Interpretacja indywidualna z dnia 12 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.170.2024.2.MT

Opodatkowanie przychodów z najmu lokali użytkowych wycofanych z działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 12 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 12 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania przychodów z najmu lokali użytkowych wycofanych z działalności gospodarczej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1993 r. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi. Wnioskodawczyni jest również czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w 2023 r. były opodatkowane na zasadach określonych w art. 9a ust. 2 w zw. z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się przede wszystkim wynajmem nieruchomości będącymi lokalami użytkowymi. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej nabyła ona łącznie 3 lokale użytkowe położone w (…). Ponadto, Wnioskodawczyni w przeszłości nabyła udział we współwłasności innego lokalu użytkowego; aktualnie Wnioskodawczyni przysługuje 1/2 udziału we współwłasności tego lokalu. Wskazane powyżej lokale użytkowe, których właścicielem (w całości lub części) jest Wnioskodawczyni, będą w dalszej części wniosku zwane łącznie „Lokalami”.

Lokale zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni amortyzowała Lokale jako składniki prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

W przypadku transakcji nabycia Lokali, które podlegały VAT, Wnioskodawczyni odliczała VAT wynikający z takich transakcji.

Wnioskodawczyni wykorzystuje Lokale do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na wynajmie Lokali na cele użytkowe, który podlega VAT wg 23% stawki VAT.

Wnioskodawczyni planuje wyłączenie Lokali z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej i przekazanie ich na cele prywatne (tj. do majątku prywatnego Wnioskodawczyni). Wyłączenie Lokali z działalności gospodarczej nastąpi w drodze złożenia oświadczenia przez Wnioskodawczynię o przekazaniu Lokali do majątku prywatnego oraz wykreślenia Lokali z ewidencji środków trwałych. W rezultacie tej czynności, Lokale przestaną być składnikiem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię.

Po przekazaniu Lokali na cele prywatne, o którym mowa powyżej, Lokale będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię na cele najmu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (tzw. najem prywatny). Ponadto, po przekazaniu Lokali na cele prywatne, nadal będą one wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. najmu na cele użytkowe podlegającego 23% stawce VAT.

Po przekazaniu Lokali na cele prywatne Wnioskodawczyni zamierza zakończyć (wyrejestrować) prowadzoną przez nią jednoosobową działalność gospodarczą. Jednakże, z uwagi na to, że Wnioskodawczyni będzie wykorzystywać Lokale dla celów wykonywania przez nią czynności podlegających opodatkowaniu VAT, bez względu na zakończenie działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nadal zamierza być czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Pytania

1.Czy przychody z najmu Lokali osiągane przez Wnioskodawczynię po przekazaniu Lokali na cele prywatne, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego, należy kwalifikować jako pochodzące ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 6 ust. 1a w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym?

2.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przekazanie Lokali do majątku prywatnego Wnioskodawczyni stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

3.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przekazanie Lokali do majątku prywatnego Wnioskodawczyni z przeznaczeniem Lokali na dalszy najem podlegający opodatkowaniu VAT (najem prywatny) będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT, który Wnioskodawczyni odliczyła w związku z nabyciem Lokali?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 1. W zakresie pytań oznaczonych pytaniem Nr 2 i 3 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychody z najmu Lokali osiągane przez Wnioskodawczynię po przekazaniu Lokali na cele prywatne, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego, należy kwalifikować jako pochodzące ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 6 ust. 1a w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarza, a zgodnie z pkt 6 - najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W kwestii rozgraniczenia źródła przychodów z najmu nieruchomości jako przychodów z działalności gospodarczej (opodatkowanych na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wobec przychodów z najmu prywatnego (opodatkowanych na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny, który w uchwale z 24 maja 2021 r., sygn. II FPS 1/21, stwierdził:

„Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.), chyba, że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.”

Ponadto, jak stwierdził NSA w tej uchwale:

„Wobec tego należy to rozumieć w ten sposób, że podatnik, który chce "wyłączyć" z majątku firmy i przenieść do majątku "prywatnego" (czyli nie związanego z działalnością gospodarczą) najem nieruchomości, wówczas powinien osiągając przychód powyżej 100.000 zł z tytułu najmu zapłacić wyższą stawkę podatku. Z samej wielkości osiąganego przychodu jak również liczby wynajmowanych nieruchomości nie da się jednak wyprowadzić wniosku, że nie jest to już przychód z najmu, a z działalności gospodarczej.

To zatem podatnik decyduje o tym czy "powiązać" określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem (…) o tego rodzaju związaniu świadczyć będą obiektywne okoliczności, jak np. amortyzowanie danego składnika majątku jako środka trwałego (…). Jak jednak wskazano w wyroku NSA z dnia 5 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 379/14 (CBOSA) w większości przypadków decydujące znaczenie co do kwalifikacji określonych przychodów wynikających ze stosunku najmu przypisać należy samemu podatnikowi, który może "powiązać" posiadane i będące przedmiotem najmu składniki majątku z wykonywaniem działalności gospodarczej lub też "pozostawić" je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą. Czynność polegająca na wycofaniu składnika majątku (np. nieruchomości) z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste, na gruncie u.p.d.o.f. nie rodzi dla osoby fizycznej żadnych skutków podatkowych w tym podatku.”

W konsekwencji, jak stwierdził NSA w ww. uchwale, to podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych podejmuje decyzję w zakresie tego, czy określone nieruchomości należy traktować jako składniki majątku związane z prowadzoną przez tego podatnika działalnością gospodarczą.

Uzewnętrznionym przejawem tej decyzji jest wprowadzenie danej nieruchomości do ewidencji środków trwałych. Jednocześnie, należy mieć na względzie, że skoro podatnik podatku dochodowego jako właściciel danych nieruchomości może je potraktować jako składniki majątku prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i ująć je w ewidencji środków trwałych, podatnik ten może również te nieruchomości wycofać z tej działalności i uznać, że od momentu przekazania tych nieruchomości na cele prywatne nieruchomości te nie będą już związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Po takim przekazaniu nieruchomości na cele prywatne ich najem powinien być traktowany jako sprawowanie zarządu majątkiem prywatnym.

W konsekwencji, w sytuacji w której określony podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych podejmie decyzję o wycofaniu danych nieruchomości na cele prywatne i usunie je z ewidencji środków trwałych, przychody z najmu takich nieruchomości powinny być traktowane jako przychody z najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie, przychody te powinny podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 6 ust. 1a w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wnioskodawczyni pragnie zauważyć, że powyższe stanowisko jest akceptowane w praktyce organów podatkowych. W szczególności Wnioskodawczyni pragnie zwrócić uwagę na poniższe interpretacje wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• z dnia 10 października 2023 r., sygn. 0115-KDST2-2.4011.367.2023.1.BM:

„Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy, skoro - jak Pan wskazał - planowane ograniczenie zakresu działalności gospodarczej oraz przekazanie nieruchomości do majątku prywatnego sprawi, że wynajmowane nieruchomości stanowić będą dla Pana formę lokaty kapitału, najem tych nieruchomości stanowić będzie źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. najem prywatny).”;

• z dnia 30 czerwca 2023 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.397.2023.1.MK:

„Z opisu zdarzenia wynika, że 31 grudnia 2021 r. wyłączyła Pani z działalności gospodarczej wszystkie nieruchomości wynajmowane, objęte ewidencją środków trwałych (usunęła je Pani z ewidencji środków trwałych) i przekazała je Pani do majątku prywatnego. Również 31 grudnia 2021 r. do majątku prywatnego, celem ich wynajmu w ramach majątku prywatnego, przekazała Pani dwa lokale mieszkalne i jeden garaż stanowiące na koniec 2021 r. towar handlowy i wyłączyła je Pani z działalności gospodarczej pomniejszając koszty uzyskania przychodów. Nieruchomości przestały być składnikiem działalności gospodarczej, tj. przestały mieć związek z działalnością gospodarczą. Skoro wycofa Pani nieruchomości do majątku prywatnego i podejmuje działania wskazane we wniosku to wówczas przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Zatem najem nieruchomości stanowić będzie źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychody, jakie Pani uzyska ze wskazanego źródła podlegać będą opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jeśli przychód w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty 100.000 zł wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%. Natomiast po przekroczeniu tego limitu odprowadzi Pani od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodów.”

W świetle powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym przychody z najmu Lokali osiągane przez Wnioskodawczynię po przekazaniu Lokali na cele prywatne, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego, należy kwalifikować jako pochodzące ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 6 ust. 1a w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ww. ustawy:

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki, tj.:

• zaistnienie przesłanek pozytywnych, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
• brak wystąpienia przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 ustawy, oraz
• wykluczenie, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zgodnie z którym :

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.

Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas oznaczony może polegać na wskazaniu daty kalendarzowej zakończenia najmu, określeniu czasu jego trwania w dniach, tygodniach, bądź innym oznaczeniu jego momentu końcowego. Jeśli w umowie czas nie został w ten sposób określony, ani też nie wynika w sposób dostateczny z okoliczności, uważa się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy).

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21, gdzie wskazano:

Aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

• celu zarobkowego,
• ciągłości,
• zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Jednocześnie podkreślam, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy zdarzenia przyszłego. Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

Przychody z najmu zaliczane są zatem bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że przedmiot najmu stanowi składnik majątkowy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.):

Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne :

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z powyższego wynika, że od 1 stycznia 2022 roku, zgodnie z art. 2 ust. 1a cyt. ustawy, przychody z tytułu:

• najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze oraz
• dzierżawy, poddzierżawy działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej - które nie są uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowuje się na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi. Przychody uzyskiwane przez Panią w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w 2023 r. były opodatkowane podatkiem liniowym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyła Pani łącznie 3 lokale użytkowe. Ponadto, w przeszłości nabyła Pani udział we współwłasności innego lokalu użytkowego. Lokale zostały wprowadzone do Pani ewidencji środków trwałych. Amortyzowała Pani Lokale jako składniki prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Planuje Pani wyłączenie Lokali z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i przekazanie ich na cele prywatne (tj. do Pani majątku prywatnego). Wyłączenie Lokali z działalności gospodarczej nastąpi w drodze złożenia przez Panią oświadczenia o przekazaniu Lokali do majątku prywatnego oraz wykreślenia Lokali z ewidencji środków trwałych. Po przekazaniu Lokali na cele prywatne, Lokale będą wykorzystywane przez Panią na cele najmu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (tzw. najem prywatny). Po przekazaniu Lokali na cele prywatne zamierza Pani zakończyć (wyrejestrować) prowadzoną przez nią jednoosobową działalność gospodarczą.

Skoro wycofa Pani Lokale do majątku prywatnego, to wówczas przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Zatem najem nieruchomości stanowić będzie źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przychody, jakie Pani uzyska ze wskazanego źródła podlegać będą opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jeśli przychód w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty 100.000 zł wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%. Natomiast po przekroczeniu tego limitu odprowadzi Pani od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodów.

Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

W odniesieniu zaś do powołanego przez Panią wyroku sądu oraz interpretacji organów podatkowych organ informuje, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).