Interpretacja indywidualna z dnia 7 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.157.2024.2.RG

Zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 119 lit. c ustawy świadczonych przez Wnioskodawcę usług ratownictwa wodnego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 119 lit. c ustawy świadczonych przez Pana usług ratownictwa wodnego.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 kwietnia 2024 r. (data wpływu 29 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, który prowadzi działalność w zakresie ratownictwa wodnego. Nie jest zgłoszony do podatku VAT jako czynny podatnik. Jednak przekroczenie kwoty limitu zwolnienia z VAT może nastąpić w bieżącym roku.

Wnioskodawca ma podpisaną umowę z hotelem wypoczynkowym na usługę kompleksowego zabezpieczenia ratowniczego basenu wewnętrznego i zewnętrznego na terenie hotelu. Umowa dotyczy wyłącznie świadczenia usług ratownictwa wodnego bez jakichkolwiek dodatkowych usług.

Wnioskodawca usługi wykonuje osobiście oraz zatrudnia innych ratowników.

Wnioskodawca posiada kwalifikacje i wszystkie uprawnienia niezbędne do udzielania świadczeń ratowniczych w zakresie ratownictwa wodnego. Posiada aktualne uprawnienia ratownika wodnego, posiada aktualne zaświadczenie o zdaniu egzaminu potwierdzającego posiadanie tytułu ratowania w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Posiada również tytuł instruktora dyscypliny sportu - pływanie. Jest to pakiet niezbędny do wykonywania pracy w charakterze ratownika wodnego.

Wszyscy zatrudnieni ratownicy posiadają aktualne uprawnienia do wykonywania usług ratownictwa wodnego. Ratownicy zatrudniani są na podstawie umów cywilnoprawnych typu umowa - zlecenie.

Wszyscy muszą mieć uprawnienia takie same jak właściciel. Czyli wszyscy posiadają aktualne pakiety kwalifikacji niezbędne do wykonywania pracy w charakterze ratownika wodnego.

Praca wnioskodawcy jako ratownika wodnego i jego kadry ratowniczej polega na obserwacji i podejmowania działań ratowniczych, zapobiegania sytuacjom zagrożenia życia osób korzystających z basenu. Udzielania pomocy osobom korzystającym z basenów. Jak również udzielania pomocy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy np.: zabezpieczenie urazów, krwotoków i innych stanów zagrażających np.: podawanie tlenu czy resuscytacja i defibrylacja. Ewentualną ewakuację z miejsca zdarzenia osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Wnioskodawca świadczy swoje usługi dla prywatnego hotelu wypoczynkowego. Hotel nie świadczy usług medycznych.

Na pytania Organu:

1.Czy Pan oraz zatrudnieni przez Pana ratownicy posiadacie zaświadczenia /certyfikaty w zakresie Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy?

2.Czy usługi ratownictwa wodnego wykonywane przez Pana i zatrudnionych przez Pana ratowników, stanowią usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia?

3.Jeśli odpowiedź na pytanie nr 2 jest pozytywna, to należy szczegółowo opisać na czym ta profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia polega (w czym się przejawia).

4.Czy usługi ratownictwa wodnego wykonywane przez Pana i zatrudnionych przez Pana ratowników świadczone są w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej? Jeśli tak, należy wskazać przepisy na podstawie których Pan i zatrudnieni przez Pana pracownicy są uprawnieni do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Odpowiedział Pan:

1.Tak, wnioskodawca posiada zaświadczenie o zdaniu egzaminu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Wszyscy zatrudnieni przez wnioskodawcę ratownicy posiadają ważne zaświadczenia z zakresu kwalifikowanej pierwszej Pomocy.

2.Tak, działania ratownictwa wodnego są pierwszą linią opieki przed przyjęciem poszkodowanego przez służby medyczne. Od sprawności, dokładności i wiedzy fachowej z zakresu ratownictwa zależy często życie poszkodowanego.

W przypadku wystąpienia zagrożenia życia na terenie nadzorowanym przez ratowników to ratownicy wodni udzielają pierwszej pomocy. W momencie zatrzymania krążenia jako pierwsi przystępują do czynności resuscytacyjnych. Obserwacja, odpowiednia reakcja i szybkie oraz fachowe podjęcie pomocy poszkodowanym stanowi zapobiegnięcie ( profilaktykę) przez powikłaniami i komplikacjami zdrowotnymi. Nie mówiąc już o ratowaniu życia tonącym, czy powstałych krwotokach i urazach kończyn. Obowiązkiem ratownika jest utrzymanie poszkodowanego w jak najlepszym stanie do czasu przyjazdu wyspecjalizowanych służb medycznych.

Zatrudnieni ratownicy wykonują identyczne jak właściciel działania i czynności z zakresu ratownictwa. Udzielają pierwszej pomocy poszkodowanym osobom.

Od sprawności dokładności i ich wiedzy fachowej z zakresu ratownictwa zależy często życie poszkodowanego.

W przypadku wystąpienia zagrożenia życia na terenie nadzorowanym przez ratowników to ratownicy wodni udzielają pierwszej pomocy. W momencie zatrzymania krążenia jako pierwsi przystępują do czynności resuscytacyjnych. Obserwacja, odpowiednia reakcja i szybkie oraz fachowe podjęcie pomocy poszkodowanym stanowi zapobiegnięcie (profilaktykę) przed powikłaniami i komplikacjami zdrowotnymi. Nie mówiąc już o ratowaniu życia tonącym, czy powstałych krwotokach i urazach kończyn. Obowiązkiem ratownika jest utrzymanie poszkodowanego w jak najlepszym stanie do czasu przyjazdu wyspecjalizowanych służb medycznych.

3.W przypadku zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego na obiekcie wodnym, ratownicy jako pierwsi podejmują działania udzielenia poszkodowanemu pierwszej pomocy, przed przyjazdem wyspecjalizowanych służb medycznych. Ratownik musi określić przyczynę powstania zagrożenia i podjąć odpowiednie działania w celu ratowania życia poszkodowanemu.

Np. w przypadku zatrzymania krążenia podjąć działania resuscytacji, odpowiednio ułożyć i zabezpieczyć poszkodowanego. W przypadku podtopienia natychmiast przystąpić do działań przywracających oddech i przytomność.

W przypadku urazów kończyn, zabezpieczają kończyny do transportu, czy też po prostu zabezpieczają skaleczenia i urazy.

Ratownicy wyposażeni są w sprzęt medyczny między innymi np. do podawania tlenu. Ratownicy przechodzą szkolenia z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy i to między innymi od ich działania, wiedzy i umiejętności zależy stan poszkodowanego. Należy również wskazać, że w ustawie o Państwowym Ratownictwie Medycznym, w art. 15 ust. 1, pkt 6 jest wskazanie, że osoby uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego są jednostkami współpracującymi z systemem ratownictwa medycznego. I przechodzą obowiązkowe szkolenie medyczne.

4.Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 15 listopada 2012 roku IPPP1/443-755/12-3/EK, uznał, że ratownik świadczący usługi ratownictwa wodnego na basenie, posiadający certyfikat kwalifikacji Pierwszej Pomocy spełnia definicję osoby wykonującej zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej, należy więc uznać, że zarówno wnioskodawca jak i jego pracownicy posiadający certyfikaty odbycia szkoleń w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy spełniają wymogi zawodu medycznego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r o działalności leczniczej. Należy zwrócić uwagę, że podobne stanowisko wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Podatkowej w interpretacji z dnia 16 grudnia 2022 r. 0112-KDIL1-1.4012.527.2022.2.WK.

Na podstawie art. 14 ustawy o państwowym ratownictwie medycznym, ratownik wodny świadczący usługi ratownicze, posiadający certyfikat pierwszej pomocy wydany na podstawie przepisów o ratownictwie medycznym spełnia definicję osoby wykonującej zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej.

Dlatego też zarówno działania wnioskodawcy jak i działania zatrudnionych przez niego ratowników spełniają definicję udzielania świadczeń zdrowotnych.

Zarówno wnioskodawca jak i zatrudnieni przez niego ratownicy posiadają identyczne uprawnienia i certyfikaty, czyli: posiadają ważne zaświadczenia o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zaświadczenia o ukończenie szkolenia dla ratowników wodnych i inne certyfikaty niezbędne do uzyskania licencji ratownika wodnego a ich działania w zakresie ratownictwa wypełnia wymogi zawodu medycznego.

Pytanie

Czy świadczone przez Pana usługi ratownictwa wodnego będą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy od towarów i usług:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

a)lekarza i lekarza dentysty,

b)pielęgniarki i położnej,

c)medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 633 i 655),

d)psychologa.

Zatem przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 633 z późn. zm.): określenie osoba wykonująca zawód medyczny oznacza osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy:

Określenie świadczenie zdrowotne oznacza działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Według art. 3 ust. 1 cyt. wyżej ustawy: działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej:

Podmiotami leczniczymi są przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 i 2105 oraz z 2022 r. poz. 24) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej - w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Precyzując natomiast czynności, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia, pojęcia te również należy interpretować z zastosowaniem wykładni językowej.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej:

Podmiotami leczniczymi są przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 i 2105 oraz z 2022 r. poz. 24) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej - w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Precyzując natomiast czynności, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia, pojęcia te również należy interpretować z zastosowaniem wykładni językowej.

„Profilaktyka” to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Zatem profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

„Zachowywanie” rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.

Interpretując słowo „ratowanie”, należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”.

„Ratować” to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.

Słowo „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Pojęcie „przywracanie zdrowia” oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.

W ustawie z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym określone zostały wymagania stawiane ratownikom medycznym.

W art. 15 ust. 1 pkt 6 tejże ustawy znalazł się zapis, że jednostkami współpracującymi z systemem ratownictwa są podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów ustawy z 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych.

Zgodnie z art. 15a ustawy z 11 sierpnia 2011 roku o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych ratownikiem wodnym może być osoba, która:

1)posiada wiedzę i umiejętności z zakresu ratownictwa wodnego i technik pływackich;

2)posiada co najmniej jedną z innych kwalifikacji przydatnych w ratownictwie wodnym, o którym mowa w art. 2 pkt 4, do prowadzenia działań ratowniczych wymienionych w art. 13;

3)spełnia wymagania określone w:

a)ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1720, 1733 i 2705) dla lekarza systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne i pielęgniarki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne realizujących doskonalenie zawodowe lub ratownika,

b)ustawie z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (Dz. U. poz. 2705) dla ratownika medycznego realizującego doskonalenie zawodowe;

4)jest zatrudniona lub pełni służbę w podmiocie uprawnionym do wykonywania ratownictwa wodnego lub jest członkiem tego podmiotu.

W art. 15 ust. 3 ustawy o ratownictwie medycznym znajduje się zapis, że jednostki współpracujące z systemem ( w tym ratownicy wodni) udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się z stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Ponieważ Wnioskodawca oraz jego pracownicy spełniają wszelkie wymogi stawiane przez ustawę o ratownictwie wodnym, a ich działania jako ratowników wodnych na ochranianych basenach mają za zadanie sprawowanie opieki służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu i poprawie zdrowia, co wyczerpuje zapisy art. 15 ust. 3 ustawy o ratownictwie medycznym, zdaniem Wnioskodawcy świadczone prze jego firmę usługi mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 2a ustawy:

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie podatkiem VAT niektórych czynności lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy:

Z powyższego wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki – służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę podmioty (lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarki, położne, psychologów i osoby świadczące powyższe usługi w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w ustawie o działalności leczniczej). Zatem powyższe zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Zwolnienie obejmuje bowiem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu (wyłącznie te, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia) przez określone osoby (podmioty).

Jednocześnie organ podatkowy zauważa, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia działalności leczniczej. Wobec powyższego, przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 991 ze zm.):

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy:

Według art. 3 ust. 1 cyt. wyżej ustawy:

Precyzując natomiast czynności, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia, pojęcia te również należy interpretować z zastosowaniem wykładni językowej.

„Profilaktyka” to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Zatem profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

„Zachowywanie” rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.

Interpretując słowo „ratowanie”, należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.

Słowo „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Pojęcie „przywracanie zdrowia” oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.

Poprawa to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Z kolei termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, zgodnie z wykładnią literalną, oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.

Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa medyczna podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.

Podkreślić należy, że przy konstruowaniu ww. przepisów określających zakres zwolnienia od podatku odstąpiono od identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Należy podkreślić, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) i c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, dalej: Dyrektywa 2006/112/WE Rady), zgodnie z którym:

W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak, w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, że:

Zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez Trybunał „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Margarete Unterpertinger vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbiter C-212/01, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przytoczone przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia, nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyżej powołanego wyroku w sprawie C-212/01.

W cyt. wyżej art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że zwolnienie dotyczy jedynie czynności „ściśle” związanych z podstawowymi usługami objętymi zwolnieniem, którym – jak wynika z powyższej analizy – powinien przyświecać cel terapeutyczny. W zakresie pojęcia „czynności ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną” powinny zatem mieścić się wyłącznie świadczenia, których realizacja jest niezbędna dla osiągnięcia celu terapeutycznego, opieki szpitalnej i medycznej.

Ponadto, jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie CopyGene A/S vs Skatteministeriet (C-262/08):

Z kolei z orzecznictwa polskich sądów administracyjnych (wyrok NSA z 27 września 2013 r., sygn. akt I FSK 1242/12) wynika, że:

W świetle powyższego stwierdzić należy, że zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują, nie mogą korzystać z przedmiotowego zwolnienia. W związku z tym, każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta.

Zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, że pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Odnosząc się do powołanego stanu sprawy wskazać należy, że wymagania jakie stawiane są ratownikom i ratownikom medycznym określone zostały w ustawie z 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1541 ze zm.).

Na mocy art. 13 ust. 1 ww. ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 14 ww. ustawy:

W myśl art. 15 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 714 ze zm.):

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych:

Na mocy art. 14 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych:

Uwzględniając art. 14 ustawy o państwowym ratownictwie medycznym należy wskazać, że ratownik świadczący usługi ratownicze, posiadający certyfikat kwalifikacji Pierwszej Pomocy wydany na podstawie ww. przepisów spełnia definicję osoby wykonującej zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Ratownik jest osobą uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie.

W rozpatrywanej sprawie Pana wątpliwości dotyczą kwestii zwolnienia od podatku świadczonych usług ratownictwa wodnego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan przedsiębiorcą, który prowadzi działalność w zakresie ratownictwa wodnego. Nie jest Pan zgłoszony do podatku VAT jako czynny podatnik, jednak przekroczenie kwoty limitu zwolnienia z VAT może nastąpić w bieżącym roku. Ma Pan podpisaną umowę z hotelem wypoczynkowym na usługę kompleksowego zabezpieczenia ratowniczego basenu wewnętrznego i zewnętrznego na terenie hotelu. Umowa dotyczy wyłącznie świadczenia usług ratownictwa wodnego bez jakichkolwiek dodatkowych usług. Usługi wykonuje Pan osobiście oraz zatrudnia innych ratowników. Ratownicy zatrudniani są na podstawie umów cywilnoprawnych typu umowa - zlecenie. Posiada Pan kwalifikacje i wszystkie uprawnienia niezbędne do udzielania świadczeń ratowniczych w zakresie ratownictwa wodnego. Posiada Pan aktualne uprawnienia ratownika wodnego, posiada aktualne zaświadczenie o zdaniu egzaminu potwierdzającego posiadanie tytułu ratowania w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Posiada Pan również tytuł instruktora dyscypliny sportu - pływanie. Jest to pakiet niezbędny do wykonywania pracy w charakterze ratownika wodnego. Wszyscy zatrudnieni ratownicy posiadają aktualne uprawnienia do wykonywania usług ratownictwa wodnego i wszyscy muszą mieć uprawnienia takie same jak właściciel, czyli wszyscy posiadają aktualne pakiety kwalifikacji niezbędne do wykonywania pracy w charakterze ratownika wodnego. Posiada Pan oraz wszyscy zatrudnieni przez Pana ratownicy zaświadczenie o zdaniu egzaminu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Na pytanie Organu, czy usługi ratownictwa wodnego wykonywane przez Pana i zatrudnionych przez Pana ratowników, stanowią usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia odpowiedział Pan m.in. że: Tak, działania ratownictwa wodnego są pierwszą linią opieki przed przyjęciem poszkodowanego przez służby medyczne. Od sprawności, dokładności i wiedzy fachowej z zakresu ratownictwa zależy często życie poszkodowanego. Zatrudnieni ratownicy wykonują identyczne jak właściciel działania i czynności z zakresu ratownictwa. Udzielają pierwszej pomocy poszkodowanym osobom. W przypadku zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego na obiekcie wodnym, ratownicy jako pierwsi podejmują działania udzielenia poszkodowanemu pierwszej pomocy, przed przyjazdem wyspecjalizowanych służb medycznych. Ratownik musi określić przyczynę powstania zagrożenia i podjąć odpowiednie działania w celu ratowania życia poszkodowanemu. Np. w przypadku zatrzymania krążenia podjąć działania resuscytacji, odpowiednio ułożyć i zabezpieczyć poszkodowanego. W przypadku podtopienia natychmiast przystąpić do działań przywracających oddech i przytomność. W przypadku urazów kończyn, zabezpieczają kończyny do transportu, czy też po prostu zabezpieczają skaleczenia i urazy. Ratownicy wyposażeni są w sprzęt medyczny między innymi np. do podawania tlenu. Ratownicy przechodzą szkolenia z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy i to między innymi od ich działania, wiedzy i umiejętności zależy stan poszkodowanego. Zarówno Wnioskodawca jak i zatrudnieni przez niego ratownicy posiadają identyczne uprawnienia i certyfikaty, czyli: posiadają ważne zaświadczenia o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zaświadczenia o ukończenie szkolenia dla ratowników wodnych i inne certyfikaty niezbędne do uzyskania licencji ratownika wodnego a ich działania w zakresie ratownictwa wypełniają wymogi zawodu medycznego.

Zatem świadczone przez Pana czynności z zakresu zabezpieczenia ratowniczego osób przebywających w środowisku wodnym polegające na sprawowaniu opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na zasadach określonych w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy, ponieważ spełniona została zarówno przesłanka podmiotowa, jak i przedmiotowa warunkujące zastosowanie ww. zwolnienia.

Ponadto, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż skoro zatrudnieni przez Pana ratownicy mają niezbędne kwalifikacje oraz certyfikaty kursu kwalifikowanej pierwszej pomocy zgodnie z ustawą o ratownictwie medycznym (jak wskazano we wniosku), a wykonywane przez nich czynności mają na celu opiekę ratowniczą w zakresie ochrony i ratowania zdrowia, to usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na zasadach określonych w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

Podsumowując, świadczone przez Pana usługi ratownictwa wodnego są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy.

W świetle powyższego Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. Tym samym, przyjęto jako element opisu sprawy Pana wskazanie, że zarówno wnioskodawca jak i jego pracownicy posiadający certyfikaty odbycia szkoleń w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy spełniają wymogi zawodu medycznego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r o działalności leczniczej. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji wskazuję, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).