Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.49.2024.2.MF

Dotyczy ustalenia, czy wydatki poniesione w związku z realizacją zadań wynikających z ustawy o obronie ojczyzny, związanych z wykonywaniem czynności na rzecz osób objętych przydziałem organizacyjno-mobilizacyjnym - swoich pracowników, jak i osób, które nie są pracownikami Wnioskodawcy, w szczególności zwrot wydatków na dojazdy, utracone zarobki, organizacja szkoleń w zakresie obronności, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione w związku z realizacją zadań wynikających z ustawy o obronie ojczyzny, związanych z wykonywaniem czynności na rzecz osób objętych przydziałem organizacyjno-mobilizacyjnym - swoich pracowników, jak i osób, które nie są pracownikami Wnioskodawcy, w szczególności zwrot wydatków na dojazdy, utracone zarobki, organizacja szkoleń w zakresie obronności, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 13 marca 2024 r. (data wpływu do Organu 18 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, jako przedsiębiorca objęty jest obowiązkiem realizacji zadań z zakresu obronności państwa, które wynikają z Ustawy z 11 marca 2022 roku o obronie Ojczyzny oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 maja 2022 roku w sprawie sposobu i trybu nadawania przydziałów organizacyjno-mobilizacyjnych oraz sporządzania zapotrzebowania na uzupełnienie potrzeb jednostek przewidzianych do militaryzacji i zmilitaryzowanych (Dz.U.2022.1197).

Na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek dokonania czynności rekrutacyjnych na wypadek mobilizacji, które wcześniej należały do zadań Wojskowej Komisji Uzupełnień.

W celu realizacji zapotrzebowania rekrutacyjnego jednostka podlegająca obowiązkowi musi obsadzić osobowo stanowiska ujęte w etacie jednostki zmilitaryzowanej swoimi pracownikami lub na wypadek braku osób o odpowiednich kwalifikacjach zwrócić się o pomoc i wskazanie osób innych niż zatrudnione do (…). (…), na podstawie posiadanych danych, szuka odpowiednich osób w ewidencji wojskowej lub może zwrócić się do kierowników właściwych Urzędów Pracy o wskazanie osób spełniających warunki do nadania przydziału mobilizacyjnego. Kierownik jednostki przewidzianej do militaryzacji lub zmilitaryzowanej wspólnie z (…) dokonują ustalenia przeznaczenia osób do nadania przydziałów. Nadanie przydziału następuje poprzez tzw. kartę przydziału, która należy osobiście podpisać w jednostce zmilitaryzowanej - czyli w siedzibie przedsiębiorcy.

Koszty związane z realizacją zadań mobilizacyjnych, takiej jak koszty dojazdu i powrotu osób objętych przydziałem mobilizacyjnym, szkolenia, czy rekompensata za utracone zarobki, zgodnie z art. 6 ust. 1-3 ustawy o obronie Ojczyzny ponosi jednostka zmilitaryzowana, czyli przedsiębiorca. Z uwagi na to, że pracownicy Wnioskodawcy mają miejsce zamieszkania w całej Polsce, zwrot samych tylko kosztów dojazdu do jednostki przewidzianej do militaryzacji stanowi znaczny wydatek.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 13 marca 2024 r. wskazali Państwo, że wydatki o których mowa we wniosku, poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań wynikających z ustawy o obronie Ojczyzny, związane z wykonywaniem czynności na rzecz osób objętych przydziałem organizacyjno-mobilizacyjnym - swoich pracowników, jak i osób, które nie są pracownikami Wnioskodawcy, w szczególności zwrot wydatków na dojazdy, utracone zarobki oraz organizacja szkoleń w zakresie obronności nie będą Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób zwracane.

Pytanie

Czy wydatki poniesione w związku z realizacją zadań wynikających z ustawy o obronie ojczyzny, związanych z wykonywaniem czynności na rzecz osób objętych przydziałem organizacyjno-mobilizacyjnym - swoich pracowników, jak i osób, które nie są pracownikami Wnioskodawcy, w szczególności zwrot wydatków na dojazdy, utracone zarobki, organizacja szkoleń w zakresie obronności, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle bezwzględnego obowiązku realizacji zadań w zakresie militaryzacji, który został nałożony na Wnioskodawcę ustawą o obronie Ojczyzny wydatki poniesione w związku z realizacją tych zadań może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od tego, czy są to wydatki poniesione na rzecz swoich pracowników, czy osób które nie są pracownikami Wnioskodawcy.

Ustawa o obronie Ojczyzny określa m.in. zasady realizacji przez przedsiębiorców zadań na rzecz Sił Zbrojnych. W art. 7 ustawy o obronie Ojczyzny wskazano, że realizacja zadań z zakresu obronności państwa należy do wszystkich organów władzy i administracji rządowej oraz innych organów i instytucji państwowych, organów samorządu terytorialnego, przedsiębiorców, organizacji pozarządowych i innych podmiotów, a także do każdego obywatela, w zakresie określonym w ustawach.

Zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych, wydatki związane z realizacją zadań przedsiębiorstw państwowych w zakresie obronności kraju, wynikających z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 655 i 974) oraz z innych przepisów ustawowych, z wyjątkiem wydatków ponoszonych na podstawie odrębnych przepisów wydawanych przez Radę Ministrów z funduszu zadań wyodrębnionych, tworzonego ze środków budżetowych - obciążają koszty działalności przedsiębiorstw państwowych.

W art. 648 ust. 1 ustawy o obronie Ojczyzny określono zakres zadań realizowanych przez przedsiębiorców na rzecz Sił Zbrojnych. Z przepisu tego wynika, że zadania realizowane przez przedsiębiorców na rzecz Sił Zbrojnych obejmują:

1) wykonywanie produkcji, napraw lub świadczenie usług na rzecz Sił Zbrojnych w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa państwa lub w czasie wojny;

2) utrzymywanie w czasie pokoju mocy produkcyjnych, naprawczych lub usługowych niezbędnych do realizacji zadań, o których mowa w pkt 1;

3) militaryzację;

4) ochronę obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa lub obronności państwa;

5) inne zadania realizowane na rzecz Sił Zbrojnych i wojsk sojuszniczych.

Ponadto, jak wynika z art. 659 ust. 1 powyższej ustawy, przedsiębiorcy, na których nałożono zadania obronne na rzecz Sił Zbrojnych, o których mowa w art. 648 ust. 1 pkt 1 i 2, mogą ubiegać się o sfinansowanie, związanych z realizacją tych zadań, kosztów utrzymywania mocy produkcyjnych, naprawczych lub usługowych do realizacji zadań związanych z produkcją, naprawą lub usługą na rzecz Sił Zbrojnych.

Powyższe dotyczy tylko czynności wymienionych w pkt 1 i 2. Dofinansowanie nie obejmuje wydatków związanych z zadaniami realizowanymi przez przedsiębiorstwo. Poniesione przez Przedsiębiorstwo wydatki nie są mu w żaden sposób zwracane.

Zadania nałożone na Wnioskodawcę wynikają także z Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 maja 2022 roku w sprawie sposobu i trybu nadawania przydziałów organizacyjno-mobilizacyjnych oraz sporządzania zapotrzebowania na uzupełnienie potrzeb jednostek przewidzianych do militaryzacji i zmilitaryzowanych (Dz.U.2022.1197), zgodnie z którym przydział organizacyjno-mobilizacyjny, zwany dalej „przydziałem”, do jednostki przewidzianej do militaryzacji lub zmilitaryzowanej nadaje, w formie karty przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego, zwanej dalej „kartą przydziału”, oraz uchyla odpowiednio kierownik jednostki przewidzianej do militaryzacji lub kierownik jednostki zmilitaryzowanej.

Z definicji pojęcia „jednostka przewidziana do militaryzacji” wynika, że jest to podmiot lub przedsiębiorca, na które nałożono zadania na rzecz obronności lub bezpieczeństwa państwa oraz umieszczono w wykazie jednostek przewidzianych do militaryzacji prowadzonym przez Ministra Obrony Narodowej (art. 2 pkt 11 ww. ustawy), a z art. 603 ust. 2 ustawy o obronie Ojczyzny wynika, że przygotowania jednostek przewidzianych do militaryzacji do realizacji zadań są finansowane ze środków własnych tych jednostek.

Taką jednostką, przewidzianą do militaryzacji jest właśnie Wnioskodawca.

Ustawa o obronie Ojczyzny nakłada zatem na określone przedsiębiorstwa obowiązek realizacji zadań na rzecz Sił Zbrojnych RP. Wiąże się to z dodatkowym obowiązkami nałożonym na przedsiębiorstwo, np. wydatkami na organizację szkoleń w zakresie obronności dla osób związanych z przydziałem mobilizacyjnym, będących pracownikami firmy, jak i osób niebędących jej pracownikami. W związku z realizacją tych zadań, Wnioskodawca pokrywa tym osobom również zwrot kosztów dojazdu, który często jest znacznym wydatkiem, z uwagi na to, że osoby te, w tym pracownicy Wnioskodawcy, mają miejsca zamieszkania w całej Polsce.

Odnosząc się do kwestii podatkowych, należy wskazać, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z powszechnie przyjętym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi spełniać następujące warunki:

- zostać poniesiony przez podatnika,

- być definitywny,

- pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów,

- zostać właściwe udokumentowany,

- nie znajdować się w katalogu wydatków z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Wydatki poniesione w związku z realizacją zadań jako jednostka przewidziana do militaryzacji, wynikających z ustawy o obronie Ojczyny np. szkolenie, zwrot kosztów dojazdu pracowników Wnioskodawcy, jak i osób niebędących pracownikami, ale które otrzymały przydział organizacyjno-mobilizacyjny, zostały poniesione przez podatnika i są definitywne. Pozostają one w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością, gdyż w przeciwnym razie Wnioskodawca, jako przedsiębiorca nie uzyskałby statusu jednostki przewidzianej do militaryzacji.

Wydatek jest właściwie udokumentowany i nie znajduje się w katalogu wyłączeń w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnośnie warunku poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, to należy wskazać, iż działania podejmowane w ramach realizacji zadań związanych z militaryzacją, realizują interes społeczny przejawiający się w budowaniu poczucia bezpieczeństwa wśród społeczeństwa, poprzez zwiększenie świadomości społecznej w dziedzinie obronności państwa, budowanie indywidualnego poczucia bezpieczeństwa, kształtowanie postaw obronnych, rozwijanie poczucia przynależności państwowej i budowanie powszechnej gotowości do obrony terytorium kraju. Wsparcie działań w zakresie militaryzacji, w tym szkolenia pracowników i osób, które otrzymały przydział organizacyjno-mobilizacyjny wpływa na postrzeganie przedsiębiorstwa jako podmiotu dbającego o bezpieczeństwo wszystkich obywateli. Wszystkie te działania niewątpliwie wpływają na budowę przez Wnioskodawcę wizerunku odpowiedzialnego przedsiębiorcy i przekładają się ogólnie na prowadzoną działalność.

Wydatki te należy zatem uznać za wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, tak jak wydatki w zakresie BHP, p.poż, czy ochrony środowiska, które są nałożone innymi ustawami, co upoważnia do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Należy zatem uznać te wydatki, jako wydatki służące zabezpieczeniu źródła przychodów, gdyż są poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne jego funkcjonowanie.

Z uwagi na spełnienie warunków o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wydatki poniesione na realizację zadań nałożonych na przedsiębiorcę ustawą o obronie Ojczyzny stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje, więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 maja 2022 r. w sprawie sposobu i trybu nadawania przydziałów organizacyjno-mobilizacyjnych oraz sporządzania zapotrzebowania na uzupełnienie potrzeb jednostek przewidzianych do militaryzacji i zmilitaryzowanych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1197):

Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2305):

Stosownie do art. 7 ustawy o obronie Ojczyzny:

W myśl art. 6 ustawy o obronie Ojczyzny:

 1. Osoby podlegające obowiązkowi obrony są obowiązane do osobistego stawienia się na wezwanie właściwych organów w sprawach dotyczących tego obowiązku.

 2. Pracownikom oraz osobom zatrudnionym na podstawie umowy cywilnoprawnej, wezwanym do osobistego stawienia się przed właściwy organ w sprawach dotyczących obowiązku obrony, którzy nie otrzymali wynagrodzenia za czas opuszczony z powodu wezwania, przysługuje, na ich żądanie, zryczałtowana rekompensata za utracone zarobki. Rekompensata przysługuje za każdy dzień w wysokości 1/30 minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalanego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. z 2020 r. poz. 2207). Rekompensatę wypłaca organ wzywający na podstawie zaświadczeń wydanych przez pracodawców.

 3. Osobom wezwanym przez właściwy organ do osobistego stawienia się w sprawach dotyczących obowiązku obrony przysługuje, na ich żądanie, zwrot kosztów przejazdu do miejsca stawienia się i powrotu do miejsca pobytu stałego albo pobytu czasowego trwającego ponad 3 miesiące. Koszty te organ wzywający zwraca na podstawie udokumentowanego oświadczenia osoby wezwanej, według zasad określonych w przepisach tytułu III działu 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1125).

Stosownie do art. 10 ustawy z 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1439):

W myśl art. 648 ust. 1 ustawy o obronie Ojczyzny:

Zadania realizowane przez przedsiębiorców na rzecz Sił Zbrojnych obejmują:

1) wykonywanie produkcji, napraw lub świadczenie usług na rzecz Sił Zbrojnych w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa państwa lub w czasie wojny;

2) utrzymywanie w czasie pokoju mocy produkcyjnych, naprawczych lub usługowych niezbędnych do realizacji zadań, o których mowa w pkt 1;

3) militaryzację;

4) ochronę obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa lub obronności państwa;

5) inne zadania realizowane na rzecz Sił Zbrojnych i wojsk sojuszniczych.

Stosownie do art. 659 ust. 1 ustawy o obronie Ojczyzny:

Zgodnie z art. 603 ust. 1 i 2 ustawy o obronie Ojczyzny:

 1. Jednostki przewidziane do militaryzacji w sprawach przygotowania do objęcia militaryzacją podlegają Prezesowi Rady Ministrów, właściwym ministrom ze względu na przedmiot ich działania lub wojewodom właściwym ze względu na miejsce realizacji zadań przez jednostkę przewidzianą do militaryzacji, centralnym organom administracji rządowej, kierownikowi urzędu centralnego albo Prezesowi Narodowego Banku Polskiego.

 2. Przygotowania jednostek przewidzianych do militaryzacji do realizacji zadań są finansowane ze środków własnych tych jednostek.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy wydatki poniesione w związku z realizacją zadań wynikających z ustawy o obronie ojczyzny, związanych z wykonywaniem czynności na rzecz osób objętych przydziałem organizacyjno-mobilizacyjnym - swoich pracowników, jak i osób, które nie są pracownikami Wnioskodawcy, w szczególności zwrot wydatków na dojazdy, utracone zarobki, organizacja szkoleń w zakresie obronności, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w złożonym wniosku Wnioskodawca wykazał iż ww. wydatki służą zabezpieczeniu źródła przychodów, gdyż są poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne jego funkcjonowanie.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego bowiem wynika, iż na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek dokonania czynności rekrutacyjnych na wypadek mobilizacji, które wcześniej należały do zadań (…). W celu realizacji zapotrzebowania rekrutacyjnego jednostka podlegająca obowiązkowi musi obsadzić osobowo stanowiska ujęte w etacie jednostki zmilitaryzowanej swoimi pracownikami lub na wypadek braku osób o odpowiednich kwalifikacjach zwrócić się o pomoc i wskazanie osób innych niż zatrudnione do (…). (…), na podstawie posiadanych danych, szuka odpowiednich osób w ewidencji wojskowej lub może zwrócić się do kierowników właściwych Urzędów Pracy o wskazanie osób spełniających warunki do nadania przydziału mobilizacyjnego. Kierownik jednostki przewidzianej do militaryzacji lub zmilitaryzowanej wspólnie z (…) dokonują ustalenia przeznaczenia osób do nadania przydziałów. Nadanie przydziału następuje poprzez tzw. kartę przydziału, która należy osobiście podpisać w jednostce zmilitaryzowanej - czyli w siedzibie przedsiębiorcy. Koszty związane z realizacją zadań mobilizacyjnych, takiej jak koszty dojazdu i powrotu osób objętych przydziałem mobilizacyjnym, szkolenia, czy rekompensata za utracone zarobki, zgodnie z art. 6 ust. 1-3 ustawy o obronie Ojczyzny ponosi jednostka zmilitaryzowana, czyli przedsiębiorca.

W świetle powyższych wyjaśnień, stwierdzić należy, iż poniesione przez Państwa Przedsiębiorstwo ww. wydatki niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te spełniają podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie podlegają również wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 cyt. ustawy. Poniesione wydatki w szczególności zwrot wydatków na dojazdy, utracone zarobki, organizacja szkoleń w zakresie obronności, związane są z wykonywaniem czynności na rzecz osób objętych przydziałem organizacyjno-mobilizacyjnym - swoich pracowników, jak i osób, które nie są pracownikami Wnioskodawcy, realizowane są przez Wnioskodawcę jako zadania jednostki przewidzianej do militaryzacji, wynikają one z ustawy o obronie Ojczyzny oraz zostały poniesione przez podatnika i są definitywne. Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki nie są mu w żaden sposób zwracane. Pozostają one w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością, gdyż w przeciwnym razie Wnioskodawca, jako przedsiębiorca nie uzyskałby statusu jednostki przewidzianej do militaryzacji.

Zatem skoro konieczność ponoszenia przez Wnioskodawcę wskazanych we wniosku wydatków wynika wprost z przepisów ustawy o obronie Ojczyzny oraz powołanego Rozporządzenia Rady Ministrów, które nakładają na Wnioskodawcę – jako jednostkę przewidzianą do militaryzacji – obowiązki wykonywania zadań na rzecz sił zbrojnych RP, to wydatki te powinny stanowić koszty uzyskania przychodu. Jeśli ustawodawca wymaga ponoszenia określonych wydatków dotyczących realizacji zadań na rzecz obronności kraju oraz ich finansowania ze środków własnych podatnika, wydatki takie powinny zostać uwzględnione przy ustalaniu faktycznego dochodu tego podatnika.

W konsekwencji Państwa stanowisko, iż wydatki poniesione w związku z realizacją zadań wynikających z ustawy o obronie ojczyzny, związane z wykonywaniem czynności na rzecz osób objętych przydziałem organizacyjno-mobilizacyjnym - swoich pracowników, jak i osób, które nie są pracownikami Wnioskodawcy, w szczególności zwrot wydatków na dojazdy, utracone zarobki, organizacja szkoleń w zakresie obronności, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zastrzec należy, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie wydatków do poniesienia których Wnioskodawca został zobowiązany powołanymi we wniosku przepisami ustawy o obronie Ojczyzny oraz Rozporządzenia Rady Ministrów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).