Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 18 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.129.2024.2.EC

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 4 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, uzupełniony pismem złożonym 14 lutego 2024 r. w zakresie pełnomocnictwa. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 10 kwietnia 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 20 maja 2017 r.  pod firmą … prowadzoną w (...), zarejestrowaną w CEIDG  pod numerem NIP: … i numerem REGON: …, pod kodami PKD.

Wykonywana działalność gospodarcza (kody PKD):

62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem,

62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,

62.03.Z Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,

63.11.Z Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,

63.12.Z Działalność portali internetowych,

73.12.C Pośrednictwo w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (Internet),

45.11.Z Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek,

45.31.Z Sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,

45.40.Z Sprzedaż hurtowa i detaliczna motocykli, ich naprawa i konserwacja oraz sprzedaż hurtowa i detaliczna części i akcesoriów do nich.

Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia oprogramowania od samego początku prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.; dalej zwana: „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów,  a wybrana przez Niego forma opodatkowania to podatek liniowy.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, określonego  w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.).

Wnioskodawca wykonuje działalność polegającą na pracach programistycznych. Są to systematyczne prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawców, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy (zwane dalej: „Oprogramowaniem”).

Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, wytworzenie oprogramowania, następnie jego implementację oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych.

W dalszych etapach świadczy usługi wsparcia technicznego i modernizacji wdrożonych systemów. Zlecenia programistyczne realizowane są przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są one wykonywane pod kierownictwem  oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez kontrahenta - Zleceniodawcę.

W zakresie swoich działań Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie,  w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy.  Ze względu na specyfikę realizowanych zleceń, czas i miejsce świadczenia usług mogą zostać uzgodnione przez Wnioskodawcę oraz Jego kontrahentów - Zleceniodawców.

W związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze, zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania wybiera Wnioskodawca i tylko On jest odpowiedzialny  za własne działania w tym zakresie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów - Zleceniodawców.

Utwory tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w każdym przypadku są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Wskazać także należy, że w zakresie rozwoju Oprogramowania Wnioskodawca dokonuje rozwoju programowania na mocy postanowień umowy o świadczenie usług podpisanej  ze Zleceniodawcą. Zobowiązuje ona do wytworzenia lub rozwoju Oprogramowania, które stanowi osobny program komputerowy, chroniony powołanym wyżej art. 74 ust. 1 i 2  prawa autorskiego.

Etapy związane z wytwarzaniem/tworzeniem programów:

1)Szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego kontrahenta lub użytkownika programu, poprzez rozmowę ze Zleceniodawcą, przedstawicielami, osobami odpowiedzialnymi za prowadzenie działalności, by zrozumieć jakie docelowe kryteria powinien spełniać dany program komputerowy, który Wnioskodawca będzie tworzył, np. poprzez omówienie funkcjonalności.

2)Faza planowania - proces planowania prac, na który składa się np.: wybór technologii, planowanie realizacji prac nad oprogramowaniem, ustalenia poszczególnych etapów prac.

3)Etap tworzenia oprogramowania i jego implementacja na który składa się np.: pisanie kodu, tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania. Wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów.

4)Integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu - pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów,  a w szczególności:

I. …

Korzystając z języka programowania …. w wersji ………, Wnioskodawca rozwinął system (...). Posiada pewne funkcje księgowe, ułatwiające w dużym stopniu eksport dokumentów do systemu ….. System współpracuje  z aplikacją mobilną oraz podpiętą stroną ...

W związku z rozwinięciem, zostały zmienione wszystkie moduły aplikacji.

W ramach tego zlecenia Wnioskodawca zrealizował następujące zadania: zmienił kod aplikacji na zgodny z wersją ………, zmienił kod aplikacji na zgodny z nowo użytymi wersjami bibliotek, wersje bibliotek zmienił na zgodne z wersją dla języka ………….

Rezultatem prac jest nowa wersja aplikacji działająca z darmową wersją języka ………… Wnioskodawca wprowadził szereg ulepszeń i nowej funkcjonalności.

Technologie: (...) oraz integracje ……… innych systemów.

II. …..

Analiza potrzeb klienta oraz zaprojektowanie (infrastruktury oraz architektura systemu)  od podstaw i wdrożenie systemu logistycznego, szkolenie personelu. System został stworzony i zaprojektowany od podstaw przez Wnioskodawcę. Język wykorzystany to (...). System, z biegiem czasu, został wyposażony w dodatkowe funkcje oraz została wykonana aktualizacja do wersji ….. oraz wszystkie powiązane z nim biblioteki. Najważniejsze funkcje systemu: (...).

Technologie: (...).

Korzystając z języka (...), Wnioskodawca zaprojektował i stworzył  od podstaw system (...). Język programowania został zaktualizowany do wersji (...).

Podstawowe funkcje: (...).

Technologie: (...).

III. ………

Korzystając z języka (...), Wnioskodawca zaprojektował i wdrożył system do (...). System został zintegrowany z wewnętrznym systemem .... firmy w celu wymiany danych. System pozwala (...). Technologie: (...).

IV. ………..

Korzystając z języka (...), Wnioskodawca stworzył (...). System głównie oparty na (...).

Technologie: (...).

V. ….

Korzystając z języka programowania …….. wersji ………….., Wnioskodawca stworzył od podstaw system do rezerwacji szkoleń online. W języku ……….. został zrobiony interfejs użytkownika na podstawie dostarczonych materiałów przez grafika. System, język oraz biblioteki zostały później zaktualizowane do najnowszej wersji dla języka …

Technologie: (...).

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, według opracowanego przez Wnioskodawcę harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania, które jest dopasowane do indywidualnych potrzeb klienta (Zleceniodawcy). Prowadzenie działalności w taki sposób wynika ze specyfiki tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie, czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac). Wnioskodawca przenosi wszystkie autorskie prawa majątkowe utworów powstałych w wyniku pracy na rzecz swojego Zleceniobiorcy - klienta. Prowadzona działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności  badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 u.p.d.o.f. Jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że proces tworzenia oprogramowania jest systematyczny i ciągły, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez Wnioskodawcę harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Proces jest planowany i metodologiczny, obejmujący fazy analizy wymagań, projektowania, implementacji, testowania i wdrażania. Efektem całego procesu jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań.

Technologie i narzędzia, w oparciu o jakie wytworzone są programy komputerowe:

-języki programowania: (...),

-narzędzia wspierające rozwój: (...).

Wnioskodawca indywidualnie podchodzi do każdego projektu, co oznacza tworzenie nowych, niestandardowych rozwiązań, w oparciu o wcześniej już wymienione technologie  i narzędzia. Działalność Wnioskodawcy cechuje się oryginalnością, która polega na tym,  że kontrahenci, z którymi Wnioskodawca współpracuje chcą/chcieli wdrożyć rozwiązania, których nie oferowały inne systemy dostępne na rynku. Te autorskie rozwiązania Wnioskodawca musiał wytworzyć i wdrożyć. Systemy projektowane są od zera. Każdy projekt zaczyna się od tworzenia i prezentacji architektury tworzonego rozwiązania Klientowi. W przypadku, kiedy Wnioskodawca pracuje na istniejącym już kodzie, to albo dokonuje jego refaktoryzację (optymalizację, która poprawia wydajność systemu,  jak i czytelność samego kodu), albo wymyśla nowe rozwiązania i funkcje, które zawsze są innowacyjne i powodują zwiększenie wydajności pracy u pracowników, jak również satysfakcję klienta.

Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty lub procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i Jego

Zleceniodawców. Twórczy charakter tej działalności polega na tym, że Wnioskodawca wykorzystuje własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy  i umiejętności. Program komputerowy jest wynikiem tej twórczości. Wytwarzane i rozwijane oprogramowanie polega na: rozwiązywaniu problemów, tworzeniu algorytmów, architektury systemu, wdrażanie nowych rozwiązań, tworzenie przyjaznego interfejsu użytkownika, wdrażanie feedbacku od użytkowników. Systemy projektowane są od zera. Każdy projekt zaczyna się od tworzenia i prezentacji architektury tworzonego rozwiązania Klientowi.

Na pytanie Organu dotyczące: „czy efekty Pana pracy w postaci programów komputerowych lub ich części zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych (...)”, Wnioskodawca wskazał, że efekty pracy Wnioskodawcy zawsze odznaczały się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej i tworzone od zera. Efekty prowadzonych prac twórczych przez Wnioskodawcę, kwalifikują się jako prace prowadzące do powstania utworów, w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (systemu wykorzystywanego przez klienta Wnioskodawcy). Utwory tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wskazać należy, że w zakresie rozwoju Oprogramowania, Wnioskodawca staje się użytkownikiem takiego rozwiązania na mocy postanowień umowy o świadczenie usług podpisanej ze Zleceniodawcą. Zobowiązuje on Wnioskodawcę do rozwoju Oprogramowania, które to rozwinięcie stanowi odrębny program komputerowy, chroniony w art. 74 ust. 1 i 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny,  tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez Wnioskodawcę harmonogramu, a jej

efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Działania Wnioskodawcy zmierzały/zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projekty tworzone przez Wnioskodawcę niewątpliwie mają charakter twórczy, ponieważ Wnioskodawca ma wizję tworzonego produktu i ją urzeczywistnia. Systematyczność podejmowanych przez Wnioskodawcę działań polega na przyjęciu określonej metodologii do wyznaczania zadań oraz definiowania ich zakresu, estymacji czasu niezbędnego do realizacji tych zadań, a na podstawie tego - planowania, w którym momencie powinny zostać zrealizowane.

Celem postawionym przez Wnioskodawcę w zakresie „programów komputerowych” jest stworzenie lub rozwinięcie, innowacyjnego - nowego, ulepszonego i rozwiniętego programu komputerowego, przy zastosowaniu nowych technologii, które to prace umożliwią usprawnienie pracy Zleceniodawcy, które kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest program komputerowy, napisany w języku programistycznym, działający zgodnie z wymogami klienta, intuicyjny w obsłudze, szybki i niezawodny.

Głównym celem Wnioskodawcy jest zdobycie oraz wykorzystanie wiedzy i umiejętności  

Do wytworzenia wyżej opisanego utworu, przy zastosowaniu nowoczesnych  i niewystępujących w praktyce gospodarczej technik. Celem w zakresie źródeł finansowania była/jest minimalizacja kosztów Zleceniodawcy, które mogłyby powstać przez konieczność wprowadzenia nowych urządzeń, tym samym Wnioskodawca dostosowuje technologię  do aktualnego zaplecza technicznego zleceniodawcy. Źródłem finansowania jest wynagrodzenie za świadczenie usług, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Przy każdym projekcie Wnioskodawca stosuje metodykę zwinną „..”. Cykl tworzenia (…….) to: analiza wymagań, projektowanie, kodowanie, testowanie, wdrażanie, utrzymanie i wsparcie. Wewnętrzne harmonogramy w okresie tworzenia programu komputerowego, umożliwiają zaplanowanie i pilnowanie terminów.

Wnioskodawca samodzielnie stworzył program komputerowy, dysponując swoją wiedzą i doświadczeniem. W zakresie zasobów ludzkich, tworzenie programów komputerowych

oraz ich części, nie spowodowało zapotrzebowania kadrowego Wnioskodawcy.

Zasoby rzeczowe: Wnioskodawca wykorzystuje zasoby programistyczne i naukowe, materiały internetowe, komputer, sprzęt komputerowy, narzędzia programistyczne kartki,

długopisy, tusze do drukarki.

Zasoby finansowe: środki uzyskane w ramach samodzielnej innowacyjnej pracy programistycznej Wnioskodawcy realizowanej w ramach działalności gospodarczej.

Wnioskodawca uczestniczy we własnych pracach polegających na wytwarzaniu oraz rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania. Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów. W wyniku wytworzenia, rozwijania oprogramowania przez Wnioskodawcę, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Zasoby wiedzy, jakimi Wnioskodawca dysponuje, to wiedza dotycząca wytwarzania oprogramowania rozwijana od liceum - Wnioskodawca był i jest pasjonatem tej dziedziny, a następnie zdobyta przez Wnioskodawcę, początkowo na studiach inżynierskich i magisterskich na kierunku informatyka oraz doświadczeniem w zakresie projektowania i tworzenia oprogramowania, wiedza programistyczna i informatyczna, a także wiedza biznesowa - dotycząca funkcjonowania przedsiębiorstwa Zleceniodawcy i jego indywidualnych potrzeb.

Na pytanie Organu dotyczące: „jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich technologii powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone i rozwijane programy komputerowe od już istniejących?”, Wnioskodawca wskazał, że rozwijana i wykorzystywana przez Wnioskodawcę jest wiedza i umiejętności z zakresu projektowania i wytwarzania oprogramowania, zarządzania procesami, modeli sztucznej inteligencji.

Poszczególne innowacje rozwiązania są unikalne ze względu na różne potrzeby projektowe klienta. Innowacje powstają z użyciem technologii chmurowych, modeli …….., sztucznej inteligencji i …….., nowoczesnych języków programowania, najnowszych systemów zarządzania modelami i procesami danych, języki programowania, standardy kodowania, wzorce projektowe, architekturę systemów, infrastrukturę systemu (serwery), systemy operacyjne oraz technologii: (...).

Miejsce, sposób wykorzystania oraz selekcji tej wiedzy pod względem przydatności  do realizacji każdego z innowacyjnych programów komputerowych zależy od projektu  i wymagań kontrahenta. Podstawą natomiast jest język ….

Efektem działań Wnioskodawcy jest/będzie każdorazowo powstanie nowego, nieistniejącego wcześniej programu komputerowego. Wnioskodawca uczestniczy we własnych pracach polegających na wytwarzaniu oraz rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahentów.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Zleceniodawca). Wnioskodawca występuje jako podmiot profesjonalny, w związku z czym, ponosi On odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności w ramach realizacji zleceń.

Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Wraz z momentem upływu okresu rozliczeniowego Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę prawa do stworzonego w tym okresie oprogramowania, który stanowi utwór, w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, za co otrzymuje zapłatę wynagrodzenia w kwocie wynikającej z umowy oraz prowadzonych rejestrów realizowanych prac. Im bardziej skomplikowany projekt, tym Wnioskodawca uzyskuje wyższe wynagrodzenie. Okresy rozliczeniowe zależą od projektów. Poszczególne umowy z kontrahentami, jako okresy rozliczeniowe, przewidują stałe okresy czasowe, zwykle są to okresy miesięczne. Zakończenie okresu rozliczeniowego jest niezależne od spełnienia jakichkolwiek warunków przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca przenosi ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy/Klienta na mocy umowy o świadczenie usług. Przenosi On prawa autorskie odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy. Przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje na podstawie pisemnej umowy na wskazanych w niej polach eksploatacji.

Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi

w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, która umożliwia wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach, stosownie do art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT. Ewidencja (odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów) jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów. Ewidencja zapewnia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do zastosowania 5% preferencyjnej stawki podatku, stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Niego, tzw. IP BOX?

Pana stanowisko w sprawie

Art. 30ca ustawy o PIT, w ust. 1 stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika  w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu  z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

2. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kwalifikowane prawo własności powinno być wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Aby zatem kwalifikowane prawo własności intelektualnej spełniało przesłanki dla opodatkowania preferencyjnego, powinno:

-zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach działalności badawczo-rozwojowej,

-znajdować się w katalogu praw określonym w art. 30ca ustawy o PIT,

-podlegać ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów.

Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy  o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością indywidualnością. Czynności wykonywane przez Wnioskodawca są nowymi rozwiązaniami oraz nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy  i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Spełnienie powyższych warunków, tj. prowadzenie prac twórczych  w sposób metodyczny, systematyczny, jak i w sposób niepowtarzalny, przejawia się  w efektach prac wynikających z podejmowanych przez Wnioskodawca czynności. Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód.

Zgodnie z doktryną naukową i orzecznictwem, wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianych jako czynności mechaniczne. Należy przy tym podkreślić,  

że działalnością rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę,  ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań, służących stworzeniu nowego produktu (Oprogramowania) - opisanego we wniosku  w warunkach działalności, wynikające z wniosku.

Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia programu komputerowego kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest program komputerowy, napisany w języku programistycznym. Projekty polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Cechują się one indywidualnością, innowacyjnością oraz posiadają niepowtarzalny charakter.

Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty - Oprogramowanie, które w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących u Zleceniodawcy. Oprogramowanie nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty, można z góry określić i przewidzieć, jako mające charakter powtarzalny i rutynowy oraz nie jest jedynie „techniczną”, ale twórczą realizacją prowadzonych prac.

Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Zleceniodawcy, kompatybilnych  z Jego branżą oraz rzeczywistością Jego działalności, wskazuje jednoznacznie  na niepowtarzalność wytworzonego programu i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku.

Wnioskodawca przenosi ogół praw autorskich odpłatnie na rzecz Zleceniodawców, na mocy umów o świadczenie usług. Przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawców następuje na podstawie pisemnej umowy na wskazanych w niej polach eksploatacji. Są to warunki zgodne z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu od początku współpracy z Kontrahentami.

Wnioskodawca uważa, że spełnia łącznie wszystkie przesłanki wymienione w art. 30ca ust. 1  i nast. ustawy o PIT, pozwalające na zastosowanie 5% stawki podatku dochodowego, bowiem:

-prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa związana z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

-w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. oprogramowanie, bądź części oprogramowania,

-programy komputerowe sprzedaje na rzecz kontrahentów - Zleceniodawców, z tytułu czego uzyskuje przychody,

-dokonuje odpowiedniej alokacji kosztów do przychodów z danego programu komputerowego, przez co określa dochód ze sprzedaży określonego oprogramowania, bądź jego części, w tym jest w stanie obliczyć wartość Nexus dla każdego z nich,

-wysokość dochodu, jaki może rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5% wynika z odrębnie prowadzonej ewidencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT,

c)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Wnioskodawca uważa, że spełnił wszystkie te trzy przesłanki, ponieważ wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego, co uprawnia Go do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Niego, tzw. IP BOX.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z przedstawionego opisu wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje działalność polegającą na pracach programistycznych. Są to systematyczne prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawców, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie pod potrzeby indywidualne swoich Zleceniodawców.

Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów, a w szczególności:

I. ..

Korzystając z języka programowania …….. w wersji ...…, Wnioskodawca rozwinął system (...). Posiada pewne funkcje księgowe, ułatwiające w dużym stopniu eksport dokumentów do systemu ……... System współpracuje  z aplikacją mobilną oraz podpiętą stroną ……….

W związku z rozwinięciem, zostały zmienione wszystkie moduły aplikacji.

W ramach tego zlecenia Wnioskodawca zrealizował następujące zadania: zmienił kod aplikacji na zgodny z wersją ………, zmienił kod aplikacji na zgodny z nowo użytymi wersjami bibliotek, wersje bibliotek zmienił na zgodne z wersją dla języka ……..

Rezultatem prac jest nowa wersja aplikacji działająca z darmową wersją języka …… Wnioskodawca wprowadził szereg ulepszeń i nowej funkcjonalności.

II. ………

Analiza potrzeb klienta oraz zaprojektowanie (infrastruktury oraz architektura systemu)  od podstaw i wdrożenie systemu logistycznego, szkolenie personelu. System został stworzony i zaprojektowany od podstaw przez Wnioskodawcę. Język wykorzystany to (...). System z biegiem czasu został wyposażony w dodatkowe funkcje oraz została wykonana aktualizacja do wersji …  oraz wszystkie powiązane z nim biblioteki. Najważniejsze funkcje systemu: (...).

Technologie: (...).

Korzystając z języka (...) Wnioskodawca zaprojektował i stworzył  od podstaw system (...). Język programowania został zaktualizowany do wersji (...).

Podstawowe funkcje: (...). Technologie: (...).

III. ………

Korzystając z języka (...), Wnioskodawca zaprojektował i wdrożył system do (...). System został zintegrowany z wewnętrznym systemem …….. firmy w celu wymiany danych. System pozwala (...).

IV. …….

Korzystając z języka (...), Wnioskodawca stworzył (...). System głównie oparty na (...).

V. ……..

Korzystając z języka programowania ……… wersji ……….., Wnioskodawca stworzył od podstaw system do rezerwacji szkoleń online. W języku …….. został zrobiony interfejs użytkownika na podstawie dostarczonych materiałów przez grafika. System, język oraz biblioteki zostały później zaktualizowane do najnowszej wersji dla języka ………..

Technologie i narzędzia, w oparciu o jakie wytworzone są programy komputerowe:

-języki programowania: ………., …………., ……….., ……….: ……….,

-narzędzia wspierające rozwój: system kontroli wersji …….., system do metodyk zwinnych .., …………, ……….

Trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego, ocena czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Niego efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że wykonuje działalność polegającą na pracach programistycznych. Są to systematyczne prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawców, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Zlecenia programistyczne realizowane są przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez kontrahenta - Zleceniodawcę. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, według opracowanego przez Wnioskodawcę harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania, które jest dopasowane do indywidualnych potrzeb klienta (Zleceniodawcy). Prowadzenie działalności w taki sposób wynika ze specyfiki tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie, czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac). Wnioskodawca indywidualnie podchodzi do każdego projektu, co oznacza tworzenie nowych, niestandardowych rozwiązań, w oparciu o wcześniej już wymienione technologie i narzędzia. Działalność Wnioskodawcy cechuje się oryginalnością, która polega na tym, że kontrahenci, z którymi Wnioskodawca współpracuje chcą/chcieli wdrożyć rozwiązania, których nie oferowały inne systemy dostępne na rynku. Te autorskie rozwiązania Wnioskodawca musiał wytworzyć i wdrożyć. Systemy projektowane są od zera. Twórczy charakter tej działalności polega na tym, że Wnioskodawca wykorzystuje własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Program komputerowy jest wynikiem tej twórczości. Projekty tworzone przez Wnioskodawcę niewątpliwie mają charakter twórczy, ponieważ Wnioskodawca ma wizję tworzonego produktu i ją urzeczywistnia. Prowadzona działalność jest o charakterze twórczym obejmująca prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca wyjaśnił, że wykonuje działalność polegającą na pracach programistycznych. Są to systematyczne prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawców, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Systematyczność podejmowanych przez Wnioskodawcę działań polega na przyjęciu określonej metodologii do wyznaczania zadań oraz definiowania ich zakresu, estymacji czasu niezbędnego do realizacji tych zadań, a na podstawie tego - planowania, w którym momencie powinny zostać zrealizowane. Celem postawionym przez Wnioskodawcę w zakresie „programów komputerowych” jest stworzenie lub rozwinięcia, innowacyjnego - nowego, ulepszonego i rozwiniętego programu komputerowego, przy zastosowaniu nowych technologii, które to prace umożliwią usprawnienie pracy Zleceniodawcy, które kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest program komputerowy, napisany w języku programistycznym, działający zgodnie z wymogami klienta, intuicyjny w obsłudze, szybki i niezawodny.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej dotyczące prowadzenia działalności w sposób systematyczny w odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Zleceniodawców. Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty lub procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i Jego Zleceniodawców. Wnioskodawca wykorzystuje własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Wnioskodawca samodzielnie stworzył program komputerowy, dysponując swoją wiedzą i doświadczeniem. Wnioskodawca wykorzystuje zasoby programistyczne i naukowe, materiały internetowe, komputer, sprzęt komputerowy, narzędzia programistyczne kartki, długopisy, tusze do drukarki. Zasoby finansowe: środki uzyskane w ramach samodzielnej innowacyjnej pracy programistycznej Wnioskodawcy realizowanej w ramach działalności gospodarczej. Zasobami wiedzy, jakimi Wnioskodawca dysponuje: wiedza dotycząca wytwarzania oprogramowania oraz doświadczenie w zakresie projektowania i tworzenia oprogramowania, wiedza programistyczna i informatyczna, a także wiedza biznesowa - dotyczącą funkcjonowania przedsiębiorstwa Zleceniodawcy i jego indywidualnych potrzeb. Przez Wnioskodawcę rozwijana i wykorzystywana jest wiedza i umiejętności z zakresu projektowania i wytwarzania oprogramowania, zarządzania procesami, modeli sztucznej inteligencji. Poszczególne innowacje rozwiązania są unikalne ze względu na różne potrzeby projektowe klienta. Innowacje powstają z użyciem technologii chmurowych, modeli ……., sztucznej inteligencji i ………, nowoczesnych języków programowania, najnowszych systemów zarządzania modelami i procesami danych, języki programowania, standardy kodowania, wzorce projektowe, architekturę systemów, infrastrukturę systemu (serwery), systemy operacyjne oraz technologii: ………, …….., ………, …….., ………., ………, ………., ……., ……, ……., …., …., .…., ……….., ……….., …….., ……….. Podstawą natomiast jest język ……... Efektem działań Wnioskodawcy jest każdorazowo powstanie nowego, nieistniejącego wcześniej programu komputerowego.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że Wnioskodawca wykorzystuje istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

  • nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
  • łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
  • kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
  • wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

  • nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
  • łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;
  • kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
  • wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

  • planowaniu produkcji oraz
  • projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak Wnioskodawca wskazuje we wniosku, tworzy i rozwija oprogramowanie pod indywidualne potrzeby Zleceniodawcy. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę

 w sposób ciągły i systematyczny, według opracowanego przez Wnioskodawcę harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania, które jest dopasowane do indywidualnych potrzeb klienta. Jest to działalność o charakterze twórczym, obejmująca prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty lub procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i Jego Zleceniodawców. Efekty prowadzonych prac twórczych przez Wnioskodawcę, kwalifikują się jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (systemu wykorzystywanego przez klienta Wnioskodawcy). Utwory tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca uczestniczy we własnych pracach polegających na wytwarzaniu oraz rozwijaniu, ulepszaniu oprogramowania. Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288; Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi, dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że:

·Wnioskodawca na podstawie umowy o świadczenie usług ze Zleceniodawcą, tworzy, rozwija oraz ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

·Wnioskodawca przenosi odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług w zamian za wynagrodzenie; sposób przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy;

·Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z powyższym, autorskie prawo do programu komputerowego tworzonego, rozwijanego oraz ulepszanego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej w zakresie, w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00