Interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.152.2024.2.LM

Skutki podatkowe w związku ze sprzedażą w drodze postępowania egzekucyjnego Nieruchomości, która składa się z działki gruntu w prawie użytkowania wieczystego do nieruchomości gruntowej o powierzchni (…) m² wraz z prawem własności do budynku usługowego stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 14 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych w związku ze sprzedażą w drodze postępowania egzekucyjnego Nieruchomości,która składa się z działki gruntu w prawie użytkowania wieczystego do nieruchomości gruntowej o powierzchni (…) m² wraz z prawem własności do budynku usługowego stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 kwietnia 2024 r. (wpływ 17 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądu Rejonowego w (…) prowadzi egzekucję z nieruchomości położonej w (…) przy ul. (…) objętej księgą wieczystą w Sądzie Rejonowym w (…). Właścicielem jest Dłużnik T. Z. zam. ul. (…).

Przedmiot sprzedaży egzekucyjnej.

Nieruchomość jest prawem użytkowania wieczystego do nieruchomości gruntowej o powierzchni (…) m² wraz z posadowionym prawem własności do budynku usługowego stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności.

Dłużnik T. Z. nabył przedmiotową nieruchomość w sposób następujący:

1.udział w wysokości ¼ własności nabył w spadku na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z (…) 2013 r. akt notarialny (…),

2.udział w wysokości ¾ własności nabył na podstawie umowy darowizny z (…) 2022 r. akt notarialny (…).

Wobec powyższego T. Z. stał się właścicielem całej nieruchomości. Dłużnik T. Z. wykorzystywał i wykorzystuje przedmiotową nieruchomość do celów osobistych, nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej z wykorzystaniem przedmiotowej nieruchomości.

Nieruchomość wykorzystywał zbywca (ojczym) który w 2013 r. zlikwidował działalność gospodarczą, a nieruchomość przeznaczył na cele osobiste.

Zbywca – darczyńca B. Z. z tytułu likwidacji działalności gospodarczej nie dokonał korekty podatku naliczonego w kwocie (…) zł dotyczącej nabycia towarów i usług związanych z adaptacją w 2009 r. nieruchomości usytuowanej w (…) przy ul. (…) tj. przedmiotowej nieruchomości. Urząd Skarbowy w (…) na podstawie upoważnienia do kontroli nr (…) wszczął kontrolę podatkową w zakresie podatku VAT za miesiąc kwiecień 2013 r.

W konsekwencji Naczelnik Urzędu Skarbowego w (…) stwierdził, że podatnik B. Z. nie dokonał korekty podatku naliczonego w kwocie (…) zł dotyczącej nabycia towarów i usług związanych z adaptacją w 2009 r. nieruchomości usytuowanej w (…) przy ul. (…) i dokonał zabezpieczenia przedmiotowej kwoty na tej nieruchomości. D-d: Decyzja o zabezpieczeniu na majątku podatnika z dnia (…) 2013 r.

Wobec powyższego obecny właściciel Dłużnik T. Z. nabył nieruchomość z tzw. Hipoteką rzeczową tj. zadłużeniem zbywcy.

Nieruchomość nie była u Dłużnika przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Nieruchomość od 2013 r. nie była wykorzystywana przez Dłużnika do działalności gospodarczej.

Dłużnik T. Z. od momentu wejścia w posiadanie przedmiotowej nieruchomości nie dokonywał nakładów zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowej nieruchomości.

Nieruchomość była wykorzystywana do działalności opodatkowanej zbywcy B. Z.

Nabywca T. Z. nie wykorzystywał nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej. Nieruchomość w okresie posiadania przez Dłużnika T. Z. nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Dłużnikowi przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem Dłużnik nie prowadził żadnej działalności a transakcja nabycia (darowizna) była transakcją niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT .

Nieruchomość składa się z działki gruntu w prawie użytkowania wieczystego do nieruchomości gruntowej o powierzchni (…) m² wraz z prawem własności do budynku usługowego stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nieruchomość składa się z gruntu trwale zabudowanego budynkiem, brak jest działek nie zabudowanych. Zgodnie z protokołem opisu i oszacowania nieruchomości z 26 kwietnia 2022 r. na działce w prawie wieczystego użytkowania posadowiony jest jeden budynek usługowy stanowiący odrębny od gruntu przedmiot własności.

Przedmiotowy budynek znajdował się na działce (był posadowiony i ujawniony w księdze wieczystej w 2007 r.) już w momencie nabycia przez Dłużnika T. Z.

Dłużnikowi z tytułu nabycia nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Dłużnik rozpoczął wykorzystywanie przedmiotowej nieruchomości w ¼ w 2013 r. a pozostałej części tj. ¾ w 2022 r.

Rozpoczęcie wykorzystywania budynku na potrzeby własne rozpoczęło się co najmniej 2 lata przed planowana sprzedażą. Zbywca ponosił nakłady na nieruchomość do roku 2009 ( jak wskazano wyżej) nabywca nie ponosił nakładów na nieruchomość.

Pytania

1.Czy dokonując sprzedaży egzekucyjnej wskazanej wyżej nieruchomości stanowiącej prawo wieczystego użytkowania zabudowanej budynkiem usługowym położonej w (…) dla której SR w (…) prowadzi księgi wieczyste: (…) należy opodatkować je podatkiem od towarów i usług VAT ?

2.Czy w przypadku sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości która to sprzedaż korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT komornik ma obowiązek wystawienia faktury VAT w imieniu Dłużnika ?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 29a ust. 8 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej u. p. t. u , w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Jednak zasady tej nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Sprzedaż budynku wraz ze zbyciem prawa użytkowania wieczystego gruntu, z którymi jest on związany, jest zwolniona z opodatkowania gdy dla budynku spełnione będą warunki zwolnienia z VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a u. p. t. u.

Przedmiotowa działka gruntu została oddana w wieczyste użytkowanie 28 grudnia 1972 r. 14 listopada 2007 r. budynek został nabyty przez G. i B. Z. G. Z. zmarła 12 lutego 2013 r. Spadek po zmarłej otrzymali T. Z. i B. Z.

(...) 2022 r. B. Z. darował T. Z. udział w nieruchomości.

Powyższe wskazuje, że budynek istniał co najmniej od 2007 r. i był używany przez kolejnych właścicieli. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Dłużnika nabywcę T. Z., brak nakładów na nieruchomość skutkujących prawem do odliczenia podatku od towarów i usług powoduje, że sprzedaż budynku jak i wskazanego prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad.2

Czy w przypadku sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości która to sprzedaż korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT komornik ma obowiązek wystawienia faktury VAT w imieniu Dłużnika ?

Stosownie do art. 106c ustawy o VAT Faktury dokumentujące dokonanie dostawy towarów, o której mowa w art. 18 ustawy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

1.organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015, 1166 i 1342),

2.komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego

- jeżeli na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy związany z dostawą tych towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy Komornik stosownie do powyższego nie ma obowiązku wystawiania faktury z tytułu sprzedaży opisanej nieruchomości.

Art. 18. Płatnicy podatku

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479, ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Art. 106c. Faktura dokumentująca dostawę towarów, dokonywaną w trybie egzekucji

Faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

1)organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;

2)komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów tej ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym, komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno prawo użytkowania wieczystego jak również budynek spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana, jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymagana jest ocena każdorazowo odnosząca się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika że prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne przeciwko Dłużnikowi będącemu osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Przedmiotem sprzedaży egzekucyjnej jest Nieruchomość która składa się z działki gruntu w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej o powierzchni (…) m² wraz z prawem własności do budynku usługowego stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności.

Dłużnik nabył tę nieruchomość w sposób następujący:

1.udział w wysokości ¼ własności w spadku na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z (…) 2013 r.

2.udział w wysokości ¾ własności nabył na podstawie umowy darowizny z (…) 2022 r.

wobec tego Dłużnik stał się właścicielem całej nieruchomości.

Dłużnik wykorzystywał i wykorzystuje przedmiotową nieruchomość do celów osobistych, nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej z wykorzystaniem przedmiotowej nieruchomości. Nieruchomość nie była u Dłużnika przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Dłużnik od momentu wejścia w posiadanie przedmiotowej nieruchomości nie dokonywał nakładów zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowej nieruchomości.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy dokonując sprzedaży egzekucyjnej wskazanej wyżej nieruchomości stanowiącej prawo wieczystego użytkowania zabudowanej budynkiem usługowym należy opodatkować je podatkiem od towarów i usług VAT, oraz czy w przypadku sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości która to sprzedaż korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT komornik ma obowiązek wystawienia faktury VAT w imieniu Dłużnika.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do planowanej czynności sprzedaży egzekucyjnej Nieruchomości Dłużnik będzie spełniał przesłanki do uznania Go za podatnika podatku od towarów i usług.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów prawa, nie można uznać Dłużnika za podatnika podatku VAT, bowiem jak wskazano w opisie sprawy Dłużnik nie prowadzi działalności gospodarczej w której wykorzystywałby Nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży egzekucyjnej. Nieruchomość też nie jest przedmiotem dzierżawy, umów najmu czy umów o podobnym charakterze. Ponadto ww. Nieruchomość została nabyta w drodze spadku i darowizny i jak Pan wskazał była wykorzystywana do celów osobistych Dłużnika. Zatem brak jest przesłanek by uznać Dłużnika w związku z tym za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem licytacyjna sprzedaż Nieruchomościktóra składa się z prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności do budynku usługowego stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, która była wykorzystywana do celów osobistych Dłużnika nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Dłużnika, które wykraczałoby poza ramy wykonywania prawa własności majątkiem prywatnym. Dłużnik w odniesieniu do Nieruchomości nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą, a dostawa jej będzie dokonywana w ramach majątku prywatnego.

Tym samym sprzedaż egzekucyjna Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji Komornik nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT z tytułu tej sprzedaży jak również do wystawienia faktury VAT.

Stanowisko Komornika uznaję za nieprawidłowe gdyż wskazał Pan, że transakcja sprzedaży Nieruchomości w drodze egzekucji będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i w związku z tym Komornik nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT z tytułu tej transakcji.

Tym samym Pana stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).