Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 19 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.113.2024.1.EJ

Czy przy kalkulacji 5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów wyróżnionych w art. 12b ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa w art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca powinien uwzględnić jedynie zasiłki wypłacane z tytułu niezdolności do pracy powstałej na skutek choroby trwającej do 33 dni, podczas gdy nie powinien on uwzględniać świadczeń wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za okres niezdolności do pracy trwający dłużej

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia czy przy kalkulacji 5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów wyróżnionych w art. 12b ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa w art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca powinien uwzględnić jedynie zasiłki wypłacane z tytułu niezdolności do pracy powstałej na skutek choroby trwającej do 33 dni, podczas gdy nie powinien on uwzględniać świadczeń wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za okres niezdolności do pracy trwający dłużej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest przede wszystkim produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej nie sklasyfikowana (PKD (…)) oraz realizacja projektów budowlanych ze wznoszeniem budynków (PKD (…)).

Struktura kapitałowa w Spółce prezentuje się następująco:

- Wspólnik 1 - Prezes Zarządu zatrudniony na podstawie umowy o pracę, posiadający 35% udziałów;

- Wspólnik 2 - Prokurent, zatrudniony na podstawie umowy o pracę, posiadający 35% udziałów;

- Wspólnik 3 - Córka Wspólnika 1, zatrudniona na podstawie umowy o pracę, posiadająca 15% udziałów;

- Wspólnik 4 - Syn Wspólnika 2, zatrudniony na podstawie umowy o pracę, posiadający 15% udziałów

dalej łącznie: „Wspólnicy”.

Zasadniczo Spółka zatrudnia około 70 pracowników, przy czym wśród zatrudnionych osób, występują dodatkowo osoby powiązane rodzinnie z wyżej wskazanymi Wspólnikami Spółki:

- Żona Wspólnika 1, zatrudniona na podstawie umowy o pracę;

- Brat Wspólnika 1, zatrudniony na podstawie mowy o pracę;

- Mąż Wspólnika 3, zatrudniony na podstawie umowy o pracę;

- Syn Wspólnika 3, zatrudniony na podstawie umowy o pracę w wymiarze ½ etatu;

- Siostrzenica Wspólnika 1, zatrudniona na podstawie umowy o pracę

dalej łącznie: „Osoby powiązane”.

Wszystkim pracownikom Spółki, w tym również osobom wskazanym powyżej wypłacane są z tytułu wykonywania swoich obowiązków, właściwe wynagrodzenia. Przy czym Wnioskodawca podkreśla, że te wynagrodzenia wypłacane Osobom powiązanym, względem których jest to możliwe, skalkulowane są w oparciu o wartości rynkowe, tj. takie jakie uzyskałyby również podmioty niepowiązane. Podobne wynagrodzenia są bowiem wypłacane innym pracownikom na podobnych stanowiskach (jeżeli istnieją). Wnioskodawca podkreśla, że zatrudnienie Osób powiązanych w spółce nie powoduje, że są one traktowane w szczególnie uprzywilejowany sposób pod kątem wypłacanego wynagrodzenia. Spółka bowiem zatrudnia kilkudziesięciu pracowników, w tym również osoby na podobnych stanowiskach, co Osoby powiązane. Jedynie w przypadku stanowiska Prezesa, z uwagi na specyfikę branży oraz brak jednoznacznych danych porównawczych przy zbliżonych uwarunkowaniach wewnętrznych, jak i zewnętrznych, nie sposób odnieść wprost wypłacanego wynagrodzenia do warunków rynkowych.

W toku prowadzonej działalności, zdarzają się również przypadki, że ze względu na rozmaite sytuacje życiowe takie jak niedyspozycja chorobowa, pracownicy Spółki przebywają na zwolnieniach lekarskich. Wówczas zgodnie z właściwymi regulacjami m.in. Kodeksu pracy i w zależności od długości trwania niedyspozycji, wynagrodzenia i zasiłki chorobowe wypłacane są:

a) przez pierwsze, maksymalnie 33 dni - przez pracodawcę, czyli Spółkę, oraz

b) wówczas gdy powyższy okres zostanie przekroczony, zasiłek jest wypłacany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

W chwili obecnej, tj. od 1 stycznia 2024 roku, Wnioskodawca dokonał zmiany dotychczas stosowanego sposobu opodatkowania w postaci zasad ogólnych (spółka jest tzw. dużym podatnikiem CIT), na zasady opodatkowania w postaci ryczałtu od dochodów spółek, tj. tzw. estońskiego CIT (dalej: „Estoński CIT”).

Wnioskodawca powziął jednak wątpliwość dotyczącą dwóch zagadnień opisanych poniżej w ramach poszczególnych pytań.

Pytanie

Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, iż przy kalkulacji 5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów wyróżnionych w art. 12b ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa w art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien uwzględnić jedynie zasiłki wypłacane z tytułu niezdolności do pracy powstałej na skutek choroby trwającej do 33 dni, podczas gdy nie powinien on uwzględniać świadczeń wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za okres niezdolności do pracy trwający dłużej? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przy kalkulacji 5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów wyróżnionych w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa w art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien uwzględnić jedynie zasiłki wypłacane z tytułu niezdolności do pracy powstałej na skutek choroby trwającej do 33 dni, podczas gdy nie powinien on uwzględniać świadczeń wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za okres niezdolności do pracy trwający dłużej.

Uzasadnienie

Zdaniem Wnioskodawcy, do 5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw wypłacanego przez podatnika z tytułów wyróżnionych w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa w art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien uwzględnić jedynie zasiłki wypłacane z tytułu niezdolności do pracy powstałej na skutek choroby trwającej do 33 dni, podczas gdy nie powinien on uwzględniać świadczeń wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za okres niezdolności do pracy trwający dłużej.

Zgodnie z informacjami przedstawionymi w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca pozostaje pracodawcą dla około 70 pracowników. W toku prowadzonej działalności, swego rodzaju normalnym zdarzeniem losowym jest czasowa niezdolność do pracy. Tym samym z powyższego tytułu pracownikom wypłacane są określone świadczenia.

Zgodnie z art. 92 § 1 Kodeksu pracy za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną przysługuje prawo do 80% wynagrodzenia. Pracodawca wypłaca wynagrodzenia chorobowe w wysokości 80% pensji maksymalnie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego. Jeśli okres niezdolności pracownika do pracy trwa dłużej, wypłatę świadczeń przejmuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych i pracownik od 34 dnia niezdolności do pracy otrzymuje zasiłek chorobowy.

Inna wysokość wynagrodzenia chorobowego wypłacana jest w przypadku, gdy niezdolność do pracy powstała w wyniku wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży. Pracownik ma wówczas prawo do 100% wynagrodzenia.

Odnosząc powyższe do regulacji art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT należy wskazać, że zgodnie z tym przepisem do ukrytych zysków nie zalicza się m.in. wynagrodzeń z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych osobie fizycznej - w części, w jakiej suma tych wynagrodzeń i zasiłków wypłacona w danym miesiącu tej osobie nie przekracza pięciokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie więcej jednak niż pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, przy czym średnie miesięczne wynagrodzenie ustala się za miesiąc poprzedzający miesiąc dokonania wypłat osobie fizycznej.

Wnioskodawca zauważa, że wspominając o limicie „5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych”, ustawodawca nie precyzuje w jaki sposób należy rozumieć pojęcie „wynagrodzenie”. W szczególności żadne wskazówki w tym zakresie nie zostały zawarte w uzasadnieniu do ustawy wprowadzającej opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek (tzw. estońskim CIT), czy też w uzasadnieniach do ustaw zmieniających rzeczone regulacje.

W opinii Wnioskodawcy biorąc pod uwagę, iż występują dwie sytuacje, w oparciu o które sformułował swoje pytanie, tj.:

1) wynagrodzenie chorobowe wypłacane jest przez pierwsze maksymalne 33 dni - przez pracodawcę (Spółkę) oraz

2) wynagrodzenie (zasiłek) chorobowe wypłacane jest przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej: „ZUS”) w związku z przedłużeniem okresu 33 dni,

interpretacja powołanej regulacji kształtuje się następująco.

W pierwszym przypadku, gdy zachowany zostaje okres 33 dni, wynagrodzenie chorobowe obciąża bezpośrednio pracodawcę. To z kolei powoduje, że Wnioskodawca jako pracodawca wypłaca określone wynagrodzenie chorobowe, co stanowi realny przepływ środków. Powyższa kwestia na istotne znaczenie, bowiem regulacja art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, w kontekście kalkulacji limitu tzw. 5-krotności wspomina o wynagrodzeniu wypłaconym. Tym samym w opinii Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy wypłata wynagrodzenia chorobowego obciąża jego jako pracodawcę z racji trwania niezdolności do pracy u pracownika w okresie do 33 dni, element ten powinien być wliczony do podstawy 5-krotności przeciętnego wynagrodzenia u podatnika.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, istotny argument w kontekście powyższego może stanowić okoliczność, iż w ramach przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, co do którego informacja publikowana jest przez Główny Urząd Statystyczny (dalej jako: „GUS”), wśród poszczególnym składowych, na podstawie, których jest ono kalkulowane, wyróżnia się także element wynagrodzenia z tytułu choroby i innej niezdolności do pracy.

Zgodnie bowiem z informacjami opublikowanymi na portalu GUS (https://stat.gov.pl/metainformacie/slownik-poiec/poiecia-stosowane-w-statvstyce-publicznei/693,poiecie.html) przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto stawowi:

„Stosunek sumy wynagrodzeń osobowych brutto, honorariów wypłaconych niektórym grupom pracowników za prace wynikające z umowy o pracę, wypłat z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej w spółdzielniach oraz dodatkowych wynagrodzeń rocznych dla pracowników jednostek sfery budżetowej do przeciętnej liczby zatrudnionych w danym okresie; po wyeliminowaniu osób wykonujących pracę nakładczą oraz zatrudnionych za granicą.”

Z kolei przez wynagrodzenie osobowe, zgodnie z powyższym publikatorem obejmuje, w szczególności (https://stat.gov.pl/metainformacie/slownik-pojec/poiecia-stosowane

-w-statystvce-publicznei/608,pojecie.html):

„8) wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, wypłacane za środków pracodawców (wynagrodzenia za urlopy wypoczynkowe i dla poratowania zdrowia, za czas niezdolności do pracy wskutek choroby, za czas przestoju nie zawinionego przez pracownika i inne)”,

W związku z tym, informacja ta w jednoznaczny sposób wskazuje, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Gdyby bowiem tej części wynagrodzenia (wynagrodzenie chorobowe wypłacane przez Wnioskodawcę) nie uwzględniać, w kontekście regulacji art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, przyrównując do siebie jedną i drugą wartość

(tj. 5-krotność GUS oraz 5-krotność wynagrodzenia wypłaconego u podatnika) efektywnie uzyska się inne kwoty, co w opinii Wnioskodawcy stanowi nieuzasadnioną sprzeczność i nie ma uzasadnienia w konstrukcji regulacji estońskiego CIT.

Przechodząc z kolei do drugiej z wyróżnionych sytuacji, tj. przypadku niezdolności pracownika do pracy w okresie dłuższym niż 33 dni, zdaniem Spółki, trudnym do uzasadnienia byłoby zaliczenie kwot wypłacanych temu pracownikowi w ramach wynagrodzenia chorobowego do analizowanego limitu 5-krotności wynagrodzenia wypłaconego u podatnika, bowiem powyżej 33 dni niezdolności pracownika do pracy zarówno wypłaca, jak i ekonomiczny ciężar tych świadczeń ponosi każdorazowo Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze, powyższe, w przedstawionym stanie faktycznym zdaniem Wnioskodawcy, przy kalkulacji 5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów wyróżnionych w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa w art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca powinien uwzględnić jedynie zasiłki wypłacane z tytułu niezdolności do pracy powstałej na skutek choroby trwającej do 33 dni, podczas gdy nie powinien on uwzględniać świadczeń wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za okres niezdolności do pracy trwający dłużej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku ww. zakresie. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku powyższym zakresie (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).

Zgodnie ze zdaniem wstępnym art. 28m ust. 3 ustawy o CIT:

Przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, (…).

Stosownie natomiast do art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy CIT:

Do ukrytych zysków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie zalicza się wynagrodzeń z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych osobie fizycznej - w części, w jakiej suma tych wynagrodzeń i zasiłków wypłacona w danym miesiącu tej osobie nie przekracza pięciokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie więcej jednak niż pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, przy czym średnie miesięczne wynagrodzenie ustala się za miesiąc poprzedzający miesiąc dokonania wypłat osobie fizycznej.

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza/wspólnika, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy albo wspólników lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami/wspólnikami, (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

- wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

- inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy CIT),

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza/wspólnika lub podmiotu powiązanego,

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem/wspólnikiem.

Przepisy art. 28c pkt 1 w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 11a ust. 2 ustawy o CIT stanowią regulacje odnośnie definicji podmiotów powiązanych w ramach ryczałtu od dochodów spółek.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy przy kalkulacji 5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów wyróżnionych w art. 12b ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa w art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca powinien uwzględnić jedynie zasiłki wypłacane z tytułu niezdolności do pracy powstałej na skutek choroby trwającej do 33 dni, podczas gdy nie powinien on uwzględniać świadczeń wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za okres niezdolności do pracy trwający dłużej.

Jak stanowi wcześniej powołany art. 28m ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, do ukrytych zysków nie zalicza się wynagrodzeń z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych osobie fizycznej - w części, w jakiej suma tych wynagrodzeń i zasiłków wypłacona w danym miesiącu tej osobie nie przekracza pięciokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie więcej jednak niż pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw.

Powyższy przepis odwołuje się do wypłat dokonywanych przez podatnika, zatem w przypadku gdy zasiłek jest wypłacany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, a nie przez podatnika (Spółkę) to nie należy go uwzględniać w pięciokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, że przy kalkulacji 5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika (Spółkę) należy uwzględnić jedynie zasiłki wypłacane z tytułu niezdolności do pracy powstałej na skutek choroby trwającej do 33 dni, natomiast Wnioskodawca nie powinien uwzględniać świadczeń wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za okres niezdolności do pracy trwający dłużej niż 33 dni.

W świetle powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00