Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. III SA/Wr 214/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędziowie: Asesor WSA Aneta Brzezińska (sprawozdawca), Asesor WSA Anna Kuczyńska - Szczytkowska, , Protokolant: specjalista Renata Pawlak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 21 lutego 2024 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 kwietnia 2023 r. nr UP-299/2023 w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

W dniu 25 października 2022 r. do ZUS wpłynął wniosek J. W. (dalej: skarżąca) o umorzenie należności z tytułu składek, po rozpoznaniu którego ZUS decyzją z 13 marca 2023 r. (nr 468/2023) odmówił skarżącej umorzenia należności z tytułu składek.

W dniu 29 marca 2023 r. do ZUS wpłynął wniosek skarżącej o ponowne rozpatrzenie sprawy. We wniosku tym skarżąca (w szczególności) zgodziła się ze stwierdzeniem organu, że w sprawie nie może mieć zastosowania żadna przesłanka całkowitej nieściągalności z art. 28 ust. 2 i 3 u.s.u.s. Oświadczyła jednak, że dwie z trzech przesłanek zawartych w § 3 ust. 1 pkt 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek (Dz.U. z 2003 r., Nr 141, poz. 1365), dalej: rozporządzenie, powinny zostać przeanalizowane dokładniej, gdyż dotyczą jej sytuacji materialnej, rodzinnej i zdrowotnej. Podkreśliła, że organ analizując oświadczenia majątkowe za lata 2020 i 2022 niewłaściwie zinterpretował fakt, że koszty uzyskania przychodu kształtowały się w jego wysokości, a dochody były znikome i wyniosły za 2020 r. - [...] zł, za 2021 r - [...] zł, a w roku 2022 r. poniosła stratę w wysokości [...] zł. Poinformowała, że lokal mieszkalny, którego jest właścicielką zapewnia jej i córce niezbędne potrzeby mieszkaniowe. Wskazała, że Komornik Sądowy umorzył egzekucję prowadzoną na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez ZUS z uwagi na jej bezskuteczność. Ponownie powołała się na swoją trudną sytuację zdrowotną oraz wskazała, że organ w decyzji odniósł się do niej bardzo skrótowo i nie zbadał przewlekłości schorzeń. Podkreśliła, że z art. 28 ust. 3a u.s.u.s. nie wynika, że przewlekłe choroby muszą mieć bezpośredni związek ze stwierdzeniem całkowitej i trwalej niezdolności do pracy, na co powołuje się organ. Dodała, że córka nie wymaga stałej i długotrwałej opieki, jednak konieczne są cykliczne wizyty u lekarzy specjalistów, które odbywają się w jej obecności. Podniosła, że organ w decyzji nie przytoczył minimum socjalnego oraz minimum egzystencji i nie ocenił, czy spłata zadłużenia zagraża jej i jej córki egzystencji, która pozostaje na wyłącznym utrzymaniu. Wskazała, że ZUS powinien porównać sytuację materialną z wysokością zaległej należności i wskazać dochody, które w jego ocenie powinny wystarczyć na pokrycie zadłużenia.