Interpretacja indywidualna z dnia 14 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.80.2024.2.SJ

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 14 kwietnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) oraz prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca do celów podatkowych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca wykonuje działalność opisaną we wniosku polegającą na pracach programistycznych, których dotyczy wniosek od 14 lipca 2022 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy (zwane dalej: „Oprogramowaniem”). Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, że ponosi On również normalną kodeksową odpowiedzialność kontraktową wynikającą z art. 471 i n. k.c. W szczególności, umowa łącząca ze Zleceniodawcą nie nosi znamion umowy o pracę, w tym Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem i w czasie i miejscu wskazanym przez Zleceniodawcę. Strony umówiły się zarówno co do czasu świadczenia, jak i miejsca świadczenia na zasadach swobody umów. W celu łatwiejszego przyjęcia wniosku Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie „oprogramowania”, „aplikacje”, „funkcjonalności”, „rozwiązania”, „efekty”, „utwory” to programy komputerowe, które były i są tworzone bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt prac rozwojowych Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonych prac twórczych tworzy i rozwija oprogramowania.

Wnioskodawca podkreśla fakt, że utwory tworzone i rozwijane przez Niego w każdym przypadku są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). Wnioskodawca wskazuje, że w zakresie rozwoju Oprogramowania dokonuje On rozwoju Oprogramowania na mocy postanowień umowy o świadczenie usług podpisanej ze Zleceniodawcą. Zobowiązuje ona Wnioskodawcę do wytworzenia lub rozwoju Oprogramowania, które stanowi osobny program komputerowy chroniony powołanym wyżej art. 74 ust. 1 i 2 prawa autorskiego.

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klienta (Zleceniodawcy). Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wskazane powyżej efekty prowadzonych prac twórczych, kwalifikują się jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.) bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego.

Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Natomiast w ramach podejmowanej działalności Wnioskodawca podejmuje działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (oprogramowania), z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działania te podejmowane są przez Wnioskodawcę od momentu rozpoczęcia działalności opisanej we wniosku. Tym samym, Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca wskazuje, że brak prowadzenia prac rozwojowych uniemożliwiłby Mu uzyskanie przychodu. Należy przy tym podkreślić, że działalnością rozwojową Wnioskodawcy nie jest całość usług świadczonych przez Niego, tylko te które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu (Oprogramowania) - opisanego we wniosku w warunkach działalności wynikających z wniosku. Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia programu komputerowego kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest program komputerowy, napisany w języku programistycznym. Na zakończenie uznać należy, że projekty polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty (Oprogramowanie), które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i Jego Zleceniodawcy.

Oprogramowanie nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty można z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny i rutynowy oraz nie jest jedynie „techniczną”, ale twórczą realizacją prowadzonych prac. Inwencja i zaprojektowanie oprogramowania leżą po stronie Wnioskodawcy. Wnioskodawca przenosi ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług. Przenosi On prawa autorskie odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy. Przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje na podstawie pisemnej umowy na wskazanych w niej polach eksploatacji. Są to warunki zgodne z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca uzyskuje ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT za 2022 r., 2023 r. oraz lata kolejne. Wnioskodawca w latach następnych będzie uzyskiwał dochody na zasadach dotychczasowych. W pierwszej kolejności Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej dokonuje wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (prawa IP Box).

Wyodrębnionymi Prawami IP Box będą majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania. Wnioskodawca ponosi szereg kosztów bezpośrednio w następujący sposób funkcjonalnie związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania, tj.:

1)sprzęt komputerowy (laptopy, komputery) i peryferia komputerowe (myszki, dyski, monitory) - do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania oraz jego testowania;

2)kursy i szkolenia programistyczne, literatura fachowa - do stałego podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych Wnioskodawcy;

3)koszty samochodowe (paliwo, naprawy samochodu) - ponoszone w celu dojazdu Wnioskodawcy do klienta (Zleceniodawcy);

4)bilety lotnicze i PKP - ponoszone w celu dojazdu Wnioskodawcy do klienta (Zleceniodawcy);

5)Internet - do komunikowania się Wnioskodawcy z klientem (Zleceniodawcą) oraz do łączenia się z serwerami wysyłającymi dane do programu przez Internet, dostępu do wiedzy i narzędzi programistycznych, komunikacji elektronicznej, tworzenia i rozwijania Oprogramowania;

6)telefon i koszty telekomunikacyjne - do komunikowania się Wnioskodawcy z klientem (Zleceniodawcą) oraz do łączenia się z serwerami wysyłającymi dane do programu przez Internet, dostępu do wiedzy i narzędzi programistycznych, komunikacji elektronicznej, tworzenia i rozwijania Oprogramowania;

7)koszty usług księgowych - związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną;

8)koszty urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe oraz eksploatacyjne) - dla tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca musi utrzymywać i rozwijać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe. Różnica pomiędzy ustalonymi w powyższy sposób Przychodami IP Box oraz Kosztami IP Box stanowić będzie dochód z Praw IP Box (Dochód IP Box).

Jak zostało już wspomniane, Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca w przedmiotowej ewidencji dokonuje wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca dokonuje również wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadające na każde prawo własności intelektualnej.

Rozwiązanie ewidencyjne umożliwia ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco. Prace rozwojowe dotyczyły/dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, ich celem było i jest nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania do tworzenia nowych programów komputerowych. Prace można podzielić na kilka faz, obejmują one takie czynności jak:

• Wnioskodawca rozwój projektów zaczyna się od zrozumienia potrzeb i zwrotnej informacji klientów. Na początku współpracuje z zespołem projektowym i klientem, aby zdefiniować wymagania, funkcje oraz funkcjonalności, które mają uzasadnienie i których nie ma jeszcze na rynku, jakie docelowo powinien spełniać dany program komputerowy;
• Następnie przystępuje do tworzenia architektury systemu i baz danych;
• Kolejno Wnioskodawca przystępuje do implementacji kodu, tworząc odpowiednie klasy, obiekty i metody;
• W następnym kroku Wnioskodawca dodaje unit-testy, wykonuje ręczne testy zaimplementowanej funkcjonalności. Po zakończeniu przesyła swoje zmiany do przeglądu innym programistom;
• Wnioskodawca pracuje w ścisłej współpracy z klientem, aby zapewnić dostosowanie gotowej funkcjonalności do jego indywidualnych potrzeb i oczekiwań;
• Wraz z postępem prac, Wnioskodawca stale monitoruje i sprawdza, że nie ma żadnych problemów na serwerach.

Jako programista, Wnioskodawca jest zaangażowany w cały proces rozwoju oprogramowania – od początku aż do końca. Stara się nieustannie rozwijać swoje umiejętności oraz pozostać na bieżąco z najnowszymi technologiami i trendami w dziedzinie programowania i integracji systemów. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, rozwija oraz ulepsza produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od produktów (rozwiązań) już u Wnioskodawcy funkcjonujących.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę praw do „programu komputerowego”. Wypłacane Wnioskodawcy przez Zleceniodawcę wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za czynności związane z tworzeniem i/lub ulepszeniem kwalifikowanego IP. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca wykonuje szereg czynności, które nie są wprost związane z wytworzeniem prawa własności intelektualnej, chociaż często są niezbędne w celu poprawnego zrealizowania projektu. Takie jak spotkania organizacyjne czy przegląd kodu. Czynności tych Wnioskodawca nie zalicza jednak do czynności twórczych i dochód z nich wydziela odpowiednio w prowadzonej ewidencji w ten sposób, że ulgą zamierza objąć tylko tę część dochodu, która pochodzi z czynności stricte twórczych. Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi Zleceniodawcami. Rodzaj i funkcjonalności tworzonego Oprogramowania mogą być zróżnicowane, z tym jednak zastrzeżeniem, że opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności pozostanie niezmieniony, nie ulegnie zmianie także rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów z tytułu sprzedaży Oprogramowania.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca tworzył/rozwijał oprogramowania dla firmy, która swoim klientom oferuje 5 różnych produktów. Wnioskodawca współtworzył i współtworzy produkty, które służą do wyboru właściwego przedstawiciela dla potencjalnego klienta.

Wnioskodawca tworzył/rozwija system, który na podstawie dostępnych danych decyduje o wyborze zespołu, któremu będą powierzone zadania.

System tak dobiera zespół, aby zadania, które zostaną mu powierzone były rozdystrybuowane w sposób jak najbardziej sprawiedliwy. Uczciwość systemu osiągnięta została poprzez zastosowanie algorytmu. Wnioskodawca około 95% czasu poświęca na rozwój kluczowego komponentu oprogramowania.

Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę posiada takie funkcjonalności jak:

Główną innowacją implementacji Wnioskodawcy jest przewidywalność zachowując jednocześnie uczciwość. W świecie biznesu ważne jest, aby wiedzieć z wyprzedzeniem, jaka będzie kolejność zdarzeń, więc nie możemy korzystać z losowości.

Wnioskodawca tworzy usługę w architekturze, dzięki czemu może być łatwo wykorzystywana w dowolnym produkcie. Jednym z wyzwań Wnioskodawcy jest uzyskanie działających prognoz w czasie rzeczywistym przez długi okres (liczony w latach). Zazwyczaj im więcej danych jest w bazie danych, tym wolniejszy jest system, ale Wnioskodawcy udało się osiągnąć stałą prędkość bez wpływu ilości danych na czas odpowiedzi.

Twórczy charakter działalności przejawiał się poprzez oryginalne podejście do projektowania, programowania i rozwiązywania problemów, gdzie każdy etap tworzenia oprogramowania charakteryzował się innowacyjnością i kreatywnością, począwszy od analizy wymagań, przez projektowanie architektury i funkcjonalności, aż po ostateczne wdrożenie i testowanie. Wnioskodawca tworzył/rozwijał usługę od podstaw. Prace nad tym oprogramowaniem rozpoczął w lipcu 2022 r. Wnioskodawca tworzy/współtworzy każdy element usługi: jak ona wygląda, jak działa wewnętrznie, jak jest integrowana z innymi systemami, jakie ma funkcjonalności. Projektowanie, podstawy matematyczne, architektura, testy, wsparcie w środowisku produkcyjnym – to czysta twórczość Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w celu opracowania/ulepszenia nowego oprogramowania podejmował następujące działania:

1.Badał jakie funkcjonalności są potrzebne klientom, ale jeszcze nie istnieją na rynku.

2.Zaprojektował system.

3.Stworzył odpowiednie formuły/wzory, które są używane do kodowania programu.

4.Zaimplementował kod.

5.Sprawdził za pomocą zaprojektowanych testów czy system działa zgodnie z założeniami.

6.Uruchomił i utrzymuje system dla końcowych użytkowników.

Nowy projekt został stworzony z nowymi formułami, które pozwalają dynamicznie obliczać uczciwość, bez konieczności resetowania stanu przy każdej zmianie lub ręcznej modyfikacji.

Ponieważ poprzednia wersja tej funkcjonalności była nieużywalna z perspektywy architektury, usługa została zaimplementowana od podstaw.

Przed stworzeniem systemu, zmiana wag używanych przez poprzedni system wymagała wsparcia zespołu utrzymaniowego, celem dostosowania go do dynamicznie zmieniających się realiów biznesowych klienta. Obecna implementacja systemu zawiera stworzone przez Wnioskodawcę formuły i kod, które całkowicie automatyzują ten proces dzięki czemu niepotrzebna jest ingerencja zespołu utrzymania. Nowe oprogramowanie różniło się od istniejących rozwiązań poprzez unikalny kod, który stworzył Wnioskodawca.

Wnioskodawca wyjaśnia:

a)celem w zakresie poszczególnych realizowanych programów komputerowych była realizacja zadania w sposób sprawny, z uwzględnieniem najlepszej posiadanej wiedzy oraz realizacja zadań zleconych przez klienta. Źródłem finansowania zaplanowanych prac były przychody z faktur wystawianych Zleceniodawcy,

b)zostały osiągnięte konkretnie cele - stworzone zostały programy komputerowe opisane we wniosku, przy wykorzystaniu własnej pracy twórczej Wnioskodawcy, sprzętu komputerowego i dostępu do Internetu. Źródłem finansowania zaplanowanych prac były/są/będą przychody z faktur wystawianych Zleceniodawcy,

c)systematyczność polega na planowaniu prac w okresach dwutygodniowych/miesięcznych wraz ze Zleceniodawcą, z uwzględnieniem jego oczekiwań, bazując na dotychczasowych wynikach prac oraz retrospekcjach pozwalających na wprowadzanie ulepszeń do procesu wytwarzania oprogramowania,

d)w okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcie na podstawie własnego harmonogramu oraz na podstawie oczekiwań stawianych przez Zleceniodawcę, w stosunku do każdego z programów komputerowych.

Przed rozpoczęciem realizacji każdego z wymienionych oprogramowań, Wnioskodawca musiał dysponować bogatymi zasobami wiedzy eksperckiej, aby skutecznie zaprojektować, zaimplementować i udoskonalić dane rozwiązania. Wnioskodawca uzyskał tytuł magistra informatyki na Wydziale Uniwersytetu Państwowego w Mińsku. Wnioskodawca posługuje się językiem białoruskim, rosyjskim (języki ojczyste), angielskim na poziomie C1, polskim na poziomie A2 i niemieckim na poziomie A1.

Pierwszym miejscem pracy Wnioskodawcy była firma outsourcingowa (4 lata). W ostatnim projekcie, który trwał 3,5 roku, Wnioskodawca zaprojektował, opracował i wspierał aplikację internetową i optymalizację zamówień dla francuskiej firmy.

Podczas pobytu na Białorusi Wnioskodawca programował dla międzynarodowej firmy programistycznej. Brał udział w rozwoju aplikacji.

Wnioskodawca realizuje projekty, które wykorzystują język i obejmują technologie.

Wnioskodawca wskazuje poniżej rozwiązania „wiedzowe”, techniczne, technologiczne, czy programistyczne na jakich oparte były ww. produkty, usługi, procesy:

-Języki programowania;

-Technologie programistyczne,

-Technologie webowe;

-Narzędzia do wdrażania;

-Systemy kontroli wersji;

-Narzędzia do zarządzania i modelowania;

-Systemy rozwoju aplikacji.

Wnioskodawca zaplanował cele biznesu:

-cele krótkoterminowe:

-cele długoterminowe:

Wnioskodawca zaplanował cele projektu:

Aby zbudować udaną usługę, kryteria sukcesu obejmują:

·W pełni zautomatyzowane ustawienie.

·Odpowiedzi w czasie rzeczywistym (w ciągu 5 sekund).

·Doskonałe opinie od klientów.

·Naprawienie wszystkich błędów.

Proces planowania i wyznaczania celów w ramach wytwarzania oprogramowania jest kluczowym jego elementem. W ramach implementacji danego oprogramowania bądź jego części Wnioskodawca rozpoczyna od dokładnego zrozumienia wymagań projektu. To obejmuje analizę funkcjonalną, techniczną i biznesową, a także określenie oczekiwań klienta. Następnie w oparciu o tę analizę Wnioskodawca wyznacza cele projektu, takie jak termin ukończenia, jakość produktu, dostępność funkcji. Wnioskodawca rozbija projekt na etapy, a następnie na konkretne zadania ułatwiające zarządzanie i monitorowanie postępu.

Zaplanowane przedsięwzięcie realizowane jest poprzez implementację (pisanie kodu), zgodnie ze wstępnie przyjętymi założeniami i harmonogramem prac. Praca zaczyna się od zrozumienia potrzeb klientów, które przekładają się na decyzje projektowe i architekturę systemu oprogramowania. Dalej należy kontynuować wdrażanie minimalnej funkcjonalności, która satysfakcjonuje klientów. Implementacja zazwyczaj składa się z frontendu, części, którą użytkownik otwiera w przeglądarce, oraz backendu - kodu, który wykonuje całą logikę programu, wycofuje dane użytkowników z bazy danych, manipuluje nimi i je zapisuje. Gdy wszystko jest gotowe, rozwiązania programistyczne mogą być wdrażane na serwerach i używane przez użytkowników końcowych. Proces jest kontynuowany z utrzymaniem starego kodu wraz z implementacją nowych funkcji.

Efektem działań jest stworzenie nowatorskiego systemu dystrybuowania zadań pośród członków personelu klienta w sposób sprawiedliwy z automatyczną rekonfiguracją wag uwzględnionych w formułach matematycznych logiki systemu. System w dalszej kolejności udostępniany jest klientom w modelu.

Wszystkie wskazane w opisie sprawy: „oprogramowania”, „kody źródłowe”, „aplikacje”, to programy komputerowe, które były tworzone i rozwijane/ulepszane/ modyfikowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ ulepszania/ modyfikowania), które nazywa „oprogramowaniem” zawsze były/ są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej oraz nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Efekty prac Wnioskodawcy nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych.

Ponadto efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa odpowiednio „oprogramowaniem” zawsze, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ ulepszania/ modyfikowania, były/ są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwijał/ulepszał/modyfikował „oprogramowanie” jako pierwotny twórca, był właścicielem autorskich praw majątkowych do tego „Oprogramowania”.

Działania Wnioskodawcy zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

W wyniku podjętych czynności powstawał odrębny utwór w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego, a Wnioskodawca przenosił całość autorskich praw majątkowych do tego utworu otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa.

Wnioskodawca był każdorazowo właścicielem autorskiego prawa do wytworzonego przez siebie oprogramowania.

Wnioskodawca przekazuje prawa do wszystkich produktów, które tworzy/rozwija w oparciu o stosowną umowę zawartą w formie pisemnej z kontrahentem, ze wskazanymi polami eksploatacji, na których następuje takie przeniesienie.

Przeniesienie praw majątkowych następuje po zatwierdzeniu raportu z wykonania usług, poprzez fizyczne wydanie kodu źródłowego w postaci programu komputerowego.

Wyodrębnienie programu komputerowego/oprogramowania komputerowego następuje w momencie jego ukończenia. Wnioskodawca przekazuje program Kontrahentowi, a Kontrahent go przyjmuje. Potwierdzeniem przeniesienia tych praw jest fizyczne wydanie kodu poprzez umieszczenie go w repozytorium w chmurze. Kod, który Wnioskodawca tworzył/rozwija.

Wnioskodawca obliczał wskaźnik „nexus” zgodnie ze wzorem wskazanym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 30ca ust. 4) alokując ponoszone przez siebie koszty w toku prowadzonych prac nad oprogramowaniem pod właściwe litery wzoru. Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego/powiązanego. Wnioskodawca nie dokonywał również nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wszystkie ponoszone wydatki były alokowane pod literę „a” wzoru. Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, gdyż nie jest to wymagane ani nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych z Kontrahentem.

Pytania

1.Czy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT?

2.Czy Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania wskazane we wniosku, będące efektem tworzenia lub rozwijania Oprogramowania, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy Dochód IP Box osiągany ze sprzedaży Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do Oprogramowania) z tytułu tworzenia i rozwijania Oprogramowania wskazanego we wniosku podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%?

4.Czy ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca ma prawo do uwzględniania kosztów opisanych we wniosku (Koszty IP Box) do litery „a” wskaźnika nexus?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 5a ust. 38 ustawy o PIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca definiując w art. 5a ust. 39 ustawy o PIT termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Tym samym, przez badania naukowe zgodnie z art. 5a ust. 39 w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumie się:

• badania podstawowe określone jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast przez prace rozwojowe, stosownie do treści art. 5a ust. 38 w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność w zakresie tworzenia oprogramowania opisanego we wniosku stanowi i stanowić będzie działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest twórcą Oprogramowania.

Za uznaniem tej działalności za działalność badawczo-rozwojową, w ocenie Wnioskodawcy, przemawia:

1)jej twórczy charakter - prace w zakresie tworzenia oprogramowania polegają bowiem na własnej, indywidualnej działalności intelektualnej Wnioskodawcy i wymagają od Niego kreatywności. Istotą tych prac jest pisanie (tworzenie) przez Wnioskodawcę nowych kodów źródłowych, w wyniku czego powstają całkowicie nowe programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 PrAutU. Inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leżą po stronie Wnioskodawcy. W rezultacie w działalności Wnioskodawcy, tworzone są nowe, oryginalne koncepcje, narzędzia i rozwiązania, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, jak również w praktyce gospodarczej Zleceniodawcy, bądź takich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących;

2)okoliczność, że działalność ta podejmowana jest przez Wnioskodawcę w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie przez Wnioskodawcę dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów - oprogramowania. Jednocześnie w zakres tej działalności nie wchodzi dokonywanie rutynowych i okresowych zmian do takich produktów (czyli Wnioskodawca nie prowadzi rutynowych updatów oprogramowania);

3)w wyniku działań podejmowanych przez Wnioskodawcę powstają nowe, innowacyjne oprogramowania (programy komputerowe) - przy wykorzystaniu wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy z zakresu matematyki, logiki i wytwarzania oprogramowania oraz przy wykorzystaniu technologii informatycznych - tworzenia oprogramowania. Wymaga to od Wnioskodawcy nieustannego zwiększania zasobów wiedzy w tym zakresie (m.in. poprzez udział w kursach internetowych, szkoleniach, lekturę książek o tematyce informatycznej, analizę dokumentacji do języka programowania itp.).

Podejmowanie tej działalności przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny - prace nad oprogramowaniem Wnioskodawca prowadzi bowiem w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, w szczególności przyjmując określone cele do osiągnięcia, harmonogram prac i zasoby. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a tym samym działalność badawczo-rozwojową.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania, wskazane we wniosku i będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

W art. 30ca ust. 1 ustawy PIT ustawodawca traktuje za takie prawa m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest ich ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, oraz to, że przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

We wniosku Wnioskodawca wykazał, że przejaw Jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust. 38 ustawy o PIT. Jego praca spełnia bowiem definicję prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. „tworzy” i „rozwija” Oprogramowanie, czego ustawodawca wymaga, żeby uznać Jego prace za prace rozwojowe. Utwory realizowane przez Wnioskodawcę są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie prawnej, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF dotyczącymi IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdza się także, że pojęcie to należy traktować szeroko. W konkluzji należy uznać, że Wnioskodawca wytwarza program komputerowy w rozumieniu przedstawionym powyżej. Ponadto podlega on ochronie prawnej.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągany ze sprzedaży Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do Oprogramowania) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku (Dochód IP Box) podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%. Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych na zlecenie. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do programów komputerowych przez siebie wytworzonych na rzecz Zleceniodawcy za wynagrodzeniem. Wnioskodawca ponosi koszty, które powinny być uznane za bezpośrednie, bowiem są związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania (Koszty IP Box). W rezultacie, Wnioskodawca jest w stanie ustalić wskaźnik nexus dla tworzonych Praw IP Box. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej przez siebie działalności oraz nie wykonuje tej działalności pod kierownictwem Zleceniodawcy ani w miejscu i czasie wskazanym przez Zleceniodawcę. Zarówno tworzone, jak i rozwijane programy komputerowe (tworzone funkcjonalności implementowane do kodu źródłowego) są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem uznania ich za takie prawa jest to, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Z mocy art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnik zobowiązany jest prowadzić ewidencję, która pozwala wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach, w tym podatkowych. Powołany przepis prawa nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji pozaksięgowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, oraz wyodrębnienia kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia wszystkie wymienione przesłanki, ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca ma prawo do uwzględniania wszystkich kosztów opisanych we wniosku do litery „a” wskaźnika. Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskazuje, że podatnik, który zamierza skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźniku są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej następujące koszty: wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednakże wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Głównymi kosztami poniesionymi przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności lub kosztami, jakie zamierza ponieść, są koszty bezpośrednio związane z działalnością polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szczegółowo w zdarzeniu przyszłym, tj.:

1)sprzęt komputerowy (laptopy, komputery) i peryferia komputerowe (myszki, dyski, monitory) – do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania oraz jego testowania;

2)kursy i szkolenia programistyczne, literatura fachowa - do stałego podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych Wnioskodawcy;

3)koszty samochodowe (paliwo, naprawy samochodu) - ponoszone w celu dojazdu Wnioskodawcy do klienta (Zleceniodawcy);

4)bilety lotnicze i PKP - ponoszone w celu dojazdu Wnioskodawcy do klienta (Zleceniodawcy);

5)Internet - do komunikowania się Wnioskodawcy z klientem (Zleceniodawcą) oraz do łączenia się z serwerami wysyłającymi dane do programu przez Internet, dostępu do wiedzy i narzędzi programistycznych, komunikacji elektronicznej, tworzenia i rozwijania Oprogramowania;

6)telefon i koszty telekomunikacyjne - do komunikowania się Wnioskodawcy z klientem (Zleceniodawcą) oraz do łączenia się z serwerami wysyłającymi dane do programu przez Internet, dostępu do wiedzy i narzędzi programistycznych, komunikacji elektronicznej, tworzenia i rozwijania Oprogramowania;

7)koszty usług księgowych - związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną;

8)koszty urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe oraz eksploatacyjne) - dla tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca musi utrzymywać i rozwijać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe.

Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe na podstawie klucza przychodowego. Wnioskodawca nie zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków, jakie przypisuje On do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego programu komputerowego, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem programu komputerowego. Wyżej opisane koszty uznać więc należy za koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźników nexus. Wnioskodawca będzie ustalać odrębne wskaźniki nexus dla poszczególnych „Praw IP Box”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Preferencyjna stawka opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (tzw. ulga IP Box) jest dochód, który łącznie spełnia następujące warunki:

·został osiągnięty w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc działalności, która spełnia warunki określone w art. 5a pkt 6 w zw. z art. 5b ustawy;

·jest „kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej”.

Aby wyjaśnić znaczenie pojęcia „kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej” należy odnieść się do:

·art. 30ca ust. 2 ustawy, który określa, czym jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

·art. 30ca ust. 7 ustawy, który wyjaśnia, jakie kategorie dochodów mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, oraz

·art. 30ca ust. 4, który określa, w jaki sposób ustala się kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej

I tak, zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tzw. kwalifikowanym IP) jest więc prawo własności intelektualnej, które spełnia wszystkie następujące warunki:

·jest jednym z rodzajów praw własności intelektualnej, które ustawodawca wymienił w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów;

·jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane IP

Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego” ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań. 

Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.). Stosownie do tego przepisu przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

A zatem program komputerowy zawsze jest funkcjonalną całością. Jednak nie każdy tak rozumiany program polega ochronie prawno-autorskiej. Program, który jest napisany z wykorzystaniem powtarzalnych schematów, którego wytworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, ale nie wiązało się z prowadzeniem działań twórczych o indywidualnym charakterze, nie będzie przedmiotem praw autorskich.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności  badawczo-rozwojowej.

Zatem warunkiem skorzystania z omawianej preferencji IP Box jest:

·prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez podatnika, który chce skorzystać z tej preferencji;

·wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie przez podatnika przedmiotu ochrony autorskim prawem do programu komputerowego w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej

Definicje ustawowe

Znaczenie pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest to:

Przy czym znaczenia pojęć „badania naukowe” i „prace rozwojowe” zostały określone odpowiednio w art. 5a pkt 39 i 40 ww. ustawy.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest w niej mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.), a więc:

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.), czyli:

Łącząc te elementy można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:

• badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; lub
• badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń; lub
• prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,

podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa musi być działalnością twórczą. Twórczy to „mający na celu tworzenie”. Synonimy pojęcia twórczy (pomysł, praca) to „konstruktywny, kreatywny, kreacyjny, kreatorski, koncepcyjny”. Należy przy tym zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową pojęcia „tworzyć” – określające czynność, której istotą jest element kreacyjny i „wytwarzać”, czyli „zrobić, wyprodukować coś”. Wytwarzanie także prowadzi do powstania rzeczy lub praw, ale nie ma w sobie indywidualnego elementu kreacyjnego – jest to proces wymagający wiedzy i umiejętności, ale nie prowadzi do powstania efektów niepowtarzalnych.

Prace rozwojowe

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:

·w sposób systematyczny,

·w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „systematyczny” w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.

Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.

Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Ustawodawca określił, jakie rodzaje dochodów, które podatnik uzyskuje w ramach działalności gospodarczej, mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych IP.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy:

Katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego IP, jest zamknięty.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Dochód ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ww. ustawy. Przy ustalaniu przychodów należy mieć na względzie przepisy o momentach rozpoznawania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Należy mieć również na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP

Dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy jest jednym z elementów, które służą ustaleniu przedmiotu opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%, tj. ustaleniu kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zasadę obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej określa art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP jest iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika obliczonego według wzoru podanego w przepisie (tzw. wskaźnika nexus).

Dopiero tak ustalony dochód jest przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Celem wskaźnika nexus nie jest „podatkowe rozliczenie” wydatków ponoszonych przez podatników (kwestia możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP jest rozstrzygana na etapie ustalania dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy). Wskaźnik nexus służy określeniu, czy za kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP można uznać całość dochodu z kwalifikowanego IP, czy tylko jego część. Istotna jest tu proporcja wykazywanych przez podatnika wartości.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy, wskaźnik nexus oblicza się według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy). Jeśli wartość wskaźnika jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6).

Wskaźnik nexus ustala się dla każdego konkretnego kwalifikowanego IP. Iloczyn wskaźnika nexus ustalonego dla konkretnego kwalifikowanego IP i dochodu uzyskanego z tego kwalifikowanego IP to kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 4 ustawy).

Podstawa opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%

Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym jest podstawą opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Co istotne, podatnik, który chce skorzystać z ulgi IP Box musi również spełnić obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 30cb ustawy.

Ocena charakteru Pana działalności

W opisie sprawy wskazał Pan, że prowadzi działalność, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój oprogramowania. Opisując tę działalność zaznaczył Pan, że:

A zatem wskazał Pan, że wyodrębnione zadania w ramach działalności, której dotyczy Pana pierwsze pytanie:

·polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

• służą tworzeniu nowych produktów,
• mają twórczy charakter,
• są podejmowane systematycznie,
• nie obejmują wprowadzania okresowych i rutynowych zmian do tworzonych produktów.

Opisał więc Pan działania o cechach właściwych pracom rozwojowym, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tak opisanych okolicznościach faktycznych Pana poszczególne wyodrębnione zadania można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak Pan zaznaczył w opisie sprawy:

Dodatkowo z opisu tego wynika, że:

Wobec powyższego, przysługujące Panu majątkowe prawa autorskie do danego programu komputerowego, które zostały wytworzone w efekcie prowadzenia konkretnych prac rozwojowych, są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwane także: kwalifikowanym IP).

Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy).

Podsumowując, Pana dochód w zakresie, w jakim został osiągnięty z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do kwalifikowanego IP na kontrahenta jest dochodem z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy). Jest więc to rodzaj dochodu, który – przy zachowaniu zasad ustalenia podstawy opodatkowania określonych w art. 30ca ust. 3-5 ustawy oraz dopełnieniu obowiązków ewidencyjnych z art. 30cb – może podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 5% (art. 30ca ust. 1 ww. ustawy).

Dochód ten ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu.

Odnosząc się do Pana dalszych wątpliwości należy wskazać, że celem ustalenia podstawy opodatkowania musi Pan m.in. ustalić wskaźniki nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Przy ustalaniu wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak Pan zaznaczył w opisie okoliczności faktycznych sprawy w odniesieniu do wydatków wskazanych we wniosku:

Wobec tego wskazane we wniosku wydatki, w zakresie w jakim są przeznaczone na Pana poszczególne prace rozwojowe – ustalone z zachowaniem metody przyporządkowania, która najlepiej odzwierciedla związek poszczególnych wydatków z danymi pracami rozwojowymi i wytworzonym kwalifikowanym IP – można uwzględnić przy ustalaniu poszczególnych wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy). Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP będzie podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatku – 5%.

W konsekwencji poniesione przez Pana wydatki, do których odnosi się pytanie czwarte, które są związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP, należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność badawczo‑rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 powołanej ustaw.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).