wynika, że konkursy są adresowane wyłącznie do osób pracujących w Spółce, ani, że są tematycznie związane z profilem działalności Spółki (np. turnieje piłki nożnej). Nagrody za wygrane w konkursach nie trafiają wyłącznie do pracowników Spółki. W tym kontekście zakup nagród nie jest skorelowany wyłącznie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Z opis sprawy nie wynika również, że Spółka jest zobowiązana w jakikolwiek sposób do przekazywania nagród. Organizowane podczas ww. festynu konkursy z nagrodami są świadczeniem dodatkowym, które wynika z woli Spółki.

W konsekwencji należy uznać, że wydatki ponoszone na nagrody w konkursach, które będą organizowane na ww. festynie będą służyć zaspokajaniu osobistych, prywatnych potrzeb zarówno pracowników, jak i ich rodzin. Zatem ich przekazanie będzie się odbywało bez związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Skoro nieodpłatnie przyznawane nagrody w konkursach, które będą organizowane na ww. festynie nie będą czynnościami pośrednio związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, nie będzie spełniony warunek przewidziany w art. 86 ust. 1 ustawy, jakim jest związek nabywanych towarów do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, że nabywane nagrody w konkursach, które będą organizowane na ww. festynie nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród przekazywanych za wygrane w konkursach z nagrodami organizowanymi podczas festynu dla pracowników i ich rodzin.

W dalszej kolejności wskazali Państwo, że ponoszą/będą ponosić wydatki na zakup wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny (pkt H opisu sprawy).

Zakup wieńców – jak wskazała Spółka – jest wyrazem troski pracodawcy o budowanie pozytywnego wizerunku i więzi z pracownikami poprzez okazanie wsparcia i empatii w trudnych chwilach. Wydatki te nie są nałożone na Państwa poprzez jakiekolwiek postanowienia wewnętrzne Spółki (np. postanowienia zbiorowego układu pracy).

Z tak przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że decyzja o zakupie wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny jest decyzją całkowicie przez Spółkę dobrowolną. Jak Państwo wskazali, kształtuje to pożądany wizerunek Spółki jako pracodawcy lojalnego oraz ceniącego pracowników nie tylko w aspekcie efektywności wykonywanej pracy, ale również ogólnie przyjętych relacji społecznych, jakimi bez wątpienia jest uszanowanie zmarłego oraz jego najbliższych. Cel wskazany przez Spółkę nie może przesądzać o tym, że finansowanie przez Państwa zakupu wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny służy/będzie służyło celom prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

W przypadku zakupu wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny nie występuje zarówno związek bezpośredni, jak i pośredni z działalnością Spółki – bezpośrednim celem nabycia wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny – jest okazanie szacunku zmarłej osobie oraz współczucia najbliższym z powodu straty członka rodziny. Zatem intencją Spółki już w momencie dokonywania wspomnianych zakupów jest ich wykorzystanie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu, tj. upamiętnienia zmarłych osób poprzez złożenie wieńca na grobie zmarłego.

Tym samym, wydatki związane z zakupem wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny, jakkolwiek wynikające z prowadzonej polityki Spółki i dobrego zwyczaju, nie pozostają w związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.

Należy podkreślić, że każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi i racjonalnością działania podmiotu. W sprawie nie zostało wykazane, aby wydatki (zakup wieńców) ponoszone w przypadku śmierci wskazanych osób – miały wpływ na funkcjonowanie Spółki jako całości i przyczyniały się do generowania obrotu.

Dodać należy, że w szerokim ujęciu każdy wydatek może mieć wpływ na działalność Spółki. Każdy mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu. Jednakże przypisanie związku określonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi musi następować w oparciu o racjonalne kryteria i obiektywną analizę okoliczności towarzyszących określonym czynnościom.

W analizowanej sprawie wydatki zakup wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny, związane z uczestnictwem w pogrzebach, mają bezpośredni i jednoznaczny związek z czynnościami niepodlegającymi VAT, zatem w takim przypadku brak jest możliwości doszukiwania się ich pośredniego wpływu na prowadzoną działalność opodatkowaną. Taki związek jest zbyt mało konkretny w porównaniu do jednoznacznego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Co najwyżej wydatki te można rozpatrywać w kategoriach dobrego obyczaju, a nie możliwości wpływu, czy też związku wydatku z obrotem.

Zwyczaj składania wieńców na pogrzebach wskazanych osób niewątpliwie poprawia wizerunek firmy, jednakże realizacja powszechnych zwyczajów związanych ze śmiercią nie przyczynia się do zwiększenia obrotów Spółki. Stanowi jedynie o stosowaniu się do pewnych ustalonych norm obowiązujących w całym społeczeństwie, a nie odnoszących się do realizacji celów gospodarczych przez Spółkę.

Tym samym, z uwagi na brak związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Spółce nie przysługuje/nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny.

Końcowo wskazali Państwo, że Spółka planuje ponosić wydatki na zakup alkoholu na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami (spożywany przez pracowników i kontrahentów) – pkt I opisu sprawy.

Napoje alkoholowe będą przeznaczone wyłącznie do konsumpcji przez osoby zatrudnione w Spółce oraz kontrahentów. Spotkania będą odbywać się poza godzinami i miejscem pracy.

W tym miejscu należy wskazać, że wydatki na zakup alkoholu nie stanowią niezbędnego elementu do należytego i właściwego świadczenia usług polegających na organizacji spotkań integracyjnych pracowników oraz spotkań biznesowych z kontrahentami. Nie występuje wystarczający związek pomiędzy nabyciem alkoholu, a celem realizowanego przedsięwzięcia w postaci organizacji spotkań integracyjnych pracowników oraz spotkań biznesowych z kontrahentami, np. poprzez zmotywowanie klientów do większego korzystania z usług Spółki, a pracowników do bardziej efektywnej pracy.

Przechodząc natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciem alkoholu na spotkania integracyjne pracowników oraz na spotkania biznesowe z kontrahentami, należy jeszcze raz wskazać, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślenia wymaga, że podstawową przesłanką warunkującą prawo do odliczenia podatku jest związek ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi, przy czym jak wskazano powyżej, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

W tym miejscu należy zauważyć jednak, że świadczenie polegające na zakupie alkoholu dla uczestników spotkań integracyjnych (pracowników) oraz spotkań biznesowych (kontrahentów) nie będzie związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, a będzie jedynie służyć celom osobistym, prywatnym uczestników (pracowników i kontrahentów). Zakup alkoholu nie ma związku (nawet pośredniego) z wykonanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym, skoro wydatki związane z zakupem alkoholu na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami, nie będą wykazywały związku z czynnościami opodatkowanymi, to zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ww. wydatki, tj. zakup alkoholu.

Dodać należy, że nawet w przypadku, gdy organizacja ww. spotkań integracyjnych pracowników oraz spotkań biznesowych z kontrahentami będzie wiązała się z nabyciem przez Spółkę usługi kompleksowej, to również nie będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w części dotyczącej wydatków na zakup alkoholu dla uczestników ww. spotkań z uwagi na brak związku (nawet pośredniego) pomiędzy ich poniesieniem a czynnościami opodatkowanymi Spółki.

Podsumowanie

·Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka nie ma/nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę:

-artykułów spożywczych, tj. (…) – artykuły spożywcze udostępniane w siedzibie Spółki w ogólnodostępnym pomieszczeniu socjalnym (pkt A);

-upominków okolicznościowych przekazywanych pracownikom w formie towarów (np.: (…)) (pkt D);

-towarów i usług służących organizacji festynu dla pracowników i ich rodzin (…) w zakresie uczestnictwa na festynie rodzin pracowników Spółki oraz z tytułu nabycia nagród na konkursy z nagrodami podczas festynu (pkt G);

-wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny (pkt H);

-alkoholu na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami (pkt I).

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, że: „Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku z opisanymi w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), świadczeniami objętymi grupowaniami A do I” w ww. zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

·Spółka ma/będzie miała natomiast prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę:

-napojów udostępnianych przez Państwa swoim pracownikom w czasie pracy, w zakresie w jakim przeznaczone są do zużycia w związku z przepisami Kodeksu pracy oraz Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów i mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych i z przepisami BHP;

-artykułów spożywczych oraz usługi cateringowej z przeznaczeniem na narady pracownicze oraz spotkania z kontrahentami, które odbywają się w siedzibie Spółki (pkt B);

-artykułów spożywczych związanych z organizacją grilli, spotkań wigilijnych oraz okolicznościowych (np. (…)) oraz z okazji jubileuszu Państwa Spółki, w których biorą/będą brali udział pracownicy Spółki (pkt A i C);

-towarów i usług dla celów zorganizowania we własnym zakresie imprezy firmowej w wynajętym lokalu; spotkań wigilijnych organizowanych w lokalu poza siedzibą Spółki oraz wyjść integracyjnych po godzinach pracy (…) w takim zakresie, w jakim służą/będą służyć Państwa działalności opodatkowanej. Prawo to przysługuje Państwu/będzie Państwu przysługiwać z wyłączeniem wydatków określonych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, czyli usług gastronomicznych (pkt E);

-kompleksowej usługi eventu dla pracowników (wyjazdu integracyjnego), w takim zakresie w jakim będzie dotyczyć ona Państwa działalności gospodarczej opodatkowanej (pkt F);

-towarów i usług służących organizacji festynu dla pracowników i ich rodzin (…) w zakresie uczestnictwa w festynie pracowników Spółki (G).

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, że: „Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę towarów i usług w związku z opisanymi w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), świadczeniami objętymi grupowaniami A do I” w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy Spółka jest/będzie zobowiązana do wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w grupach A-I opisu sprawy, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy lub art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ww. ustawy:

Z powyższych uregulowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Opodatkowaniu podlega również zużycie towarów należących do przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że „(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

W pierwszej kolejności, w odniesieniu do Państwa wątpliwości należy rozstrzygnąć kwestię opodatkowania świadczenia usług/dostawy towarów w związku z nieodpłatnym przekazaniem artykułów spożywczych oraz gotowych produktów (usługi cateringowej) dla pracowników w pomieszczeniach ogólnodostępnych i na naradach pracowniczych/spotkaniach biznesowych z kontrahentami – pkt A-B opisu sprawy.

W myśl powołanego powyżej art. 7 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu – jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) – osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast z powołanego powyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być spełniony podstawowy warunek, a mianowicie brak związku świadczonych usług z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki oraz prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. usług.

Opodatkowaniu nie podlega również zużycie towarów przez pracowników przedsiębiorstwa podczas spotkań służbowych na terenie siedziby firmy, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników. Zwrócić przy tym należy ponownie uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Uwzględniając powyższe wyjaśnienia w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że zużywanie artykułów spożywczych (…) przez pracowników w trakcie spotkań wewnętrznych oraz zakup gotowych posiłków (usługi cateringowej) dla pracowników na spotkania pracownicze odbywające się w siedzibie Spółki, nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób. W przypadku pracowników, osoby te należą co prawda do kręgu podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy lecz ww. artykuły spożywcze oraz usługa cateringowa, które Spółka przekazuje nie służą celom prywatnym tych osób, gdyż ich zużycie związane jest ze statusem pracownika w przedsiębiorstwie Spółki, a zatem czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy.

Natomiast w przypadku spotkań służbowych z kontrahentami przekazanie opisanych artykułów spożywczych oraz gotowych posiłków (usługi cateringowej) celem zużycia przez te osoby nie podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, że ta kategoria osób nie jest objęta normą przepisu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku, gdy beneficjentem jest np. kontrahent Spółki, bądź osoba trzecia niewymieniona w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Również w przypadku napojów pozostawionych w pomieszczeniach kuchennych z przeznaczeniem do przygotowania we własnym zakresie przez pracowników w godzinach pracy należy stwierdzić, że wydanie tych produktów nie służy zaspokojeniu celów osobistych pracowników w zakresie, w jakim konieczność zapewnienia napojów przez Spółkę swoim pracownikom w czasie pracy wynika bezpośrednio z przepisów wskazanego przez Państwa Kodeksu pracy oraz Rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów i przepisów BHP. Tym samym czynności te nie wypełniają dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy i nie podlegają opodatkowaniu.

Wszystkie wymienione okoliczności zużycia ww. artykułów spożywczych przez pracowników i kontrahentów dotyczą pośrednio celów związanych z działalnością gospodarczą, która jest opodatkowana i nie dotyczą zużycia na cele osobiste pracowników, kontrahentów i gości.

Z kolei analizując nieodpłatne przekazanie przez Spółkę artykułów spożywczych, tj. (…) które to artykuły są ogólnodostępne dla wszystkich pracowników w pomieszczeniu socjalnym wskazać należy, że przesłanką opodatkowania nieodpłatnego przekazania lub zużycia towarów jest również, aby podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Nieodpłatne przekazanie towarów lub zużycie podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy w związku z nabyciem bądź wytworzeniem towarów będących przedmiotem przekazania podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia.

Zatem – jak wskazano wcześniej – wydatki ponoszone na zakup ww. artykułów spożywczych nie dotyczą zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio celów związanych z działalnością gospodarczą opodatkowaną Spółki – dotyczą zużycia na cele osobiste pracowników, jednak przy ich nabyciu – jak rozstrzygnięto wcześniej – nie przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem, czynności te nie wypełniają dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W dalszej kolejności przeanalizować należy kwestię opodatkowania świadczenia usług/dostawy towarów w związku z nieodpłatnym udostępnianiem na rzecz pracowników oraz rodzin pracowników:

·artykułów spożywczych związanych z organizacją grilli, spotkań wigilijnych oraz okolicznościowych (np. (…)) oraz z okazji jubileuszu Państwa Spółki, w których biorą/będą brali udział pracownicy Spółki (pkt A, i C);

·organizacji imprez firmowych, wyjść oraz wyjazdów integracyjnych (pkt E i F opisu sprawy);

·organizacji festynu dla pracowników oraz planowanej organizacji festynu dla pracowników i ich rodzin (np. z okazji Dnia (…)) (pkt G)

Jak wykazano powyżej – ponoszone przez Spółkę wydatki na artykuły spożywcze związane z organizacją grilli, spotkań wigilijnych oraz okolicznościowych (np. (…)), z okazji jubileuszu Państwa Spółki oraz na organizację imprez firmowych, wyjść oraz wyjazdów integracyjnych oraz wydatki ponoszone na organizację festynu, w których to wydarzeniach uczestniczą/będą uczestniczyć pracownicy, mają pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą, przez wpływ na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości – budowanie pozytywnego wizerunku oraz renomy, poprawę atmosfery pracy, integracji pracowników oraz wzrost motywacji do wykonywania obowiązków pracowniczych. Zatem są pośrednio związane ze sprzedażą opodatkowaną Spółki.

Tym samym, nieodpłatne przekazanie towarów i usług na rzecz pracowników podczas ww. wydarzeń (grille, spotkania wigilijne, Dzień (…), jubileusz firmy), jak również wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację imprez firmowych, wyjść i wyjazdów i festynów dla pracowników, nie noszą znamion wykorzystania ich na cele osobiste, prywatne pracowników. Pracownicy należą co prawda do kręgu podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, czy art. 8 ust. 2 ustawy, lecz ww. nieodpłatne świadczenia/dostawy przekazywane przez Spółkę swoim pracownikom nie służą ich celom prywatnym – są związane ze statusem pracownika w Państwa Spółce. Zatem, czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Natomiast w kwestii planowanej przez Spółkę organizacji festynu dla pracowników i ich rodzin (np. z okazji Dnia (…)) w odniesieniu do rodzin pracowników wskazać należy – że jak rozstrzygnięto powyżej – organizacja festynu na rzecz rodzin pracowników Spółki nie stanowi usługi związanej z prowadzeniem przez Spółkę działalności gospodarczej. W tym przypadku bowiem dominującą korzyść z tego świadczenia (festynu) uzyskują ww. uczestnicy festynu, tj. rodziny pracowników, a nie Spółka. Zatem wydarzenie to będzie zaspokajać osobiste potrzeby tych uczestników (rodzin pracowników). Tym samym, prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z organizacją festynu (…) będzie Państwu przysługiwać wyłącznie w zakresie uczestnictwa pracowników w ww. festynie, natomiast w zakresie uczestnictwa rodzin pracowników w ww. festynie nie będą spełnione przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem, skoro Spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na organizację ww. festynu w odniesieniu do rodzin pracowników, to wydatki w tym zakresie nie będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy oraz 8 ust. 2 ustawy.

Ponadto – jak rozstrzygnięto powyżej – nabywane nagrody w konkursach, które będą organizowane na ww. festynie nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród przekazywanych za wygrane w konkursach z nagrodami organizowanymi podczas festynu dla pracowników i ich rodzin.

Skoro zatem Spółce – od wydatków w zakresie nabycia towarów i usług udostępnianych/przekazywanych rodzinom pracowników w festynie (dmuchane zamki, trampoliny, animatorzy dla dzieci pracowników), poczęstunek dla członków rodzin pracowników oraz z tytułu nabycia nagród na konkursy z nagrodami podczas festynu – nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków, tym samym należy wskazać, że przekazywanie/udostępnianie przez Spółkę:

·nagród wygranym (pracownikom oraz członkom rodzin pracowników Spółki), nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy;

·przekazanych towarów i świadczonych nieodpłatnie usług podczas festynu pracownikom Spółki (…) – nie noszą znamion wykorzystania ich na cele osobiste, prywatne pracowników. Pracownicy należą co prawda do kręgu podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, czy art. 8 ust. 2 ustawy, lecz ww. nieodpłatne świadczenia/dostawy przekazywane przez Spółkę swoim pracownikom nie służą ich celom prywatnym – są związane ze statusem pracownika w Państwa Spółce. Zatem, czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy;

·przekazywanych nieodpłatnie towarów i świadczonych nieodpłatnie usług podczas festynu członkom rodzin pracowników Spółki (…) – noszą znamiona wykorzystania ich na cele osobiste, prywatne tych uczestników festynu (rodzin pracowników). Jednakże – jak rozstrzygnięto powyżej – Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków. Zatem, czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy.

Kolejną kwestią do przeanalizowania jest kwestia opodatkowania nieodpłatnego przekazania pracownikom upominków okolicznościowych oraz voucherów (pkt D opisu sprawy).

Odnosząc się do kwestii opodatkowania nieodpłatnego przekazania pracownikom upominków okolicznościowych należy wskazać, że z przywołanych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów, podlegają wszelkie nieodpłatne przekazania przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa bez wynagrodzenia, niezależnie od tego, czy są one realizowane na cele związane, czy niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jednakże w sytuacji, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych towarów w całości lub w części, z wyjątkiem przekazania prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W związku z powyższym, dla uznania nieodpłatnej dostawy towarów za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki:

·podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary (inne niż prezenty o małej wartości i próbki) należące do jego przedsiębiorstwa oraz

·podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jak wynika z treści art. 7 ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 4 ustawy:

Stosownie do treści art. 7 ust. 7 ustawy:

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy wskazać należy, że nieodpłatne przekazanie upominków okolicznościowych z okazji dnia kobiet, dnia mężczyzn, z okazji świąt Bożego Narodzenia, czy mikołajek, a także okoliczności, takich jak narodziny dziecka, ślub, jubileusz stażu pracy czy odejście na emeryturę (towarów – np. (…)) na rzecz pracowników nie stanowi odpłatnej dostawy towarów – o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy , a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak bowiem wykazano powyżej – przy ich nabyciu nie przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przyznawane pracownikom upominki okolicznościowe nie mają/nie będą miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną Spółki – mają/będą miały charakter konsumpcyjny i będą związane z zaspokajaniem potrzeb osobistych pracowników Spółki. Zatem, nieodpłatne przekazanie upominków okolicznościowych na rzecz pracowników nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem nie są spełnione wszystkie przesłanki z art. 7 ust. 2 ustawy.

Ponownie wskazać należy, że w przypadku nieodpłatnego wydania towaru na cele osobiste pracowników podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu upominków okolicznościowych przez Spółkę w powyższym przypadku, z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika, powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania tych upominków (towarów) pracownikom.

Skoro zakupy upominków okolicznościowych, przekazywanych nieodpłatnie pracownikom z tytułu różnych okazji, służą/będą służyły głównie ich celom prywatnym, stwierdzić należy, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki nie będzie podlegał – co wykazano już powyżej – odliczeniu od podatku należnego, gdyż nie zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem nieodpłatne przekazanie upominków okolicznościowych, nie wypełnia przesłanek zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, a tym samym nie może być uznane za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, skoro nieodpłatne przekazanie pracownikom upominków okolicznościowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółka nie powinna rozpoznać podatku VAT należnego w momencie wydania upominków okolicznościowych.

Następnie z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

·Zamiast paczek świątecznych z chemią gospodarczą, Spółka rozważa także przekazywanie voucherów na zakupy dla pracowników. Vouchery miałyby opiewać na kwotę około (…) zł dla każdego pracownika do (…).

·Vouchery będą bonami jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy.

·Podmiotem wystawiającym voucher mogą być zarówno Państwo np. voucher na zakup wyrobów papierów w Państwa Spółce.

·Podmiotem wystawiającym voucher może być również inny, dowolny podmiot, od którego Spółka zakupi taki voucher i przekaże pracownikowi. Przykładowo z okazji Dnia (…) może to być np. bon (…).

·Nie będzie odgórnie ustalonego obowiązku przyjmowania takich upominków. Każdy pracownik może odmówić przyjęcia prezentu.

Zgodnie z prawem wręczenie takiego upominku pracownikowi po jego zgodzie, będzie opodatkowane jako przychód pracownika (w wypadku przekroczenia 100 zł rocznie w takich upominkach, przy prowadzonej ewidencji osób obdarowanych).

Na podstawie voucherów będzie możliwe ustalenie, jakie towary lub usługi można za nie otrzymać.

·Będzie to możliwe, że w momencie przekazania przez Państwa voucherów znana jest/będzie kwota należnego podatku VAT z tytułu dostawy towarów lub/i świadczenia usług związanych z realizacją vouchera.

·W momencie przekazania przez Państwa voucherów znane będzie miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten voucher dotyczy.

·Spółka będzie dokonywać zakupów we własnym imieniu, a następnie będzie przekazywać je pracownikom.

·W odpowiedzi na pytanie o treści: „czy przyznawane upominki okolicznościowe oraz vouchery mają/będą miały związek z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług? Jeśli tak należy wskazać, w jaki sposób zakup prezentów przekłada się/będzie się przekładał na Państwa działalność opodatkowaną (należy opisać ten związek)?” odpowiedzieli Państwo:

Tak, przekazywanie pracownikom voucherów zwiększa ich lojalność w stosunku do pracodawcy, poprawia ich efektywność pracy, co przekłada się na większe zaangażowanie w wykonywane obowiązki – to z kolei wpływa na większe zyski firmy, co obrazuje związek z Państwa działalnością podatkową.

W myśl art. 2 pkt 41 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 43 ustawy

Na podstawie art. 2 pkt 44 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 42 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 45 ustawy:

Wprowadzenie definicji bonu na towary i usługi jest nie tylko istotne ze względu na potrzebę harmonizacji opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do transakcji z wykorzystaniem bonów w Unii Europejskiej, lecz także ze względu na potrzebę unikania zakłóceń konkurencji. Celem tej definicji jest również rozróżnienie pomiędzy bonami, które można wymienić na towary i usługi a instrumentami płatniczymi, które służą wyłącznie do realizacji płatności, gdyż opodatkowanie bonów podatkiem VAT jako specyficznego środka płatniczego i instrumentów płatniczych jest różne.

Z uwagi na fakt, że bony w praktyce mogą nabierać coraz więcej cech, które charakteryzują instrumenty płatnicze, w każdym przypadku należy badać, czy płatności, przy których skorzystać można z takiego instrumentu, dotyczą ograniczonej liczby oznaczonych co do nazwy towarów lub usług lub czy tożsamość potencjalnych oferentów dostaw towarów lub usług jest znana z góry – wówczas taki instrument zachowuje swój charakter bonu. Należy przy tym podkreślić, że bon może mieć formę materialną lub elektroniczną.

Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów jednego i różnego przeznaczenia zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.

I tak, w myśl art. 8a ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8a ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 8a ust. 3 ustawy:

W myśl art. 8a ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 8b ust. 2 ustawy:

W odniesieniu do rozróżnienia bonu jednego przeznaczenia od bonu różnego przeznaczenia wskazać należy, że związane jest to z odmiennym traktowaniem tych bonów w świetle VAT. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony, w momencie emisji bonu, dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem i w jakiej kwocie.

Przy korzystaniu z bonu – w zależności od jego rodzaju – podatek VAT będzie naliczany w chwili transferu bonu (przy bonach SPV) albo w chwili skorzystania z bonu, czyli podczas wymiany bonu na towary lub usługi (bony MPV).

Ww. przepisy regulują obrót bonami na gruncie podatku VAT, nadając im charakter znaków legitymujących, które stanowią dowód przysługiwania określonej osobie określonego uprawnienia do uzyskania prawa do dysponowania towarem jak właściciel, czy też prawa do uzyskania określonego świadczenia.

Z definicji bonu wynika zatem, że jest to instrument, który może być przyjęty jako wynagrodzenie wyłącznie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Również w motywie 4 preambuły Dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z 27 czerwca 2016 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz. U. UE. L. 2016.177.9), wskazano „Zasady te powinny dotyczyć wyłącznie bonów, w zamian za które uzyskać można towary lub usługi. Zasadom tym nie powinny jednak podlegać instrumenty uprawniające posiadacza do zniżki przy zakupie towarów lub usług, ale nieuprawniające do otrzymania takich towarów lub usług”.

Bony mogą występować w formie fizycznej lub elektronicznej, powinny określać charakter uprawnienia, które wiąże się z danym bonem oraz ustanawiają obowiązek przyjęcia go jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług. Opodatkowanie podatkiem VAT w przypadku transakcji związanych z bonami zależy od specyficznych cech danego bonu.

W zakresie bonów wprowadza się dwie normy. Pierwsza z nich odnosi się do bonów jednego przeznaczenia (tzw. SPV), czyli bonów, które dotyczą konkretnej dostawy lub usługi i tylko w danym państwie członkowskim, co pozwala w chwili emisji (przekazania bonu pierwszemu posiadaczowi) bonu określić miejsce świadczenia jak i kwoty podatku należnego. Transfer bonów SPV (emisja i ich dalsze przekazanie) zostało zrównane ze świadczeniem usługi albo dostawą towarów (w zależności, jakiego uprawnienia dany bon dotyczy), a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Druga zaś norma odnosi się do bonów różnego przeznaczenia (MPV), które zostały zdefiniowane przez definicje negatywną, jako bony, które nie posiadają cech bonów SPV. Zatem są to bony, które nie dotyczą konkretnej dostawy lub usługi, lub nie wskazują, w którym państwie mogą być zrealizowane. Transfer tych bonów nie podlega opodatkowaniu albowiem w momencie ich emisji nie sposób określić stawki podatku, która będą podlegać opodatkowaniu lub miejsca świadczenia. W przypadku tych bonów do opodatkowania dochodzi w momencie ich realizacji.

Jednocześnie, stosownie do art. 8b ust. 1 ustawy, opodatkowaniu VAT będzie podlegała „wymiana” bonu różnego przeznaczenia na towary i usługi. Zobowiązanym do rozliczenia podatku z tego tytułu będzie podmiot dokonujący dostawy tych towarów lub świadczenia usług. W związku z tym, obowiązek podatkowy w VAT może powstać jedynie dla tego podmiotu, który dokonał dostawy towarów lub świadczenia usług „w zamian za” bon różnego przeznaczenia w momencie realizacji tego bonu.

Należy wskazać, że przez bon jednego przeznaczenia należy rozumieć taki bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których dany bon dotyczy oraz kwota należnego podatku z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu. Natomiast za bon różnego przeznaczenia uznaje się bon inny niż bon jednego przeznaczenia.

W świetle ww. art. 8a ustawy, transfer bonu jednego przeznaczenia (SPV) jest traktowany jako świadczenie usług lub dostawa towarów, których dotyczy dany bon. Jednocześnie, obowiązek podatkowy powstaje już w momencie transferu (tj. emisji oraz każdego kolejnego przekazania bonu) bonu jednego przeznaczenia.

W tym miejscu należy się odnieść do sytuacji, w której Państwo dokonują nabycia voucherów, a podmiotem wystawiającym voucher może być dowolny podmiot, od którego Spółka zakupi taki voucher i przekaże go pracownikowi.

Jak Państwo wskazali vouchery będą bonami jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy.

W świetle ww. art. 8a ustawy, transfer bonu jednego przeznaczenia (SPV) jest traktowany jako świadczenie usług lub dostawa towarów, których dotyczy dany bon.

Przy czym przez transfer bonu rozumie się emisję bonu (pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu) oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji.

Warto także zwrócić uwagę, iż istota emisji bonów, opisana w art. 2 pkt 42 ustawy, jest związana z przekazaniem bonu przez emitenta pierwszemu posiadaczowi (co do zasady w związku ze sprzedażą bonu). Emisja bonu jednego przeznaczenia (tak jak późniejsze transfery) oznacza dokonanie dostawy towarów/świadczenia usług, których bon dotyczy.

Jeżeli nieodpłatnie zostanie Pracownikowi przekazany bon jednego przeznaczenia, to dochodzi do nieodpłatnej dostawy towarów, lub nieodpłatnego świadczenia usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, w razie zaistnienia przesłanek określonych w art. 7 ust. 2-4 ustawy lub art. 8 ust. 2 ustawy.

Jak wykazano powyżej, przyznawane pracownikom vouchery nie mają/nie będą miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną Spółki – mają/będą miały charakter konsumpcyjny i będą związane z zaspokajaniem potrzeb osobistych pracowników Spółki. Zatem Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. voucherów. Powyższe jest zgodne z rozważaniami poczynionymi wcześniej przy okazji przekazania upominków w formie towarów. Należy przyjąć, że analogicznie – przekazane upominki okolicznościowe w formie voucherów będą związane z zaspokojeniem celów osobistych obdarowanych, a nie z działalnością gospodarczą Spółki.

Ponownie wskazać należy, że w przypadku nieodpłatnego wydania towaru na cele osobiste pracowników podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika, powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania tych voucherów pracownikom.

Skoro zakup voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, przekazywanych nieodpłatnie pracownikom z tytułu różnych okazji, służą/będą służyły głównie ich celom prywatnym, stwierdzić należy, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki nie będzie podlegał – co wykazano już powyżej – odliczeniu od podatku należnego, gdyż nie zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Nieodpłatne przekazanie voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, nie wypełnia przesłanek zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, a tym samym nie może być uznane za dostawę towarów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, skoro nieodpłatne przekazanie pracownikom voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej dostawy towaru, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółka nie powinna rozpoznać podatku VAT należnego w momencie wydania tych voucherów.

Natomiast w odniesieniu do voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnych usług, wskazać należy, że aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. W przypadku nieodpłatnych świadczeń realizowanych na rzecz pracowników będą to także świadczenia, które nie są związane ze stosunkiem pracy, ale zaspakajają prywatne/osobiste potrzeby pracownika, a ich zaspokojenie przez pracodawcę wynika wyłącznie z jego dobrej woli.

Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

W wyroku z dnia 16 października 1997 r. C-258/95 (Julius Fillibeck Söhne GmbH & Co. KG) Trybunał Sprawiedliwości doszedł do wniosku, że co do zasady, pracodawca, organizując dla pracowników dojazd do zakładu, świadczy nieodpłatną usługę na ich prywatny użytek. Pracodawca w normalnych warunkach nie ma obowiązku zapewnienia pracownikom dojazdu do miejsca pracy, a to w jaki sposób pracownik dostanie się do pracy jest jego indywidualną sprawą. Niemniej jednak, jeżeli z okoliczności wynika, że działalność prowadzona przez podatnika wymaga, aby pracodawca zapewnił transport pomiędzy domem a miejscem pracy, wówczas należy przyjąć, że usługa ta świadczona jest w celu nie innym niż działalność gospodarcza podatnika, natomiast prywatne korzyści pracownika wynikające z możliwości skorzystania z transportu mają znaczenie drugorzędne względem potrzeb podatnika.

W świetle powyższego, oceniając, czy dana usługa służy działalności przedsiębiorstwa podatnika, należy zbadać, czy jest ona dla tego celu niezbędna, jak również zważyć, czyja korzyść jest dominująca. Jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią pracownika, wówczas świadczenie to zachowuje swój nieodpłatny charakter i nie podlega opodatkowaniu.

W drugim wyroku z 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 (Danfoss and Astra Zeneca) Trybunał stwierdził, że co do zasady wydawanie pracownikom nieodpłatnych posiłków, służy zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb w rozumieniu art. 6 ust. 2 Szóstej Dyrektywy. Jeżeli natomiast ze szczególnych okoliczności wynika, że zapewnienie posiłków przez pracodawcę nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa, wtedy osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa. Podobnie jak w pierwszym powołanym wyroku, także i w tym orzeczeniu Trybunał podkreślił znaczenie ścisłego związku pomiędzy działalnością gospodarczą podatnika, a świadczoną nieodpłatnie usługą. Wskazał ponadto, że usługa ta powinna służyć przede wszystkim interesom podatnika, a korzyść pracownika powinna mieć charakter uboczny.

Zatem za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają natomiast takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Mając na uwadze kryteria wynikające z powołanego orzecznictwa TSUE można wywieść wniosek, że co do zasady takie usługi, w których zasadniczą korzyść odnoszą pracownicy, należałoby uznać za świadczone na ich osobiste cele, a w konsekwencji usługi te będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy. Z drugiej jednak strony, jeżeli usługa taka nie jest świadczona przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności lub ma z nią nikły związek, to można mówić o świadczeniu usługi nie tyle na cele osobiste, lecz przede wszystkim w ramach innej działalności. W tym przypadku również czynność ta objęta jest opodatkowaniem zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy.

Ponadto należy ponownie wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że „(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika, powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania tych voucherów pracownikom.

Skoro zakup voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, przekazywanych nieodpłatnie pracownikom z tytułu różnych okazji, służą/będą służyły głównie ich celom prywatnym, stwierdzić należy, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki nie będzie podlegał – co wykazano już powyżej – odliczeniu od podatku należnego, gdyż nie zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem z uwagi na fakt, że jedną z przesłanek opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług, jest aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów, oraz, że z tytułu zakupu voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, Spółce nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nieodpłatne świadczenie ww. usług na rzecz pracowników nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Spółka nie powinna naliczać podatku należnego w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania pracownikom voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, gdyż usługi świadczone przez Spółkę na ich rzecz nie stanowią odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy.

Tym samym, skoro nieodpłatne przekazanie pracownikom voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, które dotyczą konkretnej usługi, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółka nie powinna rozpoznać podatku VAT należnego w momencie wydania tych voucherów.

W tym miejscu należy się odnieść do sytuacji, w której Państwo są podmiotem wystawiającym voucher np. voucher na zakup wyrobów papierów w Państwa Spółce, tj. sytuacji, w której będą Państwo emitentem bon i w związku z jego wydaniem dojdzie do wprowadzenia bonu do obrotu.

W przypadku nieodpłatnego wydania towaru na cele osobiste pracowników podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest podmiotem zajmującym się produkcją (…). Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Tym samym – co do zasady – z tytułu wytworzenia produktów, które będzie można nabyć przez pracownika w związku z realizacji wydanego przez Państwa vouchera, tj. bonu jednego przeznaczenia, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Skoro więc przysługuje Państwu prawo do odliczenia prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, które będzie można nabyć przez pracownika w związku z realizacji wydanego przez Państwa vouchera, którego są Państwo emitentem, to zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem czynność przekazywania przez Państwa vouchera, tj. bonu jednego przeznaczenia, którego będą Państwo emitentem, będzie stanowić dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Tym samym, skoro nieodpłatne przekazanie pracownikom voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, którego będą Państwo emitentem i które dotyczą konkretnej dostawy towaru, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółka powinna rozpoznać podatku VAT należnego w momencie wydania tych voucherów, zgodnie z art. 8a ust. 1 ustawy.

W dalszej kolejności przeanalizować należy kwestię obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów w przypadku zakupu wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny (pkt G opisu sprawy).

W przypadku ww. wydatków związanych z pogrzebami pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny, nie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, gdyż nie występuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W tym przypadku brak jest beneficjenta przekazywanych towarów, a zatem czynności przekazania wieńców w tych przypadkach nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.

Tym samym, wydatki poniesione w związku z zakupem wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości w kwestii obowiązku wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania alkoholu na spotkaniach integracyjnych pracowników oraz spotkaniach biznesowych z kontrahentami (pkt I opisu sprawy) wskazać należy, że zakup alkoholu oraz jego przeznaczenie nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika a służy zaspokajaniu potrzeb prywatnych. Ponadto – jak rozstrzygnięto powyżej – Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem alkoholu.

Tym samym, Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępnienia alkoholu podczas spotkań integracyjnych pracowników oraz spotkań biznesowych z kontrahentami, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Podsumowanie

Spółka nie jest/nie będzie zobowiązana do wykazania podatku należnego – na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy – z tytułu nieodpłatnego przekazania/udostępniania:

-artykułów spożywczych – które to artykuły są/będą ogólnodostępne dla wszystkich pracowników w pomieszczeniu socjalnym (pkt A);

-artykułów spożywczych (…) przez pracowników w trakcie spotkań wewnętrznych oraz zakup gotowych posiłków (usługi cateringowej) dla pracowników na spotkania pracownicze odbywające się w siedzibie Spółki, nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób (pkt A i B);

-artykułów spożywczych oraz gotowych posiłków (usługi cateringowej) na spotkania służbowe z kontrahentami (pkt B);

-napojów, w zakresie, w jakim konieczność zapewnienia napojów przez Spółkę pracownikom pracujących w warunkach szczególnie uciążliwych w czasie pracy wynika bezpośrednio z przepisów wskazanego przez Państwa Kodeksu pracy oraz Rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (pkt A);

-artykułów spożywczych (grille, spotkania wigilijne, Dzień (…), jubileusz firmy), jak również wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację imprez firmowych, wyjść i wyjazdów (pkt A, C, E i F);

-alkoholu podczas spotkań integracyjnych pracowników oraz spotkań biznesowych (pkt I);

-upominków okolicznościowych oraz voucherów zakupionych od innych podmiotów (pkt D);

-towarów i usług (…) oraz z tytułu nabycia nagród na konkursy z nagrodami podczas festynu (pkt G);

-wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pkt H).

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, że „Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w stanie faktycznym w grupach od A do I na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o VAT” w powyższym zakresie uznano za prawidłowe.

·Spółka jest/będzie zobowiązana do wykazania podatku należnego – na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy – z tytułu nieodpłatnego przekazania/udostępniania:

-voucherów, tj. bonów jednego przeznaczenia, których będą Państwo emitentem i które dotyczą konkretnej dostawy towaru (pkt D).

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, że „Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania, świadczenia usług lub przekazania towarów opisanych w stanie faktycznym w grupach od A do I na podstawie art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy o VAT” w ww. zakresie uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).