Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 15 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.147.2024.1.DW

Dotyczy ustalenia, czy zrealizowane przez Spółkę dochody w związku z realizacją transakcji hedgingu mogą zostać zakwalifkowane, jako uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SEE na podstawie zezwoleń (zwolnione od opodatkowania)?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 21 marca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy zrealizowane przez Spółkę w roku 2023 dochody w związku z realizacją Transakcji (Hedgingu) mogą zostać zakwalifikowane, w opisanym stanie faktycznym, jako uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie Zezwoleń (czyli w oparciu o zapis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604). Innymi słowy, czy zrealizowane w ten sposób dochody mogą korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) należy do Grupy (…), wiodącego dostawcy (…). Grupa oferuje (…). Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest (…). Spółka posiada ważne zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…) dalej: „Zezwolenia”). Zezwolenia obejmują działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług (…). Działalność w (…) Specjalnej Strefie Ekonomicznej (…) na podstawie wyżej wskazanych Zezwoleń stanowi dominujące źródło przychodów Spółki. Dla zwiększenia jej (tj. działalności w (…)) efektywności i rentowności Wnioskodawca podejmuje szereg działań ekonomicznych służących zabezpieczeniu zarówno samego źródła przychodów jak i poziomu (wartości) tych przychodów. Wśród tego rodzaju działań jest zawarcie transakcji hedgingu, tj. dwustronnej (zakup/sprzedaż) usługi wymiany walut po ustalonym kursie (forward walutowy), realizowanej pomiędzy Spółką i (…), tj. spółką posiadającą 100% udziałów Spółki. W przedmiotowej transakcji hedgingu (dalej: „Transakcja”) Spółka występuje w roli usługobiorcy, który nabywa usługi hedgingu od (…) jako usługodawcy.

Zasadniczo, hedging to strategia zabezpieczająca przed nadmiernymi wahaniami cen papierów wartościowych, polegająca na doborze do portfela aktywów o przeciwnie skorelowanych trendach. Zabezpieczeniem zmian kursów walutowych jest tzw. hedging forex (walutowy). Hedging przy pomocy kontraktów forward to jedna z najprostszych metod minimalizacji ryzyka walutowego. Polega na ustaleniu i zablokowaniu kursu wymiany waluty w przyszłych transakcjach. Dzięki temu obie strony transakcji nie muszą martwić się o wahania kursów i związane z nimi ryzyko.

Transakcja terminowa typu forward walutowy (FX FORWARD) jest umową zobowiązującą jedną ze stron do dostawy, a drugą do przyjęcia waluty w ustalonym terminie w przyszłości, po cenie wyznaczonej w momencie zawierania umowy. Transakcja może być rozliczana:

- w sposób rzeczywisty – dochodzi do faktycznej wymiany kwot w poszczególnych walutach po ustalonym w dniu zawarcia transakcji kursie,

- w sposób nierzeczywisty (tzw. NDF) - nie dochodzi do wymiany kwot w poszczególnych walutach, a wyłącznie do rozliczenia różnicy pomiędzy kwotą wyznaczoną po kursie ustalonym w dniu zawarcia transakcji, a kwotą przeliczoną po kursie bieżącym z dnia rozliczenia.

Sprzedaż jaką Spółka wykazuje w swoich dokumentach i rozliczeniach księgowych generowana jest głównie (jeśli nie w całości) w transakcjach zawieranych z zagranicznymi podmiotami powiązanymi. W związku z tym, że sprzedaż oraz zakupy dokonywane są przez Spółkę w walucie innej (EUR) niż waluta jej wyceny (PLN) - powstaje ryzyko walutowe (kursowe), wpływające na działalność bieżącą i płynne funkcjonowanie Spółki. Spółka zatem podjęła wszelkie możliwe działania w celu zabezpieczenia prawidłowego i optymalnego działania.

Zabezpieczeniem ryzyka walutowego (kursowego) po stronie Spółki jest więc uczestnictwo w Transakcji. Zgodnie z podejściem wdrożonym w grupie (…), do której należy Spółka, (…) podpisała z podmiotami zależnymi, w tym z Wnioskodawcą właśnie, umowę, na podstawie której zobowiązuje się ona do zakupu oraz sprzedaży waluty po ustalonym na dany okres (najczęściej rok) kursie walutowym. Szacowana ilość waluty do zakupu/sprzedaży określana jest na podstawie danych budżetowych poszczególnych spółek zależnych i ich szacunków dotyczących kosztów oraz przychodów w danym okresie - a w konsekwencji związanych z tym przepływów pieniężnych w poszczególnych walutach. Spółka zawarła pierwotną umowę dla potrzeb Transakcji w (…) roku. W ramach Transakcji Spółka ma zagwarantowany kurs waluty EUR w stosunku do PLN do określonej kwoty oraz przez określony czas (najczęściej rok). Wartość kontraktu (maksymalna ilość waluty, będąca przedmiotem zabezpieczenia), kurs oraz okres zabezpieczenia kursu określane są w zawieranych z (…) kontraktach walutowych, co następuje wskutek uprzedniego zgłoszenia przez Spółkę szacowanego zapotrzebowania na walutę w danym okresie i potwierdzenie od (…) chęci zawarcia określonego kontraktu.

Kurs danego kontraktu określany jest przez Bank, z którym współpracuje (…), na moment potwierdzenia chęci jego zawarcia przez Spółkę. Następnie podpisywany jest kontrakt pomiędzy Spółką i (…) z uzgodnionymi warunkami. Zawierając taki kontrakt Spółka zobowiązana jest do wymiany zakontraktowanej ilości waluty w określonym czasie.

Podsumowując, z uwagi na to, że:

- Spółka świadczy usługi na rzecz podmiotów z Grupy, za co otrzymuje wynagrodzenie w walucie EUR. Jako, że jej walutą funkcjonalną jest PLN - określa ona spodziewane (budżetowane) przychody w danym roku, które otrzyma z tytułu świadczenia usług, a tym samym będzie to ilość EUR które będzie potrzebowała wymienić (sprzedać) za PLN, celem prowadzenia swojej bieżącej działalności w (…),

- Spółka nabywa część usług od podmiotów powiązanych (głównie usługi wsparcia, podwykonawstwo) w związku z czym zobowiązana jest do zapłaty za wskazane usługi w EUR (a nie w walucie funkcjonalnej - PLN). Tym samym szacując koszty nabywanych usług, Spółka szacuje ile EUR potrzebuje nabyć w celu uregulowania swoich zobowiązań wobec innych podmiotów,

- dzięki Transakcji Spółka ma zagwarantowany kurs wymiany EUR/PLN w określonym czasie i do określonej wartości, może więc dokonywać wymiany waluty po zakontraktowanym kursie w dowolnym momencie (najczęściej na koniec miesiąca) w trakcie trwania kontraktu (w odniesieniu do Transakcji). Warto przy tym dodać, że kurs zawarty w kontrakcie ustalany jest w oparciu o kwotowania Banku, z którym współpracuje (…), a więc przez podmiot niepowiązany w odniesieniu do Spółki, w oparciu o rynkową wartość kontraktów walutowych na moment ich zawarcia z Bankiem.

Zgodnie z danymi rachunkowymi Spółki za rok 2023, zrealizowane na Transakcji przychody i koszty, spowodowały rozpoznanie przez Spółkę dochodu.

Nie ulega wątpliwości, że zawarcie i realizacja Transakcji służy Spółce efektywnemu prowadzeniu, w oparciu o Zezwolenia, działalności na terenie (…). Powstała jednak wątpliwość, czy przychody i koszty związane z Transakcją powinny wchodzić w zakres strefowej działalności Spółki (czyli działalności, na którą Spółka uzyskała Zezwolenia) a tym samym, czy dochód, jaki Spółka zrealizowała w roku 2023 na Transakcji korzystać może i powinien ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytanie

Czy zrealizowane przez Spółkę w roku 2023 dochody w związku z realizacją Transakcji (Hedgingu) mogą zostać zakwalifikowane, w opisanym stanie faktycznym, jako uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie Zezwoleń (czyli w oparciu o zapis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604)? Innymi słowy, czy zrealizowane w ten sposób dochody mogą korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Tak jak to zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie (…) w oparciu o uzyskane Zezwolenia. Całość działalności operacyjnej Spółki sprowadza się do wykonywania działalności objętej Zezwoleniami. Innymi słowy podejmowane przez Spółkę działania służą w 100% (w całości) działalności w zakresie świadczenia na terenie (…) usług: (…), (dalej: „Działalność Strefowa”). Wśród podejmowanych działań służących optymalizacji Działalności Strefowej znalazło się również zawarcie Transakcji, czyli umowy o współpracy służącej zabezpieczeniu ryzyka walutowego (kursowego) po stronie Spółki, jaki powstać może w ramach realizowanej Działalności Strefowej.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa”) wolne od podatku są: dochody, z zastrzeżeniem ust. 4- 6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Powołane, tytułem zastrzeżeń dalsze postanowienia art. 17 Ustawy, wskazują że przedmiotowe zwolnienie z podatku dochodowego z tytułu prowadzenia działalności w specjalnej strefie ekonomicznej (SSE) przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej wskazanej (zdefiniowanej) w zezwoleniu, a prowadzonej na terenie SSE.

Stosownie do postanowień Ustawy, Wnioskodawca realizując Transakcję uznaje, że zrealizowane w jej ramach przychody służą zabezpieczeniu przychodów albo kosztów z Działalności Strefowej a więc nie są zaliczane do zysków kapitałowych a tym samym do odrębnego źródła przychodów, o jakim mowa w art. 7b Ustawy. Tym samym przychody i koszty zrealizowane w odniesieniu do Transakcji stanowią nieodłączne następstwo Działalności Strefowej Spółki prowadzonej na terenie (…) na podstawie Zezwoleń. W doktrynie zwykło się uważać, że w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wyróżnić można działalność podstawową oraz niezbędną do jej prowadzenia działalność pomocniczą. Konsekwentnie dochód z działalności pomocniczej również powinien stanowić tzw. dochód strefowy, korzystający ze zwolnienia z podatku dochodowego.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że: Zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. podlegać będą nie tylko przychody i związane z nimi koszty uzyskania przychodów będące bezpośrednio wynikiem działalności na terenie strefy ekonomicznej, ale także przychody i koszty ich uzyskania z każdej innej działalności pomocniczej niezbędnej do jej prowadzenia (tak przykładowo stwierdzono w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 marca 2019 r., sygn. akt II FSK 845/17).

Działalność pomocnicza jako wspomagająca podstawową działalność wykonywaną przez podmioty gospodarcze działające w SSE (podmioty strefowe), nie została zdefiniowana ani w Ustawie, ani w innych przepisach regulujących działalność na terenie SSE. Na podstawie jednak dostępnych interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych, można zauważyć, że zarówno organy podatkowe, jak i sądy stoją na stanowisku, że działalność pomocnicza to działalność uzupełniająca w stosunku do działalności podstawowej, mająca na celu jej wsparcie lub nawet umożliwienie. W wyroku z dnia 27 sierpnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 541/14) Naczelny Sąd Administracyjny określił przesłanki zakwalifikowania danej działalności do pomocniczej względem podstawowej działalności strefowej oraz konsekwencje takiego uznania: Pomiędzy tymi czynnościami a działalnością podstawową istnieje ścisły i nierozerwalny, funkcjonalny związek a zatem stanowią one integralną część działalności strefowej spółki. Dochody z tego rodzaju działalności stanowią dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy a działalność mieści się w zakresie zezwolenia strefowego posiadanego przez spółkę.

W opinii Wnioskodawcy, zakres pojęcia „dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia” jako korzystające ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy należy rozpatrywać w szerokim tego pojęcia znaczeniu. Za dochód z działalności gospodarczej należy uznać wszelki efekt ekonomiczny (finansowy) zarobkowej działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej oraz działalności zawodowej, wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 15 lutego 2018 r. (II FSK 245/16) i z 22 marca 2019 r. (II FSK 896/17) uznał, że nie ma uzasadnionych podstaw, aby twierdzić, że przez dochód taki należy rozumieć tylko takie świadczenie, które stanowi bezpośrednio cenę za konkretny towar (usługę), z kategorycznym wyłączeniem jakichkolwiek innych świadczeń. W ostatnim z powołanych powyżej orzeczeń, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził: (...) Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia dochodów z działalności gospodarczej, w tym także z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Ustawa definiuje natomiast dochód stanowiąc w art. 7 ust. 2, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Co do rozumienia przychodu wskazać należy i zaaprobować pogląd, według którego przyjmuje się, że analiza poszczególnych jednostek redakcyjnych art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. pozwala na ustalenie pewnych desygnatów przychodu podatkowego. Będą to uzyskane (a w przypadku wymienionym w art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. również należne) wartości materialne, w sposób definitywny zwiększające aktywa podatnika lub zmniejszające jego pasywa. Do przychodów takich - co do zasady - zaliczyć można m.in. otrzymane pieniądze (art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.). (wyrok NSA z 3 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 1780/13). Ustawa podatkowa nie definiuje także pojęcia działalności gospodarczej. Mając na uwadze, że rozpatrywane zwolnienie wprawdzie posiada samoistne źródło w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, niemniej jednak zostało powiązane z przepisami ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zasadnym jest odwołanie się do definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 2 tej ustawy działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. (...) W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że dochodem z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. są wszelkie przysporzenia wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, o ile tytuł ich otrzymania zawiera się w zakresie przedmiotowym działalności określonej w zezwoleniu. Jeżeli zatem rekompensata pozostaje w ścisłym, bezpośrednim i racjonalnym związku z przedmiotem działalności gospodarczej określonym w zezwoleniu i prowadzonej przez Spółkę na obszarze SSE, to nie ma przeszkód, aby uznać, że rekompensata ta powinna być rozliczona w ramach dochodu strefowego. Co prawda orzeczenie odnosiło się do rekompensaty jaką podmiot działający w SSE uzyskał od swojego kontrahenta za nieosiągnięcie przyjętego na potrzeby kalkulacji ceny poziomu sprzedaży, to jednak skład orzekający jednoznacznie stwierdził, że niezasadne jest stwierdzenie, że tytuł otrzymania rekompensaty jest inny, aniżeli działalność gospodarcza wykonywana w strefie w ramach uzyskanego zezwolenia.

Odnosząc powyższe do Transakcji, której Wnioskodawca jest stroną i do której przystąpiła kierując się przede wszystkim chęcią zabezpieczenia optymalnej wartości przychodów realizowanych z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie Zezwoleń na terenie (…), w naszej ocenie dochód jaki Spółka odnotowała za rok 2023 z tytułu realizacji Transakcji powinien być uznany jako dochód z Działalności Strefowej, a tym samym powinien korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Przed laty Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji IP-PB3-423-921/08-2/KB uznał, że „przychodami strefowymi (pod tym pojęciem należy rozumieć przychody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy) będą:

a. odsetki od nieterminowych zapłat, jeżeli będą dotyczyły przychodów wygenerowanych w strefie,

b. dodatnie różnice kursowe od rozrachunków, pod warunkiem, że związane są z przychodami strefowymi,

c. zrealizowane opcje, w celu zabezpieczenia przed ryzykiem kursowym, zawierane na transakcje prowadzone w obrębie działalności strefowej,

d. dodatnie różnice kursowe od środków pieniężnych, zgromadzonych w związku z działalnością strefową,

e. dodatnie różnice kursowe od należności, powstałych z tytułu sprzedaży produktów strefowych,

f. dodatnie różnice kursowe od zobowiązań, wynikłych z działalności strefowej,

g. odszkodowania wypłacane przez ubezpieczycieli z tytułu strat w majątku znajdującym się na terenie strefy, (...)”.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Spółki przystąpienie i realizacja Transakcji jako ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie (…) w oparciu o Zezwolenia, nie mogą być rozpatrywane jako odrębna od Działalności Strefowej działalność finansowa opodatkowana na zasadach ogólnych. Nie można bowiem stawiać na jednej płaszczyźnie transakcji na instrumentach pochodnych o charakterze zabezpieczającym dokonywanych w ramach polityki zabezpieczania transakcji związanych z działalnością prowadzoną na terenie (…) (wspomniana już Transkacja hedgingu) oraz transakcji o charakterze czysto spekulacyjnym, które są ukierunkowane na osiągnięcie dodatkowego zysku. Dlatego też za zasadny należałoby uznać pogląd, zgodnie z którym nie można rozdzielać przychodów i kosztów związanych z podstawową Działalnością Strefową Wnioskodawcy oraz przychodów i kosztów związanych z zabezpieczeniem wyników tej działalności, np. poprzez zawarcie kontraktu terminowego typu forward. Czynności tego typu są nierozerwalnie związane z osiąganiem przychodów w ramach strefy (…), służą bowiem zabezpieczeniu ich źródła i w istocie stanowią gwarancję zastosowania obligatoryjnego zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy.

Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa Spółka wnosi o potwierdzenie słuszności prezentowanego stanowiska, że zrealizowane przez Spółkę dochody w związku z realizacją Transakcji (Hedgingu) mogą zostać zakwalifikowane, w opisanym stanie faktycznym, jako uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (…) na podstawie Zezwoleń (czyli w oparciu o zapis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604), a tym samym korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”),

wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;

W myśl art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Według art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1604, dalej: „Ustawa o SSE”),

dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 ustawy o SSE,

podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

W świetle art. 16 ust. 2 ustawy o SSE,

zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1) zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;

2) dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;

3) terminu zakończenia inwestycji;

4) maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;

5) wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

- prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

- uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle. Przedmiotowe zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej fizycznie na terenie strefy. Jeżeli cześć działalności podmiotu prowadzona jest poza strefą, dochód z tej części pochodzący nie podlega zwolnieniu. Dochód „uzyskany” z działalności to wyłącznie taki dochód, którego źródłem przychodów jest prowadzona działalność gospodarcza. Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu.

Zwolnienie podatkowe uregulowane w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w związku z art. 12 ustawy o SSE nie jest zwolnieniem podmiotowym w tym sensie, że nie dotyczy wszystkich dochodów osiąganych przez podmiot posiadający status przedsiębiorcy wyposażonego w zezwolenie umożliwiające prowadzenie działalności na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej. Jest zwolnieniem, które uzależniono od dziedziny stosunków prawnych, w jakie wstępuje przedsiębiorca-adresat zezwolenia na działalność strefową. Stosunki te muszą być stosunkami gospodarczymi celowo ukierunkowanymi na osiągnięcie dochodu lub stanowiącymi nieodzowne następstwo realizacji tych pierwszych, wskutek ich złożonej natury. Ich zakres przedmiotowy ustalono za pomocą dwóch kryteriów: przedmiotu działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu wydanym na podstawie art. 16 ust. 1 cyt. ustawy o SSE oraz miejscem realizacji czynności prawnych skutkujących powstaniem dochodu - terenem specjalnej strefy ekonomicznej.

W tym kontekście należy stwierdzić, że zawarcie transakcji hedgingu nie należy do zakresu czynności podejmowanych przez Spółkę w ramach działalności gospodarczej, nie jest działalnością generującą bezpośrednio dochód z działalności określonej w zezwoleniach udzielonych Spółce. Dochód ten nie jest także nieodłącznym następstwem węzłów prawnych, bez których prowadzenie na terenie specjalnej strefie ekonomicznej działalności określonej w zezwoleniu, okazałoby się niemożliwe, jak ma to miejsce np. w przypadku umów o pracę, umowy rachunku bankowego, umów dostawy lub umów ubezpieczenia. Przeciwnie, zawieranie transakcji hedgingu jest odrębną od działalności gospodarczej dziedziną aktywności przedsiębiorcy.

Dochody powstałe w związku z realizacją transakcji hedgingu nie są dochodami ze źródła przychodów, jakim jest działalność określona w zezwoleniu, lecz dochodami uzyskanymi na skutek dokonania określonych niezależnych operacji finansowych. Zatem, dochody te nie stanowią dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Tut. Organ nie podziela stanowiska Spółki jakoby działalność hedgingowa była działalnością pomocniczą względem działalności podstawowej Spółki. Pomimo, że działalność hedgingowa zwiększa efektywność i rentowność Spółki, to jednak nie jest niezbędna do realizacji działalności gospodarczej wykonywanej w SSE na podstawie zezwolenia. Zawieranie transakcji hedgingu stanowi działalność odrębną, niezależną od działalności gospodarczej prowadzonej w SSE. Bez znaczenia jest przy tym źródło, z którego środki te pochodzą. Zwolnieniem bowiem z podatku dochodowego objęte są dochody uzyskane bezpośrednio z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia. Związek dochodu pochodzącego z operacji finansowych z działalnością gospodarczą prowadzoną na podstawie zezwolenia ma charakter pośredni i mimo, że jest korzystny dla przedsiębiorcy, to jednak nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym. Nie jest bowiem działalnością gospodarczą prowadzoną w SSE na podstawie zezwolenia, ani też działalnością pomocniczą. Prowadzenie działalności gospodarczej w SSE jest reglamentowane, a zatem może być podejmowane wyłącznie na podstawie i w celu wykonywania zezwolenia.

W konsekwencji, transakcje zabezpieczające kurs walutowy, do których odnosi się przedmiotowe pytanie, uznać należy za przejaw wskazanej „dodatkowej” działalności finansowej przedsiębiorcy, nieokreślonej w treści zezwolenia, nie będącej jednocześnie działalnością pomocniczą względem działalności podstawowej korzystającej ze zwolnienia podatkowego. Tym samym, wynik realizowany na niniejszych instrumentach, generowany w ramach działalności finansowej, odrębnej od działalności określonej w zezwoleniu, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Uwzględniając powyższe, dochody uzyskania w związku z realizacją transakcji hedgingu nie mogą zostać zakwalifikowane jako uzyskania z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwoleń, zatem dochody te nie mogą korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego CIT.

Państwa stanowisko jest zatem nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić przy tym należy, że powołane orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej. Orzeczenia sądowe są dla organu nieocenionym źródłem wiedzy i materiałem poznawczym, bieżąco wykorzystywanym w toku załatwiania spraw. Z tego względu należy pamiętać, że orzeczenia mają charakter indywidualny, nie wiążą organów podatkowych i są formalnie wiążące dla organu podatkowego tylko w konkretnej sprawie. Orzeczenia nie mają mocy prawnej precedensów i charakteru wykładni powszechnie obowiązującej.

Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i wyłącznie w tych danych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00