Interpretacja indywidualna z dnia 16 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.46.2024.4.ASZ

Skutki podatkowe zawarcia umowy cesji wierzytelności.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych cesji wierzytelności. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 kwietnia 2024 r. (data wpływu 12 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką posiadającą swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezarejestrowaną (na dzień złożenia wniosku) do celów podatku od towarów i usług i w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegającą obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca planuje rozpoczęcie działalności w zakresie m.in. profesjonalnego zabezpieczania i przejmowania ryzyka kredytowego oraz dochodzenia wierzytelności. W związku ze stałym ryzykiem związanym z nieściągalnością wierzytelności pożyczkowych (ryzyko kredytowe), jakie towarzyszy działalności podmiotów udzielających pożyczek, jak również dostępnymi na rynku produktami finansowymi, których celem jest zabezpieczenie ryzyka nieściągalności określonych wierzytelności, Wnioskodawca rozważa udzielenie zabezpieczenia wskazanego ryzyka kredytowego, tj. ryzyka braku spłaty wierzytelności wynikających z udzielanych przez podmiot udzielający pożyczek, w tym odsetek oraz innych opłat wynikających z zawartych umów pożyczek. Wspomniane ryzyko miałoby być zabezpieczone, np. poprzez zawieranie umów, których przedmiotem są instrumenty pochodne typu SWAP, w tym przypadku Swap Ryzyka Kredytowego (ang. Credit Default Swap, dalej: „CDS”).

Umowa będzie zawarta między Wnioskodawcą a podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Polski, którego przedmiotem podstawowej działalności jest udzielanie kredytów konsumenckich w rozumieniu ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2023 r. poz. 1028) (dalej: „Pożyczkodawca”). Pożyczkodawca będzie podmiotem posiadającym status instytucji pożyczkowej, zarejestrowanej w rejestrze prowadzonym przez (…). Pożyczkodawca może być podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Skutkiem zawarcia transakcji CDS będzie przeniesienie na Wnioskodawcę ryzyka niespłacalności pożyczek udzielonych przez Pożyczkodawcę, w zamian za ustalone wynagrodzenie (dalej: „Wynagrodzenie Stałe”) uiszczane przez Pożyczkodawcę na rzecz Spółki. Umowa będzie dwustronnie zobowiązująca − w przypadku braku spłaty kwoty pożyczki w wyznaczonym terminie od dnia wymagalności określonego harmonogramem spłaty pożyczki lub od daty wypowiedzenia umowy (dalej: „Zdarzenie Kredytowe”), Pożyczkodawca sceduje wierzytelności pożyczkowe na rzecz Wnioskodawcy. Spółka zobowiązana będzie w ramach rozliczenia CDS do zapłaty na rzecz Pożyczkodawcy wynagrodzenia (dalej: „Wynagrodzenie Zmienne”) stanowiącego cenę za przelew (cesję) wierzytelności pożyczkowych (w tym przede wszystkim kapitału pożyczek, prowizji, odsetek), w stosunku do których wystąpi Zdarzenie Kredytowe, a które podlegały transakcji CDS. Umowa CDS będzie określała ogólne zasady współpracy oraz zawierała ustalenia niezbędne do skutecznego zawarcia transakcji CDS, przy czym na podstawie Umowy CDS Wnioskodawca nie nabędzie jakichkolwiek wierzytelności i nie będzie uprawniony do otrzymania lub zapłaty wynagrodzenia.

W wyniku realizacji zobowiązań nastąpi cesja wierzytelności przedstawionych przez Pożyczkodawcę do rozliczenia w ramach Wynagrodzenia Zmiennego. Kwota oraz ilość wierzytelności, które zostaną przedstawione przez Pożyczkodawcę do rozliczenia w ramach Wynagrodzenia Zmiennego nie jest znana na moment zawarcia poszczególnej transakcji − jest to ryzyko Wnioskodawcy oraz istota transakcji typu SWAP. Wynagrodzenie Zmienne w zależności od każdorazowych ustaleń pomiędzy stronami transakcji CDS może odpowiadać nominalnej wartości wierzytelności będących przedmiotem cesji (obejmując niespłacone: kapitał, prowizję, odsetki) lub wynosić mniej, niż nominalna wartości wierzytelności.

Wynagrodzenie Stałe z tytułu zabezpieczenia ryzyka kredytowego będzie płacone przez Pożyczkodawcę cyklicznie (w wynikających z umowy okresach rozliczeniowych). Wysokość Wynagrodzenia Stałego będzie kalkulowana, co do zasady, jako określony procent wartości zabezpieczanego portfela (może być też ono odniesione np. tylko do wartości kapitału pożyczek albo w inny sposób) z uwzględnieniem przewidywanej szkodliwości (tzn. ryzyka wystąpienia wierzytelności wątpliwych i nieściągalnych) portfela pożyczek objętych transakcją CDS. Jednocześnie Wynagrodzenie Stałe otrzymywane od Pożyczkodawcy w żadnym wypadku nie podlega zwrotowi przez Spółkę.

Wnioskodawca planuje zawierać z Pożyczkodawcą transakcje CDS cyklicznie na podstawie umowy ramowej (dalej: „Umowa CDS”). Przedmiotem każdej z transakcji cyklicznych (okresowych) będzie określony każdorazowo portfel wierzytelności wynikających z zawartych umów i udzielonych pożyczek. Pożyczkodawca w określonym w Umowie CDS terminie będzie przekazywać Wnioskodawcy zestawienie pożyczek będących przedmiotem zabezpieczenia wraz z kalkulacją Wynagrodzenia Stałego oraz zestawienie niespłaconych kwot pożyczek za poprzedni okres rozliczeniowy.

Transakcją CDS będą zabezpieczane zasadniczo wierzytelności z zawartych umów pożyczek, które w chwili zawarcia transakcji CDS nie są przeterminowane, czyli tzw. dobry portfel (w odróżnieniu od wierzytelności wątpliwych i nieściągalnych), co pozwala ograniczyć ryzyko Wnioskodawcy związane z ponadprzeciętną nieściągalnością poszczególnych wierzytelności, istotą transakcji jest zabezpieczenie całego portfela wierzytelności, który na moment zawierania transakcji posiada taką samą lub podobną jakość.

Dniem zawarcia transakcji CDS będzie dzień uzgodnienia warunków SWAP (tj. ustalenia zakresu zabezpieczanego portfela wierzytelności, Wynagrodzenia Stałego oraz sposobu kalkulacji Wynagrodzenia Zmiennego). Potwierdzenie zawarcia CDS określać będzie w szczególności datę zawarcia transakcji, kwotę ekspozycji (tj. wartość zabezpieczanego portfela) dzień rozpoczęcia i zakończenia zabezpieczenia (tj. termin, na który będzie określane, które z zabezpieczanych wierzytelności wobec pożyczkobiorców zostały/nie zostały spłacone), kwotę Wynagrodzenia Stałego i datę jego zapłaty, a także sposób kalkulacji i termin Wynagrodzenia Zmiennego.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że cesja wierzytelności, o której mowa we wniosku nie przyjmie formy prawnej czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności nie przyjmie formy umowy sprzedaży.

Organ zaznacza, że przywołując za Państwem treść opisu zdarzenia przyszłego pominięto tę jego część, która znajduje się w treści uzupełnienia a odnosi się wyłącznie do zagadnień dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług.

Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

Czy w przypadku, kiedy z tytułu rozliczenia transakcji CDS po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie podatku od towarów i usług, cesja (przelew) wierzytelności pożyczkowych posiadanych przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy nie spowoduje również powstania obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 9)

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

Państwa zdaniem, w przypadku, kiedy z tytułu rozliczenia transakcji CDS po Państwa stronie nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie podatku od towarów i usług, cesja (przelew) wierzytelności pożyczkowych posiadanych przez Pożyczkodawcę na rzecz Spółki nie spowoduje również powstania obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wskazali Państwo, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c)umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

d)umowy dożywocia,

e)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności − w części dotyczącej spłat lub dopłat,

f)ustanowienie hipoteki,

g)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

h)umowy depozytu nieprawidłowego,

i)umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych przewiduje także szereg zwolnień i wyłączeń z opodatkowania. Zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają opodatkowaniu czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Biorąc pod uwagę, że przedmiotowe pytanie dotyczy sytuacji, w której z tytułu rozliczenia transakcji CDS po Państwa stronie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, zwolnienie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa powyżej nie będzie miało zastosowania.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy „Kodeks cywilny” (Dz. U. 2023 poz. 1610 z późn. zm). W myśl tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Z kolei zgodnie z art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności.

Ponadto, jeżeli zawarcie umowy przelewu następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, z zapisu zwykłego, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, ważność umowy przelewu zależy od istnienia tego zobowiązania (art. 510 § 2 Kodeksu cywilnego). Należy podkreślić, że w świetle postanowień art. 510 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności stanowi jedynie czynność rozporządzającą, realizowaną w wykonaniu określonej czynności zobowiązującej, stanowiącej jej podstawę.

Natomiast art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera właśnie listę czynności zobowiązujących, podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, przelew wierzytelności nie może podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli nie zostanie dokonany na skutek zawarcia jednej z umów, które zostały wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Rozliczenie transakcji CDS, ani też sama transakcja nie stanowi żadnej z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności umowy sprzedaży bądź zamiany rzeczy lub praw majątkowych. Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, celem zawarcia transakcji instrumentu pochodnego − tj. CDS jest przejęcie przez Spółkę ryzyka niespłacalności pożyczek udzielonych przez Pożyczkodawcę.

Przeniesienie określonych wierzytelności pożyczkowych (cesja) stanowi wykonanie zobowiązania stron wynikającego z transakcji CDS − w wyniku wystąpienia w stosunku do tych wierzytelności określonych okoliczności, Pożyczkodawca dokonuje cesji wierzytelności na rzecz Spółki. Transakcja CDS nie została wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji, niezależnie od tego, czy z tytułu rozliczenia transakcji CDS po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy na gruncie podatku od towarów i usług, cesja (przelew) wierzytelności pożyczkowych posiadanych przez Pożyczkodawcę na rzecz Spółki nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołali Państwo interpretację indywidualną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295):

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Zgodnie z art. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży:

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewiedziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy:

Zaznaczyć jednak należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tytułu tej czynności z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniami określonymi w lit. a) i b) tego przepisu).

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że planują Państwo zawierać z Pożyczkodawcą umowy, których przedmiotem będą instrumenty pochodne typu SWAP, w tym przypadku Swap Ryzyka Kredytowego (ang. Credit Default Swap, dalej: „CDS”). Skutkiem zawarcia transakcji CDS będzie przeniesienie na Państwa ryzyka niespłacalności pożyczek udzielonych przez Pożyczkodawcę, w zamian za ustalone wynagrodzenie uiszczane przez Pożyczkodawcę na Państwa rzecz. Umowa będzie dwustronnie zobowiązująca − w przypadku braku spłaty kwoty pożyczki w wyznaczonym terminie od dnia wymagalności określonego harmonogramem spłaty pożyczki lub od daty wypowiedzenia umowy, Pożyczkodawca sceduje wierzytelności pożyczkowe na Państwa rzecz. Państwo zobowiązani będą w ramach rozliczenia CDS do zapłaty na rzecz Pożyczkodawcy wynagrodzenia stanowiącego cenę za przelew (cesję) wierzytelności pożyczkowych (w tym przede wszystkim kapitału pożyczek, prowizji, odsetek), w stosunku do których wystąpi Zdarzenie Kredytowe, a które podlegały transakcji CDS. Planują Państwo zawierać z Pożyczkodawcą transakcje CDS cyklicznie na podstawie umowy ramowej (Umowa CDS).

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że cesja wierzytelności, o której mowa we wniosku nie przyjmie formy prawnej żadnej z czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności nie przyjmie formy umowy sprzedaży.

Instytucję przelewu (cesji) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przelew wierzytelności jest konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań, prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela, podczas gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Dodać należy, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności.

Z treści art. 510 § 1 ww. Kodeksu cywilnego wynika, że:

Według art. 511 cyt. Kodeksu cywilnego:

Przy czym stosownie do art. 555 Kodeksu cywilnego:

Podkreślić należy, że umowa cesji jako niewymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie, w szczególności umowy sprzedaży uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego.

W sytuacji, w której cesja wierzytelności dokonana w ramach umowy ramowej przyjmie formę jakiejkolwiek czynności zawartej w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (w szczególności umowy sprzedaży), objęcie tej czynności opodatkowaniem w podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jak wynika z wniosku i jego uzupełnienia, rozliczenie transakcji CDS, ani też sama transakcja nie stanowi żadnej z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności umowy sprzedaży.

Zatem niezależnie od tego, czy z tytułu rozliczenia transakcji CDS po Państwa stronie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie podatku od towarów i usług, cesja (przelew) wierzytelności pożyczkowych posiadanych przez Pożyczkodawcę na Państwa rzecz nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej jako: Ordynacja podatkowa). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.