Interpretacja indywidualna z dnia 15 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.255.2024.2.ACZ

Możliwość skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2024 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2024 r. (wpływ 2 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zwraca się Pan z prośbą o indywidualne rozpatrzenie Pana sprawy w kwestii możliwości preferencyjnego rozliczenia się z podatku dochodowego jako rodzic samotnie wychowujący dziecko za okres 2019-2023.

Interpretacja ta jest o tyle istotna, gdyż w Pana ocenie powinien mieć Pan możliwość z preferencyjnego rozliczenia się z podatku dochodowego.

Stan faktyczny i stan prawny.

W 2009 r. zawarł Pan związek małżeński z .... Dzieckiem z tego związku jest córka, ..., urodzona (…) 2008 r., na dzień złożenia wniosku i jego uzupełnienia – małoletnia (16 lat).

W 2011 r. matka dziecka porzuciła rodzinę, tj. Pana i córkę i przez wiele lat nie utrzymywała z Panem i Pana córką kontaktów. Nie interesowała się losem dziecka, jego stanem zdrowia i rozwojem. Nie zabiegała o kontakty ani spotkania z córką.

W związku z tym, wystąpił Pan do Sądu z wnioskiem o ograniczeniu praw matce.

17 kwietnia 2014 r. postanowieniem Sądu (sygn. akt (…)) ograniczono władzę rodzicielską matce dziecka i powierzono ją głównie Panu. Matka dziecka miała jedynie możliwość do ogólnego wglądu w wychowanie, z którego nigdy nie korzystała (postanowienie Sądu z 17 kwietnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt (…)).

Po orzeczeniu Sądu, matka dziecka nadal nie wykazywała chęci kontaktów z córką. Mało tego, w 2017 r. dotarły do Pana informacje o fakcie posiadania przez nią co najmniej jednego kolejnego dziecka, w związku z czym złożył Pan w sądzie wniosek o zaprzeczenie ojcostwa (odpowiedź na pozew z 12 lutego 2018 r., sygn. akt (…)).

1 lipca 2021 r. postanowił Pan uporządkować sprawy formalnie i złożył pozew o rozwód (pozew o rozwód bez orzekania o winie z 1 lipca 2021 r., sygn. akt (…)).

Sąd postanowieniem z 9 września 2021 r. orzekł o alimentach na czas trwania procesu (postanowienie Sądu z 9 września 2021 r., sygn. akt (…)).

Obowiązek alimentacyjny nie był spełniany i nadal spełniany nie jest.

Do dnia dzisiejszego nie ma ustaleń w sprawie zaprzeczenia ojcostwa – brak stanowiska prokuratury w tej sprawie.

Sprawa rozwodowa została zawieszona do momentu wyjaśnienia przez prokuraturę sprawy dotyczącej zaprzeczenia ojcostwa.

Otrzymuje Pan przychody z tytułu umowy o pracę. Pana córka uczy się od (…) 2022 r. w szkole branżowej I stopnia i odbywa płatne praktyki zawodowe w celu przygotowania zawodowego.

Sprawuje Pan opiekę nad córką samodzielnie. Matka dziecka nie utrzymuje kontaktu z Panem, nie łoży na utrzymanie córki. Kontakt z córką ma sporadycznie raz, dwa razy do roku – tylko i wyłącznie telefoniczny. Nie wykazuje zainteresowana rozwojem córki, jej stanem zdrowia ani potrzebami. Wszelkie koszty związane z utrzymaniem dziecka ponosi Pan sam. Dba Pan o jej stan zdrowia, dobrobyt i potrzeby dostosowane do wieku nastolatki. Jest Pan rodzicem samotnie wychowującym córkę.

Prosi Pan zatem w odniesieniu do przedstawionego stanu oraz załączonych dowodów, o przedstawienie indywidualnej interpretacji, czy może Pan w okresie ostatnich 5 lat, jak również w przyszłym – jeśli stan faktyczny nie ulegnie zmianie – skorzystać z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że oczekuje Pan wydania interpretacji za lata: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023.

Podlega Pan na terytorium RP nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Pana stan cywilny w latach 2019-2024 wyglądał następująco:

·2019 – żonaty,

·2020 – żonaty,

·2021 – żonaty,

·2022 – żonaty,

·2023 – żonaty,

·2024 – żonaty.

Pana sprawa rozwodowa jest w toku od kilku lat.

W odniesieniu do ww. lat wskazał Pan, że:

·w 2019 r. pozostawał Pan w związku małżeńskim z osobą w stosunku do której ograniczono prawa rodzicielskie;

·w 2020 r. pozostawał Pan w związku małżeńskim z osobą w stosunku do której ograniczono prawa rodzicielskie;

·w 2021 r. pozostawał Pan w związku małżeńskim z osobą w stosunku do której ograniczono prawa rodzicielskie;

·w 2022 r. pozostawał Pan w związku małżeńskim z osobą w stosunku do której ograniczono prawa rodzicielskie;

·w 2023 r. pozostawał Pan w związku małżeńskim z osobą w stosunku do której ograniczono prawa rodzicielskie;

·w 2024 r. pozostawał Pan w związku małżeńskim z osobą w stosunku do której ograniczono prawa rodzicielskie.

Wyrok w sprawie rozwodowej jeszcze nie zapadł. Sprawa jest w toku od kilku lat.

Matce dziecka ograniczono prawa rodzicielskie zgodnie z postanowieniem sądu z 17 kwietnia 2014 r. Sąd w powyższym postanowieniu powierzył Panu wykonywanie władzy rodzicielskiej nad córką.

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 posiadał Pan i posiada pełną władzę rodzicielską wobec córki.

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 matka dziecka posiadała i nadal posiada ograniczone prawa rodzicielskie w stosunku do córki.

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 Pana żona nie została pozbawiona praw rodzicielskich, ograniczono jej władzę rodzicielską do ogólnego wglądu w wychowanie i wykształcenie. Z tego prawa jednak nigdy nie korzystała, nie utrzymuje kontaktu ani z Panem, ani z córką.

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 miejsce zamieszkania Pana córki jest tożsame z Pana miejscem zamieszkania. Równocześnie Pana i Pana córki miejsce zamieszkania w każdym wskazanym roku jest inne niż miejsce zamieszkania matki. Na dzień dzisiejszy nie posiada Pan nawet wiedzy, gdzie mieszka matka dziecka.

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 wyłącznie Pan wykonywał i nadal wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do córki, sprawował Pan i sprawuje nad nią opiekę, wychowuje ją Pan samodzielnie, dbał i dba Pan o jej rozwój fizyczny, duchowy, rozwój zainteresowań, ponosił Pan i ponosi koszty utrzymania córki, zabezpiecza jej potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, ponosi wydatki związane z wypoczynkiem i jej edukacją.

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 Pana żona nie brała udziału w żaden sposób w wychowaniu córki. Nie wykazywała i nadal nie wykazuje zainteresowana dzieckiem, jego zdrowiem, edukacją itd. Nie uczestniczyła i nie uczestniczy w wychowaniu córki.

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 matka posiadała/posiada ograniczone prawa rodzicielskie.

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022 Pana córka uczyła się w szkole podstawowej nr (…) w (…). Od września 2022 r. do dziś, Pana córka uczy się w branżowej szkole I stopnia w (…).

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 Pana córka nie otrzymywała i nie otrzymuje zasiłku pielęgnacyjnego ani renty.

W latach: 2019, 2020, 2021 oraz do września 2022 r. Pana córka nie osiągała dochodów.

Od września 2022 r. do dnia dzisiejszego, Pana córka otrzymuje wynagrodzenie z tytułu odbywanych praktyk zawodowych, którego wysokość jest zgodna z wysokością wynagrodzenia dla pracowników młodocianych w okresie nauki zawodu. Jej dochody w 2022 r. wynosiły (…), w 2023 r. wynosiły (…).

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 nie był Pan i nie jest ojcem dla innego dziecka niż córka.

Złożony w sądzie wniosek o zaprzeczenie ojcostwa nie dotyczy Pana córki. Wniosek ten dotyczy dzieci, których matką jest matka córki, a które nie są Pana dziećmi.

W latach 2019-2020 w stosunku do Pana oraz Pana córki nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W latach 2021-2024 w stosunku do Pana i Pana córki nie miały/nie mają zastosowania:

· przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

· przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W latach: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 osiągał Pan dochody opodatkowane według skali podatkowej z tytułu umowy o pracę, jednak nigdy nie przekroczyły one I progu podatkowego.

Pytanie

Czy może Pan skorzystać z preferencyjnych warunków rozliczenia podatku dochodowego jako rodzic samotnie wychowujący dziecko?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że ma Pan prawo do skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla samotnie wychowujących.

Ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

1)posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko;

2)wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka;

3)nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego;

4)niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;

5)nieuzyskiwania przez pełnoletnie dziecko przychodów/dochodów w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej (z wyjątkiem przewidzianym ustawą).

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, czyli roku podatkowym, sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka.

W Pana przypadku nie można mieć wątpliwości, iż pojęcie to jest zgodne ze stanem faktycznym.

Biorąc pod uwagę powyższy stan, w Pana ocenie, ma Pan prawo do skorzystania z preferencyjnych warunków rozliczenia podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 lipca 2019 r.:

Na podstawie art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanym przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mającego zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., wynika, że:

Art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mający zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., stanowi, że:

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy, dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mający zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., stanowi, że:

Stosownie do art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2021 r.:

W myśl art. 6 ust. 9 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Stosownie do art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu przepisu zmienionym przez art. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r. w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2022 r.:

Wyjaśnić przy tym należy, że stosownie do art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

Art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2022 r. stanowi, że:

Natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw wynika, że:

Przystępując do oceny możliwości skorzystania przez Pana z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych – za wskazany przez Pana okres, tj. za lata 2019-2023 – w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w powołanym wyżej art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepisy art. 6 ust. 4 oraz ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość ich zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej.

Należy zauważyć, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku posiadania określonego statusu cywilnoprawnego wymienionego w art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy art. 6 ust. 4 i 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniają enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik, osoba, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osoba, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców, którym przysługuje preferencyjne rozliczenie podatku.

Przy czym, status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie sądu o rozwiązaniu małżeństwa.

Natomiast za osobę samotnie wychowującą dzieci ustawodawca uznał również osobę pozostającą w związku małżeńskim pod warunkiem, że drugi małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Jak wynika z art. 93 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Jak stanowi art. 94 § 1 ww. ustawy:

W myśl art. 107 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 111 ww. ustawy:

Z powołanych zatem przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że ustawodawca odróżnia pozbawienie władzy rodzicielskiej od ograniczenia władzy rodzicielskiej, czemu dał wyraz w powołanych wyżej przepisach prawa.

Osobami samotnie wychowującymi dzieci mogą być również osoby, wobec których orzeczono separację. Przy czym, nabycie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko w takim przypadku wymaga prawomocnego orzeczenia sądu o separacji małżonków.

Zgodnie bowiem z treścią art. 61¹ ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W myśl art. 61² ww. ustawy:

Stosownie do art. 61³ ww. ustawy:

Jak stanowi art. 61⁴ ww. ustawy:

Prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie zatem przysługiwało jedynie temu z rodziców, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. W konsekwencji, aby skorzystać z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 4 i ust. 4c, należy mieć ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dziecko (dzieci).

Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Powyższe stanowisko potwierdza prawomocny wyrok WSA w Warszawie z 8 grudnia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 1180/21, w którym Sąd w odniesieniu do art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdził, że:

W prawomocnym wyroku z 24 listopada 2021 r., sygn. akt I SA/Po 470/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził, że:

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w latach 2019-2023 nie można uznać Pana za „osobę samotnie wychowującą dziecko” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie przysługuje Panu prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za ten okres. Preferencja ta uzależniona jest bowiem – jak już wcześniej wyjaśniono – również od stanu cywilnego rodzica, starającego się o status osoby samotnie wychowującej dziecko. Jak wskazano we wniosku i jego uzupełnieniu, w latach 2019-2023 r. był Pan w związku małżeńskim, nie została orzeczona przez sąd między Panem i Pana żoną separacja, a Pana żona nie została pozbawiona przez sąd praw rodzicielskich w stosunku do córki i nie odbywała kary pozbawienia wolności.

Podkreślić należy, że samo złożenie pozwu o rozwód nie pozwala na uznanie danej osoby za samotnie wychowującą dziecko, ponieważ status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie sądu o rozwiązaniu małżeństwa. Również separacja faktyczna (zerwanie więzi między stronami bez ingerencji sądu), która nie pociąga za sobą skutków prawnych, nie pozwala na uznanie danej osoby za samotnie wychowującą dziecko, ponieważ to wyłącznie do separacji orzekanej przez sąd odnoszą się przepisy art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniając w kategorii osób uprawnionych do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko osobę, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Samo ograniczenie władzy rodzicielskiej małżonkowi przez sąd również nie pozwala na uznanie danej osoby za samotnie wychowującą dziecko z uwagi na fakt, że przepisy art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią o możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów m.in. w przypadku osoby, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich – a zatem samo ograniczenie władzy rodzicielskiej małżonka przez sąd jest niewystarczające dla skorzystania z ww. preferencji podatkowej.

Fakt, że w latach 2019-2023 ponosił Pan koszty utrzymania córki i wychowuje ją Pan samodzielnie, tj. bez udziału Pana żony, nie pozwala na uznanie Pana za osobę samotnie wychowującą dziecko, o której mowa w art. 6 ust. 4 i 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie należy Pan do jednej z kategorii osób wymienionych w zamkniętym katalogu ustanowionym przez ustawodawcę w przywołanych wyżej przepisach art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, okoliczność, że w latach 2019-2023 formalnie był Pan żonaty,  nie została orzeczona przez sąd między Panem i Pana żoną separacja, a Pana żona nie została pozbawiona przez sąd praw rodzicielskich w stosunku do córki i nie odbywała kary pozbawienia wolności, wyklucza możliwość uznania, że przysługuje Panu prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko. W konsekwencji, z tego względu nie spełnił Pan warunków określonych w art. 6 ust. 4 oraz art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za lata 2019-2023.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Pana jako przepisy prawa podatkowego będące przedmiotem wniosku m.in. art. 27f ust. 2 pkt 1 i art. 27f ust. 2d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyjaśnić należy, że wskazane przepisy regulują kwestię ulgi na dziecko i tylko w tej kwestii mają zastosowanie. Niemniej jednak, jeszcze raz podkreślić należy, że w latach 2019-2023 nie był Pan osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów oraz osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

W konsekwencji, Pana stanowisko, w którym wskazał Pan, że ma Pan prawo do skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla samotnie wychowujących dziecko, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zastrzec należy, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie możliwości skorzystania przez Pana z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za lata 2019-2023 i nie odnosi się do możliwości skorzystania przez Pana z ulgi na dziecko, ponieważ kwestia ta nie była objęta sformułowanym przez Pana pytaniem i własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).