Interpretacja indywidualna z dnia 23 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.137.2024.1.END

Czy Spółka dokonując odliczenia na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT jest (będzie) uprawniona do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na Roboty i inne Urządzenia wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed 1 stycznia 2022 r. i po 1 stycznia 2022 r., przez odliczenie od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej Robotów i innych Urządzeń w latach podatkowych 2022-2026, które nie były ujmowane w ciężar działalności zwolnionej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości odliczenia na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na Roboty i inne Urządzenia wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed 1 stycznia 2022 r. i po 1 stycznia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku CIT (…).

Na przestrzeni lat, Spółka konsekwentnie realizuje strategię umacniania swojej pozycję na rynku poprzez wprowadzanie najnowszych rozwiązań w zakresie produkcji. W tym celu, w związku z rozwojem działalności Spółka stale usprawnia i zamierza usprawniać również w przeszłości prowadzoną produkcję poprzez wprowadzanie innowacyjnych maszyn i urządzeń przemysłowych oraz urządzeń funkcjonalnie z nimi związanych (w tym robotów przemysłowych) służących robotyzacji i automatyzacji realizowanych procesów produkcyjnych.

W związku z powyższym, w prowadzonej działalności gospodarczej Spółka obecnie wykorzystuje i planuje wykorzystywać w przyszłości:

- środki trwałe, które spełniają definicję robotów przemysłowych, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz w art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT (dalej: „Roboty”),

- potencjalnie inne maszyny i urządzenia, rzeczy lub systemy, które odpowiadają treści art. 38eb ust. 2 pkt 1 lit b) - e) ustawy o CIT.

Dodatkowo, poza wydatkami na wartości niematerialne i prawne, stanowiące integralną część danego środka trwałego i ujęte w cenie nabycia środka trwałego, Spółka może ponieść w przyszłości odrębnie koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych, związanych z robotyzacją, zgodnie z definicją w art. 38eb ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT (dalej: „WNiP”). Nabyte wartości niematerialne i prawne będą spełniały przesłanki do uznania ich za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ustawy o CIT. Od wskazanych WNiP, Spółka będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych dla celów CIT.

W dalszej części niniejszego wniosku Roboty, maszyny i urządzenia peryferyjne do Robotów funkcjonalnie z nimi związane oraz inne maszyny, urządzenia, rzeczy i systemy, o których mowa powyżej, w tym ww. WNiP (tj. aktywa spełniające definicje z art. 38eb ust. 2 pkt 1 lit. a do e ustawy o CIT) są łącznie określane jako: „Roboty i inne Urządzenia”.

Część Robotów i innych Urządzeń wykorzystywanych obecnie przez Spółkę, została nabyta/wprowadzona do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2022 r. W każdym z przypadków objętych niniejszym wnioskiem Roboty i inne Urządzenia nabyte zostały fabrycznie nowe składniki majątkowe.

Roboty i inne Urządzenia stanowią lub mogą stanowić środki trwałe Spółki, o użyteczności ekonomicznej przekraczającej okres 1 roku. W takim przypadku Spółka dokonuje i będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej zakupionych Robotów i innych Urządzeń według właściwych stawek amortyzacji (amortyzacja liniowa lub degresywna), przewidzianych przepisami prawa, które stanowią i będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT. Spółka planuje również dokonywać takich odpisów w kolejnych latach, według przyjętej dla danego środka trwałego metody i stawki amortyzacji.

Przedmiotowe Roboty i inne Urządzenia to w szczególności: (…).

Roboty, do których odnosi się złożony wniosek spełniają wszystkie wymienione warunki, wynikające z art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, bowiem każdy z Robotów:

 a) jest (będzie) automatycznie sterowany, programowalny, wielozadaniowy i posiada co najmniej 3 stopnie swobody;

 b) posiada (będzie posiadał) właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne przeznaczone do zastosowań przemysłowych;

 c) wymienia (będzie wymieniał) dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

 d) jest (będzie) połączony z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

 e) jest (będzie) monitorowany za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

f) jest (będzie) zintegrowany z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym Spółki.

Spółka zaznacza, że wydatki na nabycie Robotów i innych Urządzeń oraz WNiP nie zostały Spółce zwrócone w jakikolwiek sposób. Spółka wskazuje, że warunek ten będzie również spełniony w odniesieniu do objętych niniejszym wnioskiem Robotów i innych urządzeń, które zostaną zakupione w przyszłości. Ponadto w stosunku do ww. kosztów nie są spełnione/nie zostaną spełnione negatywne przesłanki, o których mowa w art. 38eb ust. 5a ustawy o CIT, tj. negatywne przesłanki uniemożliwiające zastosowanie odliczenia uregulowanego w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT w ramach tzw. ulgi na robotyzację (dalej: „Ulga na robotyzację”).

Na dzień złożenia niniejszego wniosku, Spółka nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

Niezależnie, Spółka pragnie wskazać, iż do października 2023 roku prowadziła działalność na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej w oparciu o (…) decyzje o wsparciu, tj. (…).

Przedmiotowe decyzje zostały wygaszone przez Ministra Rozwoju i Technologii, na wniosek złożonych przez Spółkę wniosków w ramach: (…).

Pytanie

Czy Spółka dokonując odliczenia na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT jest (będzie) uprawniona do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na Roboty i inne Urządzenia wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed 1 stycznia 2022 r. i po 1 stycznia 2022 r., przez odliczenie od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej Robotów i innych Urządzeń w latach podatkowych 2022-2026, które nie były ujmowane w ciężar działalności zwolnionej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka dokonując odliczenia na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) jest (będzie) uprawniona do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na Roboty i inne Urządzenia wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed 1 stycznia 2022 r. i po 1 stycznia 2022 r., przez odliczenie od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej Robotów i innych Urządzeń w latach podatkowych 2022-2026, które nie były ujmowane w ciężar działalności zwolnionej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: „Ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Ulga na robotyzację została uregulowana w art. 38eb ustawy o CIT. Zgodnie z przepisem art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Stosownie natomiast do art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację uznaje się:

 1) koszty nabycia fabrycznie nowych:

 a. robotów przemysłowych,

 b. maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

 c. maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

 d. maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

 e. urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

 2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

 3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

 4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Na gruncie z art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT, przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

 1. wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

 2. jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

 3. jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

 4. jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

W myśl natomiast art. 38eb ust. 4 ustawy o CIT przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:

1) jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu;

2) pozycjonery jedno i wieloosiowe;

3) tory jezdne;

4) słupowysięgniki;

5) obrotniki;

6) nastawniki;

7) stacje czyszczące;

8) stacje automatycznego zładowania;

9) stacje załadowcze lub odbiorcze;

10) złącza kolizyjne;

11) efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:

 a. nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelniania, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania, wykonywania pomiarów,

 b. obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras, wyoblarek.

Jednocześnie, jak stanowi art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT, odliczenie w ramach ulgi na robotyzację ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Z kolei, zgodnie z art. 38eb ust. 6 ustawy o CIT, podatnik, który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne wymienione w ust. 2 pkt 1 i 2 przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f - przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1.

Jak wynika z treści art. 38eb ust. 7 ustawy o CIT, podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

Stosownie natomiast do art. 38eb ust. 8 ustawy o CIT, w zakresie nieuregulowanym art. 38eb ust. 1-7 ustawy o CIT, do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie.

Zgodnie zaś z wymienionym w treści ww. przepisu art. 18d ust. 3k ustawy o CIT, do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

W myśl natomiast art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT wynika natomiast, że podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z treści przytoczonych wyżej przepisów wynika, że ulga na robotyzację polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów. Ulga została wprowadzona na 5 lat i obejmuje wydatki poniesione na robotyzację w latach 2022-2026. W podatku dochodowym od osób prawnych odliczenie ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Spółka pragnie podkreślić, że jak wskazano powyżej, podstawowym warunkiem zastosowania Ulgi na robotyzację do odpowiednich wydatków jest aby wydatki te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Innymi słowy, ulga na robotyzację uregulowana w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT pozwala na dodatkowe odliczenie maksymalnie 50% odpowiednich wydatków, w momencie, gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT.

Zasady dokonywania odliczeń w ramach Ulgi na robotyzację należy zatem analizować z uwzględnieniem ogólnych zasadach kwalifikacji kosztów uzyskiwania przychodów zawartych w ustawie o CIT.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

 a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

 b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

 c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m.

Na gruncie obowiązujących zasad rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, wydatki na nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie mogą być zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te, są ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w drodze odpisów amortyzacyjnych. Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych wyłącznie od składników majątku spełniających warunki do uznania ich za środki trwałe, których wartość początkowa nie przekracza 10 000 PLN - wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Tym samym, w odniesieniu do wydatków na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, kosztami uzyskania przychodów zmniejszającymi bezpośrednio podstawę opodatkowania nie są koszty nabycia poszczególnych składników majątkowych, lecz odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami ustawy o CIT od ich wartości początkowej (ustalonej także zgodnie z przepisami ustawy o CIT). Konsekwentnie, momentem rozpoznania/ujęcia kosztu dla celów CIT w przypadku środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych jest zatem moment dokonania odpisu amortyzacyjnego od takiego środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej.

Odnosząc powyższe do warunków odliczenia Ulgi na robotyzację, należy stwierdzić, że przepis art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT pozwala na dodatkowe odliczenie maksymalnie 50% wartości odpisów amortyzacyjnych, w momencie, gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT. Zatem, podatnik może skorzystać z tego odliczenia, co do zasady, wraz z dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych od zakupionych robotów.

Spółka pragnie w tym miejscu wskazać, że stosownie do art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, kosztem kwalifikowanym może być kwota stanowiąca: „50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację”.

Jak zostało podkreślone powyżej, w ocenie Spółki, za koszty uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, a zatem koszty kwalifikowane dla celów stosowania przepisów dotyczących ulgi na robotyzację, w zakresie środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych należy uznać odpisy amortyzacyjne.

Zatem, w przypadku nabycia i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych aktywów spełniających przesłanki określone w art. 38eb ustawy o CIT, odpisy amortyzacyjne dokonane w latach 2022-2026 od tych aktywów podlegają rozliczeniu w ramach Ulgi na robotyzację. Natomiast, bez znaczenia w tym zakresie pozostaje okoliczność, czy ww. aktywa zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, przed czy też po 1 stycznia 2022 r.

Zdaniem Spółki, literalne brzmienie art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT wskazuje, że ograniczenie czasowe możliwości stosowania Ulgi na robotyzację dotyczące lat 2022-2026 (o którym mowa w powyższej regulacji) odnosi się do momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, którymi to kosztami są zwłaszcza odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej nabytych składników majątkowych.

Co jednocześnie istotne, zarówno art. 38eb ustawy o CIT, jak i żaden inny przepis prawa podatkowego nie przewiduje wprost wyłączenia uprawnienia do zastosowania Ulgi na robotyzację w przypadku, gdy fabrycznie nowe środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne (będące składnikami, o których mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT) zostały nabyte i/lub wprowadzone do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2022 r. (i są amortyzowane po tym dniu).

Wobec powyższego, w ocenie Spółki, art. 38eb ustawy o CIT pozwala w poszczególnych latach podatkowych 2022-2026 na odliczenie od podstawy opodatkowania 50% wartości dokonanych w danym roku podatkowym odpisów amortyzacyjnych od odpowiednich składników majątku kwalifikujących się do ich rozpoznania w ramach Ulgi na robotyzację, nabytych zarówno przed 2022 r., jak i od 2022 r.

Równocześnie, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, tj. fakt, iż (…) prowadziła w wybranych lokalizacjach Spółki działalność, która była objęta zwolnieniem z opodatkowania na podstawie uzyskanych decyzji o wsparciu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej, która korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT, w ocenie Spółki Ulga na robotyzację w latach 2022-2026 będzie miała zastosowanie wyłącznie do odpisów amortyzacyjnych, które nie są kalkulowane w ciężar działalności korzystającej ze zwolnienia z opodatkowania do czasu wygaszenia (…) decyzji o wsparciu.

Tym samym, w ocenie Spółki, dokonując odpisów amortyzacyjnych od wydatków na Roboty i inne Urządzenia, spełniające warunki wskazane w art. 38eb ustawy o CIT, Spółka będzie uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych po dniu 1 stycznia 2022 r., zarówno w odniesieniu do Robotów i innych Urządzeń wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych po 1 stycznia 2022 r., jak i przed 1 stycznia 2022 r. - przy jednoczesnej weryfikacji i wyłączeniu odpisów amortyzacyjnych, które są ujmowane w ciężar działalności zwolnionej z opodatkowania w oparciu o decyzje o wsparciu (art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT).

Niezależnie od powyższego stanowiska, Spółka pragnie podkreślić, iż przedstawione powyżej podejście jest spójne z kształtującą się linią interpretacyjną.

W interpretacji indywidualnej z 31 sierpnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.212.2022.4.BK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyraził pogląd, zgodnie z którym:

„Zatem, w przypadku nabycia i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych fabrycznie nowych aktywów spełniających przesłanki określone w art. 38eb ustawy o CIT przez Wnioskodawcę osiągającego dochód z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych niezależnie od tego czy zostały one uznane za środek trwały przed czy też od 1 stycznia 2022 r. - odpisy amortyzacyjne dokonane w latach 2022-2026 od tych środków trwałych (robotów) będą podlegały rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację. ”

Stanowisko Spółki znajduje ponadto potwierdzenie we wskazanych poniżej interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, odnoszących się do okoliczności tożsamych do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego i (i przyszłego), w tym m.in.:

- interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 1 czerwca 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.211.2023.1.JG;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 8 marca 2023 r., Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.10.2023.2.NM;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 22 grudnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.652.2022.1.DP;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 21 listopada 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.670.2022.1.DP;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 10 października 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.465.2022.1.AR.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem (…), Spółka dokonując odliczenia na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT jest (będzie) uprawniona do dokonania odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na Roboty i inne Urządzenia wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed 1 stycznia 2022 r. i po 1 stycznia 2022 r., przez odliczenie od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej Robotów i innych Urządzeń w latach podatkowych 2022-2026, w tym zakresie w jakim odpisy amortyzacyjne nie obciążają wyniku na działalności prowadzonej „strefowej” korzystającej ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.