Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 6 marca 2024 r., sygn. II SA/Go 13/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Rogalski Asesor WSA Kamila Karwatowicz (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 6 marca 2024 r. sprawy ze skargi P.N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...]r. P.N. złożył wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad żoną V.N..

Decyzją z dnia [...]r., nr [...]Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych i Funduszu Alimentacyjnego [...] Centrum Pomocy Rodzinie, działający z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] (dalej organ I instancji) odmówił P.N. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na osobę niepełnosprawną. Na skutek odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej Kolegium, organ II instancji) decyzją z dnia [...] r., nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Następnie decyzją z dnia [...] r., nr [...]organ I instancji ponownie odmówił stronie wnioskowanego świadczenia, ale decyzją z dnia [...]r., nr [...] SKO uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy decyzją z dnia [...]r., nr [...] organ I instancji działając na podstawie art. 17 ust. 1, ust. la, ust. 1b i ust. 3, art. 24 ust. 7 i 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 390 ze zm., dalej jako u.ś.r.) odmówił P.N. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad żoną V.N. za okres od dnia [...]r. do bezterminowo.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że z przeprowadzonego wywiadu środowiskowego oraz przedstawionego planu opieki wynika, iż sprawowana przez wnioskodawcę opieka nad żoną sprowadza się do czynności higienicznych, przygotowaniu i podaniu, pomocy w ubieraniu, zmianie pampersa, dowożeniu na zajęcia rehabilitacyjne, pomocy przy kąpieli i czynnościach higienicznych. Zdaniem organu I instancji opisane czynności nie zajmują wnioskodawcy całego dnia i co za tym idzie jego żona nie wymaga stałej i długotrwałej opieki, specjalisty czynności pielęgnacyjnych, specjalistycznego podawania leków, czy karmienia. Podejmowane przez stronę działania nie angażują całego dnia, uniemożliwiając tym samym podjęcie zatrudnienia w niepełnym nawet wymiarze czasu pracy. Organ I instancji podkreślił, że czynności typu gotowanie, pranie, sprzątanie, zakupy są normalnymi czynnościami dnia codziennego, z którymi mierzyć musi się każda osoba pracująca i łącząca życie zawodowe z rodzinnym. W ocenie organu I instancji zebrany materiał dowodowy nie daje podstaw do stwierdzenia, że zakres czynności podejmowanych przez stronę względem żony wpisuje się w ustawowy zapis stałej lub długotrwałej opieki, która spowodowała, że wnioskodawca zrezygnował z zatrudnienia (nie podejmuje pracy). Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego określonego W art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., bowiem sprawowana opieka, jej zakres i natężenie nie wykluczają rezygnacji, czy niepodejmowania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, która jak już wskazano nie musi być realizowana w pełnym wymiarze czasu pracy. Pobierana renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie jest jedyną przesłanką negatywną do przyznania wnioskowanego świadczenia.