Interpretacja indywidualna z dnia 20 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.118.2024.5.IK

Kwoty ewidencjonowane na kasie fiskalnej, otrzymane z tytułu sprzedaży przez lombard przedmiotu zabezpieczenia pożyczki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy kwot ewidencjonowanych na kasie fiskalnej, otrzymanych z tytułu sprzedaży przez lombard przedmiotu zabezpieczenia pożyczki.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 kwietnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zajmuje się:

- 64, 92, Z, POZOSTAŁE FORMY UDZIELANIA KREDYTÓW

- 47, SPRZEDAŻĄ DETALICZNĄ

Spółka spełniła wszystkie wymogi zgodnie z Ustawą z dnia 14 kwietnia 2023 r. o konsumenckiej pożyczce lombardowej (Dz.U. 2023 poz. 1285), ustawa jednakże nie określa co powinno stanowić podstawę do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka podpisując umowę pożyczki lombardowej, bierze w zabezpieczenie tzw. przedmioty zabezpieczenia lombardowego.

W przypadku braku zapłaty przez konsumenta/pożyczkobiorcę całkowitej kwoty do spłaty, Spółka wykonująca działalność lombardową dokonuje sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego w trybie określonym w ustawie o konsumenckiej pożyczce lombardowej (Dz.U. 2023 poz. 1285).

Kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego jest uiszczana na rachunek bankowy przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową lub gotówką.

Spółka prowadząca działalność lombardową jest zobowiązana przekazać nadwyżkę konsumentowi/pożyczkobiorcy, w art 3 ustawy o konsumenckiej pożyczce lombardowej czytamy że nadwyżka to różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego a niezapłaconą przez konsumenta przed wymaganym terminem:

a) całkowitą kwotą do spłaty albo

b) częścią całkowitej kwoty do spłaty - w przypadku częściowej spłaty całkowitej kwoty do spłaty.

Jednocześnie zgodnie z art 34 ust. 3 który mówi: „Nadwyżka może zostać pomniejszona przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową o nie więcej niż 20% nadwyżki. W takim przypadku przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową zwraca konsumentowi pozostałą część nadwyżki.”

Ustawa w art. 34 ust. 4 mówi także, że kwota 20% obliczona od wartości nadwyżki stanowi przychód przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową i nie jest wliczana do całkowitego kosztu konsumenckiej pożyczki lombardowej.

Spółka na dzień złożenia wniosku o interpretację indywidualną nie uzyskała jeszcze nadwyżki ze sprzedaży przedmiotów będących zabezpieczeniem lombardowym, które przeszły na własność spółki w przypadku braku spłaty przez konsumenta kwoty pożyczki.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (ostatecznie sformułowane w piśmie z 3 kwietnia 2024 r.)

Jaka kwota powinna zostać zaewidencjonowana na kasie fiskalnej w sytuacji sprzedaży opisanej zdarzeniu przyszłym? Czy powinna to być kwota przychodu czy cena sprzedaży (kwota za jaką lombard sprzedał przedmiot)?

Państwa stanowisko (ostatecznie sformułowane w piśmie z 3 kwietnia 2024 r.)

Kwota, która powinna zostać za ewidencjonowana na kasie fiskalnej to kwota przychodu.

Co w przełożeniu na przykładowe liczby powinno zostać obliczone jako:

- wartość przedmiotu zastawu: 500zł (jest to wartość pożyczonej kwoty pod zastaw niniejszego przedmiotu),

- cena sprzedaży 800zł (cena czyli kwota którą otrzymał lombard od kupującego),

- 100 zł dodatkowe koszty poniesione przez lombard (do tych kosztów zaliczać się będzie np. opłata za wystawienie aukcji, opłata za dodatkowe przechowywanie po wymaganym umową terminie wykupu, koszty naprawy, inne opłaty które musiał ponieść lombard związane z przedmiotem).

Cena sprzedaży 800zł- wartość zastawu 500zł - dodatkowe koszty 100zł = 200zł

daje to kwotę nadwyżki w wysokości 200zł,

20% nadwyżki to 40zł, 80% nadwyżki to 160zł.

Na tym przykładzie liczbowym według spółki:

Przychodem spółki będzie: 640 zł (800-160)

Kosztem spółki będzie: 600zł (100+500)

Dochód spółki: 40 zł

A więc kwotą jaką spółka zaewidencjonuje na kasie fiskalnej to będzie 640zł czyli różnica pomiędzy ceną sprzedaży a 80% nadwyżki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 2 pkt 6 powołanej ustawy:

W oparciu o art. 29a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

 1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

 2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy o VAT:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

 1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

 2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

 3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z cytowanego wyżej art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT. Jednocześnie we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

W przypadku natomiast stosowania procedury opodatkowana marży do towarów używanych zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

 a) w postaci papierowej lub

 b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony, w tym przy użyciu systemu teleinformatycznego Szefa Krajowej Administracji Skarbowej pośredniczącego przy wydawaniu paragonów fiskalnych w postaci elektronicznej nabywcy, bez konieczności podawania jego danych osobowych.

Zgodnie z art. 111 ust. 3b ustawy o VAT:

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Według § 2 pkt 16 rozporządzenia:

Na podstawie § 8 ust. 1 rozporządzenia:

Stosownie do § 25 ust. 1 ww. rozporządzenia:

W przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii paragon fiskalny zawiera co najmniej:

 1) imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;

 2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;

 3) numer kolejny wydruku;

 4) datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;

 5) oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;

 6) nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;

 7) cenę jednostkową towaru lub usługi;

 8) ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;

 9) wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują;

10) wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów;

11)wartość sprzedaży zwolnionej od podatku z oznaczeniem literowym;

12)łączną wysokość podatku;

13)łączną wartość sprzedaży brutto;

14)oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto;

15)kolejny numer paragonu fiskalnego;

16)numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;

17)numer identyfikacji podatkowej (NIP) nabywcy - na żądanie nabywcy;

18)logo fiskalne i numer unikatowy.

Z opisu sprawy wynika, że udzielają Państwo pożyczki lombardowej. Podpisując umowę pożyczki lombardowej, biorą Państwo w zabezpieczenie tzw. przedmioty zabezpieczenia lombardowego. W przypadku braku zapłaty przez konsumenta/pożyczkobiorcę całkowitej kwoty do spłaty, wykonując działalność lombardową sprzedają Państwo przedmiot zabezpieczenia lombardowego w trybie określonym w ustawie o konsumenckiej pożyczce lombardowej. Kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego jest uiszczana na rachunek bankowy przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową lub gotówką. Prowadząc działalność lombardową są Państwo zobowiązani przekazać nadwyżkę konsumentowi/pożyczkobiorcy (art. 3 ustawy o konsumenckiej pożyczce lombardowej).

Państwa wątpliwości dotyczą kwoty, jaką Państwo powinni zaewidencjonować na kasie fiskalnej, czy ma być to kwota jaką Państwo otrzymają od nabywcy, który kupił przedmiot zabezpieczenia, czy też  cena sprzedaży pomniejszona o nienależne Państwu nadwyżki, o których mowa w ustawie o konsumenckiej pożyczce lombardowej.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 i ust. 4 ustawy z 14 kwietnia 2023 r. o konsumenckiej pożyczce lombardowej (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1285):

W myśl art. 25 ww. ustawy:

Stosownie do art. 34 ww. ustawy:

 1. Kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego jest uiszczana na rachunek bankowy przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową lub gotówką.

 2. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową przekazuje konsumentowi nadwyżkę niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia:

 1) otrzymania przez tego przedsiębiorcę kwoty ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego;

 2) upływu ustawowego terminu odstąpienia od umowy przez kupującego przedmiot zabezpieczenia - w przypadku zakupu tego przedmiotu na odległość albo poza lokalem przedsiębiorstwa.

 3. Nadwyżka może zostać pomniejszona przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową o nie więcej niż 20% nadwyżki. W takim przypadku przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową zwraca konsumentowi pozostałą część nadwyżki.

 4. Kwota pomniejszenia nadwyżki, o którym mowa w ust. 3, stanowi przychód przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową i nie jest wliczana do całkowitego kosztu konsumenckiejpożyczki lombardowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ww. ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

nadwyżka - różnicę pomiędzy kwotą uzyskaną ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego a niezapłaconą przez konsumenta przed wymaganym terminem:

a) całkowitą kwotą do spłaty albo

b) częścią całkowitej kwoty do spłaty - w przypadku częściowej spłaty całkowitej kwoty do spłaty.

W tym miejscu należy wskazać, że działalność lombardu polega na pożyczaniu pieniędzy pod zastaw. Klient korzystający z pożyczki lombardowej może odzyskać przedmiot zastawu po dokonaniu zwrotu pożyczonej kwoty wraz z prowizją naliczoną przez właściciela lombardu.

Zabezpieczenie udzielonej przez lombard pożyczki może być dokonane w drodze przewłaszczenia. Przewłaszczenie rzeczy na zabezpieczenie polega na przeniesieniu własności rzeczy na wierzyciela z równoczesnym zobowiązaniem go - pod warunkiem uiszczenia w terminie zabezpieczonego długu - do powrotnego przeniesienia własności rzeczy na dłużnika. W razie niewykonania przez pożyczkobiorcę zobowiązania w umówionym terminie, podmiot świadczący usługę lombardową staje się nieograniczonym właścicielem rzeczy będącej przedmiotem przewłaszczenia. Przewłaszczone rzeczy najczęściej sprzedawane są w ramach prowadzonej działalności lombardowej.

Lombard wykonuje więc co do zasady, dwa główne rodzaje czynności, odmiennie opodatkowane podatkiem od towarów i usług, czyli udzielanie pożyczek pieniężnych pod zastaw w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję), oraz sprzedaż zastawionych i nieodebranych rzeczy, tj. dostawę towarów.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy wskazać należy, że sprzedając przedmiot zabezpieczenia lombardowego uzyskują Państwo od nabywcy żądaną kwotę. Skoro paragon fiskalny, który stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru, to nieprawidłowym postępowaniem będzie zaewidencjonowanie na kasie fiskalnej kwoty innej niż Państwo otrzymywać będą od nabywcy tego towaru.

Zatem kwotą, którą Państwo będą zobowiązani zaewidencjonować na kasie fiskalnej jest wszystko, co stanowi zapłatę, czyli kwota którą Państwo otrzymają z tytułu sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia od nabywcy.

Jeżeli z tytułu sprzedaży przez Państwa przedmiotu zabezpieczenia, otrzymają Państwo od nabywcy kwotę 800 zł, to ta kwota sprzedaży powinna być zaewidencjonowana na kasie fiskalnej, uwzględniając art. 29a ust. 6 ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.