Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 18 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.143.2024.1.PP

W części dotyczącej usług programistycznych Usługi podwykonawstwa nie będą stanowiły usług technicznych na gruncie UPO Polska-Malezja. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru WHT od tej części wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa. Wynagrodzenie za Usługi podwykonawstwa w części dotyczącej usług programistycznych będzie bowiem zwolnione z WHT w Polsce, gdyż będzie stanowiło zyski przedsiębiorstwa (Spółki malezyjskiej) opodatkowane na gruncie UPO Polska-Malezja wyłącznie w Malezji (kraju siedziby Spółki malezyjskiej).

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2024 roku wpłynął Państwa wniosek z 28 lutego 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

czy Wewnętrzne usługi programistyczne stanowią usługi, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka jest zobowiązana do realizacji obowiązków płatnika WHT określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w związku z wypłatą należności za Wewnętrzne usługi programistyczne na rzecz Spółki malezyjskiej,
czy Usługi podwykonawstwa będą stanowić usługi, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka będzie zobowiązana do realizacji obowiązków płatnika WHT określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej,
czy Usługi podwykonawstwa stanowią usługi, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT - czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2024 r., Spółka jako płatnik WHT przy dokonywaniu wypłat wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej (pod warunkiem posiadania przez Spółkę certyfikatu rezydencji Spółki malezyjskiej ważnego na moment wypłaty wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa):
nie będzie zobowiązana do poboru WHT w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej w części dotyczącej usług programistycznych;
będzie zobowiązana do poboru WHT w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej wyłącznie w części dotyczącej doradztwa w zakresie technologii informatycznych;
w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej w części dotyczącej doradztwa w zakresie technologii informatycznych będzie mogła zastosować stawkę 8% WHT wynikającą z art. 13 ust. 2 UPO Polska-Malezja.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka jest firmą specjalizującą się w świadczeniu usług z zakresu pełnego cyklu rozwoju oprogramowania - tj. opracowywania oprogramowania spełniającego wymagania klienta Spółki. W ramach swojej działalności, Spółka korzysta z usług informatycznych nabywanych od różnych usługodawców.

W związku z dynamicznym rozwojem działalności Wnioskodawcy, Wnioskodawca obecnie nabywa i planuje w przyszłości nabywać usługi („Usługi”) od spółki powiązanej z siedzibą w Malezji - (…) („Spółka malezyjska”), będącej podatnikiem podatku dochodowego w Malezji. Zakres Usług świadczonych przez Spółkę malezyjską obejmuje usługi programistyczne („Wewnętrzne usługi programistyczne”). Zakres Wewnętrznych usług programistycznych obejmuje opracowywanie (tworzenie), testowanie, wdrożenie oraz rozwijanie oprogramowania na wewnętrzne potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wewnętrzne usługi programistyczne są usługami, z których korzysta wyłącznie Wnioskodawca.

Spółka malezyjska będzie świadczyć na rzecz Spółki również usługi podwykonawstwa („Usługi podwykonawstwa”). Zakres czynności wchodzących w skład Usług podwykonawstwa będzie odpowiadał przedmiotowi działalności Wnioskodawcy i będzie obejmował następujące usługi:

opracowywanie (tworzenie), testowanie, wdrożenie oraz rozwijanie oprogramowania (usługi programistyczne); oraz
doradztwo w zakresie technologii informatycznych związane z wdrożeniem oprogramowania (usługi konsultingowe).

Usługi podwykonawstwa nabywane od Spółki malezyjskiej będą usługami o tożsamym zakresie do usług, które Spółka świadczy na rzecz swoich klientów. Głównym celem nabywania przez Spółkę Usług podwykonawstwa będzie wdrożenie danego oprogramowania u klienta Spółki (podmiotu trzeciego), zgodnie z jego potrzebami.

W ramach usług konsultingowych będących częścią Usług podwykonawstwa, Spółka malezyjska będzie przeprowadzać analizę potrzeb klienta Spółki. Spółka malezyjska zatrudnia specjalistów z obszarów biznesowych, w których działają klienci np. z dziedziny ubezpieczeń (Wnioskodawca świadczy usługi głownie na rzecz firm ubezpieczeniowych oraz innych z branży finansowej). Pracownicy Ci będą analizować model biznesowy, potrzeby i obecne rozwiązania informatyczne klienta. Aby móc prawidłowo wdrożyć oprogramowanie u swojego klienta, Spółka musi rozumieć czym dany klient Spółki się zajmuje, jak działa oraz jakie produkty oferuje swoim kontrahentom (np. usługi bankowe, usługi finansowe, leasing). W kolejnym etapie świadczenia usług przez Spółkę na rzecz klienta, w ramach usług konsultingowych zespół analityków przygotuje i potwierdzi wymagania dotyczące wdrożenia oprogramowania oraz dokumentację projektową, zawierającą opis najważniejszych zagadnień związanych z tym wdrożeniem.

Efekty prac powstające w związku z realizacją Usług podwykonawstwa nabywanych od Spółki malezyjskiej będą w każdym przypadku wykorzystywane wyłącznie przez klientów Spółki, a Spółka nie będzie wykorzystywać oprogramowania stworzonego w ramach Usług podwykonawstwa na własne potrzeby.

W ramach świadczenia Usług, dochodzi / dojdzie do niezbędnego dla realizacji celów świadczenia Usług transferu rezultatu Wewnętrznych usług programistycznych oraz Usług podwykonawstwa na rzecz Wnioskodawcy, tj. przekazania na rzecz Wnioskodawcy autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych powstałych w wyniku świadczenia Usług, w szczególności praw do utworów stanowiących program komputerowy powstałych w wyniku świadczenia Usług (kod źródłowy). Spółka malezyjska nie prowadzi i nie będzie prowadziła działalności w Rzeczypospolitej Polskiej poprzez położony na jej terytorium zagraniczny zakład, o którym mowa w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT. Ponadto, Spółka malezyjska posiada i będzie posiadać status rzeczywistego właściciela otrzymywanego od Wnioskodawcy wynagrodzenia z tytułu świadczenia Wewnętrznych usług programistycznych oraz Usług podwykonawstwa. Wnioskodawca zaznacza przy tym, że posiadanie przez Spółkę malezyjską statusu rzeczywistego właściciela tych należności nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie zastosowania regulacji dotyczących pobrania i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „WHT”) od dokonywanych oraz planowanych przez Wnioskodawcę wypłat należności na rzecz Spółki malezyjskiej.

Pytania

1)Czy Wewnętrzne usługi programistyczne stanowią usługi, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka jest zobowiązana do realizacji obowiązków płatnika WHT określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w związku z wypłatą należności za Wewnętrzne usługi programistyczne na rzecz Spółki malezyjskiej?

2)Czy Usługi podwykonawstwa będą stanowić usługi, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka będzie zobowiązana do realizacji obowiązków płatnika WHT określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej?

3)W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie 2 i uznania, że Usługi podwykonawstwa stanowią usługi, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT (z czym Wnioskodawca się nie zgadza) - czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2024 r., Spółka jako płatnik WHT przy dokonywaniu wypłat wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej (pod warunkiem posiadania przez Spółkę certyfikatu rezydencji Spółki malezyjskiej ważnego na moment wypłaty wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa):

nie będzie zobowiązana do poboru WHT w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej w części dotyczącej usług programistycznych;
będzie zobowiązana do poboru WHT w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej wyłącznie w części dotyczącej doradztwa w zakresie technologii informatycznych;
w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej w części dotyczącej doradztwa w zakresie technologii informatycznych będzie mogła zastosować stawkę 8% WHT wynikającą z art. 13 ust. 2 UPO Polska-Malezja?

Państwa stanowisko w sprawie

Pytanie 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Wewnętrzne usługi programistyczne nie stanowią usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do realizacji obowiązków płatnika WHT określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w związku z wypłatą należności za Wewnętrzne usługi programistyczne na rzecz Spółki malezyjskiej.

Pytanie 2

W ocenie Wnioskodawcy, Usługi podwykonawstwa jako kompleksowe usługi programistyczne nie będą stanowić usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do realizacji obowiązków płatnika WHT określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej.

Pytanie 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie 2 i uznania, że Usługi podwykonawstwa stanowią usługi, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT (z czym Wnioskodawca się nie zgadza) - w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2024 r., Spółka jako płatnik WHT przy dokonywaniu wypłat wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej (pod warunkiem posiadania przez Spółkę certyfikatu rezydencji Spółki malezyjskiej ważnego na moment wypłaty wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa):

nie będzie zobowiązana do poboru WHT w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej w części dotyczącej usług programistycznych;
będzie zobowiązana do poboru WHT w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej wyłącznie w części dotyczącej doradztwa w zakresie technologii informatycznych;
w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej w części dotyczącej doradztwa w zakresie technologii informatycznych będzie mogła zastosować stawkę 8% WHT wynikającą z art. 13 ust. 2 UPO Polska-Malezja.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań 1 i 2

Art. 3 ust. 2 ustawy o CIT przewiduje, że podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada ograniczonego obowiązku podatkowego). Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1-2a ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1)z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2)z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki należałoby ustalić, czy wynagrodzenie za Wewnętrzne usługi programistyczne oraz Usługi podwykonawstwa podlega WHT w Polsce - tj. czy Wewnętrzne usługi programistyczne oraz Usługi Podwykonawstwa:

zostały wprost wymienione w katalogu świadczeń z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT; lub też czy
stanowią świadczenia podobne do tych wprost wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Dopiero w przypadku uznania, że Wewnętrzne usługi programistyczne oraz Usługi podwykonawstwa zostały wprost wymienione w katalogu świadczeń z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, lub też że stanowią one świadczenia podobne do świadczeń wprost wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT - Spółka będzie zobowiązana do pełnienia funkcji płatnika WHT z tytułu wypłaty wynagrodzenia za Wewnętrzne usługi programistyczne oraz Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej.

1.Wewnętrzne usługi programistyczne

Jak zostało wskazane w opisie zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, zakres Wewnętrznych usług programistycznych obejmuje opracowywanie (tworzenie), testowanie, wdrożenie oraz rozwijanie oprogramowania na wewnętrzne potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wewnętrzne usługi programistyczne są usługami, z których korzysta wyłącznie Wnioskodawca.

Katalog usług niematerialnych objętych zakresem zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT ma charakter otwarty, co oznacza, że oprócz wprost wymienionych w tym przepisie świadczeń (doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń), opodatkowaniu u źródła podlegają także „świadczenia o podobnym charakterze”.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT wynika, że przychody z tytułu świadczenia usług programistycznych nie zostały wprost wymienione jako podlegające opodatkowaniu podatkiem u źródła. Należałoby zatem rozważyć, czy usługi te stanowią „świadczenia o podobnym charakterze” do świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Ustawa o CIT nie definiuje wyżej wskazanego pojęcia, w związku z czym zdaniem Wnioskodawcy należy posiłkować się stanowiskiem prezentowanym w doktrynie oraz praktyce organów podatkowych oraz sądów administracyjnych.

W szczególności, dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT jest objęte jego zakresem, decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w tym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych (por. m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 grudnia 2021 r., sygn. akt II FSK 841/19).

Podobnie, w interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.212.2022.1.JC) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane świadczenie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu WHT ma przede wszystkim charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń oraz zakres faktycznie wykonanych czynności.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, za "świadczenia o podobnym charakterze" należałoby uznać świadczenia których istota jest taka sama, jak świadczeń enumeratywnie wymienionych w art. 21 ust. 2a ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, usługi programistyczne nie posiadają cech charakterystycznych dla świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

W szczególności, nie ulega wątpliwości, że usługi programistyczne nie stanowią świadczeń podobnych do usług księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, usług rekrutacji pracowników oraz pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Usługi programistyczne nie mają bowiem cech wspólnych z tymi usługami, Usługi programistyczne nie stanowią również usług podobnych do:

usług przetwarzania danych, polegających na przechowywaniu i wykonywaniu działań (np. sortowania, zabezpieczenia) na otrzymywanych danych;
usług doradczych; zgodnie z internetowym słownikiem PWN (https://sjp.pwn.pl) pojęcie "doradztwo" oznacza "udzielanie fachowych porad".

Usługi programistyczne co do zasady mają charakter techniczny i polegają na wykorzystaniu nabytej wcześniej wiedzy do wytworzenia (wdrożenia) zamówionego przez klienta oprogramowania (lub jego części w postaci kodu źródłowego). Istota usług programistycznych jest zatem inna niż usług przetwarzania danych czy też usług doradczych.

Brak opodatkowania WHT usług programistycznych potwierdzają również liczne interpretacje indywidualne, m.in.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 grudnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.579.2023.1.MW;
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 lutego 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.279.2022.4.OK;
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 marca 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.15.2022.2.BJ;
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 października 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.223.2020.2.OK;
interpretacja indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.399.2019.4.SP;
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 sierpnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.164.2019.2.HK;
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 września 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.308.2019.2.JS.

Podsumowując, zdaniem Spółki Wewnętrzne usługi programistyczne nie podlegają opodatkowaniu WHT w Polsce. Usługi programistyczne pełnią bowiem odmienne funkcje oraz realizują inne podstawowe cele gospodarcze niż usługi wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

2.Usługi podwykonawstwa

Zgodnie z opisem zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, zakres czynności wchodzących w skład Usług podwykonawstwa odpowiada przedmiotowi działalności Wnioskodawcy i obejmuje następujące usługi:

opracowywanie (tworzenie), testowanie, wdrożenie oraz rozwijanie oprogramowania (usługi programistyczne); oraz
doradztwo w zakresie technologii informatycznych związane z wdrożeniem oprogramowania (usługi konsultingowe).

Należy zauważyć, że zasadniczym celem Usług podwykonawstwa które będą świadczone przez Spółkę malezyjską jest opracowanie oprogramowania dostosowanego do potrzeb ostatecznego klienta Spółki. Zakres nabywanych Usług podwykonawstwa będzie tożsamy z usługami, których odbiorcą będzie klient Spółki.

Usługi konsultingowe wchodzące w skład Usług podwykonawstwa mają zdaniem Wnioskodawcy charakter poboczny czy też pomocniczy, służący wyłącznie prawidłowemu wykonaniu usługi głównej - tj. usługi programistycznej. Usługi konsultingowe dotyczą bowiem wyłącznie wdrożenia oprogramowania, które tworzone jest w ramach Usług podwykonawstwa. W oderwaniu od usługi opracowywania (tworzenia), testowania oraz wdrożenia oprogramowania, usługi doradztwa w zakresie technologii informatycznych (tj. usługi konsultingowe) nie przedstawiałyby dla ostatecznego klienta (tj. klienta Spółki) wartości dodanej. Nie są one celem same w sobie. Jednocześnie, rozdzielanie Usług podwykonawstwa na poszczególne elementy (w szczególności na element doradczy oraz programistyczny) miałoby w ocenie Wnioskodawcy charakter sztuczny. Usługi konsultingowe wchodzące w skład Usług podwykonawstwa są bezpośrednio i nierozerwalne związane z usługami programistycznymi. Gdyby zakres Usług podwykonawstwa został ograniczony wyłącznie do usług konsultingowych i nie zawierał komponentu związanego z programowaniem, Spółka nie nabyłaby od Spółki malezyjskiej Usług podwykonawstwa gdyż jej klienci nie nabyliby od niej samej takich usług.

Zatem, Usługi podwykonawstwa, które będzie nabywać Wnioskodawca należałoby zdaniem Wnioskodawcy zakwalifikować jako jedną usługę (usługę kompleksową), w której świadczeniem głównym/zasadniczym będą usługi związane z opracowywaniem (tworzeniem), testowaniem oraz wdrożeniem oprogramowania (usługi programistyczne). Wszystkie komplementarne czy też pomocnicze świadczenia (usługi) wchodzące w skład Usług podwykonawstwa - takie jak usługi konsultingowe - należy w ocenie Wnioskodawcy kwalifikować dla celów WHT tak samo jak usługi programistyczne.

Możliwość zastosowania powyższej koncepcji „kompleksowości” usług na gruncie podatku u źródła została potwierdzona w praktyce polskich organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Tytułem przykładu, można wskazać na:

interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 stycznia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1 -1.4010.450.2020.2.NL, w której organ podatkowy zgodził się z podatnikiem, że: i) istnieje konieczność oceny, czy określone usługi mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT z perspektywy ich kompleksowości; ii) nie należy w sposób sztuczny dokonywać wydzielenia elementów charakterystycznych dla usług podlegających podatkiem u źródła (np. doradczych lub zarządczych), lecz należy również rozważyć, czy celowym byłoby nabycie usługi, gdyby jej zakres został częściowo ograniczony;
interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 listopada 2021 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.275.2021.2.OK, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe w całości stanowisko podatnika, zgodnie z którym jeśli w ramach jednego umówionego pomiędzy kontrahentami świadczenia głównego występuje wiele świadczeń o innym charakterze, ale jedno, część bądź wszystkie z tych dodatkowych świadczeń mają charakter uboczny i służą przede wszystkim należytemu spełnieniu świadczenia podstawowego, to wszystkie te świadczenia (usługi) należy kwalifikować dla celów podatku u źródła tak samo jak świadczenie główne;
interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 marca 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.15.2022.2.BJ, w której organ podatkowy potwierdził możliwość zastosowania koncepcji kompleksowości na gruncie podatku u źródła oraz za prawidłowe uznał stanowisko wyrażane we wniosku, zgodnie z którym brak jest opodatkowania polskim podatkiem u źródła kompleksowych usług informatycznych;
interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 stycznia 2023 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.641.2022.2.MT, w której organ podatkowy również zaakceptował zastosowanie koncepcji kompleksowości usług na gruncie podatku u źródła; w szczególności, organ podatkowy zgodził się z podatnikiem, że nie należy rozpatrywać usług pomocniczych do usługi głównej jako osobnych elementów, jeśli stanowią one wyłącznie dopełnienie usługi głównej i które to usługi pomocnicze same w sobie nie przyniosłyby żadnej korzyści odbiorcy usługi bez nabycia usługi głównej;
wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2021 r., sygn. akt II FSK 763/21 wydany na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z którym: "Dla celów podatkowych należy traktować analogicznie usługi, które same w sobie nie przedstawiają wartości ekonomicznej dla nabywcy, tj. są koniecznym uzupełnieniem usługi zasadniczej, bez której usługa podstawowa nie miałaby racji bytu lub pełnią funkcję pomocniczą wobec usługi podstawowej, tj. umożliwiają lub ułatwiają pełniejsze wykorzystanie usługi podstawowej. W konsekwencji, jakkolwiek realizowane jest więcej niż jedno świadczenie, usługi pomocnicze dzielą los podatkowy usługi podstawowej, ze względu na swoją służebną wobec niej rolę. Tym samym, w sytuacji gdy część świadczeń wchodzących w zakres nabywanych usług ma jedynie charakter pomocniczy względem świadczenia głównego i nie stanowią dla nabywcy celu samego w sobie, to nie należy ich rozpatrywać odrębnie.".

W konsekwencji, należności za Usługi podwykonawstwa będą stanowić zdaniem Wnioskodawcy należności z tytułu kompleksowych usług programistycznych.

Jednocześnie, tak jak wskazano powyżej, usługi programistyczne - które będą stanowić usługę główną świadczoną przez Spółkę malezyjską w ramach Usług podwykonawstwa - nie są w ocenie Wnioskodawcy objęte zakresem zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Są to bowiem usługi o innym charakterze (istocie) niż usługi wymienione w tym przepisie.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, Wewnętrzne usługi programistyczne oraz Usługi podwykonawstwa:

nie stanowią usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji
Spółka nie jest / nie będzie zobowiązana do realizacji obowiązków płatnika WHT określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w związku z wypłatą należności za Wewnętrzne usługi programistyczne oraz usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 3

Gdyby tut. Organ uznał, że Usługi podwykonawstwa będą podlegać opodatkowaniu WHT w Polsce, a w konsekwencji, że Spółka będzie zobowiązana do realizacji obowiązków płatnika WHT określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w związku z wypłatą wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa (z czym Wnioskodawca się nie zgadza), należałoby przeanalizować, jaka stawka WHT powinna znaleźć zastosowanie do wypłaty wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej. Przepisy art. 21 ust. 1 ustawy o CIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

1 stycznia 2024 r. weszła w życie UPO Polska-Malezja, która zastąpiła dotychczas obowiązującą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Malezją - tj. umowę między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Malezji o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisaną w Warszawie dnia 16 września 1977 r. (Dz. U. z 1979 r. nr 10, poz. 62).

Na podstawie art. 7 ust. 1 UPO Polska-Malezja, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jednocześnie, zgodnie z art. 13 ust. 1 UPO Polska-Malezja, opłaty za usługi techniczne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże, takie opłaty za usługi techniczne mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent opłat za usługi techniczne ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć ośmiu procent (8 %) kwoty opłat za usługi techniczne brutto (art. 13 ust. 2 UPO Polska-Malezja).

Określenie "opłaty za usługi techniczne" użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju płatności na rzecz jakiejkolwiek osoby, innej niż osoba zatrudniona przez osobę dokonującą płatności, w związku z jakimikolwiek usługami technicznymi, zarządczymi lub doradczymi (art. 13 ust. 3 UPO Polska-Malezja).

UPO Polska-Malezja nie definiuje znaczenia pojęcia „jakichkolwiek usług technicznych, zarządczych lub doradczych" z art. 13 ust. 3 UPO Polska-Malezja. Z zasady wyrażonej w art. 3 ust. 2 UPO Polska-Malezja wynika, że przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z treści kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane ma takie znaczenie, jakie w tym czasie ma ono według prawa tego Państwa dla celów podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa. Pojęcie usług technicznych nie zostało jednak zdefiniowane także w ustawie o CIT.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy niezbędne jest odwołanie się do znaczenia słownikowego tych pojęć. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (https:// sjp.pwn.pl/):

„zarządzać” oznacza wydać polecenie lub sprawować nad czymś zarząd,
„techniczny” to „odnoszący się do techniki jako dziedziny wiedzy”, „używany przy kreśleniu projektów maszyn, urządzeń, rozwiązań architektonicznych, planów, map itp.”,
„doradztwo” oznacza „udzielanie fachowych porad”.

W ocenie Spółki, Usługi podwykonawstwa, w części dotyczącej usług programistycznych, które Wnioskodawca zamierza nabywać od malezyjskiego podmiotu nie będą miały charakteru:

zarządczego, gdyż istota usług nie jest związana z usługami zarządzania. Spółka nie będzie także nabywać usług zarządzania przedsiębiorstwem lub jego częścią;
technicznego, ponieważ istotą usług programistycznych nie jest udostępnianie wiedzy technicznej ani specjalistycznej w określonych dziedzinach, w szczególności dotyczącej sposobów wykonania danego produktu bądź usługi, lecz wytworzenie oprogramowania. Świadczone usługi nie będą polegały też na przygotowywaniu projektów technicznych np. projektów maszyn, urządzeń, rozwiązań architektonicznych, map itp., a tym samym nie będą związane m.in. z maszynami czy też urządzeniami;
doradczego - w ramach świadczenia usług programistycznych, Spółka nie zamierza nabywać specjalistycznych porad udzielanych jej przez Spółkę malezyjską.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych na gruncie polsko-indyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Polsko-indyjska UPO w art. 13 ust. 1 - podobnie jak UPO Polska-Malezja - również przewiduje możliwość opodatkowania usług technicznych podatkiem u źródła. Definicja „usług technicznych” w polsko-indyjskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania także jest zbliżona do definicji usług technicznych z UPO Polska-Malezja - zgodnie bowiem z art. 13 ust. 4 ww. umowy, określenie „opłaty za usługi techniczne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju opłaty inne niż te wymienione w artykułach 15 i 16 będące wynagrodzeniem za usługi menadżerskie, techniczne lub doradcze, włącznie z dostarczaniem usług personelu technicznego lub innego personelu. Na gruncie ww. stanu faktycznego, w interpretacji indywidualnej z 7 stycznia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.520.2020.JKT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej za prawidłowe uznał stanowisko, zgodnie z którym usługi informatyczne (do których zaliczają się usługi programistyczne) na gruncie polsko-indyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowią zyski przedsiębiorstw (a nie opłaty za usługi techniczne).

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, w części dotyczącej usług programistycznych Usługi podwykonawstwa nie będą stanowiły usług technicznych na gruncie UPO Polska-Malezja. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru WHT od tej części wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa. Wynagrodzenie za Usługi podwykonawstwa w części dotyczącej usług programistycznych będzie bowiem zwolnione z WHT w Polsce, gdyż będzie stanowiło zyski przedsiębiorstwa (Spółki malezyjskiej) opodatkowane na gruncie UPO Polska-Malezja wyłącznie w Malezji (kraju siedziby Spółki malezyjskiej).

Jednocześnie, Usługi podwykonawstwa w części dotyczącej usług konsultingowych (tj. doradztwa w zakresie technologii informatycznych związanych z wdrożeniem oprogramowania), w ocenie Wnioskodawcy stanowiłyby usługi techniczne na gruncie UPO Polska-Malezja. Istotną cechą charakterystyczną tych usług jest bowiem udzielanie fachowych porad (tj. doradztwo), a zatem zgodnie z literalnym brzmieniem definicji „usług technicznych”, tego rodzaju usługi są objęte zakresem zastosowania art. 13 ust. 1 UPO Polska-Malezja. W stosunku do tej części wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa, Spółka będzie mogła jako płatnik WHT zastosować obniżoną stawkę 8% WHT wynikającą z art. 13 ust. 2 UPO Polska-Malezja (pod warunkiem posiadania przez Spółkę certyfikatu rezydencji Spółki malezyjskiej ważnego na moment wypłaty wynagrodzenia za Usługi podwykonawstwa).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań nr 1 i 2 odnośnie ustalenia:

czy Wewnętrzne usługi programistyczne stanowią usługi, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka jest zobowiązana do realizacji obowiązków płatnika WHT określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w związku z wypłatą należności za Wewnętrzne usługi programistyczne na rzecz Spółki malezyjskiej - jest prawidłowe,
czy Usługi podwykonawstwa będą stanowić usługi, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka będzie zobowiązana do realizacji obowiązków płatnika WHT określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w związku z wypłatą należności za Usługi podwykonawstwa na rzecz Spółki malezyjskiej - jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Z uwagi na fakt, że uzależnili Państwo odpowiedź na pytanie nr 3 od stanowiska Organu w zakresie pytania nr 2, tzn. oczekują Państwo odpowiedzi na pytanie nr 3 jedynie w sytuacji uznania Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 2 za nieprawidłowe, to w związku z tym, iż Organ ocenił stanowisko Spółki do pytania nr 2 za prawidłowe, odstąpiono od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 3.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis sprawy przedstawiony we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Obowiązki sprawozdawcze podatników – najważniejsze regulacje

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 18 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.143.2024.1.PP