Interpretacja indywidualna z dnia 22 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB1-1.4019.3.2024.2.MC

Wyłączenia z opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, napoju bezalkoholowego zawierającego cukry powstałe w trakcie produkcji napoju, pochodzące z owsa, niedodane do produktu jako odrębny składnik

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko dotyczące wyłączenia z opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, napoju bezalkoholowego zawierającego cukry powstałe w trakcie produkcji napoju, pochodzące z owsa, niedodane do produktu jako odrębny składnik – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 26 marca 2024 r. (wpływ 26 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zgodnie z art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. 2023 r. 1608 ze zm.) (dalej jako: „ustawa o zdrowiu publicznym”) tzw. "opłacie cukrowej" podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów z dodatkiem: cukrów (monosacharydów, disacharydów), środków spożywczych zawierających te substancje lub substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008. Jak wskazuje art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym spod obowiązku takiej opłaty wyłączone są napoje zawierające cukier, jeżeli substancja ta (cukier) występuje w nich naturalnie.

Spółka będąca wnioskodawcą (...) (dalej jako „Spółka”) jest podmiotem nabywającym napój w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od (…). Spółka wprowadza nabyty napój na rynek w Polsce. Spółka prowadzi sprzedaż detaliczną (bezpośrednio do konsumenta) i hurtową (do innych podmiotów w łańcuchu dystrybucji żywności) napoju. (…)

Przedmiotem niniejszego wniosku jest sprzedawany na polski rynek przez Spółkę bezalkoholowy, niegazowany, produkowany na bazie owsa napój, który jest przeznaczony bezpośrednio do spożycia (dalej jako: „Napój”). Napój składa się z: wody, owsa (…). Jak jasno wynika z wykazu składników, do Napoju nie są dodawane żadne cukry, środki spożywcze zawierające cukry, substancje słodzące. Napój nie zawiera tauryny ani kofeiny. W Napoju zawartość cukrów deklarowana na etykiecie wynosi (…) g w 100 ml. Cukry te – w formie polisacharydów – pochodzą naturalnie z owsa. (…) Napój jest zakwalifikowany do działu 11, klasy 11.07.19 „Pozostałe napoje bezalkoholowe” w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Pytanie

Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Napój nie podlega opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym na podstawie wyłączenia wskazanego w art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, ponieważ zawarte w Napoju cukry stanowią substancje występujące w nim naturalnie?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 12a ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. 2022. 1608 ze zm.) (dalej jako: „ustawa o zdrowiu publicznym) tzw. "opłacie cukrowej" podlega wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem: cukrów (monosacharydów, disacharydów), środków spożywczych zawierających te substancje lub substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008. Jak wskazuje art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym spod obowiązku takiej opłaty wyłączone są napoje zawierające cukier, jeżeli substancja ta (cukier) występuje w nich naturalnie.

Spółka będąca wnioskodawcą (…) (dalej jako: „Spółka”) jest podmiotem nabywającym napój w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od (…). Spółka wprowadza nabyty napój na rynek w Polsce. Spółka prowadzi sprzedaż detaliczną (bezpośrednio do konsumenta) i hurtową (do innych podmiotów w łańcuchu dystrybucji żywności) napoju. (…)

Przedmiotem niniejszego wniosku jest sprzedawany na polski rynek przez Spółkę bezalkoholowy, niegazowany, produkowany na bazie owsa napój, który jest przeznaczony bezpośrednio do spożycia (dalej jako: „Napój”).

Napój składa się z: wody, owsa (…). Jak jasno wynika z wykazu składników, do Napoju nie są dodawane żadne cukry, środki spożywcze zawierające cukry, substancje słodzące. Napój nie zawiera tauryny ani kofeiny.

W Napoju zawartość cukrów deklarowana na etykiecie wynosi (…) g w 100 ml. Cukry te – w formie polisacharydów - pochodzą naturalnie z owsa. (…)

Napój jest zakwalifikowany do działu 11, klasy 11.07.19 „Pozostałe napoje bezalkoholowe” w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Uwzględniając powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że Napój nie podlega pod obowiązek opłaty przewidziany w art. 12a ust. 1 pkt 1) ustawy o zdrowiu publicznym. Zdaniem Spółki Napój jest wyłączony spod tzw. „opłaty cukrowej”, ponieważ obecny w Napoju cukier występuje naturalnie z uwagi na cukier obecny w owsie. Natomiast owies w przypadku Napoju stanowi zwykły i podstawowy składnik, nie ma za zadanie nadać Napojowi słodkiego smaku (tzn. owies nie ma w Napoju funkcji słodzącej). Tym samym Napój jest wyłączony spod obowiązku opłaty w świetle art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym.

Na poparcie opisanej wyżej interpretacji warto przywołać najnowsze orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. wyrok z dnia 1 marca 2023 r. sygn. akt III FSK 1278/22). Sąd wskazał w nim, że: „Przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują się w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy (zob. Rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów - IX kadencja, druk sejm. nr210).”; „Nie można zgodzić się z poglądem organu interpretacyjnego i sądu pierwszej instancji, że użyty w art.12b ust. 1 u. z. p. zwrot normatywny "z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie" należy odnieść wyłącznie do analizy składu napoju i dokonania ustaleń, czy napój spełnia definicję napoju. Przepis art. 12b ust. 1 u. z. p. należy czytać systemowo, gdyż odnosi się wprost do przedmiotu opodatkowania, jakim jest wprowadzony na rynek krajowy tak zdefiniowany napój. Przedmiotowe wyłączenie ma charakter generalny i odnosi się do każdej substancji występującej w napoju naturalnie, a nie tylko do takiej substancji, która w tym napoju występuje samodzielnie (wyłącznie)" „Zgodnie z art. 12f u. z. p., wysokość opłaty jest wprost uzależniona od rodzaju substancji i ich ilości zawartych w napoju. Tym samym wykluczone z przedmiotu opodatkowania substancje występujące naturalnie nie mogą mieć wpływu na wysokość należnej opłaty".

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku dotyczące wyłączenia z opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, napoju bezalkoholowego zawierającego cukry powstałe w trakcie produkcji napoju, pochodzące z owsa, niedodane do produktu jako odrębny składnik – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy,

Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy,

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że nabywają Państwo bezalkoholowy, niegazowany napój, produkowany na bazie owsa w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od (...), a następnie wprowadzają go Państwo na rynek krajowy. Prowadzą Państwo sprzedaż detaliczną (bezpośrednio do konsumenta) i hurtową (do innych podmiotów w łańcuchu dystrybucji żywności) napoju. Jak Państwo podali we wniosku, napój ten przeznaczony jest do bezpośredniego spożycia i składa się z wody, owsa (...).

Wskazali Państwo, że w napoju zawartość cukrów deklarowana na etykiecie wynosi (...) g w 100 ml. Cukry te w formie polisacharydów pochodzą naturalnie z owsa. (...) Do napoju nie są dodawane żadne cukry, środki spożywcze zawierające cukry i substancje słodzące. Napój nie zawiera tauryny ani kofeiny.

Podali Państwo, że przedmiotowy napój ujęty jest w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11, w klasie 11.07.19.

Państwa wątpliwość budzi, czy wprowadzany przez Państwa na rynek krajowy napój nie podlega opłacie od środków spożywczych na podstawie art. 12b ust. 1 ustawy ze wzgledu na to, że zawarte w nim cukry stanowią substancje występujące naturalnie w napoju.

Jak wynika z wyżej powołanego art. 12a ust. 1 ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega napój z dodatkiem:

- cukrów (monosacharydów i/lub disacharydów),

- środków spożywczych zawierających wskazane cukry,

- substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, oraz

- kofeiny lub tauryny.

Natomiast za napój, w myśl art. 12b ust. 1 ustawy, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

A zatem, aby napój podlegał opłacie musi do niego zostać dodana jedna z substancji wymienionych art. 12a ust. 1 ustawy.

Jak Państwo podali we wniosku cukier zawarty w opisanym napoju pochodzi z owsa (polisacharydy). (…) Do napoju nie są dodawane żadne cukry, środki spożywcze zawierające cukry, substancje słodzące. Napój nie zawiera kofeiny ani tauryny.

Jak wynika z powyższego napój objęty przedmiotem niniejszej interpretacji produkowany na bazie owsa zawiera wyłącznie cukry powstałe w trakcie procesu jego produkcji, zatem są to substancje występujące w nim naturalnie, bowiem nie zostały one dodane do napoju.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie wyłączenia z opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, napoju bezalkoholowego zawierającego cukry powstałe w trakcie procesu jego produkcji, pochodzące z owsa, niedodane do produktu jako odrębny składnik – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – PPSA.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.